"მგონი, დაქალს შევუყვარდი"

თქვენი ჟურნალი პირველია, ვისაც ჩემს საიდუმლოს, ეჭვებს გავანდობ. 15 წლის გოგო ვარ. ერთი დაქალი მყავს. დიდი ხანია სოციალურ ქსელში უცნაურ პოსტებს აქვეყნებს. მაგალითად, "შენი თვალები მზესავით ანათებენ", "გვერდით რომ მყავხარ, მაშინაც მენატრები" და ასე შემდეგ. მიზეზი რომ ვკითხე, მითხრა, სხვადასხვა პოეტების სიტყვებია და მათგან რაც მომწონს, ვპოსტავო. კარგი–მეთქი, ვუთხარი და ყურადღება აღარ გამიმახვილებია. ერთხელ კი ისეთი რაღაც ეწერა, რომ ძალიან დამაფიქრა. წერდა: "ის დათუნია რა ნაზად ირხევა მის ჩანთაზე". იცით, ზუსტად დათუნიას "ბრელოკი" მაქვს ჩემს ჩანთაზე დაკიდებული და მას ყველგან თან დავატარებ. იმის თქმა კი არ მინდა, რომ ის სიტყვები მე მეძღვნება, მაგრამ რატომღაც შეშფოთებული ვარ.
იმ ფრაზის ძებნა "გუგლში" დავიწყე, იქნებ რომელიმე მწერლის მოთხრობაში წერია–მეთქი, მაგრამ ვერაფერი ვიპოვე. არ ვიცი, რა ვიფიქრო და თქვენი რჩევა მჭირდება. დაქალს ნამდვილად ვერ ვკითხავ, ვის დათუნიას გულისხმობ–მეთქი. ერთი ეჭვი მღრღნის, რომ მას ვუყვარვარ. მცირედიდაც რომ დავრწმუნდე, ჩემი ეჭვი საფუძვლიანია, დაქალს სამუდამოდ შევიზიზღებ. ამაზე რომ ვფიქრობ, გული მერევა! გთხოვთ, ეს სიტყვები არ შეცვალოთ და ზუსტად დაწერეთ: გული მერევა!
სარკის ერთგული მკითხველი