ერთი სიზმარი..

ვეღარ ვითან ამ ცხოვრებას უშენობით დაღლილს,
მინდა გული გაგიშალო, მაგრამ ვიცი არ ღირს...
რატომ გინდა დავიტნაჯო, გულში მქონდეს დარდიი
უნებურად თავს მახსენებ, მაგრამ გიყვარს მარი...

რომ ვიცოდე ხვალ სიკვდილი შემომიღებს კარებს,
მოვიდოდი, დაგხედავდი, ვიტირებდი ცხარედ,
გეტყოდი, რომ შენ ცხოვრების აზრი ჩამისახე,
მაგრამ ბრძოლით დავიღალე, სიკვდილე მივებარე...

ერთადერთი, რაც მინდოდა შენით შევიცანი,
სიყვარულის მე არსს ჩავწვდი, ტანჯვას გავეცანი,
ამქვეყნიურ სილამაზეს მხოლოდ შენით ჩავწვდი,
ბედნიერი გული ჩემში მხოლოდ შენით არის...

ამას წინათ სიზმრად გნახე, შემოხვედი ღამით,
ჩამეხუტე, სითბო ვიგრძენ, შენი, ლამის დავდნი...
მითხარი, რომცხოვრებაში სიყვარულის ფასი
არავინ და არაფერი ამ ქვეყნად არ არის...

რომ ეს გრძნობა ჩემით იგრძენ სულ დაკარგე თავი,
რომ ამ გრძნობით დაიტანჯე მოგეძალა დარდი...
მე კი, თვალებდახუჭული, გისმენდი იმ ღამით
და მინდოდა რომ მეყვირა: ”ღმერთო! ჩემი არის...”

ჩაგეხუტე, ჩაგიკარი გულში მთელი ძალით,
უხმოდ იყავ, თუმცა ცრემლი მოგერია ლამის...
ასე იყო სიკვდილამდე შენთან ვიყავ მაინც;
სიკვდილის წინ ერთი დღე ხომ სიყვარულით დავტკბი...