რატომ თქვა ანა ხანჩალიანმა ''ერთი-ერთში'' და ''X ფაქტორში'' მონაწილეობაზე უარი

ანა ხანჩალიანს ძალიან ბევრ კონკურსში აქვს მონაწილეობა მიღებული და თითქმის ყველა მათგანში პირველი ადგილი დაიკავა. ბოლო დროს კი იმის გამო, რომ საქართველოში კონცერტები აღარ იმართება, იმაზე დაიწყო ფიქრი, რომ კარიერა ერევანში აიწყოს.
გასული წლის 26 დეკემბერს ანა სომხური ''ახალი ხმის'' გამარჯვებული გახდა. პირველ ადგილს საერთოდ არ ელოდა, უხარია, რომ სხვა ქვეყნიდან ჩასულმა მოახერხა და მაყურებელს თავი შეაყვარა.

''ყველას ჰგონია, რომ ისევ პატარა ბავშვი ვარ''

- ანა, ფოტოებზე შენს მშობლებთან ერთად ხარ...
- ჩემი მშობლები არიან მარინა და ალექსანდრე ხანჩალიანები. ბავშვობიდან ვიცოდი, რომ მამას რობერტა ერქვა, ყველა ასე მიმართავდა და მეც ასე ვიცნობდი. მოგვიანებით გავიგე, რომ ალექსანდრეს ასული ვარ. მამა ინჟინერია პროფესიით, დედა ამჟამად დიასახლისია.

- როგორც ვიცი, გყავს დედმამიშვილები.
- ოთხი დედმამიშვილი ვართ. მე ყველაზე უმცროსი გახლავართ. მყავს 19 წლის ძმა არმენა, რომელიც ახლა მზარეულია. ბავშვობიდან ჩემთან ერთად მღეროდა ხოლმე, მაგრამ გარდატეხის ასაკში, დაახლოებით მეექვსე კლასის შემდეგ, სიმღერას თავი დაანება. წარმატებული მზარეულია. ბავშვობიდან, როდესაც დედაჩემი სახლში არ იყო, სკოლიდან რომ მოვდიოდი, ჩემი ძმა მიმზადებდა გემრიელ საჭმელებს. უფროს ძმას არტურა ჰქვია. 28 წლისაა, ის ამჟამად თბილისში არ იმყოფება. ერთი და მყავს, სოფო, რომელიც ასევე მღერის. ჰყავს თავისი ბენდი და თბილისის პრესტიჟულ ბარებში მღერის.

- ''ნიჭიერში'' გაგიცანით. ეს ფოტო სწორედ იმ პერიოდშია გადაღებული.
- მას შემდეგ ოთხი წელი გავიდა. ძალიან მიკვირს და არ მჯერა, ასე მალე თუ გავიდა დრო. ხანდახან მგონია, რომ გუშინ იყო ''ნიჭიერის'' კასტინგი. ქუჩაში ასაკს მეკითხებიან ხოლმე და რომ ვეუბნები, ჩვიდმეტის ვარ-მეთქი, ძალიან უკვირთ, ჩვენ ისევ ის პატარა ბავშვი გვახსოვხარო, მეუბნებიან.
- ''ნიჭიერის'' შემდეგ ძალიან პოპულარული გახდი, მონაწილეობდი ბევრ კონცერტსა და კონკურსში. ამ ყველაფერმა სწავლაში ხელი ხომ არ შეგიშალა?
- სკოლაში ხუთი წლის შევედი და შარშან დავამთავრე. სიმართლე გითხრათ, ''ნიჭიერის'' პერიოდში ცოტა გამიჭირდა სწავლა. ყველაფერს ერთად ვერ ვასწრებდი. სწავლას ცოტათი ჩამოვრჩი, მაგრამ მერე ყველაფერი ვისწავლე. ყველა საგანში მაღალი ნიშანი არ გამომყოლია, მაგრამ სკოლა კარგ ნიშნებზე დავამთავრე.
- მონაწილეობა მიიღე საბავშვო ''ევროვიზიაზეც'', ჯგუფ ''ქენდის'' წევრი იყავი..
- ჩემს მშობლიურ ქალაქ ერევანში გამართულ საბავშვო ''ევროვიზიაზე'' პირველი ადგილი დავიკავეთ. მომდევნო ფოტოზე ჯგუფ ''ქენდისთან'' და გიგა კუხიანიძესთან ერთად ვარ. კიდევ ვიყავი მაკედონიაში, საერთაშორისო კონკურსზე, 24 ქვეყანა მონაწილეობდა და მათ შორის პირველი ადგილი ავიღეთ.

- აღნიშნე, ჩემს მშობლიურ ერევანში ჩატარდა კონკურსიო, ერევანში ნათესავები გყავს?
- წარმოშობით ერევნიდან ვარ, დედაც და მამაც სომხები არიან, მაგრამ მშობლებიც და მეც თბილისში ვართ დაბადებული.
- იცი სომხური ენა?
- რა თქმა უნდა. წერაც ვიცი და კითხვაც. სომხური სკოლა დავამთავრე. მომდევნო ფოტო კლასელებთან ერთად ბანკეტზე მაქვს გადაღებული. ძალიან მაგარი დღე იყო და ძალიან კარგად მახსენდება.


- სომხეთში პირველად როდის იყავი?
- ერევანში პირველად 2008 წელს ვიყავი. ფესტივალი ჩატარდა და ერევნელ ვარსკვლავებთან ერთად ვიმღერე.

როგორი ბიჭი არ მოეწონება

- ერთი პერიოდი აქტიურად იყავი შოუბიზნესში ჩართული. ახლა რას საქმიანობ?
- ზაქარია ფალიაშვილის სახელობის ცენტრალურ სამუსიკო სასწავლებელში ვსწავლობ. ბავშვობიდან ფორტეპიანოზე კარგად ვუკრავდი. მეხუთე კლასში, როცა გამოცდას ვაბარებდი, დირექტორი მომიახლოვდა და მითხრა, ამდენ პიანისტს შორის ცოდო ხარ. აბსოლუტური სმენა გაქვს და ჩემი თხოვნა იქნება, რომელიმე სიმებიანი ინსტრუმენტი აირჩიო, რომ არ დაიკარგოო. ბავშვობიდან მევიოლინეობაზე ვოცნებობდი. დირექტორის ნათქვამის შემდეგ ჩემი საყვარელი ინსტრუმენტი ავირჩიე. მეშვიდე წელია, მევიოლინე ვარ.

- სხვა სპეციალობაზე გიფიქრია?
- ძალიან მინდა, მუსიკის თეორიაც კარგად ვისწავლო და უძლიერესი მევიოლინე ვიყო. მომდევნო ფოტო ვიოლინოზე დაკვრის დროს მაქვს გადაღებული. ეს ჩემთვის ცხოვრებაში ყველაზე საყვარელი მომენტია. კიდევ ძალიან მიყვარს ხატვა და ცეკვა. კონსერვატორიაში სწავლას რომ დავამთავრებ, მერე აუცილებლად ვისწავლი ხატვასა და ცეკვას.
- ''ნიჭიერის'' შემდეგ ბევრი თაყვანისმცემელი გაგიჩნდა. როგორ გამოხატავენ შენ მიმართ ყურადღებას?
- სიმართლე რომ გითხრათ, ''ნიჭიერამდეც'' იყვნენ თაყვანისმცემლები. ჩემს მისამართსა და ტელეფონის ნომერს არავის ვაძლევ. ხანდახან როგორღაც იგებდნენ ჩემს მისამართს და ყვავილები მხვდებოდა ხოლმე ბინასთან. ქუჩაში ვარდებიც უჩუქებიათ. სიყვარულს ყველა თავისებურად გამოხატავს.
- შენ თუ მოგწონებია რომელიმე მათგანი?
- ბავშვობიდან სულ სხვა პრინციპით გავიზარდე. მინდოდა, მთელი ცხოვრება ერთი ადამიანი მყვარებოდა. დღეს ჩემს თაობაში ერთმანეთის გრძნობებით თამაშობენ. ორი კვირით არიან ერთად და მერე სხვა მოსწონთ. ჩემთვის ეს ყველაფერი მიუღებელია, არ მინდა ვიჩქარო. ჯერ ჩემს საქმეს მივხედავ, კონსერვატორიაში ჩავაბარებ და მერე ყველაფერი თავისთავად მოვა. გამოჩნდება ისეთი ვინმე, ვინც შემიყვარდება.
- წარმოგიდგენია, როგორი შეიძლება იყოს შენი მომავალი რჩეული?
- გარეგნობაზე არასდროს გავაკეთებ აქცენტს. მინდა, პირველ რიგში, კარგი ადამიანი იყოს. მთელი ცხოვრების განმავლობაში გვერდით დამიდგეს და ერთმანეთს ვუგებდეთ. მთავარია, ვენდობოდეთ ერთმანეთს.
- შენი რჩეული აუცილებლად მუსიკოსი უნდა იყოს?
- მუსიკაში ცოტათი მაინც უნდა ერკვეოდეს. აუცილებელი არაა, გიჟი მუსიკოსი იყოს.
- რას ნიშნავს გიჟი მუსიკოსი?
- ჩვენს სკოლაშიც არიან ასეთი ბიჭები. სულ რომ მუსიკას უკრავენ და ამ სფეროში ძალიან რომ არიან ჩართული. დრო გვიჩვენებს, როგორი ბიჭი მომეწონება. ჩემთვის მთავარი არაა, კარგი მუსიკოსი იყოს. უბრალოდ, მუსიკაში ერკვეოდეს და ერთმანეთის გვესმოდეს. მთავარი ესაა.

რატომ მიდის ერევანში სასწავლებლად

- გახდი სომხური ''ახალი ხმის'' გამარჯვებული. მომდევნო ფოტო სწორედ ამ პროექტის დროს გაქვს გადაღებული. რატომ გაგიჩნდა ამ კონკურსში მონაწილეობის სურვილი?
- აგვისტოში მე და ჩემი ძმა ერევანში ვიმყოფებოდით ათი დღით, მაშინ გავიგე, რომ იქ ''ახალი ხმა'' იწყებოდა. ამ პროექტში მონაწილეობა სულ მინდოდა, მაგრამ თბილისში მიცნობდნენ. უკვირთ, ასეთი გადაწყვეტილება რომ მივიღე და ბევრჯერ უკითხავთ, თბილისში რატომ არ მიიღე ამავე პროექტში მონაწილეობაო.

- ახლა ვაპირებდი ამ შეკითხვის დასმას.
- თბილისში რომ მივსულიყავი ამ პროექტის კასტინგზე, ცოტათი შემრცხვებოდა. ხომ არ მივიდოდი და ვიტყოდი, გამარჯობა, ანა ვარ ხანჩალიანი, ''ნიჭიერში'' მაქვს მონაწილეობა მიღებული და იმის გამო, რომ კონცერტები არ ტარდება და არსად არ გამოვდივარ, მინდა, ''ახალ ხმაში'' მივიღო მონაწილეობა, რომ გამოვჩნდე-მეთქი. ხალხის უმეტესი ნაწილი მაინც იტყოდა, უკვე მომღერალია და ახლა სხვებს დააცადოს და გზა დაუთმოსო. არ მინდოდა, ასე რომ ეთქვათ. ვარჩიე, ერევანში მიმეღო მონაწილეობა. ახლა ერევანშიც გამიცნეს.
- ფიქრობდი, რომ გაიმარჯვებდი?
- გამარჯვებას საერთოდ არ ველოდი, მიუხედავად იმისა, რომ მონაწილეებიც კი მეუბნებოდნენ, შენ გაიმარჯვებო. ვფიქრობდი, იმდენს ლაპარაკობენ, რომ დავითარსები-მეთქი. გამარჯვებულად მე რომ გამომაცხადეს, საშინლად დავიბენი. მერე მეორე ფინალისტი მეკითხებოდა, ასეთი დაბნეული სახით რატომ იყურებოდიო. წარმოიდგინეთ, თბილისში სხვა ქვეყნის წარმომადგენელი რომ ჩამოვიდეს და ასეთ კონკურსზე გაიმარჯვოს, ხომ თითქმის წარმოუდგენელი რამაა. გამიკვირდა, რომ ერევანში თბილისიდან ჩასულმა გავიმარჯვე. ძალიან მიხარია, რომ ხალხს ერევანშიც შევუყვარდი და დამიმესიჯეს. თბილისიდანაც შესაძლებელი იყო დამესიჯება და მეგობრები გვერდში მედგნენ.
- ახლა თუ გაქვს მიწვევები ერევნიდან?
- მაქვს, მაგრამ რთულია სულ ერევანში სიარული. ველოდები სწავლის დამთავრებას და მერე გადავალ იქ, რომ კონსერვატორიაში ჩავაბარო. ასე თუ მოვიქცევი, ჩემთვის ბევრად უკეთესი იქნება.
- ფიქრობ, რომ იქ უფრო კარგად არის შოუბიზნესში საქმე, ვიდრე თბილისში?
- ჩვენთან ყველაფერი გაჩერდა. შოუბიზნესში არაფერი ხდება. ერევანში უკეთესი სიტუაციაა.
- სწავლის გაგრძელება ერევანში რატომ გადაწყვიტე?
- სიმებიან საკრავებზე დაკვრას ერევანში ძალიან კარგად ასწავლიან. თბილისშიც ამბობენ, რომ ერევანში უკეთესი პროფესორები არიან ვიოლინოს განხრით. კარგი ჩელისტები ჰყავთ. ჯაზ-ვოკალს თბილისში უკეთ ასწავლიან, მაგრამ სიმებიანი საკრავები იქ უკეთ ისწავლება. კარიერასაც ჯერ ერევანში მივხედავ. ''ვოისის'' გამარჯვების შემდეგ ხომ არ შეიძლება, რომ უცბად დავიკარგო. ჩავწერ სიმღერებს, სხვადასხვა პროექტში მივიღებ მონაწილეობას და რამდენიმე წლის მერე ისევ ჩამოვალ თბილისში. ასე ვიმოგზაურებ თბილისსა და ერევანს შორის.
- კონკურსში მონაწილეობის მიღებას კიდევ გეგმავ?
- შემოთავაზებები თბილისშიც და მქონდა ერევანშიც. ''ერთი-ერთში'' და ''იქს ფაქტორში'' შემომთავაზეს მონაწილეობა, მაგრამ უარი ვთქვი. ერევანშიც დუეტების კონკურსში მონაწილეობის მიღება შემომთავაზეს, მაგრამ ამაზეც არ დავთანხმდი. კლასიკურ ვოკალს ვეუფლები. მუსიკალური ათწლედის გარდა, ევგენი მიქელაძის სახელობის სკოლაში ვსწავლობ საოპერო ფაკულტეტზე და სწავლაში კონკურსებში მონაწილეობის მიღება ხელს შემიშლიდა. მირჩევნია, ჯერ ვისწავლო. მინდა, უბრალოდ, მომღერლად არ ვითვლებოდე. მინდა, თეორიაშიც კარგად ვერკვეოდე.


- ერევანში სასწავლებლად წასვლა და ქალაქთან შეგუება ალბათ აღარ გაგიჭირდება?
- ახლა უკვე აღარ გამიჭირდება. თავიდან რომ ჩავედი ერევანში, ''ახალ ხმაში'' მონაწილეობის მისაღებად, ვინერვიულე, მაგრამ კონკურსის განმავლობაში ბევრი რამ ვისწავლე და დამოუკიდებელი გავხდი. უკვე ახალი მეგობრებიც შევიძინე. ჩემს ძმასთან ერთად ვცხოვრობდი ერევანში. მასთან ერთად ფოტო სწორედ იმ პერიოდში მაქვს გადაღებული. თავიდან ვფიქრობდით, გავძლებდით თუ არა, მაგრამ მერე შევეჩვიეთ და მოგვეწონა ეს ქალაქი. ჩემს მეგობრებს ''სკაიპით'' ხშირად ვურეკავდი და ნოსტალგია რომ მომეძალებოდა, თბილისს მანახვებდნენ ხოლმე.

მერი კობიაშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''