ჩხუბით დაწყებული სიყვარული...10

მეორე დღეს, სკოლაში წავდეი, მაგრამ დამაგვიანდა, ამჯერად ბავშვებს არაფერი უთქვამთ. ჩემს ადგილისაკენ გავეშურე, მაგრამ საბა იჯდა, საშინლად გავბრაზდი და ვუთხარი
_შენ შენი ადგილი არ იცი სადაა?საბასთან ძალიან ცუდი ურთიერთობა მჰქონდა, მას მოვსწონდი მაგრამ მე რომ არ მომწონდა ამიტომ ყოველ დღე ნერვებს მიშლიდა, საშინლად მაწიწკიდა, არაფერი არ ესმოდა, და ხშირად მაგის გამო ცუდ ხასიათზე ვდგებოოდი. დიდი ქალუსია ვინმე იყო, და მოტლიკინე 24 საათი ლაქლაქობდა და მაღიზიანებდა.
_კი, მაგრამ ეს ადგილი ნაყიდი არ გაქ და დროზე ახლა სხვაგან დაჯექი!
_შენ რას მებლატავები ახაა, დროზე ადგა
_არა შენ ყრუ ხაარ? წადი და სადაც გინდა იქ დაჯექი
_ძაან ზედმეტები მოგდის ახლა შენ საბაა, და გეყოს! გაფრთხილებ!
_აუ წადი რა, ყრუ ხარ ვინცხა ხარ! არ ავდგები და ვსო, მორჩა!საშინლად ვერ ვიტანდი რომ ჩემ ადგილას არ მაჯენდნენ თანაც ჩემს უკან ანდრო იჯდა, ისიც უკნიდან უძახდა მაგრამ არ ესმოდა და არ დგებოდა
_ახლა მე თქვენ გისმინოთ? თუ გაკკვეთილი ავხსნააა? (მასწავლებელი)
_ახსენით, ნია არ გაცლით თორე! (საბა)
_გაჩუმდი შენ რა, არაა ეგ შენი საქმე, და აქ მე ვზივარ მას და შეუძლია ადგეს,შეიძლება ეს ყველაფერი ბავშვურად მოგეჩვენოთ მაგრამ სულაც არაა ასე... და ადგეს ახლა მალე
_არ მაინტერესებს, დაჯექი ნია სდაც არის თავისუფალი ადგილი, და შენ საბა კიდე წესიერად!
_მაასს კი მაგრამ........ (მე)
_გაჩუმდით ახლა (მასწავლებელი)
მე გაბრაზებული წავდეი, უკან, თანაც ძალიან უკან ვერაფერს ვუყურებდი, ანდროსთან მინდოდა მაგრამ ვინ დამაჯინა, ანდროც საბას განრიისხებული თვალებით უყურებდა და გაბრაზებული ბუტბუტებდა... მინდოდა მასთან ახლოს, მისი სითბო მჭირდებოა, თანაც ძალიან მენატრებოდა, ძალიან მიყვარდა, ძალიან შემიყვარრდა.. შემდეგ კი ტელოოეფონზე წერილი მომივიდა„ჩემო საყვარელო, შენთან მინდა და უკვე მენატრები, მინდა რომ მაგრად ჩაგეხუტოოო.. ჩემო ანგელოზო, იმ საბას ერთი დღე იქნება კაი რამეს უზამ, გავუხევ სახეს, დეგენერატი.. აი მაგან ნახოს, ასე რომ ნერვებს გიშლის, და გოგოს პატივისცემა არ იცის, ვასწავლი! “ ანდრო მწერდა, ჩემს უკან ელე იჯდა და ალბათ ეს ყველაფერი წაიკითხა, ხოო შემდეგ ელეს წერილი მომივიდა„აჰა გითხარი ჩემი მეგობარი აღარ ხართქო და გაშალე ფრთები, დეგენერატი ხარ. რაც კი ვიცი შენზე ყველაფერს საბას მოვუყვები, მერე კი ანდროს და გადაშოებთ, აი ნახე თუ არა, ვერ გიტან!“ეს წერილი რომ წავიკითხე საშინლად გავოგნდი, ვერ გავიგე, ვერ ვხვდებოდი, ასეთი მოსიყვარულე ელე რამ შეცვალა ასე მალე... მე არაფერი მიმიწერია აზრიც არ ექნებოდა და მერე დაველეპარაკებოდი, დასვენებაზე...ნანატრი ზარი დაირეკა და კლასიდან გავარდი, ანდროც გამომყვა, მაგრამ ამ დროს საბაც გამოვიდა და ჩვენსკენ წამოვიდა ეღთმანეთი ვერ ვნახეთ ფაქტიურად მე და ანდრომ
_ხელს ხომ არ გიშლით? (საბა)
_აუ თავი დამანებე რა! (მე)
_ვაი ვაი, დანებებული მაქვს შე საცოდაო.
_შემეშვი, და საცოდავს ნუმეძახი (მე)ანდრო იქვე იდგა ეს ყველაფერი ესმოდა, მაგრამ თავს იკავებდა.
_საცოდავი ხარ და აბა რა უნდა დაგიძახო,არავის უყვარხარ შე დებილო, ან შენნაირს ვინ შეიყვარებს ან ვის მოეწონები ვაფშე?! და გაიცინა, არადა საბას მოვწონდი, და ეს ნამდვილად ვიცოდი საშინლად გავღიზიანდი ამ სიტყვებზე
_შეურაწყოფა არ მომიყენებია მემგონი მე შენთვის, გაიგე?
_მერე რა მე მოგაყენე დები....მაგრამ ამ დროს ანდრომ საბას ხხელი დაარტყა
_შენ გეყოს რა! ძაან ძედმეტები მოგდის, აწი გააღიზიანებ ნინოს და უარესი მოგივა, ეს ჯერ დასაწყისია!
_ვაიე შემაშინე ახა, ვარესად გავაღიზიანებ
_მაგასაც ვნახავთ ანდრო ჯგუფში შევიდა, და მე და საბა მარტონი ვიყავით გარეთ ის საშინელი სახით მიყურებდა და მითხრა
_საცოდაო, ერთი რამე უთხრა შენ ანდროს და კაი დაგემართება
_ვეტყვი! ჩემი ამის თქმა და ჩემი კივიი ერთი იყო....