ნინი წიკლაური: "მოცეკვავე გიგი გაჩეჩილაძეს რამდენჯერმე გამაყოლეს ცოლად!"
1 911 ნახვა
26 წლის მომღერალი ნინი წიკლაური თავის შეყვარებულს საგულდაგულოდ მალავს, ბოროტი მითქმამოთქმის ეშინია. მასთან ერთად გეგმებს აწყობს, გათხოვებაზე ჯერ არ ფიქრობს, თუმცა არც უამისობაა. იპოვა ადამიანი, რომელიც ზუსტად მისნაირად უყურებს სამყაროს.
ნინი დედასთან, ბებიასთან და დასთან ერთად ცხოვრობს და ოჯახის ერთადერთი მარჩენალია. ყველაფერს ასწრებს – სიმღერების ჩაწერას, პედაგოგობას, კულტურის სამინისტროში მუშაობას და ბაზარში სიარულსაც.
– ნინი, ისევ ქალთა გარემოცვაში ცხოვრობთ თუ მამაკაცი შეგემატათ?
– დედასთან, ბებოსთან და ჩემს დასთან ერთად "ქალთა მონასტერში" ვცხოვრობ. ოთხი ქალი ერთ ოჯახში – ხომ წარმოგიდგენიათ, რა ხდება? ასე ცხოვრებას ისე მივეჩვიე, ვერ წარმომიდგენია, ოჯახში კაცი იყოს.
– ოჯახის მარჩენალი ისევ თქვენ ხართ?
– ჩემი ბიუჯეტის ძირითადი ნაწილი ოჯახში მიდის. ბებია ძალიან მოწესრიგებული ქალია. ის სიას ჩამომიწერს ხოლმე, რა გვჭირდება და თან დააყოლებს, ბებო, ამის გარდა, არაფერი გვინდაო. ხელფასს როგორც კი ავიღებ, ოჯახისთვის ორი თვის მარაგს ვყიდულობ. ჩემი და, ლიკა, 22 წლის არის და რამდენიმე თვეა მუშაობა დაიწყო, მაგრამ მაინც ვცდილობ, ოჯახზე მე ვიზრუნო. ბაზარშიც ხშირად დავდივარ.
– ფაქტობრივად დედის გარეშე გაიზარდეთ, ის უცხოეთში იყო, პატარა დები კი ბებიასთან ცხოვრობდით. ახლა როგორი ურთიერთობა გაქვთ დედასთან?
– მასთანაც იდეალური ურთიერთობა მაქვს, ისევე როგორც ბებიასთან და დასთან. ის რთული პერიოდი, როცა დედა ჩვენ გვერდით არ იყო, აღარც კი მახსოვს. დედასთან ნებისმიერ თემაზე შემიძლია საუბარი. ხშირად მსაყვედურობს, მარტო მძინარეს გხედავო. დედა არ მუშაობს და არც ვამუშავებ, რადგან საკმარისზე მეტი იმუშავა და ახლა ჩვენთან უნდა იყოს. თან უკვე იმ ასაკში ვარ, რომ ოჯახის რჩენა შემიძლია. მართალია, მე და ჩემს დას ბებია გვზრდიდა, მაგრამ ეს თემა დავხურე და აღარც მახსოვს.
– როგორ ატყობთ, იმ რთულმა პერიოდმა დამოუკიდებელი ხასიათი ჩამოგიყალიბათ?
– მიუხედავად იმისა, რომ ბებიაჩემი ყველგან ხელჩაკიდებული მატარებდა, მაინც ძალიან დამოუკიდებელი ბავშვი ვიყავი. ადრეული ასაკიდან უკვე ჩემი ფული მქონდა, პირველი კურსიდან სტიპენდიას ვიღებდი. ჩემთვის ახლა მთავარია თავს კომფორტულად ვგრძნობდე. ოჯახურ კომფორტსა და სითბოს არ ვგულისხმობ, შინაგანად უნდა ვგრძნობდე თავს კარგად.
– შინაგანად ალბათ სწორედ ახლა გრძნობთ თავს ძალიან კარგად, რადგან შეყვარებული ხართ, ამაზე ინტერნეტსივრცეში ბევრი იწერება.
– კი, შეყვარებული ვარ, მაგრამ ხან ვისთან შემაუღლებენ ხოლმე და ხან – ვისთან. მოცეკვავე გიგი გაჩეჩილაძეს რამდენჯერმე გამაყოლეს ცოლად. არადა ამ ბიჭს საერთოდ არ ვიცნობდი. ბოლოს კი ძალიან შევწუხდი, ნათესავები მირეკავდნენ, რა ხდებაო. როგორც იქნა, გიგი შემთხვევით გავიცანი და ვთხოვე, საზოგადოება გაერკვია, რომ მისი შეყვარებული სხვა ნინი წიკლაური იყო. ამის შესახებ არაერთხელ დაიწერა, მაგრამ მაინც არ მეშვებიან. სხვისი ცხოვრება საერთოდ არ მაინტერესებს, ჩემ გარშემო კი ყველას ყველაფერი აინტერესებს, ვინ ვის გაშორდა და ვინ ვის გაჰყვა ცოლად. სულ ახალი ამბავია ისიც, რომ ჩემი შეყვარებული ვითომ ვიღაც ბიზნესმენი ყოფილა.
– სინამდვილეში ვინ არის თქვენი რჩეული?
– მისი ვინაობის დასახელებისგან თავს შევიკავებ, ყოველ შემთხვევაში, ბიზნესმენი არ არის. არცთუ ისე დიდი ხანია, რაც ერთად ვართ. არც მომღერალია და სულ იმას ვამბობ, რომ ჩემი რჩეული ამ სფეროს წარმომადგენელი არასოდეს იქნება.
– რატომ ხართ ასეთი კატეგორიული?
– მე მომთაბარე ცხოვრებას ვეწევი და არ მინდა, ჩემი ქმარიც ასე იყოს. მას თავისი საქმე უნდა ჰქონდეს. ჩემი რჩეული რაღაცეებს ფათიფუთობს თავისთვის. ის რომ ცნობილი სახე იყოს, ჩვენზე ალბათ უფრო ბევრს დაწერდნენ.
– რა მოგეწონათ მასში?
– ძალიან კარგი ადამიანია. ბევრი ის თვისება აქვს, რაც ძალიან მომწონს. საოცრად კეთილია. არ მახსოვს, ვინმეზე ცუდი ეთქვას. ყველა ადამიანში დადებითს ხედავს და ყველა უყვარს. მეც ასეთი ვარ. კარგი მსმენელია და ჩემი სიმღერები ძირითადად მოსწონს. ჩემს პროფესიას პატივს სცემს, რაც ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ესმის, რომ სიმღერა დიდ სიამოვნებას მანიჭებს. შეიძლება ისეთი დაღლილი ვიყო, ვერც ველაპარაკო, მაგრამ ამაზე არასოდეს ჩხუბობს.
– ასე რატომ მალავთ მის ვინაობას?
– მას კი არ ვმალავ, ჩვენს სასიყვარულო ურთიერთობას ცუდ გარემოს ვარიდებ. არ მინდა, ჩვენი სიყვარული განხილვის თემად იქცეს. ალბათ ყველაზე ბედნიერი იმ დღეს ვიქნები, როცა ყველას გახსნილად ვეტყვი, თუ როგორი ბედნიერი ვარ ამ ადამიანთან.
– ეს დღე როდის დადგება, როცა ოჯახს შექმნით?
– ძალიან მალე, მაგრამ ახლა გათხოვებაზე არ ვფიქრობ, თუმცა იმასაც გეტყვით, რომ სერიოზულ ნაბიჯებს არ გამოვრიცხავ.
– ოჯახის წევრები იცნობენ თქვენს რჩეულს?
– არ იცნობენ, მაგრამ, რა თქმა უნდა, იციან, რომ შეყვარებული ვარ. ბებოს რომ გავაცნო, ზუსტად ვიცი, უამრავ კითხვას დაუსვამს და შეიძლება ნარკოლოგიურიდან ცნობაც მოსთხოვოს.
– კულტურის სამინისტროში რა სამუშაოს ასრულებთ?
– კულტურის სამინისტროში ღონისძიებათა დეპარტამენტის მთავარი სპეციალისტი ვარ. სამსახურის შემდეგ საბავშვო სტუდია "ანა–ბანაში" გავრბივარ, უკვე ერთი წელია, რაც პატარებს სიმღერას ვასწავლი. ეს სფერო ჩემთვის ძალიან საინტერესო აღმოჩნდა, "მრავალშვილიანი დედა" ვარ. სტუდიაში ფეხს შევდგამ თუ არა, ყველა კალთაში მიჯდება. საღამოობით სხვადასხვა ბარშიც ვმღერი, რეკლამებს ვახმოვანებ და კონცერტებში ვმონაწილეობ. თან, არ დაგავიწყდეთ, ამდენ საქმეს მანქანის გარეშე ვაგვარებ და მაინც ყველაფერს ვასწრებ. რამდენიმე თვეა, რაც ავტომობილი გავყიდე, მაგრამ ამას დიდ პრობლემად არ აღვიქვამ, ხან ტაქსით ვსარგებლობ და ხანაც საზოგადოებრივი ტრანსპორტით. მძღოლები ძირითადად ფულს არ მახდევინებენ.
– პროექტ "ორ ვარსკვლავში" მონაწილეობა რამდენად მნიშვნელოვანია თქვენი კარიერისთვის?
– ვფიქრობ, დადებითად იმოქმედა. სიმართლე გითხრათ, თავიდან ამ პროექტს სერიოზულად არ ვუყურებდი, მაგრამ მე და ლევან ჯავახიშვილი ტურიდან ტურში რომ გადავედით, უკვე სხვანაირად მივუდექი. ჩვენი ხმები ერთმანეთს კარგად შეეწყო.პირველი ტურის მერე მივხვდი, რომ ლევანთან ერთად სიმღერა ხუმრობა არ იყო. ის ჩემთვის უკვე კარგი მეგობარიც გახდა. როგორი კარგი ჟურნალისტიც არის, ისეთივე მაგარი მომღერალი აღმოჩნდა. უღალატო ადამიანია. ლევანი გაწონასწორებულია და არა – ჩემსავით ფეთქებადი.
– ფეთქებადი ხართ?
– ეს სიტყვა სხვა მნიშვნელობით ვთქვი, ძალიან სწრაფი, ფათიფუთა ვარ, წამის დაკარგვაც არ მინდა. ვხუმრობ, რომ ამერიკული დროით ვცხოვრობ. 5 წუთში შემიძლია მოვემზადო და საქმეზე გავიქცე. სიმღერა რომ ვისწავლო, ამისთვის შემიძლია, ღამე გავათენო. ძალიან დიდი პასუხისმგებლობის გრძნობა მაქვს.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
ნინი დედასთან, ბებიასთან და დასთან ერთად ცხოვრობს და ოჯახის ერთადერთი მარჩენალია. ყველაფერს ასწრებს – სიმღერების ჩაწერას, პედაგოგობას, კულტურის სამინისტროში მუშაობას და ბაზარში სიარულსაც.
– ნინი, ისევ ქალთა გარემოცვაში ცხოვრობთ თუ მამაკაცი შეგემატათ?
– დედასთან, ბებოსთან და ჩემს დასთან ერთად "ქალთა მონასტერში" ვცხოვრობ. ოთხი ქალი ერთ ოჯახში – ხომ წარმოგიდგენიათ, რა ხდება? ასე ცხოვრებას ისე მივეჩვიე, ვერ წარმომიდგენია, ოჯახში კაცი იყოს.
– ოჯახის მარჩენალი ისევ თქვენ ხართ?
– ჩემი ბიუჯეტის ძირითადი ნაწილი ოჯახში მიდის. ბებია ძალიან მოწესრიგებული ქალია. ის სიას ჩამომიწერს ხოლმე, რა გვჭირდება და თან დააყოლებს, ბებო, ამის გარდა, არაფერი გვინდაო. ხელფასს როგორც კი ავიღებ, ოჯახისთვის ორი თვის მარაგს ვყიდულობ. ჩემი და, ლიკა, 22 წლის არის და რამდენიმე თვეა მუშაობა დაიწყო, მაგრამ მაინც ვცდილობ, ოჯახზე მე ვიზრუნო. ბაზარშიც ხშირად დავდივარ.
– ფაქტობრივად დედის გარეშე გაიზარდეთ, ის უცხოეთში იყო, პატარა დები კი ბებიასთან ცხოვრობდით. ახლა როგორი ურთიერთობა გაქვთ დედასთან?
– მასთანაც იდეალური ურთიერთობა მაქვს, ისევე როგორც ბებიასთან და დასთან. ის რთული პერიოდი, როცა დედა ჩვენ გვერდით არ იყო, აღარც კი მახსოვს. დედასთან ნებისმიერ თემაზე შემიძლია საუბარი. ხშირად მსაყვედურობს, მარტო მძინარეს გხედავო. დედა არ მუშაობს და არც ვამუშავებ, რადგან საკმარისზე მეტი იმუშავა და ახლა ჩვენთან უნდა იყოს. თან უკვე იმ ასაკში ვარ, რომ ოჯახის რჩენა შემიძლია. მართალია, მე და ჩემს დას ბებია გვზრდიდა, მაგრამ ეს თემა დავხურე და აღარც მახსოვს.
– როგორ ატყობთ, იმ რთულმა პერიოდმა დამოუკიდებელი ხასიათი ჩამოგიყალიბათ?
– მიუხედავად იმისა, რომ ბებიაჩემი ყველგან ხელჩაკიდებული მატარებდა, მაინც ძალიან დამოუკიდებელი ბავშვი ვიყავი. ადრეული ასაკიდან უკვე ჩემი ფული მქონდა, პირველი კურსიდან სტიპენდიას ვიღებდი. ჩემთვის ახლა მთავარია თავს კომფორტულად ვგრძნობდე. ოჯახურ კომფორტსა და სითბოს არ ვგულისხმობ, შინაგანად უნდა ვგრძნობდე თავს კარგად.
– შინაგანად ალბათ სწორედ ახლა გრძნობთ თავს ძალიან კარგად, რადგან შეყვარებული ხართ, ამაზე ინტერნეტსივრცეში ბევრი იწერება.
– კი, შეყვარებული ვარ, მაგრამ ხან ვისთან შემაუღლებენ ხოლმე და ხან – ვისთან. მოცეკვავე გიგი გაჩეჩილაძეს რამდენჯერმე გამაყოლეს ცოლად. არადა ამ ბიჭს საერთოდ არ ვიცნობდი. ბოლოს კი ძალიან შევწუხდი, ნათესავები მირეკავდნენ, რა ხდებაო. როგორც იქნა, გიგი შემთხვევით გავიცანი და ვთხოვე, საზოგადოება გაერკვია, რომ მისი შეყვარებული სხვა ნინი წიკლაური იყო. ამის შესახებ არაერთხელ დაიწერა, მაგრამ მაინც არ მეშვებიან. სხვისი ცხოვრება საერთოდ არ მაინტერესებს, ჩემ გარშემო კი ყველას ყველაფერი აინტერესებს, ვინ ვის გაშორდა და ვინ ვის გაჰყვა ცოლად. სულ ახალი ამბავია ისიც, რომ ჩემი შეყვარებული ვითომ ვიღაც ბიზნესმენი ყოფილა.
– სინამდვილეში ვინ არის თქვენი რჩეული?
– მისი ვინაობის დასახელებისგან თავს შევიკავებ, ყოველ შემთხვევაში, ბიზნესმენი არ არის. არცთუ ისე დიდი ხანია, რაც ერთად ვართ. არც მომღერალია და სულ იმას ვამბობ, რომ ჩემი რჩეული ამ სფეროს წარმომადგენელი არასოდეს იქნება.
– რატომ ხართ ასეთი კატეგორიული?
– მე მომთაბარე ცხოვრებას ვეწევი და არ მინდა, ჩემი ქმარიც ასე იყოს. მას თავისი საქმე უნდა ჰქონდეს. ჩემი რჩეული რაღაცეებს ფათიფუთობს თავისთვის. ის რომ ცნობილი სახე იყოს, ჩვენზე ალბათ უფრო ბევრს დაწერდნენ.
– რა მოგეწონათ მასში?
– ძალიან კარგი ადამიანია. ბევრი ის თვისება აქვს, რაც ძალიან მომწონს. საოცრად კეთილია. არ მახსოვს, ვინმეზე ცუდი ეთქვას. ყველა ადამიანში დადებითს ხედავს და ყველა უყვარს. მეც ასეთი ვარ. კარგი მსმენელია და ჩემი სიმღერები ძირითადად მოსწონს. ჩემს პროფესიას პატივს სცემს, რაც ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ესმის, რომ სიმღერა დიდ სიამოვნებას მანიჭებს. შეიძლება ისეთი დაღლილი ვიყო, ვერც ველაპარაკო, მაგრამ ამაზე არასოდეს ჩხუბობს.
– ასე რატომ მალავთ მის ვინაობას?
– მას კი არ ვმალავ, ჩვენს სასიყვარულო ურთიერთობას ცუდ გარემოს ვარიდებ. არ მინდა, ჩვენი სიყვარული განხილვის თემად იქცეს. ალბათ ყველაზე ბედნიერი იმ დღეს ვიქნები, როცა ყველას გახსნილად ვეტყვი, თუ როგორი ბედნიერი ვარ ამ ადამიანთან.
– ეს დღე როდის დადგება, როცა ოჯახს შექმნით?
– ძალიან მალე, მაგრამ ახლა გათხოვებაზე არ ვფიქრობ, თუმცა იმასაც გეტყვით, რომ სერიოზულ ნაბიჯებს არ გამოვრიცხავ.
– ოჯახის წევრები იცნობენ თქვენს რჩეულს?
– არ იცნობენ, მაგრამ, რა თქმა უნდა, იციან, რომ შეყვარებული ვარ. ბებოს რომ გავაცნო, ზუსტად ვიცი, უამრავ კითხვას დაუსვამს და შეიძლება ნარკოლოგიურიდან ცნობაც მოსთხოვოს.
– კულტურის სამინისტროში რა სამუშაოს ასრულებთ?
– კულტურის სამინისტროში ღონისძიებათა დეპარტამენტის მთავარი სპეციალისტი ვარ. სამსახურის შემდეგ საბავშვო სტუდია "ანა–ბანაში" გავრბივარ, უკვე ერთი წელია, რაც პატარებს სიმღერას ვასწავლი. ეს სფერო ჩემთვის ძალიან საინტერესო აღმოჩნდა, "მრავალშვილიანი დედა" ვარ. სტუდიაში ფეხს შევდგამ თუ არა, ყველა კალთაში მიჯდება. საღამოობით სხვადასხვა ბარშიც ვმღერი, რეკლამებს ვახმოვანებ და კონცერტებში ვმონაწილეობ. თან, არ დაგავიწყდეთ, ამდენ საქმეს მანქანის გარეშე ვაგვარებ და მაინც ყველაფერს ვასწრებ. რამდენიმე თვეა, რაც ავტომობილი გავყიდე, მაგრამ ამას დიდ პრობლემად არ აღვიქვამ, ხან ტაქსით ვსარგებლობ და ხანაც საზოგადოებრივი ტრანსპორტით. მძღოლები ძირითადად ფულს არ მახდევინებენ.
– პროექტ "ორ ვარსკვლავში" მონაწილეობა რამდენად მნიშვნელოვანია თქვენი კარიერისთვის?
– ვფიქრობ, დადებითად იმოქმედა. სიმართლე გითხრათ, თავიდან ამ პროექტს სერიოზულად არ ვუყურებდი, მაგრამ მე და ლევან ჯავახიშვილი ტურიდან ტურში რომ გადავედით, უკვე სხვანაირად მივუდექი. ჩვენი ხმები ერთმანეთს კარგად შეეწყო.პირველი ტურის მერე მივხვდი, რომ ლევანთან ერთად სიმღერა ხუმრობა არ იყო. ის ჩემთვის უკვე კარგი მეგობარიც გახდა. როგორი კარგი ჟურნალისტიც არის, ისეთივე მაგარი მომღერალი აღმოჩნდა. უღალატო ადამიანია. ლევანი გაწონასწორებულია და არა – ჩემსავით ფეთქებადი.
– ფეთქებადი ხართ?
– ეს სიტყვა სხვა მნიშვნელობით ვთქვი, ძალიან სწრაფი, ფათიფუთა ვარ, წამის დაკარგვაც არ მინდა. ვხუმრობ, რომ ამერიკული დროით ვცხოვრობ. 5 წუთში შემიძლია მოვემზადო და საქმეზე გავიქცე. სიმღერა რომ ვისწავლო, ამისთვის შემიძლია, ღამე გავათენო. ძალიან დიდი პასუხისმგებლობის გრძნობა მაქვს.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე