ნანუკა ჟორჟოლიანი: "გიგი უგულავა და მისი ცოლი შარში მე გავხვიე"

ტელესახე ნანუკა ჟორჟოლიანი 35 წლის ასაკში ამბობს, რომ ცხოვრებას ახლა სწავლობს. ცხოვრებამ მართლაც მოუმზადა სიურპრიზები, რომლებისთვისაც მზად არ იყო. მისმა ქმარმა, სოდ–ის ყოფილმა შეფმა ირაკლი კოდუამ, საქართველოში ნაციონალთა მმართველობის დამთავრების შემდეგ ქვეყანა დატოვა, შემდეგ მასზე საქმე აღიძრა და ინტერპოლის მიერ ძებნილად გამოცხადდა, თუმცა ეს ფაქტი ცოლ–ქმრის შეხვედრებს ხელს არ უშლის. სამართალში მიეცნენ ტელეჟურნალისტის სხვა მეგობრებიც – ყოფილი მაღალჩინოსნები დავით კეზერაშვილი და გიგი უგულავა. შეიცვალა თავად მის მიმართაც გარშემომყოფთა დამოკიდებულება... ნანუკა ჟორჟოლიანი ნაციონალებისა და ხელისუფლების დაპირისპირებას ნერვების ომს უწოდებს, რაშიც, უნდა თუ არ უნდა, თავადაც არის ჩართული. ამ და სხვა თემებზე ტელესახე "სარკესთან" საუბრობს.
– ნანუკა, მალე გადაცემის სეზონს დაასრულებთ. როგორი იყო განვლილი სეზონი თქვენი შოუსთვის?
– თუ რეიტინგებს გადავხედავთ, ეს სეზონი სტაბილურად წარმატებული აღმოჩნდა. ნაკლები ექსპერიმენტი მქონდა, მაგრამ იყო ბევრი ექსკლუზივი და უფრო მეტი აკადემიურობა, ვიდრე ნანუკა ჟორჟოლიანს სჩვევია. ბოლო დროს ხშირად მესმის, რომ აკადემიური გავხდი. არ ვიცი, შეიძლება გავიზარდე, ეს ხუმრობით, მაგრამ ზოგადად ვფიქრობ, რომ ნანუკა თავისი ნიშიდან არ ამოვარდნილა. რეიტინგებით თუ ვიმსჯელებ, კონკურენტებს ვუგებ, ერთადერთი გადაცემა წავაგე ეკა ხოფერიასთან. მაშინ ეკას "ჯინსების თაობაზე" ჰქონდა გადაცემა და მაღალი რეიტინგიც აჩვენა.
– მახსოვს, როცა მომღერლები, თეონა კონტრიძე და ნინო ქათამაძე გყავდათ სტუმრად, თურქულმა სერიალმა მოგიგოთ რეიტინგში და ამაზე ძალიან გაბრაზდით.
– კი, თურქულმა სერიალმა მომიგო. ჩემი აზრით, ნანუკა ჟორჟოლიანი, მაია ასათიანი თუ ეკა ხოფერია გააკეთებს ამას, მნიშვნელობა არ აქვს, გემოვნებიან, კარგი ხარისხის მუსიკას ქვეყანაში თურქული სერიალი არ უნდა უგებდეს. ამიტომ გავბრაზდი და არა იმიტომ, რომ ჩემს გადაცემას მოუგო. თუმცა გამიკვირდა, საფეხბურთო მსოფლიო ჩემპიონატების ეთერს "ნანუკას შოუმ" რომ მოუგო. პარადოქსების ქვეყანა ვართ, რა მოგიგებს და რას მოუგებ, ვერ გაიგებ. "ფეისბუქზე" ყველა ფეხბურთზე წერდა, თურქულ სერიალებზე – არავინ, მაგრამ უცებ თურქულმა სერიალმა მომიგო.
მოკლედ, მივხვდი, რომ "ფეისბუქი" საზოგადოების კი არა, ძალიან ვიწრო სეგმენტის განწყობას ასახავს. სულ ვცდილობ, რომ ამ გავლენის ტყვე არ აღმოვჩნდე, მაგრამ ძალიან "ფეისბუქდამოკიდებული" ვარ.
– რატომ ხართ ასე მიჯაჭვული სოციალურ ქსელზე, რას გაძლევთ ის?
– ადამიანებთან ურთიერთობას. ახლა თქვენ გესაუბრებით და თვალი მაინც კომპიუტერისკენ გამირბის. რაც უნდა რადიკალურად მაფასებდნენ მე, ჩემი ოჯახის წევრს, მეგობარს, არ არსებობს, ის კომენტარი წავშალო, თუ, რა თქმა უნდა, შეურაცხმყოფელი არ არის. გამორიცხულია, მათთან პოლემიკაში არ შევიდე. "ფეისბუქი" იმის საშუალებასაც მაძლევს, რომ ყველაზე რადიკალურად მოაზროვნე ადამიანების აზრი გავიგო, რომელთაც არ ვეთანხმები.
ამას წინათ ერთმა ადამიანმა ანტირუსული დამოკიდებულების გამო გამაკრიტიკა, მაგრამ სულ რომ მიძახონ, პუტინი ნათლიაშენიაო, აზრს არ შევიცვლი. ამასაც ვითმენ, მის კომენტარს არ ვშლი, რადგან ეს ხომ ჩემი საზოგადოების წევრი და ჩემი მაყურებელია. ჩემი გადაცემის გვერდზე რომ შეხვიდეთ, ისეთ კრიტიკას წაიკითხავთ, გაგიკვირდებათ. უთქვამთ კიდეც, წაშალე, ნერვებს არ გიშლისო. რას ჰქვია, წავშალო?! ჩემი მაყურებელია, მიყურა და გამაკრიტიკა, როგორ წავშალო?! ანუ ვუთხრა, რომ არ მიყუროს?!
"ფეისბუქის" საშუალებით საზოგადოებისგან სითბოსაც ვიღებ, ეს კი მთავარი გენერატორია. ჩემი რეიტინგი ადამიანებთან ურთიერთობაა.
– მესმის, რომ ეგუებით, მაგრამ ალბათ კრიტიკა გწყინთ.
– კრიტიკულ აზრს ჯანსაღად ვუყურებ და, ჩემი აზრით, ეს არის ის, რამაც გადამარჩინა. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი მეგობრების უმრავლესობა სტატისტიკური მონაცემებით ნაციონალები არიან, ვიწრო პარტიულ ინტერესებში არასოდეს აღმოვჩენილვარ. ამიტომ არ შემიძლია აქვე არ ვთქვა, რომ ირაკლი ალასანია კარგი ტიპია. ვფიქრობ, ირაკლი და "ქართული ოცნების" კიდევ რამდენიმე წარმომადგენელი თავის დროზე ნაციონალებს გვერდით რომ ჰყოლოდათ და ოპოზიციაში არ გაეშვათ, გაცილებით ნაკლებ შეცდომას დაუშვებდნენ.
განსხვავებული აზრი არასდროს მაღიზიანებს. ამან გადამარჩინა და ჩემს შოუში ყველა მოდის. ღმერთმა დამიფაროს, ოდესმე იქამდე მივიდე, რომ მხოლოდ ჩემი ოჯახის ან ჩემი მეგობრების ინტერესებიდან გამომდინარე შევხედო რაღაცეებს. ადამიანები სწორად განსჯის უნარს განსხვავებული აზრის მოსმენის უგულებელყოფის შემდეგ კარგავენ და სწორედ იქ "ერხევათ".
– პოლიტიკურმა ცვლილებებმა სამეგობრო წრეც შეგიცვალათ?
– უფრო მეტი მეგობარი შევიძინე, ალბათ იმიტომ, რომ რაღაც კომპლექსისმაგვარი მომეხსნა. ადრე იშვითად გაიგებდით, რომ კლუბში დავდიოდი, არც ახლა დავდივარ, მაგრამ შემიძლია საღამოს მეგობრებს სადმე ავუარო. ადრე კი ამას მოვერიდებოდი, რადგან ამას მოჰყვებოდა ის, რომ მე ირაკლი კოდუას ცოლი ვარ და სადღაც–სადღაც დავდივარ. მოკლედ, ჩინოსნის ცოლობა მაინც დისკომფორტს გიქმნის. ყოველთვის ამ კომპლექსების ქვეშ ვიყავი და ბევრ რამეზე ვთქვი უარი, მათ შორის – საჯარო გამოჩენაზე, რომ ვიღაცისთვის ეს ბარიერის შემქმნელი არ ყოფილიყო. ცხოვრებაში არც მძღოლი მყოლია და არც დაცვა და არც ვფიქრობ, რომ ვინმესგან დასაცავი ვარ. თან ეს საზოგადოებასთან ხელოვნურად შექმნილი ბარიერებია.
მოკლედ, დღეს უფრო თავისუფალი ვარ, ადამიანებთან უფრო ახლოს ვარ, ჩინოსნის ცოლი აღარ ვარ, რაც ძალიან მაგარია. ამას იმიტომ ვამბობ, რომ მაშინ ირაკლის სახელმწიფო დაცვა ჰყავდა, რაც საზოგადოებასთან ბარიერს მიქმნიდა.
– ხშირად გახსენებენ ხოლმე, რომ ირაკლი კოდუას ცოლი და ნაციონალი ხართ?
– ეს რეგალია – "ნანუკა ნაციონალია" – თუ იქიდან მოდის, რომ ჩემი ბევრი მეგობარი ნაციონალური მოძრაობის წევრია, მაშინ მივიღებ, მაგრამ მე რატომ ვარ ნაციონალი?! ძმა არ დამიჭირეს თუ ის რეპრესიები არ გამივლია, რაც სხვებმა გაიარეს?! თუ მამაჩემი ბიზნესის გარეშე არ დარჩა, რომ რაღაც კალაპოტში ვერ ჩაჯდა?! შეცდომებს, რა არის კარგი და ცუდი, გგონიათ, ვერ ვხედავ? თუმცა მეორე საკითხია ღირებულებების ომი, თუ სად ხარ შენ. პრორუსი ვერასდროს გავხდები და საერთო იდეას, ღირებულებას ვერასდროს ვუღალატებ მხოლოდ იმიტომ, რომ ძმის დაჭერის გამო გავნაწყენდი. მაშინ ძალიანაც გავბრაზდი, ძალიანაც მეწყინა და ვფიქრობ, რომ პირველად ის უსამართლოდ დაიჭირეს, მაგრამ ამიტომ მელანძღა ვიღაცეები?
ჩემს ღირებულებებთან ძალიან ახლოს დგას დღევანდელი თავდაცვის მინისტრი. ამის წაკითხვის შემდეგ ბევრი ნაციონალი გამაკრიტიკებს, მაგრამ ვფიქრობ, რომ დავით უსუფაშვილიც ძალიან ახლოს დგას იმ ღირებულებებთან, რაც მაქვს. მახსოვს, ერთხელ პოსტიც კი დავწერე, რესპუბლიკელებსაც დიდი სიამოვნებით მივცემდი ხმას–მეთქი, თუმცა არიან პოლიტიკოსები, რომელთა მომხრეც ვერასოდეს გავხდები, თუნდაც ოჯახის ყველა წევრი რომ ამომიწყვიტონ.
– ახლა როგორ გარემოში მუშაობთ, რესპონდენტები ადვილად გთანხმდებიან სტუმრობაზე? ამას იმიტომ გეკითხებით, რომ მაინც წინა ხელისუფლებასთან ასოცირდებით.
– ვერ დავასახელებ რესპონდენტს, რომელსაც ამის გამო უარი უთქვამს. მატყუარა ვიქნები, რომ ეს დღევანდელი ხელისუფლების რომელიმე წარმომადგენელს დავაბრალო. თვით პრემიერმა ირაკლი ღარიბაშვილმაც კი მომცა პირობა, რომ, თუ ოდესმე მსგავს გადაცემაში მიიღებს მონაწილეობას, ჩვენთან მოვა.
არიან ადამიანები, რომელთაც თვითონ არ ვიწვევ, რადგან მათი აზრი არ მაინტერსებს. მაგალითად, გია ვოლსკის პირადი ცხოვრება არ მაინტერსებს, იმიტომ კი არა, რომ მას ამით ვაკნინებ, უბრალოდ ის რეიტინგს ვერ დამიწერს. ადრე ბევრი ნაციონალიც ამბობდა უარს მსგავს გადაცემაში მონაწილეობაზე და "ოცნებიდანაც" ბევრი ამბობს. ამიტომ ვერ ვიტყვი, რომ, ამ მხრივ, რამე შეიცვალა.
– ხშირად მსმენია, "ნანუკას შოუ" "პროფილს" დაემსგავსაო...
– ობიექტურები ვიყოთ, "პროფილი" თემების გადაცემაა. მე პერსონალურ ისტორიებზე გადავერთე. "ნანუკას შოუ" რომ დაიწყო, თითო სტუმარზე თითო ბლოკს ვაწყობდით, მაიას კი თემატური გადაცემა აქვს. რაც შეეხება ერთი და იმავე სტუმრებს, ამას გვერდს ვერ ავუვლით, რადგან საქართველო ძალიან პატარა ქვეყანაა. გადაცემაში ახალი სახეებიც გვყავს ხოლმე, მაგრამ ყველა ბლოკში რომ ახალი სახე გვყავდეს, რეიტინგი არ მექნება.
ჩვენგან შემეცნებით გადაცემებს ნუ ითხოვენ, რადგან "ნანუკას შოუ" გასართობი გადაცემაა და სწორად შეგვაფასონ.
– როგორ ფიქრობთ, თქვენი შოუ ისევ ისეთი ყურებადია, როგორიც წლების წინ იყო?
– ძალიან უხერხულია, ამაზე რომ ვსაუბრობ, მაგრამ ნანუკას მიმართაა პერსონალური ინტერესი. ჩემი გადაცემის "ფეისბუქს" 150 000 მოწონება აქვს და ყველას დიდი მადლობა ამისთვის. ჩემს პერსონალურ გვერდს კვირაში 10 000 გამომწერი ჰყავს. ალბათ ამას ჩემი სოციალური აქტიურობა განაპირობებს. ყველაფერში აქტიურად ვერთვები, ყველაფერზე ჩემი რეაქცია მაქვს, არ შემიძლია ჩუმად ყოფნა. ამას შეიძლება ჩემი ოჯახური სტატუსიც განსაზღვრავს. ასე რომ, წელს ჩემი გადაცემა ისეთივე რეიტინგული იყო, როგორიც მაშინ, როცა ამ შოუს ვიწყებდით.
– შოუს წამყვანი ნანუკა თითქოს შეიცვალა ჩაცმულობის მხრივ, ისეთი ექსტრავაგანტური აღარ არის.
– მართლა? არ ვიცი, არ დავკვირვებივარ. შეიძლება ასეც იყოს.
– თმის შეჭრა რატომ გადაწყვიტეთ?
– წინასწარ ვიტყვი, რომ არც ნევროზი მაქვს და არც დეპრესია. ასეთი მოკლე თმა არც არასდროს მქონია. ერთ დღეს კი გადავწყვიტე, შემეჭრა. მგონია, რომ ამ ვარცხნილობამ ასაკი დამკლო. კარგი ექსპერიმენტი გამომივიდა.
– ახლახან 35 წლის გახდით. როგორ შეაფასებთ თქვენს ცხოვრებას ამ ასაკში?
– ახლა ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე საინტერესო პერიოდია, რადგან გამოწვევები მიყვარს და მათ სულ ღიად ვხვდები. ჩემთან რაღაც ახალი, უჩვეულო ხდება, რაც აქამდე არ ხდებოდა. ახლა ვსწავლობ, როგორ ვიცხოვრო. ცოტა დაღვინებისკენ მიმავალი ასაკი მაქვს, რასაც ვერ ვეგუები, სადღაც შუაში ვარ გაჭრილი, ჩემი ჩაცმისა არ იყოს. მგონია, რომ მაინც ახალგაზრდა ტიპი ვარ. ჩემი შვილი მარიამი რაც უფრო იზრდება, მე უფრო ახალგაზრდა ვხდები. 35 წელი საინტერესო ასაკია და ამ ასაკს ძალიან ველოდებოდი. ხომ ამბობენ, ქალს ყველაზე საინტერესო პერიოდი ამ ასაკიდან ეწყებაო და მეც ველოდები ამას.
– გემოვნება შეგეცვალათ?
– არა მგონია. წონა შემეცვალა. თუ ოდესმე მაინც ჩემს წონას დავუბრუნდები, ალბათ ისევ ის სტილი მექნება, რაც ადრე. წონის გამო რაღაცეებს ვერ ვირგებ. როცა დიდი ხარ, ექსპერიმენტები რთულია.
– თუმცა ძალიან ბევრი დაიკელით.
– კი, დიეტით ბევრი მაქვს დაკლებული.
– ადრე "სარკესთან" თქვით, რომ ქმარს დაენიძლავეთ, ისევ ისეთი წონის იქნებოდით, როგორიც მისი გაცნობის დროს იყავით. როგორ ფიქრობთ, მოიგებთ ნიძლავს?
– ჯერ ნიძლავს ვაგებ. ახლა დიეტა შეჩერებული მაქვს, პერიოდულად ვიწყებ, პერიოდულად ვამთავრებ და ვარ ასე ამ დიეტებთან ჭიდილში. დიეტა ძალიან რთულია და ვერ მივხვდი, ეს ნებისყოფა რატომ ვერ მოვიკრიბე. ცხოვრებაში თუ რამე მინდა, ყველაფერს ვაკეთებ და მართლა ვერ მივხვდი, დიეტას რატომ ვერ ვიცავ.
– წელს განსხვავებული დაბადების დღე გქონდათ, ბუდაპეშტში ქმართან და მეგობრების გარემოცვაში აღნიშნეთ. მოგვიყევით ამაზე.
– შარშანაც ასე გავაკეთე, უბრალოდ მაშინ ბულგარეთში ვიყავი, იქ გადაცემის ჩაწერა მქონდა და ირაკლიც იქ ჩამოვიდა. სხვათა შორის, ეს ორი დაბადების დღეა, რაც ჩემს ქალაქში არ ვარ.
ჩემი დაბადების დღე ძალიან მიყვარს. რიტუალივით მაქვს, ამ დღეს ყოველ წელს განსაკუთრებულად ველოდები. წელს ჩემი დაბადების დღე ძალიან მეგობრული იყო, რამდენიმე მეგობარი და ირაკლი იყვნენ. ირაკლი "ჩემი ცოლის დაქალების" მთავარი გმირი იყო იმიტომ, რომ ის და მისი ცოლის დაქალები ვიყავით და თვითონ ერთი ბიჭი იყო.
– რა გაჩუქათ?
– ყელსაბამი კულონით. ადრეც მქონდა ასეთი ყელსაბამი, რომელიც ირაკლიმ მაშინ მაჩუქა, როცა ერთმანეთი გავიცანით. 7 წელი კისრიდან არ მომიხსნია, მაგრამ დავკარგე. ამიტომ ირაკლიმ ამ დაბადების დღეზე ისევ ისეთი ყელსაბამი მაჩუქა. კულონზე სამი გულია ერთმანეთში ჩასმული.
– როგორი შეგრძნებებით მიდიხართ ხოლმე ირაკლის სანახავად?
– შეგრძნებები განსხვავებულია, ეს ცოტა სიშორე ურთიერთობას სჭირდება, უხდება. ყოველ შემთხვევაში, ამაში ტრაგიკულს ვერაფერს ვხედავ.
ვნება თავიდანაა ხოლმე, შემდეგ მეუღლე შენი ორგანული ნაწილი ხდება და ეს ურთიერთობა სხვა რაღაცაში გადადის. მე და ირაკლი 2006 წლიდან ვართ ერთად, ამიტომ ჩვენს ცხოვრებაში ახლა სხვა, სტაბილური ეტაპია. ყველაფერს ერთად გავდივართ, ვხვდებით, რომ ის ვიპოვეთ, ვინც გვინდოდა. თუმცა ამას წლების წინაც მივხვდით.
– აქ უმისობას განიცდით?
– არა, რადგან ისევ ირაკლის საქმეებით ვარ დაკავებული. მის სამართლებრივ მხარეში თავიდან ბოლომდე ვარ ჩართული. ირაკლიზე ისეთი აბსურდული რაღაცეები მომისმენია, ნარკოტრეფიკინგის ლობირებიდან დაწყებული, ყველაფრით დამთავრებული, რომ... ნუ, კაცის ჭამა არ დაუბრალებიათ.
ეს გზა მან თავად აირჩია. ეს შავი პიარი და ჭორები მაშინაც მესმოდა, როცა ის მუშაობდა, თუმცა ირაკლი მეუბნებოდა, ადამიანი, რომელიც კრიმინალს და ნარკორეალიზატორებს ებრძვის, ასეთი ჭორების მსხვერპლი ხდებაო. მან საკუთარი სახელი ბევრ რამეს შესწირა... ირაკლიმ იცოდა, რომ ეს ყველაფერი რთული იქნებოდა და მეც ვიცოდი, რომ გინეკოლოგს და გეოგრაფიის მასწავლებელს არ მივყვებოდი ცოლად. ყველამ ჩვენს არჩევანზე, ჩვენს შეცდომებზე უნდა ვაგოთ პასუხი.
– თბილისის ყოფილი მერი, თქვენი უახლოესი მეგობარი, გიგი უგულავა დააკავეს. ამ ფაქტს როგორ შეაფასებთ?
– გიგის ეს ძალიან უნდოდა და ამ ყველაფრისკენ ძალიან ილტვოდა. პოლიტიკურად თუკი შევაფასებთ, მან მოიგო. საზოგადოების ის ნაწილი, რომელიც ნაციონალურ მოძრაობაზე ობიექტურადაა გაბრაზებული, რას ვამბობ, ვერ მიხვდება, მაგრამ გიგიმ პოლიტიკურად მოიგო, რადგან მას ეს უნდოდა. მან ჟურნალისტები წინასწარ დაიბარა აეროპორტში, ადვოკატით მივიდა... მოკლედ, ნერვების ომია.
– დიდიხანია, რაც გიგისთან მეგობრობთ?
– კი, 1999 წლიდან.
– როგორც ვიცი, მის ცოლთან, ლელა კილაძესთანაც მეგობრობთ.
– კი, ლელას გიგისგან დავუმეგობრდი, მაგრამ დღეს ლელასთან უფრო ვმეგობრობ. ყველაზე უცნაური ის არის, რომ ჩემი მეგობრები – გიგი უგულავა, დავით კეზერაშვილი – ირაკლი კოდუას მეგობრები არასდროს ყოფილან, ისინი მე დავამეგობრე. უცნაურია, არა? ირაკლის ნაციონალს იმიტომ ეძახიან, რომ მათთან მე დავამეგობრე და მე კი ნაციონალს იმიტომ მეძახიან, რომ ირაკლი კოდუას ცოლი ვარ.

– წელს თქვენს დაბადების დღეზე ბუდაპეშტში ლელა კილაძეც იყო, რამაც ნეგატიური რეაქციები გამოიწვია.
– ამას მთელი ამბები მოჰყვა, პოლიტიკური შეფასებები გააკეთეს, ლელა სადღაც წასულაო. მე გადაღებაზე ვიყავი და ბუდაპეშტში ლონდონიდან ჩავედი. ლელაც ჩემს დაბადების დღეზე 3 დღით ჩამოვიდა. ამის გამო შარში გავხვიე, მის ქმარს ბრალიც კი წაუყენეს, გიგი გაქცევას აპირებდაო. ამის შემდეგ ჩემს მეგობრებს ეცოდინებათ, რომ ჩემთან დაბადების დღეზე არ უნდა წამოვიდნენ.

ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე