„ჩემს ქმარს მამაკაცები იზიდავდა...“
ჩვენი დღევანდელი რესპონდენტმი, თინათინი თავის ცხოვრების ერთ ეპიზოდზე გვიამბობს, როცა ყველაზე რთული არჩევანის წინაშე დადგა.
- 21 წლის გავთხოვდი და ქუჩაში გაცნობილ კაცს გავყევი ცოლად. ასეთ დროს იმის ალბათობა, რომ უღირს ოჯახში აღმოჩნდე, ძალიან დიდია, თუმცა როცა სანდროს სახლში პირველად შევდგი ფეხი, მივხვდი, რომ გამიმართლა. უძრავ-მოძრავი ქონების ვრცელი ჩამონათვალი და კეთილგანწობილად მოღიმარი ოჯახის წევრები დამხვდნენ. კარგად მიმიღეს და როგორც ქართული ტრადიცია მოითხოვს, სათანადოდ ჩამაცვეს და დამახურეს კიდეც. მიუხედავად ასეთი „წარმატებისა“, პირველი ემოციების გავლისთანავე მივხვდი, რომ ჩემი ქმრის ოჯახი სხვებისგან გამოირჩეოდა და ცოტა უცნაური იყო. დედამთილი, პოლიციის პოლკოვნიკი, სასიამოვნო სახის ქალი იყო, განიერი მხრებითა და უფრო განიერი თეძოებით. ჩაუქრობლად ეწეოდა სიგარეტს, როცა შინ იყო, მუდმივად ტელეფონზე ლაპარაკობდა და მძღოლივით იგინებოდა. მამამთილი მშვიდი კაცი გახლდათ, ფლორის სპეციალისტი. მისი წყალობით სულ სიმწვანეში ვიყავით. თხელი სახის ნაკვთები ჰქონდა, პიანისტის თითები და საღამოობით ყვავილების ფურცლებით სავსე აბაზანაში ბანაობდა. ჩემი ქმარიც მამას ჰგავდა, ნაზი იყო და ყურადღებიანი. უყვარდა ახალ-ახალი ტანსაცმელი, კოსმეტიკის განყოფილება მაღაზიებში და ჩემს დაქალებთან ერთად ჭორაობა.
- ეს არც თუ ისე მამაკაცური მისწრაფებები ჩამოთვალეთ.
- მაშინ ნაკლებად ვფიქრობდი იმაზე, რომ სანდრო ცოლქმრული ალერსიის დროს უსუსურად გამოიყურებოდა. ხშირად დაღლილობას იმიზეზებდა და მამის ორანჟერეაში ათენებდა ღამეს. დილაობით ჩემი დედამთილი უცნაურად მიყურებდა, ალბათ იმის შემოწმებას ცდილობდა, ყველაფერი წესრიგში იყო თუ ღამე მისი შვილი ისევ „ჩაფლავდა“. ამასობაში თითქმის ორი წელიწადი გავიდა. მე და ჩემმა მეუღლემ დიდი წვალებითა და ოფლისღვრით ერთი შვილის „შექმნა“ ძლივს მოვახერხეთ და სანდრო მას შემდეგ ჩემს საძინებელში აღარც მინახავს. თან მყვებოდა, სიტყვა ნათქვამი არ მქონდა, რომ უკვე მისრულებდა, მაგრამ ღამის საათებში ჩემთან განმარტოებას ერიდებოდა. ასეთ დროს სხვა რა უნდა იფიქროს ქალმა, გარდა იმისა, რომ ქმარი ღალატობს, თუმცა სანდრო ფაქტზე ერთხელაც ვერ დავიჭირე. ჩუმად ველოდი ხელსაყრელ შემთხვევას, როცა ყველაფერი გამოაშკარავდებოდა. ასეთი შემთხვევა არ მომეცა, ლოდინით დავიღალე და მეუღლეს თითქმის უმიზეზოდ ვუსაყვედურე, კამათი სერიოზულ ჩხუბში გადაიზარდა და პირველად ჩვენი თანაცხოვრების განმავლობაში, ხელი გამარტყა და სახლიდან გავარდა. ამ ჩხუბს ჩემი დედამთილიც შეესწრო.
- გაიგო თქვენი ჩხუბის რეალური მიზეზი?
- დედამთილს მანამდე სულ გავურბოდი, რადგან ქალის ფორმაში მოქცეული მამაკაცის უცნაური ხასიათის და ქცევის მანერების გამო მეშინოდა. თუმცა იმ ღამეს მის მიმართ დამოკიდებულება შემეცვალა. ახლა ისიც კი შემიძლია ვთქვა, რომ მასზე უკეთეს ადამიანს არასოდეს შევხვედრივარ. როცა სანდრო სახლიდან წავიდა, ხელი მომკიდა და გვერდით ოთახში შემიყვანა. ასეთი სევდიანი გამოხედვა მანამადე დედამთილის თვალებში არასოდეს დამინახავს. ჩემ წინ ახლა ნამდვილი ქალი იდგა. იმ საღამოს გამიმხილა, რომ სანდროს ბავშობიდან პრობლემები ჰქონდა.
მითხრა, რომ ეს გენეტიკური დაავადებების ბრალი იყო. სანდროს და მამამისის ორგანიზმში ქალის ჰორმონები ჭარბობდა. დედამთილს ამ თემაზე საუბარი ძალიან უჭირდა. თუმცა იმაზე მეტი რა უნდა ეთქვა, რაც მისგან გავიგე. - ჩემს ქმარს მამაკაცები იზიდავს? - წამოვიძახე თავზარდაცემულმა. დედამთილმა შემომხედა, მის თვალებში ცრემლი შევნიშნე, შემდეგ თავი დახარა და მითხრა: - ის თავს ებრძვის, ამიტომ მოგიყვანა ცოლად. გთხოვ დაეხმარო სანდროს, ის შენი შვილის მამაა. - არ შემიძლია, - წამოვიძახე შეშფოთებულმა, - არ მინდა 20 წლის შემდეგ შენსავით ვუვლიდე ოჯახს და კაცივით ვიგინებოდე, სანდრო კი მამამისივით ვარდის ფურცლებში ბანაობდეს.
- დედამთილმა ერთხანს მიყურა, წელში გაიმართა და შეეცადა ძველი გამომეტყველება დაებრუნებინა. - მე მოვახერხე საკუთარ თავში ორი ადამიანისთვის საკმარისი ძალა მეპოვა, ეს ჩემი შვილისთვის გავაკეთე. შენ იმავეს ვერავინ მოგთხოვს. ამიტომ რაც უნდა გადაწყვიტო, ყოველთვის გქონდეს ჩემი თანადგომის იმედი, - მითხრა და ოთახიდან მამაკაცივით მძიმე ნაბიჯებით გავიდა.
მაშინ მივხვდი, რომ ადამიანი, რომელსაც ქალობას უკვე ძნელად თუ დააბრალებდი, თავისი ოჯახის გადარჩენას შეეწირა. მე ასეთივე მსხვერპლის გაღება არ შემეძლო. ჩავალაგე ჩემი ნივთები და წამოვედი... დედამთილმა დანაპირები შეასრულა. სანამ ცოცხალი იყო, არც მე და არც ჩემს შვილს არაფერი მოგვკლებია. შვილიშვილის სანახავად ყოველ კვირა დადიოდა, საჩუქრებით დატვირთული, და არასოდეს საყვედურის არ დასცდენია. ერთი თვის წინ კი სანდროს დედა გარდაიცვალა. არ ვიცი, მართალი ვარ თუ არა, ქმრის გვერდით რომ არ დავრჩი, მაგრამ დედამისის მიმართ ყოველთვის მექნება განცდა, რომ ეს უცნაური ქალი ჩემზე ძლიერი ნებისყოფის რძალს იმსახურებდა.
მკითხველის ისტორია
- 21 წლის გავთხოვდი და ქუჩაში გაცნობილ კაცს გავყევი ცოლად. ასეთ დროს იმის ალბათობა, რომ უღირს ოჯახში აღმოჩნდე, ძალიან დიდია, თუმცა როცა სანდროს სახლში პირველად შევდგი ფეხი, მივხვდი, რომ გამიმართლა. უძრავ-მოძრავი ქონების ვრცელი ჩამონათვალი და კეთილგანწობილად მოღიმარი ოჯახის წევრები დამხვდნენ. კარგად მიმიღეს და როგორც ქართული ტრადიცია მოითხოვს, სათანადოდ ჩამაცვეს და დამახურეს კიდეც. მიუხედავად ასეთი „წარმატებისა“, პირველი ემოციების გავლისთანავე მივხვდი, რომ ჩემი ქმრის ოჯახი სხვებისგან გამოირჩეოდა და ცოტა უცნაური იყო. დედამთილი, პოლიციის პოლკოვნიკი, სასიამოვნო სახის ქალი იყო, განიერი მხრებითა და უფრო განიერი თეძოებით. ჩაუქრობლად ეწეოდა სიგარეტს, როცა შინ იყო, მუდმივად ტელეფონზე ლაპარაკობდა და მძღოლივით იგინებოდა. მამამთილი მშვიდი კაცი გახლდათ, ფლორის სპეციალისტი. მისი წყალობით სულ სიმწვანეში ვიყავით. თხელი სახის ნაკვთები ჰქონდა, პიანისტის თითები და საღამოობით ყვავილების ფურცლებით სავსე აბაზანაში ბანაობდა. ჩემი ქმარიც მამას ჰგავდა, ნაზი იყო და ყურადღებიანი. უყვარდა ახალ-ახალი ტანსაცმელი, კოსმეტიკის განყოფილება მაღაზიებში და ჩემს დაქალებთან ერთად ჭორაობა.
- ეს არც თუ ისე მამაკაცური მისწრაფებები ჩამოთვალეთ.
- მაშინ ნაკლებად ვფიქრობდი იმაზე, რომ სანდრო ცოლქმრული ალერსიის დროს უსუსურად გამოიყურებოდა. ხშირად დაღლილობას იმიზეზებდა და მამის ორანჟერეაში ათენებდა ღამეს. დილაობით ჩემი დედამთილი უცნაურად მიყურებდა, ალბათ იმის შემოწმებას ცდილობდა, ყველაფერი წესრიგში იყო თუ ღამე მისი შვილი ისევ „ჩაფლავდა“. ამასობაში თითქმის ორი წელიწადი გავიდა. მე და ჩემმა მეუღლემ დიდი წვალებითა და ოფლისღვრით ერთი შვილის „შექმნა“ ძლივს მოვახერხეთ და სანდრო მას შემდეგ ჩემს საძინებელში აღარც მინახავს. თან მყვებოდა, სიტყვა ნათქვამი არ მქონდა, რომ უკვე მისრულებდა, მაგრამ ღამის საათებში ჩემთან განმარტოებას ერიდებოდა. ასეთ დროს სხვა რა უნდა იფიქროს ქალმა, გარდა იმისა, რომ ქმარი ღალატობს, თუმცა სანდრო ფაქტზე ერთხელაც ვერ დავიჭირე. ჩუმად ველოდი ხელსაყრელ შემთხვევას, როცა ყველაფერი გამოაშკარავდებოდა. ასეთი შემთხვევა არ მომეცა, ლოდინით დავიღალე და მეუღლეს თითქმის უმიზეზოდ ვუსაყვედურე, კამათი სერიოზულ ჩხუბში გადაიზარდა და პირველად ჩვენი თანაცხოვრების განმავლობაში, ხელი გამარტყა და სახლიდან გავარდა. ამ ჩხუბს ჩემი დედამთილიც შეესწრო.
- გაიგო თქვენი ჩხუბის რეალური მიზეზი?
- დედამთილს მანამდე სულ გავურბოდი, რადგან ქალის ფორმაში მოქცეული მამაკაცის უცნაური ხასიათის და ქცევის მანერების გამო მეშინოდა. თუმცა იმ ღამეს მის მიმართ დამოკიდებულება შემეცვალა. ახლა ისიც კი შემიძლია ვთქვა, რომ მასზე უკეთეს ადამიანს არასოდეს შევხვედრივარ. როცა სანდრო სახლიდან წავიდა, ხელი მომკიდა და გვერდით ოთახში შემიყვანა. ასეთი სევდიანი გამოხედვა მანამადე დედამთილის თვალებში არასოდეს დამინახავს. ჩემ წინ ახლა ნამდვილი ქალი იდგა. იმ საღამოს გამიმხილა, რომ სანდროს ბავშობიდან პრობლემები ჰქონდა.
მითხრა, რომ ეს გენეტიკური დაავადებების ბრალი იყო. სანდროს და მამამისის ორგანიზმში ქალის ჰორმონები ჭარბობდა. დედამთილს ამ თემაზე საუბარი ძალიან უჭირდა. თუმცა იმაზე მეტი რა უნდა ეთქვა, რაც მისგან გავიგე. - ჩემს ქმარს მამაკაცები იზიდავს? - წამოვიძახე თავზარდაცემულმა. დედამთილმა შემომხედა, მის თვალებში ცრემლი შევნიშნე, შემდეგ თავი დახარა და მითხრა: - ის თავს ებრძვის, ამიტომ მოგიყვანა ცოლად. გთხოვ დაეხმარო სანდროს, ის შენი შვილის მამაა. - არ შემიძლია, - წამოვიძახე შეშფოთებულმა, - არ მინდა 20 წლის შემდეგ შენსავით ვუვლიდე ოჯახს და კაცივით ვიგინებოდე, სანდრო კი მამამისივით ვარდის ფურცლებში ბანაობდეს.
- დედამთილმა ერთხანს მიყურა, წელში გაიმართა და შეეცადა ძველი გამომეტყველება დაებრუნებინა. - მე მოვახერხე საკუთარ თავში ორი ადამიანისთვის საკმარისი ძალა მეპოვა, ეს ჩემი შვილისთვის გავაკეთე. შენ იმავეს ვერავინ მოგთხოვს. ამიტომ რაც უნდა გადაწყვიტო, ყოველთვის გქონდეს ჩემი თანადგომის იმედი, - მითხრა და ოთახიდან მამაკაცივით მძიმე ნაბიჯებით გავიდა.
მაშინ მივხვდი, რომ ადამიანი, რომელსაც ქალობას უკვე ძნელად თუ დააბრალებდი, თავისი ოჯახის გადარჩენას შეეწირა. მე ასეთივე მსხვერპლის გაღება არ შემეძლო. ჩავალაგე ჩემი ნივთები და წამოვედი... დედამთილმა დანაპირები შეასრულა. სანამ ცოცხალი იყო, არც მე და არც ჩემს შვილს არაფერი მოგვკლებია. შვილიშვილის სანახავად ყოველ კვირა დადიოდა, საჩუქრებით დატვირთული, და არასოდეს საყვედურის არ დასცდენია. ერთი თვის წინ კი სანდროს დედა გარდაიცვალა. არ ვიცი, მართალი ვარ თუ არა, ქმრის გვერდით რომ არ დავრჩი, მაგრამ დედამისის მიმართ ყოველთვის მექნება განცდა, რომ ეს უცნაური ქალი ჩემზე ძლიერი ნებისყოფის რძალს იმსახურებდა.
მკითხველის ისტორია
1 996 ნახვა
29-08-2014, 05:27
