სექსი, როგორც "რაღაც სახის ნევროზებისგან თავშესაფარი" _ ის, რაც გიორგი კეკელიძეს ჯერ არ უთქვამს
2 325 ნახვა
ასეთი სახის სტატია ჩემთვის უჩვეულოა. ჟურნალისტური პრაქტიკის 14 წლის განმავლობაში არავის პირად ცხოვრებაზე არ დამიწერია. ვფიქრობდი და ახლაც ვფიქრობ, რომ ადამიანის პირადი ცხოვრება, მისი სექსუალური ორიენტაცია და საყვარლების სია ნაკლებად საინტერესოა. თუმცა, ბოლო დროის მოვლენებმა სხვა რეალობა დახატა. კონკრეტული ადამიანების მიმართ ინტერესი არა მისი პროფესიის, არამედ მისი სექსუალური გულახდილობის გამო არსებობს. მაგალითად, თინა მახარაძეს, როგორც მსახიობს, შემოქმედს, ნაკლებად იცნობენ. სამაგიეროდ, ყველამ იცის, რომ ორალური სექსი თინასთვის "მოსული პონტია". ასეა ჩემი რესპონდენტის შემთხვევაშიც.
მიუხედავად იმისა, რომ გიორგი კეკელიძე პოეტი, ესეისტი, ტელეწამყვანი, ეროვნული ბიბლიოთეკის დირექტორია და მის პროფესიულ ბიოგრაფიაში ბევრი მნიშვნელოვანი და საინტერესო შტრიხია, მისი პირადი ცხოვრების შესახებ წერა-კითხვა უფრო პოპულარულია.
"სექსუალური ორგიების" მომწყობი, ჰომოსექსუალების ლობისტი, ადამიანი, რომელიც არ ცნობს ტრადიციებს, ქალწულთა გამრყვნელი, ბაბუის მკვლელი, მასონი, პორნოვარსკვლავი _ ეს არასრული ჩამონათვალია იმისა, რასაც გიორგიზე ამბობენ და წერენ.
ამ ყველაფრის გადამოწმება უშუალოდ მასთან ვარჩიე, თავს ერთგვარი გამოწვევა გავუკეთე და პირველად დავუსვი რესპონდენტს პირადული კითხვები.
_ გიორგი, რას ნიშნავს თქვენთვის სექსი?
_ სიამოვნებას. ხან რაღაც სახის ნევროზებისგან თავშესაფარს. ცხადია, რეპროდუქციის საშუალებასაც. უკეთეს და ბედნიერ შემთხვევებში _ სიყვარულის თანამდევს.
_ რატომ ხართ სექსუალური ჭორების ადრესატი?
_ ამის მიზეზიც ჩემი პირადი ცხოვრების წესიცაა და ზოგიერთი, ამ საკითხებზე საუბრის მოყვარული ხალხის პირადი ცხოვრების არარსებობაც. არის აბსურდული მითები, მაგალითად, ორგიები სტუდენტ გოგონებთან და მასონური ვაკხანიელები, რაზეც სერიოზულად ვერ გიპასუხებთ. ამის თაობაზე ხშირად მეკითხებიან. დიახ, იყო დრო _ მე ვცხოვრობდი ჩემს მეგობარ გოგოსთან და დღემდე უმნიშვნელოვანეს ადამიანთან, ნათია გულიაშვილთან ერთად ერთ ჭერქვეშ. უკვე დაშორების შემდეგ და ამ დროს სხვა ქალებთანაც მქონდა ურთიერთობა, მაგრამ არც ერთხელ, არც ერთი წუთით, ჩემი პირადი ცხოვრების ქაოტურობას საქმიან ცხოვრებაზე გავლენა არ მოუხდენია. მე მეტარფოზების ადამიანი ვარ, რამდენადაც შემიძლია, სხვადასხვა როლს ვირგებ და სადღაც ეს გამომდის, სადღაც _ არა. ჩემმა ამ სხვების, ფარისეველი ვაიწმინდანების მიერ გარყვნილებად სახელდებულმა ცხოვრებამ, ყურადღება დიდწილად იმიტომ მიიქცია, რომ ურთიერთობა, ეგრეთ წოდებულ, ცნობად სახეებთან მქონდა. ხალხს შენ მიერ გაკეთებულ საქმეებზე უფრო, შენ მიერ მათი წარმოდგენით გაკეთებული საქმეები აინტერესებს. ხან ნანიკო ხაზარაძეზე უმცროსი ვიყავი, ხან ანა სანაიას თანატოლი და ხან ლილე ლოლიშვილზე უფროსი. აი, ძირითადად, ამგვარ ბრალდებებს "ვუმკლავდები". ცხადია, ჩემთვის არსებობდნენ და არსებობენ სხვა ძალიან ძვირფასი ადამიანებიც და ისტორიები, ზოგჯერ დრამატულ-ტრაგიკულიც და მათ შესახებ არავინ არაფერი იცის _ გადაურჩნენ მედიის ყოვლისმომცველ მზერას. საერთოდ, ეს ბუნებრივი პროცესია, ადამიანი ჭორების მოყვარული არსებაა, მეც მათ შორის, მაგრამ არის ხალხი, რომელიც მხოლოდ ამ მოცემულობით სუნთქვას. მათი მეშვეობით ვიღებ სიახლეებს საკუთარ თავზე. ახლა ვცდილობ, საქმეების მოძალების გამო ცოტა ხანი ამ ბობოქარ ამბებს გავერიდო. ეს ამ ეტაპზე ბოლო ინტერვიუა, რომელსაც პირად საკითხებზე ვაძლევ და შენმა გურულობამ და მეგობრობამ თუ გაჭრა.
_ ჭორები მასონობაზე და სხვა ბრალდებები...
_ კი, თუ ამგვარ ხმებს დავეყრდნობით _ ქართულ ოცნებასაც და ნაციონალურ მოძრაობასაც მე ვმართავ ამერიკის ხელით. საკითხს ირონიულად ვუყურებ. ამასწინ მოვისმინე საოცარი სიბინძურე, სადაც, ლამის, ბაბუაჩემის მკვლელად ვარ გამოყვანილი და ეს მეწყინა, მაგრამ რას იზამთ _ ამგვარია დემოკრატიის ფასი. უნდა მოვითმინოთ. ყალბ თავმდაბლობას გადავაბიჯებ და სიამაყით მინდა გითხრათ, რომ ჩემი და ჩემი გუნდის მიერ გაკეთებული საქმეების მომწონებელი ხალხი გაცილებით მეტია, ვიდრე თითო-ოროლა სამყაროზე გაბოროტებული ადამიანი. ამასწინ გერმანიაში ჩემი პოეზიის საღამო გაიმართა. ეს დაემთხვა ერთადერთი სიბინძურის აგორებას, რომელიც ჩემს მეგობარს უფრო უკავშირდებოდა და მაშინ დავწერე: რაც უფრო ახლოს ვეცნობი წარმატებული ქვეყნების მოქალაქეების ცხოვრებას, რთულს, მაგრამ სიძულვილისგან მაქსიმალურად თავისუფალს, მით უფრო მეკარგება სურვილი ჩემი ქვეყნისგან წასვლის. მე ვინ ვარ, მაგრამ რაღაც მაინც შემიძლია შევცვალო, სხვა უფრო მეტი შეუძლია და ასე შემდეგ. ადრე სხვა განწყობაზე ვიყავი _ პირველად ირაკლი ჩარკვიანის “შენ აფრენზე" მახსოვს რეაქციები. გაზეთები, რისი დაბრალებაც შეიძლება, ყველაფერს ეძახდნენ. ვიფიქრე, რა აჩერებს აქ-მეთქი. მაგრამ სწორი გააკეთა, რომ დარჩა და გააგრძელა. თქვენ შორისაც ძალიან ბევრია ეგეთი. ჩვენ უნდა ავაშენოთ ეს ქვეყანა, სხვათა შორის, იმ ხალხთან ერთად, რომელიც ამგვარ სიბინძურეებს წერს.
_ რას ნიშნავს შენთვის ქართული ტრადიციები? დამისახელე ყველაზე მიუღებელი და მიღებული ტრადიცია....
_ ბევრ რამეს. გაგიკვირდებათ და დიდწილად ტრადიციული ადამიანი ვარ. ოღონდ ტრადიციულობა ჩემთვის "ვეფხისტყაოსნის", გურმაშვილის, სულხან-საბას, ილია ჭავჭავაძის და ვაჟა-ფშაველას პატივისცემას ნიშნავს. მათი პატრიოტული და, ამავდროულად, ლიბერალური ღირებულებების დაცვას. მიუღებელი ტრადიციები დიდწილად რუსეთის შემოსვლის შემდეგ ჩამოყალიბდა და, ძირითადად, მახინჯ სახესხვაობებს წარმოადგენენ. მათი ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს.
_ თუ გითამადია ოდესმე?
_ არაერთხელ. თუ რამე გამომდის, ეს ლაპარაკია. თუმცა, ამ საკითხს განსაკუთრებული პასუხისმგებლობით ვუდგები და ხშირად არ ვთანხმდები.
პირადი ინტერვიუ ამით ამოვწურე. არ ვიცი, დავაკმაყოფილე თუ არა მკითხველის ინტერესი, მაგრამ ჩემი ინტერესი ნამდვილად არ დაკმაყოფილებულა. რადგან გიორგიზე ძალიან ბევრი რამ უთქმელი დარჩა.
დაიბადა ქალაქ ოზურგეთში, 1984 წელს. სწავლობდა ოზურგეთის ეგნატე ნინოშვილის სახელობის #1 საშუალო სკოლაში. 2001-2009 წლებში სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტზე (ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა მაგისტრის ხარისხი).
2006-2008 წლებში მუშაობდა რუსთავის #2 სასჯელაღსრულებით დაწესებულებაში ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგად. 2009-2010 წლიდან არის, "რადიო ქალაქის" ლიტერატურული გადაცემის ("ლიტერატურული ქალაქი") წამყვანი; 2011 წელს აფუძნებს lib.ge -ს და fortline georgia-ს ერთობლივ დისკუსიების ციკლს და არის ამ დისკუსიების მოდერატორი.
2010-2012 წლებში იყო ჟურნალ "ტაბულას" ლიტერატურული მიმომხილველი და მესვეტე; სატელევიზიო გადაცემა “წითელი ზონის" პროდიუსერი; ხოლო 2011 წლიდან ჟურნალ "ტაბულა-არტ"-ის ლიტერატურის განყოფილების რედაქტორი; ჟურნალების: "ფოკუსის" და "თბილისი-აუტ"-ის ლიტერატურული მიმომხილველი.
2010 წელს იყო საქართველოს პენ-კლუბის დროებითი სამეურვეო საბჭოს წევრი. ამავე წლიდან კითხულობს თავისუფალ უნივერსიტეტში ლექციებს კლასიკურ ლიტერატურაში, ასევე, გასვლით ლექციებს საქართველოს სხვადასხვა ქალაქში; არის თავისუფალი უნივერსიტეტის ლიტერატურული კლუბის კურატორი.
27 წლის ასაკში, 2012 წელს, საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკის ყველა დროის ყველაზე ახალგაზრდა ხელმძღვანელი გახდა.
2012 წელს, გიორგი კეკელიძის ინიციატივით, ლიბ-ჯგუფმა დააფუძნა კავკასიური პორტალი. ასევე, დაარსდა საქველმოქმედო ფონდი ლიბ-ეკვილიბრიუმი და ლიბ-კლუბი, რომლებიც, ძირითადად, სტუდენტებს აერთიანებს და სოციალური და საგანმანათლებლო ფუნქცია აქვს.
2013 წელს გიორგი კეკელიძე ვაშინგტონში, კონგრესის ბიბლიოთეკის დირექტორს, ჯეიმზ ბილინგტონს შეხვდა. შეთანხმების შედეგად, ქართული ციფრული არქივები მსოფლიო დიგიტლაციის არქივისთვის გაიხსნა, ხოლო ამერიკის არქივები _ საქართველოსთვის. ამავე ვიზიტისას ეროვნულ ბიბლიოთეკას გადმოეცა ზალდასტანიშვილების ბოსტონის არქივი და გრიგოლ დიასამიძის ნიუდიორკული არქივი. კონგრესის ბიბლიოთეკაში გაიმართა გიორგი კეკელიძის პოეზიის საღამო.
თარგმნილი აქვს რამდენიმე ავსტრიელი პოეტი, მსოფლიოს ლიტერატურული ზღაპრები ("ჯადოსნური კარი“), სერგეი დორენკოს "რომანი 2008“. მისი ლექსები თარგმნილია ინგლისურ, რუსულ და აზერბაიჯანულ ენებზე. შეტანილია ქართველი პოეზიის აზერბაიჯანულ ანთოლოგიაში. ავტორის შემოქმედების ინგლისური თარგმანები და აუდიო-ვერსია განთავსდა საერთაშორისო საიტზე Lყრიკლინე.ორგ.
2008 წელს გამოსცა პოეტური კრებული "ოდები“. წიგნში ლექსებთან ერთად გაბნეულია სხვადასხვა ცნობილი კრიტიკოსის (გაგა ლომიძე, ზაზა შათირიშვილი, ლევან ბერძენიშვილი, რევაზ სირაძე, ლევან ბრეგაძე, ზურაბ კიკნაძე, თენგიზ კიკაჩეიშვილი, გივი ალხაზიშვილი) მარგინალია კრებულის შესახებ და გაფორმებულია დავით მესხის ფოტოებით.
2012 წელს გამოვიდა გიორგი კეკელიძისა და გიგი ხორნაულის მიერ ადაპტირებული "გველის მჭამელი (ვაჟა-ფშაველა) კომიქსად; 2012 წლის მიწურულს კი გიორგი კეკელიძის და მაი ლაშაურის ერთობლივი ალბომი _ გიორგი კეკელიძის ლექსებზე აგებული მაი ლაშაურის ნახატები; 2013 წელს გამოვიდა გიორგი კეკელიძის ლექსებზე აგებული ანა სანაიას მინიფილმი; 2013 ჩაწერა ექსპერიმენტული დუეტი ქეთათო ჩარკვიანთან.
2013 წელს, ფრანკფურტში, წიგნის საერთაშორისო ბაზრობაზე გიორგი კეკელიძის მინიატურების სამენოვანი (ინგლისური, გერმანული, რუსული) თარგმანის პრეზენტაცია გაიმართა. წარმოადგინეს მაია მაჩალაძის და მაი ლაშაურის ვიდეო ინსტალაცია. მსმენელის წინაშე გიორგი კეკელიძე სპეციალური მაისურით _ Russia stop creeping annexation of Georgia _ წარსდგა
2009 წელი _ ლიტერატურული პრემია "საბა“ _ წლის საუკეთესო დებიუტი კრებულისთვის "ოდები"; 2010 წელი _ წლის წარმატებული ახალგაზრდა ლიტერატურის სფეროში; 2010 წელი _ British Council ლონდონის წარმომადგენლობის კონკურს Poet in the City გამარჯვებული საქართველოდან; 2010 წელი _ წლის ადამიანი ჟურნალ “ცხელი შოკოლადის ვერსიით; 2012 წელი _ ჟურნალისტთა საერთაშორისო ფონდის პრემია “ოქროს ფრთა ლიტერატურული ტელე და ინტერნეტ-პროექტებისთვის ინტერპრეტაცია და ლიტარეა; 2012 წელი _ წლის ადამიანი ჟურნალ "ცხელი შოკოლადის ვერსიით (ეროვნულ ბიბლიოთეკაში გატარებული აქტივობებისთვის); 2013 წელი _ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის 50 ყველაზე წარმატებული კურსდამთავრებული; 2013 წელს მუშვიგის საერთაშორისო პრემია (გადაეცა ბაქოში).
_ ძალიან ჭრელი და რთული გზა გავიარე. მაგრამ არასდროს დამიკარგავს საკუთარი თავის რწმენა. ოზურგეთული გამოცდილება უკიდურესად მნიშვნელოვანი იყო ჩემთვის, გაზეთ "რვას + 1"-ით და ახალგაზრდა პედაგოგთა კლუბით. შემდეგ უნივერსიტეტი, მაგისტრატურა, ახლა _ დოქტორანტურა. გაზეთი "lkil", რომელიც ჩვენი ძალებით გამოვეცით. ლექციები ციხეში, პატიმრებთან. მერე უკვე თავისუფალ უნივერისტეტში. მერე დღემდე უდიდესი ქართული ლიტერატურული lib.ge, რომელსაც ექვსი წელი ვხელმძღვანელობდი. რამდენიმე ტელე და რადიო პროექტის ავტორობა და წამყვანობა. ლექსები, რომელიც ჩემი ცხოვრების პარალელური ნაწილია. პრემია საბა, რამდენიმე კრებული. მუშივიგის პრემია. ახლაც გამოდის ჩემი ლექსების დიდი კრებული _ პრეზენტაცია მარტის ბოლოს იქნება. ესეები. მალე გამოვა ჩემი პროზაული წიგნი _ "გურული დღიურები". რამდენიმე ექპერიმენტიც _ მაი ლაშაურთან ერთად მხატვრობის და პოეზიის სინთეზი, ქეთათო ჩარკვიანთან ერთად კი _ მუსიკისა და პოეზიის. მოკლედ, ბევრ ამბავს მოდებული კაცი ვარ, _ ამბობს ჩვენთან საუბრისას გიორგი კეკელიძე.
ეროვნული ბიბლიოთეკა
_ გავიდა 2 წელი ჩემი ბიბლიოთეკაში მუშაობიდან და მიხედვით იმისა, რომ გრძელ ტექსტებს დღეს ძალიან ცოტა კითხულობს, შევეცადე, შედარებით მოკლედ ჩაგაბაროთ ანგარიში და მოხარული ვიქნები, მოვისმინო თქვენი აზრიც. უამრავი სირთულის, სტრესული და გარდამავალი (პოლიტიკურადაც) სიტუაციების ფონზე, ბიბლიოთეკის თითოეული თანამშრომლისა და თქვენი, მკითხველების დახმარებით, შევძელით, რომ ბიბლიოთეკა დღეს უამრავ პროექტშია ჩართული. ვფიქრობ, ჩვენი ქვეყნის მასშტაბით ის უკვე კულტრულ ბრენდად იქცა. აქვს რამდენიმე ტელეპროექტი, რომელსაც ჩვენი ინიციატივების პოპულარიზაციისთვის ვიყენებთ, ახლა მიმდინაროებს BBC--ის მოდელზე აგებული ჩვენი და პირველი არხის ერთობლივი პროექტი "ჩემი წიგნი". დაიწყო აქტიური დიგიტალიზაცია _ გაციფრებულია ათასობით ბეჭდური, ვიზუალური და აუდიომასალა. დაიძრა მნიშვნელოვანი ინიციატივები (ციფრული ბიბლიოთეკა "ივერიელი", ინტერნეტტელევიზია და ა.შ.), ბოლო წლების მანძილზე ბიბლიოთეკას ყველაზე მეტი ბეჭდური წიგნი შეემატა. გაიხსნა სხვადასხვა ახალი დარბაზი. დავაარსეთ ემიგრაციის, რეპრესირებული წიგნის და ორი ელექტრონული _ ლიბერთი და ქართველოლოგის დარბაზები, რაც კერძო ბიზნესის ხელშეწყობით მოხერხდა. კერძო ბიზნესის დახმარებითვე (TBC) შევქმენით ემიგრაციის დარბაზი. საბავშვო ოთახის მოდერნიზება, ვარემონტებთ წერა-კითხვის გამავრცელებელთა ოთახს (კომპანია სარაჯიშვილის დამხარებით), ჯეოსელთან ერთად ვიწყებთ დიდი ფოტომატიანის შექმნას, რაც ოჯახ-ოჯახ სიარულს, ფოტოების გაციფრებას გულისხმობს. ფრანკფურტის უნივერსიტეტთან ერთად გავხსენით ქართული ენის კორპუსის კაბინეტი, რაც, მართლაც, ფუნდამენტური საქმეა.
საზღვარგარეთ ვხსნით მცირე ქართულ ბიბლიოთეკებს _ კიევში, ვენაში, სტამბოლში, პრატოში, ბაქოში, პრეტორიაში, მიუნხენში. მალე ნიცაში, ბარსელონაში, ათენში, ბარიში და კალაბრიაში გაიხსნება. დავიწყეთ აქცია, რომლის ფარგლებში, ათასობით წიგნით და, ასევე, კომპიუტერებით დავეხმარეთ რაიონულ და სოფლის ბიბლიოთეკებს. ბიბლიოთეკამ მოიპოვა არაერთი უმნიშვნელოვანესი ემიგრანტული ან საქართველოსთან დაკავშირებული არქივი _ ბეჭდური თუ ელექტრონული სახით, მათ შორის, ამერიკიდან, არგენტინიდან და ევროპიდან. ბევრი უცხოური ცენტრი უფასოდ ასწავლის ბიბლიოთეკარებს ენას, ბიბლიოთეკის შენობები (დამატებით ავლაბრის არალეგალური სტამბა, სადაც ორი მუზეუმის _ საბჭოთა კვლევის და წიგნის ტექნოლოგიური გახსნას ვგეგმავთ) ბიბლიოთეკას გადმოეცა, მანამდე ეკონომიკის სამინისტროს ბალანსზე იყო.
ჩვენი ინიციატივით, ყოველთვიურად თითო შეზღუდული შესაძლებლობის პირი ჩვენთან ასრულებს ანაზღაურებად სამუშაოს. შეიქმნა ელექტრონული განვითარების სინდიკატი, რომელიც წიგნებით და კომპიუტერებით ეხმარება სოფლის ბიბლიოთეკებს. დავიწყეთ საჯარო ლექციები და დებატები. გამოიცა ეროვნული ბიბლიოთეკის სამეცნიერო-პოპულარული ჟურნალი და არაერთი სასაჩუქრე წიგნი. ასევე, დავიწყეთ საარქივო გამოცემებზე მუშაობა, მნიშვნელოვანი პროექტია საქართველოს მეთაურების საჯარო გამოსვლების ტომეულები. განახლდა ბიბლიოთეკის საიტი. მალე შევიძენთ ერთიან საბიბლიოთეკო პროგრამასაც, რომელიც ყველა განვითარებულ ქვეყანას აქვს. 2014 წლიდან, ჩვენი წარდგენილი პროექტის მიხედვით, მოიმატა ხელფასებმა. ამ დღეებში, ალბათ, დასრულდება მუშაობა და ეროვნული ბიბლიოთეკა საქართველოში, თბილისს გარეთაც წარსდგება ახალი ფუქნციით. უახლოეს მომავალში გავაკეთებთ შესაბამის დარბაზს შეზღუდული შესაძლებლობების პირებისთვის. მთავარი მიზანი ახლა პირველი კორპუსის რესტავრაციის თანხების მოპოვება და დიგიტალიზაციის პროცესის გაათმაგებაა, _ ასე აბარებს ჩვენს მკითხველს ანგარიშს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკის 29 წლის დირექტორი.
ამ სტატიის რომელი ნაწილია საინტერესო ეს მკითხველმა უნდა განსაჯოს. თუმცა, ჩემთვის, როგორც ავტორისთვის, მეორე ნაწილი გაცილებით ბევრის მთქმელია.
ახლა, როცა სტატია დავასრულე, სათაურზე ვფიქრობ. რომელი უფრო წააკითხებს მკითხველს _ "ეროვნული ბიბლიოთეკის ყველაზე ახალგაზრდა დირექტორის პროფესიული გზა" თუ "სექსი, როგორც "რაღაც სახის ნევროზებისგან თავშესაფარი".
ბოლო ტენდენციას თუ ავყვები, მეორე. და დღეს, პირველად და უკანასკნელად ტენდენციას ავუბამ ფეხს... თუმცა, ამ სტატიას, გიორგი კეკელიძის ფრაზით დავასრულებ “წამწამი წამწამზე მომადე, ახლა ჩვენ შორის ბეწვის ხიდია"...
ხიდი, რომელზედაც დაფიქრება ყველას გვმართებს.
”გურია ნიუსი”
მიუხედავად იმისა, რომ გიორგი კეკელიძე პოეტი, ესეისტი, ტელეწამყვანი, ეროვნული ბიბლიოთეკის დირექტორია და მის პროფესიულ ბიოგრაფიაში ბევრი მნიშვნელოვანი და საინტერესო შტრიხია, მისი პირადი ცხოვრების შესახებ წერა-კითხვა უფრო პოპულარულია.
"სექსუალური ორგიების" მომწყობი, ჰომოსექსუალების ლობისტი, ადამიანი, რომელიც არ ცნობს ტრადიციებს, ქალწულთა გამრყვნელი, ბაბუის მკვლელი, მასონი, პორნოვარსკვლავი _ ეს არასრული ჩამონათვალია იმისა, რასაც გიორგიზე ამბობენ და წერენ.
ამ ყველაფრის გადამოწმება უშუალოდ მასთან ვარჩიე, თავს ერთგვარი გამოწვევა გავუკეთე და პირველად დავუსვი რესპონდენტს პირადული კითხვები.
_ გიორგი, რას ნიშნავს თქვენთვის სექსი?
_ სიამოვნებას. ხან რაღაც სახის ნევროზებისგან თავშესაფარს. ცხადია, რეპროდუქციის საშუალებასაც. უკეთეს და ბედნიერ შემთხვევებში _ სიყვარულის თანამდევს.
_ რატომ ხართ სექსუალური ჭორების ადრესატი?
_ ამის მიზეზიც ჩემი პირადი ცხოვრების წესიცაა და ზოგიერთი, ამ საკითხებზე საუბრის მოყვარული ხალხის პირადი ცხოვრების არარსებობაც. არის აბსურდული მითები, მაგალითად, ორგიები სტუდენტ გოგონებთან და მასონური ვაკხანიელები, რაზეც სერიოზულად ვერ გიპასუხებთ. ამის თაობაზე ხშირად მეკითხებიან. დიახ, იყო დრო _ მე ვცხოვრობდი ჩემს მეგობარ გოგოსთან და დღემდე უმნიშვნელოვანეს ადამიანთან, ნათია გულიაშვილთან ერთად ერთ ჭერქვეშ. უკვე დაშორების შემდეგ და ამ დროს სხვა ქალებთანაც მქონდა ურთიერთობა, მაგრამ არც ერთხელ, არც ერთი წუთით, ჩემი პირადი ცხოვრების ქაოტურობას საქმიან ცხოვრებაზე გავლენა არ მოუხდენია. მე მეტარფოზების ადამიანი ვარ, რამდენადაც შემიძლია, სხვადასხვა როლს ვირგებ და სადღაც ეს გამომდის, სადღაც _ არა. ჩემმა ამ სხვების, ფარისეველი ვაიწმინდანების მიერ გარყვნილებად სახელდებულმა ცხოვრებამ, ყურადღება დიდწილად იმიტომ მიიქცია, რომ ურთიერთობა, ეგრეთ წოდებულ, ცნობად სახეებთან მქონდა. ხალხს შენ მიერ გაკეთებულ საქმეებზე უფრო, შენ მიერ მათი წარმოდგენით გაკეთებული საქმეები აინტერესებს. ხან ნანიკო ხაზარაძეზე უმცროსი ვიყავი, ხან ანა სანაიას თანატოლი და ხან ლილე ლოლიშვილზე უფროსი. აი, ძირითადად, ამგვარ ბრალდებებს "ვუმკლავდები". ცხადია, ჩემთვის არსებობდნენ და არსებობენ სხვა ძალიან ძვირფასი ადამიანებიც და ისტორიები, ზოგჯერ დრამატულ-ტრაგიკულიც და მათ შესახებ არავინ არაფერი იცის _ გადაურჩნენ მედიის ყოვლისმომცველ მზერას. საერთოდ, ეს ბუნებრივი პროცესია, ადამიანი ჭორების მოყვარული არსებაა, მეც მათ შორის, მაგრამ არის ხალხი, რომელიც მხოლოდ ამ მოცემულობით სუნთქვას. მათი მეშვეობით ვიღებ სიახლეებს საკუთარ თავზე. ახლა ვცდილობ, საქმეების მოძალების გამო ცოტა ხანი ამ ბობოქარ ამბებს გავერიდო. ეს ამ ეტაპზე ბოლო ინტერვიუა, რომელსაც პირად საკითხებზე ვაძლევ და შენმა გურულობამ და მეგობრობამ თუ გაჭრა.
_ ჭორები მასონობაზე და სხვა ბრალდებები...
_ კი, თუ ამგვარ ხმებს დავეყრდნობით _ ქართულ ოცნებასაც და ნაციონალურ მოძრაობასაც მე ვმართავ ამერიკის ხელით. საკითხს ირონიულად ვუყურებ. ამასწინ მოვისმინე საოცარი სიბინძურე, სადაც, ლამის, ბაბუაჩემის მკვლელად ვარ გამოყვანილი და ეს მეწყინა, მაგრამ რას იზამთ _ ამგვარია დემოკრატიის ფასი. უნდა მოვითმინოთ. ყალბ თავმდაბლობას გადავაბიჯებ და სიამაყით მინდა გითხრათ, რომ ჩემი და ჩემი გუნდის მიერ გაკეთებული საქმეების მომწონებელი ხალხი გაცილებით მეტია, ვიდრე თითო-ოროლა სამყაროზე გაბოროტებული ადამიანი. ამასწინ გერმანიაში ჩემი პოეზიის საღამო გაიმართა. ეს დაემთხვა ერთადერთი სიბინძურის აგორებას, რომელიც ჩემს მეგობარს უფრო უკავშირდებოდა და მაშინ დავწერე: რაც უფრო ახლოს ვეცნობი წარმატებული ქვეყნების მოქალაქეების ცხოვრებას, რთულს, მაგრამ სიძულვილისგან მაქსიმალურად თავისუფალს, მით უფრო მეკარგება სურვილი ჩემი ქვეყნისგან წასვლის. მე ვინ ვარ, მაგრამ რაღაც მაინც შემიძლია შევცვალო, სხვა უფრო მეტი შეუძლია და ასე შემდეგ. ადრე სხვა განწყობაზე ვიყავი _ პირველად ირაკლი ჩარკვიანის “შენ აფრენზე" მახსოვს რეაქციები. გაზეთები, რისი დაბრალებაც შეიძლება, ყველაფერს ეძახდნენ. ვიფიქრე, რა აჩერებს აქ-მეთქი. მაგრამ სწორი გააკეთა, რომ დარჩა და გააგრძელა. თქვენ შორისაც ძალიან ბევრია ეგეთი. ჩვენ უნდა ავაშენოთ ეს ქვეყანა, სხვათა შორის, იმ ხალხთან ერთად, რომელიც ამგვარ სიბინძურეებს წერს.
_ რას ნიშნავს შენთვის ქართული ტრადიციები? დამისახელე ყველაზე მიუღებელი და მიღებული ტრადიცია....
_ ბევრ რამეს. გაგიკვირდებათ და დიდწილად ტრადიციული ადამიანი ვარ. ოღონდ ტრადიციულობა ჩემთვის "ვეფხისტყაოსნის", გურმაშვილის, სულხან-საბას, ილია ჭავჭავაძის და ვაჟა-ფშაველას პატივისცემას ნიშნავს. მათი პატრიოტული და, ამავდროულად, ლიბერალური ღირებულებების დაცვას. მიუღებელი ტრადიციები დიდწილად რუსეთის შემოსვლის შემდეგ ჩამოყალიბდა და, ძირითადად, მახინჯ სახესხვაობებს წარმოადგენენ. მათი ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს.
_ თუ გითამადია ოდესმე?
_ არაერთხელ. თუ რამე გამომდის, ეს ლაპარაკია. თუმცა, ამ საკითხს განსაკუთრებული პასუხისმგებლობით ვუდგები და ხშირად არ ვთანხმდები.
პირადი ინტერვიუ ამით ამოვწურე. არ ვიცი, დავაკმაყოფილე თუ არა მკითხველის ინტერესი, მაგრამ ჩემი ინტერესი ნამდვილად არ დაკმაყოფილებულა. რადგან გიორგიზე ძალიან ბევრი რამ უთქმელი დარჩა.
დაიბადა ქალაქ ოზურგეთში, 1984 წელს. სწავლობდა ოზურგეთის ეგნატე ნინოშვილის სახელობის #1 საშუალო სკოლაში. 2001-2009 წლებში სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტზე (ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა მაგისტრის ხარისხი).
2006-2008 წლებში მუშაობდა რუსთავის #2 სასჯელაღსრულებით დაწესებულებაში ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგად. 2009-2010 წლიდან არის, "რადიო ქალაქის" ლიტერატურული გადაცემის ("ლიტერატურული ქალაქი") წამყვანი; 2011 წელს აფუძნებს lib.ge -ს და fortline georgia-ს ერთობლივ დისკუსიების ციკლს და არის ამ დისკუსიების მოდერატორი.
2010-2012 წლებში იყო ჟურნალ "ტაბულას" ლიტერატურული მიმომხილველი და მესვეტე; სატელევიზიო გადაცემა “წითელი ზონის" პროდიუსერი; ხოლო 2011 წლიდან ჟურნალ "ტაბულა-არტ"-ის ლიტერატურის განყოფილების რედაქტორი; ჟურნალების: "ფოკუსის" და "თბილისი-აუტ"-ის ლიტერატურული მიმომხილველი.
2010 წელს იყო საქართველოს პენ-კლუბის დროებითი სამეურვეო საბჭოს წევრი. ამავე წლიდან კითხულობს თავისუფალ უნივერსიტეტში ლექციებს კლასიკურ ლიტერატურაში, ასევე, გასვლით ლექციებს საქართველოს სხვადასხვა ქალაქში; არის თავისუფალი უნივერსიტეტის ლიტერატურული კლუბის კურატორი.
27 წლის ასაკში, 2012 წელს, საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკის ყველა დროის ყველაზე ახალგაზრდა ხელმძღვანელი გახდა.
2012 წელს, გიორგი კეკელიძის ინიციატივით, ლიბ-ჯგუფმა დააფუძნა კავკასიური პორტალი. ასევე, დაარსდა საქველმოქმედო ფონდი ლიბ-ეკვილიბრიუმი და ლიბ-კლუბი, რომლებიც, ძირითადად, სტუდენტებს აერთიანებს და სოციალური და საგანმანათლებლო ფუნქცია აქვს.
2013 წელს გიორგი კეკელიძე ვაშინგტონში, კონგრესის ბიბლიოთეკის დირექტორს, ჯეიმზ ბილინგტონს შეხვდა. შეთანხმების შედეგად, ქართული ციფრული არქივები მსოფლიო დიგიტლაციის არქივისთვის გაიხსნა, ხოლო ამერიკის არქივები _ საქართველოსთვის. ამავე ვიზიტისას ეროვნულ ბიბლიოთეკას გადმოეცა ზალდასტანიშვილების ბოსტონის არქივი და გრიგოლ დიასამიძის ნიუდიორკული არქივი. კონგრესის ბიბლიოთეკაში გაიმართა გიორგი კეკელიძის პოეზიის საღამო.
თარგმნილი აქვს რამდენიმე ავსტრიელი პოეტი, მსოფლიოს ლიტერატურული ზღაპრები ("ჯადოსნური კარი“), სერგეი დორენკოს "რომანი 2008“. მისი ლექსები თარგმნილია ინგლისურ, რუსულ და აზერბაიჯანულ ენებზე. შეტანილია ქართველი პოეზიის აზერბაიჯანულ ანთოლოგიაში. ავტორის შემოქმედების ინგლისური თარგმანები და აუდიო-ვერსია განთავსდა საერთაშორისო საიტზე Lყრიკლინე.ორგ.
2008 წელს გამოსცა პოეტური კრებული "ოდები“. წიგნში ლექსებთან ერთად გაბნეულია სხვადასხვა ცნობილი კრიტიკოსის (გაგა ლომიძე, ზაზა შათირიშვილი, ლევან ბერძენიშვილი, რევაზ სირაძე, ლევან ბრეგაძე, ზურაბ კიკნაძე, თენგიზ კიკაჩეიშვილი, გივი ალხაზიშვილი) მარგინალია კრებულის შესახებ და გაფორმებულია დავით მესხის ფოტოებით.
2012 წელს გამოვიდა გიორგი კეკელიძისა და გიგი ხორნაულის მიერ ადაპტირებული "გველის მჭამელი (ვაჟა-ფშაველა) კომიქსად; 2012 წლის მიწურულს კი გიორგი კეკელიძის და მაი ლაშაურის ერთობლივი ალბომი _ გიორგი კეკელიძის ლექსებზე აგებული მაი ლაშაურის ნახატები; 2013 წელს გამოვიდა გიორგი კეკელიძის ლექსებზე აგებული ანა სანაიას მინიფილმი; 2013 ჩაწერა ექსპერიმენტული დუეტი ქეთათო ჩარკვიანთან.
2013 წელს, ფრანკფურტში, წიგნის საერთაშორისო ბაზრობაზე გიორგი კეკელიძის მინიატურების სამენოვანი (ინგლისური, გერმანული, რუსული) თარგმანის პრეზენტაცია გაიმართა. წარმოადგინეს მაია მაჩალაძის და მაი ლაშაურის ვიდეო ინსტალაცია. მსმენელის წინაშე გიორგი კეკელიძე სპეციალური მაისურით _ Russia stop creeping annexation of Georgia _ წარსდგა
2009 წელი _ ლიტერატურული პრემია "საბა“ _ წლის საუკეთესო დებიუტი კრებულისთვის "ოდები"; 2010 წელი _ წლის წარმატებული ახალგაზრდა ლიტერატურის სფეროში; 2010 წელი _ British Council ლონდონის წარმომადგენლობის კონკურს Poet in the City გამარჯვებული საქართველოდან; 2010 წელი _ წლის ადამიანი ჟურნალ “ცხელი შოკოლადის ვერსიით; 2012 წელი _ ჟურნალისტთა საერთაშორისო ფონდის პრემია “ოქროს ფრთა ლიტერატურული ტელე და ინტერნეტ-პროექტებისთვის ინტერპრეტაცია და ლიტარეა; 2012 წელი _ წლის ადამიანი ჟურნალ "ცხელი შოკოლადის ვერსიით (ეროვნულ ბიბლიოთეკაში გატარებული აქტივობებისთვის); 2013 წელი _ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის 50 ყველაზე წარმატებული კურსდამთავრებული; 2013 წელს მუშვიგის საერთაშორისო პრემია (გადაეცა ბაქოში).
_ ძალიან ჭრელი და რთული გზა გავიარე. მაგრამ არასდროს დამიკარგავს საკუთარი თავის რწმენა. ოზურგეთული გამოცდილება უკიდურესად მნიშვნელოვანი იყო ჩემთვის, გაზეთ "რვას + 1"-ით და ახალგაზრდა პედაგოგთა კლუბით. შემდეგ უნივერსიტეტი, მაგისტრატურა, ახლა _ დოქტორანტურა. გაზეთი "lkil", რომელიც ჩვენი ძალებით გამოვეცით. ლექციები ციხეში, პატიმრებთან. მერე უკვე თავისუფალ უნივერისტეტში. მერე დღემდე უდიდესი ქართული ლიტერატურული lib.ge, რომელსაც ექვსი წელი ვხელმძღვანელობდი. რამდენიმე ტელე და რადიო პროექტის ავტორობა და წამყვანობა. ლექსები, რომელიც ჩემი ცხოვრების პარალელური ნაწილია. პრემია საბა, რამდენიმე კრებული. მუშივიგის პრემია. ახლაც გამოდის ჩემი ლექსების დიდი კრებული _ პრეზენტაცია მარტის ბოლოს იქნება. ესეები. მალე გამოვა ჩემი პროზაული წიგნი _ "გურული დღიურები". რამდენიმე ექპერიმენტიც _ მაი ლაშაურთან ერთად მხატვრობის და პოეზიის სინთეზი, ქეთათო ჩარკვიანთან ერთად კი _ მუსიკისა და პოეზიის. მოკლედ, ბევრ ამბავს მოდებული კაცი ვარ, _ ამბობს ჩვენთან საუბრისას გიორგი კეკელიძე.
ეროვნული ბიბლიოთეკა
_ გავიდა 2 წელი ჩემი ბიბლიოთეკაში მუშაობიდან და მიხედვით იმისა, რომ გრძელ ტექსტებს დღეს ძალიან ცოტა კითხულობს, შევეცადე, შედარებით მოკლედ ჩაგაბაროთ ანგარიში და მოხარული ვიქნები, მოვისმინო თქვენი აზრიც. უამრავი სირთულის, სტრესული და გარდამავალი (პოლიტიკურადაც) სიტუაციების ფონზე, ბიბლიოთეკის თითოეული თანამშრომლისა და თქვენი, მკითხველების დახმარებით, შევძელით, რომ ბიბლიოთეკა დღეს უამრავ პროექტშია ჩართული. ვფიქრობ, ჩვენი ქვეყნის მასშტაბით ის უკვე კულტრულ ბრენდად იქცა. აქვს რამდენიმე ტელეპროექტი, რომელსაც ჩვენი ინიციატივების პოპულარიზაციისთვის ვიყენებთ, ახლა მიმდინაროებს BBC--ის მოდელზე აგებული ჩვენი და პირველი არხის ერთობლივი პროექტი "ჩემი წიგნი". დაიწყო აქტიური დიგიტალიზაცია _ გაციფრებულია ათასობით ბეჭდური, ვიზუალური და აუდიომასალა. დაიძრა მნიშვნელოვანი ინიციატივები (ციფრული ბიბლიოთეკა "ივერიელი", ინტერნეტტელევიზია და ა.შ.), ბოლო წლების მანძილზე ბიბლიოთეკას ყველაზე მეტი ბეჭდური წიგნი შეემატა. გაიხსნა სხვადასხვა ახალი დარბაზი. დავაარსეთ ემიგრაციის, რეპრესირებული წიგნის და ორი ელექტრონული _ ლიბერთი და ქართველოლოგის დარბაზები, რაც კერძო ბიზნესის ხელშეწყობით მოხერხდა. კერძო ბიზნესის დახმარებითვე (TBC) შევქმენით ემიგრაციის დარბაზი. საბავშვო ოთახის მოდერნიზება, ვარემონტებთ წერა-კითხვის გამავრცელებელთა ოთახს (კომპანია სარაჯიშვილის დამხარებით), ჯეოსელთან ერთად ვიწყებთ დიდი ფოტომატიანის შექმნას, რაც ოჯახ-ოჯახ სიარულს, ფოტოების გაციფრებას გულისხმობს. ფრანკფურტის უნივერსიტეტთან ერთად გავხსენით ქართული ენის კორპუსის კაბინეტი, რაც, მართლაც, ფუნდამენტური საქმეა.
საზღვარგარეთ ვხსნით მცირე ქართულ ბიბლიოთეკებს _ კიევში, ვენაში, სტამბოლში, პრატოში, ბაქოში, პრეტორიაში, მიუნხენში. მალე ნიცაში, ბარსელონაში, ათენში, ბარიში და კალაბრიაში გაიხსნება. დავიწყეთ აქცია, რომლის ფარგლებში, ათასობით წიგნით და, ასევე, კომპიუტერებით დავეხმარეთ რაიონულ და სოფლის ბიბლიოთეკებს. ბიბლიოთეკამ მოიპოვა არაერთი უმნიშვნელოვანესი ემიგრანტული ან საქართველოსთან დაკავშირებული არქივი _ ბეჭდური თუ ელექტრონული სახით, მათ შორის, ამერიკიდან, არგენტინიდან და ევროპიდან. ბევრი უცხოური ცენტრი უფასოდ ასწავლის ბიბლიოთეკარებს ენას, ბიბლიოთეკის შენობები (დამატებით ავლაბრის არალეგალური სტამბა, სადაც ორი მუზეუმის _ საბჭოთა კვლევის და წიგნის ტექნოლოგიური გახსნას ვგეგმავთ) ბიბლიოთეკას გადმოეცა, მანამდე ეკონომიკის სამინისტროს ბალანსზე იყო.
ჩვენი ინიციატივით, ყოველთვიურად თითო შეზღუდული შესაძლებლობის პირი ჩვენთან ასრულებს ანაზღაურებად სამუშაოს. შეიქმნა ელექტრონული განვითარების სინდიკატი, რომელიც წიგნებით და კომპიუტერებით ეხმარება სოფლის ბიბლიოთეკებს. დავიწყეთ საჯარო ლექციები და დებატები. გამოიცა ეროვნული ბიბლიოთეკის სამეცნიერო-პოპულარული ჟურნალი და არაერთი სასაჩუქრე წიგნი. ასევე, დავიწყეთ საარქივო გამოცემებზე მუშაობა, მნიშვნელოვანი პროექტია საქართველოს მეთაურების საჯარო გამოსვლების ტომეულები. განახლდა ბიბლიოთეკის საიტი. მალე შევიძენთ ერთიან საბიბლიოთეკო პროგრამასაც, რომელიც ყველა განვითარებულ ქვეყანას აქვს. 2014 წლიდან, ჩვენი წარდგენილი პროექტის მიხედვით, მოიმატა ხელფასებმა. ამ დღეებში, ალბათ, დასრულდება მუშაობა და ეროვნული ბიბლიოთეკა საქართველოში, თბილისს გარეთაც წარსდგება ახალი ფუქნციით. უახლოეს მომავალში გავაკეთებთ შესაბამის დარბაზს შეზღუდული შესაძლებლობების პირებისთვის. მთავარი მიზანი ახლა პირველი კორპუსის რესტავრაციის თანხების მოპოვება და დიგიტალიზაციის პროცესის გაათმაგებაა, _ ასე აბარებს ჩვენს მკითხველს ანგარიშს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკის 29 წლის დირექტორი.
ამ სტატიის რომელი ნაწილია საინტერესო ეს მკითხველმა უნდა განსაჯოს. თუმცა, ჩემთვის, როგორც ავტორისთვის, მეორე ნაწილი გაცილებით ბევრის მთქმელია.
ახლა, როცა სტატია დავასრულე, სათაურზე ვფიქრობ. რომელი უფრო წააკითხებს მკითხველს _ "ეროვნული ბიბლიოთეკის ყველაზე ახალგაზრდა დირექტორის პროფესიული გზა" თუ "სექსი, როგორც "რაღაც სახის ნევროზებისგან თავშესაფარი".
ბოლო ტენდენციას თუ ავყვები, მეორე. და დღეს, პირველად და უკანასკნელად ტენდენციას ავუბამ ფეხს... თუმცა, ამ სტატიას, გიორგი კეკელიძის ფრაზით დავასრულებ “წამწამი წამწამზე მომადე, ახლა ჩვენ შორის ბეწვის ხიდია"...
ხიდი, რომელზედაც დაფიქრება ყველას გვმართებს.
”გურია ნიუსი”
