ევროპის ჩემპიონი ავთანდილ ჭრიკიშვილი შეყვარებული არასდროს ყოფილა

აპრილის ბოლოს საფრანგეთში დამთავრდა ევროპის ჩემპიონატი ძიუდოში, სადაც ქართველები ფინალში რუსებს დაუპირისპირდნენ და გაიმარჯვეს.
ევროპის ჩემპიონ ავთანდილ ჭრიკიშვილის იპონი ჩემპიონატის საუკეთესო ილეთად დასახელდა. სამშობლოში დაბრუნებულ სპორტსმენთან შეხვედრა, მისი დაძაბული რეჟიმის მიუხედავად, მაინც მოვახერხეთ.

- ავთანდილ, ძიუდოისტობა რატომ გადაწყვიტე?
- ბიძა მყავს მოჭიდავე. ბავშვობაში მე და ჩემს ძმას ერთმანეთთან გვაჭიდავებდა. სულ ვამბობდი, მოჭიდავე უნდა გამოვიდე-მეთქი. ცხრა წლის რომ გავხდი, ტანვარჯიშზე შემიყვანეს. ეს არ მომწონდა, მაგრამ ბიძაჩემმა იცოდა, რომ ტანვარჯიშზე სიარული სპორტის ყველა სახეობაში გამო-მადგებოდა. ტანვარჯიში ისეთი სპორტია, სკოლაში `აი იას~ რომ გასწავლიან. პირველი კლასია სპორტში, რომლის გავლაც აუცილებელია. სპორტის ამ სახეობაში ისეთი ვარჯიშებია, რაც ძალიან გეხმარება, რომ კარგ ფიზიკურ ფორმაში იყო.
თერთმეტი წლის რომ გავხდი, ძიუდოზე გადასვლა გადავწყვიტე. თავიდან სულ ვაგებდი. ვარჯიშზე ბებიას დავყავდი და ამბობდნენ, რაღას ვაწვალებთ ამ ბავშვს, ამდენს ვარჯიშობს და აგებსო. სამი-ოთხი წელი შეჯიბრება არ მქონდა მოგებული. ძალიან მონდომებული ვიყავი. სულ ვვარჯიშობდი და ყოველთვის მჯეროდა, რომ გამარჯვებას მოვიპოვებდი.
პირველი გამარჯვება თხუთმეტი წლის ასაკში მოვიდა. შედეგი კი გავაუმჯობესე, მაგრამ მაინც გული მწყდებოდა, რომ პირველ ადგილზე ვერ გავდიოდი. ჩვიდმეტი წლისა საქართველოს ჩემპიონი გავხდი. მერე საქართველოს ჩემპიონატი აღარ წამიგია.
- ძმა შენი მენეჯერია და შენთან შეხვედრაში ძალიან დაგვეხმარა. ის რატომ არ გაჰყვა სპორტს?…
- მე და თემომ თავიდან ერთად დავიწყეთ ვარჯიში, მაგრამ მარტო ერთი წელი ივარჯიშა, მერე თქვა, სწავლა მინდაო და სწავლას მიჰყო ხელი. მშობლებმაც არ დააძალეს.
პირიქით, მეც მეუბნებოდნენ, ისწავლე, ვარჯიშს თავი დაანებე, მაინც არაფერი გამოდისო. ძმას ჩემგან განსხვავებული ინტერესები აქვს. წელს ამთავრებს ბიზნესის მართვის ფაკულტეტს. პოლიტიკაში იყო ჩართული, ახლა ჩამოშორდა ამ სფეროს.
- ძიუდოში ვარჯიში სწავლაში ხელს გიშლიდა?
- გარდაბნის რაიონის სოფელ ნორიოში დავიწყე სწავლა. მეოთხე კლასიდან თბილისში სპორტულ სკოლაში გადავედი, 183-ე სკოლა დავამთავრე. სპორტული ჯგუფი ბოლო კლასებში გაუქმდა, მაგრამ ისეთი დამრიგებელი მყავდა, რომ ყველანაირად მიგებდა და ხელს მიწყობდა, რადგან ხედავდა, როგორი მონდომებით ვვარჯიშობდი. სულ მეუბნებოდა, ივარჯიშე და ყველანაირად ხელს შეგიწყობო. მისი დამსახურებაა, რომ სკოლა დავამთავრე. მერე მთლიანად სპორტს გავყევი.
- როგორ უნდა იცხოვრო, რომ გახდე ევროპის ჩემპიონი? არის წესები და კანონები, რომელთა დაცვაც აუცილებელია?
- სპორტული ცხოვრებით ვცხოვრობთ. არ ვაძლევთ თავს ბევრი გართობის უფლებას. როდესაც ტურნირისთვის ვემზადებით, თავის დროზე უნდა გვეძინოს და სულ ერთსა და იმავე დროს უნდა ვიკვებოთ. დალევა, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება. ცხოვრებაში ბევრი რამ უნდა მოიკლო, რომ სპორტში წარმატებას მიაღწიო. რთული ცხოვრებით ვცხოვრობ, მაგრამ სხვანაირად არ შეიძლება.
- დღეში რამდენ საათს ვარჯიშობ?
- რვის ნახევარზე გვაქვს პირველი ვარჯიში, დაახლოებით ორმოც წუთს ვვარჯიშობთ და გამოსაფხიზლებელ ვარჯიშს ვეძახით. მერე ცხრა საათზე გვაქვს საუზმე, თერთმეტ საათზე გვაქვს ორსაათიანი ვარჯიში. ორ საათზე გვაქვს კვება და ორი საათით ვიძინებთ. შემდეგ ხუთ საათზეა ბოლო, ორსაათიანი ვარჯიში. რვა საათზე ვვახშმობთ და თერთმეტ საათზე აუცილებლად უნდა გვეძინოს.
- ყოფილა მომენტი, როცა მოგბეზრებია ასეთ რეჟიმში ცხოვრება და გითქვამს, კარგი იქნება, რომ დავისვენო, ამდენი ვარჯიში აღარ მინდაო.
- რა თქმა უნდა, დავღლილვარ, მაგრამ ჩვენ, სპორტსმენებს, უკვე გაცნობიერებული გვაქვს, რომ თუ არ ივარჯიშე, კარგ შედეგს ვერ მიაღწევ. გვაქვს დრო, როცა ვისვენებთ და ყველაფრის უფლებას ვაძლევთ თავს. ახლა დაახლოებით ათი დღე ვისვენებთ ევროპის ჩემპიონატის შემდეგ და აგვისტომდე სულ ვივარჯიშებთ. მსოფლიო ჩემპიონატის მერე ისევ დავისვენებთ.
- როგორც ვხვდები, არ ეწევი და არ სვამ.
- დალევა წელიწადში მხოლოდ რამდენჯერმე შეიძლება. დიდი შეჯიბრებების მერე და ახალ წელს. სიგარეტი საერთოდ
უნდა დაივიწყოთ, თუ სპორტში წარმატებების მიღწევას გეგმავთ.
- როგორ ფიქრობ, ქართველები ძიუდოში რატომ გავხდით წარმატებულები?
- ძიუდო იაპონელების მოგონილი ჭიდაობაა და ძალიან ჰგავს ქართულ ჭიდაობას, რომელიც სისხლში გვაქვს და ვფიქრობ, ეს ძალიან გვეხმარება წარმატებაში. ძიუდოს ძალიან დიდი ფიზიკური მომზადება და ტატამზე აზროვნება სჭირდება, რომელიც ქართველებს არ გვაკლია.
- შენი გდება საუკეთესოდ აღიარეს ევროპის ჩემპიონატზე. ეს წინასწარ დაგეგმე?
- გდება შეიძლება გააკეთო დაბალი რანგის სპორტსმენთან, მაგრამ მსოფლიო ჩემპიონს ვეჭიდავებოდი. ლოის პიეტრი ჩემს წონაში უძლიერესი სპორტსმენია. მასთან წინასწარ ვერაფერს დაგეგმავ. შეიძლება ითქვას, ვცადე და გამომივიდა.
- შენი სპორტული შესაძლებლობები ცხოვრებაში გამოგიყენებია?
- მაქსიმალურად ვცდილობ, რაიმე შარში არ გავეხვიო და ქუჩაში არ ვიჩხუბო, თუმცა თუ დამჭირდება, გამოვიყენებ.
- პირადი ცხოვრებისთვის თუ გრჩება დრო?
- პირადი ცხოვრებისთვის ძალიან ცოტა დრო მაქვს.
- შეყვარებული გყავს?
- არასდროს მყვარებია. მოწონება და სიმპათიები ყოფილა ჩემს ცხოვრებაში, მაგრამ ხომ უნდა გაიცნო კარგად, რომ შეგიყვარდეს და ამისთვის დრო არ მრჩება.
- როგორი გოგონები მოგწონს?
- ჩემთვის მთავარია, კარგი ხასიათი ჰქონდეს და მერე სხვა დანარჩენს ვაქცევ ყურადღებას.
- როგორი ხასიათი უნდა ჰქონდეს გოგონას, რომ მოგეწონოს?
- მხიარული და ცოტა მორიდებული გოგონა უნდა იყოს.
- გარეგნულად?..
- მნიშვნელობა არ აქვს, ქერა იქნება თუ შავგვრემანი. მთავარია, მომეწონოს.
- გწყდება გული, რომ სპორტის გარდა სხვა პროფესია არ აირჩიე და გიფიქრია, რომ სპორტის პარალელურად სხვა პროფესიასაც დაეუფლო?
- ძიუდო ისე მიყვარს, რომ უკვე ვნერვიულობ, სპორტს რომ თავს დავანებებ, რა უნდა გავაკეთო. არანაირად არ ავირჩევდი სხვა გზას. ჭიდაობას რომ თავს დავანებებ, ძიუდოში დავრჩები. ვივლი ისევ დარბაზებში. ახლაც ვიკრიბებით ხოლმე ბიჭები და ფეხბურთს ვთამაშობთ, ცურვაზეც დავდივართ. სპორტში დარჩენას დიდხანს ვაპირებ. ჯერ 23 წლის ვარ. სულ ცოტა, შვიდი-რვა წელი ძიუდოში ვიქნები. ალბათ, სანამ სპორტს თავს დავანებებ, ბიზნესს დავიწყებ. მე და ჩემი ძმაკაცი ვალერი ლიპარტელიანი უკვე ვცდილობთ, ჩვენი საქმე წამოვიწყოთ.

მერი კობიაშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''