მიშა ცინცაძემ ნათია ჩემია ცოლად მოიყვანა

"კომედი ჯგუფის" შედარებით ახალბედა მსახიობსა და სცენარისტს, მიშა ცინცაძეს, მაყურებელი უფრო ხშირად მუსიკალურ სკეტჩებში ხედავს და სწორედ ამან გახადა პოპულარული. მიშა ახლახან დაქორწინდა. მისი რჩეული 27 წლის ნათია ჩემიაა. წყვილმა ერთმანეთი "რუსთავი 2"–ში, გადაცემა "გააცინე და მოიგე"–ს ჩაწერაზე გაიცნო. მოვლენები ძალიან სწრაფად განვითარდა და ზაფხულში დაწყებული ურთიერთობა 19 იანვარს ოჯახის შექმნით დასრულდა. მიშას და ნათიას ჯერ ქორწილი არ გადაუხდიათ და არც ჯვარი დაუწერიათ. გრანდიოზულ ქორწილს ზაფხულში ბათუმში გეგმავენ.
– მიშა, გაბედნიერებას გილოცავთ! ვინ არის თქვენი რჩეული და სად გაიცანით ერთმანეთი?
– ჩემი ცოლი ულამაზესი და უჭკვიანესი გოგონა, ნათია ჩემიაა. ერთმანეთი ძალიან საინტერესოდ გავიცანით. ის გადაცემა "გააცინე დ მოიგე"–ს ჩაწერაზე იყო. როცა ნათიას გვერდით ჩავუარე, მითხრა, შენს კლიპებში მინდა მონაწილეობის მიღება, ძალიან კარგად ვცეკვავო. დიდი სიამოვნებით, როგორც კი ახალ კლიპს გადავიღებთ, დაგიკავშირდები–მეთქი, ვუთხარი. ასე დაიწყო ჩვენი ნაცნობობა. ყველაფერი ძალიან მალე და ბუნებრივად მოხდა.
– რამდენი ხანია, რაც მას იცნობთ?
– ზაფხულში გავიცანი და ახლა უკვე ჩემი მეუღლეა. ნათია 27 წლისაა, მე 26–ის.
– რადგან გადაცემა "გააცინე და მოიგე"–ში მიიღო მონაწილეობა, გამოდის, რომ თქვენს სფეროსთან ახლოსაა.
– კი, ახლოსაა, რაც ძალიან მახარებს. მართლაც ფანტასტიკურად ცეკვავს და სიმღერის ნიჭიც აქვს. პატარა კომპლექსები ჰქონდა, მაგრამ ნელ–ნელა მოვახსნევინე, ახლა უკვე ერთად ვმღერით ხოლმე, ოღონდ – სახლში. ცოტა ხანში მეგობრების წრეში გავიტანთ ჩვენს სიმღერებს.

– მასაც თქვენთან ხომ არ დააწყებინებთ მუშაობას?
– ვნახოთ, გამორიცხული არ არის.
– ქორწილი გადაიხადეთ?
– არა, ჯერ არც ჯვარი დაგვიწერია. დავიწინდეთ, ეს ჯვრისწერამდე ცერემონიალია. მოძღვრისგან ერთად ცხოვრების კურთხევა ავიღეთ. გვინდა, ჯვრისწერა, ხელისმოწერა და ქორწილი ერთად გვქონდეს.
– როგორ ქორწილს გეგმავთ?
– ბათუმელი ვარ და ჩემს ქალაქში გადავიხდით ლამაზ ქორწილს. იმ დღეს ორივე ვიმღერებთ.
– რას საქმიანობს ახლა თქვენი მეუღლე?
– ერთ–ერთ მაღაზიაში მუშაობს, მაგრამ აპირებს, რომ ხელოვნების სფეროს გაჰყვეს.
– რამდენადაც ვიცი, ოჯახში თქვენი დაქორწინების საკითხი აქტიურად განიხილებოდა. ალბათ მშობლები ამ ნაბიჯით ძალიან გაახარეთ.
– კი, ასეა. ყველაზე მეტად ის მახარებს, რომ მათ და ნათიას ერთმანეთი უზომოდ უყვართ. რამდენიმე თვის წინ ნათია ბათუმში მყავდა ჩაყვანილი. ჩემი ოჯახის წევრები და ჩემი მეუღლე ერთმანეთს ფანტასტიკურად შეეწყვნენ, რამაც პროცესები კიდევ უფრო დააჩქარა.
– ასე მოკლე პერიოდში რითი მოგხიბლათ ნათიამ?
– სილამაზით, უშუალობით, ბუნებით, მეგობრობით. ვიგრძენი, რომ ის "ის" იყო, ვისაც ყოველთვის ველოდი.
– ახლა ის გვიამბეთ, "კომედი ჯგუფში" როგორ აღმოჩნდით.
– თავიდან "აჭარის" ტელევიზიაში ვმუშაობდი, უფრო მანამდე კი "კავეენში", 2005 წლის ჩემპიონ გუნდ "რეზერვისტებში" ვთამაშობდი. იქიდან მიცნობდა ალეკო მალხაზიშვილი და ეს გუნდი. როცა ახალი პროექტი, სერიალი "ალუბლების ქუჩა" დაიწყეს, სცენარისტების დამატება გადაწყვიტეს, მათ შორის ერთ–ერთი მე აღმოვჩნდი. ბათუმში ვცხოვრობდი, დამირეკეს და მას შემდეგ აქეთ ვარ.
3 წლის ვიყავი, სცენაზე რომ გამოვდიოდი. 12–13 წლამდე ბათუმის ანსამბლ "ჩიორაში" ვმღეროდი. შემდეგ ჟურნალისტიკაზე ჩავაბარე და "აჭარის" ტელევიზიაში სამზარეულოს რუბრიკის წამყვანი ვიყავი, ასევე რამდენიმე საავტორო გადაცემაც მქონდა.
– სცენარისტობიდან მსახიობად როგორ იქეცით?
– "ალუბლების ქუჩა" რომ დაიხურა, "კომედი ჯგუფის" და "ვანოს შოუს" სცენარისტად და მსახიობად გადავედი. თუ რამე სიმღერაა საჭირო, ვანოსთან მაშინ გამოვდივარ. მახსოვს პირველი სკეტჩი, სადაც ვითამაშე – თათია სულუაშვილი და მიშა ანდღულაძე იყვნენ მეძავები და მე – კლიენტი. პირველ გამოსვლაზე საშინლად ვინერვიულე. ზოგადად, არ არსებობს გამოსვლა, კონცერტი, უზომოდ არ ვნერვიულობდე. საერთოდ, მუსიკალური ნომერი უფრო მომგებიანი და ორიგინალურია. ამიტომ ვცდილობთ, მუსიკალური ხუმრობები ხშირად გავაკეთოთ. როგორც გითხარით, მუსიკის ნიჭი ბავშვობიდან მაქვს და ვმღერი. შემდეგში უკვე მუსიკალური ინსტრუმენტების შესწავლის ინტერესი გამიჩნდა. 5–6 წლის ასაკში საყვირზე ვუკრავდი, მამაჩემმა მასწავლა. გიტარაზე და პიანინოზე დაკვრა კი ჩემით ავითვისე. სხვადასხვა საკრავების შესწავლის პროცესი ძალიან მაინტერესებს. თუ ინტერნეტში რაიმე საინტერესო საკრავს ვნახავ, ვიწერ, მერე ვზივარ და ვსწავლობ. ეს ჩემთვის ერთგვარი ჰობია.
– მუსიკალური განათლება გაქვთ?
– არა, 4 წელი კი ვისწავლე, მაგრამ არ დამიმთავრებია. აბსოლუტური სმენა მაქვს, ერთხელ ნოტით რომ დავუკრავდი, მამახსოვრდებოდა. მერე ნოტს აღარ ვუყურებდი და ზეპირად ვუკრავდი, ამიტომ ნოტები ვერ ავითვისე, თვალმა ვერ დაიმახსოვრა. მუსიკალურ განათლებას კი შევეშვი, მაგრამ მუსიკისთვის თავი არასდროს დამინებებია. ბათუმის კვარტეტ "გოგლაურაშიც" ვმღეროდი.
– არ გიფიქრიათ, მომღერალი ყოფილიყავით?
– სადაც ახლა ვმუშაობ, უფრო ფართო სპექტრით შემიძლია მუსიკა გამოვიყენო.
– როდის მოგწონთ საკუთარი თავი, როცა მღერით, თუ როცა თამაშობთ?
– როცა ვმღერი, რადგან ამ საქმეს დიდი ხანია ვაკეთებ და უფრო თავდაჯერებული ვარ, ვიდრე თამაშის დროს.
– როგორ იქმნება მუსიკალური ნომრები, რასაც ასრულებთ?
– როცა "კომედი ჯგუფისთვის" ვაკეთებთ, ძირითადად ჰიტის გადაკეთება გვიწევს. "ვანოს შოუში" ახალი ჯგუფი "სამოქალაქო სექტორი" შეიქმნა. ვასო ფხაკაძეს არაჩვეულებრივი ლექსები აქვს და მისი მუსიკალურად შეფუთვა გადავწყვიტეთ. ეს ჯგუფი პოლიტიკურ თემებზე მღერის და ხუმრობს, შუაში კი ვასო ფხაკაძე შემოდის ხოლმე თავისი ლექსებით. ასეთ შემთხვევებში ახალი სიმღერები იწერება. "სამოქალაქო სექტორი" ჯგუფ "მგზავრებს" ჰგავს, ამიტომ ვცდილობთ, სიმღერები მათ სტილში დავწეროთ.
– ჯგუფში შედარებით ახალი ხართ, ყველაზე კარგად ვის შეეწყვეთ?
– აქ რამდენიმე ადამიანი ერთად მოვედით და მათ უფრო შევეწყვე, მათთან შედარებით შეხუმრებული ვარ.
– სოციალურ ქსელებში საკმაოდ პოპულარულია ნოდარ ხადურზე თქვენი სიმღერა და, სხვათა შორის, ცოტათი ჰგავხართ კიდეც მას...
– "კომედი ჯგუფის" კონცერტზე ვმუშაობდით, რა დროსაც, თუ არ ვცდები, ვართე მარგველაშვილს დაებადა ეს იდეა და ნოდარ ხადურთან ოდნავ მიმსგავსებული იერით მე ამარჩიეს. ისე, ჩემი აზრით, სხვები გაცილებით უფრო ჰგვანან, ვიდრე მე. ვფიქრობ, რომ ხალხს ეს ნომერი მოეწონა და ძალიან პოპულარული გახდა.
– ოჯახის წევრები რას საქმიანობენ?
– მამამ, კახა ცინცაძემ, კონსერვატორია დაამთავრა. იქ გაიცნო დედაჩემიც, მედიკო ზარანდია, კურსელები იყვნენ. მამაჩემმა ძალიან ცოტა ხანი იმუშავა პროფესიით. ძალიან ბევრ ინსტრუმენტზე უკრავს, ამიტომ ბავშვთა ინსტრუმენტული ანსამბლი "ნიკე" შექმნა თბილისში. დედა ბათუმის ერთ–ერთ ლიცეუმში მუსიკის პედაგოგია. მუსიკის ნიჭი მშობლებისგან გამომყვა. მამაჩემს ახლა ბენდი "სითი ბენდი" ჰყავს, რომელთან ერთადაც "ნიჭიერში" გამოვიდა და, როგორც მოგეხსენებათ, გაიმარჯვეს. იმ დღეს დარბაზში მეუღლესთან ერთად ვიჯექი და ორივე ერთად ვკიოდით.
– როცა მუსიკალურ ნომრებს ასრულებთ, მამათქვენი რჩევებს, მიმართულებებს თუ გაძლევთ, გეუბნებათ, რა სჯობს და რა არა?
– რჩევებს მაძლევს, მაგრამ ურჩევნია, გზები თავად მოვნახო. მამა მაქსიმალურად მიდგას გვერდში.
– დედმამიშვილი გყავთ?
– ერთი ძმა მყავს, გიგა. მან უნივერსიტეტში წელს ჩააბარა და მუსიკითაც აქტიურადაა დაკავებული, ბასგიტარაზე, სოლო გიტარაზე, დრამზე უკრავს, ძალიან ნიჭიერია.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე