ანნა იმედაშვილი: "ქორწინების 7 წლისთავს დედულეთში, ქმრის გარეშე შევხვდი"

ტელეწამყვანმა ანნა იმედაშვილმა ქმართან, ტელეპროდიუსერ და რეჟისორ დათო იმედაშვილთან ერთად ჯერ ევროპული არდადეგები მოიწყო, ჰოლანდიასა და ესპანეთში იმოგზაურა, შემდეგ კი შვილთან ერთად აფხაზეთში, დედულეთში დაისვენა. ერთი წლის პეტრე ბებიას და დედის ნათესავებს გააცნო. ქორწინების 7 წლისთავსაც აფხაზეთში შეხვდა. ცოლ–ქმარმა ეს თარიღი ერთმანეთს ტელეფონით მიულოცეს.
ერთი წლის წინ ანნა და დათო ახალ სახლში გადავიდნენ საცხოვრებლად, რომელიც თავიანთი გემოვნებით ააშენეს და მოაწყვეს. ეზოში აუზიც აქვთ, ამიტომ რუჯის მოყვარულ ანნას სოლარიუმებში სიარული აღარ უწევს და აღარც ზღვა ენატრება ისე, როგორც ადრე. დიასახლისი ზაფხულის ცხელ დღეებში სტუმრებს აუზთან სიამოვნებით ეპატიჟება. "სარკის" ფოტოსესიაც მის ეზოში შედგა.
– ანნა, უკვე მოასწარით საზაფხულო არდადეგების მოწყობა?
– კი, მე და დათო ჯერ ამსტერდამში ვიყავით, შემდეგ – ესპანეთში. ამსტერდამში პირველად გახლდით და კულტურული შოკი მივიღე. იქ გარეუბნებიც ისეთივე ლამაზია, როგორც ცენტრი. ესპანეთშიც პირველად ვიყავი და მისი ულამაზესი ზღვის სანაპიროთი მოვიხიბლე.
– შვილთან, პეტრესთან ერთად იმოგზაურეთ?
– არა, პეტრე თბილისში, ბებიასთან, დათოს დედასთან დავტოვეთ. ვნერვიულობდი, უჩემოდ როგორ იქნება–მეთქი, მაგრამ ფოტოებს რომ მიგზავნიდნენ, ისეთი ბედნიერი სახით იყო, მგონი, საერთოდ არ ვახსოვდით.
– რამდენი დღე გაატარეთ ევროპაში?
– 2 კვირა. პარიზშიც ვაპირებდით წასვლას, მაგრამ ვერ მოვახერხეთ. თავიდან ჰოლანდიით ძალიან მოვიხიბლეთ, მაგრამ დავიღალეთ. 3–4 დღის შემდეგ მივხვდი, რომ სულ კაფეში ჯდომა და ლუდის სმა აღარ შემეძლო. გაგვიმართლა, სულ კარგი ამინდი იყო და აქედან წაღებული თბილი სამოსის ჩაცმა არ დამჭირდა.
– ალბათ შოპინგითაც იჯერეთ გული.
– წელს გრანდიოზული შოპინგი არ მომიწყვია, მაგრამ საზაფხულო ტანსაცმლის და სუვენირების ყიდვა მაინც მოვახერხე.
– როცა ცოლ–ქმარი ერთად ისვენებთ, ერთმანეთის რიტმს ადვილად უწყობთ ფეხს?
– დათომ ამსტერდამში მითხრა, შემდეგში სადმე დასასვენებლად რომ წავალთ, აეროპორტში დავიშლებით და საღამოს სასტუმროში შევხვდებითო. მე აბსოლუტურად ყველა მუზეუმის, ღირსშესანიშნაობის დათვალიერება, გართობა მიყვარს და როგორც აღმოჩნდა, დათო ამით ძალიან იღლება. ისე, დათო ძალიან კომფორტული თანამგზავრია, მასთან ერთად დასვენება ძალიან მიყვარს.
ერთხელ აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულზე ისრაელში მივდიოდით. დათოს რაღაც საქმე გამოუჩნდა. მითხრა, შენ წადი და მე მერე ჩამოვალო. ჯერ აქ ვტიროდი, უშენოდ არ წავალ–მეთქი და იქ რომ ჩავედი, 3 დღე იქაც ვტიროდი. მერე დათოც ჩამოვიდა. მე ყველაფერი ჩემს ქმართან ერთად მიყვარს. თუ ის ვერ მოდის, მირჩევნია, არც მე წავიდე.
– ზღვაზე დასვენებას ანიჭებთ უპირატესობას თუ მთის კურორტებს?
– ზღვაზე 2 დღე მაინც რომ არ წავიდე, მგონია, საერთოდ ვერ დავისვენე. თუმცა წელს მივხვდი, რომ სახლში აუზი დიდი ფუფუნებაა. ამას ძალიან ეჩვევი და ზღვაზე წასვლა აღარ გინდება. თან ზღვა ღელავს, ხან ბინძურია, აუზში კი სისუფთავეს, წყლის ტემპერატურას შენ აკონტროლებ.
– ზღვაზე წასასვლელად როგორ ემზადებით? ალბათ მზისგან დამცავ კრემებს იმარაგებთ.
– ჩემთვის გასარუჯი საშუალებები მიმაქვს, დამცავი კრემები კი ნაკლებად მჭირდება, რადგან შავგვრემანი ვარ და ცხოვრებაში არ დავმწვარვარ. 10 წუთში ვირუჯები, დათო კი მალე იწვება, კანი ძვრება და რუჯიც აღარ აქვს, ამიტომ მისთვის ყოველთვის მიმაქვს მზისგან დამცავი საშუალებები. იყო პერიოდი, როცა სოლარიუმში თითქმის ყოველდღე დავდიოდი, იქიდან ძალიან შავი გამოვდიოდი, მაგრამ მაინც ვამბობდი, ფერი აღარ მემატება–მეთქი. ამის შედეგად კანი ისე გამომიშრა, დამატენიანებელი საშუალებები აღარ მშველოდა, გამონაყარიც გამიჩნდა. ორსულობის პერიოდში სოლარიუმში ვეღარ ვიარე და ასე ნელ–ნელა გადავეჩვიე, კანიც გამიუმჯობესდა.
– ახლა სოლარიუმში სიარული ისედაც არ დაგჭირდებათ, აუზი გაქვთ და რუჯს თქვენს ეზოშიც მიიღებთ.
– ალბათ ყველას ჰგონია, 24 საათი აუზზე ვარ და ვირუჯები, მაგრამ ასე არ არის. იშვიათად, რომ აუზში ჩავიდე. გასარუჯადაც წელს ორჯერ გავედი, ისიც იმიტომ, რომ მეგობრები მესტუმრნენ და მარტო ვერ დავტოვებდი. ადრე შემეძლო მთელი დღე მზეზე ვწოლილიყავი, წყალში იშვიათად ჩავსულიყავი, ახლა კი ასე ვეღარ ვძლებ. ალბათ ასაკის ბრალია, გავიზარდე.
წელს თეთრი კანია მოდური, მაგრამ ვთვლი, რომ ზაფხულს რუჯი ძალიან უხდება, ტანს გაცილებით ეფექტურს აჩენს, გარუჯულ სხეულზე ტანსაცმელიც უფრო ლამაზად ჩანს. თანაც ისეთი თეთრი არ ვარ, როგორიც ახლაა მოდაში, ამიტომ მირჩევნია, გარუჯული ვიყო, ეს ჩემს ქმარსაც მოსწონს.

– ზაფხულში მაკიაჟს აქტიურად იკეთებთ თუ ერიდებით?

– ზოგადად მაკიაჟს იშვიათად ვიკეთებ და რუჯის პლუსი ესეც არის, რომ გარუჯულ კანს მაკიაჟი არ სჭირდება.
– როგორ ცდილობთ, რუჯი შეინარჩუნოთ, ამისთვის რას აკეთებთ?
– ადრე შემოდგომით სოლარიუმში მივდიოდი, წელს კი სახლში გავირუჯები.
– საზაფხულო სამოსს როგორ ირჩევთ, ამ სეზონზე რა ფერებს და სტილს ანიჭებთ უპირატესობას?
– დათოს ძალიან უყვარს, როცა სარაფნები, მოკლე ქვედატანები მაცვია და ეს სტილი მეც მომწონს, თავს კომფორტულად ვგრძნობ. მოკლე შორტები და მაისურებიც მიყვარს. რაც შეეხება ფერებს, ზაფხულს სიჭრელე უხდება, თუმცა გარუჯულ სხეულზე შავი ფერიც მომწონს, თეთრიც, ჭრელიც და მყვირალა ფერებიც. ჩემს გარდერობს თვალი რომ გადაავლოთ, შავ ტანსაცმელს ვერ ნახავთ.
– მოდის ტენდენციებს საცურაო კოსტიუმის არჩევისას თუ ითვალისწინებთ? წელს, მაგალითად, მთლიანი საცურაო კოსტიუმებია მოდაში.
– მთლიანი საცურაო კოსტიუმები რატომღაც არ მომწონს. ღია საცურაო კოსტიუმში რუჯსაც უკეთესად იღებ და გარუჯულ სხეულსაც უფრო უხდება. ვგიჟდები, როცა ბიუსტჰალტერი სხვა ფერია და ტრუსი – სხვა. მთლიანად ერთი ფერის კოსტიუმი მოსაწყენია. საერთოდ, ფეხსაცმელი და საცურაო კოსტიუმი ჩემთვის არასდროს არის საკმარისი.
– ანნა, როგორც ვიცი, თქვენი ქორწინებიდან უკვე 7 წელი გავიდა. როგორ აღნიშნეთ ეს თარიღი?
– კი, 20 ივლისს ქორწინებიდან 7 წელი შეგვისრულდა. მე და პეტრე აფხაზეთში ვიყავით და ცოლ–ქმარი ამ თარიღს ერთად ვერ შევხვდით, მაგრამ დათომ დამირეკა და მომილოცა. სულ ამბობს, ეს წლები რა მალე გავიდაო. ამ დროს კი გვგონია, ერთმანეთი გუშინ გავიცანით. ჩვენი პეტრე უკვე ერთი წლისაა, დაბაჯბაჯებს. ამ 7 წლის განმავლობაში ჩვენს ცხოვრებაში ულევი სიყვარული იყო, ძალიან ბედნიერი ვარ.
– აფხაზეთთან რა გაკავშირებთ, იქ რატომ წახვედით?
– მე ნახევრად აფხაზი ვარ, დედაჩემი აფხაზია, შესაბამისად, დედის მხრიდან ნათესავებიც. თავიდან დათო პეტრეს არ მატანდა, ძალიან ეშინოდა. მეუბნებოდა, შენ სადაც გინდა, იქ წადი, მაგრამ ბავშვს ვერ გაგატანო, მაგრამ ბებიაჩემს პეტრე აუცილებლად უნდა გაეცნო, ერთი სული ჰქონდა, შვილთაშვილს როდის ნახავდა. პეტრემ ჰაერიც გამოიცვალა და კარგადაც დაისვენა.
დედა 16 წლიდან თბილისში ცხოვრობს, აქ გათხოვდა, ნათესავები კი იქ გვყავს. ომამდე 5 წელი ყოველ ზაფხულს იქ ვისვენებდი, იქაურობა ძალიან მიყვარს, აფხაზეთი ჩემი დედულეთია.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე