რატომ დამალა ოჯახში ''მისტერ ვალენტინზე'' გასვლა დავით ფუტურიძემ
1 792 ნახვა
ფეხბურთის მოედნიდან პირდაპირ პოდიუმზე მოხვდა. ამაზე თავადაც ხალისობს. 19 წლის მომავალი ბიზნესმენი დავით ფუტურიძე ერთ-ერთ უნივერსიტეტში სწავლობს. ახლახან ''ვიცე მისტერ ვალენტინი'' გახდა. კონკურსზე გამარჯვებისთვის მივიდა, თუმცა ჟიურიმ მეორე ადგილი არგუნა.
წლევანდელ ''მისტერ ვალენტინს'' საინტერესო შემთხვევების გარეშე არ ჩაუვლია. ერთ-ერთმა კონკურსანტმა, გიორგი მასხულიამ, გამარჯვებული, თორნიკე ტყემალაძე, კონკურსის ჩაწყობაში დაადანაშაულა, რაც ჩვენი რესპონდენტისთვისაც გასაკვირი აღმოჩნდა...
- დათო, აქამდე თუ გქონია შეხება სამოდელო ბიზნესთან?
- არა. არც ერთ სამოდელო სააგენტოში არ ვყოფილვარ. ამ სფეროში დილეტანტი ვარ. ფოტოაპარატის წინ პოზირებაც კი არ მეხერხება. შარშან უნივერსიტეტში, სადაც ვსწავლობ, რაღაც ფართი ჩატარდა, სადაც ორი ათასამდე მაყურებელი იყო. სულ შემთხვევით გავხდი უნივერსიტეტის ''მისტერი''.
- რომ არ გიზიდავდეს და არ გაინტერესებდეს ეს სფერო, არც იმ პოდიუმზე არ ახვიდოდი.
- გარკვეული დოზით ინტერესი მქონდა, გარკვეულწილად ამბიციაც. როცა დარწმუნებული არ ხარ გამარჯვებაში, პოდიუმზეც არ ახვალ. ოდნავ ცნობადი გავხდი უნივერსიტეტში. ''ფეისბუქზეც'' მეგობრობის თხოვნებმა იმატა. რთულად ვიმახსოვრებ სახეზე ადამიანებს. ქუჩაში რომ მცნობენ და მესალმებიან, ძალიან მრცხვენია, რომ ვერ ვიხსენებ, ვინ არიან (იცინის). ''მისტერ ვალენტინს'' რაც შეეხება, მეგობარმა მთხოვა გავსულიყავი, გამარჯვების შანსი გაქვსო, მიმტკიცებდა. დავუჯერე.
- ზოგადად როგორ უყურებ მამაკაცებს, რომლებიც პოდიუმზე დგანან და ეს საქმე პროფესიად აქვთ ქცეული?
- ქართული მენტალიტეტი ასეთია, მესმის კიდეც მათი, ვინც მოდელ მამაკაცებს აკრიტიკებს. ჩემთვისაც მოდა მოდელ გოგონასთან ასოცირდება. ვერც წარმოვიდგენდი, ოდესმე პოდიუმზე რომ დავდგებოდი. მაგრამ რეალურად ასე არ არის. ძალიან ცნობილ სახეებს ვხედავთ ამ ბიზნესში: კრიშტიანუ რონალდუ, ბექჰემი, ვისზე ნაკლები კაცები არიან?
- ოჯახში როგორ შეხვდნენ შენს ვიცე-ვალენტინობას?
- ნორმალურად. იყო რამდენიმე შემთხვევა, როცა მეგობრებმა ''ფეისბუქზე'' მომწერეს, იქ რა გინდოდაო (იცინის). სხვათა შორის, ოჯახის წევრებისთვის არ მითქვამს, ამ კონკურსში რომ ვიღებდი მონაწილეობას. ოჯახის წევრებისთვის კი არა, მეგობრებისთვისაც არ მითქვამს, ერთი-ორმა მეგობარმა იცოდა მარტო.
- რატომ არ გაამხილე?
- არ მინდოდა, მაშინ გავამხელდი, თუ წარმატებას მივაღწევდი. იქნებ, არაფერი იყოს და ჩუმად ჩაიაროს ამ ყველაფერმა-მეთქი, მაგრამ არ გამომივიდა (იცინის). აგერ ჟურნალისტებიც მწერენ.
- კონკურსებს ხშირ შემთხვევაში შური და მონაწილეებს შორის უთანხმოება ახლავს. თქვენ შემთხვევაში თუ იყო შიდა კონფლიქტები?
- შაბლონურად არ მინდა გამომივიდეს, მაგრამ მართლა არ მახსენდება ასეთი კონფლიქტები. ამ მოკლე ხანში ისე დავმეგობრდით, ვერც წარმოვიდგენდი. ერთადერთი შემთხვევა მახსენდება ცუდად, კონკურსის ბოლოს გიორგი მასხულიას პრეტენზია. არ მეგონა, ამხელა სკანდალს რომ გამოიწვევდა.
- რატომ, გამარჯვების ნაკლები ამბიცია ჰქონდა?
- როგორ გითხრათ, შეიძლება, შინაგანად ჰქონდა ამის ამბიცია, მაგრამ აშკარად არ გამოხატავდა. ალბათ, დაუგროვდა და ამოხეთქა.
- რა გააკეთა?
- თქვენ უკეთ იცით. ვცდილობ, ნაკლები ვილაპარაკო მასზე, კარგი ურთიერთობა მქონდა მასთანაც, ისევე, როგორც დანარჩენებთან. ალბათ ბავშვურად მოუვიდა, 17 წლის არის სულ.
- რა გააკეთა?
- ჩაწყობილი იყოო, ფული გადაიხადა გამარჯვებულმაო, თქვა.
- შენ თუ ეთანხმები ჟიურის გადაწყვეტილებას?
- ვეთანხმები, ღირსეული გამარჯვებული გამოვლინდა.
- ფავორიტი არ გყოლია?
- ვერ გეტყვით. დღეს უკვე ისინი კონკურენტები აღარ არიან, მართლა დავმეგობრდი ყველასთან და არ მინდა, ვინმეს ვაწყენინო. ძლიერი ნაკადი იყო, 5-6 კაცი იმსახურებდა გამარჯვებას.
- წინა წელს ''მისტერ ვალენტინზე'' კონკურსანტები ტრუსების ამარა წარდგნენ მაყურებლის წინაშე. წელს მხოლოდ პრესის გამოჩენით რატომ შემოიფარგლეთ?
- ეს, ალბათ, ორგანიზატორს უნდა ჰკითხოთ. რამდენადაც ვიცი, ძალიან ბევრი გამხდარი ბიჭი იყო და ამიტომ მიიღო ასეთი გადაწყვეტილება ორგანიზატორმა. ყოველ შემთხვევაში, ჩვენ მზად ვიყავით ამისთვის, პრეტენზია არავის გამოუთქვამს, კონკურსის დღეს გადაწყდა, რომ შარვლებს არ გავიხდიდით.
- დათო, რამდენად პრესტიჟულია ეს კონკურსში შენთვის და რას შეცვლის ''ვიცე მისტერ ვალენტინის'' ტიტული შენს ცხოვრებაში?
- რა გითხრათ, ალბათ, უფრო ცნობილი გავხდები. უკვე ორმა რეჟისორმა შემომთავაზა ფილმში მონაწილეობა. ახალგაზრდა, ნაკლებად ცნობილი რეჟისორები არიან, მაგრამ დასაწყისისთვის დაფიქრება ღირს.
- ეს სფერო რამდენად გაინტერსებს, გამოცდილება გაქვს?
- არა. დილეტანტი ვარ სამსახიობო სფეროშიც. ფეხბურთელი ვარ. 8 წლიდან ვვარჯიშობდი. ჩემი კერპი იყო ზინედინ ზიდანი. მისი მიბაძვით დავიწყე ფეხბურთზე სიარული. ორი თვეა, რაც ვარჯიშს თავი დავანებე. ტრავმებმა შემაწუხა.
- პოდიუმზე არ გიშლის ხელს ტრავმები?
- (იღიმება) ფეხბურთი ყოველდღიურ ვარჯიშს მოითხოვს, საკმაოდ რთული ვარჯიშებია შესასრულებელი. თან სწავლისთვისაც აღარ მრჩებოდა დრო. რაღაც ჩემი პატარა ბიზნესიც წამოვიწყე და... წიგნებს ვუშვებდით და რამდენიმე სტუდენტი დავასაქმე.
- მგონი, ფაკულტეტი სწორად აირჩიე...
- კი, ეს სფერო მაინტერსებს. ახალგაზრდების უმეტესობა სამხედრო სამსახურისთვის თავის ასარიდებლად აბარებს უნვერსიტეტებში. მე ასე არ ვარ, მინდა, რაც შეიძლება მეტი ცოდნა მივიღო.
- შენ ნამყოფი ხარ ჯარში?
- არა. ვსწავლობ. თუმცა არც მინდა ჯარში წასვლა (იცინის), უნდა ვაღიარო. სამხედრო სამსახურში ცუდს ვერაფერს ვხედავ. ეს ხომ ფიზიკური მომზადებისთვისაა, იმისთვის, რომ საჭიროების შემთხვევაში სამშობლოს გამოადგე. მე ფიზიკურად მომზადებული ვარ, ათი წელი ვვარჯიშობდი. იარაღის ხმარება არ ვიცი, მაგრამ მაგასაც ვისწავლი, თუ დამჭირდება.
- ოჯახში ვისთან ერთად ცხოვრობ?
- ახლა მარტო ვარ თბილისში. მშობლები ორი წელია, რაც ქუთაისში გადავიდნენ, იქ მუშაობენ. მე მარტო ვარ. თავად ვუვლი საკუთარ თავს. არც ფინანსების მხრივ არ ვაწუხებ მშობლებს. სახლი გვაქვს აქ გაქირავებული და ყოველთვიურად გარკვეული თანხა მაქვს.
- ორი ბინა თბილისში, ერთი ქუთაისში, მომავალი ბიზნესმენი ხარ, თან ''ვიცე მისტერ ვალენტინი'', ერთი სიტყვით, სასურველი სასიძო... შეყვარებული თუ გყავს?
- არა. თერგივით გაყინული ვარ (იცინის). ცოლზე ჯერ არ ვფიქრობ. სიყვარული ჩემთვის ილუზიაა. არ ვიცი, შეიძლება, გამოჩნდეს ადამიანი, რომელიც აზრს შემაცვლევინებს.
ნინო მჭედლიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''
წლევანდელ ''მისტერ ვალენტინს'' საინტერესო შემთხვევების გარეშე არ ჩაუვლია. ერთ-ერთმა კონკურსანტმა, გიორგი მასხულიამ, გამარჯვებული, თორნიკე ტყემალაძე, კონკურსის ჩაწყობაში დაადანაშაულა, რაც ჩვენი რესპონდენტისთვისაც გასაკვირი აღმოჩნდა...
- დათო, აქამდე თუ გქონია შეხება სამოდელო ბიზნესთან?
- არა. არც ერთ სამოდელო სააგენტოში არ ვყოფილვარ. ამ სფეროში დილეტანტი ვარ. ფოტოაპარატის წინ პოზირებაც კი არ მეხერხება. შარშან უნივერსიტეტში, სადაც ვსწავლობ, რაღაც ფართი ჩატარდა, სადაც ორი ათასამდე მაყურებელი იყო. სულ შემთხვევით გავხდი უნივერსიტეტის ''მისტერი''.
- რომ არ გიზიდავდეს და არ გაინტერესებდეს ეს სფერო, არც იმ პოდიუმზე არ ახვიდოდი.
- გარკვეული დოზით ინტერესი მქონდა, გარკვეულწილად ამბიციაც. როცა დარწმუნებული არ ხარ გამარჯვებაში, პოდიუმზეც არ ახვალ. ოდნავ ცნობადი გავხდი უნივერსიტეტში. ''ფეისბუქზეც'' მეგობრობის თხოვნებმა იმატა. რთულად ვიმახსოვრებ სახეზე ადამიანებს. ქუჩაში რომ მცნობენ და მესალმებიან, ძალიან მრცხვენია, რომ ვერ ვიხსენებ, ვინ არიან (იცინის). ''მისტერ ვალენტინს'' რაც შეეხება, მეგობარმა მთხოვა გავსულიყავი, გამარჯვების შანსი გაქვსო, მიმტკიცებდა. დავუჯერე.
- ზოგადად როგორ უყურებ მამაკაცებს, რომლებიც პოდიუმზე დგანან და ეს საქმე პროფესიად აქვთ ქცეული?
- ქართული მენტალიტეტი ასეთია, მესმის კიდეც მათი, ვინც მოდელ მამაკაცებს აკრიტიკებს. ჩემთვისაც მოდა მოდელ გოგონასთან ასოცირდება. ვერც წარმოვიდგენდი, ოდესმე პოდიუმზე რომ დავდგებოდი. მაგრამ რეალურად ასე არ არის. ძალიან ცნობილ სახეებს ვხედავთ ამ ბიზნესში: კრიშტიანუ რონალდუ, ბექჰემი, ვისზე ნაკლები კაცები არიან?
- ოჯახში როგორ შეხვდნენ შენს ვიცე-ვალენტინობას?
- ნორმალურად. იყო რამდენიმე შემთხვევა, როცა მეგობრებმა ''ფეისბუქზე'' მომწერეს, იქ რა გინდოდაო (იცინის). სხვათა შორის, ოჯახის წევრებისთვის არ მითქვამს, ამ კონკურსში რომ ვიღებდი მონაწილეობას. ოჯახის წევრებისთვის კი არა, მეგობრებისთვისაც არ მითქვამს, ერთი-ორმა მეგობარმა იცოდა მარტო.
- რატომ არ გაამხილე?
- არ მინდოდა, მაშინ გავამხელდი, თუ წარმატებას მივაღწევდი. იქნებ, არაფერი იყოს და ჩუმად ჩაიაროს ამ ყველაფერმა-მეთქი, მაგრამ არ გამომივიდა (იცინის). აგერ ჟურნალისტებიც მწერენ.
- კონკურსებს ხშირ შემთხვევაში შური და მონაწილეებს შორის უთანხმოება ახლავს. თქვენ შემთხვევაში თუ იყო შიდა კონფლიქტები?
- შაბლონურად არ მინდა გამომივიდეს, მაგრამ მართლა არ მახსენდება ასეთი კონფლიქტები. ამ მოკლე ხანში ისე დავმეგობრდით, ვერც წარმოვიდგენდი. ერთადერთი შემთხვევა მახსენდება ცუდად, კონკურსის ბოლოს გიორგი მასხულიას პრეტენზია. არ მეგონა, ამხელა სკანდალს რომ გამოიწვევდა.
- რატომ, გამარჯვების ნაკლები ამბიცია ჰქონდა?
- როგორ გითხრათ, შეიძლება, შინაგანად ჰქონდა ამის ამბიცია, მაგრამ აშკარად არ გამოხატავდა. ალბათ, დაუგროვდა და ამოხეთქა.
- რა გააკეთა?
- თქვენ უკეთ იცით. ვცდილობ, ნაკლები ვილაპარაკო მასზე, კარგი ურთიერთობა მქონდა მასთანაც, ისევე, როგორც დანარჩენებთან. ალბათ ბავშვურად მოუვიდა, 17 წლის არის სულ.
- რა გააკეთა?
- ჩაწყობილი იყოო, ფული გადაიხადა გამარჯვებულმაო, თქვა.
- შენ თუ ეთანხმები ჟიურის გადაწყვეტილებას?
- ვეთანხმები, ღირსეული გამარჯვებული გამოვლინდა.
- ფავორიტი არ გყოლია?
- ვერ გეტყვით. დღეს უკვე ისინი კონკურენტები აღარ არიან, მართლა დავმეგობრდი ყველასთან და არ მინდა, ვინმეს ვაწყენინო. ძლიერი ნაკადი იყო, 5-6 კაცი იმსახურებდა გამარჯვებას.
- წინა წელს ''მისტერ ვალენტინზე'' კონკურსანტები ტრუსების ამარა წარდგნენ მაყურებლის წინაშე. წელს მხოლოდ პრესის გამოჩენით რატომ შემოიფარგლეთ?
- ეს, ალბათ, ორგანიზატორს უნდა ჰკითხოთ. რამდენადაც ვიცი, ძალიან ბევრი გამხდარი ბიჭი იყო და ამიტომ მიიღო ასეთი გადაწყვეტილება ორგანიზატორმა. ყოველ შემთხვევაში, ჩვენ მზად ვიყავით ამისთვის, პრეტენზია არავის გამოუთქვამს, კონკურსის დღეს გადაწყდა, რომ შარვლებს არ გავიხდიდით.
- დათო, რამდენად პრესტიჟულია ეს კონკურსში შენთვის და რას შეცვლის ''ვიცე მისტერ ვალენტინის'' ტიტული შენს ცხოვრებაში?
- რა გითხრათ, ალბათ, უფრო ცნობილი გავხდები. უკვე ორმა რეჟისორმა შემომთავაზა ფილმში მონაწილეობა. ახალგაზრდა, ნაკლებად ცნობილი რეჟისორები არიან, მაგრამ დასაწყისისთვის დაფიქრება ღირს.
- ეს სფერო რამდენად გაინტერსებს, გამოცდილება გაქვს?
- არა. დილეტანტი ვარ სამსახიობო სფეროშიც. ფეხბურთელი ვარ. 8 წლიდან ვვარჯიშობდი. ჩემი კერპი იყო ზინედინ ზიდანი. მისი მიბაძვით დავიწყე ფეხბურთზე სიარული. ორი თვეა, რაც ვარჯიშს თავი დავანებე. ტრავმებმა შემაწუხა.
- პოდიუმზე არ გიშლის ხელს ტრავმები?
- (იღიმება) ფეხბურთი ყოველდღიურ ვარჯიშს მოითხოვს, საკმაოდ რთული ვარჯიშებია შესასრულებელი. თან სწავლისთვისაც აღარ მრჩებოდა დრო. რაღაც ჩემი პატარა ბიზნესიც წამოვიწყე და... წიგნებს ვუშვებდით და რამდენიმე სტუდენტი დავასაქმე.
- მგონი, ფაკულტეტი სწორად აირჩიე...
- კი, ეს სფერო მაინტერსებს. ახალგაზრდების უმეტესობა სამხედრო სამსახურისთვის თავის ასარიდებლად აბარებს უნვერსიტეტებში. მე ასე არ ვარ, მინდა, რაც შეიძლება მეტი ცოდნა მივიღო.
- შენ ნამყოფი ხარ ჯარში?
- არა. ვსწავლობ. თუმცა არც მინდა ჯარში წასვლა (იცინის), უნდა ვაღიარო. სამხედრო სამსახურში ცუდს ვერაფერს ვხედავ. ეს ხომ ფიზიკური მომზადებისთვისაა, იმისთვის, რომ საჭიროების შემთხვევაში სამშობლოს გამოადგე. მე ფიზიკურად მომზადებული ვარ, ათი წელი ვვარჯიშობდი. იარაღის ხმარება არ ვიცი, მაგრამ მაგასაც ვისწავლი, თუ დამჭირდება.
- ოჯახში ვისთან ერთად ცხოვრობ?
- ახლა მარტო ვარ თბილისში. მშობლები ორი წელია, რაც ქუთაისში გადავიდნენ, იქ მუშაობენ. მე მარტო ვარ. თავად ვუვლი საკუთარ თავს. არც ფინანსების მხრივ არ ვაწუხებ მშობლებს. სახლი გვაქვს აქ გაქირავებული და ყოველთვიურად გარკვეული თანხა მაქვს.
- ორი ბინა თბილისში, ერთი ქუთაისში, მომავალი ბიზნესმენი ხარ, თან ''ვიცე მისტერ ვალენტინი'', ერთი სიტყვით, სასურველი სასიძო... შეყვარებული თუ გყავს?
- არა. თერგივით გაყინული ვარ (იცინის). ცოლზე ჯერ არ ვფიქრობ. სიყვარული ჩემთვის ილუზიაა. არ ვიცი, შეიძლება, გამოჩნდეს ადამიანი, რომელიც აზრს შემაცვლევინებს.
ნინო მჭედლიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''
