მერსი სულხანიშვილი: "ქართველები რასაც ჩახდა–გახდას ეძახიან, მე მოდას ვუწოდებ"

22 წლის მერსი სულხანიშვილი ვერც ბლოგერობამ, ვერც ჟურნალისტობამ გახადა პოპულარული და ვერც ტელეწამყვანობამ, სანამ ეკრანზე ბიუსტჰალტერის გარეშე არ გამოჩნდა. ამის მერე კი მასზე ალაპარაკდნენ. ასეთი ჩაცმა მისი სტილია და დიდად არ აინტერესებს, საზოგადოება რას იტყვის. ხალხი პირველად სკოლაში გააკვირვა, როცა გამჭვირვალე ზედატანით ბიჭები გადარია. აღიარებს, რომ სურს ყურადღების ცენტრში ყოფნა, თვლის, რომ მოდა კარგად ესმის და შეუძლია, რჩევები სხვებსაც მისცეს.
– მერსი, ვიდრე თქვენი სკანდალური გამონათქვამებით და გამომწვევი ჩაცმულობით მიიქცევდით ფართო საზოგადოების ყურადღებას, მანამდე რას აკეთებდით?
– მოდის ბლოგი გავაკეთე, რომლის საშუალებითაც საკუთარ აზრს გამოვხატავდი. 2 თვის შემდეგ კი ერთ–ერთ ჟურნალში მუშაობა შემომთავაზეს. მოდის მიმომხილველი ვიყავი, როდესაც ტელეკომპანია "მიუზიკ ბოქსში" წამყვანის ვაკანსია გამოცხადდა. მეც ტელევიზიაში გადმოვინაცვლე.
– მოდით როდის დაინტერესდით და რა ცოდნა გაქვთ ამ სფეროში?
– ბავშვობიდან ძალიან მომწონდა კარგად და გემოვნებიანად ჩაცმა. დედაც მოდის მოყვარული ქალია და ბებიაც ასეთი იყო. ჩემმა ოჯახმა მასწავლა ხარისხიანის და უხარისხოს გარჩევა. დაწყებით კლასებში ბებიის დიზაინით შექმნილი ტანსაცმელი მეცვა. მეორე თუ მესამე კლასში ვიყავი, როცა უცხოეთიდან ყვითელი ბოტასები ჩამომიტანეს და ველვეტის კაბაზე ვიცვამდი.
ყოველთვის რაღაცით გამორჩეული ვიყავი. პირველ კლასში ერთი ლაკის ჩანთა მქონდა ამოჩემებული, რომელიც ისეთი პატარა იყო, წიგნები არ ეტეოდა. ამიტომ წიგნები ბებიას მოჰქონდა და მერხზე მილაგებდა. მეშვიდე კლასში მეგობრის დაბადების დღეზე დამპატიჟეს. გაკვეთილების შემდეგ სახლში წასვლას ვერ ვასწრებდი, ამიტომ სკოლაშივე გამოპრანჭული მივედი და, იცით, რა მეცვა? ჩემდა სამწუხაროდ, გამჭვირვალე ზედატანი, ლიფი მთლიანად მიჩანდა. ქურთუკი გავიხადე თუ არა, ბიჭები გაუგებრობაში აღმოჩნდნენ. მეორე დღეს დედა დირექტორმა დაიბარა, უთხრა, თქვენს შვილს სამოსი ან დაუმალეთ, ან აღარ უყიდოთო.
დამამთავრებელ კლასში გამოპრანჭული სიარული თითქოს მომბეზრდა, თან მივხვდი, რომ აზრი არ ჰქონდა, ჩემი მაინც არ ესმოდათ, ამიტომ სპორტულ ტანსაცმელზე გადავედი და "ნაიკის" მონა გავხდი. ბოლო ზარზე "მიუმიუს" კაბით და "ბალეტკებით" მივედი. გაოგნებულები მიყურებდნენ... როგორც იქნა, 51–ე სკოლამ ჩემგან დაისვენა.
– აქამდე რაც უნდა გეკეთებინათ, პოპულარობა მაინც მკერდის მოშიშვლებამ მოგიტანათ. ეს სტილი ყურადღების მისაქცევად გჭირდებათ თუ სხვაგვარ სამოსს უბრალოდ ვერ ეგუებით?
– დღეს რაც მაცვია, ეს ჩემი მოგონილი არაა და არც ის იყო ჩემი მოგონილი, როცა ეკრანზე ბიუსტჰალტერის გარეშე გამოვჩნდი. შეიძლება ასეთი ჩაცმულობა უცხოეთში ვიღაცაზე ვნახე, მომეწონა და უბრალოდ ჩემი შტრიხები დავუმატე. ის ვიღაც სხვანაირად იხდენდა, მე სხვანაირად მოვირგე.
მოდა ხელოვნებაა ჩემთვის. საქართველოში ხშირად ამბობენ, ბევრი ფული რომ მქონდეს, კარგად ჩავიცვამდიო, მაგრამ ასე არაა. გემოვნება ან გაქვს, ან – არა, ამას ვერ ისწავლი. ერთი სიტყვით, როცა შოუში გამჭვირვალე ზედატანი ბიუსტჰალტერის გარეშე ჩავიცვი, ეს მხოლოდ იმიტომ გავაკეთე, რომ ჩემთვის მოდა ბევრს ნიშნავს. მოდაში რომ არ ყოფილიყო, ისე ჩაცმული არ მივიდოდი.
ძალიან სასაცილო რაღაცას გეტყვით. "მარნის" პულოვერი ჩავიცვი, შემდეგ "ფეისბუქზე" ვნახე, რომ მოდის ჟურნალის ერთ–ერთ რედაქტორს ზუსტად ისეთი პულოვერი ეცვა. მის ფოტოებს აზიარებენ და ჩემი ფოტო რომ დაინახეს, დაიწყეს, ფუ, ეს რა აცვიაო. ეს იმიტომ ხდება, რომ ქართველებს ჩვენიანის დაფასება არ გვიყვარს და ეს ყველაზე დიდი პრობლემაა. მას შემდეგ, რაც თამამად ჩაცმული მივედი შოუში, "ფეისბუქის" ჩემი გვერდი აფეთქდა.
ჩემი იმიჯი ვინ როგორ მიიღო, ეს ნაკლებად მნიშვნელოვანია ჩემთვის. ისე უნდა იცვამდე, რაც შენს სტილში ჯდება.
– ანუ კრიტიკაზე არ რეაგირებთ?
– მოდის კრიტიკოსი თუ გამაკრიტიკებს და მეტყვის, ასე ჯობდაო, მივიღებ. იმ ადამიანისგან კი, რომელმაც მოდის შესახებ არაფერი იცის, კრიტიკას ვერ მივიღებ. ჩემი ჩაცმულობა ვისაც არ მოსწონს, რამდენიც უნდათ, იმდენი ისაუბრონ, ნისკარტი ხომ არ მოუცვდებათ? მე მოგცემთ მოდურ რჩევებს, იმიტომ, რომ ამაში ვერკვევი, შეგიძლიათ ყველა ჩემი ნათქვამი გადაამოწმოთ და მიხვდებით, მართალი ვარ.
– აშკარაა, რომ ყურადღების ცენტრში ყოფნა გიყვართ.
– სიმართლე გითხრათ – კი.
– სექსუალური იმიჯი კარგი საშუალებაა ამ მიზნის მისაღწევად?
– ჩემს სფეროში წარმატებული და პოპულარული აქამდეც ვიყავი, უბრალოდ ახლა ჩემი პოპულარობა "ნიკოფსიიდან დარუბანდამდე" გაიზარდა. ძალიან მეწყინა, როცა ჩათვალეს, რომ პოპულარული მხოლოდ ჩემი სიშიშვლით გავხდი, მაგრამ მე არ გამიხდია, მხოლოდ მოდურად ვიცვამ. უბრალოდ ალბათ დრო მოვიდა, რომ ფართო საზოგადოებას გავეცანი. ვარსკვლავებად არ ვიბადებით, ჩემს თავს არც ვუწოდებ ვარსკვლავს, უბრალოდ ჩემს საქმეს ვაკეთებ და სწორედ ამან მომიტანა პოპულარობა.
არ ვიცი, რატომ, მაგრამ ჩემ მიმართ მაშინ არ იყო ინტერესი, როცა მოდის კვირეულზე ჯანი ფონტანა ჩამოვიყვანე. ჩემი "დებიუტი" ბიუსტჰალტერის გარეშე "რუსთავი 2"–ის დილაში შედგა, მაგრამ მაშინ ჩემი შიშველი მკერდი არ ჩანდა, რადგან სხვანაირი განათება იყო. მოდის კვირეულზეც გამჭვირვალე ზედატანი მეცვა... ჩვენს საზოგადოებას მხოლოდ ჩახდა–გახდა აინტერესებს, ესაა რეიტინგული და ძალიან სამწუხაროა, რომ მოდურად ჩაცმას ჩახდა–გახდასთან აიგივებენ. მე სხვა ენაზე ვსაუბრობ, დანარჩენები – სხვა ენაზე.
რაც შეეხება ჩემს სექსუალურ იმიჯს, ერთხელ მეგობართან კამათი მომივიდა იმის გამო, რომ ვთქვი, ჩემს თავს სექსუალურად არ ვთვლი–მეთქი. მითხრა, შენ თუ ბუნებრივად არ ხარ სექსუალური, ეკრანზე ვერ ითამაშებდიო. მე კი ვუმტკიცებდი, რომ კამერის წინ თამაში შეიძლება. ალბათ ვცდები და მართლა სექსუალური ვარ.
– როგორც ჩანს, უკომპლექსოც ხართ.
– შევთანხმდეთ, რომ უკომპლექსო ადამიანი არ არსებობს და არც მე ვარ გამონაკლისი. ელემენტარულად, თქვენი ფოტოგრაფი სურათებს რომ მიღებდა, ჩემი სახე არ მომწონდა და ეს უკვე კომპლექსია.
– ქართულმა შოუბიზნესმა როგორ მიგიღოთ?
– ქართულ შოუბიზნესში ყველამ იცოდა მოდის ბლოგერი მერსი სულხანიშვილი. მათ ჩვეულებრივად მიმიღეს. არ ვიცი, რატომ შეიძლება ჩემზე ვინმე დაიბოღმოს. ყველასთან კარგი დამოკიდებულება მაქვს, მაგრამ არც ისაა გამორიცხული, ხვალ ვინმეს დავუპირისპირდე. ამაში არც არაფერი იქნება გასაკვირი. უამრავი ადამიანია ერთმანეთთან დაპირისპირებული, მაგრამ ჩვენ რადგან ცნობილები ვართ, ყველაფერი საჯარო ხდება ხოლმე.
– საქართველოში უცხო სახელი – მერსი – რატომ დაგარქვეს მშობლებმა?
– პასპორტით მერცია მქვია, ინგლისური სახელია.
– თქვენს ჩაცმის სტილზე ოჯახის წევრებს რა აზრი აქვთ?
– ოჯახზე საუბარი არ მიყვარს. ოჯახის წევრების გამოჩენა რომ მინდოდეს, ალბათ გამოჩნდებოდნენ. დედასთან ვცხოვრობ. ჩემი მშობლები გაცილებულები არიან, მამასთან ურთიერთობა არც მე მაქვს.
– თქვენს ცხოვრებაში არსებობს საყვარელი მამაკაცი?
– მე სულ შეყვარებული ვარ, ყველაფერი მიყვარს. ერთი პერიოდი ლეგენდა დადიოდა, მერსის მოდა უყვარსო.
– მე საპირისპირო სქესზე გკითხეთ.
– რამე იცით ჩემზე?
– სწორედ მაგიტომ გეკითხებით, რომ არ ვიცი.
– არ მინდა დაკონკრეტება. არ ვიცი, რატომ უნდა ვილაპარაკო ჩემს პირადზე, არც ის ვიცი, ვის რაში აინტერესებს ეს. კი, მყავს შეყვარებული.
– ცნობილი სახეა?
– სახელს და გვარს ვერ გეტყვით. რა მნიშვნელობა აქვს, ცნობილია თუ არა.

– ქართველ მამაკაცებზე რას ფიქრობთ?
– ქართველ მამაკაცებს რამე აქვთ მოსაწონი? ზოგადად კაცებიც და ქალებიც ზედმეტად ამბიციურები არიან. მე კი შემიძლია ვთქვა, რომ მაქვს ერთი დიდი პლუსი, არ ვარ ამბიციური. არასოდეს მოვკიდებ იმ საქმეს ხელს, რაც ჩემი არაა. ჩემი შესაძლებლობები კარგად ვიცი. დარწმუნებული ვარ, რომ ვერც დიპლომატად ვივარგებ და ვერც ეკონომისტად. ვიცოდი, რომ კამერასთან "გავქაჩავდი" და, საბედნიეროდ, ასეც მოხდა.
ქეთი დინოშვილი, ჟურნალი სარკე