• გიგი გაჩეჩილაძე: "სალომე ჩემთვის იცვამს და მე – მისთვის"

    სამეჯლისო მოცეკვავე გიგი გაჩეჩილაძის გარდერობში ბევრ ისეთ რამეს ნახავთ, რაც მთელ მსოფლიოში სულ რამდენიმე ცალია. სამოსით ის საკუთარი ინდივიდუალურობის გამოკვეთას ცდილობს, ამიტომ ხშირად მოდური დინების საწინააღმდეგოდ "დაცურავს". მაღაზიებში შეყვარებულის, სალომე ჭაჭუას ხათრით დადის და ამ დროს გარეშე თვალი შეიძლება საინტერესო პროცესის მოწმე გახდეს, მაგალითად, როგორ კამათობენ შეყვარებულები იმაზე, რომელს რა სამოსი უხდება. თუმცა გიგი ბოლოს მაინც სალომეს უჯერებს და მოგებულიც რჩება, განსაკუთრებით – შარვლების არჩევანით.
    – გიგი, ცოტა ხნის წინ თქვენმა შეყვარებულმა, სალომე ჭაჭუამ, ჩვენთან ინტერვიუში თქვა, რომ შოპინგზე სიარული მან შეგაყვარათ. ტანსაცმელი თქვენთვის მნიშვნელოვანი არ არის თუ მაღაზიებში სიარულია დამღლელი პროცესი?
    – მაღაზიებში სიარული მართლა ძალიან მეზარება, სალოს კი, როგორც ყველა გოგოს, ძალიან უყვარს. შევა ერთში, რაღაც მოეწონება, მაგრამ, იქნებ სხვაგან უფრო კარგი იყოსო, მთელ მაღაზიებს შემოივლის და ბოლოს მაინც იმას ყიდულობს, რაც პირველად მოეწონა. მე შევდივარ, თუ მომწონს, ვყიდულობ, თუ არ მომწონს, არ ვყიდულობ. სალომეს გამო რაღაცნაირად ვიტან შოპინგზე სიარულს. ტანსაცმელს ძირითადად ინტერნეტით ვიწერ. ვზივარ სახლში ჩემთვის, ვათვალიერებ და, რაც მომწონს, ვიწერ, მაგრამ ამასაც აქვს თავისი მინუსები. ზოგჯერ არ მერგება, ზოგჯერ კი ის არ არის, რაც მეგონა.
    – თქვენი და სალომეს ერთობლივი შოპინგის პროცესი ალბათ საინტერესო სანახავია.
    – ჰო, თითქმის სულ ვკამათობთ. მე სპორტულ–კლასიკური სტილის შერევა მიყვარს. სალომეს ორივე უყვარს, ოღონდ არა – შერეული. ან სპორტულად უნდა მეცვას, ან კლასიკურად. არ ვიცი შარვლის არჩევა. მაღაზიაში ყველაფერს ვათვალიერებ, მაგრამ არაფერი მომწონს. მერე სალომე ამირჩევს და, რომ ჩავიცვამ, გადასარევია. მე უფრო მაისურების, ზედატანების არჩევა გამომდის. არც ფეხსაცმელების ყიდვა მიყვარს, რადგან ბრტყელი ტერფი მაქვს და ნებისმიერი ფეხსაცმელი ერთ თვეში მიფუჭდება, გადასაგდები ხდება.
    – თქვენ თუ შეგაქვთ სალომეს ჩაცმულობაში კორექტივები?
    – სალომე ჩემთვის იცვამს და მე – მისთვის, ამიტომ მის ჩაცმულობაში ნამდვილად შემაქვს კორექტივები. სანამ რამეს იყიდის, მეკითხება, მომწონს თუ არა. ზოგჯერ გაყოლა რომ მეზარება, რომელიმე დაქალთან ერთად მიდის და მერე სიურპრიზი მხვდება. ძირითადად ყველა სიურპრიზი მომწონს. ზოგჯერ რაღაცეები არ მომწონს, მაგრამ რა ვქნათ.
    – ასევე სალომესაგან ვიცი, რომ მოგწონთ, როცა ქალს დაბალძირიანი ფეხსაცმელები, ბოტასები აცვია. არადა მამაკაცების უმრავლესობისთვის ქალი მაღალ ქუსლებზეა მიმზიდველი.
    – წვეულებას ქუსლიანი ფეხსაცმელი უხდება, რატომაც არა, მაგრამ მაღალ ქუსლზე ქალი ქუჩაში, სასწავლებელში ჩემთვის მიუღებელია. ჩემთვის უფრო სექსუალურია, როდესაც "ბალეტკები", ბოტასები ან დაბალძირიანი ფეხსაცმელები აცვიათ. სალომეზე მომწონს მაღალი ქუსლები, მაგრამ ყველგან ასე რომ იაროს, თუნდაც ვარჯიშზე, ჩემთვის მიუღებელი იქნება. "თელაში" მოცეკვავეები ძირითადად ყოველთვის მაღალ ქუსლებზე დგანან, ალბათ ამიტომ ყელში მაქვს ამოსული.
    – თქვენი საცეკვაო კოსტიუმები როგორ იქმნება, სად იკერება?
    – რატომღაც ცდილობენ, საქართველოში არსებული ნაჭრებით საცეკვაო კოსტიუმები არ შეკერონ. ჰგონიათ, რომ უფრო სხვა სახელია, თუ იტყვიან, კოსტიუმი იტალიიდან ჩამოიტანეს. როგორც ჩანს, იმავე ნაჭრით აქ რომ შეკერონ, ფასს კარგავს. მე ერთი სამკერვალო აღმოვაჩინე, სადაც კარგი ნაჭრებიც აქვთ და კარგადაც კერავენ. დიდი ხანია, ცეკვას თავი დავანებე, ამიტომ ახალ–ახალ ფორმებს აღარ ვიკერავ. რა თქმა უნდა, ძველი კოსტიუმები შემორჩენილი მაქვს. ისინი ძალიან მიყვარს და ვერასოდეს შეველევი. ერთი თარო მხოლოდ ჩემს საცეკვაო ფორმებს უკავია. მაგალითად, ერთ–ერთი ჩემი საყვარელი კოსტიუმია, თიკო სადუნიშვილთან ერთად პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები" პრომოში რომ მეცვა. კლასიკური კოსტიუმია – ჟილეტი თვლებით, ჰალსტუხით.
    ამერიკაში რომ ვცეკვავდი, ყველაზე ძვირადღირებული კოსტიუმი ყველაზე ძვირადღირებულ დიზაინერთან შემიკერეს. ძალიან ბევრი თვალი ჰქონდა, საკმაოდ ძვირფასი ნაჭრითაც იყო შეკერილი. ინგლისში შეიკერა და ამერიკაში გამომიგზავნეს, მაგრამ საქართველში რომ ჩამოვედი, ეს ძვირადღირებული კოსტიუმი ძალიან სადაში გადავცვალე. არ შემეძლო იმით ცეკვა. თუ ჩემს ჩაცმულობაში რაღაც ზედმეტია, სისწრაფეს მაკლებს, ამიტომ მირჩევნია, სადა კოსტიუმი ჩავიცვა.
    – ტანსაცმელში დიდი ფულის გადახდა გენანებათ თუ არა?
    – მენანება. როდესაც ახალი სამოსი მაცვია, ძალიან კარგად ვგრძნობ თავს და ეს ჩემთვის დიდი სტიმულია, მაგრამ ფულის ხარჯვა უფრო გართობაში მიყვარს. სალომეს არასოდეს ენანება ტანსაცმელში ფულის დახარჯვა, მით უმეტეს, საცეკვაო კოსტიუმში. ერთხელ 19 წყვილი საცეკვაო ფეხსაცმელი გამოიწერა, არადა სულაც არ სჭირდებოდა. მე მასთან შედარებით ძუნწი ვარ ამ საკითხში.
    – ამერიკულიდან ქართულ სტილზე ადვილად გადმოხვედით?
    – არა, იქაური სტილი მირჩევნია. ამერიკაში შედარებით თავისუფლად იცვამენ. არ კომპლექსდებიან იმით, რომ რაღაც გოიმურია, რაც საქართველოში ხშირად ხდება. თუ შენ ის გოიმური გიხდება და ირგებ, ჩემი აზრით, უნდა ჩაიცვა. მე, გოჩა ჩერტკოევს (ცნობილი მოცეკვავე, გიგის დის ქმარი. ავტ.), ჩემს ძმას და გოჩას შვილს ძირითადად ერთნაირი რაღაცეები გვაქვს. სამოსს ხშირად გოჩა მიგზავნის. ოთხივეს ერთნაირი, თევზის ტყავისგან დამზადებული საფულეები გვაქვს. ფეხსაცმელს, რომელსაც დათვის თავები აქვს, გოჩამ გაუკეთა რეკლამა, მერე კი მე დამიტოვა და თავისთვისაც იყიდა. ახლა ეს ფეხსაცმელი ოთხივეს გვაქვს. ოთო ფოლადაშვილი ჩალიჩობდა, მისთვის დაეტოვებინა, მაგრამ გოჩამ მე მაჩუქა. ასევე გვაქვს საწვიმარი, რომელიც მსოფლიოში მხოლოდ 50 ცალია გამოსული და იქიდან 4 ჩვენ გვაცვია.
    – თქვენი სიძის ექსცენტრიკული ჩაცმის სტილი მოგწონთ?
    – გოჩა ზედმეტად გიჟურად იცვამს, მაგრამ ხანდახან ჩვენი გემოვნება ემთხვევა. მის გარდერობში ბევრი რაღაც არის ისეთი, რაც მომწონს. ჩემთვის ტანსაცმელი ბევრჯერ უჩუქებია ან უთხოვებია. ჩემგანაც უთხოვია. გოჩა თვითონ აგიჟებს ტანსაცმელს. შეიძლება სამოსი ჩემზე სულ სხვანაირი იყოს, მაგრამ ის რომ ჩაიცვამს, რაღაცას მიუმატებს, აკეცავს, ჩამოკეცავს და მორჩა, გიჟია! ბევრს აცვია ის, რაც გოჩას, მაგრამ ის სულ სხვანაირად იხდენს. მისი ჩაცმულობა ძალიან მომწონს, მაგრამ საკუთარ თავზე ვერ ვცდი.
    – თქვენ რა გაქვთ გარდერობში ძალიან განსხვავებული?
    – გოჩას ნაჩუქარი ფეხსაცმელი, რომელზეც გიყვებოდით. მაქვს განსაკუთრებულად საყვარელი შარვლები, რომლებიც ამერიკიდან მომყვება. იქ არის ორი ჩემთვის საყვარელი მაღაზია. მუქი ჯინსები მიყვარს და არა – ღია. მეუბნებიან, გიხდებაო, მაგრამ სალომეს არ უყვარს, როდესაც მუქი ფერის ჯინსი მაცვია. ვერ ვიხდენ ალბათ იმიტომ, რომ თეთრი ვარ.
    – ბრენდს დიდ მნიშვნელობას ანიჭებთ?
    – ადრე არანაირ მნიშვნელობას ვანიჭებდი, მაშინ ისედაც ბრენდები მეცვა. საქართველოში ჩამოსვლის შემდეგ კი ამას ძალიან დიდ ყურადღებას ვაქცევ, ოღონდ არა იმიტომ, რომ ამბიცია მაქვს, ბრენდების სამოსი მეცვას და სადღაც "გუჩი" ეწეროს. უბრალოდ ისინი კარგ კოლექციებს უშვებენ და ძალიან მომწონს. ბევრი ბრენდის სახელი არც კი ვიცი. რაღაც ზედატანი მეცვა და თიკო სადუნიშვილმა მკითხა, ვა, ეს საიდან შენო და ვიღაცის სახელი მითხრა. დავხედე და მერე წავიკითხე ის სახელი. ვიღაც ცნობილი "როჟა" ყოფილა. გოჩამაც ერთი–ორჯერ მკითხა, ვა, ეს საიდან შენო.
    – მინდა, ამერიკელი და ქართველი ქალების ჩაცმულობაზე გკითხოთ. ამბობენ, რომ ქართველები ელეგანტურად და დახვეწილად იცვამენ. თქვენ როგორ ფიქრობთ?
    – რა ვქნა, ცუდად არ გამომივიდეს, მაგრამ მე მაინც ამერიკული სტილი მომწონს. არ შეიძლება ყველა ერთ ქვაბში მოვხარშოთ. ზოგი ქართველი ისე იცვამს, ბევრ ამერიკელს შეშურდება, მაგრამ ძირითადად მაინც ამერიკელი ქალების გემოვნება მომწონს. მათ იციან, სად რა ჩაიცვან. როცა სკოლაში მოდიოდნენ, ისე არ ეცვათ, როგორც აქ დადიან სასწავლებლებში. საღამოს კლუბში რომ გადიოდნენ, იქ სულ სხვანაირები იყვნენ. მესმის, რომ შეიძლება დღის განმავლობაში 8–ჯერ ვერ გამოიცვალო ტანსაცმელი, მაგრამ დაახლოებით ხომ იცი, მთელი დღის მანძილზე სად უნდა მიხვიდე და ჩაიცვი შესაბამისად! მე დილით ყოველთვის იმის მიხედვით ვიცვამ, თუ რა მაქვს გასაკეთებელი და სად ვარ მისასვლელი. მანქანაში ყოველთვის მიყრია ტანსაცმელი. უცებ სადღაც წასვლა თუ დამჭირდა, გამოსაცვლელი რომ მქონდეს.
    – მასობრივ სამოსს იცვამთ?
    – რაღაც რომ შემოდის, მე აბსოლუტურად საპირისპიროს ვიცვამ. ჩემთვის მიუღებელია, ყველა ერთნაირად რომ დადის. ტანსაცმლით ჩემს გემოვნებას გამოვკვეთ, რა მომწონს, რა არ მომწონს, რანაირი ვარ. რადგან ბევრს აცვია, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მეც მომიხდება. არ მიყვარს არავის დევნა არც ცეკვაში და არც სტილში. ალბათ ამიტომაც "გავქაჩე". ყოველთვის მინდოდა, ჩემი სტილი მეპოვა. სალომეც ზუსტად ასეა და ალბათ სწორედ მაგიტომაა გამორჩეული.
    – აქსესუარები გიყვართ?
    – სიმართლე გითხრათ, არასოდეს მიყვარდა სათვალე და ქუდი, რადგან ვერასოდეს ვიხდენდი. დაახლოებით 6 სათვალე აღმოვაჩინე, რომელიც მიხდება. ქუდებთან ჯერ კიდევ ვერ ვმეგობრობ. უზომოდ მიყვარს სამაჯურები, ოღონდ არა – ოქროსი, არამედ ტყავის. ადრე კი მქონდა ოქროს სამაჯურები, მაგრამ საკმაოდ ბევრი დავკარგე.
    ქეთი დინოშვილი
    3 103 ნახვა
    10-01-2013, 06:06
    GOGATV

    abezara