სტეფანე: "სტეფანიას საფენებსაც ვუცვლიდი, ვაძინებდი და იავნანასაც ვუმღეროდი"
1 652 ნახვა
"მეც მყავს მამას გოგო" – ამ სიტყვებით მიმართა მომღერალმა სტეფანე მღებრიშვილმა "იქს ფაქტორის" ჟიურის სკამიდან ერთ–ერთ კონკურსანტს. სტეფანეს სტეფანია მართლაც მამას გოგოა. მომღერალი ერთადერთ შვილს ყურადღებით ანებივრებს, თუმცა, როცა საჭიროა, სიმკაცრესაც იჩენს. სტეფანიასთან ისე საუბრობს, როგორც თანატოლთან. ისიც დიდი ადამიანივით უსმენს და უგებს. სტეფანეს კარგად ახსოვს ის ემოცია და პანიკა, როცა ის და მისი მეუღლე, მომღერალი მაია დარსმელიძე შვილთან მარტო დარჩნენ. მაშინ ბევრი რამ სტეფანემ იტვირთა საკუთარ თავზე და ჩვილის მოვლას კარგადაც გაართვა თავი.
სტეფანია 6 წლისაა და სექტემბერში სკოლაში წავა. მამა მასში მოცეკვავის მონაცემებს ხედავს, სახლში ცეკვებსაც ხშირად დგამენ ერთად. "მამა სულ დაკავებულია, დედაც ზოგჯერ სხვა ქვეყანაში მიდის", – გვითხრა სტეფანიამ, როცა მამასთან ერთად ფოტოებს ვუღებდით. ინტერვიუს განმავლობაში მამამისს გვერდიდან არ მოშორებია, ეფერებოდა და კოცნიდა.
– სტეფანე, რამდენი წლის იყავით, როცა მამა გახდით?
– 29 წლის ვიყავი, ჩემი შვილი რომ დაიბადა. სტეფანია მამას გოგოა, მაგრამ დედიკოსიცაა, ორივე თანაბრად უყვარს. როცა ვეუბნები, ძალიან მიყვარხარ–მეთქი, მპასუხობს, მე უფრო მიყვარხარო და ასე ვჯინიანობთ. საბოლოო ჯამში, მე ვუთმობ ხოლმე.
– როგორ შეგცვალათ სტეფანიამ?
– სანამ ჩემი შვილი დაიბადებოდა, ძალიან ეგოისტი ვიყავი, საკუთარი თავის გარდა, არაფერი მაინტერესებდა. დღეს კი სტეფანია ყველაზე მნიშვნელოვანია ჩემთვის. ვცდილობ, ბევრი დრო დავუთმო, ყოველ შემთხვევაში, შაბათ–კვირას სულ მასთან ვარ. ჩემი შვილი გაგებით ეკიდება იმას, რომ საქმით ვარ დაკავებული. ყველაფერს მისთვის ვაკეთებ, ძალიან ბევრ რაღაცაზე მივდივარ, რომ სტეფანია კარგად იყოს.
– გოგოს მამობაზე ოცნებობდით თუ, როგორც მამაკაცების უმრავლესობას, თქვენც ბიჭი გინდოდათ?
– ვინც ასე ფიქრობს, მგონი, აფრენს. ჩემთვის სულ ერთი იყო, ბიჭი გაჩნდებოდა თუ გოგო, მაგრამ ის, რომ მყავს გოგო და თანაც მამას გოგო, ამას რა სჯობს? დიდი ბედნიერებაა.
– რამდენად ხართ სტეფანიას აღზრდაში ჩართული?
– როცა სტეფანია სამშობიაროდან გამოვიყვანეთ, 10 დღე ძიძა არ გვყავდა და იმ დღეებში ძირითადად ჩემთან იყო, მე ვუვლიდი. დედამისს მშობიარობის შემდეგ ცოტა რთული პერიოდი ჰქონდა, ეშინოდა, საერთოდ ვერ აჭმევდა. ყველაზე მძიმე პირველი დღე, ის პირველი წუთი იყო, როცა ჩვილი ხელში მეჭირა და ბოთლით საჭმელს ვაჭმევდი. მაია ოთახიდან გავიდა, ლოცულობდა, რომ ბავშვს საკვები არ გადასცდენოდა და სტეფანიას საჭმელი მართლაც გადასცდა. ბოთლი სად მოვისროლე, არც მახსოვს, პანიკაში ჩავვარდით, ჩემს დებს, ბებიამისს დავურეკე... მერე მივეჩვიე, ვიცოდი, როგორ უნდა ეჭამა, საფენებს ვუცვლიდი, ვაძინებდი და იავნანასაც ვუმღეროდი. ახლა არაჩვეულებრივი ძიძა გვყავს – ნინო, რომელიც სტეფანიას 3 თვიდან ზრდის. 24 საათი ჩვენთან არის, ისე ვენდობით, როგორც ოჯახის წევრს. სტეფანია სექტემბერში სკოლაში წავა.
– რა ღირებულებებით ზრდით შვილს?
– ადამიანური ფასეულობებით. უხერხულია, მშობელი შვილს რომ აქებს, მაგრამ სტეფანია ძალიან ჰუმანურია. უამრავი ცუდი რამ არის, რაც ამ ბავშვმა არ იცის, იმიტომ, რომ მის გარშემო არ მომხდარა. ღმერთს მადლობას ვეუბნები, რომ ასეთი შვილი მყავს.
– რომელი უფრო აქტიური მშობელი ხართ, თქვენ თუ მაია?
– მის აღზრდაში ორივე თანაბრად ვმონაწილეობთ. ამ საკითხში პრივილეგიით არც მე ვსარგებლობ და არც მაია.
– როცა თავისუფალი დრო გაქვთ, მამა–შვილი სად დადიხართ ხოლმე?
– ხან – მცხეთაში, ხან – ხაჭაპურის საჭმელად, ხანაც სადმე კაფეში, რესტორანში ან მარკეტში მივდივართ ერთად და რაღაცეებს ვყიდულობთ. შეძლებისდაგვარად ერთად ვართ. ამ დღეებში მამას გადაღებები აქვს და უნდა აპატიოს, არ უნდა ინერვიულოს.
– გოგონები სცენაზე, მიკროფონზე ბავშვობიდან ოცნებობენ. სტეფანიაც ხომ არ გეუბნებათ, რომ მშობლებივით მასაც სურს სცენაზე გასვლა და სიმღერა?
– როცა ეკითხებიან, რა გინდა, რომ გამოხვიდეო, რაღაც პროფესიებს ასახელებს. ჩვენ არაფერს ვაძალებთ. ფიგურულ სრიალზე დადის, სკოლაში შესვლის შემდეგ ქორეოგრაფიულ სასწავლებელში წავიყვანთ. ჩემი აზრით, ცეკვა უფრო მოსწონს, ვიდრე სიმღერა. სმენა აქვს, მღერის კიდეც, მაგრამ ჩვენ მომავალს არ ვუგეგმავთ. ყოველთვის სრული თავისუფლება ექნება და რისი სურვილიც გაუჩნდება, იმ პროფესიას აირჩევს. ახლა ბალეტით არის გატაცებული, რაც მაბედნიერებს. ძალიან ნაზია და კარგი იქნება, თუ ბალეტზე ივლის, სადაც ალბათ დაღლიან ჩემს გოგოს. სტეფანია ცელქი, მაგრამ ძალიან საყვარელია.
– ხასიათით დედას უფრო ჰგავს თუ მამას?
– ამბობენ, რომ ძალიან მგავს, მაგრამ, ჩემი აზრით, ორივეს თვისებები გამოჰყვა. თუმცა მაინც ვფიქრობ, რომ უკვე ჩამოყალიბებული ხასიათი აქვს. სტეფანია ზოდიაქოს ნიშნით კუროა. მართალია, ჰოროსკოპების არ მჯერა, მაგრამ ამბობენ, რომ ამ ნიშნის ქვეშ დაბადებული ადამიანები მძიმე ხასიათით გამოირჩევიან. რამე თუ არ უნდა, თავისას მაინც გაიტანს და არ გააკეთებს, მე კი ვერ ვებრძვი.
– გეტყობათ, რომ ძალიან ანებივრებთ.
– ძალიან – არა, თვითონაა შეგნებული ბავშვი. რაღაცეებს ვუკრძალავ და ზოგჯერ მკაცრიც ვარ. ზოგადად კი, მეგობრული, ლიბერალური ვარ. მორალის ფარგლებში რაც დასაშვებია, ჩემთვის აბსოლუტურად ყველაფერი მისაღებია. დაბადების პირველივე თვიდან, როგორც დიდს, ისე ვესაუბრებით. დღესაც სერიოზულ თემებზე ისევე შემიძლია ველაპარაკო, როგორც მეგობარს. თუ ვერ გაიგებს, დროს ვაძლევ და მერე ყველაფერს ხვდება. ზუსტად ვიცი, როცა გაიზრდება, მაგარი ურთიერთობა გვექნება.
– პირად ცხოვრებაში ხომ არაფერი გაქვთ სიახლე?
– არა, ჯერჯერობით მარტო ვარ. ვერ გეტყვით, რომ ვიღაცას ვეძებ, მთლიანად სამსახურზე ვარ გადართული.
– ბოლო დროს ხშირად ჩნდებით ეკრანზე, ჯერ პროექტში "ახალი ხმა" მწვრთნელი იყავით, ახლა მუსიკალური შოუს, "იქს ფაქტორის" ჟიურის წევრი ხართ. სტეფანიას რა რეაქცია აქვს, როცა ტელეეკრანზე გხედავთ?
– როცა "ახალ ხმაში" ვიყავი და ტელევიზიით მაჩვენებდნენ, არ უყვარდა ყურება, ამბობდა, ტელევიზორი გამორთეთო. პროტესტის მიზეზს მერე მივხვდი – იმ ბავშვებზე ეჭვიანობდა, რომლებიც გუნდში მყავდა. მგონი, არც "იქს ფაქტორს" უყურებს. თუ რეკლამა გადის და ანონსია, მაშინ ხედავს, რომ ტელევოზორში მამამისს აჩვენებენ.
– "იქს ფაქტორის" ჟიურიში რუსული სიმღერების შესრულებას განსაკუთრებულად აპროტესტებთ. სტეფანიას რუსული მულტფილმების, "ნუ პაგადის" ან "მაშა ი მედვედის" ყურება თუ მოუნდება, დაუშლით?
– აუცილებლად ვაყურებინებ. დედამისი რუსული ენის ფილოლოგია, მე რუსული საშუალო განათლება მაქვს მიღებული და თუ რამე წამიკითხავს, მხოლოდ რუსულად. თუ ვინმემ საქართველოში ეს ენა კარგად იცის, ერთ–ერთი მე ვარ, ქართულზე უკეთ ვიცი. რუსი მეგობრებიც მყავს, რუსი ხალხი, ვინც არ ფიქრობს, რომ პუტინი კაი ტიპია, მიყვარს. ახლა გამომდის, რომ ძალიან პოლიტიკურს "ვაწვები", მაგრამ რა ვქნა... ამის გამო ვერ ვვითარდებით. ერთ–ერთი მეზობელი ოკუპანტი გვყავს, რომელიც 5 წუთში ერთხელ თავში გვირახუნებს და ეს ნერვებს მიშლის.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
სტეფანია 6 წლისაა და სექტემბერში სკოლაში წავა. მამა მასში მოცეკვავის მონაცემებს ხედავს, სახლში ცეკვებსაც ხშირად დგამენ ერთად. "მამა სულ დაკავებულია, დედაც ზოგჯერ სხვა ქვეყანაში მიდის", – გვითხრა სტეფანიამ, როცა მამასთან ერთად ფოტოებს ვუღებდით. ინტერვიუს განმავლობაში მამამისს გვერდიდან არ მოშორებია, ეფერებოდა და კოცნიდა.
– სტეფანე, რამდენი წლის იყავით, როცა მამა გახდით?
– 29 წლის ვიყავი, ჩემი შვილი რომ დაიბადა. სტეფანია მამას გოგოა, მაგრამ დედიკოსიცაა, ორივე თანაბრად უყვარს. როცა ვეუბნები, ძალიან მიყვარხარ–მეთქი, მპასუხობს, მე უფრო მიყვარხარო და ასე ვჯინიანობთ. საბოლოო ჯამში, მე ვუთმობ ხოლმე.
– როგორ შეგცვალათ სტეფანიამ?
– სანამ ჩემი შვილი დაიბადებოდა, ძალიან ეგოისტი ვიყავი, საკუთარი თავის გარდა, არაფერი მაინტერესებდა. დღეს კი სტეფანია ყველაზე მნიშვნელოვანია ჩემთვის. ვცდილობ, ბევრი დრო დავუთმო, ყოველ შემთხვევაში, შაბათ–კვირას სულ მასთან ვარ. ჩემი შვილი გაგებით ეკიდება იმას, რომ საქმით ვარ დაკავებული. ყველაფერს მისთვის ვაკეთებ, ძალიან ბევრ რაღაცაზე მივდივარ, რომ სტეფანია კარგად იყოს.
– გოგოს მამობაზე ოცნებობდით თუ, როგორც მამაკაცების უმრავლესობას, თქვენც ბიჭი გინდოდათ?
– ვინც ასე ფიქრობს, მგონი, აფრენს. ჩემთვის სულ ერთი იყო, ბიჭი გაჩნდებოდა თუ გოგო, მაგრამ ის, რომ მყავს გოგო და თანაც მამას გოგო, ამას რა სჯობს? დიდი ბედნიერებაა.
– რამდენად ხართ სტეფანიას აღზრდაში ჩართული?
– როცა სტეფანია სამშობიაროდან გამოვიყვანეთ, 10 დღე ძიძა არ გვყავდა და იმ დღეებში ძირითადად ჩემთან იყო, მე ვუვლიდი. დედამისს მშობიარობის შემდეგ ცოტა რთული პერიოდი ჰქონდა, ეშინოდა, საერთოდ ვერ აჭმევდა. ყველაზე მძიმე პირველი დღე, ის პირველი წუთი იყო, როცა ჩვილი ხელში მეჭირა და ბოთლით საჭმელს ვაჭმევდი. მაია ოთახიდან გავიდა, ლოცულობდა, რომ ბავშვს საკვები არ გადასცდენოდა და სტეფანიას საჭმელი მართლაც გადასცდა. ბოთლი სად მოვისროლე, არც მახსოვს, პანიკაში ჩავვარდით, ჩემს დებს, ბებიამისს დავურეკე... მერე მივეჩვიე, ვიცოდი, როგორ უნდა ეჭამა, საფენებს ვუცვლიდი, ვაძინებდი და იავნანასაც ვუმღეროდი. ახლა არაჩვეულებრივი ძიძა გვყავს – ნინო, რომელიც სტეფანიას 3 თვიდან ზრდის. 24 საათი ჩვენთან არის, ისე ვენდობით, როგორც ოჯახის წევრს. სტეფანია სექტემბერში სკოლაში წავა.
– რა ღირებულებებით ზრდით შვილს?
– ადამიანური ფასეულობებით. უხერხულია, მშობელი შვილს რომ აქებს, მაგრამ სტეფანია ძალიან ჰუმანურია. უამრავი ცუდი რამ არის, რაც ამ ბავშვმა არ იცის, იმიტომ, რომ მის გარშემო არ მომხდარა. ღმერთს მადლობას ვეუბნები, რომ ასეთი შვილი მყავს.
– რომელი უფრო აქტიური მშობელი ხართ, თქვენ თუ მაია?
– მის აღზრდაში ორივე თანაბრად ვმონაწილეობთ. ამ საკითხში პრივილეგიით არც მე ვსარგებლობ და არც მაია.
– როცა თავისუფალი დრო გაქვთ, მამა–შვილი სად დადიხართ ხოლმე?
– ხან – მცხეთაში, ხან – ხაჭაპურის საჭმელად, ხანაც სადმე კაფეში, რესტორანში ან მარკეტში მივდივართ ერთად და რაღაცეებს ვყიდულობთ. შეძლებისდაგვარად ერთად ვართ. ამ დღეებში მამას გადაღებები აქვს და უნდა აპატიოს, არ უნდა ინერვიულოს.
– გოგონები სცენაზე, მიკროფონზე ბავშვობიდან ოცნებობენ. სტეფანიაც ხომ არ გეუბნებათ, რომ მშობლებივით მასაც სურს სცენაზე გასვლა და სიმღერა?
– როცა ეკითხებიან, რა გინდა, რომ გამოხვიდეო, რაღაც პროფესიებს ასახელებს. ჩვენ არაფერს ვაძალებთ. ფიგურულ სრიალზე დადის, სკოლაში შესვლის შემდეგ ქორეოგრაფიულ სასწავლებელში წავიყვანთ. ჩემი აზრით, ცეკვა უფრო მოსწონს, ვიდრე სიმღერა. სმენა აქვს, მღერის კიდეც, მაგრამ ჩვენ მომავალს არ ვუგეგმავთ. ყოველთვის სრული თავისუფლება ექნება და რისი სურვილიც გაუჩნდება, იმ პროფესიას აირჩევს. ახლა ბალეტით არის გატაცებული, რაც მაბედნიერებს. ძალიან ნაზია და კარგი იქნება, თუ ბალეტზე ივლის, სადაც ალბათ დაღლიან ჩემს გოგოს. სტეფანია ცელქი, მაგრამ ძალიან საყვარელია.
– ხასიათით დედას უფრო ჰგავს თუ მამას?
– ამბობენ, რომ ძალიან მგავს, მაგრამ, ჩემი აზრით, ორივეს თვისებები გამოჰყვა. თუმცა მაინც ვფიქრობ, რომ უკვე ჩამოყალიბებული ხასიათი აქვს. სტეფანია ზოდიაქოს ნიშნით კუროა. მართალია, ჰოროსკოპების არ მჯერა, მაგრამ ამბობენ, რომ ამ ნიშნის ქვეშ დაბადებული ადამიანები მძიმე ხასიათით გამოირჩევიან. რამე თუ არ უნდა, თავისას მაინც გაიტანს და არ გააკეთებს, მე კი ვერ ვებრძვი.
– გეტყობათ, რომ ძალიან ანებივრებთ.
– ძალიან – არა, თვითონაა შეგნებული ბავშვი. რაღაცეებს ვუკრძალავ და ზოგჯერ მკაცრიც ვარ. ზოგადად კი, მეგობრული, ლიბერალური ვარ. მორალის ფარგლებში რაც დასაშვებია, ჩემთვის აბსოლუტურად ყველაფერი მისაღებია. დაბადების პირველივე თვიდან, როგორც დიდს, ისე ვესაუბრებით. დღესაც სერიოზულ თემებზე ისევე შემიძლია ველაპარაკო, როგორც მეგობარს. თუ ვერ გაიგებს, დროს ვაძლევ და მერე ყველაფერს ხვდება. ზუსტად ვიცი, როცა გაიზრდება, მაგარი ურთიერთობა გვექნება.
– პირად ცხოვრებაში ხომ არაფერი გაქვთ სიახლე?
– არა, ჯერჯერობით მარტო ვარ. ვერ გეტყვით, რომ ვიღაცას ვეძებ, მთლიანად სამსახურზე ვარ გადართული.
– ბოლო დროს ხშირად ჩნდებით ეკრანზე, ჯერ პროექტში "ახალი ხმა" მწვრთნელი იყავით, ახლა მუსიკალური შოუს, "იქს ფაქტორის" ჟიურის წევრი ხართ. სტეფანიას რა რეაქცია აქვს, როცა ტელეეკრანზე გხედავთ?
– როცა "ახალ ხმაში" ვიყავი და ტელევიზიით მაჩვენებდნენ, არ უყვარდა ყურება, ამბობდა, ტელევიზორი გამორთეთო. პროტესტის მიზეზს მერე მივხვდი – იმ ბავშვებზე ეჭვიანობდა, რომლებიც გუნდში მყავდა. მგონი, არც "იქს ფაქტორს" უყურებს. თუ რეკლამა გადის და ანონსია, მაშინ ხედავს, რომ ტელევოზორში მამამისს აჩვენებენ.
– "იქს ფაქტორის" ჟიურიში რუსული სიმღერების შესრულებას განსაკუთრებულად აპროტესტებთ. სტეფანიას რუსული მულტფილმების, "ნუ პაგადის" ან "მაშა ი მედვედის" ყურება თუ მოუნდება, დაუშლით?
– აუცილებლად ვაყურებინებ. დედამისი რუსული ენის ფილოლოგია, მე რუსული საშუალო განათლება მაქვს მიღებული და თუ რამე წამიკითხავს, მხოლოდ რუსულად. თუ ვინმემ საქართველოში ეს ენა კარგად იცის, ერთ–ერთი მე ვარ, ქართულზე უკეთ ვიცი. რუსი მეგობრებიც მყავს, რუსი ხალხი, ვინც არ ფიქრობს, რომ პუტინი კაი ტიპია, მიყვარს. ახლა გამომდის, რომ ძალიან პოლიტიკურს "ვაწვები", მაგრამ რა ვქნა... ამის გამო ვერ ვვითარდებით. ერთ–ერთი მეზობელი ოკუპანტი გვყავს, რომელიც 5 წუთში ერთხელ თავში გვირახუნებს და ეს ნერვებს მიშლის.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
