ანეკდოტები 07-17-2012

                    – მამი, აბა თუ იცი, რას ნიშნავს "ძინ, ძინ, მია, მიაუ"?
– არა, შვილო.
– კატა მგზავრობს ტრამვაით.
– შეხედე შენ!
– მამიკო, თუ იცი, რას ნიშნავს "ტრახ–ბახ, ვაი, ვაი!"?
– არა.
– ეს დედიკო დაბრუნდა სამსახურიდან.
მ მ მ
ქმარი მივლინებაში მიდის და ცოლს ამშვიდებს:
– ნუ ტირი, მთელი წლით ხომ არ მივდივარ. ერთი თვეში აქ ვიქნები.
– კი, აბა! მასე თქვი შარშანაც, მაგრამ მეორე დღესვე დამადექი თავზე და მომჭერი თავი იმ უცხო კაცთან!
მ მ მ
ორი გურული კამათობს:
– აგი პრტყელი ლიანდაგი როა გასტორებულ–გაშვლიპინებული, აგი მრგვალი ბორბლები რეიზა რახუნობენ ზეთ?
– დამაყურე აგერ, ყაზილარო. აპა, შენ თუ მეტყვი, რას უდრის წრედის ფართობი?
– რას და პი ეს კვადრატს.
– ხოდა, მაი კვადრატია რო რახუნობს.
მ მ მ
ორი არაბი შეიხი საუბრობს:
– ვგიჟდები მაღალი ტანის ქალებზე.
– მეც. ამას წინათ ორი კალათბურთის გუნდი შევირთე ცოლად.
მ მ მ
– თქვენს ჟურნალში განცხადება მოვათავსე ჩემი დაკარგული ძაღლის თაობაზე, სადაც მპოვნელს 200 დოლარს ვპირდებოდი საჩუქრად. სად არიან თქვენი თანამშრომლები?
– მე დარაჯი ვარ, ბატონო, რედაქტორი და ჟურნალისტები დილიდან თქვენი ძაღლის მოსაძებნად გაცვივდნენ.
მ მ მ
ყაჩაღებმა კახელი ცოლ–ქმარი დაიჭირეს.
– შენ რა გქვია? – ეკითხება ცოლს ატამანი.
– მარო.
– კარგი, შენ ხელს არ გახლებ, დედაჩემსაც მარო ერქვა, შენ რაღა გქვია? – ეკითხება ქმარს.
– მე მიხოი, მარა ბალღობაში გარეგნობით ძაან ვგავდი დედითქვენსა...
მ მ მ
ოსი შვილს ზოოპარკს ათვალიერებინებს. გაჩერდნენ გედების გალიასთან.
– მამი ლატომ აქვს გედს ამოდენა კისერი? – ეკითხება შვილი.
– ავსტლალიასი ხო ხედამ, ლა ხდება? წყალდიდობაა, ხო სეიძლება აქაც მოხდეს? ხოდა ამას გლძელი კისელი ლო ექნება, ალ დაიხლცობა, გასაგებია?
მ მ მ
გურულმა, როგორც იქნა, დაარწმუნა კომისარიატის ექიმი, რომ მხედველობა არ უვარგოდა და იმ საღამოსვე კინოში შევიდა ახალი ამერიკული ფილმის სანახავად. ფილმი დაიწყო და, ჰოი, საოცრებავ, ეს ექიმი გვერდით არ უზის! გურული არ დაბნეულა, მიუბრუნდა ექიმს და ეკითხება:
– უკაცრავად, ბატონო, აი ავტობუსი ჩოხატაურში ხომ გეიარს?
მ მ მ
ცნობილი მწერალი, რომელიც ცუდად ხედავდა, სანადიროდ მიიპატიჟეს ლაგოდეხის ნაკრძალში კახელებმა. ყოველი შემთხვევისთვის, დანარჩენ მონადირეებს ზურგზე წარწერიანი ქაღალდები მიაკრეს: "მე კურდღელი არ ვარ". გაჩაღდა ნადირობა.
სათვალიანმა ექიმმა ორლულიანი თოფი დააქუხა. ააცილა, თორემ ერთ–ერთ წარწერიან მონადირეს იქვე გააგორებდა.
– რას შობი, შე უპატრონო! – შემოუძახა გადარჩენილმა, – ზურგზე პლაკატი ვერ დეინახე?
– "არ" გამომრჩა... – დაირცხვინა მწერალმა.
მ მ მ
– ეს საჭმელი მე რადიოთი გადმოცემული რეცეპტით მოვამზადე, – ეჟღურტულება ქსენია ქმარს.
– ეჰ, დროა, სხვა რადიო ვიყიდო.
მ მ მ
– ბაღანიზა ვიტამინები მინდა, – ეუბნება პროვიზორს ბადრია.
– რომელი, ბატონო?
– მგვრალი როა.
– გასაგებია, მაგრამ რომელი ა, ბე თუ ცე?
– მაგი სულერთია, პატარაა, კითხვა არ იცის ჯერ.
მ მ მ
ოსი ჩინგიზა სამი საათი იჯდა ექიმის მოსაცდელში, არა და არ მოუწია რიგმა. თავმობეზრებული წამოდგა და წასვლას აპირებს. ეცა მედდა:
– წასვლას აპირებთ, ბატონო?
– აპა ლიგი ალ მიწევს და...
– ცოტაც მოითმინეთ, ბატონო.
– ძელ ელთი, ბატონყმობა გადავალდა, მეოლეც, მილცევნია, ცემს სახლსი მოვკვდე.
მ მ მ
კახელი რესტორანში გრიალებს.
– ეხლა ე ხაშლამა გაიტანე და ცოტა გრილი შამაიტა, – ეუბნება ოფიციანტს.
– ცხელი არ მოგწონთ, ბატონო?
– არა, არა, აჩკები დემეორთქლა, გოო!
მ მ მ
სტომატოლოგთან:
– ეს კბილი ამოსაღებია, ქალბატონო. აი, ახლა მე გაზს მოგკიდებთ კბილზე, თქვენ ხელი მომიჭირეთ, რომ არ გეტკინოთ...
– ვაიმე, სად, ბატონო ექიმო?!