მაკო კვიტაიშვილს ”ორი ვარსკვლავის” გამო შეყვარებული გაუნაწყენდა

ახალგაზრდა მომღერალმა მაკო კვიტაიშვილმა საკუთარ თავზე რთული ამოცანა აიღო და მორაგბე გივი ბერიშვილის ამღერებას შეეცადა პროექტ "ორ ვარსკვლავში". ეს მისი გეგმების და მიზნების ერთ–ერთი პუნქტია. მაკოს ბევრი ინტერესი და მიზანი აქვს – მსახიობობაშიც სურს თავი გამოსცადოს, სიმღერაშიც, ტანსაცმლის დიზაინშიც. ტელეგადაცემის წამყვანადაც ხედავს თავს. ამ უკანასკნელში დედა – ცნობილი ტელესახე ეკა მიშველაძე – ავარჯიშებს, თუმცა იმის შესახებაც აფრთხილებს, რომ ჟურნალისტიკა ძალიან შრომატევადი საქმეა.
მაკო ჯერჯერობით ყველაფერს ასწრებს, დრო შეყვარებულისთვისაც რჩება, რომელიც, ცოტა არ იყოს, განაწყენებულა, როცა შეუტყვია, რომ საყვარელი გოგონა მის უკითხავად მონაწილეობდა მუსიკალურ პროექტში.

ინტერვიუ წყვილის მიერ პროექტის დატოვებამდეა ჩაწერილი.

– მაკო, პროექტში მონაწილეობის შესახებ შემოთავაზება როგორ მიიღეთ?


– პროექტის შესახებ ჯერ არაფერი ვიცოდი, როცა მისმა მუსიკალურმა ხელმძღვანელმა, რუსა მორჩილაძემ, დამირეკა და მითხრა, რომ ძალიან უნდოდა, მონაწილეობა მიმეღო. "ახალი ხმის" შემდეგ არსად გავსულვარ, ამიტომ დიდი სიამოვნებით დავთანხმდი.
– მეწყვილედ მორაგბე თავად შეარჩიეთ?
– მეწყვილე ყველას უკვე არჩეული ჰყავდა, მე რომ მისი ძებნა დავიწყე. პროექტში ვიყავი, კონტრაქტზეც ხელი მქონდა მოწერილი, მაგრამ მეწყვილე თითქმის ბოლო დღემდე არ მყავდა. ბევრი კანდიდატურა იყო, მათ შორის – ფეხბურთელი გიორგი ნემსაძე, რომელიც სიამოვნებით დათანხმდა მონაწილეობას, მაგრამ ბოლოს ვერ მოახერხა. რადგან მე უნდა მემუშავა მეწყვილესთან, საბოლოო ჯამში, მაინც მე ვირჩევდი, ვინ იქნებოდა. ბოლოს ხელი ჩავიქნიე. შემეშინდა, რომ შეიძლებოდა, მეწყვილის გარეშე დავრჩენილიყავი და გივიკოც გამოჩნდა.
– რა მოგეწონათ მასში, რომ მასთან სიმღერა გადაწყვიტეთ?
– ერთმანეთს რომ შევხვდით, მივხვდი, ტიპაჟურად ვერგებოდით. ისიც ჩემსავით მხიარულია.
– ერთმანეთს ადვილად შეეწყვეთ?
– მიუხედავად იმისა, რომ ერთნაირი ტიპაჟები ვართ, ხშირად კონფლიქტი მოგვდის. ხან ვერ იგებს, რას ვეუბნები, ხან არასწორად იღებს ჩემს ხმამაღალ ნათქვამს. მისი ცოტა მეშინია, მორაგბეა და... ეს ხუმრობით, რა თქმა უნდა. მერე მალევე ვრიგდებით.
– ჟიურის წევრებისგან შეფასების მოსმენისას ძალიან ნერვიულობთ?
– ვერ ვიტყვი, რომ მათ მიმართ შიშს ვგრძნობ. ყველას ძალიან დიდ პატივს ვცემ. ძირითადად გივიკო უნდა შეაფასონ, მაგრამ მეც მაფასებენ ხოლმე. სცენაზე როცა ვარ, ვერ ვიგებ, რას მეუბნებიან, დარბაზის თვალიერებით ვარ გართული. სახლში ვუყურებ ჩანაწერს და მერე ვიგებ ჩემს შეფასებებს. თეონა კონტრიძის შეფასება – ტორტის ნაჭერი ხარო, სცენაზე ვერ გავიგე და პროექტს გადახვევით რომ ვუყურე, მაშინაც ვერ მივხვდი, რას ნიშნავდა. მეგონა, გივის უთხრა. მადლობა მას ასეთი კარგი შეფასებისთვის.

– როგორ ფიქრობთ, რა შანსები გაქვთ კონკურსში?
– რა თქმა უნდა, პროექტის დატოვება არ მინდა. რადგან ჩემი კონკურსი არ არის, ვცდილობ, გივი წამოვწიო წინ, მაგრამ ეს საკმაოდ რთულია. ის მომღერალი არ არის, სცენაზე პირველად დგას. მანამდე თურმე აბაზანაშიც არ უმღერია... მაგრამ ყველაფერს ვაკეთებთ იმისთვის, რომ სცენაზე კარგად გამოვიდეს. ძალიან დავმეგობრდით. ხშირად ერთად დავდივართ და ხანდახან რაგბისაც ვესწრები.
– აქამდე რაგბი გაინტერესებდათ?
– საერთოდ არ მაინტერესებდა. ახლაც დიდად არ მომწონს, მაგრამ თამაშის წესები გავიგე და გივიკოს ვგულშემატკივრობ. მას გავაცანი ჩემი შეყვარებული, თვითონ კი თავისი ცოლი გამაცნო. ეს იმიტომ გავაკეთეთ, რომ ურთიერთობები დაძაბული არ იყოს არც ერთ მხარეს, რადგან ერთად ყოფნა ხშირად გვიწევს.
– ასე რატომ მოიქეცით, თქვენმა შეყვარებულმა ხომ არ იეჭვიანა, მორაგბის გვერდით რომ დაგინახათ?
– სხვათა შორის, მისთვის არ მიკითხავს, პროექტში მონაწილეობა მიმეღო თუ არა, რადგან ასეთი ადამიანი ვარ – ეს ჩემი ცხოვრება და ჩემი პროფესიაა. თუ ვინმეს რამე არ მოსწონს, ჩემთან ერთად ნუ იქნება! ამან კი ის ცოტა გააღიზიანა, რატომ არ მითხარიო. მაგრამ იცის, რომ ეს ჩემი საქმეა და ამასთან შეგუება მოუწევს. ახლა პროექტს ესწრება და მიყურებს. ვერ ვიტყვი, რომ ეჭვიანია, უბრალოდ არ მოეწონა, რომ არ იცოდა, რას ვაპირებდი.
– რამდენია ხანია, რაც თქვენ შორის სიყვარული გაჩნდა?
– ოთხი თვეა ერთად ვართ. მის სახელს და გვარს ვერ გეტყვით. ისიც მუსიკოსია. ძალიან დიდი ხანია ვიცნობ, თითქმის 11 წლიდან. ეზოშიც ერთად ვთამაშობდით. ურთიერთობაში ჩემთვის მთავარი ეს არის – ადამიანს კარგად ვიცნობდე და, პირველ რიგში, მასთან ვმეგობრობდე. მჯერა ბიჭის და გოგოს მეგობრობის, მაგრამ შესაძლებელია ეს სიყვარულში გადაიზარდოს. ჩვენს შემთხვევაშიც ასე მოხდა.
საერთო ინტერესები გვაქვს. სულ ერთად ვართ, თუმცა ოჯახის შექმნაზე ჯერ არ ვფიქრობთ. ამ ეტაპზე კარიერა მაინტერესებს. თან ვფიქრობ, რომ აუცილებელი არ არის მაინცდამაინც ოჯახის შექმნა და ხელისმოწერა, თუმცა არ ვგულისხმობ იმას, რომ ძალიან თავისუფალი ურთიერთობა გვქონდეს. უბრალოდ, ყველაფერი ზომიერად უნდა იყოს. დინებას მივყვები.
– რა გეგმები გაქვთ კარიერასთან დაკავშირებით?
– ძალიან ბევრი გეგმა მაქვს. საკუთარ თავზე მუდმივად ვმუშაობ. ახლა ვაპირებ სიმღერის ჩაწერას და კლიპის გადაღებას. ვფიქრობ, უახლოეს მომავალში ამერიკაში წავიდე და სამსახიობო ფაკულტეტზე ჩავაბარო. მინდა, მსახიობი და მომღერალი ვიყო. ასევე მაინტერესებს ტანსაცმლის დიზაინი, რომელსაც სამხატვრო აკადემიაში ამჟამად ვსწავლობ.
– რა ინტერესები გქონდათ პატარაობისას, როგორი ბავშვი იყავით?
– ძალიან ცელქი ვიყავი. რაც მინდოდა, იმას ვაკეთებდი, არავის ვუჯერებდი. სკოლაში წასვლა მეზარებოდა და ხშირად გაკვეთილებს ვაცდენდი. 15 წლამდე დამოუკიდებელი არ ვიყავი, მაგრამ ერთ დღეს გადავწყვიტე ჰოლანდიაში სასწავლებლად წასვლა და იქ მივეჩვიე დამოუკიდებლობას. ახლა უკვე ვცდილობ, ჩემს საქმეში არავინ ჩავრიო. მეშვიდე კლასში ვიყავი, დედასთან რომ მივედი და ვუთხარი, არ მინდა, ვისწავლო მათემატიკა და ქიმია, მინდა, ხელოვნებას გავყვე–მეთქი. დედაც დამეთანხმა და ცეკვაზე და ხატვაზე შემიყვანა. ამ დროს ყალიბდება ბავშვი და დედამ ხელი ყველანაირად შემიწყო. სიმღერით არასდროს ვმღეროდი, ჩემთვის ვღიღინებდი ხოლმე, თუმცა ცოტა ხანი ქართულ სიმღერებზე დავდიოდი.
– ახლა როგორი ურთიერთობა გაქვთ დედასთან, მასთან სრულიად გახსნილი ხართ, ყველაფერს უყვებით?
– მე და დედას ძალიან მეგობრული ურთიერთობა გვაქვს. მას არაფერს ვუმალავ, თუნდაც იმიტომ, რომ რაიმეს დამალვა თუ მომდომებია, მაინც გაუგია. დედა ძალიან მენდობა. როცა საჭიროა, მკაცრიც ხდება, მაგრამ არა – სერიოზულად, რადგან განსაკუთრებული სიმკაცრე ოჯახში არავის გვჭირდება. ოჯახის წევრები დიდად არ ერევიან ჩემს საქმიანობაში, თუმცა ძირითადად პირველად მაინც დედასთან მივდივარ და აზრს ვეკითხები.
– არასოდეს გიფიქრიათ, დედის კვალს გაჰყოლოდით და ჟურნალისტი გამხდარიყავით?
– მიფიქრია და ჟურნალისტად თავიც წარმომიდგენია. მგონია, რომ ამ პროფესიას თავს გავართმევ. მქონდა შემოთავაზება ერთ–ერთი არხიდან, თუმცა ჯერჯერობით ამ მხრივ კონკრეტულ დეტალებზე ვერ ვისაუბრებ. ვფიქრობ, გასართობ გადაცემას წავიყვან. დედა მავარჯიშებს. მნიშვნელოვანია, როგორ გადასცემ აზრს. დედა სულ მეუბნებოდა, ჟურნალისტიკით ნუ დაინტერესდები, ძალიან შრომატევადი საქმეაო, თუმცა მისი ყურადღება შვილებს არასდროს მოგვკლებია.
– როგორ ფიქრობთ, რთულია ქართული სიმღერის შესრულება? თქვენ არასდროს გიმღერიათ ქართულად სცენაზე.
– ქართული სიმღერების კულტურულად შესრულება ვისწავლე. ნამდვილად ძნელია ქართული სიმღერის სწორად მღერა, სხვანაირად უნდა მიუდგე. პროექტში მალე ქართული ტური მოდის და ცოტა მეშინია, იმდენად გადაჩვეული ვარ, მაგრამ ეს გამოწვევა ძალიან საინტერესო იქნება, თუ, რა თქმა უნდა, იმ დროისთვის პროექტში ვიქნები.
– "ორ ვარსკვლავამდე" სხვა ტელეკონკურსებში სცადეთ ბედი – "ჯეოსტარსა" და "ახალ ხმაში". ახლა ამ პროექტმაც თქვენი პოპულარობა გაზარდა. უარყოფითი გამოხმაურებები მეტია თუ დადებითი?
– ზოგადად კრიტიკას ვიღებ, მაგრამ კრიტიკასა და ლანძღვას შორის, რა თქმა უნდა, განსხვავებაა. თავიდან ყურადღებას ვაქცევდი ჩემ შესახებ სოციალურ ქსელში დაწერილ უარყოფით კომენტარებს, მაგრამ ახლა უკვე არ მაინტერესებს. წერენ, რომ ჩემი გარეგნობა არ მოსწონთ. ახლა უკვე მეცინება ასეთ კომენტარებზე. ზოგადად უფრო მეტ დადებით ემოციას ვიღებ ხალხისგან, რადგან თავად ვარ ასეთი ადამიანი – არავის მიმართ ვარ ცუდად განწყობილი.
– არც კომპლიმენტებს იშურებენ, თქვენი გარეგნობა მოსწონთ.
– ბავშვობაში საშინლად არ მომწონდა ჩემი თავი. მერე მივხვდი, რომ ჩემი სტილი მქონდა. არც ახლა ვამბობ, რომ სასწაული გარეგნობა მაქვს, მაგრამ ეს მე ვარ და ვფიქრობ, რომ არც ისე ცუდი ვარ.
– როგორ ფიქრობთ, რა გჭირდებათ ახალგაზრდა მომღერლებს წარმატებისთვის?
– ზოგადად ქართულ შოუბიზნესს ძალიან ბევრი რამ აკლია. სცენაზე გახსნილი უნდა იყო. მე, პირადად, სცენაზე რომ გავდივარ, ყველაფერი მავიწყდება. ვაკეთებ იმას, რაც შიგნიდან მოდის. ვფიქრობ, სცენაზე მხოლოდ ვოკალი არ არის მთავარი. მნიშვნელოვანია იმიჯი, როგორ მოძრაობ და შოუს დგამ თუ არა.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე