მხიარული ყაჩაღი, ნარკომანი მამამთილი და პროკურორის მახეში გაბმული ქალი

პროკურორების თავს გადახდენილი კურიოზული ამბები

რამდენიმე წელია, რაც ნანა ფრიდონაშვილმა საყვარელ საქმეს, ჟურნალისტობას თავი დაანება და ახლა ადვოკატად მუშაობს. მან თეატრალური ინსტიტუტის თეატრმცოდნეობის ფაკულტეტი დაამთავრა და ერთხანს თეატრში, საყვარელ საქმეს აკეთებდა, შემდეგ ჟურნალისტობამ გაიტაცა, მოგვიანებით კი ტრანსპორტის პროკურატურაში, პრესსამსახურის ხელმძღვანელად დაიწყო მუშაობა. როგორც ჩანს, სამართალდამცავებთან ურთიერთობამ პროფესიის შეცვლა გადააწყვეტინა და ქალბატონმა ნანამ იურიდიული ფაკულტეტიც დაამთავრა. პრესსამსახურის ყოფილ ხელმძღვანელს პროკურორების თავს გადახდენილი კურიოზული ამბების გახსენება არ გასჭირვებია.

ჟურნალი "გზა", 2011 წელი

იძულებითი სიმღერა
დღის ბოლოს პროკურატურაში ჩოჩქოლი ატყდა - შენობაში დაახლოებით, 12-15 აღშფოთებული ადამიანი შემოიჭრა ყვირილით:
- ეს ქვეყანაა?! დღისით, მზისით, ასეთი საშინელება ხდება... ბავშვებსაც აღარ ერიდებიან! ხომ შეიძლებოდა, ვინმეს გული გახეთქოდა?! კანონი არ კანონობს და იმიტომ გავიდნენ თავს! ახლა პროკურორს მოვახსენებთ ყველაფერს!.. კაბინეტში ჯდომაა საქმის კეთება?!.
ხმაურზე ოთახიდან პროკურორი გამოვიდა და იკითხა:
- რა ხდება?!
- მეტი რა უნდა მოხდეს?! ადამიანი ქუჩაში ვერ უნდა გამოვიდეს?! - აყვირდა ყველა ერთად.
- ერთმა ილაპარაკოს! გამაგებინეთ, რა მოხდა? - მკაცრად თქვა პროკურორმა.
- ყველა ერთად დაგვაყაჩაღეს, თანაც - დღისით, მზისით.
- სად იყავით ყველა ერთად?!
- ჩემს "მარშრუტკაში"! ამათ რამე რომ მოსვლოდათ ან ჩემთვის ეგლიჯა ვინმეს ტყვია შუბლში, თქვენ მიხედავდით ჩემს ოჯახს? - დაიწუწუნა მძღოლმა.
- აბა, დამშვიდდით და ისე მომიყევით, რა მოხდა? - იკითხა პროკურორმა.
- "მარშრუტკა" თითქმის სავსე იყო, როცა გამაჩერეს...
- დაბნეულია კაცი, ჩვენზე ნაკლები არ უნერვიულია, - ჩაერთო საუბარში მეორე.
- გაჩუმდით! თქვენ ჩემს მოადგილესთან შედით და მას მოუყევით, რაც მოხდა, მძღოლი კი ჩემთან შემოვა! - თქვა პროკურორმა და კაბინეტში შევიდა, მძღოლიც უკან გაჰყვა.
- ერთი ადგილი იყო დარჩენილი, როცა "მარშრუტკა" ახალგაზრდა კაცს გავუჩერე. ამოვიდა, თავისუფალ სკამზე დაჯდა, 5 წუთის შემდეგ კი იარაღი ამოიღო და დაგვემუქრა...
- დაგაყაჩაღათ? ფული წაგართვათ?
- არაფერი წაუღია!
- აბა, რა უნდოდა? ქალაქში გასეირნება ხომ არ გთხოვა?..
- დიახ! მგზავრებთან ერთად, მთელი ქალაქი შემომატარა.
- სხვას რას ითხოვდა?
- სიმღერას!
- ანუ მაგნიტოფონის ჩართვა მოგთხოვა? - ჰკითხა გაკვირვებულმა პროკურორმა.
- სად მაქვს მაგნიტოფონი?! რა ვერ გაიგე, კაცო, იარაღი ამოიღო და მიბრძანა, - არ გაჩერდეო... მერე მგზავრებს მიუბრუნდა და უთხრა, - თქვენ იმღერეთო, თან - სიმღერა შეუკვეთა: "რა მადლიანად ანათებს"...
- მერე?
- რა, მერე? ყველანი ვმღეროდით, აბა, რა გვექნა?! იქ რომ ყოფილიყავით, თქვენ არ იმღერებდით?!.
- ყველა მღეროდით?
- აბა, რას ვიზამდით?! ერთმა შეწინააღმდეგება სცადა და ისე დაუყვირა, მეგონა, მოკლავდა...
- ახლა სხვანაირად ფიქრობ?
- ჰო... როგორ გვესროდა, როცა იარაღი არ ჰქონია.
- კაცო, ერთი საათია იმას მიმტკიცებ, შეიარაღებულმა პირმა სამარშრუტო ტაქსიში დაგვაყაჩაღაო, ახლა კი მეუბნები, - იარაღი არ ჰქონიაო...
- გვეგონა, ჰქონდა... იცით, როგორ ჰგავდა ნამდვილ პისტოლეტს? არადა, სათამაშო ყოფილა. ჩვენ კი კარგა ხანს გავკიოდით: "რა მადლიანად ანათებს, შენი მზე, შენი მთვარეო..." მერე მანქანის გაჩერება მიბრძანა. რომ გავაჩერე, დაგვცინა: - არ გრცხვენიათ, ქვეყანას ასე უჭირს, თქვენ კიდევ, მღერითო. ის პისტოლეტი მოგვიგდო და "მარშრუტკიდან" ჩავიდა. ისეთი დაბნეულები ვიყავით, ვერაფერი გავაკეთეთ.
ამასობაში კაბინეტში პროკურორის მოადგილე შევიდა, რომელიც სიცილს ვეღარ იკავებდა, პროკურორიც ცუდ დღეში ჩავარდა. ბოლოს, მგზავრები დაამშვიდეს და შეჰპირდნენ, - დამნაშავეს აუცილებლად მოვძებნითო. იმ კაცის პოვნა ყველას გულით უნდოდა, მაგრამ მის გზა-კვალს ვერავინ მიაგნო.

ცოლმა ძებნილი ქმარი დააჭერინა
მომჩივანი ქალი გაუთავებლად დადიოდა პროკურატურაში და დახმარებას ითხოვდა, მას არც სიარული ეზარებოდა, არც - ლაპარაკი. პროკურორს უმტკიცებდა: გინდა თუ არა, ბინა მეზობელმა წამართვაო და ასე გრძელდებოდა თვეების მანძილზე... ერთხელაც, პროკურორმა შეტყობინება მიიღო, რომ ქურდობისთვის მამაკაცი იძებნებოდა; ისიც მალე გაირკვა, რომ ძებნილი ამ ქალის ქმარი იყო და ერთ დღესაც პროკურორი მას გაბრწყინებული სახით დახვდა:
- მგონი, თქვენს საქმესთან დაკავშირებით რაღაც გამოსავალი ვიპოვე...
- თქვენ ხომ იცით, მართალი ვარ, უკანონოს არაფერს ვითხოვ - მეზობელმა მომატყუა და ჩემი ბინა მიისაკუთრა...
- ვიცი, ვიცი... სიმართლის დამტკიცება რთულია, მაგრამ შევეცდები, არ დაზარალდეთ.
- უცნაურად მელაპარაკებით, პროკურორო, ცუდი სიზმარი ხომ არ ნახეთ?
- სიზმარი არა, მაგრამ მგონი, გამოსავალი ვიპოვე. თქვენ ქმარი ხომ გყავთ? მართალია, ბინა თქვენს სახელზე გახლდათ გაფორმებული, მაგრამ ქმარი ხომ იყო ამ ბინის თანამესაკუთრე?
- დიახ, ეს ბინა ერთად შევიძინეთ, მაგრამ მაშინ, როცა გავყიდე, ჩემი ქმარი საქართველოში არ იყო, მე კი ვალებში ვიხრჩობოდი. ამის შესახებ მეზობელმა იცოდა და ბინის ხელში ჩაგდება "კაპიკებში" მოინდომა. მან ნოტარიუსთან მათქმევინა, რომ ქმარი არ მყავდა, რათა მისი თანხმობა არ დამჭირვებოდა.
- ახლა სად არის თქვენი ქმარი?
- საქართველოშია, მაგრამ ვიჩხუბეთ და სახლიდან წავიდა.
- ბინის გაყიდვის გამო იჩხუბეთ? - ჩაეძია პროკურორი.
- არა, ეგ ამბავი ჯერ არ იცის... საზღვარგარეთ ვითომ სამუშაოდ წავიდა, იქ კი... იქნებ, არ უნდა გითხრათ? - უცებ გაჩუმდა ქალი.
- მითხარით, ყველაფერი მითხარით, თორემ ვერ დაგეხმარებით...
- მეშინია, ქმარი არ გამიბრაზდეს... მეგონა, იქ მუშაობდა... ფულს მიგზავნიდა... ბოლოს იქით მთხოვდა ფულს და ვალებიც ამიტომ დამედო...
- ფულს რატომ გთხოვდათ? ნუ გეშინიათ, მითხარით, მე ხომ თქვენი მტერი არ ვარ?!
- კარგით, გეტყვით, მაგრამ არავისთან თქვათ: საზღვარგარეთ ოქროულობა მოუპარავს...
- რაა?
- უი, არ უნდა მეთქვა!
- დაწყნარდით, საზღვარგარეთ თუ მოიპარა, მე რა შუაში ვარ? ოქროს სამკაული ჩამოიტანა?
- მაგაზე ვარ გაგიჟებული, რომ არაფერიც არ ჩამოუტანია... რაც მაგას იქ ოქროს ნივთები დაუტოვებია, ერთი ბეჭდით, თურმე, სახლს ვიყიდდი. ჰოდა, ამის გამო ვეჩხუბე და წავიდა სახლიდან.
- ახლა სად არის?
- ჯანდაბაში, მეგობართან არის!
- გირეკავთ?
- კი, ყოველდღე რეკავს. არ ვიცი, ახლა რა ვქნა; რომ ვუთხრა, ბინა გავყიდე, მეც მომკლავს და იმ მეზობელსაც.
- სხვა გზა არ არის, უნდა უთხრათ. ბინის გადარჩენის ერთადერთი გზა თქვენი მეუღლის ჩვენებაა. იტყვის, რომ მისი თანხმობის გარეშე გაყიდეთ და იქნებ, დაიბრუნოთ კიდეც. მეუღლეს შეხვდით, ყველაფერი აუხსენით, ბოდიში მოუხადეთ და მერე უთხარით, რომ ჩვენების მოსაცემად ჩვენთან მოვიდეს. ჰო, თანამშრომელსაც გაგაყოლებთ - ხომ შეიძლება, ამ ამბის გაგებისას გაგიჟდეს, პოლიციელი კი დაგიცავთ, - მშვიდად უთხრა პროკურორმა.
- ასე ფიქრობთ?.. კარგით, ის ხვალ დამირეკავს.
მეორე დღეს ქალმა პროკურორს ქმართან შეხვედრის ადგილი შეატყობინა, პროკურორმა კი დაპირება შეუსრულა და "მცველი" გააყოლა. როგორც კი ერთმანეთს შეხვდნენ, ქალმა ამბის მოყოლაც ვერ მოასწრო, ისე "გასკვანჩეს" მისი ძებნილი ქმარი...

სარძლომ სამამამთილო "ჩააგდო"
ერთმა ნარკომანმა მამაკაცმა ოჯახი გაამწარა. ყველა ახლობელი ეუბნებოდა, - ასეთი საქციელით თავს დაიღუპავო, მაგრამ არავის უსმენდა. ერთხანს ცოლიც გაექცა, - იქნებ გონს მოეგოსო, თუმცა არც ამ მეთოდმა გაჭრა, ოჯახის უფროსი გამუდმებით ნარკოტიკით გაბრუებული დადიოდა...
ერთ დღესაც, მისმა ვაჟმა ცოლის შერთვა გადაწყვიტა, საყვარელი ქალი დედას გააცნო და ქორწილის დღეც დათქვეს. იმ დღეს, როცა გოგო საქორწინო დეტალების შესათანხმებლად ბიჭთან უნდა მისულიყო, მათ სახლში პოლიციელები მივიდნენ.
- რა ხდება? - იკითხა ნარკომანმა.
- თავს რომ იკლავ, ეგ ვიცით, მაგრამ ახლა ბარიგობაც დაიწყე?! - ჰკითხა ირონიით პოლიციელმა.
- ზედმეტი არ მოგივიდეთ... "წამალს" რომ ვერ გავყიდი, თქვენც კარგად იცით, სხვისთვის ვერ გავიმეტებ!
- აბა, ბაქოდან მთელი პარტია რომ ჩამოიტანე, ის რისთვის გინდა, თავის მოკვლა გადაწყვიტე? ახლავე, შენი ხელით გამოიტანე და შენც მოემზადე წამოსასვლელად!
- არაფერი მაქვს!
პოლიციელებმა სახლი გაჩხრიკეს, მაგრამ ვერაფერი იპოვეს. ბოლოს, სამზარეულოში შესვლა დააპირეს. მათ ნარკომანმა დაასწრო, მაცივრიდან რაღაც ფუთა გამოიტანა და ფანჯრიდან გადააგდო.
პოლიციელები უკვე წასასვლელად ემზადებოდნენ, როცა კარზე დააკაკუნეს. კარი ბიჭმა გააღო - იქ მისი შეყვარებული იდგა, სწორედ იმ ფუთით ხელში, რომელიც მისმა სამამამთილომ მოისროლა. გოგონამ ჯერ შეყვარებული გადაკოცნა, მერე კი უთხრა, - რომ ამოვდიოდი, ფანჯარას ამოვხედე, თქვენი სარკმლიდან ეს გადმოვარდა და წამოვიღეო. პოლიციელმა გოგოს ლამის ხელიდან გამოჰგლიჯა ფუთა, მერე კი გაუღიმა და უთხრა:
- სამამამთილომ ცოტა ხნით რომ დაგტოვოთ, ხომ არ გეწყინებათ?..
აი, ასე დააჭერინა სარძლომ სამამამთილო.


თეა ხურცილავა