სოფო ბედია და მიშა მესხი დაქორწინებას წელს აპირებენ

მომღერალ სოფო ბედიასა და მუსიკოს მიშა შაყულაშვილის განქორწინება 2013 წლის ერთ–ერთ სკანდალად იქცა. ამას ორი მიზეზი ჰქონდა: ერთი ის, რომ მანამდე მათ წყვილს ყველა იცნობდა, როგორც ბედნიერ, სტაბილურ ოჯახს, მეორე – გაშორების შემდეგ სოფოს გვერდით ძალიან მალე გამოჩნდა მამაკაცი. მის შესახებ საზოგადოებამ მალე შეიტყო, რომ ის ადამიანის უფლებათადამცველი მიშა მესხი, ახლო წარსულში პოლიტპატიმარი, გახლავთ.
ჭორებისა და მითქმამოთქმის ტალღამ გადაიარა და ახლა შეყვარებულები ურთიერთობას აღარ მალავენ, გრძნობების შესახებ საჯაროდ ლაპარაკობენ. ორივეს დიდი გეგმები აქვს, მიშას – პოლიტიკაში, სოფოს – შემოქმედებაში. ის ალბომზე მუშაობას ასრულებს და სოლო კონცერტსაც გეგმავს. თავისი რჩეულის ამღერებასაც აპირებს.
– რამდენიმე თვეა, რაც ცხოვრება ერთმანეთს დაუკავშირეთ. რას გრძნობთ ახლა, როცა თქვენი სიყვარულის შესახებ უკვე ყველამ იცის?
სოფო: ვგრძნობ, რომ უფრო დამშვიდებული, დაწყნარებული ვარ. აფორიაქებული ცხოვრება აღარ მაქვს, კარგად ვარ და დინებას მივყვები. შემოქმედებაშიც გავაქტიურდი. მოკლედ, შემოქმედებითი და პირადული ბედნიერებით ვარ მოცული.

მიშა: მეც ბედნიერი ვარ, რომ ოცნების სიყვარული მეწვია. პირველად ვარ ასე ძალიან შეყვარებული. სულ ვფიქრობდი, ოდესმე ვინმე ისე თუ შემიყვარდებოდა, რომ სხვა ადამიანის მიმართ ინტერესი აღარ გამიჩნდებოდა. მინდოდა, ერთი მყვარებოდა და მასთან ვყოფილიყავი სულით და გულით. ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა ასეთი ქალი და ის სოფო ბედიაა.
სოფო: ყველაზე დიდი ბედნიერება ისაა, რომ ჩვენ ძალიან კარგად გვესმის ერთმანეთის. ხასიათში ბევრი მსგავსებაა ჩვენ შორის, ორივე თბილები, კომუნიკაბელურები ვართ. ირგვლივ ყველას სიამოვნებს ჩვენი დანახვა და ეს ურთიერთობისთვის კიდევ ერთი დიდი პლუსია. ჩემიანებს ძალიან უყვართ მიშა. ერთმანეთთან ახლობლური და თბილი დამოკიდებულება აქვთ.
– სოფო, წინა ქორწინებამ რა გასწავლათ, რას გაითვალისწინებთ ახალ ურთიერთობაში?
სოფო: მე მაშინაც და ახლაც ყველაფერს ვითვალისწინებდი. არ მინდა, ამბიციური ნათქვამი გამომივიდეს, მაგრამ ძალიან სწორად ვცხოვრობდი, ჩემ გვერდით მდგომი ადამიანი კი ამას ვერ იყენებდა. არ მინდა, ამ თემას კიდევ ერთხელ შევეხო. მე არ დავიწყებ იმაზე ლაპარაკს, თუ როგორი ვიყავი. ვინც კი ჩვენს ცხოვრებას თვალს ადევნებდა, ყველამ კარგად იცის, როგორ ცოლი და დედა ვიყავი. უკეთესი გავხდები, რადგან მიშა არის ადამიანი, რომელსაც ბოლომდე ვუგებ და ბოლომდე მიგებს. არ ვიქცევი ისე, რომ მიშას რაღაც ეწყინოს, გაღიზიანდეს, ისიც ანალოგიურად იქცევა. ხშირად მიწყობს რომანტიკულ სიურპრიზებს, რაც, სხვათა შორის, აქამდე ჩემთვის ძალიან უცხო იყო, არადა ძალიან რომანტიკული ვარ. იმდენად გადაჩვეული ვიყავი ამ ყველაფერს, რომ ზოგჯერ მიკვირს.
მიშა: ელემენტალურად, სადმე რომ მივაცილო, ესეც კი უკვირს და მეკითხება, ხომ არ ეჭვიანობო. ვუხსნი, რომ შეყვარებულებისთვის ეს ჩვეულებრივი ამბავია.
სოფო: ხანდახან მართლაც უცნაურად ვგრძნობ თავს და ამავდროულად ძალიან მიხარია. არ ვიცი, რატომ შეიძლება ვინმეს ჩემი და მიშას კარგად ყოფნა სწყინდეს. ჩვენ არავის არაფერს ვუშავებთ, მაგრამ არიან ბოროტი ადამიანები, ვინც, აღარ იციან, რა მომიგონონ.
მიშა: ჯანსაღი კრიტიკა მისაღებია, მაგრამ როცა ჩვენს პირად ცხოვრებაში ცუდად ერევიან, ეს უკვე საშინელებაა. სოფოს ცხოვრებასა და გულში მოულოდნელად შევიჭერი და ერთმა ბოროტმა ადამიანმა ამას უამრავი ჭორი მოაყოლა. მე კი ვფიქრობ, რომ თუ სიყვარული გვეწვევა, ყველამ ხმამაღლა უნდა ვთქვათ, როგორი ბედნიერები ვართ.
სოფო: ყველას ვუსურვებ, ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორც მე და მიშა ვართ. რატომ არიან დაბოღმილი, ვერ ვხვდები. ბოროტი ადამიანების ტალღაა, რომლებიც ცდილობენ, უაზრო კომენტარები წერონ. ამ ყველაფერს უკვე აღარ ვაქცევ ყურადღებას, მივხვდი, რომ ამით მხოლოდ საკუთარ თავს მივაყენებ ზიანს. უბრალოდ გული მწყდება, რომ ხალხი ასეთი შეცვლილია. იმას კი არავინ მეკითხება, ჩემს კარიერას რას ვუპირებ, მაინცდამაინც ჩემს პირადში უნდათ ცხვირის ჩაყოფა.
მესმის, რომ ცნობადი ვარ და ყველას აინტერესებს, ვინ არის ჩემ გვერდით, არც არაფრის დამალვას ვაპირებდი, მაგრამ ამ ეტაპზე არ მინდოდა ყველაფრის გამომზეურება. ახალი დანგრეული მქონდა ოჯახი და იმასაც ვფიქრობდი, რომ ხალხი ამას კარგად ვერ მიიღებდა. მთავარი ისაა, რომ ჩემი ოჯახის დანგრევაში არავინ ჩარეულა. ეს იყო მხოლოდ და მხოლოდ ჩემი გადაწყვეტილება. უბრალოდ მეტს ვეღარ "გავქაჩავდი", აღარ შემეძლო, მინდოდა, მშვიდად გავყროდით ერთმანეთს, მაგრამ ისეთი რაღაცეები მოჰყვა ამას, რომ... ამდენს არ ველოდი. ასეთ რაღაცეებს მიუჩვეველი ვიყავი, ჩემ შესახებ ზედმეტი არასოდეს არავის დაუწერია. ბოლოს ჟურნალისტები ჩემგან ინტერვიუსაც კი აღარ იღებდნენ, ვიცით, რომ სოფო ბედია კარგადაა და ახალი რაღა უნდა თქვასო.
რატომ უნდა გამოვსულიყავი და მომეყოლა, თუ რა პრობლემა მქონდა ქმართან? მინდოდა, ოჯახი შემენარჩუნებინა, ჩემთვის ჩუმად ვიჯექი, მაგრამ ვერ შევძელი, მაინც დამენგრა.
იცით, მიშა რატომაა ყველაზე მაგარი ადამიანი? როცა ყველაზე მეტად მიჭირდა, სწორედ მაშინ გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში და მამხნევებდა. ამან გადამატანინა ის ყველაფერი.
მიშა: როცა სოფოს ცხოვრებაში გამოვჩნდი, ძალიან დაბნეული იყო. ჩვენ ამ გაჭირვებამ დაგვაახლოვა. იმ ქალს არასოდეს დავიყენებ გვერდით, ვისკენაც ხელს გაიშვერენ და რაღაცას იტყვიან. ვფიქრობ, რომ სოფო ბედია ყოველთვის სწორად ცხოვრობდა. მის შესახებ აქამდე მხოლოდ ის ვიცოდი, რომ მომღერალი იყო. როცა ახლოს გავიცანი, ვნახე, როგორი ადამიანია, დავმეგობრდით და ეს მალე სიყვარულში გადაიზარდა. ვაფასებ მის პატიოსნებას, შრომისმოყვარეობას, ნიჭიერებას, მართლაც ძალიან საყვარელია. ინტერნეტში კი ერთი ბოღმიანი ადამიანი ინკოგნიტოდ ათის სახელით წერს რაღაც სისულელეებს. ვიღაცეებს მაგრად ახასიათებენ და ვითომ სოფო ბედია არაფერი იყო. მე კი "არაფერ" ადამიანს არასოდეს შევიყვარებდი. სოფო ძალიან ლამაზი, საყვარელი გოგოა, სწორედ ამიტომ ვართ ერთად. ბოღმიანები კი გასკდნენ ან თავი დაგვანებონ, რომ ჩვენი კარგი ამბებით საკუთარ თავს არ ავნონ.
სოფო: უკვე დიდი ხანია ხალხი გათხოვებას მილოცავს, მაგრამ ჯერ არ გავთხოვილვარ. ლაპარაკობენ იმაზეც, რომ თურმე მიშა მესხმა დამინგრია ოჯახი. კარგი რა, ძალიან დავიღალე!
მიშა: სოფოს რომ ოჯახი დაენგრა, მაშინ ჩვენ ერთმანეთს არ ვიცნობდით. ადამიანს ისეთი რაღაც არ უნდა შეგეშალოს, რომ კაცობაში შეგრცხვეს, თორემ წყენა და კამათი ყველა წყვილის ურთიერთობაშია.
სოფო: ერთი წყენის გამო ოჯახს არავინ ანგრევს.
– თქვენც მოგსვლიათ კამათი? რაში შეიძლება თქვენი აზრები და შეხედულებები არ დაემთხვეს ერთმანეთს?
მიშა: ჩვენ სხვადასხვა მუსიკალური გემოვნება გვაქვს, მე ჰაუსი მიყვარს.

სოფო: მიშამ კარგის და ცუდის გარჩევა იცის, ძალიან კარგი გემოვნება აქვს, მაგრამ, ჩემგან განსხვავებით, უფრო კლუბურ მუსიკას უსმენს.

მიშა: სტინგიც მიყვარს, მაგრამ კლუბური სიტუაცია ნამდვილად მირჩევნია. ევროპაში ვცხოვრობდი ცოტა ხანს და იქ შევიყვარე ეს მიმდინარეობა. ამ თემაზე არ ვკამათობთ. თუ სოფოს რაღაც უნდა, კიდეც რომ არ მომწონდეს, მეც მინდა ის. შეიძლება ყველაფერი იდეალურად არაა, მაგრამ ერთმანეთს გულს არ ვწყვეტთ. ჩვენი დევიზია, ცხოვრების ბოლომდე ბედნიერები ვიყოთ. თუ ასეთ წვრილმანებზე კამათს დავიწყებთ, შეიძლება ბუზი სპილოდ იქცეს. მე სოფოს მუსიკას ვერასოდეს ვასწავლი, ისევე როგორც სოფო პოლიტიკას ვერ მასწავლის. ისე კი, გარკვეულწილად პოლიტიკაშიც არის ჩახედული.
სოფო: და პოლიტიკურადაც საერთო ხედვები გვაქვს.
მიშა: სოფო ნაციონალების კონცერტებზე გამოსვლით თავს არასოდეს იკლავდა.
სოფო: მათთვის არასოდეს მიმღერია.
მიშა: არც იმის მომხრე ვარ, რომ დღეს გამოვიდეს და რომელიმე პოლიტიკური გუნდის მხარდასაჭერად იმღეროს. მან თავისი არჩევანი არჩევნების დღეს უნდა დააფიქსიროს. ძალიან ცუდია, რომ საქართველოში ბავშვებმაც კი იციან ყველა მინისტრის სახელი და გვარი. ვფიქრობ, ყველამ თავისი საქმე უნდა აკეთოს, ხელოვანი ხელოვნებაში უნდა იყოს, პოლიტიკოსი – პოლიტიკაში. იმას არ ვამბობ, რომ პარლამენტში მომღერალი არ უნდა შევიდეს, თუკი აქვს საშუალება, თავისი ამომრჩევლის იმედები გაამართლოს, მაგრამ მაინც ვფიქრობ, რომ მომღერალი სცენაზე უნდა იდგეს. სიტუაცია გამოსწორდება და ხელოვანებს მთავრობის და ოპოზიციის მომღერლებად არ დაყოფენ.
– ამ მხრივ სასიკეთო ძვრებს ხედავთ?
მიშა: ცვლილება უკვე გვაქვს, ახალი წლის კონცერტზე ყველა ის მომღერალი იდგა სცენაზე, ვინც თავის დროზე მიშას სახელს ყვიროდა.
სოფო: ნაციონალების მმართველობის დროს მეც და ჩემი ძმაც დაბლოკილები ვიყავით და არამარტო ჩვენ, ძალიან ბევრი ნიჭიერი მომღერალიც. ის მაინც ვიცოდეთ, რა დანაშაული გვქონდა. ძალიან დიდი იმედით და მოლოდინით ვარ სავსე. მინდა, არამარტო რესტორნებსა და კლუბებში გვიწევდეს სიმღერა, არამედ მასშტაბურ კონცერტებზეც.
– მიშა, სოფო მუშაობს, ბავშვი ჰყავს... თქვენთვის როდის რჩება დრო, როდის იცლის?

მიშა: ჩვენ ერთმანეთისთვის სულ ვიცლით. დღე არ გავა, რომ ერთად არ ვიყოთ. ვაფასებ მის შემოქმედებას და ნამდვილად არ მივცემ საკუთარ თავს იმის უფლებას, რომ ვუსაყვედურო, ის დროც მე დამითმე, რასაც შენს საქმეს ახმარ–მეთქი. ეს იმას ნიშნავს, რომ მას მარჯვენა ხელი მოვაჭრა, ის ხომ სიმღერით ცხოვრობს, ამით სუნთქავს. ვცდილობ, მეც რაღაცნაირად ხელი შევუწყო, ერთად მოვინდომოთ და სოფო ბედნიერი იყოს. ძალიან კარგი შეყვარებულია, უზომოდ ყურადღებიანი. მიუხედავად იმისა, რომ ახლა საქმით ძალიან დაკავებულია, მისგან უყურადღებობა ნამდვილად არ მიგრძვნია. ჩვენი სატელეფონო საუბრები დილიდან იწყება, შუადღეზე და ღამით კი ვნახულობ. დანარჩენ დროს ჩვენი საქმეებით ვართ დაკავებული.
– ოფიციალური ქორწინება შედის თქვენს გეგმებში?

მიშა: კი, ამ წელს არ გადავაცილებთ, ახლო მომავალში აუცილებლად დავქორწინდებით. ყველაფერს თავისი ადგილი აქვს, შეყვარებულობის პერიოდიც უნდა გაიაროს წყვილმა, მაგრამ ეს წლების განმავლობაში არ უნდა გაიწელოს. ფაქტობრივად უკვე ოჯახი ვართ, დედაჩემს დედას ეძახის სოფო, ჩემი ძმისშვილები ბიცოლას ეძახიან.
სოფო: უკვე ბიცოლას სტატუსი მაქვს.

მიშა: არ ვჩქარობთ, ამ ყველაფრით ვტკბებით და რამდენიმე თვეში ძალიან ლამაზ ოჯახსაც შევქმნით. მაშინ კი ჩვენს კრიტიკოსებს გული გაუსკდებათ.
– სოფო, თქვენი შვილი, ნიკა, მამას ხშირად ხვდება?

სოფო: რა თქმა უნდა და ასეც უნდა იყოს. არავინ უშლის მამასთან ურთიერთობას, პირიქით, ვეუბნები, როგორც დედა უყვარს, ისევე უნდა უყვარდეს მამაც. მამა–შვილს არაჩვეულებრივი ურთიერთობა აქვთ.
– თქვენმა რჩეულმა და შვილმა კარგად გაუგეს ერთმანეთს?

სოფო: კი, კარგი ძმაკაცები არიან. ამხელა კაცი ნიკასთან უცებ 5 წლის ბავშვი ხდება. კედლებზე არ დადიან, თორემ ყველაფერს თავზე იმხობენ. ნიკუშა ძალიან კონტაქტური, თბილი ბავშვია და კარგი ადამიანები უყვარს. მიშას ჩემს ნათლულებთანაც შესანიშნავი ურთიერთობა აქვს. მასზე ყველა გიჟდება. ყველას ეთამაშება, ეფერება, ყურადღებას არ აკლებს. თავის შვილზე მთლად გადაირევა და ალბათ კედლებზეც ავა.
– სოფო, შემოქმედებაში რა გეგმები გაქვთ?
სოფო: ალბომზე მუშაობა თითქმის დავასრულე. მაისისთვის პრეზენტაციას ვგეგმავ და ძალიან მინდა, მოვასწრო. ასევე გეგმაში მაქვს სოლო კონცერტის გამართვა. მინდა, კლიპიც გადავიღო, მაგრამ არ ვიცი, ამ პერიოდში ეს მოხერხდება თუ არა.
მიშა: მეორე ალბომში ჩემთან ჩაწერილი დუეტიც შევა.
სოფო: მიშას ვოკალურ მონაცემებს დავხვეწთ და ერთ სიმღერას იმღერებს ჩემთან ერთად. აუცილებლად უნდა ავამღერო!
მიშა: სიმღერა ჩემი საქმე არაა, შეიძლება ერთხელ სამოყვარულო დონეზე ვიმღერო, ოღონდ არა – სცენაზე, უბრალოდ სოფოს ხათრით. განა სცენაზე დადგომა "მიტყდება", უბრალოდ ყველამ ჩვენ–ჩვენი საქმე უნდა ვაკეთოთ.
ქეთი დინოშვილი, ჟურნალი სარკე