გურამ ლომიძეს საქართველოს მოქალაქეობა ჩამოერთვა - "ქუჩის ბიჭის" გასაჭირი ამერიკიდან
1 397 ნახვა
გუშინ Ambebi.ge-სთვის მოვამზადე სტატია - "უბინაო ცნობილი ქართველები და მათი გასაჭირი", რომელშიც მხოლოდ რამდენიმე ადამიანის მაგალითზე ვცადე, მომეთხრო მათი მძიმე ყოფითი პრობლემებისა და საცხოვრებელი პირობების შესახებ, თუმცა იქვე ვწერდი, რომ ასეთი გაჭირვებული ადამიანების სია საკმაოდ ვრცელია-მეთქი... სტატიის გამოქვეყნების შემდეგ, "ფეისბუქის" პირად გვერდზე მომღერალი გურამ ლომიძე (ჯგუფი "ქუჩის ბიჭები") გამომეხმაურა და საკუთარი კომეტარი დამიტოვა. ასეთ მძიმე დღეში მართლაც ბევრნი ვართო... შეგახსენებთ, რომ გურამ ლომიძე 7 წლის წინ სწორედ ფინანსურ პრობლემებს ამერიკაში გაექცა...
Ambebi.ge გურამს გაესაუბრა:
- ჩვენი სფერო - შოუბიზნესი საქართველოში არ არსებობს. შესაბამისად, ამ დარგიდან შემოსავალიც არ არსებობს, მიკვირს საერთოდ, მუსიკოსებს როგორ უდგათ სული. იმის მიუხედავად, რომ ჩვენში ტელეშოუები - ეს ახალი სეგმენტიც წარმოიშვა, მასში მონაწილე მსახიობებს ჰონორარს არ უხდიან. მოკლედ, ამ ყველაფრის ფონზე აქ ცხოვრება ძნელია, მით უფრო, რომ ბინის ქირასაც ვერ გადაიხდი. არადა, თუ თბილისში არ იცხოვრე, წინ ვერ წახვალ... ამიტომ ბევრი ქართველი მომღერალი თუ ხელოვანი საქართველოდან გარბის და სხვაგან ეძებს თავშესაფარსა და შემოსავლის წყაროს. ბევრი წავიდა რუსეთში, კერძოდ, მოსკოვში და ზოგიერთმა მიაღწია კიდეც რაღაცას... ამერიკაშიც (ნიუ-იორკსა და კალიფორნიაში) საკმაოდ არიან ქართველი მსახიობები და მომღერლები...
- როგორც ვიცი, ამერიკის მოქალაქე ხარ, ხომ?
- კი და საქართველომ ჩამომართვა მოქალაქეობა. მგონი, ამ ხელისუფლებას ჯერ არავისთვის მიუცია ორმაგი მოქალაქეობა. არ ვიცი, სამომავლოდ როგორ გადაწყვეტენ ამ საკითხს, პრემიერმა უნდა მოაწეროს ხელი ამას თუ პრეზიდენტმა... რაც შეხება უსახლკარობას, - ეს მართლა ბევრის პრობლემაა...
- მიუხედავად იმისა, რომ აქედან სიდუხჭირეს გაექეცი, უცხოეთში შენი ბიზნესი ააწყვე, მაინც ვერ შეძელი 7 წლის მანძილზე თბილისში სახლის შეძენა?
- თავიდან, როცა უცხო ქვეყანაში ჩადიხარ, მოგეხსენებათ, ძალიან ძნელია, რაიმე მაშინვე ააწყო. დრო გჭირდება მინიმუმ სამი-ოთხი წელი. მერე ამასთან, ყოველ წელიწადს საქართველოში ჩამოვდიოდი, რომ ადამიანებს აქ არ დავვიწყნოდი, ასევე მეგობრებს გვერდით დავდგომოდი და არ მიმეტოვებინა. როცა იქ არ ვარ, ჩემი საქმე ჩერდება. აქედან გამომდინარე, შემოსავალიც ნაკლებია. საქართველოში ყოველ ჯერზე იმ იმედით ჩამოვდივარ, რომ შემოსავალი მექნება, მაგრამ აქედან მუდმივად იმედგაცრუებული და ვალებით სავსე ვბრუნდები. იმის მიუხედავად, რომ ვარ ჯგუფ "ქუჩის ბიჭების" წევრი და რაღაც კონცერტებსაც ვატარებთ ხოლმე.
- კონცერტებიდან შემოსავალი არ გაქვთ?
- კი, მაგრამ ისეთი მიზერულია, რომ ორი დღე თუ გეყოფა ადამიანს... მოკლედ, ამერიკაში წასულს ნოსტალგია იმდენად მაწუხებს, რომ 6 თვეზე მეტს იქ ვერ ვჩერდები და იქიდან გამოვრბივარ. როგორც გითხარით, ამიტომ შემოსავალიც მიმცირდება.
- შენ მიერ გაკეთებულ კომენტარში გულისტკივილით ამბობ, რომ "მივდივართ უცხოეთში და ჩვენი ქვეყანა აფრიკელებით, ჩინელებით ივსება". არ გეშინია, ვინმემ რასიზმში დაგადანაშაულოს?
- ევროპისკენ მივილტვით და არ მინდა, ვინმემ რასიზმში დამადანაშაულოს, მაგრამ ჩვენი წინაპრები და პაპები სწორედ იმას გვასწავლიდნენ, რომ ეროვნება, ენა და სარწმუნოება უნდა შევინარჩუნოთ და გავუფრთხილდეთ. ეს ჩამოსული ხალხი კი უკვე იმდენად აითქვიფნენ ქარველებში, რომ დიდი საშიშროებაა, რომ ქართველობა დაიკარგოს.
რა თქმა უნდა, მაღელვებს, როდესაც აფრიკიდან ჩამოსული ფერადკანიანები, რუსთაველზე ქართველებს ეჩხუბებიან და მერე ჩვენებს ხულიგნობის გამო აპატიმრებენ...
- ხომ შეიძლება ვიღაცამ ამერიკაში შენც იგივე გითხრას - რომ იქ უცხოელი ხარ, მიუხედავად იმისა, რომ ამერიკის მოქალაქე ხარ?
- ამერიკა ადგილობრივებით არ არის დასახლებული, ის ემიგრანტებით აშენდა... ნორმალური შემოსავალი რომ მქონდეს, არსად წავიდოდი... ალბათ, ღმერთის წყალობით, გვეშველება. სახელმწიფომ უნდა გამონახოს რაღაც გზები, რომ მიხედოს ამდენ გაჭირვებულს, იმათ მაინც, ვინც რაღაცას ქმნიან საქართველოში.
- ამ საკითხზე ოპონენტებს ასეთი კითხვა აქვთ: ვითომ რითი ხართ სხვებისგან გამორჩეულები, რომ სახელმწოფომ ასეთი ყურადღება მოგაქციოთ?
- თუ ადამიანებს ვარსკვლავებს თეატრების წინ, ფილარმონიასთან უხსნიან, ეს იმას ნიშნავს, რომ ისინი ნამდვილად ქმნიან ეპოქას. ყოველთვის, ყველა ქვეყანაში ვიცი, რომ ასეთ ადამიანებს სახელმწიფო აჯილდოებდა დიდი თანხით თუ არა, რაღაცით მაინც. როგორც ჩანს, საქართველოში ეს არ აღელვებთ...…
ხოლო თუ ვინმეს ჩვენ მიმართ პრეტენზია აქვს, რას ვაკეთებთ. ვიტყვი, რომ ჩვენს სიმღერებზე არაერთი თაობა გაზრდილა. უყვარდათ და დღესაც უყვართ ჩვენი ნამუშევრები. სიამოვნებთ მათი მოსმენა. მგონი, ვქმნით რაღაცას და თუ ვინმეს არ მოსწონს, ეს მათი პრობლემაა.
ლალი ფაცია
სპეციალურად "ამბები.გე"-სთვის
Ambebi.ge გურამს გაესაუბრა:
- ჩვენი სფერო - შოუბიზნესი საქართველოში არ არსებობს. შესაბამისად, ამ დარგიდან შემოსავალიც არ არსებობს, მიკვირს საერთოდ, მუსიკოსებს როგორ უდგათ სული. იმის მიუხედავად, რომ ჩვენში ტელეშოუები - ეს ახალი სეგმენტიც წარმოიშვა, მასში მონაწილე მსახიობებს ჰონორარს არ უხდიან. მოკლედ, ამ ყველაფრის ფონზე აქ ცხოვრება ძნელია, მით უფრო, რომ ბინის ქირასაც ვერ გადაიხდი. არადა, თუ თბილისში არ იცხოვრე, წინ ვერ წახვალ... ამიტომ ბევრი ქართველი მომღერალი თუ ხელოვანი საქართველოდან გარბის და სხვაგან ეძებს თავშესაფარსა და შემოსავლის წყაროს. ბევრი წავიდა რუსეთში, კერძოდ, მოსკოვში და ზოგიერთმა მიაღწია კიდეც რაღაცას... ამერიკაშიც (ნიუ-იორკსა და კალიფორნიაში) საკმაოდ არიან ქართველი მსახიობები და მომღერლები...
- როგორც ვიცი, ამერიკის მოქალაქე ხარ, ხომ?
- კი და საქართველომ ჩამომართვა მოქალაქეობა. მგონი, ამ ხელისუფლებას ჯერ არავისთვის მიუცია ორმაგი მოქალაქეობა. არ ვიცი, სამომავლოდ როგორ გადაწყვეტენ ამ საკითხს, პრემიერმა უნდა მოაწეროს ხელი ამას თუ პრეზიდენტმა... რაც შეხება უსახლკარობას, - ეს მართლა ბევრის პრობლემაა...
- მიუხედავად იმისა, რომ აქედან სიდუხჭირეს გაექეცი, უცხოეთში შენი ბიზნესი ააწყვე, მაინც ვერ შეძელი 7 წლის მანძილზე თბილისში სახლის შეძენა?
- თავიდან, როცა უცხო ქვეყანაში ჩადიხარ, მოგეხსენებათ, ძალიან ძნელია, რაიმე მაშინვე ააწყო. დრო გჭირდება მინიმუმ სამი-ოთხი წელი. მერე ამასთან, ყოველ წელიწადს საქართველოში ჩამოვდიოდი, რომ ადამიანებს აქ არ დავვიწყნოდი, ასევე მეგობრებს გვერდით დავდგომოდი და არ მიმეტოვებინა. როცა იქ არ ვარ, ჩემი საქმე ჩერდება. აქედან გამომდინარე, შემოსავალიც ნაკლებია. საქართველოში ყოველ ჯერზე იმ იმედით ჩამოვდივარ, რომ შემოსავალი მექნება, მაგრამ აქედან მუდმივად იმედგაცრუებული და ვალებით სავსე ვბრუნდები. იმის მიუხედავად, რომ ვარ ჯგუფ "ქუჩის ბიჭების" წევრი და რაღაც კონცერტებსაც ვატარებთ ხოლმე.
- კონცერტებიდან შემოსავალი არ გაქვთ?
- კი, მაგრამ ისეთი მიზერულია, რომ ორი დღე თუ გეყოფა ადამიანს... მოკლედ, ამერიკაში წასულს ნოსტალგია იმდენად მაწუხებს, რომ 6 თვეზე მეტს იქ ვერ ვჩერდები და იქიდან გამოვრბივარ. როგორც გითხარით, ამიტომ შემოსავალიც მიმცირდება.
- შენ მიერ გაკეთებულ კომენტარში გულისტკივილით ამბობ, რომ "მივდივართ უცხოეთში და ჩვენი ქვეყანა აფრიკელებით, ჩინელებით ივსება". არ გეშინია, ვინმემ რასიზმში დაგადანაშაულოს?
- ევროპისკენ მივილტვით და არ მინდა, ვინმემ რასიზმში დამადანაშაულოს, მაგრამ ჩვენი წინაპრები და პაპები სწორედ იმას გვასწავლიდნენ, რომ ეროვნება, ენა და სარწმუნოება უნდა შევინარჩუნოთ და გავუფრთხილდეთ. ეს ჩამოსული ხალხი კი უკვე იმდენად აითქვიფნენ ქარველებში, რომ დიდი საშიშროებაა, რომ ქართველობა დაიკარგოს.
რა თქმა უნდა, მაღელვებს, როდესაც აფრიკიდან ჩამოსული ფერადკანიანები, რუსთაველზე ქართველებს ეჩხუბებიან და მერე ჩვენებს ხულიგნობის გამო აპატიმრებენ...
- ხომ შეიძლება ვიღაცამ ამერიკაში შენც იგივე გითხრას - რომ იქ უცხოელი ხარ, მიუხედავად იმისა, რომ ამერიკის მოქალაქე ხარ?
- ამერიკა ადგილობრივებით არ არის დასახლებული, ის ემიგრანტებით აშენდა... ნორმალური შემოსავალი რომ მქონდეს, არსად წავიდოდი... ალბათ, ღმერთის წყალობით, გვეშველება. სახელმწიფომ უნდა გამონახოს რაღაც გზები, რომ მიხედოს ამდენ გაჭირვებულს, იმათ მაინც, ვინც რაღაცას ქმნიან საქართველოში.
- ამ საკითხზე ოპონენტებს ასეთი კითხვა აქვთ: ვითომ რითი ხართ სხვებისგან გამორჩეულები, რომ სახელმწოფომ ასეთი ყურადღება მოგაქციოთ?
- თუ ადამიანებს ვარსკვლავებს თეატრების წინ, ფილარმონიასთან უხსნიან, ეს იმას ნიშნავს, რომ ისინი ნამდვილად ქმნიან ეპოქას. ყოველთვის, ყველა ქვეყანაში ვიცი, რომ ასეთ ადამიანებს სახელმწიფო აჯილდოებდა დიდი თანხით თუ არა, რაღაცით მაინც. როგორც ჩანს, საქართველოში ეს არ აღელვებთ...…
ხოლო თუ ვინმეს ჩვენ მიმართ პრეტენზია აქვს, რას ვაკეთებთ. ვიტყვი, რომ ჩვენს სიმღერებზე არაერთი თაობა გაზრდილა. უყვარდათ და დღესაც უყვართ ჩვენი ნამუშევრები. სიამოვნებთ მათი მოსმენა. მგონი, ვქმნით რაღაცას და თუ ვინმეს არ მოსწონს, ეს მათი პრობლემაა.
ლალი ფაცია
სპეციალურად "ამბები.გე"-სთვის
