ვინ მოარგო ჟიგოლოს როლი ერეკლე გეწაძეს და სად დარბოდა კილტით

ერეკლე გეწაძე მუსიკისა და დრამის თეატრის დასის წევრია. იმავდროულად, მონაწილეობს თუმანიშვილის თეატრის სპექტაკლში ''ცხოველების ფერმა''. ის მსახიობების - ზურა გეწაძისა და ნანუკა ლითანიშვილის უფროსი ვაჟია და აქვე იმასაც გეტყვით, რომ ''ცხოველების ფერმაში'' ოჯახის სწორედ ეს სამი წევრია დაკავებული.
ახლახან რეჟისორმა ოთარ შამათავამ გადაიღო სერიალში ''ფსიქოპატთა თამაშები'', რომელიც მაია ბურჭულაძის თანამედროვე დეტექტიური ჟანრის წიგნის მიხედვით შეიქმნა. საუბარი სწორედ ამ თემით დავიწყეთ...

- ერეკლე, დღედღეზე ''იმედის'' ეთერში სერიალი ''ფსიქოპატთა თამაშები'' დაიწყება. როგორც ვიცი, ერთ-ერთ სერიაში მონაწილეობ...
- თითო სერიაში ერთი ამბავია მოთხრობილი, ანუ ერთმანეთზე დამოკიდებული ეპოზოდები არ არის. სერიალში ვასრულებ მასაჟისტი, ჟიგოლო ანრის როლს. თან ბაიკერია, მოტოციკლით გადაადგილდება. დადის ხანში შესულ ქალებთან, მასაჟს უკეთებს, ალბათ, სხვა რამესაც და ამით აკეთებს ფულს (იღიმის).
- ანუ სექსუალურ მომსახურებას სთავაზობს...
- კი, ასეთი პერსონაჟია. თუ რაში სჭირდება ფული, მაყურებელი სერიალის სიუჟეტიდან შეიტყობს.
- თეატრისგან განსხვავებით, ტელევიზიით გამოჩენილი მსახიობი მაშინვე ხდება პოპულარული. მაყურებელი იწყებს მის გაიგივებას პერსონაჟთან. რა საერთოს ნახავენ ამ შემთხვევაში?
- ვერანაირ საერთოს. სერიალში ნაწილობრივ შეცვლილი მაქვს იმიჯი, თმა შეკრული და ნახევრად აწეული, ბლანჟეს ვატარებ. რახან ჟიგოლოა, მისი იმიჯი ქალებზე უნდა ყოფილიყო გათვლილი.
- თმა სერიალისთვის გაიზარდე თუ რამე სპექტაკლისთვის?
- ორივე მიზეზით. სერიალისთვის და ნინი ჩაკვეტაძის სპექტაკლისთვის, ესაა ოსკარ უაილდის ''დორიან გრეის პორტრეტი''. მუსიკისა და დრამის თეატრში ხუთ ძალიან მაგარ მსახიობთან ერთად, დორიან გრეის როლს ვასრულებ. სპექტაკლის პრემიერა ახლახან გვქონდა და ძალიან კარგად ჩაიარა.
- მანამდე თუმანიშვილის თეატრში ''ცხოველების ფერმა'' დაიდგა...
- დიახ, რომელშიც სამ როლს ვთამაშობ. თუმანიშვილის თეატრის მოწვევით საქართველოში ჩამოვიდა მსახიობი და რეჟისორი გაი მასტერსონი. მის კასტინგზე მონაწილე მსახიობებს რამდენიმე ცხოველი უნდა განესახიერებინათ. პირველივე შესვლაზე ხუთი ცხოველი განვასახიერე: მამალი, ძაღლი, ყვავი, აფთარი და ინდაური (იღიმის). ცხოველიდან ცხოველზე სწრაფად გადავდიოდი და ცოტა გაოგნებული დარჩა. მგონი, ამის გამო მომცა სპექტაკლში სამი როლი, აქედან ერთი ადამიანია - ფერმერი, გარდა ამისა, ძაღლსა და ცხენს განვასახერებ.
- ამავე სპექტაკლში დედ-მამასთან ერთად მონაწილეობ. არ ვიცი, მსოფლიოში არის თუ არა მსგავსი პრეცედენტი...
- მეტსაც გეტყვით, წლევანდელ ედინბურგის ფესტივალზე ეს სპექტაკლი 24-ჯერ ზედიზედ ვითამაშეთ, ბოლო წარმოდგენაზე ''ექსპერიმენტი'' ჩავატარეთ და ჩვენს ოჯახს კიდევ ერთი წევრი დაემატა, ჩემი პატარა და ნუცა გეწაძე. მან გოჭის როლი ითამაშა და ბოლოს ედინბურგის თეატრის სცენაზე ოჯახის ოთხი წევრი ვიდექით.
- ერეკლე, მუსიკით ხარ გატაცებული და კომპოზიციებს ქმნი...
- ეს გატაცება შემთხვევით ''აღმოვაჩინე''. ყველაფერი იქიდან დაიწყო, რომ ჩემმა მეგობარმა მაჩვენა პროგრამა ''ბლეტონი'', რომელსაც სხვადასხვა ჟანრის მუსიკის შექმნის დიდი რესურსი აქვს. ექსპერიმენტებს შევყევი და ბოლოს აღმოჩნდა, რომ ბევრი რამის გაკეთება შემიძლია. ამ ამბის განვითარება.
ის იყო, რომ სინთეზატორი მაჩუქეს. ახლა უკვე შემიძლია შევქმნა თითქმის ყველა ჟანრის მუსიკა. ნამუშევარი მაქვს მძიმე როკზეც, ჰიპ-პოპზე და ა.შ. გავაფორმე ორი სტუდენტური სპექტაკლი, რომლებიც ჩემმა მეგობარმა, რეჟისორმა ანი ხიდაშელმა დადგა და ახლა მესამეზე მივიღე შემოთავაზება.
- ოთხ დედმამიშვილს შორის უფროსი ხარ, და-ძმასთან ''უფროსობა'' გახასიათებს?
- კი, ყოველთვის ვცდილობ, მაგალითი მივცე, ყველაფერში თუ არა, გარკვეულ საკითხებში მაინც რჩევებით დავეხმარო. სალომე ჩემზე ოთხი წლით უმცროსია, ზუკა - ექვსით, ნუცა - თვრამეტი წლით. რასაკვირველია, მასთან არა, მაგრამ სალომესა და ზუკასთან მუდმივად ვსაუბრობ. ვმსჯელობთ ხელოვნებაზე, სულ ვკამათობთ, რა მუსიკის მოსმენა სჯობს. ხშირად ვერ ვთანხმდები, განსაკუთრებით ჩემს დასთან. ასევე ვლაპარაკობთ ფილმებსა და სპექტაკლებზე. ვფიქრობ ხოლმე, რომ რაღაცები მათ არ უნდა მოსწონდეთ, ასე ვთქვათ, მათი გემოვნების ჩამოყალიბებაზე ვზრუნავ (იღიმის).
- ეკრანსა და სცენაზე გამოჩენას მოჰყვება აქტიურობა გოგონების მხრიდან. სოციალურ ქსელში გწერენ?
- დამეგობრების მოთხოვნას მიგზავნიან, მე ხან ვამატებ, ხან - არა, გააჩნია, როგორ ხასიათზე ვარ. თუმცა, არ მწერენ. ალბათ, ელოდებიან, მე როდის მივწერ.
- და მისწერ?
- არა (იღიმის).
- ისიც დააინტერესებთ, მარტოა თუ არა ერეკლე?
- ალბათ დააინტერესებთ, მაგრამ ამაზეც უნდა ვილაპარაკო?! ამ თემაზე საჯარო საუბარს არ მივიჩნევ საჭიროდ.
- კარგი, წელს ზაფხულში ედინბურგში პირველად იყავი. უცხო ქვეყანასთან ადაპტაციის თემას შევეხოთ...
- ედინბურგში ერთი თვე გავატარეთ. უცხო ქვეყანასთან ადაპტაცია კი არ არის რთული, იქ იმდენად დაცულად გრძნობ თავს, რომ დისკომფორტს გიქმნის მხოლოდ იმაზე ფიქრი, სად უნდა დაბრუნდე. შეჩვეული ვარ ამერიკული ინგლისურით ლაპარაკს და თავიდან არ მესმოდა შოტლანდიელების აქცენტი, ბრიტანულიც, მაგრამ მერე ალღო ავუღე. შუა აგვისტოში, თბილისში ხალხი სიცხით რომ იწვოდა, იქ ისე ციოდა, რომ ერთ ღამეს თოვლიც წამოვიდა. ხანდახან კილტითაც დავრბოდით (იღიმის). იქ ასე სიარული ჩვეულებრივი ამბავია. ჩვენგან განსხვავებით იქ ტრადიციებს დიდ პატივს სცემენ და პირველ ადგილზე აყენებენ. ეს ეხება ჩაცმულობას, ფოლკლორს და ბევრ სხვა საკითხს. ძალიან კულტურული ხალხია, ყველგან სისუფთავეა დაცული.
- ყველაზე მეტად რა მოგეწონა? ვთქვათ, რაც გინდა, საქართველოშიც იყოს...
- ჩვენს ქვეყანას კარგი რესურსი აქვს, შოტლანდიის დონეს მიაღწიოს. ბევრი პარალელი გავავლე საქართველოსთან. ლამაზი ბუნებაა, მაგრამ ჩვენსავით ნაგვით არ აბინძურებენ. პოლიტიკური პრობლემები მათაც აქვთ, ბევრი განსხვავებული მოსაზრების ადამიანი ცხოვრობს, ბევრს უყვარს დალევა, ჩხუბი, რაღაცებს ლეწენ, ცოტა შიზოფრენიკებიც არიან, როგორც აქ ძალიან ბევრი, მაგრამ განსხვავება ისაა, რომ შინაგანი კულტურის მატარებლები არიან. მაგალითად, ქუჩაში სკამზე რამეს არ წააჩხაპნიან, ან ავტობუსში სკამს არ მოგლეჯენ. მიუხედავად სიგიჟეებისა, თავიანთ ქვეყანას პირველ ადგილას აყენებენ და ვერ იტანენ, მათზე ვინმე ცუდს რომ იტყვის. იქიდან რომ დავბრუნდი, მივხვდი, მინიმუმ 50 წელი მაინც გვჭირდება, რომ იმ დონეზე განვითარდეს საზოგადოება და ერი.
- დაბოლოს, ისევ შენს პროფესიას მივუბრუნდები. რამე ახალი შემოთავაზება თუ გაქვს რეჟისორებისგან?
- ჯერჯერობით არ ვიცი. ამ ეტაპზე ''დორიან გრეის პორტრეტში'' ვარ დაკავებული და ფესტივალ ''საჩუქრის'' ფარგლებში 28-29 ოქტომბერს წარმოვადგენთ ''ცხოველების ფერმას''.

ანა კალანდაძე
ჟურნალი ''რეიტინგი''