მარიტა ჯანაშიას შეყვარებული მის ეგოიზმს ებრძვის: "შენ რატომ არავის არაფერს ჩუქნიო"
ახალ წლამდე 10 დღე დარჩა და უფრო და უფრო მძაფრდება მოლოდინი. უკვე ჰაერშიც ახალი წლის სუნი ტრიალებს, აფუსფუსდა ხალხიც... ჩვენ ცნობილ გოგონებს ამ დღესასწუალის შესახებ ვესუაბრეთ. მიუხედავად იმისა, რომ სამივე ზრდასრულ ასაკშია, ერთხმად აცხადებენ, რომ უნდათ, თოვლის ბაბუის არსებობის სჯეროდეთ და საკუთარ თავს გარკვეულწილად ამას აჯერებენ კიდეც.
მარიტა ჯანაშია:
- ძალიან მიყვარს ახალი წელი იმიტომ, რომ ყველა ერთად იზიარებს სიხარულს, ერთად აღნიშნავს. გარდა ამისა, პირველ იანვარს ჩემი დაბადების დღეა, ჩემი მშობლებისთვის ორმაგი დღესასწაულია. ჩემი მეგობრები იკრიბებიან ხოლმე ჩემთან და ორივე დღესასწაულს, დაბაბდების დღეს და ახალ წელს ერთად აღვნიშნავთ.
- ტრადიციულად სად ხვდები ახალ წელს?
- სახლში ვხვდები ხოლმე დედაჩემთან ერთად და მერე ვიძინებ. კლუბების მოყვარული არ ვარ, რამდენჯერმე კი გავედი გარეთ, მაგრამ დიდად ვერ მოვიხიბლე. წელს კი მე და ჯეჯი საფრანგეთში მივდივართ მამაჩემთან და იქ შევხვდებით ახალ წელს და დაბადების დღესაც.
- მარიტა, თოვლის ბაბუის რა ასაკამდე გჯეროდა?
- მე დღემდე მჯერა (იცინის). ჯეჯის ვუთხარი, რომ დღემდე მჯერა, თოვლის ბაბუა არსებობს და არ მინდა იმის გაგონება, რომ ასე არ არის. მგონია, რომ აბსტრაქტულად სადღაც ირმებთან ერთად დაფრინავს. მისი მოტანილი საჩუქრები ბავშვობაში ბალიშის ქვეშ მხვდებოდა, ვგიჟდებოდი "ბარბებზე" და მოჰქონდა ხოლმე. ერთ წელს, წინასაახალწლო პერიოდში სახლში მისულს კართან ჩანთა დამხვდა, ჩავიხედე და დავინახე, რომ "ბარბი" იდო. მამას ვკითხე, ეს თოვლის ბაბუმ გამოგატანათ-მეთქი? კაი ახლა, მიხვდი ხომ ყველაფერს?! ამაღამ ვერაფერს ვეღარ გაჩუქებთო. ამის შემდეგ ბალიშის ქვეშ აღარ დამხვედრია საჩუქარი, წინასწარ მაძლევდნენ ხოლმე.
- დღესდღეობით, საახალწლო საჩუქრების ტრადიცია თუ გაქვს?
- ჩემი შეყვარებული ჯეჯი მეკითხებოდა, საახალწლო საჩუქრებს შენ რატომ არ უკეთებ სხვებს, თავად ხომ იღებო. მე დაბადების დღე მაქვს და იმიტომ მჩუქნიან-მეთქი, ვეუბნები. თუმცა, წელს ჯეჯი ებრძვის ჩემს ეგოიზმს და ალბათ მეც გავუკეთებ სხვებს საჩუქრებს.
- მარიტა, ბედობისა და მეკვლეობის თუ გჯერა?
- დაბედების, მეკვლის ფეხის და მსგავსი რაღაცების არ მინდა დავიჯერო, ამ ლოგიკას რომ მიჰყვე, შეიძლება, გარეკო. მეკვლის მოსვლა სასიამოვნოა, თუნდაც იმიტომ, რომ შენთვის საყვარელი ადამიანი ახალ შემობრძანებულ წელიწადს პირველად შემოდის შენს ოჯახში და გილოცავს. არ მჯერა იმის, ჩიჩილაკზე რასაც დაკიდებ ის დაგებედებაო, რომ ამბობენ. ერთხელ მე და მამაჩემმა ძალიან მაგრად დავხუნძლეთ, მაგრამ არაფერი განსაკუთრებული არ დაგვბედებია (იცინის).
mshoblebi
- ნაძვის ხის აწყობის რაიმე რიტუალი თუ გაქვს?
- ბოლო ოთხი წელია რასაც ჰქვია მორთული ნაძვის ხე, არ მაქვს. ჩემი კატები ისეთ რაღაცებს უშვრებიან, ვერც კი წარმოიდგენ. არცერთ სათამაშოს არ აჩერებენ ტოტებზე, მარტო ყუნწები ჰკიდია ხოლმე, ამიტომ არ ვკიდებთ სათამაშოებს, ან თუ ვკიდებთ, თოკებითაა მიბმული, რომ არ გადმოაყირავონ, ან არ შეჭამონ და საბოლოო ჯამში მაინც სიმახინჯე გამოდის.
- ანუ, 4 წელია ნაძვის ხე არ გქონია კატების გამო?
- კი, მქონია, მაგრამ მხოლოდ ნაძვი სათამაშოების გარეშე, მოურთავი, ან მხოლოდ კენწეროზე მორთული, სათამაშოებს ზემოთ ვკიდებთ, რომ ვერ მიწვდნენ.
მარიკო ლეჟავა: "საშინელი იმედგაცრუება მქონდა, მაგრამ სასწრაფოდ დავხუჭე თვალები..."
mshoblebi
- წინასაახალწლოდ ყოველთვის ამაღლებული განწყობა მაქვს, მგონია, რომ მომვალი წელი კარგის მომტანი იქნება, მჯერა სასწაულების და იმის, რომ რაც ყველაზე ძალიან გინდა, ის აუცილებლად აგიხდება. სიხარულთან, ბედნიერებასთან, მეგობრებთან ასოცირდეება ეს დღესასწაული, მომწონს მისი ოჯახში შეხვედრის ტრადიცია. თუმცა სამწუხაროდ, მე ბოლო 5 წელია ოჯახთან ერთად აღარ შევხვედრივარ ახალ წელს, იმიტომ რომ ვმუშაობ. ძირითადად ქუჩაში კონცერტზე, ან გასახდელში, გამყინვარებაში ვხვდები ახლი წლის დადგომას, მიყვარს ჩემი პროფესია და ეს დეტალიც კი მომწონს.
- 12 საათის დადგომისას რაიმე რიტუალს თუ ასრულებ?
- განსაკუთრებულს არაფერს, არასდროს მიფიქრია, რომ ფერფლიანი შამპანური უნდა დამელია სურვილის ასახდენად და შესაბამისად, ეს არც გამიკეთებია. როცა სახლში ვხვდებოდი ახალ წელს, 12 საათის დადგომისთანავე ან ერთი წუთით ადრე ავდიოდი სახლის მეორე სართულზე, საიდანაც მთელი თბილისი მოჩანს ხელის გულივით და ვუყურებდი ფეიერვერკით ათასფერად განათებულ ცას, რომლის ფონზეც ჩავიფიქრებდი სურვილს. ყოველთვის იმედი მაქვს, რომ ახალი წელი რაღაც კარგის მომტანი იქნება.
- ყველაზე უცნაური ახალი წელი რომელი იყო?
- ალბათ წინა, როცა ახალი წლის შემობრძანებას გასახდელში ნახევრად ჩაცმული შევხვდი, ამ დროს იქ მყოფნი მილოცავდენენ, თავს უცანურად ვგრძნობდი. ის წელი საინტერესო და დატვირთული იყო, სწორედ იმ წელს ვმონაწილეობდი "საქართველოს ვარსკვლავში", მთხოვდნენ სხვადასხვა ტელოშოუში გამოსვლას, სულ გადარბენებზე ვიყავი, სადაც თავს ვდებდი, ყველგან ვიძინებდი. მართლა დავიღალე იმ პერიოდში ჩემი საყვარელი საქმით, სასიამოვნო დაღლა იყო და კარგად მახსენდება. ზოგადად, 2014 წელი ძალიან კარგი იყო, რადგან ამ წლის მარტში მნიშვნელოვანი ეტაპი დაიწყო ჩემს ცხოვრებაში.
- რას გულისხმობ?
- პირადს. ამ ურთიერთობამ საერთოდ შემცვალა და სრულიად განსხვავებულად დამანახვა ყველაფერი.
- მარიკო, თოვლის ბაბუის არარსებობის შესახებ რა ასაკში შეიტყვე?
- დაახლოებით 6-7 წლის იყავი, როცა ტრადიციისამებრ თოვლის ბაბუს დავუწერე, რა მინდოდა, თან იცი როგორ ვუწერდი წერილს, როგორც ახლობელს, ვუხსნიდი, რატომ მინდოდა ესა თუ ის ნივთი.. ერთ წელიწადს დავუწერე რომ მინდოდა ფაიფურის თოჯინები და არა ბარბი... და წერილი ნაძვის ხესთან ახალ წლამდე რამდენიმე დღით ადრე დავდე. ჯერ ახალი წელი დამდგარი არ იყო, ტკბილეული უნდა გამომეღო კარადიდან, გავაღე კარი და დავინახე ფაიფურის თოჯინები. როგორი შეგრძნება მქონდა იცი??? საშინელი იმედგაცრუების, მაგრამ სასწრაფოდ დავხუჭე თვალები, დავხურე კარადა, გავედი იმ ოთახიდან და ვითომ მეხსიერებიდან წავშალე ეს ყველაფერი... ახალი წელი რომ დადგა და ნაძვის ხესთან "აღმოვაჩინე" თოჯინები, ძალიან მაგრად ვითამაშე გაოცება, ვაიმე რა კარგია, საიდან მიხვდა თოვლის ბაბუ, რომ ზუსტად ასეთი მინდოდა-მეთქი, - ვიძახდი (იცინის). ყველაფერს ვხვდებოდი თოვლის ბაბუსთან დაკავშირებით, მაგრამ მინდოდა, ჩემს ცნობიერებაში მაინც ყოფილიყო ის. ახლაც მჯერა, რომ სადღაც არსებობს თოვლის კაცი, საიდანღაც ხომ წარმოიქმნა ეს მითი?! ჰოდა, მგონია, რომ კეთილი, თეთრებში ჩაცმული კაცი არსებობს (იცინის).
- ახალი წელი მომღერლებისთვის შემოქმედებითად აქტიური პერიოდია, 31-ში კონცერტები, პირველში ალბათ გამოძინება. მეგობრებისთვის როდის იცლი?
- უფრო - 2-ში, ბედობის დღეს აღვნიშნავ ხოლმე მეგობრებთან ერთად, მანამდე ზუსტად ისეა საქმე, როგორც შენ თქვი.
- ამ ახალი წლის ღამეს სად გამოდიხარ?
- მიუხედავად შემოთავაზებებისა გადავწყვიტე, არ მივიღო არსად მონაწილეობა, განწყობა არ მაქვს და მხოლოდ ფულისთვის ვერ ვიმღერებ. ჯერ კიდევაა დრო, შეიძლება შევცვალო გადაწყვეტილებაც, თუმცა, "რუსთავი 2"-ის პროექტში ვიღებ მონაწილეობას, რომელიც ძალიან მაგარი გამოდის.
- გალაკონცერტზე მიწვეული იყავი?
- არა, თუმცა მქონდა შემოთავაზება სვანეთზე და კიდევ სხვა რაღაცებზე, მაგრამ ჯერჯერობით უარი ვთქვი.
თიკა მახალდიანი: "ახალ წელს ვერთობი და თან ვმუშაობ"
mshoblebi
- ყველაზე ძალიან, განსაკუთრებულად მიყვარს ახალი წელი. როგორც წესი, წინასაახალწლო პერიოდში სამზადისში ვარ, კონცერტის წინა რეპეტიციები და გადაღებები მაქვს ხოლმე. ასეთი რეჟიმის გამო სახლში ჯერჯერობით ნაძვის ხეც ვერ მოვრთე.
- ბავშვობაში თოვლის ბაბუას რა გზით აწვდენდი ხმას??
- დედა მეკითხებოდა ხოლმე, რა გინდა თოვლის ბაბუმ მოგიტანოსო, მეც ვპასუხობდი რაც მინდოდა და მოჰქონდა… ყველაზე ძალიან მინდოდა, ისეთი თოჯინა მოეტანა, რომელიც ზომითაც დიდი იქნებოდა და რეალურად ბავშვს ემსგავსებოდა, თან მინდოდა, ეს თოჯინა აუცილებლად გოგო ჰყოფილიყო, იმიტომ რომ ბიჭი უკვე მყავდა. რასაკვირველია, თოვლის ბაბუმ ეს სურვილი შემისრულა. როგორც წესი, ბალიშის ქვეშ მიტოვებდა ხოლმე, თუ დიდი იყო საჩუქარი, საძინებელში, საწოლთან ახლოს მხვდებოდა.
- პროფესიიდან გამომდინარე ახალ წელს ალბათ ძირითადად გარეთ ხვდები...
- კი, ასეა, აღარც მახსოვს, როდის შევხვდი სახლში ახალ წელს ბოლო პერიოდში, რაც მაინცდამაინც ცუდი არა, ვერთობი ხოლმე, მუშაობის დასრულების შემდეგ კი გადაქანცული მივდივარ სახლში და ვიძინებ. ახალ წელს ვერთობი და თან ვმუშაობ.
- საზღვარგარეთ თუ ყოფილხარ ახალი წლის პერიოდში?
- არა, მაგრამ ძალიან მინდა საფრანგეთში, ან ზოგადად ევროპაში. ეს ვის არ უნდა...
- თიკა, ძველით ახალ წელსაც ისევე პომპეზურად აღნიშნავ, როგორც 31 დეკემბერს?
- არა.. 14-ში უკვე დაღლილ-დაქანცულები ვართ ყველაფრით და სიმბოლურად აღვნიშნავთ ხოლმე... ახალი წლის შემობრძანებისას, 12 საათზე სურვილს ჩავუთქვამ. გამიგია, ამ ღამით ყველაფერი ხდებაო და მეც ვუთქვამ ნატვრას, რომ ამიხდეს...
ციცი ომანიძე
მარიტა ჯანაშია:
- ძალიან მიყვარს ახალი წელი იმიტომ, რომ ყველა ერთად იზიარებს სიხარულს, ერთად აღნიშნავს. გარდა ამისა, პირველ იანვარს ჩემი დაბადების დღეა, ჩემი მშობლებისთვის ორმაგი დღესასწაულია. ჩემი მეგობრები იკრიბებიან ხოლმე ჩემთან და ორივე დღესასწაულს, დაბაბდების დღეს და ახალ წელს ერთად აღვნიშნავთ.
- ტრადიციულად სად ხვდები ახალ წელს?
- სახლში ვხვდები ხოლმე დედაჩემთან ერთად და მერე ვიძინებ. კლუბების მოყვარული არ ვარ, რამდენჯერმე კი გავედი გარეთ, მაგრამ დიდად ვერ მოვიხიბლე. წელს კი მე და ჯეჯი საფრანგეთში მივდივართ მამაჩემთან და იქ შევხვდებით ახალ წელს და დაბადების დღესაც.
- მარიტა, თოვლის ბაბუის რა ასაკამდე გჯეროდა?
- მე დღემდე მჯერა (იცინის). ჯეჯის ვუთხარი, რომ დღემდე მჯერა, თოვლის ბაბუა არსებობს და არ მინდა იმის გაგონება, რომ ასე არ არის. მგონია, რომ აბსტრაქტულად სადღაც ირმებთან ერთად დაფრინავს. მისი მოტანილი საჩუქრები ბავშვობაში ბალიშის ქვეშ მხვდებოდა, ვგიჟდებოდი "ბარბებზე" და მოჰქონდა ხოლმე. ერთ წელს, წინასაახალწლო პერიოდში სახლში მისულს კართან ჩანთა დამხვდა, ჩავიხედე და დავინახე, რომ "ბარბი" იდო. მამას ვკითხე, ეს თოვლის ბაბუმ გამოგატანათ-მეთქი? კაი ახლა, მიხვდი ხომ ყველაფერს?! ამაღამ ვერაფერს ვეღარ გაჩუქებთო. ამის შემდეგ ბალიშის ქვეშ აღარ დამხვედრია საჩუქარი, წინასწარ მაძლევდნენ ხოლმე.
- დღესდღეობით, საახალწლო საჩუქრების ტრადიცია თუ გაქვს?
- ჩემი შეყვარებული ჯეჯი მეკითხებოდა, საახალწლო საჩუქრებს შენ რატომ არ უკეთებ სხვებს, თავად ხომ იღებო. მე დაბადების დღე მაქვს და იმიტომ მჩუქნიან-მეთქი, ვეუბნები. თუმცა, წელს ჯეჯი ებრძვის ჩემს ეგოიზმს და ალბათ მეც გავუკეთებ სხვებს საჩუქრებს.
- მარიტა, ბედობისა და მეკვლეობის თუ გჯერა?
- დაბედების, მეკვლის ფეხის და მსგავსი რაღაცების არ მინდა დავიჯერო, ამ ლოგიკას რომ მიჰყვე, შეიძლება, გარეკო. მეკვლის მოსვლა სასიამოვნოა, თუნდაც იმიტომ, რომ შენთვის საყვარელი ადამიანი ახალ შემობრძანებულ წელიწადს პირველად შემოდის შენს ოჯახში და გილოცავს. არ მჯერა იმის, ჩიჩილაკზე რასაც დაკიდებ ის დაგებედებაო, რომ ამბობენ. ერთხელ მე და მამაჩემმა ძალიან მაგრად დავხუნძლეთ, მაგრამ არაფერი განსაკუთრებული არ დაგვბედებია (იცინის).
mshoblebi
- ნაძვის ხის აწყობის რაიმე რიტუალი თუ გაქვს?
- ბოლო ოთხი წელია რასაც ჰქვია მორთული ნაძვის ხე, არ მაქვს. ჩემი კატები ისეთ რაღაცებს უშვრებიან, ვერც კი წარმოიდგენ. არცერთ სათამაშოს არ აჩერებენ ტოტებზე, მარტო ყუნწები ჰკიდია ხოლმე, ამიტომ არ ვკიდებთ სათამაშოებს, ან თუ ვკიდებთ, თოკებითაა მიბმული, რომ არ გადმოაყირავონ, ან არ შეჭამონ და საბოლოო ჯამში მაინც სიმახინჯე გამოდის.
- ანუ, 4 წელია ნაძვის ხე არ გქონია კატების გამო?
- კი, მქონია, მაგრამ მხოლოდ ნაძვი სათამაშოების გარეშე, მოურთავი, ან მხოლოდ კენწეროზე მორთული, სათამაშოებს ზემოთ ვკიდებთ, რომ ვერ მიწვდნენ.
მარიკო ლეჟავა: "საშინელი იმედგაცრუება მქონდა, მაგრამ სასწრაფოდ დავხუჭე თვალები..."
mshoblebi
- წინასაახალწლოდ ყოველთვის ამაღლებული განწყობა მაქვს, მგონია, რომ მომვალი წელი კარგის მომტანი იქნება, მჯერა სასწაულების და იმის, რომ რაც ყველაზე ძალიან გინდა, ის აუცილებლად აგიხდება. სიხარულთან, ბედნიერებასთან, მეგობრებთან ასოცირდეება ეს დღესასწაული, მომწონს მისი ოჯახში შეხვედრის ტრადიცია. თუმცა სამწუხაროდ, მე ბოლო 5 წელია ოჯახთან ერთად აღარ შევხვედრივარ ახალ წელს, იმიტომ რომ ვმუშაობ. ძირითადად ქუჩაში კონცერტზე, ან გასახდელში, გამყინვარებაში ვხვდები ახლი წლის დადგომას, მიყვარს ჩემი პროფესია და ეს დეტალიც კი მომწონს.
- 12 საათის დადგომისას რაიმე რიტუალს თუ ასრულებ?
- განსაკუთრებულს არაფერს, არასდროს მიფიქრია, რომ ფერფლიანი შამპანური უნდა დამელია სურვილის ასახდენად და შესაბამისად, ეს არც გამიკეთებია. როცა სახლში ვხვდებოდი ახალ წელს, 12 საათის დადგომისთანავე ან ერთი წუთით ადრე ავდიოდი სახლის მეორე სართულზე, საიდანაც მთელი თბილისი მოჩანს ხელის გულივით და ვუყურებდი ფეიერვერკით ათასფერად განათებულ ცას, რომლის ფონზეც ჩავიფიქრებდი სურვილს. ყოველთვის იმედი მაქვს, რომ ახალი წელი რაღაც კარგის მომტანი იქნება.
- ყველაზე უცნაური ახალი წელი რომელი იყო?
- ალბათ წინა, როცა ახალი წლის შემობრძანებას გასახდელში ნახევრად ჩაცმული შევხვდი, ამ დროს იქ მყოფნი მილოცავდენენ, თავს უცანურად ვგრძნობდი. ის წელი საინტერესო და დატვირთული იყო, სწორედ იმ წელს ვმონაწილეობდი "საქართველოს ვარსკვლავში", მთხოვდნენ სხვადასხვა ტელოშოუში გამოსვლას, სულ გადარბენებზე ვიყავი, სადაც თავს ვდებდი, ყველგან ვიძინებდი. მართლა დავიღალე იმ პერიოდში ჩემი საყვარელი საქმით, სასიამოვნო დაღლა იყო და კარგად მახსენდება. ზოგადად, 2014 წელი ძალიან კარგი იყო, რადგან ამ წლის მარტში მნიშვნელოვანი ეტაპი დაიწყო ჩემს ცხოვრებაში.
- რას გულისხმობ?
- პირადს. ამ ურთიერთობამ საერთოდ შემცვალა და სრულიად განსხვავებულად დამანახვა ყველაფერი.
- მარიკო, თოვლის ბაბუის არარსებობის შესახებ რა ასაკში შეიტყვე?
- დაახლოებით 6-7 წლის იყავი, როცა ტრადიციისამებრ თოვლის ბაბუს დავუწერე, რა მინდოდა, თან იცი როგორ ვუწერდი წერილს, როგორც ახლობელს, ვუხსნიდი, რატომ მინდოდა ესა თუ ის ნივთი.. ერთ წელიწადს დავუწერე რომ მინდოდა ფაიფურის თოჯინები და არა ბარბი... და წერილი ნაძვის ხესთან ახალ წლამდე რამდენიმე დღით ადრე დავდე. ჯერ ახალი წელი დამდგარი არ იყო, ტკბილეული უნდა გამომეღო კარადიდან, გავაღე კარი და დავინახე ფაიფურის თოჯინები. როგორი შეგრძნება მქონდა იცი??? საშინელი იმედგაცრუების, მაგრამ სასწრაფოდ დავხუჭე თვალები, დავხურე კარადა, გავედი იმ ოთახიდან და ვითომ მეხსიერებიდან წავშალე ეს ყველაფერი... ახალი წელი რომ დადგა და ნაძვის ხესთან "აღმოვაჩინე" თოჯინები, ძალიან მაგრად ვითამაშე გაოცება, ვაიმე რა კარგია, საიდან მიხვდა თოვლის ბაბუ, რომ ზუსტად ასეთი მინდოდა-მეთქი, - ვიძახდი (იცინის). ყველაფერს ვხვდებოდი თოვლის ბაბუსთან დაკავშირებით, მაგრამ მინდოდა, ჩემს ცნობიერებაში მაინც ყოფილიყო ის. ახლაც მჯერა, რომ სადღაც არსებობს თოვლის კაცი, საიდანღაც ხომ წარმოიქმნა ეს მითი?! ჰოდა, მგონია, რომ კეთილი, თეთრებში ჩაცმული კაცი არსებობს (იცინის).
- ახალი წელი მომღერლებისთვის შემოქმედებითად აქტიური პერიოდია, 31-ში კონცერტები, პირველში ალბათ გამოძინება. მეგობრებისთვის როდის იცლი?
- უფრო - 2-ში, ბედობის დღეს აღვნიშნავ ხოლმე მეგობრებთან ერთად, მანამდე ზუსტად ისეა საქმე, როგორც შენ თქვი.
- ამ ახალი წლის ღამეს სად გამოდიხარ?
- მიუხედავად შემოთავაზებებისა გადავწყვიტე, არ მივიღო არსად მონაწილეობა, განწყობა არ მაქვს და მხოლოდ ფულისთვის ვერ ვიმღერებ. ჯერ კიდევაა დრო, შეიძლება შევცვალო გადაწყვეტილებაც, თუმცა, "რუსთავი 2"-ის პროექტში ვიღებ მონაწილეობას, რომელიც ძალიან მაგარი გამოდის.
- გალაკონცერტზე მიწვეული იყავი?
- არა, თუმცა მქონდა შემოთავაზება სვანეთზე და კიდევ სხვა რაღაცებზე, მაგრამ ჯერჯერობით უარი ვთქვი.
თიკა მახალდიანი: "ახალ წელს ვერთობი და თან ვმუშაობ"
mshoblebi
- ყველაზე ძალიან, განსაკუთრებულად მიყვარს ახალი წელი. როგორც წესი, წინასაახალწლო პერიოდში სამზადისში ვარ, კონცერტის წინა რეპეტიციები და გადაღებები მაქვს ხოლმე. ასეთი რეჟიმის გამო სახლში ჯერჯერობით ნაძვის ხეც ვერ მოვრთე.
- ბავშვობაში თოვლის ბაბუას რა გზით აწვდენდი ხმას??
- დედა მეკითხებოდა ხოლმე, რა გინდა თოვლის ბაბუმ მოგიტანოსო, მეც ვპასუხობდი რაც მინდოდა და მოჰქონდა… ყველაზე ძალიან მინდოდა, ისეთი თოჯინა მოეტანა, რომელიც ზომითაც დიდი იქნებოდა და რეალურად ბავშვს ემსგავსებოდა, თან მინდოდა, ეს თოჯინა აუცილებლად გოგო ჰყოფილიყო, იმიტომ რომ ბიჭი უკვე მყავდა. რასაკვირველია, თოვლის ბაბუმ ეს სურვილი შემისრულა. როგორც წესი, ბალიშის ქვეშ მიტოვებდა ხოლმე, თუ დიდი იყო საჩუქარი, საძინებელში, საწოლთან ახლოს მხვდებოდა.
- პროფესიიდან გამომდინარე ახალ წელს ალბათ ძირითადად გარეთ ხვდები...
- კი, ასეა, აღარც მახსოვს, როდის შევხვდი სახლში ახალ წელს ბოლო პერიოდში, რაც მაინცდამაინც ცუდი არა, ვერთობი ხოლმე, მუშაობის დასრულების შემდეგ კი გადაქანცული მივდივარ სახლში და ვიძინებ. ახალ წელს ვერთობი და თან ვმუშაობ.
- საზღვარგარეთ თუ ყოფილხარ ახალი წლის პერიოდში?
- არა, მაგრამ ძალიან მინდა საფრანგეთში, ან ზოგადად ევროპაში. ეს ვის არ უნდა...
- თიკა, ძველით ახალ წელსაც ისევე პომპეზურად აღნიშნავ, როგორც 31 დეკემბერს?
- არა.. 14-ში უკვე დაღლილ-დაქანცულები ვართ ყველაფრით და სიმბოლურად აღვნიშნავთ ხოლმე... ახალი წლის შემობრძანებისას, 12 საათზე სურვილს ჩავუთქვამ. გამიგია, ამ ღამით ყველაფერი ხდებაო და მეც ვუთქვამ ნატვრას, რომ ამიხდეს...
ციცი ომანიძე
1 519 ნახვა
21-12-2014, 05:45
