ღამე უცნობთან ( 4 )

გაფითრებული ვუყურებდი თვალებში საყვარელ მამაკაცს და ვხედავდი როგორი ანთებული თვალებით მიყურებდა,სახე სატირლად დავბრიცე თუ არა მაშინვე ჩამეხუტა,,უცნაური გრძნობა დამეუფლა,ყოველთვის როდესაც მას ვეხვეოდი სულ სხვა სურნელი ქონდა,კოცნაც კი განსხვავებული იცოდა ვიბლიანისგან შედარებით მაგრამ,დღეს სწორედ ისე სურნელი ასდიოდა რაც დემეტრეს და ისევე მკოცნიდა როგორც ის,მთლად ავირიე,ვერაფერს მივხვდი,ხელი სახისკენ წავიღე მინდოდა ის ნიღაბი ჩამომეგლიჯა და ყველაფერი ამით დამთავრებულიყო,უცებ მიმიხვდა ჩანაფიქრს და მაშინვე მომშორდა
-ამის დრო ჯერ არ დამდგარააა,,მითხრა გაბრაზებული ხმით
-დავიღალე მეტი აღარ შემიძლია,როდემდე უნდა ვიყო ასე გაურკვევლობაში,სახელიც არ ვიცი და არც ის როგორი ხარ
-მაგას აუცილებლად გაიგებ,,ეხლა შენ ეს მითხრაი ვინ არის ის პიროვნება ვინც გაკოცაა
-ამას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს და მაგის გამო თუ უნდა ვიკამათოთ მაინც არ გეტყვიი იცოდეეე
-კარგი დაწყნარდი,ოღონდ შენ არაფერზე ინერვიულოო,,,ახლოს მოიწია და საწოლზე ჩამომიჯდააა,,ანალიზების პასუხები ხვალ იქნება ხოოო?,,პასუხად თავი დავუქნიე და გულზე მივეხუტე
-იცი როგორი შეგრძნება მაქ?აი მგონია რომ გიცნობ და შენ კი მეთამაშები,არ ვიცი როგორ მაგრამ სიმართლე თუ დავადგინე არ გაპატიებ იცოდეე,,,,ოდნავ მოვშორდი და თვალებში ჩავაშტერდი
-რაღაცეები გელანდებააა,მითხრა მაშინვე და ისევ გულზე მიმიხუტა,,,ჩემი ეჭვების გასაქარწყ.ებლად ტუჩებში დავეძგერე,,,დავნეულმა ფრთხილად მომხვია წელზე ხელები და ვნებიანად დამიწყო კოცნა,,მხოლოდ ეხლა მივხვდი როგორ გავდა მისი და ვიბლიანი კოცნა ერთმანეთს,,დენდარტყმულივით მოვშორდი და თვალებში მივაჩერდიი,მასაც ისეთივე შავი თვალები ქონდა როგორც დემეტრეს,,"ღმერთო რატომ აქამდე ვერ მივხვდიი,ნუთუ მართლა ის არის"
-კარგად ხარ?,,ოდნავ შემანჯღრია და ფიქრებიდან გამომიყვანა,,რა მოხდა?რამე ისეთი გავაკეთე რაც არ მოგეწონაა,,,გამომცდელად ჩამაშტერდა თვალებში,სახევ ისევ ისეთი მქონდა,ეხლა ყურადღება ტუჩებზე გადავიტანე რომელიც საკმაოდ მსხვილი ქონდა,,ერთიანად გამაჟრჟოლა იმის გაფიქრებაზე რომ შეიძლება ვიბლიანი ყოფილიყო და მეთამაშებოდეს,,მიხვად რომ რაღაცას ვხვდებოდი,,მაშინვე გულზე მიმიკრა და ხელები ძლიერ შემომხვია
-რაც არ უნდა მოხდეს გახსოვდს რომ უსაზღვროდ მიყვარხარ,ერთადერთი ხარ და ვერასოდეს დაგთმობ იცოდე,,ეხლა წავალ,,იმედია ხვალ გაგწერენ და საღამოს აუცილებლად გელოდები,მინდა დილით მზის ამოსვლა ერთად ვნახოთ,,ტკბილი ძილი ჩემო ლამაზო,,შუბლზე მეამბორა და ფანჯარას მიუახლოვდა,შევხედე როგორ მოტრიალდა წასვლისას და ნაღვლიანი თვალები მომანათა,ბოლოს კი მისი სილუეტიც გაქრა,,,,თვალი ერთ წერტილს გავუშტერე და უნებურად გადმომცვივდა ცრემლები,მივხვდი აწი ყველაფერი ისე აღარ იქნებოდა როგორც აქამდე,ვერ ვხვდებოდი როგორ მოვქცეულიყავი იმ შემთხვევაში რომ ჩემი ეჭვი გამართლებულიყო,,ყველაზე მეტად ტყუილს ვერ ვიტანდი,იმის წარმოდგენაზე რომ შეიძლება ჩვენი ურთიერთობა ერთი უბრალო ტყუილი ყოფილიყო ტანში გამაჟრჟოლა და გული მომეკუმშა,,ტუმბოზე დადებულ ტელეფონს დავწვდი და მაშინვე ხათოს დავურეკე
-ლალო ხომ კარგად ხარ?,,მითხრა დაფეთებული ხმით
-კი კი ხათუ,,უბრალოდ მაინტერესებს დემეტრე თუ არის სახლში
-არ ვიცი კაფეში ვართ მე და ზურა,სახლში დავტოვეთ და მერე თუ სადმე წავიდა ვერ გეტყვი,რა ხდება?
-არაფერი ხვალ მოგიყვები,ოღონდ გთხოვ ზურას არაფერი უთხრა რომ შეგეკითხე კარგი?კაი კარგ დროს ტარებას გისურვებთ
-კარგი,ხვალამდე ლამაზოოო,,,ყურმილი იმედგაცრუებულმა დავკიდე და თავის ადგილას უკმაყოფილოდ დავაბრუნეე,,"ხვალ რომ მოვა აუცილებლად დაველაპარაკები და ყველაფერს ვათქმევინებ",,გავიფიქრე და ღრმად ამოვისუნთქე,,ამდენი ფიქრისგან მეტი აღარ შემეძლო,ამიტომ თავს უფლება მივეცი მთელი დღის ემოციებიდან დაღლილს დამეძინა
**
ხვდებოდა რამოდენა შეცომა დაუშვა მისი მოუთმენლობით,,მიხვდა როგორ გაუჩინა ეჭვები ქალს თავისი საქციელის გამო,,ყურს ტანღების შრიალი მისწვდა და ჰორიზონტს გახედა,,ისევე ძლიერ ბობოქრობდა მისი გული როგორც ზღვა,ხვდებოდა რომ სულ მალე დამთავრდებოდა ყველაფერი და ყველაზე მეტად ეს უკლავდა გულს,მიხვდა რომ არ უნდა წამოეწყო ეს თამაში მაგრამ რა ქნას როდესაც გრძნობებს ვერ აკონტროლებს მასთან მიმართებაში,,ჭკუიდან გადაყავს მის თვალებს და ტუჩებს,,გამოსავალს ეძებდა როგორ ეთქვა მისთვის სიმართლე ან როგორ ემართლებინა თავი,,ფიქრებიდან ტელეფონის ხმამ გამოიყვანა,,ეხლა არავისთან ლაპარაკის თავი არ ქონდა და ისევ ჯიბეში ჩაააბრუნა,,რომ მიხვდა რომ გაჩერებას არ აპირებდნენ მობეზრებულად უპასუხაა ტელეფონს
-მარტო ყოფნა გამოსავალი არ არის დემე,მითხარი სად ხარ და მოგაკითხავთ,,ყურმილში ჯიჯუას ხმა მოესმა
-სანაპიროზე,,უთხრა და მაშინვე გათიშა,,,,,სულ რაღაც ოც წუთში მხარზე ხელის შეხება იგრძნო
-მართალი იყავი როდესაც მაფრთხილებდი,არ უნდა მეთამაშა,,პირდაპირ უნდა მებრძოლა მისი გულის მოსაგებად,მე კი ძალიან სუსტი აღმოვჩნდიი,,,მათკენ მიბრუნდა და მზერა ჯოჯუას გაუსწორა,,ზურას პირველად ენახა ასეთი განადგურებული,ბავშვობიდან ერთად მოდიან ექვსივე და ყოველთვის ერთმანეთს ედგნენ მხარში,ეხლა კი ისიც არ იცის რა ურჩიოს,,პარკიდან ლუდის ქილა ამოიღო და ვიბლიანს მიაწოდა
-ხათოს დაურეკა და შენ გიკითხა,მაშინვე მივხვდი რომ რაღაც ისე არ იყოო,,ცოტახანი მოითმინე და რომ გამოწერენ ყველაფერი აუხსენი,არ დაგავიწყდეს რომ შენს გვერდით ვართ და ყველანაირად დაგეხმარებით,თუ საჭირო გახდება ჩვენს დაველაპარაკებით,არ ინერვიულო რაააა,,ხელი მაგრად მოხვია ზზურამ ძმაკაცს და თავი თავზე მიადოო
-თუ არადა მოვიტაცოთ და ეგ არის,ბოლოს მაინც ხომ შეეგუება ბედს?,,სერიოზული სახით თქვა ტიტემ რაზეც ბიჭებს გაეცინათ
-ყოველთვის როგორ უნდა ხუმრობდე შენ ტო,,გაეღიმა ვიბლიანსაც
-რააა?შენ გგონია ვხუმრობ?,იმენა შენ თქვი და შენ ძმობას გეპიცები ეხლავე მოგიყვან თუ გინდა საავადმყოფოდან
-ხომ უყურებ ხუმრობის ხასიათზე არ ვართ,ცოტახანს გაჩერდი რა ტოო,,მაუღრინა ირაკლიმ მაჩაბელს და ვიბლიანს მიუბრუნდა,ლალო არ არის ისეთი რომ ქაჯივით ერთი ამბავი დაგაწიოს და ახტეს-დახტეს,ალბათ მოგისმენს შენ რათქმაუნდა მოუყვები ყველაფერს,აცადე თვითონ მიიღოს გადაწყვეტილება რაც არ უნდა მტკივნეული იყო ეს გადაწყვეტილება შენთვის,აცადე გაერკვეს თავის თავში,ეხლა ძალიან დაბნეული იქნება ამიტომ,დრო ჭირდება ეს ყველაფერი გააცნობიეროს და მიხვდეს რომ მართლაც შენთან უნდა ცხოვრება,ისეთიც არ არის შენ ჯინაზე ვინმესთან გააბას ურთიერთობა ნუ ყოველ შემთხვევაში თვალს ვადევნებთ რომ არავინმა შეაწუხოს,თუ მიხვდები რომ ძალიან დიდი დრო აიღო მოსაფიქრებლად აი ზუსტად მაგ დროს მიაკითხე და ეცადე რომ თავიდან ააწყო ურთიერთობა ტყუილების გარეშე,აი მერე კი თამამად შემეძლება ავარჩიო ჩოხას შენთან ერთად მეჯვარეობისთვის,,თვალი ჩაუკრა და ხელი მხარზე მეგობრულად დაკრა,რაზეც არ უკანასკნელს სიმწრით გაეღიმა
-ძმახარ იკუშ,,მეგობრულად დაკრა ხელი და ზურას გადახედა,,,ყველაზე მეტად ხათოს რეაქცია მაღელვებს,ჩემი სიცანცარის გამო ჩემ საუკეთესო მეგობრებსაც კი ვუნგრევ ცხოვრებას,პატარა აცუნდრუკებული ბიჭივით მოვიქეცი,აი ეხლაც გავიქცეოდი მასთან და ისეთ სიგიჟეს ჩავიდენდი რომ მთელი ცხოვრება არ ვინანებდი,რა გავაკეთო არ ვიცი,ესეთი რამე არცერთ ქალთან არ დამმართნია,ერთადერთი ქალია რომელთანაც გარყვნილებაზე არ ვფიქრობ,30 წელია უკვე ამქვეყანაზე ვარ და არასდროს გამჩენია სურვილი ცოლ-შვილი მყოლოდა,ეხლა კი როდესაც მას ვუყურებ მხოლოდ ის წარმომიდგენია ჩემი შვილების დედად ჩემი ცხოვების ქალად,,მხოლოდ ის
-შენ ხათოზე არ ინერვიულო,მთავარის თქვენ იყოთ კარგად და ჩვენც კარგად ვიქნებით,,ეხლა წავიდეთ სახლში,ხვალ კლინიკაში ართ წასასვლელები ალბათ გამოწერენ
-თქვენ წადით,მე წოტახნით კიდევ დავრჩებიიი
-შენ ხომ არ ჭედავ ტოო,დარჩები არა ტოროლა,,ჩვენ აქ ვერ გვიყურებ?,შენ რა გგონია აქ ზღვის საყურებლად მოვედით,არ გაბედო და მეორეჯერ არ თქვა რომ მარტო დაგტოვოთ თორემ დედის საფლავს გეფიცები მაგ სახეს გილამაზებ,,არ ცხრებოდა უფროსი ჯანელიძე,,,მერე ნამდვილად მოგიწევს მაგ მასკის ტარება,,ანთებული თვალებით მიაჩერდა მამაკაცს
-კარგი ჰო რაგჭირს,,,დაუბრიალა ავთომ თვალები ძმას,აქ მხარში ამოსადგომად მოვედით და არ საჩხუბრად,ყველანი ვართ დამნაშავე ამ საკითხში,ვიცოდით რასაც აკეთებდა და არცერთმა არ უთხარით არაფერი კარგდ აკეთებდა თუ ცუდს,არცერთმა დავუსალეთ,ეხლა კი ყველანი ნოტიციებს ვუკითხავთ აქ,,ჩვენი ბრალიცაა ნაწილობრივ,ყველამ ერთად დავაშავეთ ხოდა ერთად გამოვასწორებთ,რათქმაუნდა იმის მერე როდესაც თვითონ დაელაპარაკება ლალოს,ეხლა კი აწიეთ ერთი ადგილები და სახლში წავედით,,თქვენი ხმა არ გავიგო იცოდეე,,თქვა და უკანმოუხედავად წავიდა მანქანისკენ
-მომესწრო ბიჭიიი,,გაიცინა ნოდომ სიტუაციის განმუხტვის მიზნით
-მე მოტოთი ვარ და იმით წამოვალ,აქ ხომ ვერ დავტოვებ
-კარგი სახლში შეგხვდებით რომეო,,დაუყვირა გაღიმებულმა ტიტემ
**
დილით კარის ხმამ გამაღვიძა,ყველანი ერთად შემოლაგებული რომ დავინახე უნებურად გამეღიმა და თვალებით ვიბლიანის სილუეტს დავუწყე ძებნა,ისიც მაშინვე მომხვდა თვალში,უცნაურად მიყურებდა,მის თვალებში აქამდე მოთამაშე ჭინკებს ვხედავდი ეხლა კი სევდას დაესადრუგებიდა,აწყლიანებოდაა
-აბა როგორ ხარ?,,ხათო თავთან ჩამომიჯდა და თმებზე მომეფერა
-უკეთ,გუშინ შედარებით კარგად მეძინა,თან თავის ტკივილებიც არ მქონია,ეხლა ანალიზის პასუხებს ველოდები
-მოვიწყინეთ უშენოთ ლამაზო
-დარწმუნებული ვარ,,ირონიით ვთქვი და ვიბლიანს გადავხედე
-დილამშვიდობისააა,,პალატის კარი ექიმმა შემოაღო და ყველანი რომ დაინახა ჩაიცინა,,,თქვენ აქ გადმოსახლდით?
-ასე ვთქვათ,,რას გვეტყვი ექიმო?,,მიუბრუნდა ირაკლი თეთრხალათიანს შუახნის სანდომიან მამაკაცს
-ყველაფერი რიგზეა,ცოტა რკინა აქვს დაწეული,ამიტომ წამალს გამოვწერ რომელიც რეგულარულად უნდა სვას,ჭამით კი საკმაოდ კარგად უნდა იკვებოს
-მაგას პირადად ყველანი გავაკონტროლებთ
-ძალიან კარგი,ეხლა მხოლოდ ისღა დამრჩენია ჯამრთელობა გისურვით,ერთ-ერთი გამომყვეს,საბუთებს მოვაწერ ხელს და თან რეცეპტს გამოგიწერთ
-მიდი დემე გაყევიი,,ხელი კრა ნოდომ ვიბლიანს როდესაც შეხედა რომ მამაკაცს სუნთქვაც კი არ შეეძლოო
მისაღებში ყველანი ერთად ვიჯექით,ტიტე შეძლებისდაგვარად ცდილობდა გავემხიარულე,თავი მის მხარზე მქონდა ჩამოდებული და ჩემს წინ მჯდარ ვიბლიანს თვალებით ვბურღავდიი,გამახსენდა დღეს საღამოს რომ უცნობს უნდა შევხვედროდი,არც კი ვიცი როგორ დამთავრდებოდა ეს შეხვედრა მაგრამ გადაწყვეტილი მქონდა რომ ამ საღამოსვე გამეგო ყველაფერიიი,,რამოდენიმე წუთი ისევ ისევ მივაშტერდი მამაკაცს ბოლოს კი თვალები დავხუჭე და არც კი ვიცი როდის ჩამეძინა,,,,ცხრა საათი სრულდებოდა რომ გამეღვიძა,,დაფეთებული წამოვხტი ფეხზე და სააბაზანოში შევარდიი,წყალი გადავივლე თუ არა რაც ხელში მომხვდა ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი,როგორც ჩანს დიდი ხანია მელოდებოდა,მოტოს მიყუდებოდა და სიგარეტს ეწეოდა
-ბოდიში დამაგვიანდა,,ჩამძინებია დაა,,თავი ვიმართლეე
-არაუშავს,,მოდი დაჯექი მინდა სადღაც წაგიყვანოო,,,მითხრა და ჩაფხუტი დამახურა,,ხელები მაგრად შემოვაწყვე თუ არა მაშინვე გიჟივით გააქროლაა,,თავი ზურგზე მივადე და ხარბათ შევისუნთქე მისი სურნელი,მოტო ზღვის პირას გააჩერა,ხელი ჩამკიდა და ნაპირთან ახლოს მიმიყვანა,იქვე აწყობილ ხის მორებისკენ გამექცა თვალი,ასანთი გაქნია და ცეცხლიც მაშინვე აალდა,თვალი სილაზე დაფარებულმა წითელმა ნაჭერმა მომჭრა,რომელზეც ღვინის ბოთლი,ორი ჭიქა,ზეთისხილი და შოკოლადები ეწყო,ძირს ფეხრმორთხმით დაჯდა და ხელით მისკემ მომქაჩა,ადგილი მის გვერდით დავიკავე თუ არა მაშინვე მის მოზრაობას გავაყოლე თვალი,ღვინით სავსე ჭიქა გამომიწოდა და თვალებში ჩამაშტერდა
-შენს გაგიმარჯოს,,მითხრა და მაშინვე გადაკრააა,,,,,მთელი ბოთლი ისე დავცალეთ არცერთს არ მოგვიღია ხმა,თითქოს ამ საუბარს ორივე გავურბოდით,ბოლოს გვარიანად გამოვთვერით,შევხედე როგორი ამღვრეული თვალებით გამომხედა,ჩემსკენ ოდნავ გადმოიხარა და შუბლზე ტუჩები ფრთხილად შემახო,შემდეგ თვალებზე,ცხვირზე,ნიკაპზე,ლოყებზე ბოლოს კი ტუჩებზე დამეძგერა,,ვიგრძენი როგორ დამიარა მთელ სხეულში ჟრუანტელმა,როგორ გაგვიხშირდა სუნთქვა,აგვიძგერდა გული,ჩვენი სხეულები ერთმანეთისკენ მიილთტვოდნენ,მეტი აღარ შემეძლო,,ხელები ყელზე შემოვხვიე და ჩემსკენ ნაზად მოვიზიდე,რამაც ჩემი წაქცევა გამოიწვია,ზემოდან კომფპრტულად მომექცა და ხარბად დამიკოცნა ყელი,,ერთი ხელის მოსმით გადამაძრო მაისური ,მკერძე თითები მომიჭირა და ხარბად დამიკოცნა,უცებ თვალებში ჩამაშტერდა,თითქოს ჩემგან თანხმობას ელისო,ვნებისგან ანთებული თვალები დაინახა თუ არა მაშინვე შემუცურა კაბის ქვეშ ხელი და ბარძაყებზე მთელი ძალით მომიჭირა,ჩუმი კვნესა აღმომხდა რამაც უფრო გაუასმაგა ჟინი,მაშინვე მომაშორა ზედმეტი ბარგი ტანიდან,ცეცხლი მეკიდებოდა როდესაც მის ტუჩებს ვგრძნობდი ჩემ სხეულზე,რამოდენიმე წამიც და ზღვის ტალღებიც კი ვერ ახშობდა ჩვენი სიამოვნებისგან განცდილ ხმებს
სიცივის შეგრძნებამ გამომაღვიძა,ცას ავხედე უკვე გათენებულა,თავი კომფორთულად მედო მაგარზე,ყურთან რითმულად მირტყამდა რაღაც ,წუხანდელი ღამე რომ გავაცნობიერე ერთიანად დამასხა ცივმა ოფლმა,,მართალია აარსოდეს ვინანებდი ამ ღამეს მაგრამ,შემეშინდა სიმართლის,ყველაზე მეტად იმ სიმართლის შემეშინდა რომლის გასარკვევადაც მოვედი აქ,თავი ფრთხილად წამოვწიე და მშვიდად მძინარე მამაკაცს მივაჩერდი,ტანში ერთიანად გამცრა როდესაც ნიღბის გარეშე მყოფ მამაკაცში დემეტრე ვიბლიანი ამოვიცანი,თვალებიდან უგზო-უკლოდ დამედინა ცრემლები,მაშინვე მოვხვიე ტანისამოსს ხელი და უცებ გადავიცვი,წასვლამდე ერთხელ კიდევ მოვიხედე უკან ბოლოს კი ასე უთქმელად წამოვედი,,სახლში განადგურებული დავბრუნდი,შემოსასვლელში ჩამოკიდებულ სარკეს შევავლე თვალი საიდანაც სულ სხვა ლალი მიყურებდა,,მისაღებისკენ ავიღე გეზი სადაც ყველანი რაღაცაზე გულიანად იცინოდნენ,ჩემ შემხედვარე ყველანი დადუმდა,ხათო გაფითრებული ხოლო ბიჭები დამნაშავეს თვალებით მომაჩერდნენ
-ლალო რამოხდა?,,მაშინვე წამოხდა კიკნაძე ფეხზე
-არაფერი ხათო,უბრალოდ ყველაფერი გავარკვიე,გთხოვ მომეხმარე რომ ბარგი ჩავალაგო კარგიიი?,,მზერა ავარიდეს ყველას და ჩქარი ნაბიჯებით გავემართე ოთახისკენ,,,მთელი სხეული და სული მტკიოდა როდესაც ვიხსენებდი მასთან გატარებულ თითოეულ წამს და წუთს,ყველაფერი ტყუილზე რომ იყო აგებული,ვიგრძენი როგორ გადამიწია ხათომ თმა ყურზე და ცრემლიან თვალებში მომაჩერდა
-ესეთი განადგურებული მაშინაც კი არ მინახიხარ ომარი ბიძია რომ გარდაიცვალა,,,,სევდიანად გამიღიმა
-ყველაფერი ტყუილი იყო,ის ლამაზი სიტყვები,კოცნა ყველაფერი საერთოდ,ვერც კი წარმოვიდგენდი თუ ოდესმე ასე მწარედ დასცინებდა ჩემს გრძნობებს
-რა მოხდა არ მეტყვი?
-ის უცნობი,თურმე მთელი ეს დრო მატყუებდა,მაბითურებდა,ჩემ გრძნობებზე თამაშობდა და დამცინოდა,არადა სიცოცხლეზე მეტად შემიყვარდა,არ მაინტერესებდა ვინ იყო,რას საქმიანობდა,ბედნიერი ვიყავი იმითაც რომ ჩემს გვერდით იყო
-გთხოვ დაწყნარდიი რაა,ვერ გიყურებ ეგრე,,ბიჭებს დაველაპარაკები და ყველაფერს მოაგვარებენ,დამერწმუნე არ შეარჩენენ რომ ასე მოგექცა
-არა,,ვიყვირე მთელი ხმით,ბიჭებს არაფერს არ ეტყვი,გთხოვ დამპირდი რომ არაფერს ეტყვი,გთხოვ
-კარგი,კარგი დაწყნარდი,გპირდები არ ვეტყვი,ოღონდ შენ არ ინერვიულო რააა,,ყველაფერს მოვაგვარებთ,ხომ იცი შენს გვერდით ვარ,ძალიან მიყვარხარ და გული მტკივა რომ ასეთ დღეში გხედავ,საწოლზე ჩამოჯდა და ხელით მიმითითა მეც დავმჯდარიყავი,,გვერდით მივუჯექი და თავი კალთაში ჩავუდე,ტირილს გავნაგრძობდი ის კი თმებზე მეფერებოდა,,ტირილით გული რომ ვიჯერე წამოვდექი და ბარგის ჩალაგება დავიწყე,ბევრი არაფერი მქონდა თუმცა ყველაფერი ერთი ხელის მოსმით ჩავდე თუ არა კარგად გავიგე როგორ შემოვარდა ვიღაც გიჟივით სახლში,ორივენი კარის ხმაზე შევხტით,მივხვდი რომ ის იყო,არც შევმცდარვარ,არაადამიანური სახით შემოვიდა ოთახში და თვალებანთებული მომაჩერდა
-ხათო დაგვტოვე,,გაისმა მისი მკაცრი ხმა
-რას ქვია დაგტოვოთ,რას გავს დემეტრე ეს საქციელი,ან რატომ ითხოვ რომ დაგტოვოთ,,აენთო ქალიც
-ხათო გეუბნები რომ დაგვტოვეე,ვხვდებოდი როგორ უჭირდა თვაი შეკავება არ ეყვირა და დაელეწა ყველაფერიი
-ხათო გთხოვ გამოდი,სალაპარაკო აქვთ,,ოთახში ზურა შემოვიდა და ცოტახანში კარის ხმაც გავიგე,მივხვდი რომ სახლში მხოლოდ ჩვენ ვიმყოფებოდით,,ვცდილობდი აღელვება არ დამტყობოდა ამიტომ ისევ ბარგს მივუბრუნდიიი
-არაფერს მეტყვიი?,,თბილად მითხრა და მომიახლოვდა,,
-სათქმელი არაფერი მაქვს,უფრო სწორად ბევრი მაქვს მაგრამ არ მინდა თქმა,მირჩევნია ასე უთქმელად წავიდე
-როგორ თუ წახვიდე,აქ თუ ვინმე დამნაშავეა და თუ ვინმეა წასასვლელი მხოლოდ მე ვარ,შენ არსადაც არ წახვალ,ოღონდ გთხოვ რამე მიტხარი,გამლანძღე,გამთათხე თუ გინდა დამარტყი,ოღონდ რამე მითხარი,ასე ნუ წახვალ,ვიცი ჩემ საქციელს გამართლება არ აქვს მაგრამ დამიჯერე იმ დღესვე მომეწონე როდესაც აბაზანაში დაგაბი,მივხვდი რომ ვერასოდეს დადივიწყებდი მაგ თვალებს,ერთადერთი რაც ხელს მიშლიდა ის რომ უცხოელი მეგონე მაგრამ,როდესაც ხათომ მოგიყვანა და აქ დაგინახე აი მაშინ გავაცნობიერე რომ უშენოდ მაგრად დამერხეოდა,ჩემ თავს ვერ დავუსალე კიდევ ერთხელ არ მენახე და არ მეკოცნა,არ ჩამეხედა მაგ თვალებში და მეთქვა როგორ მიყვარხარ,დრო რომ უკან დაბრუნდებოდეს იმავეს გავიმეორებდი და არც ვნანობ კიდეც
-არაფერი მაინტერესებს,,,შევაწყვეტინე საუბარი,,არ უნდა დაგემალა რომ ქართველი იყავი,,ორმაგ თამაშს მეთამაშებოდი,ერთი უცნობის სახით რომელმაც თავდავიწყებიტ შემაყვარა თავი და რომელსაც დაუფიქრებლად ჩავაბარე ჩემი უმწიკლოება,მეორე კი დემეტრე ვიბლიანის სახით რომელიც მეფლირტავებოდა,თუ იცი მაინც რას ვგრძნობდი როდესაც შენ მკოცნიდი,ჩემი თავი მეზიზღებოდა მაგ დროს,ვერასოდეს გაპატიებ,ეხლა კი უნდა წავიდეე,,გამატარეე,ხელით გულზე შევეხე და გაწევა ვცადე თუმცა ამაოდ,ხელები დამიჭირა და გულზე მიმიკრა,მის მარწუხებში მოქცეულს განძრევის საშუალებაც კი არ მქონდაა,მისი სუნთქვა სახეზე მომეფრქვია,თვალები სიამოვნებისგან მივლულე,ტუჩებზე ოდნავ შემახო თუ არა ტუჩები გამოვფხიზლდი
-ძალიან გთხოვ,თავს ნუ შემაზიზღებ,,,შევხედე როგორ იმოქმედა ჩემმა სიტყვებმა და მაშინვე შემიშვა ხელიი
-კარგი დაწყნარდი,შენ დარჩი აქედან მე წავალ,მაგრამ იცოდე,ასე ადვილად ვერ დაგთმობ,არც კი იოცნებო რომ ოდესმე ვინმე მამაკაცი შენს გვერდით გაივლის ჩემს გარდა,ვიცი დამნაშავე ვარ მაგრამ,მაგრამ არ ვაპირებ რომ დაგკარგოო,შენ ტავში ვერავინ შემეცოლება,მარტო ჩემი ხარ და შენც კი ვერ შეძლებ რომ ეს შეცვალოო დაიმახსოვრეე,,,,რაღაცის თქმას ვაპირებდი მაგრამ მაშინვე გამეცალა,საწოლზე მოწყვეტით დავჯექი ერთ წერტილს მივაშტერდი და ამ ყველაფრის გააანალიზება დავიწყე,ვიგრძენი როგორც ჩამომვარდა თვალებიდან ერთი,შემდეგ მეორე,მესამე და ბოლოს ცრემლები ღაპა-ღუპით მომდიოდაა,უკვე ვეღარ ვჩერდებოდი,ოთხად მოვიკეცე და ბალიშში ჩავრგე თავი,სულ ცოტა ხანში კი ხათო შემოვარდა დასიებული თვალებით,როგორც ჩანს ზურას სიმართლე ეთქვა
-რომ იცოდე როგორ მძულს ორივე,ამას არასოდეს ვაპატიებ,ასე არ უნდა მოქცულიყვნენ,,,უნდა მიმხვდარიყავი,სწორედ მაშინ ქრებოდა დემეტრე სახლიდან როდესაც იმ უცნობთან შესახვედრად მიდიოდი
-ხათო ზურას ბრალი არაფერია,მას არაფერი დაუშავაბია
-როგორ არა,იცოდა ყველაფერი იცოდა და ხელი არ შეუშალა,თვალით არ დამენახოს არცერთი,,თქვა ტირილით და დავინახე კარში მდგარი ჯოჯუა რომელსაც ხელში პატარა ჩანთა ეჭირა
-ლალო,ბოდიში რაა,ვერ წარმოიდგენ როგორ მცხვენია მაგრამ ხომ გესმის ჩემიც,ხათოს სიცოცხლეს გეფიცები რომ არ ვიყო დარწმუნებული რომ ვიბლიანს ასე გიჟურად უყვარხარ არ მინცემდი ამის საშუალებას,მერწმუნე რააა
-ყველაფერი კარგად არის ზურა,გთხოვ ეს წაუღე,მისი არაფერი მჭირდება,,საყურეები და ყელსაბამი მოვიხსენი და ხელში ჩავუდე,იმედია ნანობს რომ ამდენი ადამიანი დააზარალა,ვუთხარი და გეზი სამზარეულოსკენ ავიღე მინდოდა მარტო დამეტოვებინა ისინი,რამოდენიმე წუთში ცრემლებით ავსებული თვალებით შემომიერთდა ისიც,უხმოდ დაჯდა ჩემს წინ და ამოიოხრა
-აუ უნდა გაგეშვა,მე მაქვს საბაბი,აი შენ კი სულ ტყუილად გაუშვი ბედნიერება,მალე მიხვდები რომ უმისოდ არ შეგიძლია
-შენ როგორ ხარ?,,მკითხა რამოდენიმე წუთის შემდეგ
-მთელი სხეული მეწვის და სული საშინდად მტკივა,მგონია რომ გადამიარეს,გადამთელეს,ძალიან ცუდად ვარ,ამ ბოლო დროს ეჭვიც კი მეპარებოდა რომ ის იყო,გუშინ სწორედ მაგის გასარკვევათ წავედი,მინდოდა ბოლოს და ბოლოს ეს ყველაფერი დამესრულებინა, ისეთი სიტუაცია დამახვედრა ზღვის პირას,სიტყვა ვერ ვთქვი,არ ვიცი რა დამემართა,დილით მასთან ერთად გამეღვიზა დედიშობილას,არასოდეს ვინანებ იმ ღამეს,რომ იცოდე როგორი ნაზად და ფრთხილად მექცეოდა,სწორედ გუშუნ დავრწმუნდი რომ ვუყვარარ მაგრამ არ შამიძლია ვაპატიო,რა ვქნა არ ვიცი უნდა ვბრაზობდე ალბათ სხვა ჩემ ადგილას რას არ გააკეთებდა მაგრამ რავქნა რომ სწორედ მისდამი სიყვარული არ მაძლებს იმის უფლებას ცუდად მოვექცე,აი ეხლაც ისე მინდა მასთან ყოფნა და არ შემიძლია
-მოიცა შენ რა,,შენ და ის,,,ანუ თქვენ ერთად
-ხო ერთად ვიწექით და არც ვნანობ,რომ იცოდე რა ბედნიერებაა როდესაც საყვარელი მამაკაცი გეხება და მისი ხდები,,ჩემი ცხოვრება როგორც არ უნდა წარიმართოს ეს ღამე არასოდეს დამავიწყდება
**
2თვე გავიდა ჩემი იმ ამბის შემდეგ,ამ ხნის განმავლობაში ერთადერთი სასიკეთო ის მოხდა რომ ხათო და ზურა მათი ჩხუბიდან 3დღეში შერიგდნენ,ამ წყვილ რომ ვუყურებდი მათი სიყვარული იმხელა იყო გამიკვირდა კიდეც რომ რამოდენი დღე გაძლეს ერთმანეთის გარეშე,რამოდენიმეჯერ ვიბლიანიც ახდა ზურას როდესაც მოვიდა,ხათოს დაბღვერილ სახეზე რომელიც დემეტრეს ბურღავდა თვალებით სიცილს ძვლივს ვიკავებდი,,მიუხედავად იმისა რომ მამაკაცის მწველ მზერას ვგრძნობდი ხოლმე მაინც ვაიგნორებდი და ვცდილობდი ყურადღება არ მიმექცია მისთვის,,მარტო დარჩენილს კი მთელი სხეული მეწვოდა მის გარეშე,ვგრძნობდი როგორ მენატრებოდა როგორ მინდოდა რომ ვეიძულებინე მეკოცნა,ჩავხუტებოდი,მისი ვყოფილიყავი,ის კი ჩემს ჯინაზე დუმდა,,მართალია გარეთ გასულს ყოველთვის თვალში მეჩხირებოდა და იგივე "მარშუტი" ქონდა რაც მე მაგრამ არასოდეს მოსულა ახლოს,,,სარკეში ჩემი თავი შევათვალიერე და რესტორნისკენ ავიღე გეზი სადაც ყველანი იქნებოდნენ შეკრებილი,ხათოსთვის ნაყიდი საჩუქარი ავიღე და კარი გავიხურე,,ალბათ დღესაც მომიწევდა დემეს ნახვა ამიტომ ჩემს თავს კატეგორიულად ავუგრძალე სასმელი,ვიცოდი გრძნონებს ვერ მოვთოკავდი და შეიზლებოდა იქითაც კი შევხვერწოდი შერიგებაზე
რესტორანში ამაყად შევაბიჯე და მეგობრებისკენ წავედი,მათ უკვე დაეკავებინათ თავისი ადგილი,როგორც ჩანს მხოლოდ მე მიცდიდნენ,იუბილართან ახლოს მივედი და მაგრად მოვეხვიე
-კიდევ ერთხელ გილოცავ ჩემო საყვარელოო,,ეს შენ
-მადლობა რომ მოდი,,რომ იცოდე რა ლამაზი ხარ,ნეტა იცოდე როგორ იბღვირება დემეტრე ყველა რომ შენ გიყურებს
-აი ეგ ნაკლებად მაინტერესებს,,თვალი ჩავუკარი და მაგიდისკენ წავედი,,,პრივეთ ყველას
-ვა ლალო რა ლამაზად ხარ,ცოტა ფრთხილად უნდა ვიყოთ ამ საღამოს ჩვენ,დალევა არ გვაწყობს,,გაეცინა ტიტეს
-გეყოს ეხლა,,თვალები დაუბრიალა ზურამ და სახეაშლილ ვიბლიანისკენ მიუთითა,,,,საღამო სასიამოვნოდ მიდიოდა იმას თუ არ ჩავთვლით როგორ მბურღავდა დემეტრე თვალებით,მანდამაინც მის წინ მომიწია დაჯდომა,ვგრძნობდი როგორ მომადებდა ხოლმე ფეხს ფეხზე,რეაქციაც კი არ ქონდა როდესაც გავხედავდი ანთებული ტვალებით,ისეთი სახე ქონდა თითქოსდა შემთხვევით მოუხვდა,სააბაზანოსკენ ნელი ნაბიჯებით გავემართე,სახეზე წყალი შევისხი რომ ცოტა გამოვფხიზლებულიყავი,,კარი გავაღე თუ არა დავინახე,კედელს მიყუდებოდა,ხელები გადაეჭდო და თბილი ღიმილით მიღიმოდა,ის იყო გვერდის ავლა დავაპირე რომ მისკენ მიმატრიალა და გულზე მიმიხუტა
-რომ იცოდე როგორ მომენატრე,,,ჩუმად მიჩურჩულა ყურთან და ცხვირი ჩემს კისერში ჩარგო რაზეც გამაჟრჟოლა
-არ გინდა გთხოვ,,,საცოდავად ამოვიკნავლე და ვეცადე დავხსნოდი
-ნუ ხვანცალებ,რატომ არ გინდა აღიარო რომ შენც ისევე მოგენატრე როგორს მე,ვერ წარმოიდგენ რად მიჯდებოდა ის წუთები და წამები რომელიც უშენოდ გავატარე,ან თუნდაც ის დღეები როდესაც გხედავდი და არ მქონდა უფლება მოგკარებოდი,დღეს ისეთი ლამაზი ხარ,ისეთი სასურველი,სექსუალური რომ ტავი ვეღარ მოვთოკე,მითუმეტეს მამაკაცების მზერა შენსკენ რომ იყო მომართული,მომინდა ყველანი ჩემი ხელით გამექრო სამყაროდან,შენ მხოლოდ ჩემი ხარ და არავის აქვს უფლება რომ მოგეკაროს,მხოლოდ ჩემი ხარ,,,,ტუჩებზე ხელი ფრთხილად გადამისვა და სახე ახლოს მომიტანა,,მითხარი,რამე მითხარი,ჩუმად მიჩურჩულა და ოდნავ შემახო ათრთოლებულ ტუჩებზე მისი გავარვარებული ტუჩები,ვიგრძენი როგორ დამიარა მთელ სხეულში ცხელმა ტალღამ,როგორ ამიძგერდა გული,მონატრებამ ერთიანად იხეთქა ჩემში და ტუჩებზე ვეცი,თავდავიწყებით ვკოცნიდი,ვერ ვძღებოდი,ისიც გაცხარებული მკოცნიდა,ხელი კაბის წვეშ რომ შემიცურა და ბარზაყებზე მომიჭირა მაშინ მოვეგე გონს,ხელი ვკარი და კაბა შევისცორე,დავინახე როგორ აელვიდა ვნებისგან თვალები,არც მე ვიყავი უკეთეს დღეში,სასწრაფოდ გავეცალე და განერვიულებული დავბრუნდი დარბაში
-აუ ეხლა შენც რომ არ მეცეკვო გავგიჟდები,,,წინ გაკრეჭილი ტიტე ამესვეტა,ხელი ხელზე მოკიდა და სცენისკენ წამიყვანა,გააზრებაც ვერ მოვასცარი ისე დამაბზრიალა და მკლავზე გადამიწვინა
-ტიტე ცუდად ვარ,,,მხოოდ ამის თქმაღა მოვასწარი და მის მკლავებში ჩავესვენე,,თვალები რომ გავახილე თეთრი ჭერი დავინახე,მივხვდი საავადმყოფოში ვიყავი,ირგვლივ თვალი მოვავლე,არაადამიანური სახით იდგა ჩემს წინ ვიბლიანი,ნაკლებ დღეში არც მის უკან მდგომი ხათო და ბიჭები იყვენენ
-როგორ ხარ?მზრუნველად დამისვა მამაკაცმა თმაზე ხელი
-თავბრუ მესხმის,,მაპატიე რა რომ დაბადების დღე ჩაგამწარეე,,უკვე საწოლტან ახლოს მოსულ მეგობარს გადავხედე
-გაგიჟდი?იცოდე ეგ მეორედ არ თქვა,ანალიზები აგიღეს,ექიმს ველოდებით და სახლში გაგვწერე,,მითხრა ღიმილით და კარში შემოსულ ექიმს ყველამ ერთდროეულად გავხედეთ
-როგორ არის ექიმოო?,,მაშინვე მივარდა კიკნაძე ექიმს
-დაწყნარდით გოგონა საშიში არაფერია,პირიქით უნდა მოგილოცოთ,თქვენი მეგობარი დედობისთვის ემზადებაა
-ვერ მივხვდი,,,დაბნეული მივაჩერდი ექიმს
-როგორ ვერ მიხვდით,კარგი მაშინ ასე გეტყვით,,,,ცაიცინა და მომაჩერდა,,ორი თვის ორსულად ხართ,,,,ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე და არაადამიანურად ბედნიერი სახით მდგარ ვიბლიანს მივაჩრდი
სულაც არ ვაქცევდი გახარებული ბიჭების შეძახილებს და ხათოს ცრემლებს ყურადღება ისე ვიყავი დაბნეული,არც კი ვიცოდი რა მეთქვა,მხოლოდ იმას ვაცნობიერებდი რომ ყველაფერს გავაკეთებდი ამ პატარასთვის რომელიც ჩემ სხეულშიი იმყოფებოდა,ხელი ინსტიქტურად მოვისვი მუცელზე იმის წარმოდგენაზე რომ ჩემ სხეულში ჩემი სულის ნაწილი,სისხლი და ხორცი იმყოფებოდა ერთიანად დამიარა სიამოვნების ტალღამ,ვიბლიანს მივაჩერდი რომელიც ჩემსავით გაურკვევლობაში მაგრამ საშინლად ბედნიერი სახით დამცქეროდა მუცელზე,რომელსაც ხელით ვეფერებოდა და მოახლოვებას ვერ ბედავდა
-აუ რა მაგარია ტო,პირველი ძმიშვილი სასტავში,აუ პატარა კიკინებიანი გოგო რა მაგარი იქნება არა?,რომ იბაჯბაჯებს ბიძიას ნაყიდ თოჯინასთან ერთად და პატარა კაბიდან რომ პამპერსი გამოუჩნდება,,რომ იცოდე როგორ გავათამემებ,,იმენა ჩემი გოგო იქნებაა,,,აუ ლალო გოგო გეყოლოს რააა?,,გაპრწყინებული თვალებით შემომხედა ტიტემ
-წამო მარტო დავტოვოთ,,,უთხრა ნოდომ და ხელი მოკიდა
-რა მარტო გაგიჟდი?ეს უნდა დავტოვოთ ლალოსთან მარტო?,,,ხელი ვიბლიანისკენ გაიშვირა გულუბრყვილოდ და წარბები შეკრა,,ესღა მაკლია ეხლა მაგან ნერვები მოუშალოს და ბავშვს აქედანვე შეურყიოს ფსიქიკა
-აი იმენა ჭედავ,,ჯოჯუამ ხელი დაავლო მკლავში და ძალით გაათრია,,,,ვხედავდი ვიბლიანს სულაც არ მიუქცევია ყურადღება ტიტეს სიტყვებისთვის,ისევ ისეთი სახით დამჩერებოდა მუცელზე
-იცოდე მუცელს არ მოვიშლი,,,ვაჯახე უემოციოდ,,ჩემი შვილია და არ