რატომ არ ჩქარობენ სალომე ქათამაძე და გიგი ზამთარაძე შვილის გაჩენას
1 817 ნახვა
მომღერალი სალომე ქათამაძე და მისი ქმარი, ყოფილი ფეხბურთელი გიგი ზამთარაძე, უკვე 4 წლის ცოლ–ქმარი არიან, მაგრამ ჯვარი ახლახან დაიწერეს. პატარძალს ლურჯი კაბა და ბათინკები ეცვა, ნეფე კი კედებით იდგა საკურთხეველთან. განვლილი 4 წლის განმავლობაში ახალგაზრდები ნაბიჯ–ნაბიჯ აშენებდნენ ოჯახურ ცხოვრებას. სალომემ პროექტ "ახალ ხმაში" გამარჯვებით ბინა მოიგო, იურმალას კონკურსში მეორე ადგილისთვის პრიზად აღებული ფულით კი ცოლ–ქმარმა ის ბინა გააფართოვეს. ახლა ცდილობენ, რემონტის ფულიც შეაგროვონ და ცალკე საცხოვრებლად გადავიდნენ. შვილის ყოლაზე მაშინ იფიქრებენ, როცა კარიერას ააწყობენ და სტაბილური შემოსავალი ექნებათ.
სალომე და გიგი "სარკემ" "ცოლ–ქმრის კლუბში" მოიწვია.
– დიდი ხანია ერთად ხართ, მაგრამ ცოტა ხნის წინ დაიწერეთ ჯვარი. სალომე, საოცნებო კაბა გეცვათ ჯვრისწერაზე თუ იმ მომენტისთვის რისი შერჩევაც შეძელით?
სალომე: ქორწილს თუ გადავიხდით, საოცნებო კაბას მაშინ შევაკერინებ. ჯვრისწერაზე ლურჯი, გრძელი კაბა მეცვა ბათინკებთან ერთად. ჯვრისწერა ვიწრო წრეში აღვნიშნეთ.
გიგი: ორჯერ აღვნიშნეთ, ჯერ სახლში, შემდეგ კლუბში – მეგობრებთან. მეც არ მცმია სმოკინგი. პერანგით და კედებით ვიყავი, რადგან უცებ გადავწყვიტეთ ჯვრის დაწერა.
სალომე: გიგის მეჯვარე დათო ფორჩხიძე იყო. შვილი რომ გვეყოლება, ნათლია ის იქნება.
– ახლო მომავალში აპირებთ ახალი წევრის შემატებას?
გიგი: ჯერ – არა, ჯერ ისევ ჩვენს ოჯახს ვაშენებთ. ვფიქრობ, მე და სალომეს ის ასაკი არ გვაქვს, როცა შვილი უნდა გვყავდეს, რადგან ორივე ჭკუამხიარულები ვართ. ცოტა ხანში დავღვინდებით.
სალომე: ჯერ ადრეა შვილი. თუ ბავშვს გააჩენ, კარიერაში პაუზა უნდა გააკეთო, რადგან ჩვილს დედის გარდა ვერავინ მოუვლის. საჩქარო არაფერია. როცა ყველაფერი სტაბილურად გვექნება, ემოციური ფონი, კარიერა და მათ შორის – ფინანსური მხარეც, ამაზე მაშინ ვიფიქრებთ.
– როგორც ჩანს, ასაკის მატებასთან ერთად ოჯახის მიმართ პასუხისმგებლობაც გაგეზარდათ.
გიგი: კი, ახლა უკვე სხვანაირად ვუყურებთ, მით უმეტეს, რომ ჩვენ ადრეულ ასაკში ვიქორწინეთ. გვინდა, ფინანსურად მყარად ვიყოთ და საკუთარი სახლი გვქონდეს. მე და სალომე ერთად ვაწყობთ ყველაფერს.
სალომე: ჩვენ ჯერ კიდევ ერთმანეთის გაცნობის პროცესში ვართ. დღემდე ახალ თვისებებს ვპოულობთ ერთიმეორეში. შეყვარებულები მხოლოდ ექვსი თვე ვიყავით, ამიტომ ოჯახური თანაცხოვრების შედეგად გავიცანით ერთმანეთი. სხვადასხვანაირი ტიპები ვართ, ბევრი განსხვავებული თვისება გვაქვს. ჩვენი მუსიკალური გემოვნება ემთხვევა, კულინარიული მისწრაფებებიც, მაგრამ ხანდახან ჩაცმის სტილზე ვერ ვთანხმდებით. მე უფრო სხვანაირი სტილი მაქვს – მკვეთრი და ღია ფერები მომწონს. გიგის კი მუქი ფერები და სადა სამოსი მოსწონს.
გიგი: არადა, ვფიქრობ, რომ მუქ ფერებში არ ვიცვამ. როგორც ყოფილი ფეხბურთელი, რა თქმა უნდა, ფეხბურთს ვგულშემატკივრობ, ეს კი სალომეს არ მოსწონს.
სალომე: ძალიან მიშლის ნერვებს. ტელევიზორში გიგი ძირითადად ფეხბურთს უყურებს. დიდი ჩხუბის მერე მე და გიგის დედა ვიმარჯვებთ და ინდური სერიალის ყურებას ვიწყებთ.
– გიგი, ტელევიზორთან სალომე "გჩაგრავთ", სამაგიეროდ თქვენ ჩაცმის მხრივ ხომ არ ზღუდავთ ცოლს?
გიგი: არა, მხოლოდ რჩევას ვაძლევ ანუ ვეუბნები, რა უხდება და რა – არა.
სალომე: მოდი, პირდაპირ ვიტყვი: თუ რაღაცეების ჩაცმა ან სადმე წასვლა ამეკრძალება, ასეთი ოჯახი არ მინდა!
– კამათის დროს პირველი ვინ თმობს?
სალომე: მე! ხანდახან მაბრაზებს, მაგრამ ხმას არ ვიღებ. ეს ხომ დათმობაა?
გიგი: გააჩნია სიტუაციას. ხან მე ვთმობ, ხან სალომე.
– სალომე, თუ საიდუმლო არ არის, ამ ეტაპზე, როგორც მომღერალს, როგორი შემოსავალი გაქვთ?
სალომე: ერთ–ერთ კლუბში ვმუშაობ, მაგრამ ძალიან დაბალი ანაზღაურებაა. საქართველოში, საბოლოო ჯამში, ყველაფერი მაინც პოლიტიკას და სოციალურ მდგომარეობას უკავშირდება. ქვეყანას უჭირს და არ გვიკვირს, რომ აქ შოუ არ გულისხმობს ბიზნესს.
გიგი: არავინ დაიჯეროს, რომ მომღერლები თავიანთი პროფესიით ფულს სტაბილურად შოულობენ. ხალხს პურის ფული არ აქვს და კონცერტებზე ვინ ივლის?
– თქვენ ახერხებთ, გონივრულად ხარჯოთ საერთო ფული?
გიგი: შედარებით ვისწავლეთ ფულის დაზოგვა, მაგრამ ჩვენს ფინანსებს საკუთარი თავისთვის ვხარჯავთ. რაც შეეხება პროდუქტების შეძენას თუ გადასახადებს, ამაზე მშობლები ზრუნავენ.
სალომე: თუ ადრე კლუბში გარკვეულ თანხას ვტოვებდით, დღეს ვცდილობთ, მისი ნახევარი დავხარჯოთ. გიგის დედა ყველანაირად ცდილობს, ხელი შეგვიწყოს.
– დიდ ოჯახში უფროს თაობას სხვა მოთხოვნები აქვს, უმცროსს – სხვა. თქვენ როგორ არეგულირებთ ამ ყველაფერს?
გიგი: დედა–შვილსაც კი მოსდით კონფლიქტი ერთად ცხოვრებისას, არათუ რძალსა და დედამთილს, მაგრამ ჩვენს ოჯახში მსგავსი რამ არასდროს მომხდარა. უფრო მეტიც, სალომე და დედაჩემი ისე მეგობრობენ, რომ ხანდახან მავიწროებენ.
სალომე: ურთიერთობებში თავისუფალი უნდა იყო, არ უნდა ითამაშო და ოჯახის წევრებთანაც კარგი დამოკიდებულება გექნება.
– დამოუკიდებლად ცხოვრების სურვილი არ გაქვთ?
სალომე: სახლი, რომელიც პროექტ "ახალ ხმაში" მოვიგე, იურმალაში მოგებული ფულით გავაფართოვეთ, მაგრამ გასარემონტებელია და ამიტომ ჯერ იქ საცხოვრებლად არ გადავდივართ. როცა გავარემონტებთ და იმედი მაქვს, ეს თანხაც მალე დამეცემა თავზე, ცალკე საცხოვრებლადაც გადავალთ.
გიგი: ყველა გვერდით გვიდგას და დაგვიდგება, მაგრამ ჩვენც უნდა ვცადოთ მარტო, დამოუკიდებლად ცხოვრება.
სალომე: გიგი კარგი საქმის წამოწყებას აპირებს, მცირე ბიზნესზე ვფიქრობთ, მაგრამ, სამწუხაროდ, იმედი არ მაქვს, რომ აქ რამე მალე შეიცვლება, ამიტომ სულ საზღვარგარეთ მიმიწევს გული. არის რამდენიმე ვარიანტი, რომ ან ევროპაში გავემგზავროთ, ან ამერიკაში. შეიძლება რომელიმე საპროდიუსერო კომპანიასთან გავაგზავნო ჩემი ჩანაწერები და წავიდეთ.
– გიგი, ფეხბურთს საბოლოოდ ჩამოშორდით?
გიგი: სპორტს ტრავმების გამო დავანებე თავი, მაგრამ სულ მგონია, იმ დროს სალომე რომ ჩემ გვერდით ყოფილიყო, ფეხბურთს თავს არ დავანებებდი. სალომე არის ადამიანი, რომელიც ჩემი წარმატებისთვის იბრძვის. მეც მინდა, რომ მან ძალიან დიდ წარმატებებს მიაღწიოს და ვგულშემატკივრობ.
სალომე: ცოტა ხნის წინ ძალიან რთული პერიოდი მქონდა – ჩემი ცხოვრების სასწაული – ბებია, გარდამეცვალა. გიგი ყველანაირად მხარში მედგა, რომ ეს გადამეტანა.
– გიგი, რთულია ცნობილი მომღერლის ქმრობა?
გიგი: სალომეს პროფესია არანაირ დისკომფორტს არ მიქმნის, არც ის, რომ შეიძლება ღამის 2 საათზე სცენაზე იდგეს. ყოველთვის მის გვერდით ვარ.
სალომე: სულ ვამბობდი, ადამიანი, რომელიც კარიერაში ხელს შემიშლიდა, ჩემ გვერდით არ იდგებოდა. ჩემი ცხოვრების პირველი აზრი სიმღერაა. სიმღერის დროს სხვა არაფერზე ვფიქრობ.
გიგი: ჩემზე არ ფიქრობ ხოლმე?
სალომე: სასიყვარულო სიმღერების დროს კი ვფიქრობ.
– ცოტათი ხომ არ ეჭვიანობთ ერთმანეთზე?
სალომე: გიგისთან შედარებით ეჭვიანი ვარ.
გიგი: არანაირი საბაბი არ აქვს და მაინც ეჭვიანობს ხოლმე. წარმომიდგენია, საბაბი რომ ჰქონდეს, რა იქნებოდა!
– დაბოლოს, რა არის ოჯახში მთავარი?
გიგი: მთავარი სიყვარულია. როცა ეს გრძნობა არსებობს, ყველანაირ დათმობაზე მიდიხარ. როცა გიყვარს, ყველაფერს აკეთებ.
სალომე: წყვილებს ვურჩევ, ყოველთვის გულწრფელები იყვნენ და ერთმანეთისგან საიდუმლოებები არ ჰქონდეთ.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე
სალომე და გიგი "სარკემ" "ცოლ–ქმრის კლუბში" მოიწვია.
– დიდი ხანია ერთად ხართ, მაგრამ ცოტა ხნის წინ დაიწერეთ ჯვარი. სალომე, საოცნებო კაბა გეცვათ ჯვრისწერაზე თუ იმ მომენტისთვის რისი შერჩევაც შეძელით?
სალომე: ქორწილს თუ გადავიხდით, საოცნებო კაბას მაშინ შევაკერინებ. ჯვრისწერაზე ლურჯი, გრძელი კაბა მეცვა ბათინკებთან ერთად. ჯვრისწერა ვიწრო წრეში აღვნიშნეთ.
გიგი: ორჯერ აღვნიშნეთ, ჯერ სახლში, შემდეგ კლუბში – მეგობრებთან. მეც არ მცმია სმოკინგი. პერანგით და კედებით ვიყავი, რადგან უცებ გადავწყვიტეთ ჯვრის დაწერა.
სალომე: გიგის მეჯვარე დათო ფორჩხიძე იყო. შვილი რომ გვეყოლება, ნათლია ის იქნება.
– ახლო მომავალში აპირებთ ახალი წევრის შემატებას?
გიგი: ჯერ – არა, ჯერ ისევ ჩვენს ოჯახს ვაშენებთ. ვფიქრობ, მე და სალომეს ის ასაკი არ გვაქვს, როცა შვილი უნდა გვყავდეს, რადგან ორივე ჭკუამხიარულები ვართ. ცოტა ხანში დავღვინდებით.
სალომე: ჯერ ადრეა შვილი. თუ ბავშვს გააჩენ, კარიერაში პაუზა უნდა გააკეთო, რადგან ჩვილს დედის გარდა ვერავინ მოუვლის. საჩქარო არაფერია. როცა ყველაფერი სტაბილურად გვექნება, ემოციური ფონი, კარიერა და მათ შორის – ფინანსური მხარეც, ამაზე მაშინ ვიფიქრებთ.
– როგორც ჩანს, ასაკის მატებასთან ერთად ოჯახის მიმართ პასუხისმგებლობაც გაგეზარდათ.
გიგი: კი, ახლა უკვე სხვანაირად ვუყურებთ, მით უმეტეს, რომ ჩვენ ადრეულ ასაკში ვიქორწინეთ. გვინდა, ფინანსურად მყარად ვიყოთ და საკუთარი სახლი გვქონდეს. მე და სალომე ერთად ვაწყობთ ყველაფერს.
სალომე: ჩვენ ჯერ კიდევ ერთმანეთის გაცნობის პროცესში ვართ. დღემდე ახალ თვისებებს ვპოულობთ ერთიმეორეში. შეყვარებულები მხოლოდ ექვსი თვე ვიყავით, ამიტომ ოჯახური თანაცხოვრების შედეგად გავიცანით ერთმანეთი. სხვადასხვანაირი ტიპები ვართ, ბევრი განსხვავებული თვისება გვაქვს. ჩვენი მუსიკალური გემოვნება ემთხვევა, კულინარიული მისწრაფებებიც, მაგრამ ხანდახან ჩაცმის სტილზე ვერ ვთანხმდებით. მე უფრო სხვანაირი სტილი მაქვს – მკვეთრი და ღია ფერები მომწონს. გიგის კი მუქი ფერები და სადა სამოსი მოსწონს.
გიგი: არადა, ვფიქრობ, რომ მუქ ფერებში არ ვიცვამ. როგორც ყოფილი ფეხბურთელი, რა თქმა უნდა, ფეხბურთს ვგულშემატკივრობ, ეს კი სალომეს არ მოსწონს.
სალომე: ძალიან მიშლის ნერვებს. ტელევიზორში გიგი ძირითადად ფეხბურთს უყურებს. დიდი ჩხუბის მერე მე და გიგის დედა ვიმარჯვებთ და ინდური სერიალის ყურებას ვიწყებთ.
– გიგი, ტელევიზორთან სალომე "გჩაგრავთ", სამაგიეროდ თქვენ ჩაცმის მხრივ ხომ არ ზღუდავთ ცოლს?
გიგი: არა, მხოლოდ რჩევას ვაძლევ ანუ ვეუბნები, რა უხდება და რა – არა.
სალომე: მოდი, პირდაპირ ვიტყვი: თუ რაღაცეების ჩაცმა ან სადმე წასვლა ამეკრძალება, ასეთი ოჯახი არ მინდა!
– კამათის დროს პირველი ვინ თმობს?
სალომე: მე! ხანდახან მაბრაზებს, მაგრამ ხმას არ ვიღებ. ეს ხომ დათმობაა?
გიგი: გააჩნია სიტუაციას. ხან მე ვთმობ, ხან სალომე.
– სალომე, თუ საიდუმლო არ არის, ამ ეტაპზე, როგორც მომღერალს, როგორი შემოსავალი გაქვთ?
სალომე: ერთ–ერთ კლუბში ვმუშაობ, მაგრამ ძალიან დაბალი ანაზღაურებაა. საქართველოში, საბოლოო ჯამში, ყველაფერი მაინც პოლიტიკას და სოციალურ მდგომარეობას უკავშირდება. ქვეყანას უჭირს და არ გვიკვირს, რომ აქ შოუ არ გულისხმობს ბიზნესს.
გიგი: არავინ დაიჯეროს, რომ მომღერლები თავიანთი პროფესიით ფულს სტაბილურად შოულობენ. ხალხს პურის ფული არ აქვს და კონცერტებზე ვინ ივლის?
– თქვენ ახერხებთ, გონივრულად ხარჯოთ საერთო ფული?
გიგი: შედარებით ვისწავლეთ ფულის დაზოგვა, მაგრამ ჩვენს ფინანსებს საკუთარი თავისთვის ვხარჯავთ. რაც შეეხება პროდუქტების შეძენას თუ გადასახადებს, ამაზე მშობლები ზრუნავენ.
სალომე: თუ ადრე კლუბში გარკვეულ თანხას ვტოვებდით, დღეს ვცდილობთ, მისი ნახევარი დავხარჯოთ. გიგის დედა ყველანაირად ცდილობს, ხელი შეგვიწყოს.
– დიდ ოჯახში უფროს თაობას სხვა მოთხოვნები აქვს, უმცროსს – სხვა. თქვენ როგორ არეგულირებთ ამ ყველაფერს?
გიგი: დედა–შვილსაც კი მოსდით კონფლიქტი ერთად ცხოვრებისას, არათუ რძალსა და დედამთილს, მაგრამ ჩვენს ოჯახში მსგავსი რამ არასდროს მომხდარა. უფრო მეტიც, სალომე და დედაჩემი ისე მეგობრობენ, რომ ხანდახან მავიწროებენ.
სალომე: ურთიერთობებში თავისუფალი უნდა იყო, არ უნდა ითამაშო და ოჯახის წევრებთანაც კარგი დამოკიდებულება გექნება.
– დამოუკიდებლად ცხოვრების სურვილი არ გაქვთ?
სალომე: სახლი, რომელიც პროექტ "ახალ ხმაში" მოვიგე, იურმალაში მოგებული ფულით გავაფართოვეთ, მაგრამ გასარემონტებელია და ამიტომ ჯერ იქ საცხოვრებლად არ გადავდივართ. როცა გავარემონტებთ და იმედი მაქვს, ეს თანხაც მალე დამეცემა თავზე, ცალკე საცხოვრებლადაც გადავალთ.
გიგი: ყველა გვერდით გვიდგას და დაგვიდგება, მაგრამ ჩვენც უნდა ვცადოთ მარტო, დამოუკიდებლად ცხოვრება.
სალომე: გიგი კარგი საქმის წამოწყებას აპირებს, მცირე ბიზნესზე ვფიქრობთ, მაგრამ, სამწუხაროდ, იმედი არ მაქვს, რომ აქ რამე მალე შეიცვლება, ამიტომ სულ საზღვარგარეთ მიმიწევს გული. არის რამდენიმე ვარიანტი, რომ ან ევროპაში გავემგზავროთ, ან ამერიკაში. შეიძლება რომელიმე საპროდიუსერო კომპანიასთან გავაგზავნო ჩემი ჩანაწერები და წავიდეთ.
– გიგი, ფეხბურთს საბოლოოდ ჩამოშორდით?
გიგი: სპორტს ტრავმების გამო დავანებე თავი, მაგრამ სულ მგონია, იმ დროს სალომე რომ ჩემ გვერდით ყოფილიყო, ფეხბურთს თავს არ დავანებებდი. სალომე არის ადამიანი, რომელიც ჩემი წარმატებისთვის იბრძვის. მეც მინდა, რომ მან ძალიან დიდ წარმატებებს მიაღწიოს და ვგულშემატკივრობ.
სალომე: ცოტა ხნის წინ ძალიან რთული პერიოდი მქონდა – ჩემი ცხოვრების სასწაული – ბებია, გარდამეცვალა. გიგი ყველანაირად მხარში მედგა, რომ ეს გადამეტანა.
– გიგი, რთულია ცნობილი მომღერლის ქმრობა?
გიგი: სალომეს პროფესია არანაირ დისკომფორტს არ მიქმნის, არც ის, რომ შეიძლება ღამის 2 საათზე სცენაზე იდგეს. ყოველთვის მის გვერდით ვარ.
სალომე: სულ ვამბობდი, ადამიანი, რომელიც კარიერაში ხელს შემიშლიდა, ჩემ გვერდით არ იდგებოდა. ჩემი ცხოვრების პირველი აზრი სიმღერაა. სიმღერის დროს სხვა არაფერზე ვფიქრობ.
გიგი: ჩემზე არ ფიქრობ ხოლმე?
სალომე: სასიყვარულო სიმღერების დროს კი ვფიქრობ.
– ცოტათი ხომ არ ეჭვიანობთ ერთმანეთზე?
სალომე: გიგისთან შედარებით ეჭვიანი ვარ.
გიგი: არანაირი საბაბი არ აქვს და მაინც ეჭვიანობს ხოლმე. წარმომიდგენია, საბაბი რომ ჰქონდეს, რა იქნებოდა!
– დაბოლოს, რა არის ოჯახში მთავარი?
გიგი: მთავარი სიყვარულია. როცა ეს გრძნობა არსებობს, ყველანაირ დათმობაზე მიდიხარ. როცა გიყვარს, ყველაფერს აკეთებ.
სალომე: წყვილებს ვურჩევ, ყოველთვის გულწრფელები იყვნენ და ერთმანეთისგან საიდუმლოებები არ ჰქონდეთ.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე