ნინო ბარათაშვილი: ჩემს ყოფილ ქმარს ჩუმად უნდოდა ქვეყნიდან შვილების წაყვანა

ნინო ბარათაშვილის ტელეკარიერა უცნაურად აეწყო. მიუხედავად იმისა, რომ ტელევიზიაში საკმაოდ პატარა მივიდა და სხვადასხვა არხზე წლების განმავლობაში მუშაობდა, ჯერ კიდევ სულ ცოტა ხნის წინ ის მაყურებლისთვის უცნობი სახე იყო. ახლა კი "იმედის" შუადღის გადაცემაში ყოველდღე ჩანს თავისი კულინარიული ხელოვნებით და ყოველი ეთერის წინ ისევე ღელავს, როგორც მაშინ, როცა კამერების წინ პირველად წარდგა.
სატელევიზიო წარსულთან ერთად ტელესახეს საკმაოდ დრამატული ცხოვრებაც აქვს ზურგსუკან მოტოვებული. ბარათაშვილი ნინოს ყოფილი ქმრის გვარია. მისი ნამდვილი გვარი კი სუთიაშვილი გახლავთ. ადრეულ ასაკში გათხოვდა, მერე ქმარს გაშორდა. მისი ორი შვილი ოჯახური დრამის მომსწრე გახდა... ამ ყველაფერზე ნინომ "სარკესთან" გულღიად ისაუბრა.
– ნინო, როგორ დაიწყო თქვენი ტელეკარიერა?
– 14 წლის ვიყავი, როცა ტელეკამერებთან პირველი შეხება მომიხდა. ეს იყო ზურა ოშხნელის სატელევიზიო–საყმაწვილო სკოლა–სტუდიაში. მერე ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე ჩავაბარე და "პირველ არხზე" სტუდია "თვალსაწიერში" მოვხვდი. 19 წლის ვიყავი, პირველ ეთერში რომ დავჯექი. ეს იყო ტელეკომპანია "იბერიაში". მერე ამ არხის საინფორმაციო გამოშვების წამყვანიც გავხდი, სადაც 7 წელი ვიმუშავე. ეს ის პერიოდი იყო, როცა ქვეყანაში ელექტროენერგია არ იყო, შესაბამისად, საზოგადოებას მეხსიერებაში არ ჩავრჩი.
მერე "ალიონი" მიმყავდა "პირველ არხზე", შემდეგ მუშაობა "მეცხრე არხზე" გავაგრძელე, სადაც დილის საინფორმაციო გამოშვების წამყვანი ვიყავი. ეს არხი რომ დაიხურა, ჩავარდნა მქონდა და ისრაელში წავედი. იქ ქართულენოვან ტელეარხ "ჯითივიში" ვმუშაობდი. მისი პირველი მერცხალი იყო ნეკა სებისკვერაძე, შემდეგი გახლდათ ნინო კუტალაძე და მერე – მე. ისრაელში თითქმის წელიწადნახევარი ვიყავი. ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ბედნიერი ხანა.
– რითი იყო გამორჩეული თქვენი ცხოვრების ეს მონაკვეთი?
– იმ პერიოდში მე უკვე დედა გახლდით, მაგრამ ქმარს გაშორებული ვიყავი. ისრაელში ყოფნის დროს სტუდენტური პერიოდი დავიბრუნე, ის წლები, როცა ოჯახის მიმართ მოვალეობის გრძნობა არ გაქვს, თავისუფალი ხარ, ახალი მეგობრები გყავს. მქონდა საავტორო გადაცემა "შანსი" და ასევე ვიყავი არხის რედაქტორი. როცა ისრაელიდან წამოვედი, აეროპორტში ჩემი 20 მეგობარი იდგა და ტიროდა. მეც ვტიროდი, წამოსვლა არ მინდოდა, მაგრამ ოჯახური პირობების გამო მომიწია.
ისრაელიდან დაბრუნების შემდეგ "პირველ არხზე" ამინდის პროგნოზის წამყვანად დავიწყე მუშაობა. ამ შემოთავაზებაზე უარი არ ვთქვი, რადგან ჩემი საქმე ძალიან მიყვარს. ჟურნალისტიკა არის ადრენალინი და დიდი ბედნიერება. 21 წელია ამ სფეროში ვარ. ამის გარეშე თავი ვერ წარმომიდგენია.
– "იმედის" გადაცემა "შუადღეში" როგორ მოხვდით?
– დიდი კასტინგი გავიარე, სადაც არაერთი ცნობილი სახე, კვალიფიციური კადრი მონაწილეობდა. ძალიან გამიმართლა, რომ მე ამიყვანეს. ათთვიანი ტელეპაუზა მქონდა და ამ სიახლემ დიდი სიამოვნება მომანიჭა. კულინარიის ბლოკი მიმყავს. სამზარეულოში ფუსფუსიც ჩემი საყვარელი საქმეა.
– როგორ შეეწყვეთ გადაცემის ძველ სახეებს – ნანიკო ხაზარაძეს და სოფიკო ნარჩემაშვილს?
– მთელი შემოქმედებითი გუნდი ფანტასტიკურად დამხვდა. პირველი ეთერის შემდეგ ნანიკომ და სოფიკომ მითხრეს, ნერვიულობა საერთოდ არ გეტყობოდაო. პროდიუსერებსაც ეგონათ, რომ არ მინერვიულია, მაგრამ მერე მითხრეს, ახლო კადრში შეგამჩნიეთ, სულ კანკალებდი, ჯამი გეჭირა ხელში და მის მოძრაობაზე მივხვდით, რომ ნერვიულობდიო. 2009 წლის შემდეგ ეკრანზე აღარ გამოვჩენილვარ და ძალიან ვღელავდი. თუმცა იმხელა ძალა მოდიოდა სოფიკოსგან და ნანიკოსგან, რომ გავთამამდი. მათი თვალები მეუბნებოდა, რომ ყველაფერი რიგზე იყო.
ჩემი ეკრანზე დაბრუნება ყველას გაუხარდა. სოციალურ ქსელში უამრავი მოლოცვა მივიღე, რამაც ძალიან გამახარა.
– საკმაოდ ახალგაზრდას მიგიღიათ სულიერი ტრავმა. ოჯახის დანგრევა ადვილი გადასატანი არ არის. თქვენი ქორწინების რღვევა რამ გამოიწვია?
– 20 წლის ვიყავი, როცა გავთხოვდი. ქორწინებიდან 10 წლის შემდეგ იყო ძალიან დიდი გულისტკივილი. ქმარი ძალიან მიყვარდა, უბრალოდ იყო დიდი იმედგაცრუება, რომელიც ვერ გადავყლაპე. გაშორებიდან 3 წელი ისევ მასზე ვფიქრობდი და მიყვარდა. ამის გადატანაში ისრაელში წასვლა ძალიან დამეხმარა. საქართველოში რომ დავრჩენილიყავი, ოჯახური ტრადიციებიდან და საზოგადოების რეაგირებიდან გამომდინარე, შეიძლებოდა ქმართან ურთიერთობა აღმედგინა. ისრაელმა კი დამანახა, რომ დამოუკიდებლად ცხოვრება შემეძლო. საკუთარ თავს ვერასოდეს ვაპატიებდი, რომ ქმარს დავბრუნებოდი.
მისი სახლიდან შვილებთან ერთად წამოვედი. ისრაელიდან სწორედ შვილების გამო დავბრუნდი, რადგან ყოფილ ქმარს ჩუმად უნდოდა ქვეყნიდან ბავშვების წაყვანა.
– თქვენი ნებართვის გარეშე არასრულწოვან ბავშვებს როგორ წაიყვანდა?
– არ ვიცი, მაგრამ აპირებდა. საქართველოში დავბრუნდი. ბავშვებმა ჩემთან ერთად რთული პერიოდი გაიარეს. ისინი დედაჩემთან მყავდა დატოვებული. ჩემმა ოჯახმა არ იცოდა, რომ ქმარს გავშორდი, მათ ეს ყველაფერი სხვაგვარად ავუხსენი.
– რატომ დაუმალეთ საკუთარ ოჯახს?
– მეშინოდა...

– რისი ან ვისი გეშინოდათ ასე ძალიან?
– აგრესიის. მე ვარ ერთადერთი და, იმედია, უკანასკნელი, ვისაც ჩვენს სანათესაოში ოჯახი დაენგრა. 10 წლის წინ ოჯახის დანგრევა დიდი ტრაგედია იყო. კიდევ ერთხელ ვამბობ, ჩემი ქმარი ძალიან მიყვარდა და ჩვენი დაშორება ყველასთვის წარმოუდგენელი იყო.
– დღემდე ქმრის გვარს ატარებთ. საკუთარი გვარი რატომ არ დაიბრუნეთ?
– პირველი 20 წელი სუთიაშვილი ვიყავი, გათხოვების შემდეგ ქმრის გვარზე გადავედი და ბარათაშვილი გავხდი. იმხელა შვილები მყავს და იმდენად შევეჩვიე ამ გვარს, რომ ჩემი ქალიშვილობის გვარს აღარ დავუბრუნდი. ყველა საბუთი თუ დიპლომი ბარათაშვილზე მაქვს აღებული და მათი სუთიაშვილზე გადატანა დიდი პროცედურაა. არასდროს დამიმალავს და ყოველთვის ვამბობ, რომ ეს არის ჩემი ყოფილი ქმრის გვარი, რეალურად კი სუთიაშვილი ვარ.
ისე კი, ყველა მიცნობს მეტსახელით – შაი ნინა. ისრაელში ასე მეძახდნენ და თბილისშიც ასე მომმართავენ. ეს მეტსახელი აჩიკო გულედანმა შემარქვა. სამი მეგობარი ვიყავით, სამივე ნინა – მე, ნინო ქაჯაია და ნინო ფიფია. აჩიკო რომელიმე ნინოს რომ დაგვიძახებდა, სამივე ვბრუნდებოდით. ამიტომ ნინო ქაჯაიას შეარქვა ქაჯი ნინო, ნინო ფიფიას – ფიფი და მე, კანის ფერიდან გამომდინარე, შავო ნინა შემარქვა. მერე სიტყვა "შავი" შეიცვალა და შაი ნინა შემრჩა. ისრაელში შაი მამაკაცის სახელია და ბედნიერებას ნიშნავს. ასე რომ, ბედნიერი ნინა ვიქნები.
– ახლა როგორი ურთიერთობა აქვთ თქვენს შვილებს და ყოფილ ქმარს ერთმანეთთან?
– ჩემმა ყოფილმა ქმარმა, ლაშამ, ნიკოლოზი და მარიამი დედაჩემისგან რომ წაიყვანა, რაღაც პერიოდი მასთან იყვნენ. მას მერე მათი ურთიერთობა ფაქტობრივად დასრულდა. ორჯერ ჰქონდათ საზაფხულო შეხვედრა მამასა და შვილებს. 4 წელია, რაც ერთმანეთი არ უნახავთ და წელიწადია, არც ერთიმეორესთან ულაპარაკიათ. ჩემი ყოფილი ქმარი საზღვარგარეთ ცხოვრობს.

– მამასა და შვილებს რატომ არ აქვთ ურთიერთობა, თქვენ ხომ არ ხართ ამის წინააღმდეგი?
– შვილებისთვის მამასთან ურთიერთობა არასოდეს დამიშლია. ჩემი ყოფილი ქმრის ერთადერთ ნათესავთან მაქვს ურთიერთობა – მის ბებიასთან. ბავშვებს მამა ენატრებათ და ამ თემაზე ხშირად ხუმრობენ კიდეც. მათთვის სარკაზმში გადავიდა მამასთან ურთიერთობა.
დარწმუნებული ვარ, მარიამი ძალიან კარგი დედა იქნება და ნიკოლოზი – ძალიან კარგი მამა. მათ იციან, რომ ის, რაც მათ თავს მოხდა, სხვამ აღარ უნდა ნახოს. მარიამი 19 წლისაა და სტუდენტია. ნიკოლოზი კი 16 წლის არის.
– ოჯახში ყველაფერი საკუთარ თავზე გაქვთ აღებული?
– 10 წელია ოჯახში ქალიც მე ვარ და კაციც. ლურსმნის დაჭედება იქნება თუ რემონტის გაკეთება, ყველაფერი ჩემზეა. სხვათა შორის, რემონტის კეთება დიდ სიამოვნებას მანიჭებს. ელიავას ბაზრობაზე უკვე ყველა მცნობს. ჩემს შვილებს ყველაფერი თავის დროზე აქვთ. ბაზარშიც მე დავდივარ, კერძებსაც მე ვაკეთებ. არასდროს გავჩერებულვარ, ყოველთვის ვმუშაობდი.
ჩემს მეხსიერებას მონტაჟი გავუკეთე და არასასიამოვნო ეპიზოდები ამოვჭერი. მათი გახსენებაც არ მინდა. ასე ბევრად თავისუფალი ვარ, ხვალინდელი დღის არ მეშინია და ვიცი, როგორი იქნება ჩემი სიბერე.
– არასოდეს გიფიქრიათ ოჯახის მეორედ შექმნაზე?
– არა. სიყვარული თუ მოვა, არსად გავექცევი. ჩემი შვილები თითქმის 5 წელია მაიძულებენ, რომ ოჯახი შევქმნა, მაგრამ მე არასდროს მიძებნია სიყვარული. ისე კი, არასდროს არაფერი უნდა ეძებო, რადგან ყველაფერს თავისი დრო აქვს.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე