რა სერიალს უყურებს გივი ბერიკაშვილის შვილიშვილის ძაღლი

პროფესიით ჟურნალისტი ანო მაისურაძე მუსიკით სერიოზულადაა გატაცებული და შარშან შემოდგომაზე მოზარდ მაყურებელთა თეატრის სცენაზე დედის, მანანა ბერიკაშვილის სპექტაკლში ''ჩვენ გველის დიდება'' ერთ-ერთი მთავარი როლი შეასრულა.

- ბავშვობაში თევზები მყავდა, რომლებიც ჩემმა ბიძაშვილმა დაბადების დღეზე მაჩუქა. ვინაიდან მაშინ ძალიან პატარა ვიყავი, არ ვიცოდი, როგორ უნდა მომევლო. მეგონა, ყველაფერს თუ ვაჭმევდი, ასე პატივს ვცემდი და ამიტომ აკვარიუმში ვუყრიდი, რაც გამაჩნდა (იღიმის). ბოლოს ოცივე ამოტრიალდა და დაიხოცა.

მთელი ცხოვრება ძაღლზე ვოცნებობდი. მახსოვს, მესიზმრებოდა, რომ ძაღლს მჩუქნიდნენ. ძაღლების არასოდეს მეშინოდა, პირიქით. დიდ ნაგაზებს დავდევდი და კუდზე ვქაჩავდი. ბოლოს დედამ დაბადების დღეზე, 14 წლის რომ გავხდი, ბუბუ მომიყვანა.

ბუბუ სპანიელია. ''გოგონაა'' და 8 წლისაა. ერთი თვის იყო, როცა მომიყვანეს. ხელის გულზე მეტეოდა. მას შემდეგ ჩვენთანაა. თავიდან ბებიაჩემი ძალიან აპროტესტებდა ამ ფაქტს, მანამდე ძაღლის მოყვანის იდეაც არ მოსწონდა, მაგრამ მანანამ რომ მაჩუქა და ლეილა ფაქტის წინაშე დადგა, ვეღარაფერი ქნა. ახლა ლეილას ძალიან უყვარს ბუბუ და უვლის.

- როგორ მიაჩვიეთ ბუბუ წესრიგს?
- ამბობენ, მიუხედავად იმისა, რომ კოკერსპანიელები პატარა ძაღლები არიან და ძირითადად, შინ ჰყავთ, თუ ''გასაქანი'' მიეცათ, ერთ-ერთ ყველაზე ავ ჯიშად მიიჩნევა. თავიდან ყველა ლეკვი ჭამს ფეხსაცმელს და სხვა ნივთებს აზიანებს, მაგრამ ბუბუ ასე არ იქცეოდა. წესრიგს ბებიაჩემმა მიაჩვია. გაგიკვირდებათ და, ახლაც, როცა ეზოში ჩაგვყავს და ვასეირნებთ, თუ ზამთარია და თოვლია, ანდა ნაწვიმარია, სახლში ამოსვლისას, თავად დგება აბაზანასთან, რომ ფეხები გავუწმინდოთ. ამის გარეშე არასოდეს შევა ოთახში (იღიმის).
- ძაღლი ყოველდღიურად უნდა გაასეირნო, ამ ფუნქციას ოჯახში ვინ ითავსებს?
- მთელი 8 წელია, ყოველ დილას გივი ითავსებს ამ ფუნქციას. თან, ის ყველაზე ადრე დგება. საამისოდ დღის სხვა მონაკვეთში ოჯახის სხვა წევრებიც ვიცლით. მართალია, ბუბუ ეგოისტურად მიყვარს, მინდა, ყველაზე მეტად მე ვუყვარდე, მაგრამ უნდა ვაღიარო, რომ მას ყველაზე მეტად ბაბუაჩემი უყვარს, გივიზე ნამდვილად გიჟდება! საერთოდ, ძაღლი ერთ პატრონს ირჩევს და ალბათ, ბუბუს გივი ჰყავს ამორჩეული. როცა გივი სახლში არ არის, ან ცუდად გახდა, მის ფეხსაცმელზე წვება ხოლმე და ელოდება.
- ხშირად ძაღლები პატრონთან რამდენიმედღიან განშორებასაც კი ძალიან განიცდიან...
- წელიწადზე მეტია, რაც მე და დედა საცხოვრებლად ცალკე გადავედით და რამდენიმე თვე, დაახლოებით ერთი წელი, ბუბუ ბებიასა და ბაბუასთან იყო. რა თქმა უნდა, მათთან მივდიოდი და ბუბუსაც ვნახულობდი, მაგრამ ვგრძნობდი, ჩემზე როგორი განაწყენებული იყო. ჩვენთან რომ გადმოვიყვანე, შესარიგებლად გარკვეული დრო დამჭირდა (იღიმის).
- როგორ შემოირიგეთ?
- ბევრი ფერებით, მასთან მეტი დროის გატარებით და სეირნობით, ეტყობა, გული მოულბა. ბუბუ წყნარია, თამაში უყვარს და დღის განმავლობაში არავის აწუხებს. ცოტა ხნის წინ აქტიურად დაიწყო ჩემთან ერთად სერიალების ყურებაც. ამჯერად სერიალ ''სამშობლოს'' ვუყურებთ. ასევე ძალიან უყვარს მუსიკა. ბავშვობიდან დავდივარ ფორტეპიანოზე და როცა ინსტრუმენტთან ვარ, პედალს ფეხს ვერ ვაჭერ, რადგან ბუბუ სულ ჩემთანაა, იატაკზე წევს და მუსიკას ისმენს. ასევე იყო მაშინაც, როცა ბებიაჩემი შინ მეტყველების გაკვეთილებს ატარებდა. გაკვეთილები დღესაც აქვს, მაგრამ უფრო მეტი მოსწავლე წარსულში ჰყავდა და ბუბუ სულ ოთახში ეჯდა. მანანა ხუმრობდა, ძაღლმა ყველაფერი იცის და ლეილა თუ ცუდად გახდა, შეიძლება, მის მაგივრად გაკვეთილი ბუბუმ ჩაატაროსო. ასე რომ, ბუბუ ძალიან ერუდირებული ძაღლია (იღიმის).
- ახლახან ბატონ გივის მისთვის ტანსაცმელი შეუკერავს.
- ბუბუს ჰქონდა ქურთუკი, მაგრამ მისთვის დიდი იყო და დიდხანს ვიფიქრეთ, ახალი გვეყიდა თუ გადაგვეკეთებინა. ამას წინათ გივიმ აიღო ნემსი, ძაფი, მაკრატელი, ქურთუკი გადაუკეთა და ჩააცვა. სხვათა შორის, მშვენივრად აქვს - მოერგო.
- თქვენს მეგობარ-ახლობლებს თუ ჰყავთ ძაღლები, ვისთანაც ბუბუ მეგობრობს?
- ამ მხრივ ბუბუ ცოტა ავია, ადამიანები უყვარს, ძაღლებთან დიდად ვერ მეგობრობს. ჩვენთან სახლში, სადაც უწინ ვცხოვრობდით, გვერდით სადარბაზოში ცხოვრობდა ორი ძაღლი, რომ-ლებსაც ბუბუ თავიდანვე გადაემტერა. ალბათ, იმიტომ, რომ ავი პატრონი ჰყავდათ, ის კაცი ჯოხით დადიოდა და ჩემი ძაღლი არ მოსწონდა. როგორც კი შინიდან გამოვიყვანდით, ბუბუ შერბოდა მათ სადარბაზოში, მეხუთე სართულზე ყეფა-ყეფით აირბენდა, მერე ჩამორბოდა და ვაგრძელებდით გზას. ბუბუ სითბოს ვისგანაც გრძნობს, მასთან მეგობრობს.
- საერთოდ, ძაღლებისადმი უარყოფითი დამოკიდებულება არცთუ იშვიათია.
- კი, ასეა, მაგრამ ბუბუს შემთხვევაში ასეთი რამ არ ყოფილა. შეიძლება იმიტომ, რომ პატარაა და არ გამოიყურება ისე, რომ ვინმეს რაღაც ავნოს. ძირითადად, მოსწონთ, ეფერებიან და ბუბუც იფერებს, ვინაიდან ადამიანებთან ურთიერთობა უყვარს.
- ძაღლის საკვების გარდა, რამეს აჭმევთ?
- ძირითადად, ძაღლის საკვებზეა, მაგრამ ჩვენ ვანებივრებთ, უფრო სწორად, მანანა ყველანაირ საჭმელს აჭმევს. ამაზე ნერვები მეშლება, რადგან ძაღლისთვის ბევრი სხვა საჭმელი არ შეიძლება. არიან ძაღლები, როცა რამე სხვას გასინჯავენ, თავიანთ საჭმელს აღარ ეკარებიან, მაგრამ ბუბუ ასე არ არის და ორივე საკვებს ერთნაირად ჭამს.
- ძაღლის გარდა, რომელიმე სხვა ცხოველის ყოლის სურვილი თუ გაქვთ?
- კატები დიდად არ მიყვარს, შეიძლება მოვეფერო, მაგრამ მათთან ურთიერთობა არ მსიამოვნებს. ასე რომ, ''ძაღლის გარდა'' რა, არ ვიცი, მაგრამ სიამოვნებით მეყოლებოდა მეორე ძაღლი.
- ოჯახში თქვენი სურვილის შესახებ იციან?
- ხუმრობა-ხუმრობით, მანანას შევაპარე, მაგრამ ბებიასთან ამ თემაზე ხუმრობაც არ ღირს (იღიმის).
- ჰო, მაგრამ ამ წლების განმავლობაში წარმოუდგენელია, ქალბატონი ლეილა არ შესჩვეოდა ბუბუს...
- რა თქმა უნდა. რამდენჯერმე შევსწრებივარ, ლეილამ არ იცოდა, სახლში მათ გარდა თუ ვინმე იყო. ''ბებო, ბებოს'' ეძახოდა, სუპში პური ჩაულბო, ხორცი დაუჭრა და როგორც პატარა შვილიშვილს, ისე აჭამა. საერთოდ, ძაღლი რთული მოსავლელია, ბეწვი სცვივა, ზოგჯერ სპეციფიკური სუნიც დგება, მაგრამ ჩვენს ოჯახში ეს არ იგრძნობა და ეს ბევრს აღუნიშნავს. საამისოდ ლეილა ''თავს იკლავს'' და მისი წყალობით, ყოველთვის სისუფთავეა.

ანა კალანდაძე
ჟურნალი ''რეიტინგი''