• შენ გარდა არავინ მეყვარება (2) დასასრული

    ადრე გამეღვიძა, სამზარეულოში გავედი და ყავა დავისხი. საჭმელი არ მინდოდა, ამიტომ მისაღებში გამოვედი და ტელევიზორის ყურება დავიწყე. ცოტა ხანში ტელეფონმა დამირეკა.დედაჩემი იყო.
    -როგორ ხართ დე?
    -ჩვენ კარგად შენ როგორ ხარ?
    -მეც კარგად. რას შვებით არ ჩამოხვალთ არდადაგებზე?
    -არ ვიცი რუსკა. მამაშენი ვერ ჩამოვა და მე თუ გამათავისუფლეს სამსახურიდან აუცილებლად ჩამოვალ, ხო იცი ძალიან მომენატრე
    -ვიცი მეც ძალიან მენატრებით ორივე და იქნებ როგორმე მოახერხოთ.
    -შევეცდებით აუცილებლად. ეხლა გკოცნი უკვე მივიდვარ სამსახურში და დაგირეკავ მერე.
    -კარგი დე მიდი და მამა მომიკითხე.
    -კარგი გკოცნი.
    -მეც.
    ცუდ ხასიათზე დავდექი, მინდოდა რომ ჩამოსულიყვნენ, მაგრამ რას ვიზავდი. გავაგრძელე ტელევიზორის ყურება და ამ დროს სანდრომაც გაიღვიძა. დაბნეული გამოვიდა ოთახიდან როგორც მივხვდი არაფერი ახსოვდა.
    -დილა მშვიდობისა სანდრო.
    -დილა მშვიდობის.
    -ყავას დალევ?
    -აუ კი
    გავედი სამზარეულოში, ყავა გავუკეთე და მივუტანე, მეც დივანზე ჩამოვჯექი და ტელევიზორის ყურება გავაგრძელე.
    -ძალიან მთვრალები ვიყავით გუშინ? არაფერი არ მახსოვს.
    -არაა მე არ ვყოფილვარ მთვრალი.
    -აბა სახლში რატო არ წამიყვანე
    -გასაღები არ გქონდა, რომ მივედით ქეთიც არ იყო .
    -რუსკა წავალ მე, ისედაც შეგაწუხე, მადლობა ყველაფრისთვის.
    -არ შემაწუხე და რისი მადლობა.
    -კარგი კარგად.
    -კარგად.
    სანდრო წავიდა, მე დღეს არ მივდიოდი სამსახურში,ამიტომ ნატას ვთხოვე ჩემთან გამოსულიყო. ნატაც მალე მოვიდა.
    -გუშინ სად იყავი? ტელეფონზეც გირეკავდი.
    -მე ადრე წავედი, სანამ წავედი გეძებე და ვერ გიპოვე, მერე დაგინახე რო ცეკვავდი და მობილურზე მოგწერე.
    -არ მინახავს მესიჯი ან არ მომსვლია.
    -შენ რა ქენი მე რო წამოვედი?
    -მე ბოლომდე დავრჩი, მერე სანდრო უნდა დამეტოვებინა სახლში მთვრალი იყო, ხოდა რო მივედით მაგის სახლთან არც დედამისი იყო სახლში და ამას გასაღები არ ქონდა. წამოვიყვანე ჩემთან და აქ დარჩა გუშინ, ეხლა წავიდა 10 წუთის წინ.
    -შენ მემგონი სანდრო მოგწონს ხო?
    -საიდან მოიტანე ეხლა ეგ?
    -რავიცი რავიცი.




    ამ დროს სანდროსთან სახლში.
    -ქეთიი
    -ხო რა მოხდა?
    -სად იყავი გუშინ ღამე?
    -მე ხო გაგაფრთხილე მაიასთან ვრჩები და გასაღები წაიღეთქო?
    -ხო დამავიწყდა და არ წამიღია გასაღები
    -ქუჩაში გაათენე?
    -არა არაფერი არ მახსოვს, ბევრი დავლიე და რო გავიღვიძე რუსკას სახლში ვიყავი.
    -რა სულელი ხარ რაა, მერე არ შეგრცხვა იმ გოგოსი?
    -შემრცხვა მარა ეხლა რას ვიზავ, წავედი მე უნდა გადავივლო, მერე გავდივარ სხვაგან




    დღე უაზროდ გავატარე, მე და ნატამ ბევრი ვილაპარაკეთ და მერე ბარში წავედით. იქ ჩემი თანამშრომლები მოვიდნენ. დღეს თამაში იყო და საყურებლად მოვემზადეთ. ბევრი ვილაპარაკეთ და ვიცინეთ . ჩემი თანამშრომელი გიორგი ძალიან მხიარული ბიჭია, ბოლოს ეგ და ნატა ისე შეეწყვნენ მე ჩუმად ვიჯექი და ეგენი ლაპარაკობდნენ.
    ფეხბურთი რო დაიწყო მაგ დროს სანდრო და ისევ მისი ძმაკაცები შემოვიდნენ, ოღონდ ეხლა ვიღაც გოგოსთან ერთად. ეს ბარი პატარა იყო ამიტომ ყველამ დამინახა და მომესალმა, ის გოგო, როგორ აგიხსნათ, ჩვეულებრივი თბილისელი გოგო იყო. Iphone და მინიკაბა რომ აცვიათ და თავი რო ყველაფერი გონიათ ზუსტად ეგეთი და რათქმაუნდა სახეზე შპაკლი. მე ყურადღება აღარ მივაქციე იმათ და ფეხბურთის ყურება დავიწყე. ბევრი ემოციებისა და ყვირილის შემდეგ, მორჩა პირველი ტაიმი. ჩემი საყვარელი გუნდი არ თამაშობდა, მაგრამ მაინც დიდი ინტერესით ვუყურებდი. გავიხედე სანდროსკენ, ის გოგო კისერზე ეკიდებოდა, ნერვები მომეშალა და არ მკითხოთ რატო მომეშალა. რა კარგ დროს მივხვდი რომ მომწონს. მოკლედ აღარ მინდოდა იქ ყოფნა, ბავშვებს დავემშვიდობე და გარეთ გამოვედი.უცებ ვიღაცამ ხელი მომკიდა.
    -ეე რუსკა სად მიდიხარ?
    -სახლში სანდრო
    -ხოდა რატო მიდიხარ ?
    -დავიღალე და თან ხვალ სამსახურში მივდივარ.
    -აუ კაი რაა დარჩი გთხოოვ.
    -არა არა მართლა უნდა წავიდე, სხვა დროს ბოლომდე დავრჩები.
    -კარგი როგორც გინდა.
    -კარგად
    ჩავჯექი მანქანაში და ამდროს გამოხტა ის გოგო და სანდროს დაუძახა
    -საან შემოდი დაიწყო მეორე ნაწილი.
    სანდრო მე მიყურებდა მე ხელი დავუქნიე და წავედი. ის რა მაგარი იყო? მეორე ნაწილი. იმდენი ვიცინე მერე მანქანაში, ყველას გიჟი ვეგონე. სახლში მალე მივედი და მალევე დავიძინე.




    ჩემი დღე ჩვეულებრივადდაიწყო,ცუდ ხასიათზე გავიღვიძე. წავედი სამსახურში. გიორგი იქ დამხვდა უკვე.
    -რას შვები გიო?
    -არაფერს შენ? რატო წახვედი გუშინ ადრე?
    -რავიცი დავიღალე ძალიან და მეძინებოდა. მერე რა ქენით თქვენ?
    -რავი არაფერი, მე და ნატა მერე ერთად წამოვედით.
    -გასაგებია გასაგებია
    ეს ცინიკურად ვუთხარი, მიხვდა რატომაც და ეგრევე სერიოზული სახით შემომხედა.
    -რას ნიშნავს ეხლა შენი ეშმაკური სიცილი?
    -რავიცი რავიცი.
    -აუუ კააი რა რუსკააა
    -რა იყო? რამე ვთქვი?
    -არაა ,მაგრამ ვიცი რატომაც იცინი ეგრე.
    -აბა რატომ?
    -გგონია, რომ ნატა მომწონს.
    -და ეგრე არ არის?
    -ნუ ეხლა ცუდი გოგო არ არის, ძალიან კარგი გოგოა, მაგრამ არ ვიცნობ ჯერ კარგად.
    -ჩემი მეგობარი ცუდი როგორ იქნება?
    -ჰაჰა არა ვიცი რომ კარგი იქნება, მაგრამ მინდა რომ კარგად გავიცნო და მერე ვნახოთ რა იქნება, იქნებ იმას საერთოდ არ მოვწონვარ.
    -ხო ეგ მართალია.
    -მოიფიქრე რამე ახალ რეკლამაზე?
    -კი ყველა იდეა ამ ფურცელზე დავწერე, შენ გადახედე, მერე სხვებსაც აჩვენე და თუ მოეწონა ყველას გადავიღოთ.
    -კარგი, შენი საბუთები დაგიდე მაგიდაზე და დაალაგე დღესვე.
    -აუუუ კარგი დავალაგებ.
    ჩემს მაგიდასთან მივედი და დავიწყე საბუთების მოწერიგება, ცოტა ხანში გიორგი მოვიდა და მითხრა, რომ ჩემს ერთერთ იდეაზე რეკლამის გადაღებას აპირებდნენ. მე გავაგრძელე საბუთების დახარისხება და საღამოს, როგორც კი მოვრჩი სახლში წამოვედი. ტელევიზორს ვუყურებდი, როცა ტელეფონმა დამირეკა.
    -გისმენთ.
    -რუსკა გამარჯობა, ქეთი ვარ, ცუდ დროს ხომ არ გირეკავ?
    -აა ქეთიგამარჯობა, არა მცალია, მოხდა რამე?
    -ოთხშაბათის მაგივრად ხვალ,რომ დავნიშნოთ შეხვედრა გეცლება?
    -საღამოს საათებში მცალია. რომელ საათზე გირჩევნია შენ?
    -ექვზე ან შვიდზე?
    -კარგი მაშინ შვიდზე იყოს.
    -კარგი, კარგად
    -კარგად.
    ტელევიზორის ყურებას მალე მოვრჩი, გადავივლე და დავწექი, დაძინება მინდოდა , მაგრამ ვერ ვიძინებდი. მერე ისევ ავდექი და კომპიუტერთან დავჯექი. ჩავრთე ფეისბუქი. სანდრო მამატებდა, მეც დავეთანხმე და მაგის თაიმლაინზე შევედი. ბევრი სურათი არ ედო. პირველივე სტატუსი რაც დავინახე, ვიღაც გოგოს ქონდა დაწერილი, იმ გოგოს ფოტოს რო დავაკვირდი, ის გოგო იყო თუ გახსოვთ 'მეორე ნაწილი". შევედი მაგ გოგოს თაიმლაინზე, თავის და სანდროს სურათი ეყენა პროფილზე. და უამრავი სურათი ედო, ოღონდ ყველა "selfie" სხვისი გადაგებული თითქმის არცერთი. უკვე გამოსვლას ვაპირებდი როცა სანდრომ მომწერა.
    -როგორ ხარ რუსკა?
    -კარგად სანდრო შენ?
    -მეც კარგად. რას შვები?
    -არაფერს შენ რას შვები?
    -მეც არაფერს.
    ვერ ვიტან ამ უაზრო დიალოგს, ამიტომ მე მივწერე.
    -ბოლომდე უყურეთ გუშინ მეორე ნაწილს?
    -ჰაჰაჰა კიკი ბოლომდე ვუყურეთ.
    -კარგიააა.
    -ზეგ არის ფეხბურთი, თან შენი გუნდი თამაშობს, წამოხვალ საყურებლად?
    -არ ვიცი ჩემი თანამშრომლები თუ წამოვლენ მეც მოვალ, თუ არადა სახლში ვუყურებ.
    -ჩვენ იმ ბარში ვიქნებით მაინც და ჩვენთან ერთად წამოდი ისინი თუ არ იქნებიან.
    -ხო ვნახოთ, უნდა გავიდე ეხლა, კარგად
    -შენი ნომერი მომწერე, დაგირეკავ და მითხარი რას იზავ.
    -კარგი.
    მივწერე ჩემი ნომერი და გამოვედი. მერე დავწექი და მალე ჩამეძინა.დილას ადრე გამეღვიძა, მოვწესრიგდი და სამსახურში წავედი. დღეს ბევრი არ მიმუშავია. საღამოს გამოვედი სამსახურიდან და ქეთისთან წავედი. ბევრი ვისაუბრეთ, ვიცინეთ.
    -რუსკა გახსოვს, რომ გითხარი, როგორც კი საბოლოოდ მივხვდები,რომ ჩემთან სიარული აღარ არის საჭირო გეტყვი თქო?
    -კი მახსოვს.
    -ხოდა დღეს მივხვდი მაგას, რათქმაუნდა შენ შეგიძლია ჩემთან სიარული გააგრძელო, მაგრამ მივხვდი,რომ ყველაფერი წესრიგში გაქვს, ნიკაც დაივიწყე, დიდი ხანი გავიდა , მაგრამ ადამიანებს ეს დროც არ ყოფნით ხოლმე იმის გასაგებად,რომ აღარ უყვართ, ან ხვდებიან მაგას უბრალოდ მაინც აინტერესებთ მათი ყოფილი შეყვარებულების ცხოვრება, ვინმეს ხომ არ შეხვდი? ისეთს ვინც დაგეხმარა ნიკას დავიწყებაში?
    -არაა არავის.
    რა მოვიტყუეე? მაგარი ვარ რაა.
    -რუსკა როგორც შენ გინდა, თუ გინდა იარე თუ გინდა არა. მაგრამ იცოდე რომ, რამე გარკვეული მიზეზით არ დადიხარ, უბრალოდ სიამოვნებისთვის.
    -მართალია, სიამოვნებით ვივლიდი შენთან, მაგრამ უკეთესი იქნება თუ შევწყვეტთ შეხვედრას, ისე აუცილებლად შემოგივლი ხოლმე.
    -კარგი ჩემო კარგო, აუცილებლად მოდი და მინახულე.
    -კარგად ქეთი დიდი მადლობა ყველაფრისთვის.
    -რისი მადლობა, პირიქით. კარგად.
    ქეთი გადავკოცნე და გარეთ გამოვედი. არ მინდოდა მისთვის მოტყუება, მაგრამ სხვანაირად არ შემეძლო, ხომ არ ვეტყოდი შენი შვილი მომწონსთქო? ვერ ვეტყოდი. ცოტა ვისეირნე გარეთ და ნატას დავურეკე.
    -რას შვები ნატ?
    -ეე რუსკა შენ? რამდენი ხანია არ მინახიხარ?
    -რავი არაფერს, გამოგივლი ეხლა სახლთან და ჩამოდი, გცალია?
    -კიკი მცალია რამდენ ხანში მოხვალ?
    -აქ ვარ უკვე.
    -შენ ამოდი მაშინ ჩემთან, ყავა დავლიოთ.
    -კარგი ამოვალ.
    დავკეტე მანქანა და ნატასთან ავედი.
    -მოდი . რა გჭირს?
    -არაფერი ვერ ვარ ხასიათზე.
    -რამე მოხდა?
    -ქეთისთან სიარულს მოვრჩი.
    -ეე რამაგარიაა. ძაან გამახარე.
    -ხოო კარგია.
    -მაგიტომ ხარ ცუდ ხასიათზე?
    -არაა
    -აბა?
    -აუ ნატა სანდრო მომწონს.
    ნატას თვალები გაუფართოვდა.
    -მეხუმრები ხო?
    -არაა რას გეხუმრები, როდის იყო ეგეთ რაღაცეებზე ვხუმრობდი?
    -მერე ძალიან კარგია.
    -რა არის კარგი? საერთოდ არ არის კარგი, დღეს ქეთიმ მკითხა ვინმე გამოჩნდა ისეთი ვინც დაგეხმარა ნიკას დავიწყებაშიო? და მეც უნამუსოდ მოვატყუე.
    -კარგი რა მოხდა მერე აბა ხო არ ეტყოდი შენი შვილი დამეხმარაო?
    -ხო მაგას ვერ ვეტყოდი.
    -მე იცი გიორგიმ დამამატა ფეისბუკზე.
    -ჰაჰა მართლა? მერე მოგწერა?
    -გუშინ ვწერდი ღამის სამ საათამდე.
    -რას წერდი ღამის სამ საათამდე?
    -რავი ვლაპარაკობდით რაღაცეებზე. მერე ნომერი გამომართვა და დაგირეკავ და სადმე წავიდეთო.
    -აუ რა კარგიაა. თქვენი ამბავი ძალიან მიხარია, მართლაა.
    -მეც მიხარია შენი ამბავი, დავნიძლავდეთ სანდროს მოწონხარ.
    -კაიი რაა საიდან მოიტან ხოლმე ეგეთ სისულელეებს?
    -იმდღეს რო წახვედი,როგორ გამოგეკიდა გახსოვს?
    -ხო მერე რა მოხდა.
    -რა რა მოხდა? რომ არ მოწონდე კი არ გამოგეკიდებოდა, მერე გკითხავდა რატო წახვედიო.
    -აუ კაი რაა.



    ამ დროს სანდროს სახლში.
    -სანდრო სახლში ხარ?
    -კიი შემოდი, სმაზარეულოში ვარ.
    -რას შვები?
    -არაფერს ქეთი გავდივარ ეხლა ბიჭებთან ერთად.
    -იცი რუსკა აღარ დადის ჩემთან.
    -რატო?
    -ხვალ მიდის ამერიკაში და დღეს დამემშვიდობა
    -რა უნდა ამერიკაში?
    -სამუშაო შესთავაზეს და იქ გადადის საცხოვრებლად, თან ვიღაც ბიჭი გაიცნო და ისიც მიყვება, ძალიან მიხარია მაგის ამბავი.
    -.....
    -სანდრო რა გჭირს?
    -არაფერი რაა, ცოტა ხანი დამანებე თავი.
    -რომ ვამბობდი რუსკა მოგწონს მეთქი, მართალი ვყოფილვარ.
    -ეხლა მაგას აღარ აქვს მნიშვნელობა.
    -აქვს ჩემო სანდრო აქვს. არ გამიბრაზდე ეხლა, რუსკა ჩემთან აღარ ივლის იმიტომ რომ აღარ ჭირდება. არც ამერიკაში მიდის და არც არავინ არ ყავს.
    -...
    -კარგი ეხლა ნუ მიყურებ ეგეთი სახით, უბრალოდ გეხუმრე.
    -არ არის ეგ ხუმრობა.
    -კარგი რააა ბოდიში, ხო იცი შენი წყენინება არ მინდოდა.
    -არ მწყენია, წავედი მე რაა




    დილას სამსახურში წავედი. გიორგი ჯერ მოსული არ იყო, მე დავჯექი ჩემს მაგიდასთან და დავიწყე მუშაობა. ცოტა ხანში გიორგიც მოვიდა.
    -რას შვები რუსკა?
    -არაფერს გიო შენ?
    -მეც არაფერს. ეხლა მოვედი და უნდა დავიწყო რეკლამაზე მუშაობა. დღეს ხო წამოხვალ ბარში ფეხბურთის საყურებლად?
    -კი წამოვალ.
    -კარგი, 11ზე შევხვდეთ მაშინ იქ კარგი?
    -კარგი.
    როგორც კი მუშაობას მოვრჩი ეგრევე სახლში წავედი. ვიცვამდი როცა ტელეფონმა დამირეკა.
    -გისმენთ.
    -რუსკა სანდრო ვარ, როგორ ხარ?
    -კარგად სანდრო შენ როგორ ხარ?
    -მეც კარგად ვარ, დღეს ხო წამოხვალ ფეხბურთის საყურებლად?
    -კი ჩემი თანამშრომლებიც მოდიან და მეც მოვალ.
    -კარგი.
    -კარგი დროებით.
    გავთიშე და მივხვდი,რომ რამდენიმე წამი გაღიმებული ვიჯექი. მერე გონს მოვედი და ჩაცმა გავაგრძელე, მალე მოვემზადე დდედაჩემს დავურეკე.
    -როგორ ხარ დე?
    -კარგად შენ როგორ ხარ?
    -რავიცი კარგად. რას შვებით?
    -არაფერს დედი შენ რას შვები?
    -მე ისეთს არაფერს ეხლა მივდივარ ფეხბურთის საყურებლად.
    -ჰჰაა მამაშენიც ჩაუჯდა აქ და ელოდება.
    -ჰაჰა წავედი მე ეხლა, მელოდებიან ბავშვები და დაგირეკავ მერე, გკოცნი
    - მეც გკოცნი ბევრს.
    დედაჩემს გავუთიშე და წავედი. როგორც იქნა მივაღწიე ჩვენ ბარამდე, ბავშვები უკვე შიგნით დამხვდნენ. მე ჩემ თანამშრომლებთან მივედი ჯერ და მათ მივესალმე, შემდეგ სანდროსთან და მის მეგობრებთან მივედი. როგორც კი მივუახლოვდი სანდრო ფეხზე წამოდგა და გადამკოცნა.
    -როგორ ხარ რუსკა?
    -კარგად შენ? გამარჯობა ბავშვებო.
    -გამარჯობა- მომესალმა ყველა ერთდროულად.
    -რუსკა ჩვენთან ხო დაჯდები?
    -ჩემი მეგობარი მოვიდა ეხლა იმას ვნახავ და ცოტა ხანში მოვალ თქვენთან.
    -კარგი გელოდები
    მართლა მოვიდა ჩემი მეგობარი, რათქმაუნდა ნატა. ეგრევე მივედი და გადავკოცნე.
    -რატო არ მითხარი შენც თუ მოდიოდი?
    -მე მეგონა გიორგიმ გითხრა.
    -ააა ესე იგი მე უკვე გიორგისგან უნდა ვიგებდე შენ რას შვები?
    -ჰაჰა კაი რაა დამავიწყდა შენთვის დარეკვა, მითუმეტეს მეგონა გიორგიმ გითხრა მეც რომ მოვდიოდი.
    -ხო კაი, რას შვებოდი ისე დღეს?
    -მე არაფერს შენ? ოოჰ ისიც აქ არის?
    -ეს ოოჰ რა იყო? ხო აქ არის, დღეს დამირეკა და მითხრა არ წამოხვალ დღეს ბარშიო?
    -და მერე იტყვი არ მოვწონარო

    მე კიდევ ცოტა ხანი ველაპარაკე ნატას და მერე სანდროსთან მივედი.
    -მოდი რუსკა აქ დაჯექი.
    -კარგი
    მივედი და დავჯექი მაგის გვერდზე. სანამ თამაში დაიწყებოდა რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით. ცოტა ხანში ეკრანზე სტადიონი გამოჩნდა და მივხვდით რომ თამაში დაიწყო.
    -დღეს ძაან მაგარი თამაში იქნება-სანდრომ თქვა და ლუდი მოსვა. როგორ იტყვიან ჩავუჯექით ფეხბურთს. და აი სახიფათო მომენტი, დარტყმა და ალბათ ფიქრობთ, რომ ეხლა ვიტყვი "გოოლ" მაგრამ არა ჩვენ ბედზე შუქი ჩაქვრა. დაიწყო გვერდით მაგიდებიდან გინება, ლანძღვა და ა.შ. მერე სანდროს გავხედე.
    -აუუ რა დროს ჩაქვრა შუქიი რაა.
    მე უკმაყოფილო და გაბრაზებული სახით ვიჯექი. ცოტა ხანში ბარის მენეჯერი გამოვიდა და ყველას გამოგვიცხადა.
    -დიდი ბოდიში მინდა მოგიხადოთ, მაგრამ ჩვენი ბრალი არ არის, მთელ ქალაქში გამოირთო შუქი.
    ყველას სახეზე აშკარა უკმაყოფილება გამოიხატებოდა. ბარი ნელნელა დაიცალა. ქუჩა სულ ბნელი იყო. ნატა და გიორგი ერთად წავიდნენ. მე სანდრომ მთხოვა გაგვესეირნა და უარი არ მითქვამს, მე და სანდრომ ბევრი ვისეირნეთ, ვილაპარაკეთ. ძალიან სხვანაირი აღმოჩნდა, საყვარელი, თბილი, ოღონდ ეს იმიტომ არ შემიმჩნევია,რომ მომწონს. მართლა ესეთია. მერე მანქანასთან მივედით, მე სანდროს წაყვანა შევთავაზე , მაგრამ მთხოვა ჩემით წავალო, აღარ დავაძალე და სახლში წამოვედი. დღევანდელი დღით ძალიან კმაყოფილი ვიყავი, მაგრამ თან დაღლილი ,ამიტომ მალე დამეძინა.
    უკვე ივნისის შუა რიცხვებია.მე და სანდრო ძალიან კარგად ვართ, სულ ვწერთ და ვხვდებით ერთმანეთს, მაგრამ თითქოს სერიოზული არაფერია, უბრალოდ ვმეგობრობთ. ხვალ ლოპოტაზე მივდივარ ერთი კვირით, ოღონდ სამსახურიდან. მიმდებარე ტერიტორიაზე რეკლამა უნდა გავიღოთ. არ ვიცი ერთი კვირა რა საჭიროა, უფრო მალეც მოვრჩებით , მაგრამ ჩვენმა დირექტორმა ყველას ერთკვირიანი მივლინება გაგვიფორმა. ყველაფერი ჩავალაგე და ნატას დავურეკე.
    -ნატ გამო ჩემთან. ხვალ მივდივარ და ვერ გნახავ ერთი კვირა.
    -სამსახურში ვარ ეხლა და რომ მოვრჩები საქმეებს ეგრევე შენთან მოვალ
    -კარგი გელოდები.
    სანამ ნატა მოვიდოდა სახლი დავალაგე. ყველაფერს მოვრჩი და ნატაც მოვიდა.
    -შემოდი
    -რას შვები რუსკა? ჩაალაგე უკვე?
    -კიი ჩავალაგეე. რა გჭირს შენ ცუდ ხასიათზე ხარ?
    -სამსახურიდან გამომიშვეს.
    ეს ამბავი ძალიან გამიკვირდა და სახეზეც დამეტყო. ნატა ყოველთვის კარგად მუშაობდა.
    -რატო რა მოხდა?
    -ირაკლიმ დამიძახა დღეს, აღარ მუშაობ კარგადო და არ მომწონს როგორც დადიხარო, ჯობია შენით დაწერო განცხადება და წახვიდეო.
    ირაკლი ნატას უფროსი იყო, ყოველთვის მოწონდა ნატა, მაგრამ ნატას არა ,ამიტომ სულ უარს ეუბნებოდა შეხვედრაზე.
    -იქნებ შენი და გიორგის ამბავი გაიგო და გაბრაზდა?
    -მაგაზე რც მიფიქრია, მე რავიცი, ისედაც არასდროს არ მომწონდა და უარს რომ ვეუბნებოდი მაშინ გამიშვებდა.
    -რა სულელი ხარ ნატა შენ რომ მოწონდი, მაგ დროს შეყვარებული არ გყავდა.
    -ხო რავიცი, სხვა მიზეზიც არ მაქვს, რაც გიორგის შევხვდი უფრო ხალისით ვმუშაობდი და მიხაროდა სამსახურში სიარული.
    -კაი დაიკიდე რაა, მაგაზე ათასჯერ მაგარ სამსახურს იშოვი ვიცი.
    -იმედი მაქვს.აუ შენ დაბადების დღეზე აქ არ იქნები?
    -უი არა ,ეხლა გამახსენდა ჩემი დაბადების დღე.
    -ეე ცუდია.
    -შენც რო წამოხვიდე ლოპოტაზე? გიორგიც იქნება და თან დაისვენებ ცოტას. მერე რო ჩამოხვალ სამსახური ერთად მოვძებნოთ.
    -აუ არ ვიცი რაა, მე რა შუაში ვიქნები იქ?
    -რა რა შუაში იქნები, ჩემი უახლოესი მეგობრისა და გიორგის შეყვარებულისთვის ყოველთვის არის ყველგან ადგილი.
    -ჰაჰაჰ კარგი წამოვალ. მაშინ წავალ ეხლა სახლში და ჩავალაგებ, შენი მანქანით მიდიხარ?
    -ხო და წაგიყვან შენც არავინ არ მიმყავს მარტოც მეზარება სიარული.
    -კარგი დილას გამოგივლი სახლთან
    -შენ დამელოდე სახლთან მე გამოგივლი დილას და წავიდეთ ერთად.
    -კარგი დამირეკე მაშინ დილას.
    -კარგი გკოცნი.
    -მეც
    ნატა გავაცილე და კომპიუტერთან დავჯექი, ფეისბუკზე შევედი და სანდრო არ იყო შემოსული , დაახლოებით ნახევარი საათი ვათვალიერებდი სურათებს და უცებ სანდრომ მომწერა.
    -რას შვები ნატა?<3
    -არაფერს სანდრო შენ?
    -მეც არაფერს. იყავი დღეს სამსახურში?
    -კიი და ხვალ მივლინებაში მივდივარ
    -სად?
    -ლოპოტაზე.
    -რამდენი ხნით მიდიხარ?
    -ერთი კვირით, რეკლამა უნდა გადავიღოთ და მერე ჩამოვალ, შენ იყავი სამსახურში?
    -კი ვიყავი. შენი მანქანით მიდიხარ ხვალ?
    -ხო მე და ნატა მივდივართ ერთად.
    -ძალიან კარგი.
    -გავედი მე სანდრო უნდა დავიძინო ადრე მივდივარ დილას.
    -კარგი მიდი დაიძინე.
    -კარგად.
    -<3კარგად
    -<3
    დილას ადრე ავდექი და ნატას დავურეკე.
    -ნატ მე ავდექი უკვე და შენც ნელნელა გაემზადე და გამოგივლი.
    -კარგიი
    მოვწესრიგდი, ჩანთა ავიღე და ქვევით ჩავედი. ჩანთა მანქანაში ჩავდე და მანქანა დავქოქე, ამ დროს დედაჩემმა დამირეკა.
    -რუსუდან როგორ ხარ?
    -კარგად დე შენ?
    -მეც კარგად ვარ. რას შვები?
    -ეხლა მივდივარ ლოპოტაზე, რეკლამას ვიღებთ და ერთი კვირით იქ ვიქნები.
    -შენ დაბადების დღეზეც იქ იქნები?
    -ხოო სხვა გზა არ მაქვს სამუშაო გვაქვს.
    -კარგი დედა არაუშავს იქ გაერთობი თანამშრომლებთან ერთად.
    -ხო იმედია. წავედი ეხლა, ნატაც მოდის და უნდა გავუარო.
    -კარგი მიდიი, ფრთხილად იარე.
    -კარგი.
    ტელეფონი გავთიშე და ნატასთანაც მალე მივედი.
    -ჩამოდი მოვედი უკვე
    -ჩამოვდივარ.
    ორ წუთში ნატა ჩამოვიდა, მაგის ჩანთა ჩავდეთ მანქანაში და წავედით. დაახლოებით საათნახევარში ჩავედით ლოპოტას ტბაზე. სასტუმროში დავბინავდით და ჰაერზე გამოვედით. სასტუმროს გარშემო ულამაზესი დასასვენებელი ადგილები იყო, ჰამაკები , სკამები და მაგიდები, ველოსიპედისთვის განკუთვნილი ბილიკი. მე და ნატა რესტორანში ვისხედით და ვჭამდით. ცოტა ხანში გიორგიმ დაურეკა ნატას.
    -.....
    -არაფერს შენ?
    -.....
    -კიი ეხლა რესტოანში ვართ და ვჭამთ, მალე ჩამოხვალ?
    -.......
    -აბა სად ხარ?
    -აქ ვაარ
    გიორგი როგორც მიხვდით ჩამოსულიყო და ჩვენთან მოვიდა.
    -როგორ ხარ რუსკა?
    -კარგად შენ?
    -მეც კარგად.
    ჯერ მე გადამკოცნა და მერე ნატას ჩაეხუტა, რომ ვუყურებდი მიხაროდა, ძალიან უხდებოდნენ ერთმანეთს.
    -სხვებიც ჩამოვიდნენ თუ მარტო შენ ჩამოხვედი?
    -მე მარტო ჩამოვედი ,მაგრამ მემგონი სხვებიც ჩამოვიდნენ.
    -ძალიან კარგი დღეს დავისვენოთ და ხვალიდან დავიწყოთ რეკლამაზე მუშაობა, იდეა გვაქვს , სცენარი გვაქვს, მუსიკა გვაქვს, ხვალ გადავიღოთ და მერე დავისვენოთ.
    ამ დროს ტელეფონმა დამირეკა.
    -გისმენ თორნიკე.
    თორნიკე ჩვენი რეკლამის მუსიკალური პროდუსერია
    -რუსკა როგორ ხარ?
    -კარგად შენ?
    -დიდი ბოდიში მაგრამ მე ვეღარ ვახერხებ ლოპოტაზე ჩამოსვლას, მოვიწამლე და საერთოდ ვერ გავდივარ სახლიდან. მე შენ გამოგიგზავნე ჩემი შემცვლელი ოღონდ ხვალ დილას ჩამოვა, ძალიან კარგია ხო იცი მე ტყუილად არავის არ გამოგიგზავნიდი.
    -კარგი რა ბოდიში ,მალე გამოჯანმრთელებას გისურვებ.
    -მადლობა.
    -კარგად.
    -კარგად

    ამასთან დაკავშირებით არ მინერვიულია, ვიცოდი რომ თორნიკე ცუდ პროდუსერს არ გამოგზავნიდა. ცოტა ხანი ვისაუბრეთ მე ნატამ და გიორგიმ და მერე გავისეირნეთ. მე ბევრი არ მისეირნია მალე ავედი ნომერში, ნატა და გიორგი მარტო დავტოვე, ჯერ არ მეძინებოდა ტელევიზორი ჩავრთე და ყურება დავიწყე. ისე ჩამეძინა ვერც მივხვდი, დილას ადრე გამეღვიძა, ტელევიზორი ისევ ჩართული იყო. მე და ნატას წესით ერთ ოთახში გვეძინა, მაგრამ ,რომ გავიღვიძე ნომერში არ დამხვდა. მოვწესრიგდი და ქვევით ჩავედი სასაუზმოდ. ნატას დავურეკე,მაგრამ არ მიპასუხა, ალბათ გიორგისთან ერთად დარჩა და ჯერ არ გაუღვიძია. მე მარტო ვიჯექი და ვსაუზმობდი. უცებ ვიღაც მოვიდა და უკნიდან მხარზე ხელი დამადო. მე ეგრევე შევტრიალდი და არ ვიცი საიდან , მაგრამ სანდრო დავინახე.
    -სანდრო აქ რა გინდა?
    -მე ვარ შენი რეკლამის ახალი მუსიკალური პროდუსერი.
    -თორნიკემ შენ გთხოვა ჩამოსვლა?
    -კიი
    -ძალიან კარგი, დაჯექი
    ჩემ წინ დაჯდა და მიმტანს დაუძახა, შეუკვეთა და მე მკითხა რამეს ხომ არ მივირთმევდი მე უარის ნიშნად თავი გავაქნიე.
    -აბა მომიყევი, დაიწყეთ რეკლამაზე მუშაობა?
    -არა, გუშინ ჩამოვედით და არაფერი გაგვიკეთებია, ისე ყველაფერი მხად გვაქვს იდეა მსახიობები, ეხლა უკვე მუსიკაც.
    -ძალიან კარგი , ანუ დღეს ვიწყებთ გადაღებას?
    -კიი დღეს აუცილებლად გადავიღებთ,ხვალ დავამონტაჟებთ და გავაგზავნით. დანარჩენ დღეებს დავისვენებთ.
    -და როგორ რეკლამას იღებთ?
    ყველაფერი მოვუყევი ჩვენ იდეაზე და რეკლამის შინაარსიც გავაცანი, ძალიან მოეწონა.
    მერე ნელნელა ყველა მოვიდა და რეკლამის გადაღებაც დავიწყეთ, საღამოს უკვე შავად მზად იყო, მეორე დღეს დავამონტაჟეთ და ჩვენ ერთერთ თანამშრომელს გავატანეთ თბილისში. უკვე გვიანი იყო ,მე და ნატა ვისხედით ეზოში და რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით, მოშორებით ბიჭები ისხდნენ და ისინიც რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ. ნატა ადგა და რაღაცის მოსატანად გავიდა. ცოტა ხანში დაბადების დღის სიმღერს ხმა გავიგე, მივტრიალდი და ყველა მე მიმღეროდა , ნატას ტორტი ეჭირა სანთლებით და ჩემკენ მოდიოდა. მე ავდექი და სანთლები ჩავაქრე, მერე ყველას ჩავეხუტე და მადლობა ვუთხარი. ეს კვირა ძალიან მალკე გავიდა , ბოლოს მე ნატა გიორგი და სანდრო დავრჩით. უკვე ვალაგებდით და წამოსვლას ვაპირებდით. ნატა და გიორგი ერთი მანქანით მიდიოდნენ, მე და სანდრო ჩემი მანქანით. უკვე დავადექით თბილისის გზას. მუსიკებს ვუსმენდით და თან ვმღეროდით, როგორც აღმოჩნდა მე და სანდროს მუსიკაშიც ერთი გემოვნება გვქონია.
    -ძალიან კარგად ატარებ მანქანას.
    -მართლაა? მადლობა ბავშვობიდან მამაჩემს დავყავდი ხოლმე და მატარებინებდა, ერთხელ დავუმტვრიე მანქანა და.....
    -რუსკა მიყვარხარ
    ჯერ მაგას შევხედე მერე გზას მერე ისევ მაგას და ჩუმად ვიყავი.
    -მართლა ძალიან მიყვარხარ.
    მერე ისევ გავეხედე და სახეზე ვაკვირდებოდი
    -მეც მიყვარხარ
    უცებ ამოისუნთქა ზუსტად ისე როცა გულიდან რაღაც მოეშვებათ. მერე მოიწია და შუბლზე მაკოცა.



    თვალი გავახილე, სადღაც ვარ , მაგრამ ვერ ვხვდები სად. უცებ ვიღაც ქალი მოვიდა ჩემთან.
    -რუსკა შვილო გესმის ჩემი? ექიმო გონს მოვიდა.
    უცებ ვიღაც კაცი შემოვიდა თეთრი ხალათით და თვალებში რაღაც ჩამანათა.
    -რუსკა მე შენი ექიმი ვარ, ლაპარაკი თუ არ შეგიძლია, როგორმე გვანიშნე ,რომ ჩვენი გესმის.
    -ლაპარაკი შემიძლია.
    -ძალიან კარგი. თავს როგორ გრძნობ ? რა გტკივა?
    -ყველაზე ძალიან თავის ტკივილს ვგრძნობ.
    -კარგი შეგიძლია მითხრა შენი დაბადების თვე რიცხვი და წელი?
    ცოტა ხანი გავჩუმდი, არ ვიცოდი რა მეპასუხა, რადგან არ მახსოვდა ჩემი დაბადების არც დღე არც თვე და არც წელი.
    -არ მახსოვს.
    -კარგი ეს ქალი ვინ არის იცი?
    -პირველად ვხედავ.
    ამ ქალმა ტირილი დაიწყო.
    -დამშვიდდით ქალბატონო, ნელნელა დაუბრუნდება მეხსიერება. რუსკა ეს დედაშენია. ეხლა კიდევ მოვლენ შენი მეგობრები და უნდა გვითხრა თუ იცნობ რომელიმეს კარგი?
    -კარგი.
    ცოტა ხანში გოგო და ბიჭი შემოვიდნენ, მათ ექიმიც მოყვა
    -რუსკა როგორ ხარ?
    -რუსკას თავის ტრამვასთან ერთად ამნეზია განუვითარდა, ამიტომ არ მგონია თქვენც ახსოვდეთ, დაელაპარაკეთ და მოუყევით რაღაცეები იქნებ გაახსენდეს.
    -კარგით. რუსკა მე ნატა ვარ შენი ბავშვობის მეგობარი, ეს გიორგია შენი თანამშრომელი. რეკლამის გადააღებად იყავით შენ და გიორგი ლოპოტაზე, მეც წამიყვანეთ, რომ ვბრუნდებოდით თბილისში მაშინ მოხდა ავარია. ვერაფერს იხსენებ ?
    -ვერა,საერთოდ არაფერი მახსოვს.
    -არაუშავს, ნელნელა ყველაფერი გაგახსენდება.
    ნატა დიდხანს დარჩა ჩემთან, გიორგი მალე წავიდა. რაც იმ დღიდან გავიგე იყო ის,რომ ნატა და გიორგი შეყვარებულები იყვნენ და მე გავაცანი მათ ერთმანეთი. ნატამ ისიც მომიყვა როგორ დავდიოდით ფეხბურთის საყურებლად. რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს ჩემი საყვარელი გუნდი რომელი იყო მახსოვდა. ბავშვობიდან თითქმის არაფერი დამვიწყებია, სკოლის პერიოდიც კარგად მახსოვდა, ნატასთან გატარებულიდრო მახსოვდა, ყველაფერი არა რაღაცეები ნატამ გამახსენა, ნიკაც მახსოვდა, მაგრამ მე ისევ მეგონა რომ ერთად ვიყავით, ნატამ ყველაფერი მომიყვა მის შესახებ და მივხდი როგორიც ყოფილა.დღეები სწრაფად გადიოდა, ერთ დღეს ნატას ველოდებოდი, როცა ვიღაც უცნობი შემოვიდა ჩემთან პალატაში.
    -გამარჯობა რუსკა
    -გამარჯობა.
    უცნაური გრძნობა დამეუფლა მივხვდი რომ ეს ადამიანი ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო.
    -მე სანდრო ვარ, შენთან ერთად ვიყავი მანქანაში ავარიის დროს.
    -მართლა? მე მეგონა მარტო ვიყავი მანქანაში.როგორ ხარ ეხლა?
    -ეხლა კარგად ვარ ,შენ როგორ ხარ?
    -მეც კარგად, ნელნელა ვიხსენებ რაღაცეებს.
    -ძალიან კარგი

    დღეები სწრაფად გადიოდა. საავადმყოფოდან გამწერეს, ყველაფერი გამახსენდა გარდა ბოლო ერთი წლისა, რომელიც როგორც მითხრეს ფსიქოლოგთან სიარულში გავატარე. სამსახურში სიარულიც დავიწყე. მეგონა ყველაფერი დალაგდა, მაგრამ ერთ დღეს სამსახურიდან გამოსულს, სანდრო დამხვდა.
    -სანდრო აქ რა გინდა?
    -როგორ ხარ რუსკა?
    -კარგად შენ როგორ ხარ?
    -მეც კარგად. წამოდი სადმე დავსხდეთ შენთან სალაპაკო მაქვს.
    -კარგი.
    რესტორანში წავედით და ვივახშმეთ. რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით, მერე გამახსენდა რომ მითხრა სალაპარაკო მაქვსო და ვკითხე
    -სანდრო რაღაცის თქმა გინდოდა
    -რუსკა ამერიკაში მივდივარ.
    -ძალიან კარგი. დასვენება ნამდვილად მოგიხდება.
    -არა მე სულ მივდივარ. სამსახური შემომთავაზეს და გადავწყვიტე აქედან წავიდე. ადრეც შემომთავაზეს ეს სამსახური, მაგრამ მაშინ რაღაც მაკავებდა, ეხლა აღარ მაკავებს.
    ხმა ვერ ამოვიღე, მივხვდი რომ ჩემზე ამბობდა და შემრცხვა. მიუხედავად ყველაფრისა არ მინდოდა,რომ წასულიყო, ალბათ რომ დარჩენილიყო და მეც არაფერი გამხსენებოდა თავიდან შემიყვარდებოდა, მაგრამ ამას ვერ ვეტყოდი. ჩემი მხრიდან ეს ეგოისტურ საქციელად ჩაითვლებოდა. ეხლა უკვე ვერაფერს შევცვლიდი. რესტორნიდან მალე გამოვედით. სანდრო პირდაპირ აეროპორტში მიდიოდა. სახლში დატოვება შემომთავაზა, მაგრამ ფეხით წასვლა ვამჯობინე. სანამ წავიდოდა ჩავეხუტე, მან კი შუბლზე მაკოცა. უცებ გული ძალიან ამიჩქარდა. სანდრო მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა. სახლისკენ ფეხით წავედი და გზაში შუბლზე ვისვამდი ხელს. უცებ ყველაფერი გამახსენდა, პირველ რიგში შუბლზე კოცნა, მაშინ მანქანაში რომ მაკოცა, მერე გამახსენდა ჩვენი გაცნობა, ქორწილი, ბარში ფეხბურთის ყურება, ლოპოტა ჩემი დაბადების დღე. გული ამიჩქარდა და სკამზე ჩამოვჯექი. ღრმად ვსუნთქავდი, გული ცუდად მქონდა. მერე გამახსენდა სანდროს ამერიკაში წასვლა, ტაქსი გავაჩერე და აეროპორტში წავედი. სანდროს მობრუნებას არ ვგეგმავდი, უბრალოდ უნდა გამეცილებინა და მეთქვა,რომ ძალიან მიყვარს, მაგრამ ჩემდა სამწუხაროდ თვითმფრინავი უკვე გაფრენილიყო. უკან მიბრუნებას ვაპირებდი როცა ვიღაცამ დამიძახა, ეხლა იფიქრებთ ეს სანდრო ეძახისო, მაგრამ არა ეს ქეთი იყო, სანდროს დედა, ჩემი ფსიქოლოგი და მეგობარი.
    -რუსკა როგორ ხარ?
    -კარგად შენ?
    -რავიცი ვერ ვარ ხასიათზე სანდრო წავიდა ამერიკაში, შენ აქ რა გინდა?
    -ვიცი რომ წავიდა, მაგიტომ მოვედი, მაგრამ აღარ დამხვდა.
    ცრემლები წამომივიდა.
    -რუსკა კარგად ხარ? წყალი ხომ არ გინდა?
    -ქეთი გამახსენდა, ყველაფერი გამახსენდა. მაინცდა მაინც ეხლა როცა უკვე წავიდა.
    -კარგი არ იტირო, ხო იცი სანდრო მაგას რომ გაიგებს ეგრევე ჩამოვა, ნუ ნერვიულობ.
    -არა არ მინდა რომ ჩამოვიდეს. ვიცი რომ ეგ სამსახური ძალიან უნდოდა. მე წავალ იქ შენ ხომ იცი მისამართი, სახლის რომელიც იქირავა? თუ ჯერ არ უქირავებია?
    -კი იქირავა უკვე და ვიცი მისამართი აუცილებლად წადი, გაგიჟდება. ეხლაც ისეთი მოწყენილი წავიდა.
    -კარგი ეხლა სახლში წავალ და ნივთებს ავიღებ , მერე პირველივე რეისით გავფრინდები.
    -წამოდი მე მანქანით ვარ და წაგიყვან.
    -კარგი.
    სახლში მივედი , ნივთები ჩავალაგე და ნატას დავურეკე. ვთხოვე ჩემთან მოსულიყო თან სწრაფად , ნატაც მალე მოვიდა. რომ ვუთხარი რაც მოხდა, სიხარულისგან კიოდა. მერე აეროპორტში წამიყვანა, უახლოესი რეისი ამერიკაში , ორ საათში იყო. მე რეგისტრაცია გავიარე, ნატას დავემშვიდობე და თვითმფრინავში ჩავჯექი. თვითმფრინავი ნელნელა აფრინდა და მაშინ დაიწყო ჩემი ნერვიულობა. ეს 12 თუ 13 ისე გაიწელა ვერ აღვწერ. როგორც იქნა დაეშვა თვითმფრინავი მიწაზე. ყველა ფრენისგან იყო დაღლილი მე კი პირიქით ბედნიერებისა და ენერგიის გარდა ვერაფერს ვგრძნობდი. გამოვედი აეროპორტიდან და ტაქსი გავაჩერე, ის მისამართი ვუთხარი ქეთიმ რომ მითხრა. მანქანა პატარა სამ სართულიან კორპუსთან გაჩერდა, ტაქსს ფული გადავუხადე და მანქანიდან გამოვედი. ღამე იყო, სადარბაზოში შევედი და სანდროს სახლის კარის წინ ვიდექი ცოტა ხანი, მერე გავბედე და ზარი დავრეკე. ცოტა ხანი არავინ გამიღო კარი, ამიტომ კიდევ ერთხელ დავრეკე ზარი. უცებ მძინარე სანდრომ კარი გააღო და რომ დამინახა ეგრევე გამოფხიზლდა. მე ჩანთები ძირს დავდე და ძალიან მაგრად ჩავეხუტე. თვითონაც ძალიან მაგრად მომეხვია.
    2 443 ნახვა
    30-08-2014, 09:07
    GOGATV

    abezara