რეჟისორი, რომელსაც ტრუსიანი რომეოსა და ტანგიანი ჯულიეტას გამო ესთეტიკა დაუწუნეს - "მიუღებელია "ფეისბუქბრიგადის" შეხედულება"

ირაკლი გოგიას ცოტა ხნის წინ ერთი წელი გაუხდა, რაც ახმეტელის თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელია. ამ ხნის განმავლობაში თეატრმა ათზე მეტი პრემიერა გამართა. სეზონი კი მის მიერ დადგმული საპრემიერო სპექტაკლით - "რომეო და ჯულიეტა" დახურა, რომელიც ერთგვარი მითქმა-მოთქმის ობიექტიც გახდა, რეჟისორის თანამედროვე ხედვა გააკრიტიკეს - სცენაზე გამოჩენილ ტრუსიანი რომეოსა და ტანგიანი ჯულიეტას გამო რეჟისორს ესთეტიკა დაუწუნეს.
დეტალები| ცნობილი ტრაგედია თბილისიდან ვერონამდე, ანუ ჩვენი დროის "რომეო და ჯულიეტა"

ირაკლი გოგია:
- სპექტაკლის გარშემო სხვადასხვანაირი მოსაზრება უნდა იყოს და ყველას პატივს ვცემ, მაგრამ ყოველთვის მიუღებელი იქნება მოსაზრება, რომელსაც "რომეო და ჯულიეტას" პრემიერის შემდეგ რამდენიმე ვაიხელოვანის "ფეისბუქის" გვერდებზე წავაწყდი. პირდაპირ შემიძლია ვთქვა, რომ მათ სპექტაკლი ნანახიც არ აქვთ, თორემ ადამიანი, როცა მოვა, სპექტაკლს ნახავს და ჯანსაღად იკამათებს, - ეს სხვა საკითხია, კამათი და დიალოგი ხომ ხელოვნების შემადგენელი ნაწილია.

- მაყურებელს სპექტაკლი მოსწონს...
- მაყურებლის აზრი ორად გაიყო. სპექტაკლი შვიდჯერ ვითამაშეთ, ყოველ ჯერზე მაყურებლის რეაქციას ვაკვირდები. ის ტყუილად არ უკრავს ტაშს. შეიძლება პირველ პრემიერაზე ტაში იმიტომ დაგიკრას, რომ ბიძაშვილ-მამიდაშვილები გყავს დარბაზში მოწვეული, მაგრამ მეშვიდედ და მერევედ ტყუილად არ დაიხარჯება. თუ სპექტაკლი ერთმა და ორმა ვერ გაიგო, ეს ბუნებრივი პროცესია, არც ეს არის პრობლემა, მეორედ მოვა. უბრალოდ ჩემთვის მიუღებელია იმ ადამიანების, ხელოვანების გარკვეული ჯგუფის, უფრო სწორად, "ფეისბუქბრიგადის" შეხედულება, რომლებსაც სპექტაკლი არც უნახავთ. ეს მათ არაპროფესიონალიზმზე მეტყველებს.

- ვიღაცები სპექტაკლს ესთეტკას უწუნებენ...
- ისინი, ვინც ესთეტიკაზე ლაპარაკობდა, სპექტაკლზე მეორედ მოვიდა და უკვე სხვანაირად ალაპარაკდნენ. მიმაჩნია, რომ სპექტაკლი შედგა, რადგანაც მასზე ამდენს მსჯელობენ. "რომეო და ჯულიეტა" იმ ადამიანებს მივუძღვენი, რომლებიც როგორც კი რაღაც შედგება, მას უნდა ეცნენ და დაღრღნან, რადგანაც თვითონ შეუმდგარები არიან. დიახ, რეჟისორი, რომელიც 60 წლის ისე გახდა, რომ ჯერ ერთი წარმატებული სპექტაკლიც ვერ დადგა, ცხადია, "რომეო და ჯულიეტას" ასე უსაფუძვლოდ დაეტაკება. ვიმეორებ, ეს წარმოდგენაც სწორედ ამ ხალხზე დავდგი... რა ქნან, რაღაც ხომ უნდა აკეთონ?!

- წელს მართლა ბევრი პრემიერა გქონდათ.
- კი, 10 პრემიერაზე მეტი ერთ სეზონზე, - ნაყოფიერი წელი იყო. ამასთან, რამდენიმე ექსპერიმენტიც ჩატარდა. ორი კოპროდუქცია გამოვუშვით - ბრაზილიური და ფრანგული. იყო გასტროლი ესტონეთში, - ფესტივალზე ვიყავით. ერთ თვეში ისევ ფესტივალზე მივდივართ, ოღონდ, ბრაზილიაში. მიგვაქვს ჩვენი ექსპერიმენტული წარმოდგენა - "2+2=2". მიუხედავად იმისა, რომ სეზონი დავხურეთ, მიმდინარეობს ახალი სეზონისთვის რეპეტიციები - გოდერძი ჩოხელის მოთხრობებზე ვმუშაობთ, რაც სცენაზე პირველად დაიდგმება.

- ვინ მუშაობს?
- მე და ლაშა გოგნიაშვილი, ჩვენი თეატრის რეჟისორი. სექტემბერში პრემიერა გვექნება. სპექტაკლს "ბედისწერის თეტარი" ერქმევა. ასევე ვამზადებთ ზღაპარს - "თოვლის დედოფალი". ორი უცხოელი რეჟისორი უნდა გვეწვიოს, საინტერსო თანამშრომლობას გვპირდებიან. უკვე ისეა ყველაფერი "დაქოქოქილი," ტემპი ვერ გაჩერდება.

- როგორც ვიცი, სტიქიით დაზარალებულთა ფონდში გადსარიცხად ორი სპექტაკლი - "რომეო და ჯულიეტა" ითამაშეთ.
- ასევე ახმეტელის თეატრის ინიციატივით, 13 ივლისს, ტრაგედიიდან ერთი თვის თავზე, ქართველი
ხელოვანები მარათონს გამართავენ. ერთ-ერთი ორგანიზატორი სპორტის სასახლეც იქნება, ასევე - ნიუკუშა შენგელაია, ირაკლი კაკაბაძე, გიო ხუციშვილი, დათო საყვარელიძე. შემოსული თანხა სოლიდარობის ფონდში გადაირიცხება. პროგრამა მიეძღვნება მოხალისეებს, ვინც ასე დაუდგნენ გასაჭირში თავიანთ ქალაქს. დიდად გვეხმარება თბილისის მერიაც.

- ცნობილია, რომ თეატრის დასი რიცხობრივად გაიზარდა და გაახალგაზრდავდა, რაც თქვენი დამსახურებაა...
- თეატრში რომ მოვედი, სულ 12 მსახიობი დამხვდა, დღეს - 28 მსახიობია. ნახევარზე მეტი რაღაც პერიპეტიების გამო აქედან გაშვებული იყო. ზოგიერთი დავაბრუნე და ახალგაზრდები და საუკეთესოები მოვიყვანე, რომლებსაც კარგი განათლება აქვთ მიღებული, კარგ პედაგოგებთან სწავლობდნენ: თათული ედიშერაშვილი, გიორგი გასვიანი, ანდრია გველესიანი, გიგი მიგრიაული და კიდევ ბევრი. არ შეიძლება მსგავსი მარაგის დაკარგვა, ისედაც სამი-ოთხი თეატრია თბილისში.
ამასთან, მსახიობები ბერდებიან და უნდათ კარიერა დროულად გააკეეთონ, არადა, ამ წლების მანძილზე ისე ჯდომით რამდენს გაუცდა წლები. მერე ეს თეატრი წლების მანძილზე პოლიტიზებულიც გახლდათ და იყო ჭიდაობა.

- დღეს ახმეტელის თეატრი ინტრიგებისგან დაცლილია?
- ამ თეატრს ყოველთვის ჰქონდა კლიშე, რომ აქ ყოველთვის დაძაბული სიტუაცია იყო, სინამდვილეში თუ აქურობას გაიცნობდი, მიხვდებოდი, რომ არანაირი ინტრიგა აქ არ ყოფილა. ამ ყველაფერს რაღაც შეუსაბამოდ აბრალებდნენ, ყოვეთვის ნორმალური ხალხი მუშაობდა. მთავრი ურთიერთპატივისცემაა. ადამიანი, რომელიც აქ დაარსების დღიდან მუშაობს, ცხადია, პატივისცემას იმსახურებს.

- რაზეა თქვენი საქმე დამოკიდებული?
- პირველ რიგში, საკუთარი საქმე უნდა გიყვარდეს, აკეთებდე მას და თვის ბოლოს უნდა იგებდე რამდენი გაქვს ხელფასი.
ასეთი მიდგომა კი არის საფუძველი, რომ ქვეყანა აშენდება და ისიც უნდა გააცნობიერო, რომ ქვეყანას მხოლოდ პოლიტიკოსები არ აშენებენ და მხოლოდ ისინი ვერც ააშნებენ. პოლიტიკოსების კრიტიკასა და მთავრობის ლანძღვაზე მარტივი არფერია... თავად იმოქმედე. ევროპაში ხშირად მიწევს ჩასვლა და იქაურ ინტელიგენციასთან შეხვედრა, მსოფლიოში მაიმუნებივით არ უნდა გამოვჩნდეთ. რა გვინდა, მკვეთრად უნდა ჩანდეს...

- ახმეტელის თეატრამდე რა გზა გაიარეთ?
- ინსტიტუტი რომ დავამთვრე, 4 წელი ზუგდიდის თეატრის დირექტორი და სამხატვრო ხელმძღვანელი ვიყავი, მერე მცირე ხანი მოზარდმაყურებელთა თეატრში ვიმუშავე, პარალელურად, ილიას უნივერსიტეტში რეჟისორებს ვასწავლიდი და ზოგადად, ლექციებს ხელოვნების ფაკულტეტზე ვკითხულობდი. სპექტაკლებს სხვადასხვა თეატრში (რუსთაველში, მარჯანიშვილში) ვდგამდი, ოთარ მეღვინეთუხუცესი და გურანდა გაბუნია ვათამაშე სპექტაკლში - "მემუარები", 5 წარმოდგენის შემდეგ ბატონი ოთარი გარდაიცვალა.

- თქვენთვის თეატრი რომ ყველაფერია, ფაქტია. მაინც როგორია მისი თქვენეული განმარტება?
- თეატრი სულით მკურნალობაა. სტუდენტებსაც რომ ვუხსნი ამას, სულ ვეუბნები, რეჟისურა საკუთარი კომპლექსების მოხსსნაა... კი, ასეა...
წყარო: ambebi.ge