ამერიკელ ბენი ხაიმს ნუკი კოშკელიშვილთან ერთად მთელი საქართველო შეუყვარდა

23 წლის ტელეწამყვან ნუკი კოშკელიშვილს ინტერნეტით გაცნობილმა ამერიკელმა შეყვარებულმა, 35 წლის ბენი ხაიმმა, სიურპრიზი მოუწყო და საქართველოში ჩამოაკითხა. ოკეანე ჯერ ნუკიმ გადალახა და ინტერნეტით გაცნობილ ბენისთან ამერიკაში ჩავიდა, ორი თვის წინ კი ბენიმ საყვარელი ქალისთვის იგივე გზა გამოიარა. ისინი ერთ ჭერქვეშ ცხოვრობენ და თავი უკვე ოჯახად მიაჩნიათ, თუმცა მალე ისევ დაშორება მოუწევთ, რამდენიმე დღეში ბენი სამშობლოში დაბრუნდება და ისევ დაელოდებიან იმ დროს, როცა ერთმანეთს შეხვდებიან.
ამერიკულ–ქართულ სიყვარულზე წყვილმა "სარკესთან" ისაუბრა.
– ნუკი, რა ემოციებით შეხვდით ბენის ჩამოსვლას?
ნუკი: ბოლო წამამდე არ მჯეროდა, რომ მართლა მოდიოდა. სანამ ჩამოვიდოდა, ძალიან განვიცდიდი და დავინახე თუ არა, დავწყნარდი. ვიცი, რომ მთელი ცხოვრება წინ გვაქვს. ნებისმიერ ურთიერთობას, როგორი დარწმუნებულიც უნდა იყო, რომ ის სიყვარული სამუდამოა, გამოცდა სჭირდება. ჩვენ თვეზე მეტია ერთად ვცხოვრობთ, ამას კი ურთიერთობისთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს.
– ბენი, ხომ არ ნერვიულობდით, როცა უცხო ქვეყანაში მოდიოდით?
ბენი: მოგზაურობა ჩემთვის კომფორტული არ არის, მაგრამ მინდოდა, გამეგო, თუ რა გააკეთა ნუკიმ, როცა ჩემთან გამოფრინდა. როცა იგივე თვითონაც გავაკეთე, მივხვდი, რამდენი რამ გაიარა, რომ ჩემთან ჩამოსულიყო და რომ ეს ნამდვილი სიყვარული იყო. ნუკის გამო იმდენივე გზა მეც გამოვიარე, მისი ოჯახი, ქვეყანა გავიცანი და ეს ძალიან ბევრს ნიშნავს ჩემთვის.
ნუკი: ჩვენ ნიუ იორკზე გვსმენია მაინც და აბა, ახლა იმათ ვკითხოთ, საქართველოს არსებობაზე თუ იციან. თან ინტერნეტში ბევრი ცუდი რაღაც იწერება საქართველოს შესახებ და ძალიან რთულია, აუხსნა, რომ ჩვენთან საქმე ეგრე ცუდადაც არ არის და რომ საკმაოდ კარგი ქვეყანა გვაქვს, წინ მივდივართ. მოკლედ, ბენიმ აქ ჩამოსვლა მაინც გაბედა. როცა მომწერა, მოვდივარო, მაშინვე იმაზე დავიწყე ფიქრი, ვაიმე, გასუქებული ვარ, ვაიმე, ეს მჭირს, ვაიმე, ის–მეთქი.
ბენი: ნუკი საქართველოს შესახებ სულ მიყვებოდა. ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რომ იმ ყველაფერს, რასაც მიყვებოდა, საკუთარი თვალით ვნახავდი.
– და როცა ნახეთ, როგორი შთაბეჭდილება მოახდინა თქვენზე?
ბენი: ყველაფერი, რაც ნუკიმ მითხრა, სიმართლე აღმოჩნდა. მეუბნებოდა, ჩვენთან ყურადღებიანი ადამიანები ცხოვრობენო და მართლაც, ხალხი ძალიან კეთილი აღმოჩნდა. სადაც მივდივარ, ყველგან დიდ ყურადღებას ვგრძნობ. საქართველო რომ თავისი მთებით, ზღვით ულამაზესია, ესეც სიმართლე ყოფილა. როგორც კი თქვენი ქვეყანა ვნახე, ყველაფერი შემიყვარდა.
ნუკი: ბევრ ადგილას ვიყავით, მაგრამ, მგონი, ყველაზე მეტად ბათუმი მოეწონა.
ბენი: ბათუმში, ყაზბეგში, სიღნაღში, ლოპოტაზე ვიყავით, ამიტომ გამორჩევა მიჭირს, თან სულ სხვადასხვა ხალხთან გვქონდა კომუნიკაცია. ბათუმი თბილისისგან განსხვავებულია, იქ ველოსიპედითაც ვისეირნეთ.
ნუკი: ბენის სირბილი უყვარს, მთელი ბულვარი გაირბინა, გონიომდე გაიქცა და გამოიქცა, 10 კილომეტრი იქით და 10 კილომეტრი აქეთ. მე უკან ველოსიპედით მივყვებოდი. აქაც ყოველ დილით კუს ტბაზე დარბის.
– ნუკი, თქვენს მშობლებს როგორ მოეწონათ ბენი?
ნუკი: ძალიან მოეწონათ, კარგად შეხვდნენ, მამაჩემი მანამდეც იცნობდა. ჩემს დას, ბუბუს, ბენი ძალიან უყვარს, ერთმანეთს გაუგეს. მამა ასეთ თემებზე არ საუბრობს, მაგრამ, მისი რეაქციიდან გამომდინარე შემიძლია ვთქვა, რომ ყველაფერში მხარს მიჭერს.
– ბენი, რა თვისებებით მოგხიბლათ ნუკიმ, რა დაინახეთ მასში?

ბენი: არაჩვეულებრივი, ყველაზე კარგი, საყვარელი და გულწრფელია, ვინც კი ოდესმე შემხვედრია.
ნუკი: მე კი ბენიში ყველაფერი მომწონს, რადგან, როცა იდეალურ მამაკაცს ვხატავდი, ზუსტად ასეთი იყო. მისი ხასიათი, თვისებები ძალიან მომწონს. ის არასდროს თამაშობს, არასდროს ცდილობს, რამე მოგაჩვენოს, არ იტყუება, უხეში არ არის, მშვიდი, ძალიან ყურადღებიანი და გულწრფელია. ბენი ძალიან ნიჭიერია, რაზეც ვგიჟდები. მხარში მიდგას და ვგრძნობ, რომ ჩემ გვერდით ნამდვილი მამაკაცია.
– ბენი, იფიქრებდით, რომ 35 წლის ასაკში ასე შორეულ ქვეყანაში ვინმე შეგიყვარდებოდათ?
ბენი: ამაზე არასდროს მიფიქრია. ძალიან რთული წარმოსადგენია ასე შორს ვიღაცასთან ურთიერთობა. ვერ წარმომედგინა, რომ დედამიწის მეორე მხარეს ვინმე შემიყვარდებოდა.
ჩვენს ქვეყანაში 35 წელი არაფერია, თქვენთან კი დიდ ასაკად ითვლება. იმ ქვეყანაში, სადაც მე ვცხოვრობ, ბევრად უფრო გვიანაც ქორწინდებიან.
ნუკი: სხვათა შორის, ვერც მე წარმომედგინა. ვფიქრობდი, რომ ჩვენ შორის კულტურული განსხვავებები იქნებოდა, მაგრამ მე და ბენიმ ერთმანეთს ფანტასტიკურად გავუგეთ.
– ბენი, საქართველო დიდი ტრადიციების ქვეყანაა. აქაურ წეს–ჩვეულებებს როგორ გაუგეთ, როგორ შეეწყვეთ?
ბენი: არა მგონია, დედამიწაზე ვინმე მოიძებნოს ისეთი, ვინც ტრადიციების გაგებაზე უარს იტყვის. ზოგჯერ ჩემთვის წამახალისებელიც არის ის აზროვნება, რაც ნუკის აქვს.
ნუკი: საქართველო, გინდა თუ არ გინდა, ქცევებზე გარკვეულ გავლენას მაინც ახდენს. მაგალითად, მარილი რომ დამეპნევა და ზემოდან შაქარს ვაყრი, ბენი სიცილისგან კვდება... ამას წინათ სადღაც ვიყავით, ვიგრძენი, რომ ცოტა შილიფად მეცვა, შევეცადე, რაღაც მომეფარებინა. რას აკეთებ, ძალიან ცხელაო, მითხრა ბენიმ. მე ცოტა სხვანაირად ვაზროვნებ–მეთქი, ვუთხარი და მოეწონა. მე მისგან ვსწავლობ, ის – ჩემგან.
ქართველებს "საგულაოდ" 5 დღის გადაბმა გვჩვევია. ბენის უკვირს, მეკითხება, ნუთუ ეს ნორმალურიაო. მერე ამას შენც აკვირდები და ხვდები, რომ სწორი არ არის, მთელი დღე სვამდე და ერთობოდე. ძალიან მაგარია, ასეთი სტუმართმოყვარეები რომ ვართ და ამას ყოველთვის ხაზს უსვამს ბენიც, მსგავსი რამ არსად მინახავსო, მაგრამ ის ფაქტი, რომ შეგვიძლია ქეიფი გადავაბათ, უკვირს. ვინ მუშაობსო, კითხულობს. სხვათა შორის, ძალიან სწორად შენიშნავს ხოლმე რაღაცეებს.
– ერთად ცხოვრებამ თქვენი მომავლის კონტურებიც ხომ არ გამოკვეთა?
ბენი: მომავალზე ყოველთვის ვსაუბრობდით, მაგრამ ახლა უფრო მეტს ვფიქრობ ამაზე და გეგმებსაც ვაწყობ. ჯერჯერობით რთული სათქმელია, რა და როგორ იქნება.
ნუკი: დაოჯახებულები არ ვართ და ძალიან მინდა, ყველამ გაიგოს, რომ ჩვენ უბრალოდ გვიყვარს ერთმანეთი, ჩვენ უბრალოდ კარგად ვართ. იმედი მაქვს, ღმერთი ხელს შეგვიწყობს და დავლაგდებით. ქართულად ვერ მოვიქცევით, რომ ფეხი დავკრათ და ან იქით წავიდეთ, ან აქეთ ჩამოვიდეთ. ეს არ შეიძლება, უნდა დავლაგდეთ.
– ამ არაქართულ ურთიერთობას მშობლები როგორ უყურებენ?
ნუკი: ძალიან ქართულია! ძალიანაც გვინდა, რომ რაღაცეები ტრადიციულად მოხდეს, გვაცადეთ!
– ბენი, ნუკი საქართველოში პოპულარული გოგოა, ყურადღების ცენტრში ექცევა. როცა მასთან ერთად დადიხართ, ამას გრძნობთ?
ბენი: პირველი ორი დღე ამას საერთოდ არ ვაქცევდი ყურადღებას, მერე მივხვდი, რომ რაღაც მომენტში მასთან ერთად სიარული რთულია. ქუჩაში გვაჩერებენ, მასთან ფოტოებს იღებენ და ასე შემდეგ, მაგრამ ეს მომწონს. ნიუ იორკში ჩვეულებრივად დავდივართ, აქ კი, როცა საჭმელად გავდივართ, ნუკის გამო ყველა მეც მიყურებს, თუმცა ამასაც მივეჩვიე.
– ქართულიც ხომ არ ისწავლეთ?
ბენი: ელემენტარული სიტყვები ვიცი – "გამარჯობა", "ნახვამდის", "მადლობა", "როგორ ხარ".
ნუკი: მისთვის ქართულის სწავლით თავი დიდად არ მომიკლავს, თვითონ სწავლობს.
– ბენიმ ქართული სამზარეულო კარგად აითვისა?
ნუკი: ჩაქაფული მოეწონა ძალიან, აჭარული ხაჭაპურიც, ელარჯიც.
– ყველაფრიდან ჩანს, რომ ერთად ცხოვრება ძალიან მოგწონთ.
ბენი: კი, ასეა. ერთმანეთს ვაბალანსებთ. ამ ურთიერთობიდან ბევრი რამ ვისწავლე. განცდა მაქვს, თითქოს მთელი ცხოვრებაა, ერთად ვართ.
ნუკი: ამას წინათ ვუთხარი, ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ ოჯახი ვართ–მეთქი. ზუსტად იცის, რა მინდა, ზუსტად ვიცი, მას რა უნდა. ძალიან შეყვარებული ვარ!
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე