ეთერ კაკულია: "ისრაელში მითხრეს, 120 წლამდე იცოცხლებო, მაგრამ ამდენს ვერ გავქაჩავ და ისევ 102–ზე გავჩერდები"
მომღერალი ეთერ კაკულია ისრაელიდან გაძლიერებული დაბრუნდა. რამდენიმე თვის წინ მას ქართველმა მედიკოსებმა სიმსივნის დიაგნოზი დაუსვეს. მომღერალმა აქ ჩატარებული უშედეგო მკურნალობის შემდეგ გამოკვლევებისა და ოპერაციის გაკეთება ისრაელში გადაწყვიტა, ამისათვის კი საკმაოდ სოლიდური თანხა სჭირდებოდა. მეგობრების, გულშემატკივრებისა და თბილისის მერიის დახმარებით ქალბატონმა ეთერმა ისრაელში გამგზავრება შეძლო. იქ ოპერაცია და ქიმიოთერაპიის კურსი ჩაუტარდა. ახლა საკუთარ თავში გრძნობს ძალას, რომ მძიმე სენი დაამარცხოს და ისრაელში გატარებული პერიოდის შესახებ "სარკეს" ჩვეული იუმორით უყვება.
– ქალბატონო ეთერ, თავს როგორ გრძნობთ, ოპერაციამ როგორ ჩაიარა?
– თავს უკეთ ვგრძნობ. ისრაელში გამოკვლევები ჩამიტარეს, პეტი გადამიღეს, ის ორგანიზმში ყველაფერს აშუქებს. ამის შემდეგ ოპერაცია გამიკეთდა, ყელთან გაჭრილი მაქვს, ლიმფო ამოიღეს. კიდევ კარგი, მეტასტაზები არ იყო წასული, ყველა ორგანო ჯანმრთელი მქონდა. ამოღებული ლიმფო გამოსაკვლევად ამერიკის ლაბორატორიაში გააგზავნეს, იქ დათესეს და მიკროსკოპით აკვირდებიან. მხოლოდ ეს პროცედურა 10 000 დოლარი ღირს. პასუხი ჯერ არ მოსულა. შედეგებს 25 დღე სჭირდება.
ოპერაციის ღამესვე ქიმოთერაპია გამიკეთეს. გავგიჟდი, ვამბობდი, ერთ დღეში ოპერაციაც და ქიმიოთერაპიაც როგორ შეიძლება, არ გარდავიცვალო–მეთქი. სიცილით დაიხოცნენ, ვიცით, რასაც ვაკეთებთო. მართლაც, ქიმიოთერაპიის შემდეგ ჩიტივით ვიყავი. მანამდე რაღაც წამლებს უკეთებენ პაციენტებს, რომ ცუდად არ გახდნენ. ისრაელში სულ 10 დღე დავრჩი, კლინიკაში კი ოპერაციის და გადასხმის პერიოდში მხოლოდ რამდენიმე საათი ვიწექი.
– რა ჰქვია დაავადებას, რომელსაც ახლა ებრძვით, პირველადი შედეგებით რა დადგინდა?
– ლიმფური კვანძის ანთება მაქვს და, რასაკვირველია, ამას სიმსივნე ჰქვია. ქიმიოთერაპია ამ პროცესს აჩერებს.
– გამოკვლევების პირველი ეტაპი დაასრულეთ?
– დიახ. ჩემი იქ ყოფნა საჭირო აღარ იყო და საქართველოში დავბრუნდი. ქიმიოთერაპიისთვის ორი გადასხმის წამალი გამომატანეს და აქ გადავისხამ. ერთი წამალი 4.500 დოლარი ღირს.
სხვათა შორის, იქ ყოფნა ცოტა მაშინებდა, მე და ჩემი შვილი გარეთ კაფეში ვსადილობდით და უცებ ჭურვი ჩამოვარდა. იცით, რა საშინელი ხმა ჰქონდა? ყველანი შენობაში შევცვივდით. ისე მეცოდებიან იქაურები. ასეთი შიშის ქვეშ როგორ ცხოვრობენ?!
– ისრაელში ისევ უნდა გაემგზავროთ?
– დიახ, 3 თვეში უნდა გავემგზავრო, პეტი ისევ უნდა გადამიღონ და ნახონ, ქიმიოთერაპიამ რა შედეგი გამოიღო.
– აქ ვერ მოხერხდებოდა ამ გამოკვლევების ჩატარება?
– ისრაელში მერჩივნა, მაგრამ, რადგან ეს ყველაფერი დიდ თანხასთან იყო დაკავშირებული, არ ვიცოდი, როგორ მოვახერხებდი. ძალიან დამეხმარა და გვერდში დამიდგა ჯამლეტ ხუხაშვილი, ასევე რაულ ქირია, რომელმაც ყველაფერი გააკეთა იმისათვის, რომ ისრაელში წავსულიყავი. ძალიან დიდი მადლობა მათ და თბილისის მერიას, კონკრეტულად მამუკა ქაცარავას, რომელმაც კლინიკაში ფული ზუსტად 2 დღეში ჩამირიცხა.
– რა თანხა დაგჭირდათ?
– კლინიკაში 30.000 დოლარი დამჭირდა და ეს თბილისის მერიამ, მამუკა ქაცარავამ დამიფინანსა. არც ვიცი, მადლიერება როგორ გამოვხატო. ხალხმაც გამაგიჟა, ამერიკიდან, სხვადასხვა ქვეყნებიდან მირეკავენ. ტელეფონით შემოსული თანხა სასტუმროს და იქაურ ხარჯებს მოვახმარეთ. კლინიკის გარდა უამრავი ხარჯია, რაშიც ქართველი ერი დამეხმარა. არ ვიცი, მათ ასე ძალიან როგორ შევაყვარე თავი, ამაზე რომ ვფიქრობ, სულ მეტირება. სხვათა შორის, როცა მირეკავდნენ, ტიროდნენ. მე კი მათ ვამშვიდებდი, ნუ ტირით, ჯერ ცოცხალი ვარ–მეთქი.
– რამ გაპოვნინათ თქვენს თავში ძალა, ამ ყველაფერს ასე მხნედ შეხვედროდით?
– ალბათ მართლა ძლიერი ვარ. ხალხის სიყვარულმა ჩემზე ძალიან იმოქმედა. ჩემს თავს ვეუბნებოდი, ეთერ, ყველაფერს უნდა გაუძლო, რომ შენს ხალხს სცენიდან ისევ უმღერო–მეთქი. თავიდანვე რაღაც რწმენით ვიყავი, თან იქაური მედიცინის ძალიან მჯერა. მგონია, რომ ძალიან ცოტა ხანში ჩიტივით ვიქნები. ამაში კი ჩემი საქართველოს და ქართველების სიყვარული მეხმარება, შიგნიდან კი – უფლის რწმენა.
იცით, კიდევ რა მშველის? დადებითი, კარგი ხასიათი და იუმორის გრძნობა მაქვს. ეს კი ყველაფერს კურნავს. არ შეიძლება დაითრგუნო. 102 წლამდე უნდა ვიცხოვრო–მეთქი, ხომ ვამბობდი, ისრაელში მითხრეს, 120 წლამდე იცოცხლებ, ეს ებრაელების დალოცვააო, მაგრამ ამდენს ვერ გავქაჩავ და ისევ 102–ზე გავჩერდები.
– ვისთან ერთად იყავით ისრაელში?
– ჩემს შვილთან, ალეკოსთან ერთად. ძალიან დიდი მადლობა ქართველ ლევან შარონს, რომელიც იქ დამხვდა და ყველაფერი გააკეთა, რომ მაღალი დონის მომსახურება მქონოდა. სხვათა შორის, ექთნები ქართველები იყვნენ. ვაიმე, ერთმანეთს ძალიან ვეფერეთ! იქაურობით და იქაურებით ძალიან კმაყოფილი ვარ.
– პირველი წუთები, როცა დიაგნოზი მოისმინეთ, ალბათ ძალიან მტკივნეული იყო...
– როგორ არ იყო, ცრემლიც იყო... თავიდან, როცა კისტა მითხრეს, რატომღაც ზერელედ შევხედე, ალბათ იმიტომ, რომ მთელი ცხოვრება მერცხალივით ვიყავი და წამალიც არ მქონდა დალეული. ასე ზერელე დამოკიდებულება ჯანმრთელობის მიმართ სწორი არ არის, ყველას ვურჩევ, 6 თვეში ერთხელ გამოკვლევები გაიკეთონ, თავს მიხედონ. საწყის ეტაპზე ყველაფერს არჩენენ, ნებისმიერ სიმსივნეს, მთავარია, მის შესახებ თავიდანვე გავიგოთ.
საშვილოსნოზე კისტა რომ აღმომაჩნდა, მე, როგორც ზარმაც ადამიანს, საოპერაციოდ წასვლა დამაგვიანდა. არაფერი მაქვს, ალბათ შეცდნენ–მეთქი, ვიფიქრე. 3 ექოსკოპისტთან წავედი, სამივემ ერთი და იგივე მითხრა, მაგრამ ამასობაში დრო გავიდა, კისტა კი მაშინვე უნდა ამოიჭრა.
მოკლედ, 2 წლის წინ საქართველოში ოპერაცია გავიკეთე. ქიმიოთერაპია, სხივური თერაპია დამინიშნეს, მაგრამ რატომღაც ამან აბსოლუტურად არ იმოქმედა. ვერ ვიტყვი, რატომ. საქართველოში ძვირადღირებული წამლები არ შემოდის, ამიტომ ისრაელში გამოკვლევის ჩასატარებლად წასვლა გადავწყვიტე. ებრაელები ნიჭიერები არიან, თან სულ ოცნებად მქონდა, იერუსალიმი, უფლის საფლავი მენახა. რა საოცარია, არა? არ შემეძლო მანამდე წასვლა? ხომ შემეძლო? უფალმა ცოტათი ავად გამხადა და თავისი საფლავი მანახა.
– რა შეგრძნება დაგეუფლათ, როცა ოცნება აგისრულდათ და მაცხოვრის საფლავთან ილოცეთ?
– ეს იყო საოცრება! ძლივს, ნელა მივლასლასებდი, ძალიან დიდი რიგი იყო, მაგრამ თარჯიმანმა ითხოვა, ურიგოდ შევეშვი. მაცხოვრის საფლავთან მივედი, ორივე ხელით დავემხე, ჯანმრთელობა დამიბრუნე–მეთქი, ვთხოვე. ზემოთ რომ ავიხედე, იცით, რა შეგრძნება მქონდა? თითქოს უფალი მიყურებდა. ღრუბლებში დავფრინავდი, დედამიწაზე არ ვიდექი. ძალიან დიდი რწმენა მაქვს და ალბათ ეს რწმენა გადამარჩენს.
იცით, მაცხოვრის საფლავიდან როგორი გამოვედი? ენერგიულად, სწრაფი ნაბიჯებით. უფალმა მომცა ენერგია. რა კარგია, რომ ეს მწამს! გოდების კედელთანაც მივედი და უფალს ვთხოვე, ჯანმრთელობა დამიბრუნე–მეთქი.
– ისრაელში მეორედ გასამგზავრებელ ხარჯებს მოაგროვებთ?
– ისევ იმ რაოდენობის თანხა აღარ მინდა, რადგან ოპერაცია არ მჭირდება. მხოლოდ გადასხმა და გამოკვლევები ჩამიტარდება. იმედია, ისევ თბილისის მერია ან ჯანმრთელობის სამინისტრო დამეხმარება. ვნახოთ, ახალი მერი როგორი ხასიათისაა.
– ამჟამად ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით გაქვთ რაიმე აკრძალვები, ექიმებმა რა რეჟიმი დაგინიშნეს?
– არავითარი. უბრალოდ სწორად და კარგად უნდა ვიკვებო, უკვე ცოტა მოვიმატე წონაში. ამას გარდა, დღეში 2 ლიტრი წყალი უნდა დავლიო. ეს ქიმიოთერაპიას სჭირდება.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
– ქალბატონო ეთერ, თავს როგორ გრძნობთ, ოპერაციამ როგორ ჩაიარა?
– თავს უკეთ ვგრძნობ. ისრაელში გამოკვლევები ჩამიტარეს, პეტი გადამიღეს, ის ორგანიზმში ყველაფერს აშუქებს. ამის შემდეგ ოპერაცია გამიკეთდა, ყელთან გაჭრილი მაქვს, ლიმფო ამოიღეს. კიდევ კარგი, მეტასტაზები არ იყო წასული, ყველა ორგანო ჯანმრთელი მქონდა. ამოღებული ლიმფო გამოსაკვლევად ამერიკის ლაბორატორიაში გააგზავნეს, იქ დათესეს და მიკროსკოპით აკვირდებიან. მხოლოდ ეს პროცედურა 10 000 დოლარი ღირს. პასუხი ჯერ არ მოსულა. შედეგებს 25 დღე სჭირდება.
ოპერაციის ღამესვე ქიმოთერაპია გამიკეთეს. გავგიჟდი, ვამბობდი, ერთ დღეში ოპერაციაც და ქიმიოთერაპიაც როგორ შეიძლება, არ გარდავიცვალო–მეთქი. სიცილით დაიხოცნენ, ვიცით, რასაც ვაკეთებთო. მართლაც, ქიმიოთერაპიის შემდეგ ჩიტივით ვიყავი. მანამდე რაღაც წამლებს უკეთებენ პაციენტებს, რომ ცუდად არ გახდნენ. ისრაელში სულ 10 დღე დავრჩი, კლინიკაში კი ოპერაციის და გადასხმის პერიოდში მხოლოდ რამდენიმე საათი ვიწექი.
– რა ჰქვია დაავადებას, რომელსაც ახლა ებრძვით, პირველადი შედეგებით რა დადგინდა?
– ლიმფური კვანძის ანთება მაქვს და, რასაკვირველია, ამას სიმსივნე ჰქვია. ქიმიოთერაპია ამ პროცესს აჩერებს.
– გამოკვლევების პირველი ეტაპი დაასრულეთ?
– დიახ. ჩემი იქ ყოფნა საჭირო აღარ იყო და საქართველოში დავბრუნდი. ქიმიოთერაპიისთვის ორი გადასხმის წამალი გამომატანეს და აქ გადავისხამ. ერთი წამალი 4.500 დოლარი ღირს.
სხვათა შორის, იქ ყოფნა ცოტა მაშინებდა, მე და ჩემი შვილი გარეთ კაფეში ვსადილობდით და უცებ ჭურვი ჩამოვარდა. იცით, რა საშინელი ხმა ჰქონდა? ყველანი შენობაში შევცვივდით. ისე მეცოდებიან იქაურები. ასეთი შიშის ქვეშ როგორ ცხოვრობენ?!
– ისრაელში ისევ უნდა გაემგზავროთ?
– დიახ, 3 თვეში უნდა გავემგზავრო, პეტი ისევ უნდა გადამიღონ და ნახონ, ქიმიოთერაპიამ რა შედეგი გამოიღო.
– აქ ვერ მოხერხდებოდა ამ გამოკვლევების ჩატარება?
– ისრაელში მერჩივნა, მაგრამ, რადგან ეს ყველაფერი დიდ თანხასთან იყო დაკავშირებული, არ ვიცოდი, როგორ მოვახერხებდი. ძალიან დამეხმარა და გვერდში დამიდგა ჯამლეტ ხუხაშვილი, ასევე რაულ ქირია, რომელმაც ყველაფერი გააკეთა იმისათვის, რომ ისრაელში წავსულიყავი. ძალიან დიდი მადლობა მათ და თბილისის მერიას, კონკრეტულად მამუკა ქაცარავას, რომელმაც კლინიკაში ფული ზუსტად 2 დღეში ჩამირიცხა.
– რა თანხა დაგჭირდათ?
– კლინიკაში 30.000 დოლარი დამჭირდა და ეს თბილისის მერიამ, მამუკა ქაცარავამ დამიფინანსა. არც ვიცი, მადლიერება როგორ გამოვხატო. ხალხმაც გამაგიჟა, ამერიკიდან, სხვადასხვა ქვეყნებიდან მირეკავენ. ტელეფონით შემოსული თანხა სასტუმროს და იქაურ ხარჯებს მოვახმარეთ. კლინიკის გარდა უამრავი ხარჯია, რაშიც ქართველი ერი დამეხმარა. არ ვიცი, მათ ასე ძალიან როგორ შევაყვარე თავი, ამაზე რომ ვფიქრობ, სულ მეტირება. სხვათა შორის, როცა მირეკავდნენ, ტიროდნენ. მე კი მათ ვამშვიდებდი, ნუ ტირით, ჯერ ცოცხალი ვარ–მეთქი.
– რამ გაპოვნინათ თქვენს თავში ძალა, ამ ყველაფერს ასე მხნედ შეხვედროდით?
– ალბათ მართლა ძლიერი ვარ. ხალხის სიყვარულმა ჩემზე ძალიან იმოქმედა. ჩემს თავს ვეუბნებოდი, ეთერ, ყველაფერს უნდა გაუძლო, რომ შენს ხალხს სცენიდან ისევ უმღერო–მეთქი. თავიდანვე რაღაც რწმენით ვიყავი, თან იქაური მედიცინის ძალიან მჯერა. მგონია, რომ ძალიან ცოტა ხანში ჩიტივით ვიქნები. ამაში კი ჩემი საქართველოს და ქართველების სიყვარული მეხმარება, შიგნიდან კი – უფლის რწმენა.
იცით, კიდევ რა მშველის? დადებითი, კარგი ხასიათი და იუმორის გრძნობა მაქვს. ეს კი ყველაფერს კურნავს. არ შეიძლება დაითრგუნო. 102 წლამდე უნდა ვიცხოვრო–მეთქი, ხომ ვამბობდი, ისრაელში მითხრეს, 120 წლამდე იცოცხლებ, ეს ებრაელების დალოცვააო, მაგრამ ამდენს ვერ გავქაჩავ და ისევ 102–ზე გავჩერდები.
– ვისთან ერთად იყავით ისრაელში?
– ჩემს შვილთან, ალეკოსთან ერთად. ძალიან დიდი მადლობა ქართველ ლევან შარონს, რომელიც იქ დამხვდა და ყველაფერი გააკეთა, რომ მაღალი დონის მომსახურება მქონოდა. სხვათა შორის, ექთნები ქართველები იყვნენ. ვაიმე, ერთმანეთს ძალიან ვეფერეთ! იქაურობით და იქაურებით ძალიან კმაყოფილი ვარ.
– პირველი წუთები, როცა დიაგნოზი მოისმინეთ, ალბათ ძალიან მტკივნეული იყო...
– როგორ არ იყო, ცრემლიც იყო... თავიდან, როცა კისტა მითხრეს, რატომღაც ზერელედ შევხედე, ალბათ იმიტომ, რომ მთელი ცხოვრება მერცხალივით ვიყავი და წამალიც არ მქონდა დალეული. ასე ზერელე დამოკიდებულება ჯანმრთელობის მიმართ სწორი არ არის, ყველას ვურჩევ, 6 თვეში ერთხელ გამოკვლევები გაიკეთონ, თავს მიხედონ. საწყის ეტაპზე ყველაფერს არჩენენ, ნებისმიერ სიმსივნეს, მთავარია, მის შესახებ თავიდანვე გავიგოთ.
საშვილოსნოზე კისტა რომ აღმომაჩნდა, მე, როგორც ზარმაც ადამიანს, საოპერაციოდ წასვლა დამაგვიანდა. არაფერი მაქვს, ალბათ შეცდნენ–მეთქი, ვიფიქრე. 3 ექოსკოპისტთან წავედი, სამივემ ერთი და იგივე მითხრა, მაგრამ ამასობაში დრო გავიდა, კისტა კი მაშინვე უნდა ამოიჭრა.
მოკლედ, 2 წლის წინ საქართველოში ოპერაცია გავიკეთე. ქიმიოთერაპია, სხივური თერაპია დამინიშნეს, მაგრამ რატომღაც ამან აბსოლუტურად არ იმოქმედა. ვერ ვიტყვი, რატომ. საქართველოში ძვირადღირებული წამლები არ შემოდის, ამიტომ ისრაელში გამოკვლევის ჩასატარებლად წასვლა გადავწყვიტე. ებრაელები ნიჭიერები არიან, თან სულ ოცნებად მქონდა, იერუსალიმი, უფლის საფლავი მენახა. რა საოცარია, არა? არ შემეძლო მანამდე წასვლა? ხომ შემეძლო? უფალმა ცოტათი ავად გამხადა და თავისი საფლავი მანახა.
– რა შეგრძნება დაგეუფლათ, როცა ოცნება აგისრულდათ და მაცხოვრის საფლავთან ილოცეთ?
– ეს იყო საოცრება! ძლივს, ნელა მივლასლასებდი, ძალიან დიდი რიგი იყო, მაგრამ თარჯიმანმა ითხოვა, ურიგოდ შევეშვი. მაცხოვრის საფლავთან მივედი, ორივე ხელით დავემხე, ჯანმრთელობა დამიბრუნე–მეთქი, ვთხოვე. ზემოთ რომ ავიხედე, იცით, რა შეგრძნება მქონდა? თითქოს უფალი მიყურებდა. ღრუბლებში დავფრინავდი, დედამიწაზე არ ვიდექი. ძალიან დიდი რწმენა მაქვს და ალბათ ეს რწმენა გადამარჩენს.
იცით, მაცხოვრის საფლავიდან როგორი გამოვედი? ენერგიულად, სწრაფი ნაბიჯებით. უფალმა მომცა ენერგია. რა კარგია, რომ ეს მწამს! გოდების კედელთანაც მივედი და უფალს ვთხოვე, ჯანმრთელობა დამიბრუნე–მეთქი.
– ისრაელში მეორედ გასამგზავრებელ ხარჯებს მოაგროვებთ?
– ისევ იმ რაოდენობის თანხა აღარ მინდა, რადგან ოპერაცია არ მჭირდება. მხოლოდ გადასხმა და გამოკვლევები ჩამიტარდება. იმედია, ისევ თბილისის მერია ან ჯანმრთელობის სამინისტრო დამეხმარება. ვნახოთ, ახალი მერი როგორი ხასიათისაა.
– ამჟამად ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით გაქვთ რაიმე აკრძალვები, ექიმებმა რა რეჟიმი დაგინიშნეს?
– არავითარი. უბრალოდ სწორად და კარგად უნდა ვიკვებო, უკვე ცოტა მოვიმატე წონაში. ამას გარდა, დღეში 2 ლიტრი წყალი უნდა დავლიო. ეს ქიმიოთერაპიას სჭირდება.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
2 712 ნახვა
23-08-2014, 07:01
