რეზიკო რობაქიძეს მეწყვილე ანასტასია გლუხოვა შეუყვარდა
1 785 ნახვა
25 წლის სამეჯლისო–სპორტულ მოცეკვავეს, რეზიკო რობაქიძეს, ახალ მეწყვილესთან, ანასტასია გლუხოვასთან ძალიან ახლო ურთიერთობა ჩამოუყალიბდა, თუმცა ამ გრძნობას ჯერ სახელს ვერ არქმევს, რადგან წარსულის მწარე გამოცდილების განმეორების ეშინია. მას 6 წელი უყვარდა გოგო, რომელმაც საბოლოოდ დიდი ტკივილი დაუტოვა. მშვენიერ სქესში ყველაზე მეტად განათლებას და მოკრძალებას აფასებს, გარეგნობაში კი მისთვის მთავარი თვალებია. ქალის გამოხედვით ხვდება, როგორია პიროვნულად.
– რეზო, თქვენს პროფესიაში წარმატებას რომ მიაღწიო, დიდი მნიშვნელობა აქვს პარტნიორების არამარტო პროფესიონალიზმს, არამედ მათ ხასიათს, ურთიერთგაგებას. ალბათ ამიტომაც არის, რომ ხშირად მეწყვილეებს შორის სიყვარული ჩნდება. როგორც ვიცი, თქვენც გიყვარდათ მეწყვილე.
– ჩემი მეწყვილე ერთადერთხელ შემიყვარდა, გარდატეხის ასაკში, 17 წლის ვიყავი. ის იყო სოფო ლაშხი. 6 წლის განმავლობაში ვიყავით შეყვარებულები და ერთად ვცეკვავდით... 2 წელია, რაც ერთად აღარ ვართ, მას სულ რამდენიმე დღის წინ ქორწილი ჰქონდა. ისეთი გოგოა, დამაინტრიგა და შემიყვარდა. სოფო ძალიან კარგი ადამიანია, ვიზუალურადაც სასიამოვნოა.
– 6 წლიანი სიყვარული როგორ დათმეთ, რატომ დაშორდით?
– ალბათ სოფო არ იყო ჩემი ბედი და არც მე ვიყავი მისი ბედი, ამიტომაც დავშორდით. გულწრფელად გეტყვით, რომ ეს განშორება ჩემთვის ძალიან მტკივნეული იყო, რაც ისევ და ისევ საკუთარი ძალებით გადავლახე, რადგან პირად ურთიერთობებს თავს არავის ვახვევ და გულში ვიკლავ. სოფოს დასავიწყებლად ერთი წელი მაინც დამჭირდა.
– ამ ხნის განმავლობაში მისი დაბრუნება არ გიცდიათ?
– არა. თუ რამეს ვიტყვი, ბოლომდე ჩემს სიტყვაზე ვდგავარ. გამიჭირდა, მაგრამ საბოლოოდ განშორება ვამჯობინე. სოფოსგან იყო შერიგების მცდელობა, მაგრამ თავი ავარიდე, რადგან ჩვენს ურთიერთობაში ბოლო დროს ისეთი პრობლემები გაჩნდა, მეტს ვეღარ გავუძლებდი. მე მაინც ვფიქრობ, რომ სოფოს ჩემ მიმართ გრძნობები გაუცივდა.
ჩემი პირველი სიყვარული იყო და ამ ურთიერთობამ სიყვარული და ერთგულება მასწავლა. მეგობრებთან ერთად სიამოვნებით წავალ დასასვენებლად და გასართობად, მაგრამ თუ მიყვარს, ისიც აუცილებლად ჩემ გვერდით უნდა იყოს. სოფოსთვის ძალიან ერთგული ვიყავი. ერთი წელი მინსკში ვცხოვრობდი, იქ ვცეკვავდი. ერთხელ იქიდან საქართველოში "სკაიპით" ვესაუბრებოდი. გავუთიშე თუ არა, ეგრევე აეროპორტში წავედი და აქეთ გამოვფრინდი. მეორე დღეს სიურპრიზად სახლში დავადექი. არ ვიცი, ამ ყველაფერს რა ჰქვია, ეს იმდენად სიგიჟე არ იყო, რამდენადაც მონატრება და მისი ნახვის სურვილი. აქ ორი კვირა დავრჩი. ჩვენი ურთიერთობა უკვე დაოჯახებამდე იყო მისული, მაგრამ...
– მას მერე თქვენს ცხოვრებაში სოფოს ადგილი ვერავინ დაიკავა?
– ჯერჯერობით საინტერესო არაფერი ხდება. მინდა, მთელი დრო პროფესიას დავუთმო. ჩემი მეწყვილე, ანასტასია გლუხოვა, ძალიან მომწონს. 7 თვეა, რაც წყვილში ვცეკვავთ და ერთმანეთის მიმართ გრძნობებიც გაგვიჩნდა, თუმცა ჯერჯერობით ორივე ვცდილობთ, რომ პროფესიას მეტი ყურადღება მივაქციოთ. გრძნობა, რომელიც ერთმანეთთან გვაკავშირებს, არ არის სიყვარული. ყველაფერი ახლა იწყება.
– გატყობთ, ძალიან ფრთხილად ეკიდებით ამ ურთიერთობას. იმედგაცრუების ხომ არ გეშინიათ?
– ურთიერთობის დაწყების იმდენად მეშინია, ხანდახან ვფიქრობ, რომ მზად არ ვარ. პირველმა სიყვარულმა იმხელა დარტყმა მომაყენა, მიჭირს ურთიერთობის დაწყება.
– ანასტასიამ რით მოგხიბლათ?
– თავისი ადამიანურობით. ძალიან ჭკვიანი და, რაც მთავარია, განათლებულია, რასაც ჩემთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს. ზრდილობითაც გამოირჩევა. შეურაცხყოფას არავის ვაყენებ, მაგრამ ვფიქრობ, რომ ჩვენი თაობის ადამიანებს უფროსებისადმი პატივისცემა აკლიათ.
– გარეგნობა რამდენად მნიშვნელოვანია თქვენთვის?
– ქალი ლამაზიც უნდა იყოს. ყველაზე დიდ ყურადღებას თვალებს ვაქცევ, რადგან ბევრისმთქმელია. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ქალის ამოცნობა თვალების მიხედვითაც შემიძლია. არ ვიცი, რატომ, მაგრამ ქალის თითებიც ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის. სხეულის ფორმები, სასურველია, მოცეკვავის იყოს – "შეკრული" გოგონები მიზიდავს, მათ თვალს დიდი სიამოვნებით ვაყოლებ ხოლმე.
– ასეთი გარეგნობის გოგონები მხოლოდ საცეკვაო დარბაზებში გხვდებიან თუ სხვაგანაც?
– სხვაგანაც და ძალიან ბევრი. ბოლო დროს ჩვენს ქვეყანაშიც შემოვიდა იმის კულტურა, რომ ქალმა თავის ვიზუალურ მხარეს დიდი დრო უნდა დაუთმოს, სავარჯიშო დარბაზებში დაიწყეს სიარული, რაც ძალიან მომწონს. მით უმეტეს, ზაფხული მოდის და ბიჭებს უფრო შეგვიძლია მანქანებიდან ბევრ ლამაზ გოგოს შევავლოთ თვალი და დავტკბეთ.
– როცა მხოლოდ შეთვალიერება არ გაკმაყოფილებთ და ახლოს გაცნობაც გინდათ, მაშინ რა ხერხს მიმართავთ?
– ეს საკითხი ჩემთვის საკმაოდ კურიოზულია. რამდენჯერაც გოგო მომეწონა და "შებმა" დავუწყე, ყველა მცდელობა ამ სიტყვებით დასრულდა – "რა საყვარელი ხარ, რეზიკო!". ერთხელ, ორჯერ, სამჯერ, ოთხჯერ და... გადავირიე კაცი! ჩემ მიმართ ყველა მეგობრულ დამოკიდებულებას იჩენდა. ბუნებით ძალიან თბილი ადამიანი ვარ, მაგრამ ურთიერთობა ჩახუტებით და კოცნით არასოდეს დამიწყია. ჩემს სიმპათიებს გამოვხატავ ყურადღებით და ეს ჩემს მთავარ პლუსად მიმაჩნია. გოგო რომ მომეწონება, ვცდილობ, ვაგრძნობინო ის, რომ მის გვერდით არის კაცი, რომელიც დაიცავს.
– როგორც ვიცი, საზღვარგარეთ ხშირად მოგზაურობთ. ყველაზე ლამაზი გოგონები რომელ ქვეყანაში ნახეთ?
– პოლონეთში ძალიან ლამაზი ქერათმიანი ქალები ვნახე, მაგრამ დრო არ მქონდა, რომ ვინმეს გული მომეგო.
– ქართველი ქალები უცხოელებისგან რითი გამოირჩევიან?
– ვფიქრობ, ქართველ ქალს ქართული მანდილი ჯერ კიდევ არ დაუკარგავს, რაც ჩემთვის ძალიან სასიამოვნოა.
– მანდილში რას გულისხმობთ გადატანითი მნიშვნელობით?
– ალბათ თავდაჭერილობას. ქართველებს ძალიან ცუდი თვისება გვაქვს, რაც უცხოეთში ცუდია, ის ჩვენთან გადმოგვაქვს და ჩვენ რაც კარგი გვაქვს, ვკარგავთ, მაგრამ ალბათ იმასაც უნდა შევეგუოთ, რომ 21–ე საუკუნეში ვცხოვრობთ. ქალიშვილობის ინსტიტუტის აუცილებლობაზე ვერაფერს გეტყვით, ყველას თავისი ცხოვრება აქვს. "ჩემი ცოლი აუცილებლად ქალიშვილი უნდა იყოს! – ამ სიტყვებს ჩემგან ვერ მოისმენთ, რადგან ჩემთვის მთავარია, ქალი სულით იყოს პატიოსანი. გამორიცხულია, საყვარელი ქალი იმის გამო დავკარგო, თუ ქალიშვილი არ იქნება. ჩვენი გოგოები ურთიერთობის დასაწყისში თავშეკავებულები არიან, რაც მამაკაცს აინტრიგებს, მაგრამ ერთი მინუსი აქვთ – თუ ორი დღე არ დაეკონტაქტე, თვითონ დაგირეკავს აუცილებლად. ეს კი არ მომწონს. ამ დროს ქალის მიმართ ინტერესს ვკარგავ, რადგან ის ჩემთვის უკვე იოლად მოსაპოვებელი ხდება. ურთიერთობაში წინააღმდეგობა და სირთულეები მიყვარს, თუ ეს არ არის და ურთიერთობა არც მრავალფეროვანია და სიგიჟეების გარეშე მიმდინარეობს ყველაფერი, უკვე უინტერესოა.
– თქვენ რა სიგიჟეები ჩაგიდენიათ?
– სიმართლე გითხრათ, მსგავსი არაფერი მახსენდება. ერთხელ ოთო ფოლადაშვილის ძველ შეყვარებულს ერთ–ერთ მოედანზე გული დავუნთეთ. მგონი, ერთ–ერთი პირველები ვიყავით, ვინც შუაგულ მოედანზე გული დაანთეს.
– მეგობარ ბიჭებს ეკითხებით გოგონებთან დაკავშირებით რჩევებს?
– ხშირად. გიგი გაჩეჩილაძე ჩემი ყველაზე ახლო მეგობარი და უსაყვარლესი ადამიანია. ერთად დიდ დროს ვატარებთ, ჩემს ყველა შეცდომას კარგად ხედავს და მარიგებს ხოლმე. როცა ის სალომე ჭაჭუას დაშორდა, იმ პერიოდში სულ ვცდილობდი, მის გვერდით ვყოფილიყავი.
– დაბოლოს, რას ურჩევდით ქართველ გოგონებს?
– იყავით ისეთივე მშვენიერები, როგორებიც ხართ და არ დაკარგოთ ქართული მანდილი! მინდა გითხრათ, რომ ქართველ კაცს უფრო მეტი მოფერება და დაფასება სჭირდება, ვიდრე თქვენ გგონიათ.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
– რეზო, თქვენს პროფესიაში წარმატებას რომ მიაღწიო, დიდი მნიშვნელობა აქვს პარტნიორების არამარტო პროფესიონალიზმს, არამედ მათ ხასიათს, ურთიერთგაგებას. ალბათ ამიტომაც არის, რომ ხშირად მეწყვილეებს შორის სიყვარული ჩნდება. როგორც ვიცი, თქვენც გიყვარდათ მეწყვილე.
– ჩემი მეწყვილე ერთადერთხელ შემიყვარდა, გარდატეხის ასაკში, 17 წლის ვიყავი. ის იყო სოფო ლაშხი. 6 წლის განმავლობაში ვიყავით შეყვარებულები და ერთად ვცეკვავდით... 2 წელია, რაც ერთად აღარ ვართ, მას სულ რამდენიმე დღის წინ ქორწილი ჰქონდა. ისეთი გოგოა, დამაინტრიგა და შემიყვარდა. სოფო ძალიან კარგი ადამიანია, ვიზუალურადაც სასიამოვნოა.
– 6 წლიანი სიყვარული როგორ დათმეთ, რატომ დაშორდით?
– ალბათ სოფო არ იყო ჩემი ბედი და არც მე ვიყავი მისი ბედი, ამიტომაც დავშორდით. გულწრფელად გეტყვით, რომ ეს განშორება ჩემთვის ძალიან მტკივნეული იყო, რაც ისევ და ისევ საკუთარი ძალებით გადავლახე, რადგან პირად ურთიერთობებს თავს არავის ვახვევ და გულში ვიკლავ. სოფოს დასავიწყებლად ერთი წელი მაინც დამჭირდა.
– ამ ხნის განმავლობაში მისი დაბრუნება არ გიცდიათ?
– არა. თუ რამეს ვიტყვი, ბოლომდე ჩემს სიტყვაზე ვდგავარ. გამიჭირდა, მაგრამ საბოლოოდ განშორება ვამჯობინე. სოფოსგან იყო შერიგების მცდელობა, მაგრამ თავი ავარიდე, რადგან ჩვენს ურთიერთობაში ბოლო დროს ისეთი პრობლემები გაჩნდა, მეტს ვეღარ გავუძლებდი. მე მაინც ვფიქრობ, რომ სოფოს ჩემ მიმართ გრძნობები გაუცივდა.
ჩემი პირველი სიყვარული იყო და ამ ურთიერთობამ სიყვარული და ერთგულება მასწავლა. მეგობრებთან ერთად სიამოვნებით წავალ დასასვენებლად და გასართობად, მაგრამ თუ მიყვარს, ისიც აუცილებლად ჩემ გვერდით უნდა იყოს. სოფოსთვის ძალიან ერთგული ვიყავი. ერთი წელი მინსკში ვცხოვრობდი, იქ ვცეკვავდი. ერთხელ იქიდან საქართველოში "სკაიპით" ვესაუბრებოდი. გავუთიშე თუ არა, ეგრევე აეროპორტში წავედი და აქეთ გამოვფრინდი. მეორე დღეს სიურპრიზად სახლში დავადექი. არ ვიცი, ამ ყველაფერს რა ჰქვია, ეს იმდენად სიგიჟე არ იყო, რამდენადაც მონატრება და მისი ნახვის სურვილი. აქ ორი კვირა დავრჩი. ჩვენი ურთიერთობა უკვე დაოჯახებამდე იყო მისული, მაგრამ...
– მას მერე თქვენს ცხოვრებაში სოფოს ადგილი ვერავინ დაიკავა?
– ჯერჯერობით საინტერესო არაფერი ხდება. მინდა, მთელი დრო პროფესიას დავუთმო. ჩემი მეწყვილე, ანასტასია გლუხოვა, ძალიან მომწონს. 7 თვეა, რაც წყვილში ვცეკვავთ და ერთმანეთის მიმართ გრძნობებიც გაგვიჩნდა, თუმცა ჯერჯერობით ორივე ვცდილობთ, რომ პროფესიას მეტი ყურადღება მივაქციოთ. გრძნობა, რომელიც ერთმანეთთან გვაკავშირებს, არ არის სიყვარული. ყველაფერი ახლა იწყება.
– გატყობთ, ძალიან ფრთხილად ეკიდებით ამ ურთიერთობას. იმედგაცრუების ხომ არ გეშინიათ?
– ურთიერთობის დაწყების იმდენად მეშინია, ხანდახან ვფიქრობ, რომ მზად არ ვარ. პირველმა სიყვარულმა იმხელა დარტყმა მომაყენა, მიჭირს ურთიერთობის დაწყება.
– ანასტასიამ რით მოგხიბლათ?
– თავისი ადამიანურობით. ძალიან ჭკვიანი და, რაც მთავარია, განათლებულია, რასაც ჩემთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს. ზრდილობითაც გამოირჩევა. შეურაცხყოფას არავის ვაყენებ, მაგრამ ვფიქრობ, რომ ჩვენი თაობის ადამიანებს უფროსებისადმი პატივისცემა აკლიათ.
– გარეგნობა რამდენად მნიშვნელოვანია თქვენთვის?
– ქალი ლამაზიც უნდა იყოს. ყველაზე დიდ ყურადღებას თვალებს ვაქცევ, რადგან ბევრისმთქმელია. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ქალის ამოცნობა თვალების მიხედვითაც შემიძლია. არ ვიცი, რატომ, მაგრამ ქალის თითებიც ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის. სხეულის ფორმები, სასურველია, მოცეკვავის იყოს – "შეკრული" გოგონები მიზიდავს, მათ თვალს დიდი სიამოვნებით ვაყოლებ ხოლმე.
– ასეთი გარეგნობის გოგონები მხოლოდ საცეკვაო დარბაზებში გხვდებიან თუ სხვაგანაც?
– სხვაგანაც და ძალიან ბევრი. ბოლო დროს ჩვენს ქვეყანაშიც შემოვიდა იმის კულტურა, რომ ქალმა თავის ვიზუალურ მხარეს დიდი დრო უნდა დაუთმოს, სავარჯიშო დარბაზებში დაიწყეს სიარული, რაც ძალიან მომწონს. მით უმეტეს, ზაფხული მოდის და ბიჭებს უფრო შეგვიძლია მანქანებიდან ბევრ ლამაზ გოგოს შევავლოთ თვალი და დავტკბეთ.
– როცა მხოლოდ შეთვალიერება არ გაკმაყოფილებთ და ახლოს გაცნობაც გინდათ, მაშინ რა ხერხს მიმართავთ?
– ეს საკითხი ჩემთვის საკმაოდ კურიოზულია. რამდენჯერაც გოგო მომეწონა და "შებმა" დავუწყე, ყველა მცდელობა ამ სიტყვებით დასრულდა – "რა საყვარელი ხარ, რეზიკო!". ერთხელ, ორჯერ, სამჯერ, ოთხჯერ და... გადავირიე კაცი! ჩემ მიმართ ყველა მეგობრულ დამოკიდებულებას იჩენდა. ბუნებით ძალიან თბილი ადამიანი ვარ, მაგრამ ურთიერთობა ჩახუტებით და კოცნით არასოდეს დამიწყია. ჩემს სიმპათიებს გამოვხატავ ყურადღებით და ეს ჩემს მთავარ პლუსად მიმაჩნია. გოგო რომ მომეწონება, ვცდილობ, ვაგრძნობინო ის, რომ მის გვერდით არის კაცი, რომელიც დაიცავს.
– როგორც ვიცი, საზღვარგარეთ ხშირად მოგზაურობთ. ყველაზე ლამაზი გოგონები რომელ ქვეყანაში ნახეთ?
– პოლონეთში ძალიან ლამაზი ქერათმიანი ქალები ვნახე, მაგრამ დრო არ მქონდა, რომ ვინმეს გული მომეგო.
– ქართველი ქალები უცხოელებისგან რითი გამოირჩევიან?
– ვფიქრობ, ქართველ ქალს ქართული მანდილი ჯერ კიდევ არ დაუკარგავს, რაც ჩემთვის ძალიან სასიამოვნოა.
– მანდილში რას გულისხმობთ გადატანითი მნიშვნელობით?
– ალბათ თავდაჭერილობას. ქართველებს ძალიან ცუდი თვისება გვაქვს, რაც უცხოეთში ცუდია, ის ჩვენთან გადმოგვაქვს და ჩვენ რაც კარგი გვაქვს, ვკარგავთ, მაგრამ ალბათ იმასაც უნდა შევეგუოთ, რომ 21–ე საუკუნეში ვცხოვრობთ. ქალიშვილობის ინსტიტუტის აუცილებლობაზე ვერაფერს გეტყვით, ყველას თავისი ცხოვრება აქვს. "ჩემი ცოლი აუცილებლად ქალიშვილი უნდა იყოს! – ამ სიტყვებს ჩემგან ვერ მოისმენთ, რადგან ჩემთვის მთავარია, ქალი სულით იყოს პატიოსანი. გამორიცხულია, საყვარელი ქალი იმის გამო დავკარგო, თუ ქალიშვილი არ იქნება. ჩვენი გოგოები ურთიერთობის დასაწყისში თავშეკავებულები არიან, რაც მამაკაცს აინტრიგებს, მაგრამ ერთი მინუსი აქვთ – თუ ორი დღე არ დაეკონტაქტე, თვითონ დაგირეკავს აუცილებლად. ეს კი არ მომწონს. ამ დროს ქალის მიმართ ინტერესს ვკარგავ, რადგან ის ჩემთვის უკვე იოლად მოსაპოვებელი ხდება. ურთიერთობაში წინააღმდეგობა და სირთულეები მიყვარს, თუ ეს არ არის და ურთიერთობა არც მრავალფეროვანია და სიგიჟეების გარეშე მიმდინარეობს ყველაფერი, უკვე უინტერესოა.
– თქვენ რა სიგიჟეები ჩაგიდენიათ?
– სიმართლე გითხრათ, მსგავსი არაფერი მახსენდება. ერთხელ ოთო ფოლადაშვილის ძველ შეყვარებულს ერთ–ერთ მოედანზე გული დავუნთეთ. მგონი, ერთ–ერთი პირველები ვიყავით, ვინც შუაგულ მოედანზე გული დაანთეს.
– მეგობარ ბიჭებს ეკითხებით გოგონებთან დაკავშირებით რჩევებს?
– ხშირად. გიგი გაჩეჩილაძე ჩემი ყველაზე ახლო მეგობარი და უსაყვარლესი ადამიანია. ერთად დიდ დროს ვატარებთ, ჩემს ყველა შეცდომას კარგად ხედავს და მარიგებს ხოლმე. როცა ის სალომე ჭაჭუას დაშორდა, იმ პერიოდში სულ ვცდილობდი, მის გვერდით ვყოფილიყავი.
– დაბოლოს, რას ურჩევდით ქართველ გოგონებს?
– იყავით ისეთივე მშვენიერები, როგორებიც ხართ და არ დაკარგოთ ქართული მანდილი! მინდა გითხრათ, რომ ქართველ კაცს უფრო მეტი მოფერება და დაფასება სჭირდება, ვიდრე თქვენ გგონიათ.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
