ნატალია ტყეშელაშვილი სიამოვნებით გაეპრანჭებოდა ბიძინა ივანიშვილს
1 651 ნახვა
ნატალია ტყეშელაშვილი ტელეკამერების წინ პირველად ახლა გამოჩნდა, მაგრამ წლებია, ტელევიზიაში მუშაობს, თუმცა სარეკლამო სფეროში. იგი ''პალიტრა ტვ''-ის ახალი გადაცემა ''1002 ღამის'' წამყვანია მაკა შალიკაშვილსა და გია ჯაჯანიძესთან ერთად. ტელეტრიო ბევრ საინტერესო თემას განიხილავს, რომლებზეც ნატალიას ყოველთვის საინტერესო მოსაზრებები აქვს.
ინტერნეტში საკმაოდ პოპულარულია ამონარიდი გადაცემიდან, სადაც ის ბიძინა ივანიშვილს ახსენებს. ასევე ბევრი დაინტერესდა, რატომ იტირა ჩვენმა რესპონდენტმა ერთ-ერთი გადაცემის მიმდინარეობისას. ამ და სხვა თემებზე თავად ნატალიას ვესაუბრეთ.
- მცირე ხნის წინ გადაცემაში, შენი ცხოვრების გახსენებისას, იტირე.
- ეს ეთერი ძალიან მძიმედ გამახსენდება. მძიმე იყო ჩვენთვის, როგორც გია ჯაჯანიძის უახლოესი მეგობრებისთვის და უბრალოდ, პიროვნულად, რადგან ახალგაზრდა კაცის, გუგა კვიტაშვილის დაკრძალვა იყო... ეს იყო უმძიმესი წუთები გიასთვის, როგორც მისი ახლო მეგობრისთვის. მათ ერთად ბევრი რამ გამოუვლიათ. დათრგუნვილები დავბრუნდით დასაფლავებიდან. სპეციალურად შევარჩიეთ თემა, რისთვის ღირს ცხოვრება. საუბარი სწორედ გუგას ამბით და იმ კადრებით დავიწყეთ, რომლებიც მას უკავშირდებოდა. ემოციური ფონი ძალიან დატვირთული გახლდათ. როცა ვლაპარაკობდით იმაზე, რისთვის ცხოვრობს ადამიანი, თითოეულმა წამყვანმა ჩვენი ცხოვრების პირადი დეტალები განვიხილეთ. ქალური სისუსტე გამოვიჩინე. გავიხსენე ორი ეპიზოდი ჩემი ცხოვრებიდან, რაც ძალიან ამაღელვებელი იყო. ეს შოუსთვის არ მომხდარა, უბრალოდ, ცრემლები წამომივიდა, გულწრფელი ცრემლები. ამის გამო კიდევ უფრო ავღელდი. იმ წამს დამავიწყდა, რომ ეთერში ვიჯექი. მოგეხსენებათ, პროფესიონალი ჟურნალისტი არ ვარ და მომეჩვენა, თითქოს ჩემი ახლობლების წრეში ვლაპარაკობდი... თითქოს ყველა, ვინც ამ ეთერს უყურებდა, იმ დროს ჩვენი წუხილის თანამოზიარე იყო.
ჩემი ცხოვრების იმ ორ მომენტს, თქვენი ნებართვით, ახლა დეტალურად აღარ განვიხილავ. ჩემი წარსული დამთავრდა იქ, სადაც დაიწყო ჩემი ბიჭუნას, ალექსანდრეს სიცოცხლე. ის წლისა და რვა თვისაა. მისით ვცხოვრობ, ის ჩემი დღევანდელი დღე და მომავალია.
- ალბათ, ჯერ ვერ აღიქვამს, რომ ტელეწამყვანი გახდი.
- როდესაც ჩვენ ღია ეთერში ვართ, მაგ დროს უკვე სძინავს. დედაჩემი მეუბნება, როცა გადახვევით უყურებენ, რომ გხედავს, რეაგირებს, უკრავს ტაშს და ხმამაღლა იცინისო. ასევე ცნობს ჯაჯოსაც და მაკასაც და ძალიან უხარია. ჯაჯო მისი ნათლიაა.
- ვიცი, რომ მაკასთან ახლო ურთიერთობა ახლა დაიწყე.
- მაკას, როგორც მსახიობს, დიდი ხანია ვიცნობ, მისი პირველი როლებიდან, უნიჭიერესი მსახიობია. პირადად გიამ გამაცნო ერთი წლის წინ. ჩვენ გვქონდა ურთიერთობა გიასგან გამომდინარე, მერე ეს ურთიერთობა გამყარდა. ახლა კი შეგვასისხლხორცა და დაგვაახლოვა ეთერმა.
- მახსოვს, რომ გადაცემის წინ წაკინკლავდით.
- ახლა აღარ გვსურს ამის გახსენება. მაკასთვის ჩემი გამოჩენა მათთან ერთად მოულოდნელი იყო, საბედნიეროდ, ეს დაძაბულობა განიმუხტა.
- როგორ შეეგუე კამერებს?
- მე სატელევიზიო სფეროდან მოვდივარ. 17 წლიდან ამ სფეროში ვარ და ჩემი კარიერა მედიაბიზნესს უკავშირდება, ოღონდ - სარეკლამო კუთხით, პრომოუშენითა და პროდაქშენით დაწყებული, რეკლამით დამთავრებული. რვა წელი ''პირველი არხის'' სარეკლამო სამსახურის უფროსი ვიყავი, შემდეგ - ''საპატრიარქოს'' ტელევიზიის და ''მეცხრე არხის''.
გადაცემის წაყვანის შემოთავაზება გიასგან მივიღე. მას აქვს უნარი, გარკვეული ინტუიცია, რომ დაინახოს და მიგითითოს მიმართულება, საით უნდა წახვიდე. ამას დამაჯერებლად აკეთებს. როდესაც გიამ ეს შემომთავაზა, იმდენად მოულოდნელი იყო, რომ არ დავიჯერე. არ ვიყავი დარწმუნებული, რომ ეს ნაბიჯი უნდა გადამედგა, დიდ პასუხისმგებლობას უკავშირდებოდა. ერთია, მუშაობდე ტელევიზიაში და იცოდე სპეციფიკა, მეორეა - კამერის წინ დაჯდე, იყო ტელევიზიის სახე და მიგყავდეს გადაცემა. თავიდან დავფიქრდი, გია მეორედაც დაუბრუნდა ამ საკითხს და მერე დავფიქრდი, რომ შესაძლებელი იყო დათანხმება. მე და გია 5 წელზე მეტია, უახლოესი მეგობრები ვართ. შევფიქრიანდი და მესამედ რომ მითხრა, დავთანხმდი. თუმცაღა თავში ნამდვილად არ ამვარდნია და არც ამბიცია გამჩენია, რომ ტელეწამყვანი ვარ (იღიმის). მინდა, ვიჯდე ეთერში გიასა და მაკასთან ერთად და ვიყო გულწრფელი, ვესაუბრო მაყურებელს და ჩემი გამოცდილება გავუზიარო.
- ვიცი, რომ ბევრი ადამიანი რეკავს.
- ნამდვილად ბევრი ზარი შემოდის. გვიკავშირდებიან გადაცემის მერეც, ''ფეისბუქის'' გვერდზეც და გვაწვდიან მომდევნო გადაცემების თემებს, რასაც
შეძლებისდაგვარად ვითვალისწინებთ.
- გიკამათიათ ეთერში?
- მესმის, რომ ერთგვარ სკანდალებზე ეგება ხოლმე ინტრიგები, რაც ინტერესს აღვივებს, მაგრამ ჩვენ ძალიან ჰარმონიული ურთიერთობები გვაქვს. მე ძალიან ემოციური ვარ, მაკა - ჩემზე მეტად და გია გვაწონასწორებს. გადაცემის მერეც ხშირად ერთად ვართ. უბრალოდ, მაკა არ ელოდებოდა, რომ ქალი უნდა ყოფილიყო წამყვანი, ელოდებოდა ახალგაზრდა მამაკაცს და აღმოჩნდა, რომ მე ვიქნებოდი მესამე წამყვანი (იცინის).
- ერთ გადაცემაში თქვი, მე რომ საჩხერეში დავბადებულიყავი, ბიძინა ივანიშვილს გავეპრანჭებოდიო.
- ნამდვილად ასე ვთქვი. გიამ დასვა შეკითხვა, შეცვლიდით თუ არა რამეს თქვენს ცხოვრებაშიო. მე ვუპასუხე, რომ დიდი სიხარულით ვიტვირთებდი ჩემს ჯვარს, მისიას, რომელიც თითოეულ ჩვენგანს ეკისრება. არაფერს ვნანობ. ალბათ, მცირე კორექტივებს შევიტან-დი, მაგრამ იმავე გზას გავივლიდი. მაკამ კი თქვა, რომ ბევრ რამეს შეცვლიდა და ხუმრობით უთხრა გიას, შენთან ერთად ჭიათურაში დავიბადებოდიო. მე კი ვთქვი, რომ დიდი სიამოვნებით დავიბადებოდი საჩხერეში და გავეპრანჭებოდი ბიძინა ივანიშვილს.
- ხომ იცოდი, რომ ამას გარკვეული ინტერესი, ინტრიგა მოჰყვებოდა?
- ეს იყო სახალისო მომენტი. ჩვენი გადაცემა ძალია აპოლიტიკურია, იმდენად, რომ გეგონება, სამივე წამყვანი უცხოპლანეტელია და აწუხებს ისეთი თემები, რაც სხვებს, ერთი შეხედვით, არ აწუხებთ (იღიმის). თითქოს შური, სიხარული, ბედნიერება მთელ ერს დაავიწყდა და მხოლოდ პოლიტიკით ანგაჟირებული ცხოვრობს. ჩვენი გადაცემა ზუსტადაც ცდილობს, დააბრუნოს ადამიანი რეალობაში - ქმარი წავიდა, ახალი ვიღაც გაიცანი, ბავშვი გაგიჩნდა, სწორედ ეს არის ცხოვრება, ადამიანების პირადი სივრცეები.
თუკი დავუბრუნდებით ჩემ მიერ ყოფილი პრემიერ-მინისტრის ხსენებას, რადგან ასეთი აპოლიტიკურები ვართ, ამან რეაქცია გამოიწვია. ეს იმ მომენტში ძალიან გულწრფელად ვთქვი, რასაკვირველია, ხუმრობით. მას პირადად არ ვიცნობ. სხვათა შორის, ტელეკომპანია ''მეცხრე არხზე'' ურთულეს, წინასაარჩევნო პერიოდში ვმუშაობდი. ძალიან მწყდება გული, რომ ეს არხი დაიხურა, მაგრამ ის რომ არ დახურულიყო, ალბათ, ''პალიტრა თV''-ის ეთერში ვერ მოვხვდებოდი (იღიმის). ყოველთვის, როცა რაღაც მთავრდება, იწყება ახალი.
- არ შემიძლია, არ გკითხო პირად ცხოვრებაზე. როგორც ვხვდები, განქორწინე-ბული ხარ. არის შენ გვერდით საყვარელი ადამიანი?
- პირადი ცხოვრება ჩემია და ჩემზეა დამოკიდებული, გინდა თუ არა ამაზე საუბარი. ჩემი პირადი ცხოვრება ალექსანდრეა. ის არის ჩემი ცხოვრების ერთადერთი მამაკაცი და მეგზური. ძალიან სერიოზული, გაწონასწორებული, თავშეკავებული და ღირსეული მამაკაცია, რომელიც სასწაულად მაბედნიერებს.
- მშვენივრად გამოიყურები. ალბათ, იქნებიან თაყვანისმცემლები, მათგან სიურპრიზებიც გექნებოდა.
- სიურპრიზები არ მიყვარს (იღიმის). მირჩევნია, ყველაფერი წინასწარ ვიცოდე, ვისგან რას უნდა ველოდე. ხშირ შემთხვევაში შესაძლოა, სიურპრიზი შოკის მომგვრელი იყოს, ამიტომაც შეკვეთის მიცემა მირჩევნია სიურპრიზს. რა თქმა უნდა, მახსოვს თაიგულები სახლის კართან, სამკაული მანქანის ''ბარდაჩოკში'', საჩუქრად დატოვებული სუნამო ჩემთვის და ყველა ქალს შეუძლია ასეთი შემთხვევების გახსენება. უბრალოდ, ისეთი დრო დადგა, რომ ურთიერთობები გაცივდა. ეტყობა, ეს ცივილიზაციის ბრალია. ისე სწრაფად ამყარებენ ადამიანები კომუნიკაციას, რომანტიზმი თითქოს გაქრა, ქალის მოვლა, მიხედვა, პატრონობა წარსულს ჩაჰბარდა. მე ამას ვეღარ ვხედავ ვერც ჩემი დაოჯახებული მეგობრების ოჯახებში და ვერც სხვაგან. კაცები დასუსტდნენ. შედით ნებისმიერ ქართულ რესტორანში, ათი, ოცი ქალი უზის სუფრას მარტო, მამაკაცების გარეშე. მე არ ვარ ის თაობა, რომელიც შესაძლოა, მოსკოვის 37-მანეთიან ბილეთებს მივტიროდე, უბრალოდ, ''მიმინოს'' თაობა აღარ არის, ჩემი თაობა კი გაუბედურდა ამდენი ომის გადატანით... მძიმე სოციალური პირობებიც ახდენს გავლენას. ნარკომანიამ და სხვა ფაქტორებმა ძალიან დათრგუნა ქართველი მამაკაცი. ის დღეს შელახულია და ვეღარ დგას მყარად ფეხზე. დიდი იმედი მაქვს, რომ სოციალური პირობები შეიცვლება.
- თავს ძლიერ ქალად მიიჩნევ?
- არა!.. ძალიან სუსტი ვარ და ვარ ქალი... ძალიან ბევრი რამის მეშინია. დაძაბულიც ვარ და დიდ პასუხისმგებლობას ვგრძნობ ჩემი შვილის, მშობლების, მეგობრების მიმართ. ეს ადვილი არ არის. არ მგონია, არსებობდეს ქალი, რომელსაც უნდა, ტერმინატორი იყოს. რაც უნდა ძლიერი იყოს, ის თავისზე ძლიერ მამაკაცს ელოდება. არიან ფემინისტები, თუმცა ახლა მათზე არ ვსაუბრობთ, მათ ზოგადად, პატივს ვცემ. მეც ვარ ერთი ჩვეულებრივი ქალი, მთელი ჩემი პლუსებით და მინუსებით.
- რას ელოდები ცხოვრებისგან?
- არ ვიცი, რამდენად ჭკვიანურია ასე ცხოვრება, მაგრამ მე ერთი დღით ვცხოვრობ. მიუხედავად იმისა, რომ შვილი მეზრდება, არ ვიცი, რა იქნება ხვალ. გუშინ საერთოდ არ ვიცოდი, რომ ''პალიტრა ტვ''-ის ეთერში წამყვანი ვიქნებოდი (იღიმის).
ნინო მურღულია
ჟურნალი ''რეიტინგი''
ინტერნეტში საკმაოდ პოპულარულია ამონარიდი გადაცემიდან, სადაც ის ბიძინა ივანიშვილს ახსენებს. ასევე ბევრი დაინტერესდა, რატომ იტირა ჩვენმა რესპონდენტმა ერთ-ერთი გადაცემის მიმდინარეობისას. ამ და სხვა თემებზე თავად ნატალიას ვესაუბრეთ.
- მცირე ხნის წინ გადაცემაში, შენი ცხოვრების გახსენებისას, იტირე.
- ეს ეთერი ძალიან მძიმედ გამახსენდება. მძიმე იყო ჩვენთვის, როგორც გია ჯაჯანიძის უახლოესი მეგობრებისთვის და უბრალოდ, პიროვნულად, რადგან ახალგაზრდა კაცის, გუგა კვიტაშვილის დაკრძალვა იყო... ეს იყო უმძიმესი წუთები გიასთვის, როგორც მისი ახლო მეგობრისთვის. მათ ერთად ბევრი რამ გამოუვლიათ. დათრგუნვილები დავბრუნდით დასაფლავებიდან. სპეციალურად შევარჩიეთ თემა, რისთვის ღირს ცხოვრება. საუბარი სწორედ გუგას ამბით და იმ კადრებით დავიწყეთ, რომლებიც მას უკავშირდებოდა. ემოციური ფონი ძალიან დატვირთული გახლდათ. როცა ვლაპარაკობდით იმაზე, რისთვის ცხოვრობს ადამიანი, თითოეულმა წამყვანმა ჩვენი ცხოვრების პირადი დეტალები განვიხილეთ. ქალური სისუსტე გამოვიჩინე. გავიხსენე ორი ეპიზოდი ჩემი ცხოვრებიდან, რაც ძალიან ამაღელვებელი იყო. ეს შოუსთვის არ მომხდარა, უბრალოდ, ცრემლები წამომივიდა, გულწრფელი ცრემლები. ამის გამო კიდევ უფრო ავღელდი. იმ წამს დამავიწყდა, რომ ეთერში ვიჯექი. მოგეხსენებათ, პროფესიონალი ჟურნალისტი არ ვარ და მომეჩვენა, თითქოს ჩემი ახლობლების წრეში ვლაპარაკობდი... თითქოს ყველა, ვინც ამ ეთერს უყურებდა, იმ დროს ჩვენი წუხილის თანამოზიარე იყო.
ჩემი ცხოვრების იმ ორ მომენტს, თქვენი ნებართვით, ახლა დეტალურად აღარ განვიხილავ. ჩემი წარსული დამთავრდა იქ, სადაც დაიწყო ჩემი ბიჭუნას, ალექსანდრეს სიცოცხლე. ის წლისა და რვა თვისაა. მისით ვცხოვრობ, ის ჩემი დღევანდელი დღე და მომავალია.
- ალბათ, ჯერ ვერ აღიქვამს, რომ ტელეწამყვანი გახდი.
- როდესაც ჩვენ ღია ეთერში ვართ, მაგ დროს უკვე სძინავს. დედაჩემი მეუბნება, როცა გადახვევით უყურებენ, რომ გხედავს, რეაგირებს, უკრავს ტაშს და ხმამაღლა იცინისო. ასევე ცნობს ჯაჯოსაც და მაკასაც და ძალიან უხარია. ჯაჯო მისი ნათლიაა.
- ვიცი, რომ მაკასთან ახლო ურთიერთობა ახლა დაიწყე.
- მაკას, როგორც მსახიობს, დიდი ხანია ვიცნობ, მისი პირველი როლებიდან, უნიჭიერესი მსახიობია. პირადად გიამ გამაცნო ერთი წლის წინ. ჩვენ გვქონდა ურთიერთობა გიასგან გამომდინარე, მერე ეს ურთიერთობა გამყარდა. ახლა კი შეგვასისხლხორცა და დაგვაახლოვა ეთერმა.
- მახსოვს, რომ გადაცემის წინ წაკინკლავდით.
- ახლა აღარ გვსურს ამის გახსენება. მაკასთვის ჩემი გამოჩენა მათთან ერთად მოულოდნელი იყო, საბედნიეროდ, ეს დაძაბულობა განიმუხტა.
- როგორ შეეგუე კამერებს?
- მე სატელევიზიო სფეროდან მოვდივარ. 17 წლიდან ამ სფეროში ვარ და ჩემი კარიერა მედიაბიზნესს უკავშირდება, ოღონდ - სარეკლამო კუთხით, პრომოუშენითა და პროდაქშენით დაწყებული, რეკლამით დამთავრებული. რვა წელი ''პირველი არხის'' სარეკლამო სამსახურის უფროსი ვიყავი, შემდეგ - ''საპატრიარქოს'' ტელევიზიის და ''მეცხრე არხის''.
გადაცემის წაყვანის შემოთავაზება გიასგან მივიღე. მას აქვს უნარი, გარკვეული ინტუიცია, რომ დაინახოს და მიგითითოს მიმართულება, საით უნდა წახვიდე. ამას დამაჯერებლად აკეთებს. როდესაც გიამ ეს შემომთავაზა, იმდენად მოულოდნელი იყო, რომ არ დავიჯერე. არ ვიყავი დარწმუნებული, რომ ეს ნაბიჯი უნდა გადამედგა, დიდ პასუხისმგებლობას უკავშირდებოდა. ერთია, მუშაობდე ტელევიზიაში და იცოდე სპეციფიკა, მეორეა - კამერის წინ დაჯდე, იყო ტელევიზიის სახე და მიგყავდეს გადაცემა. თავიდან დავფიქრდი, გია მეორედაც დაუბრუნდა ამ საკითხს და მერე დავფიქრდი, რომ შესაძლებელი იყო დათანხმება. მე და გია 5 წელზე მეტია, უახლოესი მეგობრები ვართ. შევფიქრიანდი და მესამედ რომ მითხრა, დავთანხმდი. თუმცაღა თავში ნამდვილად არ ამვარდნია და არც ამბიცია გამჩენია, რომ ტელეწამყვანი ვარ (იღიმის). მინდა, ვიჯდე ეთერში გიასა და მაკასთან ერთად და ვიყო გულწრფელი, ვესაუბრო მაყურებელს და ჩემი გამოცდილება გავუზიარო.
- ვიცი, რომ ბევრი ადამიანი რეკავს.
- ნამდვილად ბევრი ზარი შემოდის. გვიკავშირდებიან გადაცემის მერეც, ''ფეისბუქის'' გვერდზეც და გვაწვდიან მომდევნო გადაცემების თემებს, რასაც
შეძლებისდაგვარად ვითვალისწინებთ.
- გიკამათიათ ეთერში?
- მესმის, რომ ერთგვარ სკანდალებზე ეგება ხოლმე ინტრიგები, რაც ინტერესს აღვივებს, მაგრამ ჩვენ ძალიან ჰარმონიული ურთიერთობები გვაქვს. მე ძალიან ემოციური ვარ, მაკა - ჩემზე მეტად და გია გვაწონასწორებს. გადაცემის მერეც ხშირად ერთად ვართ. უბრალოდ, მაკა არ ელოდებოდა, რომ ქალი უნდა ყოფილიყო წამყვანი, ელოდებოდა ახალგაზრდა მამაკაცს და აღმოჩნდა, რომ მე ვიქნებოდი მესამე წამყვანი (იცინის).
- ერთ გადაცემაში თქვი, მე რომ საჩხერეში დავბადებულიყავი, ბიძინა ივანიშვილს გავეპრანჭებოდიო.
- ნამდვილად ასე ვთქვი. გიამ დასვა შეკითხვა, შეცვლიდით თუ არა რამეს თქვენს ცხოვრებაშიო. მე ვუპასუხე, რომ დიდი სიხარულით ვიტვირთებდი ჩემს ჯვარს, მისიას, რომელიც თითოეულ ჩვენგანს ეკისრება. არაფერს ვნანობ. ალბათ, მცირე კორექტივებს შევიტან-დი, მაგრამ იმავე გზას გავივლიდი. მაკამ კი თქვა, რომ ბევრ რამეს შეცვლიდა და ხუმრობით უთხრა გიას, შენთან ერთად ჭიათურაში დავიბადებოდიო. მე კი ვთქვი, რომ დიდი სიამოვნებით დავიბადებოდი საჩხერეში და გავეპრანჭებოდი ბიძინა ივანიშვილს.
- ხომ იცოდი, რომ ამას გარკვეული ინტერესი, ინტრიგა მოჰყვებოდა?
- ეს იყო სახალისო მომენტი. ჩვენი გადაცემა ძალია აპოლიტიკურია, იმდენად, რომ გეგონება, სამივე წამყვანი უცხოპლანეტელია და აწუხებს ისეთი თემები, რაც სხვებს, ერთი შეხედვით, არ აწუხებთ (იღიმის). თითქოს შური, სიხარული, ბედნიერება მთელ ერს დაავიწყდა და მხოლოდ პოლიტიკით ანგაჟირებული ცხოვრობს. ჩვენი გადაცემა ზუსტადაც ცდილობს, დააბრუნოს ადამიანი რეალობაში - ქმარი წავიდა, ახალი ვიღაც გაიცანი, ბავშვი გაგიჩნდა, სწორედ ეს არის ცხოვრება, ადამიანების პირადი სივრცეები.
თუკი დავუბრუნდებით ჩემ მიერ ყოფილი პრემიერ-მინისტრის ხსენებას, რადგან ასეთი აპოლიტიკურები ვართ, ამან რეაქცია გამოიწვია. ეს იმ მომენტში ძალიან გულწრფელად ვთქვი, რასაკვირველია, ხუმრობით. მას პირადად არ ვიცნობ. სხვათა შორის, ტელეკომპანია ''მეცხრე არხზე'' ურთულეს, წინასაარჩევნო პერიოდში ვმუშაობდი. ძალიან მწყდება გული, რომ ეს არხი დაიხურა, მაგრამ ის რომ არ დახურულიყო, ალბათ, ''პალიტრა თV''-ის ეთერში ვერ მოვხვდებოდი (იღიმის). ყოველთვის, როცა რაღაც მთავრდება, იწყება ახალი.
- არ შემიძლია, არ გკითხო პირად ცხოვრებაზე. როგორც ვხვდები, განქორწინე-ბული ხარ. არის შენ გვერდით საყვარელი ადამიანი?
- პირადი ცხოვრება ჩემია და ჩემზეა დამოკიდებული, გინდა თუ არა ამაზე საუბარი. ჩემი პირადი ცხოვრება ალექსანდრეა. ის არის ჩემი ცხოვრების ერთადერთი მამაკაცი და მეგზური. ძალიან სერიოზული, გაწონასწორებული, თავშეკავებული და ღირსეული მამაკაცია, რომელიც სასწაულად მაბედნიერებს.
- მშვენივრად გამოიყურები. ალბათ, იქნებიან თაყვანისმცემლები, მათგან სიურპრიზებიც გექნებოდა.
- სიურპრიზები არ მიყვარს (იღიმის). მირჩევნია, ყველაფერი წინასწარ ვიცოდე, ვისგან რას უნდა ველოდე. ხშირ შემთხვევაში შესაძლოა, სიურპრიზი შოკის მომგვრელი იყოს, ამიტომაც შეკვეთის მიცემა მირჩევნია სიურპრიზს. რა თქმა უნდა, მახსოვს თაიგულები სახლის კართან, სამკაული მანქანის ''ბარდაჩოკში'', საჩუქრად დატოვებული სუნამო ჩემთვის და ყველა ქალს შეუძლია ასეთი შემთხვევების გახსენება. უბრალოდ, ისეთი დრო დადგა, რომ ურთიერთობები გაცივდა. ეტყობა, ეს ცივილიზაციის ბრალია. ისე სწრაფად ამყარებენ ადამიანები კომუნიკაციას, რომანტიზმი თითქოს გაქრა, ქალის მოვლა, მიხედვა, პატრონობა წარსულს ჩაჰბარდა. მე ამას ვეღარ ვხედავ ვერც ჩემი დაოჯახებული მეგობრების ოჯახებში და ვერც სხვაგან. კაცები დასუსტდნენ. შედით ნებისმიერ ქართულ რესტორანში, ათი, ოცი ქალი უზის სუფრას მარტო, მამაკაცების გარეშე. მე არ ვარ ის თაობა, რომელიც შესაძლოა, მოსკოვის 37-მანეთიან ბილეთებს მივტიროდე, უბრალოდ, ''მიმინოს'' თაობა აღარ არის, ჩემი თაობა კი გაუბედურდა ამდენი ომის გადატანით... მძიმე სოციალური პირობებიც ახდენს გავლენას. ნარკომანიამ და სხვა ფაქტორებმა ძალიან დათრგუნა ქართველი მამაკაცი. ის დღეს შელახულია და ვეღარ დგას მყარად ფეხზე. დიდი იმედი მაქვს, რომ სოციალური პირობები შეიცვლება.
- თავს ძლიერ ქალად მიიჩნევ?
- არა!.. ძალიან სუსტი ვარ და ვარ ქალი... ძალიან ბევრი რამის მეშინია. დაძაბულიც ვარ და დიდ პასუხისმგებლობას ვგრძნობ ჩემი შვილის, მშობლების, მეგობრების მიმართ. ეს ადვილი არ არის. არ მგონია, არსებობდეს ქალი, რომელსაც უნდა, ტერმინატორი იყოს. რაც უნდა ძლიერი იყოს, ის თავისზე ძლიერ მამაკაცს ელოდება. არიან ფემინისტები, თუმცა ახლა მათზე არ ვსაუბრობთ, მათ ზოგადად, პატივს ვცემ. მეც ვარ ერთი ჩვეულებრივი ქალი, მთელი ჩემი პლუსებით და მინუსებით.
- რას ელოდები ცხოვრებისგან?
- არ ვიცი, რამდენად ჭკვიანურია ასე ცხოვრება, მაგრამ მე ერთი დღით ვცხოვრობ. მიუხედავად იმისა, რომ შვილი მეზრდება, არ ვიცი, რა იქნება ხვალ. გუშინ საერთოდ არ ვიცოდი, რომ ''პალიტრა ტვ''-ის ეთერში წამყვანი ვიქნებოდი (იღიმის).
ნინო მურღულია
ჟურნალი ''რეიტინგი''
