• მაკა ძაგანია შეყვარებულს დაშორდა

    "ჩემი ცოლის დაქალების" ფემინისტი გმირი თინა, რეალურად კი მაკა ძაგანია, ხუთი წლის განმავლობაში მსახიობ ტატო ჩახუნაშვილზე იყო შეყვარებული, წყვილი ერთად თავს კარგად გრძნობდა, მაგრამ ცოტა ხნის წინ გავრცელდა ხმა, რომ მაკა და ტატო ერთმანეთს დაშორდნენ. მაკას "ხასიათის შტრიხებზე" ვესაუბრეთ და მისი პირადი ცხოვრების ამბებიც არ დაგვრჩენია უყურადღებოდ. რატომ იტირა მაკამ ინტერვიუს ჩაწერამდე ნახევარი საათით ადრე, ამას ჩვენი საუბრიდან შეიტყობთ.

    - ჩემი ბოლო ინფორმაციით, სერიალი თებერვლის ბოლოს უნდა გავიდეს ეთერში, შესაბისად, გადაღებებიც მალე უნდა დაიწყოს. ისევ ძველებური რიტმით ვცხოვრობ, უბრალოდ, ამ ეტაპზე არ ვმუშაობ სერიალზე და სიმართლე გითხართ, უკვე მენატრება გადაღებები. ადამიანს ცოტა ხანი გჭირდება დასასვენებლად, დაახლოებით ერთი კვირის შემდეგ ისევ გინდა, შენი საქმე აკეთო.

    - რამდენად სტაბილური ხასიათი გაქვს? შეიძლება, ნაკლებად მნიშვნელოვანმა საკითხმა შეგიცვალოს განწყობა?
    - არა, სტაბილურად კარგ ხასიათზე ვარ ხოლმე. რეალურად ბედნიერი ცხოვრება მაქვს და ვცდილობ, ამ ყველაფრით დავტკბე და ყველაფერი მივიღო ისე, როგორც არის, თუმცაღა შეიძლება სიზმარმა შემიცვალოს განწყობა და დილით ცუდ ხასიათზე გავიღვიძო.

    - საკუთარი ხასიათიდან გამოყავი პოზიტიური და ნეგატიური შტრიხები...

    - (ფიქრობს) დადებითი ისაა, რომ ხალისიანი ვარ, კეთილგანწყობილი ადამიანების მიმართ. ცუდი კი ისაა, რომ ძალიან მშიშარა ვარ, უამრავი ფობია მაქვს, მწერების, კალიების მეშინია, უსუსურად და დაუცველად ვგრძნობ თავს მათ წინაშე. კალიების შემოსევა რომ იყო, გარეთ ვერ გავდიოდი, ფანჯრებს ვკეტავდი და ზაფხულში ოჯახს ვხუთავდი.

    - ფეთქებადი ხარ, თუ გაწო­ნასწორებულ ადამიანთა კატეგო­რიას მიაკუთვნებდი საკუთარ თავს?
    - შეიძლება ითქვას, რომ გაწონასწორებული ვარ, ძნელია ჩემი მდგომარეობიდან გამოყვანა, მაგრამ შეუძლებელი ნამდვილად არაა. პირველ რიგში, წყობიდან უსამართლობას გამოვყავარ. საერთოდ, ძალიან დამთმობი ვარ, ბევრ რამეს ვთმობ იმის გამო, რომ კონფლიქტი ავირიდო, მაგრამ არის სიტუაციები, რომლებიც მაკარგვინებენ მოთმინებას და ამ დროს არაადამიანური ხმით ვამტკიცებ ჩემს სიმართლეს.

    - და ამ დროს მდგომარეობიდან რას გამოჰყავხარ?
    - ძილს. ემოციებიდან დაცლილს მეძინება ხოლმე. 32 წლის განმავლობაში რამდენჯერმე, ორჯერ ან სამჯერ ყოფილა შემთხვევა, როდესაც ასე მაგრად მიჩხუბია, ერთის მიზეზი მახსოვს, დანარჩენები კი - არა.

    - რას უკავშირდებოდა ეს ჩხუბი, გაგვიმხელ?

    - ქმართან მომივიდა კონფლიქტი და ბოლოს ისეთი განერვიულებული ვიყავი, რა ბგერებს გამოვცემდი, არ მახსოვს, შინაგანად სრულ აგონიაში ვიყავი და სიტყვებს ვერ ვაწყობდი, გაურკვეველ ბგერებს ვამბობდი.

    - აფექტურ მდგომარეობაში მიღებული გადაწყვეტილება ოდესმე გინანია?

    - იცით, რომ აფექტურ მდგომარეობაში გადაწყვეტილება არ მიმიღია? თუ გაბრაზებული ვარ, "თაროზე ვდებ" საკითხს, ვმშვიდდები. შეიძლება ამის გამო გულიც მტკიოდეს, მაგრამ ყველაფერს დაფიქრების შემდეგ ვწყვეტ, რომ მერე არ ვინანო. ჯერ ჩემ მიერ მიღებული არც ერთი გადაწყვეტილების გამო არ მინანია, მაგრამ არასოდეს თქვა არასოდესო - ხომ გაგიგიათ? ჰოდა, არაა გამორიცხული, მომავალში აფექტურ მდგომარეობაშიც მივიღო გადაწყვეტილება. ისე, ყელში უნდა მქონდეს ამოსული ყველაფერი, რომ რაღაც რადიკალურად

    შევცვალო. ფიქრის შედეგად მიღებულ გადაწყვეტილებას კი ვერავინ და ვერაფერი შემაცვლევინებს.

    - დეპრესიული თუ ხარ, ყოფილხარ ამ მდგომარეობაში?
    - არა და არც ვიცი, რას ნიშნავს ეს. ბოლო დროს ყველაფერს დეპრესიას ეძახიან, მეც ვამბობ ხოლმე ამას ხუმრობით, მაგრამ რეალურად დეპრესია არის მძიმე ვითარება და მძიმე ფონი ნევროზის შემდეგ.

    - ხშირად ტირი?

    - კი, მტირალა ვარ, ჰეფიენდით დასრულებულ ფილმზეც შეიძლება ვიტირო. ცრემლები მომდის როგორც დადებით, ასევე უარყოფით ემოციაზე. ახლა, რადგან უფრო მეტი დრო მაქვს, ბევრ ფილმს ვუყურებ და შე­საბამისად, ხშირად ვტირი. სხვათა შორის ნახევარი საათის წინაც მოვასწარი ტირილი, კომედიურ მელოდრამას ვუყურე, მაგრამ ტირილი მაინც მოვახერხე (იღიმის).

    - როდესაც პრობლემა გაქვს, მეგობრებთან გჩვევია გულის გადაშლა, თუ უფრო გულჩათხრობილი ხდები?
    - მეგობრებთან საუბარი მიყვარს და ეს აუცილებელიცაა, რადგან საკუთარ თავში ჩაკეტვა რთულია, ამ დროს შეიძლება ჯანსაღი აზროვნების უნარი დაკარგო და საკუთარ აზრებში ჩაიძირო. გარდა მეგობრებისა, დედასაც ხშირად ვუყვები ჩემს წუხილს, არა აქვს მნიშვნელობა, ეს პირად საკითხს ეხება, სამსახურისას თუ კიდევ სხვას; მაგრამ ხანდახან შეიძლება მივხვდე, რომ იმ კონკრეტულ მომენტში ლაპარაკი არ ღირს, რადგან ის ადამიანი სხვა ნოტზეა გადართული, მე კი სულ სხვა ნოტზე ვარ, ასეთ დროს ჯობია ყველაფერი თავის ადგილას დავტოვო და მაშინ ვესაუბრო, როცა ერთნაირ განწყობაზე ვიქნებით. პირადად მე ნებისმიერ მომენტში შემიძლია ადამიანის მოსმენა, თუ პრობლემა აქვს, ვუსმენ ბოლომდე და მერე საკუთარ აზრს გამოვთქვამ. ადამიანს ყოველთვის ისე უნდა მოექცე, როგორც შენ გინდა მოგექცნენ, ეს აქსიომაა, გარდაუვალია. მე თუ მსიამოვნებს ის, რომ ნებისმიერ მომენტში მზად არიან ჩემ მოსასმენად, მეც ასე უნდა ვიყო სხვებისთვის და ასეც ვიქცევი. ზოგჯერ უბრალოდ დაცლა და დახარჯვა გჭირდება იმ ემოციისგან, რაც გაწუხებს, ამიტომ მხოლოდ მოსმენაც დიდი სამსახურია.

    - მეგობარი არასდროს დაგიკარგავს?

    - წყენის გამო, არა. ცხოვრებაში ხდება ისე, რომ ადამიანებს თავად ცხოვრება გაშორებს, დრო ცვლის რაღაცებს, მაგრამ წყენის გამო არავისთან გამიწყვეტია ურთიერთობა. საერთოდ, წყენას ადვილად ვივიწყებ, გაბუტვა ჩემი სტილი არ არის, მალევე ვახდენ ურთიერთობის რეაბილიტაციას.

    - ვისგან იღებს კრიტიკას მაკა ძაგანია?
    - მეგობრებისგან, დედისგან, შვილისგან, ახლობელი ადამიანებისგან. რეალურად კრიტიკა არავის უყვარს, შინაგანად მაინც დისკომფორტი გიჩნდება კრიტიკის მოსმენისას, გირჩევნია შეგაქონ, მაგრამ მაინც ჩვეულებრივად ვისმენ. საერთოდ, მნიშვნელოვანი ისაა, რომ იმ კონკრეტულ საკითხში კომპეტენტურმა პიროვნებამ გაგაკრიტიკოს, შედეგად კი შენ შეიძლება გაიზარდო და უკეთ გააკეთო შენი საქმე. ვიღაცას შეიძლება კინოსთან, თეატრალურთან არც გაუვლია, ფილმებიც არ უნახავს და როგორ შეიძლება, ასეთი ადამიანის კრიტიკა მიიღო?

    - რა გაღიზიანებს ყველაზე მეტად ადამიანში?
    - თვალებში რომ მიყურებენ და მატყუებენ.

    - შენს ცხოვრებას რომ გადახედო, რას მიიჩნევ შეცდომად? რას შეცვლიდი?

    - ძირითადად შეცდომები პირად ცხოვრებაში მაქვს დაშვებული და ამიტომ ამაზე ვრცლად ლაპარაკი არ მინდა.

    - ეს მეუღლეს ეხება თუ შემდეგ ურთიერთობებს?
    - შეიძლება მეუღლეს ეხება, მაგრამ 18 წლის რომ ვიყო, ცოლად ისევ ჩემს მეუღლეს გავყვებოდი, რათა შვილი მყოლოდა, რომელიც მთელი ჩემი ცხოვრებაა. მართალია, მიმაჩნია, რომ ჩემი ოჯახის შექმნა დიდი შეცდომა იყო, ამას მაინც არ შევცვლიდი.

    - გავიგეთ, რომ საყვარელ ადამიანს დაშორდი, მართალია?
    - ძალიან არ მინდა ამ თემაზე ლაპარაკი, მაგრამ ასეა, მართალია.

    - რამ განაპირობა ხუთწლიანი ურთიერთობის დასრულება?
    - ორი ადამიანის შეუთავსებლობამ. როგორც ხდება ხოლმე, არც ერთია მართალი და არც მეორე, ეს ისეთი რაღაცაა, ოჯახის ფსიქოლოგებიც კი ვერ არკვევენ ბოლომდე, მართალი ან მტყუანი რომელი მხარეა. ერთმანეთს ვერ შევეწყვეთ და დიდი დრო დაგვჭირდა ამის მისახვედრად. სამწუხაროა, რომ ამდენი წლის ურთიერთობა წყალში ჩაიყარა, მაგრამ ასეც ხდება.

    - და ეს ის გადაწყვეტილებაა, რომელსაც არ შეცვლი?
    - კი, ეს დიდი ფიქრის შემდეგ, ცივ გონებაზე მიღებული გადაწყვეტილებაა.

    - რასაკვირველია, ეს გულ­ის ტკივილთან იქნება დაკავშირებული...
    - მანამდე უფრო იყო გულის ტკივილთან დაკავშირებული, სანამ ამ გადაწყვეტილებამდე მივიდოდი. ბევრი ვიფიქრე, ავწონ-დავწონე და მივხვდი, რომ ეს უნდა გამეკეთებინა. რა თქმა უნდა, გული მტკივა, შეუძლებელია, ხუთწლიანი ურთიერთობა ემოციისა და გულის ტკივილის გარეშე დაასრულო. ძაღლი რომ გყავს და დაკარგავ, იმას განიცდი და ადამიანთან დაშორება მით უმეტეს მტკივნეულია.

    ციცი ომანიძე
    ჟურნალი "რეიტინგი"



    2 825 ნახვა
    21-02-2013, 02:42
    GOGATV

    abezara