ნანა ნებიერიძე: "როცა ძალიან შეყვარებული ვარ, ყველაფერი მიხდება"
1 771 ნახვა
მომხიბვლელი ქართველი სპორტსმენი ქალი, ევროპის ჩემპიონი წყალში ხტომაში, ნანა ნებიერიძე, გარეგნული თვითგამოხატვისთვის ორიგინალურ სამოსს ირჩევს, ცდილობს, მასისგან გამორჩეული იყოს. მას "საკუთარი" მოდა აქვს, ამიტომ არც აქტუალურ სეზონურ ფერებს და არც დიზაინერთა ახალ კოლექციებს დიდ მნიშვნელობას არ ანიჭებს. ურჩევნია, კარგ მკერავებთან შეიკეროს ის, რაც თავად სურს. მის გარდერობში ყველაზე დიდ ადგილს ფეხსაცმელები იკავებს და ამ კოლექციის გასამდიდრებლად ფული არასოდეს ენანება. ყველაზე მომხიბვლელად კი მაშინ გრძნობს თავს, როცა შეყვარებულია. დარწმუნებულია, რომ ამ დროს ყურადღებას იქცევს არა სამოსით, არამედ ბედნიერებით.
– ნანა, დავიწყოთ თქვენი ყოველდღიური სტილით. როგორია ის?
– კლასიკურ–სპორტული. როცა სპორტულს ვამბობ, სპორტულებს და ბოტასებს არ ვგულისხმობ. ჯინსებს, პერანგებს და პიჯაკებს ყველაზე ხშირად ვხმარობ.
– რა ფერებს ირჩევთ სამოსში?
– გააჩნია, როგორ ხასიათზე ვარ. არის მომენტები, როცა შემიძლია მუქი ფერები ჩავიცვა. ზაფხულში შავ კაბებს არ ვხმარობ. ჩემს გარდერობში ვერ ნახავთ ზაფხულის ვერც ერთ შავ კაბას. როცა ცხელა, ძირითადად ღია ფერებს ვანიჭებ უპირატესობას, მაგრამ განსაკუთრებულად თეთრი მიყვარს. ფერების შეხამებასაც აუცილებლად ვაქცევ ყურადღებას. მწვანე ბათინკებზე წითელ ქუდს ვერ დავიხურავ. დიზაინერი არ ვარ, მაგრამ ფერებთან დაკავშირებით ჩემი შეხედულებები მაქვს.
– სეზონის აქტუალურ ფერებს თუ იყენებთ?
– არა. ვიცვამ იმას, რაც მიყვარს და მომწონს. რა მნიშვნელობა აქვს, რა ფერია აქტუალური? არ შემიძლია, აუცილებლად ის ჩავიცვა, რაც მოდაში შემოვა. ერთი პერიოდი ელექტრიკი ლურჯი კაბები იყო მოდაში, მაგრამ არ მიყიდია. მე ჩემი სამყარო და ჩემი მოდა მაქვს.
როცა ძალიან შეყვარებული ვარ, მაშინ ყველა ფერი მომწონს და ვფიქრობ, რომ ყველაფერი მიხდება. რაც მთავარია, მგონია, რომ ამ დროს იმით კი არ ვიქცევ ყურადღებას, თუ რა მაცვია, არამედ იმით, რომ ძალიან ბედნიერი ვარ.
– სამოსი თქვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია თუ თვლით, რომ უბრალოდ საჭიროა?
– ჩემთვის მთავარია, ტანსაცმელი კომფორტს მიქმნიდეს. როცა ერთი ზომით პატარა ფეხსაცმელი გაცვია, ხომ აუცილებლად ცუდ ხასიათზე ხარ და არაფერი მოგწონს. ზუსტად ასე მემართება, თუ სამოსი კარგად არ მაქვს მორგებული.
– გამორჩეულად საყვარელი ბრენდი თუ გაქვთ?
– იტალიური ბრენდების მანიაკი ვარ. იტალიური ყველაფერი მიყვარს, მათი კერძები, სტილი...
– ტანსაცმლის ყიდვის პროცესი გიყვართ?
– არ მიყვარს, რადგან ძალიან ვიღლები. კარგი ისაა, როცა შოპინგზე მივდივარ და ყოველთვის ზუსტად ვიცი, რა მჭირდება, რა უნდა ვიყიდო. ტყუილად სიარული და თვალიერება არ მიყვარს.
– მაღაზიებში ვისთან ერთად დადიხართ?
– ამ დროს ერთადერთი პარტნიორი ჩემი შვილია. როცა საშოპინგოდ მარტო მივდივარ, ძალიან ვიბნევი, ვერაფერს ვხედავ, არაფერი მომწონს. როცა ჩემს შვილთან ერთად ვარ, უფრო თამამად შემიძლია ტანსაცმლის ამორჩევა.
– დედა–შვილი გემოვნებაში თანხმდებით?
– კი. რამდენიმე კვირის წინ ქორწილში მიდიოდა. მაღაზიებში ფოტოებს იღებდა, მიგზავნიდა და მეკითხებოდა, რომელი ფეხსაცმელი, რომელი კაბა ჯობიაო. მეც სოციალური ქსელის წყალობით ვურჩევდი, რომელი უკეთესი იყო.
– ერთმანეთის ტანსაცმელს ხმარობთ?
– როგორ არა. ჩემი ძალიან ბევრი სამოსი აქვს, ძირითადად ჩემს მაისურებს და პერანგებს ხმარობს. რაც შეეხება ფეხსაცმელს, ჩემზე პატარა ზომის ფეხი აქვს და ამის გამო ძალიან ნერვიულობს.
ჩემს შვილს კი შემიძლია ვათხოვო ტანსაცმელი, მაგრამ მეგობრებს, მირჩევნია, ვაჩუქო. ყველას არ აქვს ყიდვის საშუალება, ამიტომ, როცა რომელიმე კაბაზე მეუბნებიან, მათხოვეო, რა თქმა უნდა, უარს არ ვეუბნები და ვჩუქნი. თანაც მგონია, რომ, რადგან მთხოვს, ე.ი. მას უფრო სჭირდება, ვიდრე შეიძლება ოდესმე მე დამჭირდეს.
– სამეგობროში თქვენ თუ ითხოვთ ხოლმე სამოსს?
– ახალგაზრდობაში იყო ასეთი შემთხვევა, დაქალს ვთხოვე კაბა. მაშინ ბევრი მაღაზია არ იყო, ამიტომ ჭირდა ტანსაცმლის ყიდვა. მე ძალიან ხშირად დავდიოდი საზღვარგარეთ, ამიტომ უფრო მეტი ტანსაცმელი მქონდა, ვიდრე მათ.
– მაღაზიებში ქართულ მომსახურებაზე რა აზრის ხართ?
– არ მომწონს, პირველ რიგში, ის, მაღაზიაში რომ შევდივარ და კონსულტანტების ყურადღებას ვერ ვგრძნობ. არ იციან, იქ რისთვის არიან, რა არის მათი მოვალეობა. მეორეც, მაღაზიებში საშინელი სიგარეტის სუნი დგას, რაც ძალიან არ მიყვარს. არ მესმის, იქ დაკიდულ სამოსს სიგარეტის სუნი რატომ უნდა ასდიოდეს. მესამე და ალბათ ყველაზე მთავარი ისაა, რომ საქართველოში ტანსაცმელი ძალიან ძვირია. ეს საშინელებაა! დღევანდელ დღეს ქართველების 90 პროცენტს უკვე შეუძლია საზღვარგარეთ წასვლა და იქ შოპინგი. ყველა კარგად ერკვევა, სად რა ღირს სამოსი და არ მესმის, ქართველები ამხელა ფასს რატომ ადებენ ძალიან იაფ საქონელს. საზღვარგარეთ სიარულს რომ თავი დავანებოთ, ბოლო–ბოლო, შეუძლიათ ინტერნეტით გამოიწერონ.
– თქვენც სარგებლობთ ინტერნეტშოპინგით?
– ძალიან მრცხვენია ამის თქმა, მაგრამ არ ვსარგებლობ. არ მესმის, ისე როგორ უნდა ვიყიდო რამე, თუ ხარისხი არ ვნახე. ფეხსაცმელი ბრმად რატომ უნდა ვიყიდო, თუ არ გავიზომე, თუ არ შევხედე, მიხდება თუ არა. ჩემი დაქალები ინტერნეტიდან გამოწერის მანიაკები არიან, დღე და ღამე სხედან და ათვალიერებენ, მაგრამ ჩამოსული საქონლის უმეტესობა აღარ მოსწონთ, ხან თავიანთი ზომები არ ჩამოსდით, ხან ხარისხით არიან უკმაყოფილოები და ხანაც ის ფერი არ არის, რომელიც უნდოდათ. მირჩევნია, ორი ცალი ზედატანი მქონდეს და ძალიან მიყვარდეს, ვიდრე ბევრი ეკიდოს ჩემს გარდერობში და არაფერში გამომადგეს.
– არ გბეზრდებათ ერთი და იგივე ტანსაცმელი?
– თუ მაღაზიაში საჩემოს ვერაფერს ვნახულობ, არ მაქვს პრეტენზია, შემიძლია საკმაოდ დიდხანს მეცვას ის, რაც მაქვს.
– ფეხსაცმელიც ერთი–ორი წყვილი, მაგრამ ხარისხიანი გაქვთ?
– უზომო რაოდენობის ფეხსაცმელი მაქვს. ჩემი დაქალები, ოჯახის წევრები, სულ მეკითხებიან, ამდენი გაქვს და კიდევ რატომ ყიდულობო. ბევრი წყვილი იმიტომ მაქვს, რომ კარგი ხმარება ვიცი, ვუვლი. წლები ისე გადის, რომ ისევ ახალივით გამოიყურება და რა ვუყო, ხომ არ გადავყრი?! თანაც ფეხსაცმელი ქალისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ეს მხოლოდ ჩემი აზრი არ არის, ჩემი კერპის, მერილინ მონროს ნათქვამია. ქალს მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი ყველაზე მეტად ხდის ქალურს. ამერიკაში არც ერთ ქალს აცვია მაღალ ქუსლებზე, რადგან საშინელი ცხოვრების ტემპია. მანჰეტენზე ქალს მაღალი ქუსლებით თუ ნახავ, ყველა შემთხვევაში ან უკრაინელია, ან რუსი და არავითარ შემთხვევაში – ამერიკელი.
სამუშაოს გამო ძალიან რთულია მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლით სიარული, ამიტომ ყოველთვის აღვნიშნავ, რომ, პირველ რიგში, ფეხსაცმელი უნდა იყოს კარგი სახმარი. მირჩევნია, დიდი თანხა გადავიხადო და კარგი ფეხსაცმელი ვიყიდო, ვიდრე კაფეებში წავიდე და ფული იქ დავხარჯო.
– ანუ სამოსი არის ის, რაშიც ბევრის გადახდა არ გენანებათ?
– აბა, რა! მირჩევნია, კარგი ფეხსაცმელი მეცვას, ვიდრე კაფეებში კარგი კრუასანები ვჭამო. რა სჯობს, როცა ადამიანი კარგად გამოიყურება?
– აქსესუარებზე რას გვეტყვით – ჩანთებზე, სათვალეებზე, სამკაულებზე...
– ჩემს ბავშვობაში ქალები თვლიდნენ, რომ ფეხსაცმელი, ჩანთა და ქამარი აუცილებლად ერთ ფერში უნდა ყოფილიყო. ახლა სულ სხვა მოდაა, ძალიან მომწონს მრავალფეროვნება. ჩანთა და სათვალე ყველაზე მეტად მიყვარს. რაც შეეხება სამკაულებს, ოქროს ვანიჭებ უპირატესობას. ჩემთვის ძვირფასი ბიჟუტერია არ არსებობს. ჩემი ოქროს სამკაულები ძალიან სადა და საყვარელია. რა ოქროულობაც მაქვს, ყველაფერი ნაჩუქარია, ამიტომ ჩემთვის ძალიან ძვირფასია. ჩემი დაბადების დღე მიყვარს, რადგან საჩუქრებს ვიღებ. მაგრამ ასაკი რომ მემატება, ეგ კი არ მომწონს.
– თქვენს გარდერობში საღამოს კაბები თუ არის?
– სამწუხაროდ, საქართველოში ჩემი გემოვნების საღამოს კაბის ყიდვა შეუძლებელია. საუკეთესო გამოსავალია, თუ კარგი მკერავი გყავთ, მას შეაკერვინოთ თქვენს გემოზე და თქვენს ტანზე.
– მოდაში რაც შემოდის, უცბათ ვრცელდება და მერე მასობრივად ყველას აცვია. ასეთ ტანსაცმელს თქვენც ყიდულობთ ხოლმე?
– სამწუხაროდ, არ შემიძლია ისეთი რაღაც ჩავიცვა, რაც ბევრს აცვია. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ პროტესტს გამოვხატავ, უბრალოდ ცოტა სხვანაირი სტილი მაქვს. რასაც ვუყურებ, რატომღაც ყველა თინეიჯერულ სტილზეა გადასული, მე კი კლასიკური სამოსი ძალიან მომწონს.
– ასეთ დროს კარგი გამოსავალია დიზაინერების ექსკლუზიური ნამუშევრები.
– ქართველ დიზაინერებზე ვერაფერს ვიტყვი, რადგან მათთან შეხება არ მქონია. მიხარია, რომ ჩვენებები ხშირად ტარდება, ოღონდ მე არ დავდივარ. ძალიან მიყვარს მოდის ჟურნალები. იქიდან ბევრ ინფორმაციას ვიღებ არამარტო ჩაცმაზე, არამედ კანის, თმის, ფრჩხილების მოვლაზე.
– ქართველი და უცხოელი მამაკაცების ჩაცმულობა რითი განსხვავდება ერთმანეთისგან და რას ფიქრობთ, როგორ უნდა ეცვას კაცს?
– იტალიელი მამაკაცების სტილი მომწონს ძალიან. უზომოდ დახვეწილები არიან, ვგიჟდები! იტალიელი მამაკაცი არის ხარისხი, ეს არის ბრენდი. აცვიათ პიჯაკები, უკეთიათ შარფები...
რაც შეეხება ქართველი მამაკაცების ჩაცმულობას, ცოტა რთული თემაა. პრობლემა ისაა, რომ კაცებს ფორმა არ აქვთ, მხოლოდ ღიპები არიან. ქართველი კაცები თავს არ უვლიან და ამის გამო ძალიან ვწუხვარ. ძალიან ცოტანი არიან მოვლილები. მე მომწონს მოვლილი და სპორტული აღნაგობის კაცები.
ქეთი დინოშვილი, ჟურნალი სარკე
– ნანა, დავიწყოთ თქვენი ყოველდღიური სტილით. როგორია ის?
– კლასიკურ–სპორტული. როცა სპორტულს ვამბობ, სპორტულებს და ბოტასებს არ ვგულისხმობ. ჯინსებს, პერანგებს და პიჯაკებს ყველაზე ხშირად ვხმარობ.
– რა ფერებს ირჩევთ სამოსში?
– გააჩნია, როგორ ხასიათზე ვარ. არის მომენტები, როცა შემიძლია მუქი ფერები ჩავიცვა. ზაფხულში შავ კაბებს არ ვხმარობ. ჩემს გარდერობში ვერ ნახავთ ზაფხულის ვერც ერთ შავ კაბას. როცა ცხელა, ძირითადად ღია ფერებს ვანიჭებ უპირატესობას, მაგრამ განსაკუთრებულად თეთრი მიყვარს. ფერების შეხამებასაც აუცილებლად ვაქცევ ყურადღებას. მწვანე ბათინკებზე წითელ ქუდს ვერ დავიხურავ. დიზაინერი არ ვარ, მაგრამ ფერებთან დაკავშირებით ჩემი შეხედულებები მაქვს.
– სეზონის აქტუალურ ფერებს თუ იყენებთ?
– არა. ვიცვამ იმას, რაც მიყვარს და მომწონს. რა მნიშვნელობა აქვს, რა ფერია აქტუალური? არ შემიძლია, აუცილებლად ის ჩავიცვა, რაც მოდაში შემოვა. ერთი პერიოდი ელექტრიკი ლურჯი კაბები იყო მოდაში, მაგრამ არ მიყიდია. მე ჩემი სამყარო და ჩემი მოდა მაქვს.
როცა ძალიან შეყვარებული ვარ, მაშინ ყველა ფერი მომწონს და ვფიქრობ, რომ ყველაფერი მიხდება. რაც მთავარია, მგონია, რომ ამ დროს იმით კი არ ვიქცევ ყურადღებას, თუ რა მაცვია, არამედ იმით, რომ ძალიან ბედნიერი ვარ.
– სამოსი თქვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია თუ თვლით, რომ უბრალოდ საჭიროა?
– ჩემთვის მთავარია, ტანსაცმელი კომფორტს მიქმნიდეს. როცა ერთი ზომით პატარა ფეხსაცმელი გაცვია, ხომ აუცილებლად ცუდ ხასიათზე ხარ და არაფერი მოგწონს. ზუსტად ასე მემართება, თუ სამოსი კარგად არ მაქვს მორგებული.
– გამორჩეულად საყვარელი ბრენდი თუ გაქვთ?
– იტალიური ბრენდების მანიაკი ვარ. იტალიური ყველაფერი მიყვარს, მათი კერძები, სტილი...
– ტანსაცმლის ყიდვის პროცესი გიყვართ?
– არ მიყვარს, რადგან ძალიან ვიღლები. კარგი ისაა, როცა შოპინგზე მივდივარ და ყოველთვის ზუსტად ვიცი, რა მჭირდება, რა უნდა ვიყიდო. ტყუილად სიარული და თვალიერება არ მიყვარს.
– მაღაზიებში ვისთან ერთად დადიხართ?
– ამ დროს ერთადერთი პარტნიორი ჩემი შვილია. როცა საშოპინგოდ მარტო მივდივარ, ძალიან ვიბნევი, ვერაფერს ვხედავ, არაფერი მომწონს. როცა ჩემს შვილთან ერთად ვარ, უფრო თამამად შემიძლია ტანსაცმლის ამორჩევა.
– დედა–შვილი გემოვნებაში თანხმდებით?
– კი. რამდენიმე კვირის წინ ქორწილში მიდიოდა. მაღაზიებში ფოტოებს იღებდა, მიგზავნიდა და მეკითხებოდა, რომელი ფეხსაცმელი, რომელი კაბა ჯობიაო. მეც სოციალური ქსელის წყალობით ვურჩევდი, რომელი უკეთესი იყო.
– ერთმანეთის ტანსაცმელს ხმარობთ?
– როგორ არა. ჩემი ძალიან ბევრი სამოსი აქვს, ძირითადად ჩემს მაისურებს და პერანგებს ხმარობს. რაც შეეხება ფეხსაცმელს, ჩემზე პატარა ზომის ფეხი აქვს და ამის გამო ძალიან ნერვიულობს.
ჩემს შვილს კი შემიძლია ვათხოვო ტანსაცმელი, მაგრამ მეგობრებს, მირჩევნია, ვაჩუქო. ყველას არ აქვს ყიდვის საშუალება, ამიტომ, როცა რომელიმე კაბაზე მეუბნებიან, მათხოვეო, რა თქმა უნდა, უარს არ ვეუბნები და ვჩუქნი. თანაც მგონია, რომ, რადგან მთხოვს, ე.ი. მას უფრო სჭირდება, ვიდრე შეიძლება ოდესმე მე დამჭირდეს.
– სამეგობროში თქვენ თუ ითხოვთ ხოლმე სამოსს?
– ახალგაზრდობაში იყო ასეთი შემთხვევა, დაქალს ვთხოვე კაბა. მაშინ ბევრი მაღაზია არ იყო, ამიტომ ჭირდა ტანსაცმლის ყიდვა. მე ძალიან ხშირად დავდიოდი საზღვარგარეთ, ამიტომ უფრო მეტი ტანსაცმელი მქონდა, ვიდრე მათ.
– მაღაზიებში ქართულ მომსახურებაზე რა აზრის ხართ?
– არ მომწონს, პირველ რიგში, ის, მაღაზიაში რომ შევდივარ და კონსულტანტების ყურადღებას ვერ ვგრძნობ. არ იციან, იქ რისთვის არიან, რა არის მათი მოვალეობა. მეორეც, მაღაზიებში საშინელი სიგარეტის სუნი დგას, რაც ძალიან არ მიყვარს. არ მესმის, იქ დაკიდულ სამოსს სიგარეტის სუნი რატომ უნდა ასდიოდეს. მესამე და ალბათ ყველაზე მთავარი ისაა, რომ საქართველოში ტანსაცმელი ძალიან ძვირია. ეს საშინელებაა! დღევანდელ დღეს ქართველების 90 პროცენტს უკვე შეუძლია საზღვარგარეთ წასვლა და იქ შოპინგი. ყველა კარგად ერკვევა, სად რა ღირს სამოსი და არ მესმის, ქართველები ამხელა ფასს რატომ ადებენ ძალიან იაფ საქონელს. საზღვარგარეთ სიარულს რომ თავი დავანებოთ, ბოლო–ბოლო, შეუძლიათ ინტერნეტით გამოიწერონ.
– თქვენც სარგებლობთ ინტერნეტშოპინგით?
– ძალიან მრცხვენია ამის თქმა, მაგრამ არ ვსარგებლობ. არ მესმის, ისე როგორ უნდა ვიყიდო რამე, თუ ხარისხი არ ვნახე. ფეხსაცმელი ბრმად რატომ უნდა ვიყიდო, თუ არ გავიზომე, თუ არ შევხედე, მიხდება თუ არა. ჩემი დაქალები ინტერნეტიდან გამოწერის მანიაკები არიან, დღე და ღამე სხედან და ათვალიერებენ, მაგრამ ჩამოსული საქონლის უმეტესობა აღარ მოსწონთ, ხან თავიანთი ზომები არ ჩამოსდით, ხან ხარისხით არიან უკმაყოფილოები და ხანაც ის ფერი არ არის, რომელიც უნდოდათ. მირჩევნია, ორი ცალი ზედატანი მქონდეს და ძალიან მიყვარდეს, ვიდრე ბევრი ეკიდოს ჩემს გარდერობში და არაფერში გამომადგეს.
– არ გბეზრდებათ ერთი და იგივე ტანსაცმელი?
– თუ მაღაზიაში საჩემოს ვერაფერს ვნახულობ, არ მაქვს პრეტენზია, შემიძლია საკმაოდ დიდხანს მეცვას ის, რაც მაქვს.
– ფეხსაცმელიც ერთი–ორი წყვილი, მაგრამ ხარისხიანი გაქვთ?
– უზომო რაოდენობის ფეხსაცმელი მაქვს. ჩემი დაქალები, ოჯახის წევრები, სულ მეკითხებიან, ამდენი გაქვს და კიდევ რატომ ყიდულობო. ბევრი წყვილი იმიტომ მაქვს, რომ კარგი ხმარება ვიცი, ვუვლი. წლები ისე გადის, რომ ისევ ახალივით გამოიყურება და რა ვუყო, ხომ არ გადავყრი?! თანაც ფეხსაცმელი ქალისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ეს მხოლოდ ჩემი აზრი არ არის, ჩემი კერპის, მერილინ მონროს ნათქვამია. ქალს მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი ყველაზე მეტად ხდის ქალურს. ამერიკაში არც ერთ ქალს აცვია მაღალ ქუსლებზე, რადგან საშინელი ცხოვრების ტემპია. მანჰეტენზე ქალს მაღალი ქუსლებით თუ ნახავ, ყველა შემთხვევაში ან უკრაინელია, ან რუსი და არავითარ შემთხვევაში – ამერიკელი.
სამუშაოს გამო ძალიან რთულია მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლით სიარული, ამიტომ ყოველთვის აღვნიშნავ, რომ, პირველ რიგში, ფეხსაცმელი უნდა იყოს კარგი სახმარი. მირჩევნია, დიდი თანხა გადავიხადო და კარგი ფეხსაცმელი ვიყიდო, ვიდრე კაფეებში წავიდე და ფული იქ დავხარჯო.
– ანუ სამოსი არის ის, რაშიც ბევრის გადახდა არ გენანებათ?
– აბა, რა! მირჩევნია, კარგი ფეხსაცმელი მეცვას, ვიდრე კაფეებში კარგი კრუასანები ვჭამო. რა სჯობს, როცა ადამიანი კარგად გამოიყურება?
– აქსესუარებზე რას გვეტყვით – ჩანთებზე, სათვალეებზე, სამკაულებზე...
– ჩემს ბავშვობაში ქალები თვლიდნენ, რომ ფეხსაცმელი, ჩანთა და ქამარი აუცილებლად ერთ ფერში უნდა ყოფილიყო. ახლა სულ სხვა მოდაა, ძალიან მომწონს მრავალფეროვნება. ჩანთა და სათვალე ყველაზე მეტად მიყვარს. რაც შეეხება სამკაულებს, ოქროს ვანიჭებ უპირატესობას. ჩემთვის ძვირფასი ბიჟუტერია არ არსებობს. ჩემი ოქროს სამკაულები ძალიან სადა და საყვარელია. რა ოქროულობაც მაქვს, ყველაფერი ნაჩუქარია, ამიტომ ჩემთვის ძალიან ძვირფასია. ჩემი დაბადების დღე მიყვარს, რადგან საჩუქრებს ვიღებ. მაგრამ ასაკი რომ მემატება, ეგ კი არ მომწონს.
– თქვენს გარდერობში საღამოს კაბები თუ არის?
– სამწუხაროდ, საქართველოში ჩემი გემოვნების საღამოს კაბის ყიდვა შეუძლებელია. საუკეთესო გამოსავალია, თუ კარგი მკერავი გყავთ, მას შეაკერვინოთ თქვენს გემოზე და თქვენს ტანზე.
– მოდაში რაც შემოდის, უცბათ ვრცელდება და მერე მასობრივად ყველას აცვია. ასეთ ტანსაცმელს თქვენც ყიდულობთ ხოლმე?
– სამწუხაროდ, არ შემიძლია ისეთი რაღაც ჩავიცვა, რაც ბევრს აცვია. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ პროტესტს გამოვხატავ, უბრალოდ ცოტა სხვანაირი სტილი მაქვს. რასაც ვუყურებ, რატომღაც ყველა თინეიჯერულ სტილზეა გადასული, მე კი კლასიკური სამოსი ძალიან მომწონს.
– ასეთ დროს კარგი გამოსავალია დიზაინერების ექსკლუზიური ნამუშევრები.
– ქართველ დიზაინერებზე ვერაფერს ვიტყვი, რადგან მათთან შეხება არ მქონია. მიხარია, რომ ჩვენებები ხშირად ტარდება, ოღონდ მე არ დავდივარ. ძალიან მიყვარს მოდის ჟურნალები. იქიდან ბევრ ინფორმაციას ვიღებ არამარტო ჩაცმაზე, არამედ კანის, თმის, ფრჩხილების მოვლაზე.
– ქართველი და უცხოელი მამაკაცების ჩაცმულობა რითი განსხვავდება ერთმანეთისგან და რას ფიქრობთ, როგორ უნდა ეცვას კაცს?
– იტალიელი მამაკაცების სტილი მომწონს ძალიან. უზომოდ დახვეწილები არიან, ვგიჟდები! იტალიელი მამაკაცი არის ხარისხი, ეს არის ბრენდი. აცვიათ პიჯაკები, უკეთიათ შარფები...
რაც შეეხება ქართველი მამაკაცების ჩაცმულობას, ცოტა რთული თემაა. პრობლემა ისაა, რომ კაცებს ფორმა არ აქვთ, მხოლოდ ღიპები არიან. ქართველი კაცები თავს არ უვლიან და ამის გამო ძალიან ვწუხვარ. ძალიან ცოტანი არიან მოვლილები. მე მომწონს მოვლილი და სპორტული აღნაგობის კაცები.
ქეთი დინოშვილი, ჟურნალი სარკე
