”სიზმრები მტანჯავს და თვითმკვლელობისკენ მიბიძგებს”

რედაქციაში მოსულ რესპოდენტს ჩვენთან გულახდილად საუბარი ცოტა გაუჭირდა, დაბნეულიც იყო, მაგრამ ბოლოს მაინც სრულად გვიამბო ყველაფერი. ამ ახალგაზრდა ბიჭს სიზმრები ტანჯავს, რასაც თვითმკვლელობაზე ფიქრები მოსდევს. უფრო ვრცლად, ჩვენი ინტერვიუდან შეიტყობთ. 
კოტე რ.: 
- 21 წლის ვარ, ვცხოვრობ თბილისში. ერთი ჩვეულებრივი ბიჭი ვარ ალბათ, მაგრამ სხვებისგან ერთი რამ ნამდვილად განმასხვავებს - გულჩათხრობილი ვარ. ადამიანებთან საუბარი მიჭირს, მით უმეტეს ახლობლებთან. თქვენთან საუბარიც სწორედ ამიტომ გადავწყვიტე, რომ რაც მაწუხებს, ამას ახლობლებსა და მეგობრებს ვერ ვუმხელ. უკვე ორი წელი ხდება, რაც გამუდმებით აკვიატებული ფიქრები მაქვს. უცნაური ყოველთვის ვიყავი, მაგრამ ამ ბოლო დროს კიდევ უფრო შევიცვალე. მეგობრები მყავს, მათ ხშირად ვნახულობ და ერთად ვატარებთ დროს. IV კურსის სტუდენტი ვარ უკვე, კარგად ვსწავლობ. ასევე ორი და მყავს, მათთანაც კარგი ურთიერთობა მაქვს, მაგრამ ჩემს პრობლემაზე სხვებთან საუბარი მიჭირს. 
- რაში გამოიხატება თქვენი უცნაურობა? 
- თვისებებში, ქცევებში, შეხედულებებში, თუმცა, ეს ახალი რამ არ არის. დაბადებიდან ასეთი ვარ და ჩემმა გარშემომყოფებმაც იციან. ბოლო ორი წელი კი, სიზმრები მტანჯავს. გამუდმებით მესიზმრება, რომ თავს ვიკლავ და ბოლო მომენტში მეღვიძება. ერთი-ორჯერ რომ ვნახე ეს სიზმარი და ჩემს უფროს დას მოვუყევი, გაეცინა, უმცროსს შეეშინდა. იმის მერე ჩემი სიზმრის მოყოლა ვინმესთვის აღარც მიცდია. სიზმრები პერიოდულად მეორდება. ანერვიულებული და აფორიაქებული ვიღვიძებ, დიდხანს გონზე ვერ მოვდივარ და ვეღარ ვიგებ, ცხადში ვნახე ეს თუ სიზმარში. ხან ორი თვეც გავა, რომ ამ საშინელ სიზმარს არ ვნახულობ, ზოგჯერ კი უფრო ხშირად ვხედავ. ამას ისიც ემატება, რომ გამოღვიძების შემდეგ თვითმკვლელობაზე ვფიქრობ ხოლმე. ალბათ, ამ სიზმრებმა ქვეცნობიერში რაღაც აუხსნელი გამიჩინა, რომელიც გამუდმებით თვითმკვლელობისკენ მიბიძგებს. ვიცი, ეს ცუდია, არაქრისტიანულია და ამის გაფიქრებაც კი ცოდვაა, მაგრამ ზოგჯერ გონება მეკეტება და მგონია, სიზმარი იმის ნიშანია, რომ მართლაც თვითმკვლელობა უნდა ვცადო. 
- არ გიფიქრიათ, რომ რჩევა გეკითხათ ვინმესთვის, ან მოძღვრისთვის მიგემართათ ან ფსიქოლოგისთვის? 
- არა და გეტყვით რატომ. ფსიქოლოგთან, მოძღვართან ან სხვა კომპეტენტურ პირთან მისვლას ვერ ვბედავ და თან, აზრიც არა აქვს. ალბათ, გაგიკვირდებათ, თქვენთან მოსვლა როგორ გავბედე, მაგრამ ესეც შემთხვევით მოხდა. ინტერნეტში ერთ ამბავს წავაწყდი, სადაც ერთი გოგონა წერდა, რომ თვითმკვლელობის სურვილი აწვალებს. ვიფიქრე, მეც მესაუბრა ამაზე და იქნებ ვინმე გამომეხმაუროს, ვინც დამეხმარება. ჩემით მოძღვართან ან ფსიქოლოგთან მისვლის მერიდება. იქნებ ჩემს მეგობარს ან ოჯახის წევრს რომ ვუთხრა, ისიც რამენაირად დამეხმაროს, მაგრამ ეჭვი მაქვს, რომ ყველა დამცინებს ან იტყვის, გაგიჟდაო. არადა, მართლაც მაწუხებს ეს პრობლემა და რა ვქნა? მინდა ასეთ ცუდ სიზმრებს აღარ ვხედავდე და აქედან გამომდინარე, არც ცუდი ზრახვები მიჩნდებოდეს. 
- იმაზე არ დაფიქრებულხართ, რომ ეს თქვენს წარმოსახვაში ხდება მხოლოდ, იქნებ ამ სიზმარს იმიტომ ხედავთ, რომ თვითმკველობაზე ფიქრობდით ხოლმე? 
- აი, თქვენც არ მიჯერებთ უკვე. ვიცი, ყველას ვინც ამას წაიკითხავს, იგივე კითხვა გაუჩნდება და ეგონებათ, რომ ეს ჩემი ფანტაზიაა. ცოტა უხერხულია, როცა 21 წლის ბიჭი ყვება იმაზე, რომ ცუდი სიზმრები აქვს, თვითმკვლელობაზე ფიქრები აწუხებს, მაგრამ ფაქტია, რომ სიზმრებს ვხედავ. თვითმკვლეობაზე ადრე არასდროს მიფიქრია. რაც ეს სიზმრები დამჩემდა, მას მერე გამიჩნდა ცუდი ზრახვებიც. ჩემი აზრით, ეს სწორედ სიზმრებმა გამოიწვიეს. თორემ, ღმერთის ნებით, სხვა ისეთი პრობლემა არ მაქვს, რომ სიცოცხლის შეწყვეტა გადავწყვიტო. ყველაზე ცუდი ის არის, რომ ჩემგან დამოუკიდებლად ხდება ყველაფერი. როდესაც თვითმკვლელობის სურვილი მიჩნდება, თითქოს უკონტროლო ვხდები, მაგრამ მერე ისევ თავად მოვდივარ გონებაზე და ვხვდები, რომ ეს დიდი ცოდვაა და არ უნდა გავაკეთო. 
- კონკრეტული შემთხვევაც ხომ არ გქონიათ? 
- კი, ერთხელ. 7-8 თვის წინ, ასე ცუდი სიზმარი ვნახე, მერე გამომეღვიძა და ავდექი. უცებ თითქოს ვიღაც ჩამჩურჩულებდა, რომ თავი უნდა მომეკლა. ბევრი რომ არ გავაგრძელო, ღმერთმა გადამარჩინა იმ ღამეს და დროულად შევწყვიტე ყველაფერი, თორემ დღეს ცოცხალი აღარ ვიქნებოდი. ამ ყველაფერს ძალიან განვიცდი და მინდა ჩვეულებრივ ცხოვრებას დავუბრუნდე, თუმცა, გამუდმებით მაქვს ფიქრი, რომ ჩემი სიზმრები რაღაცისკენ მიმანიშნებს. 
- მე მაინც მგონია, რომ მოძღვარს უნდა მიაკითხოთ. რაც არ უნდა რთული იყოს მისთვის ამის მოყოლა, ეს მაინც უნდა გააკეთოთ. 
- ალბათ, მართალი ბრძანდებით. თქვენთან საუბარი სწორედ იმიტომ გადავწყვიტე, რომ სწორი რჩევა მივიღო და არა დაცინვა. ნაცნობებთან ამას იმიტომაც ვერ ვამხელ, რომ დაცინვის მეშინია. არადა, საქმე სერიოზულად არის. ერთხელაც ხომ შეიძლება მართლა უბედურება დატრიალდეს ჩემს თავს ისე, რომ ვერც გავაცნობიერო. ვეცდები, წინასწარ შევემზადო მამაოსთან სასაუბროდ. ამ ეტაპზე მხოლოდ მისი დახმარების იმედი მაქვს. ასეთი სიზმრები და ფიქრები შეიძლება იმიტომ მაწუხებს, რომ ეკლესიურ ცხოვრებას არ ვეწევი. 
თეონა კენჭიაშვილი