მაკა ძაგანია: "დიმას ხშირად გამოვყავარ წყობიდან"

მსახიობმა დიმიტრი ტატიშვილმა ცოტა ხანს იცხოვრა სიდედრთან და ის პერიოდი საბჭოთა ჯარში სამსახურზე უარესად ახსოვს. სწორედ ამიტომ არ ამტყუნებს თავისი პერსონაჟის, დემნას საქციელს სერიალში "ჩემი ცოლის დაქალები", როცა თავისი შეყვარებულის, თინას სახლში ერთი დღე გაძლო და გაიქცა. თინას კი, ანუ მსახიობ მაკა ძაგანიას, არც დემნასნაირი კაცების ესმის და საერთოდაც თავისი კოლეგის აზრებს ხშირად წყობიდან გამოჰყავს. ეს ჩვენს ინტერვიუსაც დაეტყო, სადაც, ბუნებრივია, მარადიულ თემას – ქალისა და მამაკაცის ურთიერთობას ვერ ავცდით. ერთი სიტყვით, ჩვენმა საუბარმა, როგორც იტყვიან ხოლმე, კამათის რეჟიმში ჩაიარა.

– მოდით, ჯერ ის მოგვიყევით, როგორ გააცილეთ ძველი და როგორ შეხვდით ახალ წელს.
მაკა: ისე მომენატრა სახლში ყოფნა, რომ ახალ წელს ოჯახურ გარემოში შევხვდი, 2 იანვარს კი ჩემთან მოვიწვიე მეგობრები. 31 დეკემბერს დილის 7 საათიდან ვმუშაობდი და ისეთი გადაღლილი ვიყავი, არსად წასვლის თავი არ მქონდა.
დიმიტრი: ახალ წელს მეც სახლში შევხვდი. ვაპირებდი, ის დღეები ოჯახში გამეტარებინა, მაგრამ არ გამომივიდა. ახალი წლის ღამეს აბსოლუტურად გაუთვალისწინებელი ღვინის სმა ატყდა. გამთენიისას დავბრუნდი სახლში და მეორე დღეს აღარ ვვარგოდი. მაჟორულ ნოტზე გავატარე ახალი წელი.
– თქვენს გმირებს კი, თინა და დემნას "ჩემი ცოლის დაქალებიდან", არ გაუმართლათ, ახალ წელს კარგ განწყობაზე ვერ შეხვდნენ, რადგან ერთმანეთს დაშორდნენ. რას ფიქრობთ ამ ადამიანებზე, რომლებსაც სერიალში თამაშობთ?
დიმიტრი: ცხოვრებაში მთლად დემნასნაირი გიჟი არ ვარ.
მაკა: მასეთი გიჟი – არა, მაგრამ...
დიმიტრი: ბევრ რამეში დემნასნაირად არ მოვიქცეოდი.
– მაგალითად, რა არ მოგწონთ თქვენი პერსონაჟის?
დიმიტრი: საყვარელ ადამიანს სხვანაირად უნდა მოექცე. დემნა ჩაკეტილი, შებოჭილი კაცია. მე ასეთი არ ვარ. პოლემიკის საგანი იყო, დემნამ რატომ გაყიდა სახლი ყოფილი ცოლის გამო, მაგრამ რეალურადაც ალბათ ასე მოვიქცეოდი. თინამ კარგად გაიგო ჩემი საქციელი, უბრალოდ ეჭვიანობდა.
მაკა: მე ასეთ ურთიერთობას ვერ ავიტანდი. დემნას რომ ყველაფერი კარგად შეეთავსებინა, არც თინაში გამოიწვევდა ამხელა აგრესიას და არც ჩემში. დემნამ ყველაფერი გვერდზე გადადო და ყოფილ ცოლს ზედ გადაჰყვა. ასეთ შემთხვევაში ეჭვი იბადება და გგონია, რომ შენს თავს ის ურჩევნია.
დიმიტრი: ხშირ შემთხვევაში ყოფილ ცოლ–ქმარს შორის გრძნობა არ ქრება. ამიტომ კარგად მესმის თინას ეჭვიანობის. დემნასნაირი ადამიანები ხშირად არ გვხვდებიან, მაგრამ ნამდვილად არსებობენ. ადამიანებს გვჩვევია, რომ ერთს ვამბობთ, მეორეს ვფიქრობთ და მესამეს ვგულისხმობთ. დემნა კი ამ ყველაფრით დაღლილია და უნდა ისეთი ადამიანი ჰყავდეს გვერდით, ვისთანაც ქვეტექსტებით არ ილაპარაკებს, ყოველთვის იმას იტყვის, რისი თქმაც გულით უნდა. ეს კი მეორე ადამიანისთვის ალბათ კომფორტული არ არის. ერთი–ორი ადამიანი რეალურადაც რომ მყავდეს, ვისთანაც წინასწარ არ დამჭირდება ფიქრი, რა ვუთხრა და რა – არა, ბედნიერი ვიქნები.
მაკა: თინაც ყოველთვის პირდაპირ ამბობს, რისი თქმაც უნდა. ცოტა ხისტი და უხეშია. ზოგჯერ არ ღირს რაღაცის თქმა და სხვისთვის გულისტკენა. თინა ბევრჯერ მართალია, მაგრამ იმდენად ცუდად აწვდის ამ სიმართლეს სხვას, რომ გულს სტკენს.

დიმიტრი: ამ ორი ადამიანის ურთიერთობას თითქოს ხელს არაფერი უშლის, მაგრამ მაინც ვერ ეწყობიან. მერე იმაზე მიდის შეჯიბრი, დომინანტი რომელი იქნება და რომელი დათმობს. კაცებს გვგონია, რომ ქალებმა უნდა დათმონ, ქალები პირიქით ფიქრობენ. ამ დროს კი შეიძლება კაცმა დათმოს, მაგრამ ქალს ეს არ მოეწონოს. მოკლედ, ცხოვრება დრამატულია.
– მაკა, თინას ტიტე უყვარდა, დემნასგან აბსოლუტურად განსხვავებული ადამიანი. რეალურ ცხოვრებაში ტიტესნაირ მამაკაცს აირჩევდით თუ დემნასნაირს?
მაკა: ალბათ უფრო დემნასნაირს. როგორც ტიპაჟი, მომწონს. ტიტე პლასტმასი ადამიანი იყო, დემნა კი ადამიანურია. ამიტომ მისნაირ მამაკაცთან უფრო გამიადვილდება ურთიერთობის აწყობა.
– დიმიტრი, რეალურად თინასნაირი ქალებიც არსებობენ. თქვენ თუ მოგეწონებოდათ ცხოვრებაში ეს ტიპაჟი?
დიმიტრი: პირადად მე, ასეთ ქალთან ურთიერთობას არ ავაწყობდი.
მაკა: კაცებს ძლიერი და ჭკვიანი ქალების ეშინიათ.
დიმიტრი: ეგ რა შუაშია?
მაკა: ყველა კაცს ეშინია ჭკვიანი ქალის. ლამაზი და ტუტუცი ქალი უნდათ გვერდით, რომ თავიანთ ჭკუაზე ატრიალონ.
დიმიტრი: მე ჭკვიანი ქალების არ მეშინია, შეიძლება ცუდ რამეს ვამბობ, მაგრამ თინასნაირ ქალთან ურთიერთობა დამეზარებოდა. გაუთავებული კამათი მექნება მასთან, ჩემს მორჯულებას მოისურვებს, მე მის შეცვლას მოვინდომებ და ეს ყველაფერი დამეზარება.

მაკა: ჭკვიანი ქალი არასოდეს ცდილობს ვიღაცის მორჯულებას.
დიმიტრი: ურთიერთობებში ქალი თავისებურად ცდება და კაცი – თავისებურად. მამაკაცს სულ ჰგონია, საყვარელ ქალს ცოლად რომ მოიყვანს, ის ზუსტად ისეთი დარჩება, როგორიც არის, ქალს კი ჰგონია, საყვარელი კაცი მისი ქმარი რომ გახდება, აუცილებლად შეიცვლება.
მაკა: პირიქით, კაცი სულ იმას ფიქრობს, ქორწინების შემდეგ ცოლს სამსახურისთვის თავი დაანებებინოს და სახლში დასვას. თან მოსწონს, რომ წარმატებული ხარ, მაგრამ ჰგონია, რომ ამ ყველაფერს თავად შეგიცვლის და სხვა ადამიანად გადაგაკეთებს, ეს კი იმიტომ ხდება, რომ დაგაკნინოს.
დიმიტრი: მე ასეთი არ ვარ. ჩემი ცოლი მუშაობს კიდეც და მეგობრებთანაც დადის.

– დიმიტრი, ცოლთან რა დათმობებზე მიდიხართ?
დიმიტრი: სახლში დომინანტი მე ვარ, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ცოლს არაფერს ვუთმობ. ხშირად ვეუბნები, როგორც შენ გინდა, ისე იყოს–მეთქი, მაგრამ არის რაღაცეები, რაზეც კატეგორიულ უარს ვამბობ და ვეუბნები, რომ ასე ჯობს. წესით, ჩემმა ცოლმა ეს უნდა გაითვალისწინოს. რადგან ვეუბნები, რომ ასე ჯობს, ე.ი. ჯობს! არ ვტრაბახობ, მაგრამ, როგორც მე მირჩევნია, ყოველთვის ის არის ხოლმე სწორი... მაკა უკვე იმუხტება და კიდევ შემეკამათება.
მაკა: იმიტომ, რომ საოცრებას ამბობ!
– მგონი, ცხოვრებაშიც ძალიან განსხვავდებით ერთმანეთისგან, ყველაფერზე აბსოლუტურად სხვადასხვა შეხედულება გაქვთ და სულ კამათობთ.
მაკა: კი, აბსოლუტურად სხვადასხვანაირები ვართ.

დიმიტრი: მაკა თინასგან ძალიან განსხვავებულია. ჩვეულებრივი კარგი ქალია.
მაკა: თინას რას ერჩი?! "გამიფარჩაკა" პერსონაჟი!
დიმიტრი: არა, რატომ! შენ თუ შენს თინას იცავ, მე ჩემს საწყალ დემნას ვიცავ, მაგრამ მაინც გეტყვით, რომ დემნა "დურაკია", ბევრი შეცდომა დაუშვა.

– რას მიიჩნევთ დემნას ყველაზე დიდ შეცდომად?
დიმიტრი: თუ ქალი მართლა უყვარს, მესამე პლანზე არ უნდა გადაიყვანოს. თუ თინა დემნას და მის ცხოვრებას მოერგება...
მაკა: თინა არავის და არაფერს მოერგება!
– მაშინ სად არის გამოსავალი, რომ თქვენმა პერსონაჟებმა ურთიერთობა ააწყონ?
მაკა: მე და დიმამ ამ თემაზე ვილაპარაკეთ და მივხვდით, რომ მხოლოდ მაშინ აეწყობა ჩვენი პერსონაჟების ურთიერთობა, თუკი ერთ–ერთი მათგანი შეიცვლება. ეს კი შეუძლებელია. უკვე იმ დონეზე არიან, რომ ამათი ურთიერთობა არ შედგება.

– დიმიტრი, დარწმუნებული ვარ, თქვენ ფიქრობთ, რომ თინა უნდა შეიცვალოს.
დიმიტრი: არა, ვფიქრობ, რომ ჯობს, დემნა შეიცვალოს.
მაკა: ეს რა დაგმართნია?!
დიმიტრი: დიდი ხანია ამას ვამბობ, სხვანირი კაცი უნდა გახდეს, თორემ ვერც ერთი ქალი გაუგებს. დემნა ცოტა მოსაწყენი კაცია.
მაკა: ადამიანები არ იცვლებიან. შენ შეიძლება გაქვს რაღაც თვისება, რომელსაც მთელი ცხოვრება ებრძვი, მაგრამ ვერ ცვლი. შეიძლება ცოტა ხანს ჩემთან ითამაშო და თავი მომაჩვენო, მაგრამ შინაგანად ვერ შეიცვლები.
დიმიტრი: ჩემი თვისებების გამო ხშირად ცუდი რაღაცეები დამმართნია, მაგრამ ჩუმად ვარ, აღარაფერს ვამბობ.
– დიმიტრი, როგორც ჩანს, თქვენი ცოლი აბსოლუტურად განსხვავებულია თინასგან.
დიმიტრი: რა თქმა უნდა, თორემ თინას რომ ჰგავდეს, ალბათ მასთანაც ვერ ავაწყობდი ურთიერთობას. არანაირი სურვილი მაქვს თინასნაირ ქალთან ვცხოვრობდე. დარწმუნებული ვარ, ისიც არ ისურვებდა დიმა ტატიშვილისნაირ კაცთან ცხოვრებას.
მაკა: თინას დემნასნაირ კაცთან უფრო მოუნდება ცხოვრება, ვიდრე დიმა ტატიშვილისნაირ კაცთან. დიმას ხშირად გამოვყავარ წყობიდან.
– დიმიტრი, როგორ ახერხებთ ამას?
დიმიტრი: ჩემი ცუდი თვისებაა, რომ ადამიანების პროვოცირებას ვახდენ და წყობიდან გამომყავს.
მაკა: ჩემი და დიმას შეხედულებები საერთოდ არ ემთხვევა ერთმანეთს. ამიტომ ახერხებს ჩემი წყობიდან გამოყვანას.
დიმიტრი: მე უფრო თავხედი ვარ.
მაკა: მე ამის თქმას ვერ ვაკადრებდი.
დიმიტრი: სამაგიეროდ მე გეტყვით, რომ მაკა ძალიან კეთილია. შეუძლია ნამდვილი, კარგი პარტნიორობა გაგიწიოს. თინასგან განსხვავებით, მაკა ძალიან კარგი ქალია.

მაკა: ვაიმე, თინაც ძალიან კარგი ქალია!
დიმიტრი: ვახ! ჩვენ სულ ასე ვჩხუბობთ. რა ვქნა, თუ მაკა მირჩევნია თინას?! არ ვიცი, სად შეიძლება იყოს ისეთი კაცი, რომელიც თინას მოერგებოდა.
მაკა: თინა კი არა, არც მე დავუთმობდი. არ ვფიქრობ, რომ კაცია დომინანტი. ყველაფერი ისე უნდა წყდებოდეს ოჯახში, როგორც ორივეს უნდა. არ ვთვლი, რომ ყველა გადაწყვეტილება მამაკაცმა უნდა მიიღოს.
დიმიტრი: ჩვენი პერსონაჟების ურთიერთობაშიც ასე იყო. დემნამ უთხრა, ოჯახი არ მინდაო, რაზეც თინამ უპასუხა, არც მე ჯერჯერობითო. თინას მალე მოუნდა ოჯახის შექმნა, დემნას კი ისევ არ უნდოდა მოვალეობების საკუთარ თავზე აღება.
მაკა: თინას ადგილას დემნას არავითარ შემთხვევაში შევთავაზებდი ჩემს სახლში გადმოსვლას. ყველა მამაკაცი, ვისთანაც ურთიერთობას იწყებ, პოტენციური ქმარია. კაცი კი ასე არ ფიქრობს. ეს ჩვენი, ქართული მენტალიტეტის ბრალია. კაცი იმით ამაყობს, თუ რამდენი ქალი ჰყავდა.
დიმიტრი: ეს ის თემაა, რომელზეც ვერასოდეს შევთანხმდებით. ყოველთვის მიკვირს, რეჟისორები თემებს რომ ვერ პოულობენ. კაცის და ქალის ურთიერთობა ამოუწურავია, ძალიან საინტერესო და ამავდროულად – მტკივნეული.
– დემნამ მხოლოდ ერთი დღე შეძლო თინასთან და მის ოჯახთან ერთად ცხოვრება. დიმიტრი, თქვენ სიდედრის სახლში გიცხოვრიათ?
დიმიტრი: ორი წელი საბჭოთა კავშირის ჯარში ვიყავი საკმაოდ მძიმე პირობებში, მაგრამ სიდედრის სახლში ცხოვრება იმასთან შედარებით ჩემთვის უარესი გამოდგა. ჩვენს სახლში რემონტი იყო და ამიტომ იძულებული გავხდით, ცოტა ხნით სიდედრთან გადავსულიყავით. მიუხედავად იმისა, რომ სიდედრს ძალიან ვუყვარდი და კარგი ქალი იყო, მაინც ჯარში ყოფნა მერჩივნა. მაშინ დავუთმე ჩემს მეუღლეს, რემონტი რომ დავიწყეთ, მითხრა, ჯობს, ჩემთან ვიყოთო და დავთანხმდი. ის პერიოდი მე მოვითმინე. მინდა, მკითხველმა სწორად გამიგოს, იმ სახლში მოსათმენი არაფერი მქონდა, არც არაფერი მიქმნიდა დისკომფორტს, მაგრამ მაინც იმ გაჯიან ბინაში ყოფნა მერჩივნა. ქალებიც ცოდოები არიან, დედამთილებთან რომ ცხოვრობენ. ცოლ–ქმარი ცალკე უნდა იყვნენ.
– მაკა, თქვენც, ისე როგორც თინას, ახალგაზრდა დედა გყავთ. მას და ნელიკოს სერიალიდან, ამის გარდა, რაიმე საერთო კიდევ აქვთ?
მაკა: ის ნელიკოსგან აბსოლუტურად განსხვავებულია. რჩევებს მაშინ მაძლევს, როცა მე მჭირდება. არც მადონასნაირი მეზობელი მყავს, მიუხედავად იმისა, რომ იტალიურ ეზოში ვცხოვრობ.
– როგორ განვითარდება თქვენი პერსონაჟების ცხოვრება, უკვე იცით თუ თქვენი ვერსიები გაქვთ?
მაკა: მგონია, რომ დემნა და თინა საბოლოოდ დაშორდნენ ერთმანეთს.
დიმიტრი: მაკა, ახლა სწორად გამიგე და კიდევ არ მეჩხუბო. თინა აგრძელებს ცხოვრებას, დემნა კი მარტოა, ამიტომ, თუ თინასთან ურთიერთობა მოუნდება, მაშინ დათმობაზე უნდა წავიდეს და თინა შეირიგოს.
მაკა: დარწმუნებული ვარ, თინა ეტყვის, რომ უკვე დააგვიანდა.
დიმიტრი: რომ შერიგდნენ, დემნას უპირატესობა აღარ ექნება და ყველაფერი ისე აღარ იქნება, როგორც მას უნდა. სწორედ ამიტომ ვამბობდი, რომ ჩემსა და დემნას შორის დიდი განსხვავებაა. ერთხელ მამაჩემმა მითხრა, მოთმენა უფრო დიდი ვაჟკაცობაა, ვიდრე პირიქითო. მაშინ 16 წლის ვიყავი და ვერ მივხვდი, რა მითხრა. ახლა კი ვხვდები, რას გულისხმობდა და მეც ვთვლი, რომ დათმობა სიტუაციას აგვარებს. ყველაფრის მოთმენა არ შეიძლება, მაგრამ უმეტეს შემთხვევაში დათმობა ჯობს, ეს უფრო მეტი ვაჟკაცობაა.

– ხშირად დათმობაზე წასვლით მხოლოდ საკუთარ თავს ვაზარალებთ.
მაკა: გეთანხმებით, რამდენჯერაც დავთმე, იმდენჯერ ცუდი ვიწვნიე.
ქეთი დინოშვილი