გიორგი ჩიქოვანი: "ქალის ფორმებში გადამეტებული არაფერი მომწონს"

მომღერალმა გიორგი ჩიქოვანმა ჯერ პროექტ "ახალ ხმაში" შემოიკრიბა თაყვანისმცემელი გოგონების გუნდი, მერე კი – "ორ ვარსკვლავში", სადაც მეწყვილედ მოდელი სალომე ღვინიაშვილი შეხვდა. ახალგაზრდა სიმპათიური მომღერალი დიდ ყურადღებას გრძნობს გოგონებისგან, თუმცა გიორგისთვის უფრო სასიამოვნო იქნებოდა, ეს ყურადღება მისი სიმღერისკენ მეტად ყოფილიყო მიმართული, ვიდრე პირადად მისი პერსონისკენ.
27 წლის გიორგი ჩიქოვანის გული ამჟამად თავისუფალია, წარსულში კი დიდი გრძნობა გამოცდილი აქვს. ახლა იმ სიყვარულს მეგობრობა ჰქვია. სამომავლოდ გიორგის ცხოვრების თანამგზავრად ხელოვანი ქალი სურს, რადგან ფიქრობს, რომ ის უფრო გაუგებს.
– გიორგი, პირველ რიგში, სიმღერაზე გკითხავთ. საიდან დაიწყო თქვენი მუსიკალური კარიერა?
– ყველაფერი პროექტ "ნუცას სკოლიდან" დაიწყო. მეხუთე სეზონის გამარჯვებული გახლავართ. შემდეგ იყო "ახალი ხმის" პირველი სეზონი, სადაც მერაბ სეფაშვილის გუნდის წევრი ვიყავი. პროექტ "ორ ვარსკვლავში" წინა ორ კონკურსში მიღებული გამოცდილება ძალიან გამომადგა.
– როგორ ააწყვეთ ამ პროექტში ურთიერთობა თქვენს პარტნიორ სალომე ღვინიაშვილთან?
– სალომე ღვინიაშვილს მხოლოდ შორიდან ვიცნობდი, გაცნობის შემდეგ ძალიან კარგი შთაბეჭდილება დატოვა ჩემზე. დღეს უკვე ვმეგობრობთ. მის ქმარს, ფეხბურთელ ზურა ხიზანიშვილსაც ვიცნობ, მასაც დიდ პატივს ვცემ. სალომე ძალიან ლამაზი და ცნობილი მოდელი რომ არის, ეს ყველამ იცის, მაგრამ ამასთანავე ისეთი მშვიდი ადამიანია, ხანდახან მგონია, რომ ნერვები არაფერზე ეშლება. ძალიან უშუალოა და ასეც უნდა იყოს, პოპულარობა არ ნიშნავს იმას, რომ ვიღაცაზე მეტი ხარ.
– როგორც ჩანს, მშვიდი გოგონები მოგწონთ.
– ვერ გეტყვით, რადგან გარკვეული სტერეოტიპები არ მაქვს. შეიძლება მშვიდი ხასიათის გოგოც მომეწონოს და ძალიან აქტიურიც. რაც უნდა ვიძახოთ, გოგოში უპირველესად შინაგან სამყაროს ვაფასებთ–თქო, ასე არ არის. სანამ შინაგან სამყარომდე მივალთ, ჯერ გარეგნობამ უნდა დაგვაინტერესოს.

– როგორი გარეგნობის გოგონამ შეიძლება დაგაინტერესოთ?
– მოვლილი უნდა იყოს. ზოგ ლამაზ გოგოს სულ არ აღელვებს, ფორმაში არის თუ არა, ზოგი კი – პირიქით, დიდი სილამაზით არ გამოირჩევა, მაგრამ ისე იცვამს და ისე შეუძლია საკუთარი თავის წარმოჩენა, რომ ბევრ ლამაზსაც სჯობს და უფრო საინტერესოც არის. ლამაზი გოგო თუ ფიქრობს, რომ არ აქვს მნიშვნელობა, რა ფორმაშია, ძალიან ცდება. ამას კაცი ყოველთვის აქცევს ყურადღებას.
– ქართველ გოგონებს თავის მოვლის პრობლემა აქვთ?
– საბედნიეროდ, თბილისის ქუჩებში ბევრი კარგი გოგო დადის და წინა წლებთან შედარებით თავის მოვლას დიდ ყურადღებას აქცევენ. თქვენ წარმოიდგინეთ, ბიჭებზეც იგივე შემიძლია გითხრათ. როცა 22 წლის ბიჭი 100 კილოგრამსაა გადაცილებული, ამისთვის ვარჯიში და ფორმაში ჩადგომაა საჭირო.
ჯანსაღი ცხოვრება ძალიან მომწონს, ევროპულად ვაზროვნებთ უკვე. ჩემი მეგობარი ბიჭები რომ ამბობენ, საღამოს 8 საათის შემდეგ აღარაფერს ვჭამთო, ამაზე მეცინება ხოლმე. სატრენაჟორო დარბაზებში სულ დავდიოდი და სავარჯიშოდ ბევრი ისეთი გოგო დადის, რომელსაც ჯანსაღი ცხოვრების წესი მოსწონს, უკვე დიდი ხანია ვარჯიშობს და საკუთარ ფორმებზე ზრუნავს.
ვიღაცას შეიძლება ქალის დიდი მკერდი ან სხვა ნაწილი ხიბლავდეს, მე კი ქალის ფორმებში გადამეტებული არაფერი მომწონს.
– ანუ ქალმა წონა უნდა აკონტროლოს?
– ფორმის შესანარჩუნებლად ყველა დიეტა არ მიმაჩნია სწორად. მაგალითად, სალომე ღვინიაშვილმა ზუსტად იცის, რა უნდა ჭამოს და რა – არა. მეგობრები სწრაფი კვების ობიექტში თუ წავალთ საჭმელად, გვსაყვედურობს, ნუ მაფუჭებთო. ზოგი გოგო ერთი თვის განმავლობაში 8 საათის შემდეგ არ ჭამს და ერთი თვის შემდეგ შეუძლია ერთ ჭამაზე 30 ხინკალი გაათავოს. ასეთ დიეტას რა აზრი აქვს? კარგია, როცა ქალი საკუთარ ფორმებსა და წონაზე ზრუნავს, მაგრამ არ ვფიქრობ, რომ დიეტის დაცვა საამაყოა.
– შეყვარებული ან თუნდაც გატაცებული თუ ხართ?
– ამ ეტაპზე – არა. ერთი წელია უკვე თავისუფალი ვარ და ეს ძალიან მომწონს. წინა ურთიერთობაზე საუბარი არ მინდა. წელიწადნახევარი ვიყავით ერთად, მაგრამ დავშორდით. ალბათ ესეც ცხოვრებამ მოიტანა. ცალ–ცალკე ყოფნა გრძნობებს ანელებს. თვალი თვალს რომ მოშორდება, გულიც გადასხვაფერდებაო, რომ ამბობენ, მართალია. საყვარელი ადამიანი გვერდით უნდა გყავდეს. გვიყვარდა ერთმანეთი, მაგრამ დაშორების მერე ჩვენ კარგი მეგობრები ვართ.
– დიდი სიყვარულის მერე მეგობრებად დარჩენა ადვილად გამოგივიდათ?
– რა თქმა უნდა. ჩემი აზრით, ადამიანი, რომელიც გიყვარს, ამავდროულად შენი მეგობარიც არის. შეიძლება სიყვარული გაქრეს, მაგრამ მეგობრობა ხომ რჩება? იმ ადამიანთან დღესაც კარგი ურთიერთობა მაქვს და ერთმანეთის სიკეთე ისევ ისე გვიხარია, როგორც ადრე. ამ ურთიერთობამ ბევრი რამ მასწავლა, მათ შორის – ისიც, რომ თურმე სიყვარული ნამდვილად არსებობს. მანამდე ძირითადად ფლირტით შემოვიფარგლებოდი.
– რა განსხვავება ყოფილა ამ ორ ურთიერთობას შორის?
– როცა მიყვარდა, გარეგნულად არც მეტყობოდა. იმ პერიოდში შინაგანად კი შევიცვალე, მაგრამ ამის აფიშირებას არ ვახდენდი, გადამეტებული არაფერი მიყვარს. არ მომწონს, გოგო რომ შეუყვარდებათ და მეცხრე ცაზე დაფრინავენ. რომანტიკულიც ნაკლებად ვარ და, ჩემი გადატვირთული გრაფიკიდან გამომდინარე, ცოტა უყურადღებობაც მახასიათებს. შეიძლება თავიდან ძალიან მნიშვნელოვანი რაღაც ამომივარდეს, რაც ჩემს რომანტიკულობას ჩრდილს აყენებს. მაგალითად, შეიძლება დამავიწყდეს ქალების დღე – 8 მარტი.
პოეზია ძალიან მიყვარს, მაგრამ ვერც ლექსების წერით დავიტრაბახებ.
– არც გიმღერიათ გოგოსთვის?
– ფანჯრებთან ანთებული ფიალით არ დავმდგარვარ, მაგრამ ყოფილა შემთხვევა, რომ სუფრასთან მიმღერია და იმ მომენტში ადრესატიც მყოლია. სიმღერით ქალის მოხიბვლა არ მიჭირს.
– ალბათ თაყვანისმცემლების რაოდენობას არ უჩივით.
– კი, ამაში გეთანხმებით. კარგია, როცა გოგოები აქცენტს ჩემს სიმღერაზე აკეთებენ, მაგრამ, რაც "ორ ვარსკვლავში" გამოვჩნდი, ძირითადად ჩემ მიმართ უფრო გამოხატავენ სიმპათიებს, ვიდრე ჩემი სიმღერისადმი.
– მერე ეს არ მოგწონთ?
– კი, ესეც ძალიან სასიამოვნოა.
– თქვენი თაობის გოგონებში რა მოგწონთ და რა – არა?
– ძალიან მომწონს ის, რომ ნელ–ნელა წინ მივდივართ და რაღაც ჩარჩოებში აღარ ვართ. არ მომწონს, რომ ყველაფრის გადამეტებულად კეთება გვიყვარს, ცუდისაც და კარგისაც. ჩვენი გოგოებიდან ზოგი კომპლექსიანია და ზოგიც – ვითომ კომპლექსიანი. საკუთარ სურვილებს მხოლოდ იმის გამო არ გამოხატავენ, რომ სხვების აზრს ითვალისწინებენ. ბევრ გოგოს ჰგონია, რომ, თუ ის ბიჭისკენ პირველი გადადგამს ნაბიჯს და გრძნობებს გაუმხელს, ბიჭი მის მიმართ ინტერესს დაკარგავს. მე კი ასე არ ვფიქრობ. თუ გოგო მაინტერესებს, რა მნიშვნელობა აქვს, მე ვეტყვი პირველად მას "გამარჯობას" თუ ის? მთავარია, გოგომ ზედმეტად არ გამოხატოს თავისი გრძნობები, რომ მის მიმართ ინტერესი არ დამეკარგოს.
– ქალიშვილობის ინსტიტუტზე ზოგი ძალიან სერიოზულად საუბრობს, ზოგი კი – დაცინვით. თქვენ რა აზრის ხართ?
– ჩემი აზრით, კაცმა ოჯახის შექმნამდე ქალიშვილობის ინსტიტუტზე ბევრი არ უნდა ილაპარაკოს. ალბათ ყველა ქართველ მამაკაცს აქვს სურვილი, რომ ცოლად ქალიშვილი გოგო შეირთოს, მაგრამ რა მოხდება ჩვენს ცხოვრებაში, არ ვიცით. ბევრი მინახავს, ვისაც ქალიშვილობის ინსტიტუტთან დაკავშირებით საპირისპირო უთქვამს და ცოლის მოყვანაზე რომ მიმდგარა საქმე, სულ საწინააღმდეგო რაღაც გაუკეთებია. ამიტომ ჯობია, ამ საკითხზე წინასწარ არავინ ილაპარაკოს.
დღესდღეობით ოჯახების დანგრევის მიზეზად ის მიმაჩნია, რომ შეუღლებული წყვილების უმეტესობა ერთმანეთს არ იცნობს. ქორწინებამდე წყვილის თანაცხოვრება აუცილებელია, თუნდაც იმიტომ, რომ ბარში ჯდომით და სეირნობით გოგოს ვერ გაიცნობ. სანამ არ ნახავ, როგორია ჭირში, ლხინში და უფულობის დროს, ჩათვალე, რომ მანამდე არც იცნობ.
– ოჯახური თანაცხოვრება როგორი წარმოგიდგენიათ, ვინ უნდა იყოს ლიდერი?
– არის მომენტები, როცა ქალმა უნდა დათმოს. წყვილმა ერთმანეთს ხასიათი უნდა შეუწყოს. ლიდერობით კი მამაკაცი უნდა გამოირჩეოდეს, ოღონდ ისე არა, რომ ქალმა მხოლოდ სამზარეულოში იტრიალოს. ალბათ ყველა მანდილოსანს მოსწონს, როცა ოჯახში კაცია მთავარი ფიგურა და არა – თვითონ. სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში ხშირად პირიქითაა და კაცი ქალის სადევნი ხდება. კაცი ქალის დასაცავი არასდროს უნდა იყოს.
– რა პროფესიის ქალი ვერ წარმოგიდგენიათ თქვენ გვერდით?
– ამაზე არ მიფიქრია. ალბათ ხელოვანი ქალი უფრო გამიგებს. როცა ერთ ოჯახში ორი ხელოვანი ცხოვრობს, გარკვეულწილად შეიძლება ამანაც გამოიწვიოს დისკომფორტი, მაგრამ სამაგიეროდ ის ყველაზე მეტად გაგიგებს. ჩემი მიზნები და ცხოვრების წესი ხელოვანი ადამიანისთვის უფრო ახლობელი იქნება, ვიდრე სხვა პროფესიის ქალისთვის, თუმცა ამით იმას არ ვამბობ, რომ ჩემ გვერდით სხვა სფეროს ქალი ვერ წარმომიდგენია.
– რას ეტყოდით ქართველ გოგოებს?
– ლამაზი და აქტიური თაობა მოდის. კარგი იქნება, თუ ამ ყველაფერს ღიმილი დაემატება. როცა ქუჩაში გოგოების ბევრ მომღიმარ სახეს დავინახავთ, ეს მამაკაცებზეც დადებითად იმოქმედებს. ჩვენს გოგოებს ღიმილიანი სახეები და სილაღე აკლიათ, ეს კი მანდილოსნებს ყველაზე მეტად უხდებათ. გაიღიმეთ, გოგონებო, ჩვენც ეს გვიხარია!

სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე