კიდევ ერთი საოპერო ხმა საქართველოდან თეონა დვალი: ''იმასთან ვერ ვიქნები, ვისაც ჩემი კარიერის შეეშინდება…''

ქართველები საოპერო ვოკალის მხრივ დიდი სიმდიდრით გამოვირჩევით. მსოფლიოს სხვადასხვა პრესტიჟულ სცენაზე დგანან მომღერლები საქართველოდან, რომელთაც ჩვენი მუსიკალური სკოლა აქვთ გავლილი და დიდი წარმატებით ასრულებენ სხვადასხვა არიას. მათ შორისაა თეონა დვალი. მისი ცხოვრების მთავარი კრედოა მიზანდასახულობა და ღიმილი. ცხოვრებისგან მხოლოდ ყველაფერ პოზიტიურს ელის... და იღებს კიდეც.

- საოპერო მომღერლები საქართველოდან განსაკუთრებით წარმატებულნი არიან. რა არის ამის მიზეზი?
- ყველაზე მეტად ის მახარებს, რომ ამდენი ნიჭიერი მომღერალია ჩვენი პატარა ქვეყნიდან. ჩემი კოლეგები მთელ მსოფლიოში ცნობილები და წარმატებულები არიან. ყოველთვის ინტერესით მეკითხებიან, საიდან ამდენი კარგი ხმა. უცხოეთში ამით ყოველთვის ინტერესდებიან. რომ ჩამომითვლიან, მომიკითხე პაატა ბურჭულაძე, ლადო ათანელი, იანო თამარი და ა.შ., ორმაგად მახარებს (იღიმის). ეს იმ დიდი საოპერო სკოლის დამსახურებაა, რომელიც საქართველოში არსებობს. ბევრი სხვა ქვეყნის საოპერო სკოლა მინახავს. მიუხედავად იმისა, რომ ოპერის სამშობლოდ იტალიას მივიჩნევთ, იქ სკოლა ისეთ დონეზე აღარ არის, როგორც ადრე, საქართველოში კი მაღალი დონის პედაგოგები ასწავლიან და საუკეთესო სტუნდენთა თაობა მოდის. გუშინ კონცერტიდან ბედნიერი წამოვედი, რადგან ბევრი ნიჭიერი ახალგაზრდა მომღერალი მოვისმინე და ვფიქრობ, ისინი დიდ მწვერვალებს დაიპყრობენ.

- შენ გაქვს ურთიერთობა პედაგოგთან?
- ჩემი პედაგოგი გულიკო კარიაული გახლავთ. ჩვენს სფეროს სპორტის სახეობას ეძახიან. როგორც, მაგალითად, ფეხბურთელები ვარჯიშობენ ყოველდღიურად, ასევე ვართ ჩვენც, ოპერის მომღერლები, ამიტომ ჩემს პედაგოგთან ყოველდღიურად ვმეცადინეობ. დიდი მადლობა მას იმისთვის, რომ არა მხოლოდ საქართველოში ყოფნისას ვმეცადინეობ მასთან, არამედ უცხოეთიდან, ''სკაიპის'' საშუალებით. მისთვის დროს არ აქვს მნიშვნელობა. ბევრჯერ ქალბატონ გულიკოს ღამეებიც უთენებია ჩვენს მეცადინეობაში. როცა პარტია მაქვს მოსამზადებელი, ჩამოვდივარ და ვმეცადინეობ. მასავით ვერავის ვენდობი.

- ამდენ გადაფრენას ჯანმრთელობა არ ეწირება?
- ჩვენი პროფესია სულ მოითხოვს ჯანმრთელობას, არ გვეპატიება ცუდად ყოფნა და არც შეგვიძლია (იღიმის). ახალგაზრდები ვართ და ძალგვიძს კიდეც (იღიმის). ამდენ გადაფრენას მივეჩვიე და აღარ მიჭირს. თავიდან იყო სირთულეები და ადაპტაცია გავიარე. ჩაფრენის პირველი დღე არის შედარებით რთული, ხშირად ჩასვლისთანავე მქონია რეპეტიცია ან კონცერტი. ახლა კი მირჩევნია, ერთი დღით ადრე ჩავიდე ხოლმე.



- დაგითვლია, რამდენ ქვეყანაში ხარ ნამყოფი?
- ძალიან კარგი იდეაა დათვლა, მაგრამ ჯერჯერობით არ დამითვლია. ოცნება მქონდა - იაპონიის ნახვა და ამისრულდა. ტოკიოში მივფრინავ ვიოლეტას შესასრულებლად ''ტრავიატადან''. ივლისის ბოლოს გვექნება პრემიერა.

- თუ გყავს აგენტი, რომელიც საოპერო სამყაროში გზას გიკვლევს?
- მყავს იტალიელი აგენტი. ძირითადად, ახალგაზრდა მომღერლები დიდ კონკურსებს მიაშურებენ ხოლმე პროფესიონალიზმის ასამაღლებლად და იქ აგენტებიც ამჩნევენ, რომლებიც ახალგაზრდა, ნიჭიერ შემსრულებლებს ეძებენ. ერთ-ერთ ფესტივალზე მომისმინა აგენტმა, მოვეწონე და იმ დღიდან დავიწყე მასთან თანამშრომლობა. საქმიან საკითხებს ის აგვარებს. მთავაზობს სხვადასხვა პარტიას ამა თუ იმ ქვეყანაში, მითანხმებს, მცალია თუ არა.

- საქართველოში კონცერტები ნაკლებად გაქვს. პაატა ბურჭულაძის იუბილე მახსენდება, სადაც ბოლოს გამოხვედი. ეს რით აიხსნება?
- ამ ბოლო დროს სხვადასხვა ქვეყანაში

მიწევდა მოღვაწეობა. იმედი მაქვს, რომ ოპერის თეატრის გახსნის შემდეგ საშემსრულებლო ცხოვრება აყვავდება. ჩვენც უფრო ხშირად ჩამოვალთ. დიდი ხანია დაგეგმილი მაქვს და მინდა ხორცი შევასხა სოლოკონცერტის იდეას. მსურს, ფართო მასშტაბის იყოს. რეპერტუარი საოპერო იქნება...

- არ გიფიქრია, რომ სხვა რეპერტუარიც მოსინჯო, როგორც ნინო სურგულაძემ და ანიტა რაჭველიშვილმა?
- რატომაც არა. სიამოვნებით მივიღებდი მონაწილეობას საინტერესო პროექტში, მაგრამ, რა თქმა უნდა, ჩემს სფეროში ვამჯობინებ მუშაობას. კონცერტს კონსერვატორიის დიდ დარბაზში გავმართავ. კიდევ მაქვს ერთი კონცერტის იდეა, ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ ჯერ ვერ გაგიმხელთ (იღიმის).

- რა ხდება შენს ცხოვრებაში გარდა სიმღერისა?
- (იღიმის) როცა თბილისში ჩამოვდივარ, ვცდილობ, ყველა მეგობარი ვნახო და მოვესიყვარულო, მათზე ვგიჟდები. ვცდილობ, რა დროც გამომიჩნდება, მათთან ერთად გავატარო.

- რეალურად ახლა სად ცხოვრობ?
- ამ კითხვაზე ყოველთვის მიჭირდა პასუხის გაცემა. ზუსტად ვერ ვპასუხობდი, რომელ ქვეყანას მივეკუთვნები. თბილისშიც, რომშიც და ამ ბოლო დროს პეტერბურგშიც. იქ მარინის თეატრის სოლისტად ვარ მიწვეული და გარკვეული დრო იქ უნდა გავატარო ხოლმე და ვატარებ კიდეც. ოქტომბერში მაქვს სოლოკონცერტი ანა ნეტრებკოს პიანისტთან ერთად, შემდეგ უამრავი სპექტაკლი და ასევე მნიშვნელოვან პრემიერებში ვმოანწილეობ. ვერ გეტყვით, რომ რომელიმე ქალაქში უფრო მეტ დროს ვატარებ.

- თეატრი ქირაობს საცხოვრებელს?
- ხშირ შემთხვევაში თეატრი აგვარებს ყველანაირ საკითხს, თუმცა ყველა ქვეყანაში არ ხდება ასე, მაგალითად, იტალიაში, სადაც ჩვენ გვიწევს ბინის პოვნა. თუკი ასეთი პრობლემა იქმნება, ამას აგენტი აგვარებს.

- ქალაქების ნახვას ახერხებ?
- რეპეტიციებს შორის ორი-სამი დღე მაქვს ხოლმე თავისუფალი, გავდივარ, რომ მთავარი ღირსშესანიშნაობები ვნახო. შემდეგ შოპინგზეც გავიარო, რაც ჩემი სუსტი წერტილია (იღიმის).



- თავს როგორ უვლი? როგორ არჩევ სამოსს?
- საკონცერტო კაბებს ვიკერავ და ვყიდულობ. ლონდონში, რომში, მილანში ბევრი კაბა მიყიდია. სამოსს თავად ვარჩევ, ვიცი, რა მიხდება. ჩემი მოდა არის ის, რაც მიხდება და არა ტენდენციების შესაბამისი. ვაკვირდები მოდის ტენდენციებსაც, მაგრამ აუცილებლად უნდა მოვიხდინო, ისე არ ჩავიცვამ. რაც უნდა მოდური იყოს. რაც შეეხება თავის მოვლას, თუკი ვარცხნილობა მჭირდება და სილამაზის სალონში სტუმრობა, იმ ქალაქში, სადაც ჩავდივარ, წინასწარ ინტერნეტით ვნახულობ კარგ ადგილებს ამ მხრივ. გარდა ამისა, მიმართლებს და თითქმის ყველა ქალაქში მყავს მეგობარი. ჩვენი სფეროდან ბევრ მომღერალს ვიცნობ, ყველასთან მჭირდო და მეგობრული ურთიერთობა მაქვს. თავად ძალიან კონტაქტური ვარ, თან, არაჩვეულებრივი ადამიანები მხვდებიან. ბევრი ნაცნობი მყავს, ვურეკავ და მათ ვეკითხები რჩევებს. თუმცა ყველაზე დიდი პრობლემა მოგვარებული მაქვს, ბუნებრივად ხვეული თმა მაქვს (იცინის).

- არ შემიძლია, რომ არ გკითხო…
- პირად ცხოვრებაზე ხომ (იღიმის).

- თქვენი თაობის მომღერლებში ცოტაა, ვისაც პირადი ცხოვრება მოგვარებული აქვს.
- რამდენიმე წლის წინ, როცა მეკითხებოდნენ, ვინ უნდა ყოფილიყო ჩემი მეგზური, ვპასუხობდი, ოღონდ მუსიკასთან შეხება არ ჰქონდეს-მეთქი. მაგრამ ახლა მივედი დასკვნამდე, რომ ამ სფეროში მოღვაწე თუ არა, მელომანი მაინც უნდა იყოს. ძალიან ბევრს დავდივართ, ვმოგზაურობთ, არც თაყვანისმცემლების ნაკლებობაა, ასე რომ, თუ ეს სფერო არ იცი, გაგება რთულია. ერთი მხრივ, ძალიან ადვილად საკონტაქტო ადამიანები ვართ, მეორე მხრივ, ჩვენს პროფესიას ახლავს სირთულეები. ჩვენი მეგზურობა რთულია, მაგრამ არა შეუძლებელი. არ ვამბობ, რომ ვერდის ცხოვრება ზეპირად უნდა იცოდეს, თუმცა კარგი იქნება, თუკი ეყვარება მუსიკა და ჩემი შემოქმედება მოეწონება.



- ხასიათში ცვლილებები არ გახასიათებს? ხელოვანებს ხომ აქვთ ასეთი პერიოდები.
- არა, არასდროს. ამაშიც გამიმართლა. საკუთარ თავზე ლაპარაკი უხერხულია, მაგრამ საკმაოდ ოპტიმისტი და მხიარული ადამიანი ვარ, მეგობრულიც. მომავლის იმედი ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია და ამ მხრივ გამოუსწორებელი ვარ. საკუთარი თავი ასე გავზარდე ამდენი ხნის განმავლობაში.

- შენი მოხიბვლა როგორ შეიძლება?
- სინამდვილეში ჩემი მოხიბვლა არც ისე ძნელია (იღიმის). რა თქმა უნდა, მამაკაცში ბევრ ფაქტორზე ვამახვილებ ყურადღებას, თუმცა ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ აუცილებლად ძალიან ყურადღებიანი და განათლებული უნდა იყოს.

- შენი წარმატების რომ შეეშინდეს?
- იმასთან ვერ ვიქნები, ვისაც ჩემი კარიერის შეეშინდება. ალბათ, ამისი მას ეშინია, ვინც თავადაა ნაკლებად წარმატებული. მხოლოდ ასეთ კაცს შეიძლება შეეშინდეს. როცა მამაკაცი რეალიზებულია, თავდაჯერებული, მას არა მგონია, შეეშინდეს ძლიერი და წარმატებული ქალის.

- ხომ არ ყოფილა შენს ცხოვრებაში ისეთი ადამიანი, რომელთანაც, თვლი, რომ ბედნიერი იქნებოდი, მაგრამ ეს ურთიერთობა ვერ შედგა.
- ალბათ, იყო. იყო და არ შედგა, მაგრამ ვერ გეტყვი, რომ ჩემთვის გული გაუტეხავთ, ეს ჩემი ხასიათიდან გამომდინარეობს, რადგან სხვანაირად ვუყურებ ცხოვრებას. დეპრესიაში არ ვვარდები. მოწყენილი იშვიათად ვარ, მაგრამ თუ ვარ, მუსიკა საუკეთესო და ძლიერი საშუალებაა.

- მოკლედ, წარსულისკენ არასდროს იხედები.
- ვითვალისწინებ, თუკი რაიმე შეცდომა მქონდა, რადგან შეცდომებს ვერ გავექცევით და ესეც ჩვენი ცხოვრების ნაწილია. მათ გამოსწორებას ვცდილობ, მაგრამ ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია ''დღეს'' და ''ხვალ''.

- სამი სიტყვით დაახასიათე, როგორ ხარ.
- (იღიმის) მიზანდასახული, ოპტიმისტი, მოღიმარი...

წყარო: reitingi.ge