ეკა კვალიაშვილი: "სატელეფონო კომპანიებმა ჩემი ჯანმრთელობის ხარჯზე ბიზნესი დაატრიალეს"

მომღერალ ეკა კვალიაშვილს ქართველმა ექიმებმა საკმაოდ მძიმე დიაგნოზი დაუსვეს – გაფანტული სკლეროზი, რაც ცოტა ხნის წინ ფრანგმა მედიკოსებმაც დაადასტურეს. ეკა საფრანგეთში მას შემდეგ გაემგზავრა, რაც საქართველოს მოსახლეობა მის გვერდით დადგა და საჯაროდ, ტელემარათონების თუ საქველმოქმედო საღამოების საშუალებით მომღერალს 90 ათასი ლარი აჩუქა. აღმოჩნდა, რომ კვალიაშვილს ამ თანხიდან ჯერ არაფერი მიუღია. საფრანგეთში გამოკვლევის ჩატარება საკუთარი დანაზოგით და იმ ფულით შეძლო, რომელიც მეგობრებმა და სხვა ახლობლებმა სახლში მიუტანეს. რაც შეეხება ხალხის მიერ ნაჩუქარ ფულს, კვალიაშვილს იქიდან ნახევარზე ცოტა ერგება და იმასაც როდის ჩაურიცხავენ, ჯერ არავინ იცის. ეკა კვალიაშვილი ამბობს, რომ სატელეფონო კომპანიებმა მისი ჯანმრთელობის ხარჯზე ბიზნესი დაატრიალეს. იგივე ხდება სხვა ტელემარათონების დროსაც. მომღერალი საქმეში გარკვევას და პრემიერმინისტრ ირაკლი ღარიბაშვილთან შეხვედრას ითხოვს.
ეკა კვალიაშვილის საფრანგეთში გამგზავრების შემდეგ ყველას ეგონა, რომ მომღერალი, რომელსაც ხალხმა 90 ათასი ლარი აჩუქა, გამოჯანმრთელებული დაბრუნდებოდა. ის კი თავს ისევ ცუდად გრძნობს. უნიკალური ხმის პატრონს სიმღერა აღარ შეუძლია და სახლშია გამოკეტილი.
– ეკა, ხმები დადის, რომ ხალხის ნაჩუქარი ფულით საფრანგეთში იმკურნალეთ და გამოჯანმრთელდით. თქვენ კი ისე ცუდად დამხვდით...
– ხალხის ნაჩუქარი ფულით?! იმ თანხიდან ჯერ არაფერი მიმიღია. ხალხმა "მაგთის", "ჯეოსელის" და "ბილაინის" ბიზნესის განვითარებისთვის კი არა, ჩემი ჯანმრთელობისთვის გადმორიცხა თანხა. გამაგებინეთ, რას ნიშნავს ის, რომ 38 ათასიდან 16 ათასი უნდა მომცენ და ისიც ჯერ კიდევ არ დამჯდარა ჩემს ანგარიშზე?! როგორც მითხრეს, ეს თანხა ტელეკომპანია "იმედშია" გადარიცხული, მაგრამ ჯერ არ მირიცხავენ, ამბობენ, რომ ფილარმონიიდან გადმორიცხვას ელოდებიან და მერე დასვამენ ჩემს ანგარიშზე. ჩემი ჯანმრთელობა კი არ იცდის, მკურნალობა მჭირდება. რამდენიმე დღის წინ ირმა სოხაძე შემხვდა და გაუკვირდა ჩემი მდგომარეობა – მეგონა, ის ფული აიღე, წახვედი და იმკურნალეო.
– საფრანგეთში ხომ მართლაც იყავით წასული სამკურნალოდ?
– სამკურნალოდ – არა, გამოკვლევების ჩასატარებლად წავედი. მხოლოდ ის თანხა დაჯდა ჩემს ანგარიშზე, რომელიც პირდაპირ ჩამირიცხა ვიღაცამ ან სახლში მომიტანა. 36 წელია ვმღერი, ვარსკვლავი მქვია, ერთი–ორი თეთრი მქონდა დანაზოგი და ჩემი შვილის, ნუკას ჰონორარიც გამოვიყენე ამ გამოკვლევებისთვის. მეუბნებიან, რა კარგად გამოიყურები, შენ არაფერი გეტყობა ავადმყოფობისო. მინდა, კარგად გამოვიყურებოდე და არაფერი მეტყობოდეს. შემთხვევით რომ არ გავრცელებულიყო ხმა, ვერც ჩემს ავადმყოფობას გაიგებდა ვინმე. ძალიან ცუდად ვარ, სიარული მიჭირს.
– ანუ ფული, რომელიც ხალხმა გაჩუქათ მკურნალობისთვის, თქვენამდე არ მოსულა?
– არა! ჩემი ავადმყოფობით "მაგთიმ", "ჯეოსელმა" და "ბილაინმა" გადასარევი ბიზნესი დაატრიალეს. მხოლოდ ჩემზე კი – არა, ყველა სხვა დაავადებულისგან კარგ ფულს იღებენ. სირცხვილია, ადამიანის ჯანმრთელობის ხარჯზე ფული აკეთო! სახელმწიფო თუ ბეგრავს ასეთ ქველმოქმედებას, იმ სახელმწიფოში ცხოვრებაც სირცხვილია. ასეთი რამ არსად ხდება. საფრანგეთში ყველაფერს სახელმწიფო აფინანსებს, ხალხი უმტკივნეულოდ იკეთებს ყველა სახის გამოკვლევას. ზოგმა კომპანიამ მარათონის დროს ხმამაღლა განაცხადა, მაგალითად, 5000 გადავრიცხეო. რომ ვნახე მათი გადმორიცხული, მხოლოდ 1500 ლარია. ანუ სხვას ამბობენ და სხვას აკეთებენ. ახლა არ გეტყვით, რომელ კომპანიაზე ვამბობ, მაგრამ ბრიფინგს ჩავატარებ და ამ ყველაფერს სააშკარაოზე გამოვიტან. არ ვაპირებ, ჩემი ავადმყოფობის ხარჯზე ვინმეს პიარი ვუკეთო. ეს მხოლოდ ჩემი კი არა, ხალხის გაქურდვაა. მათ სჯერათ, რომ თავიანთი ბოლო თეთრი მე ჩამირიცხეს და ვიღაც ნაძირლებმა ამით ბიზნესი დაატრიალეს!
– როგორი მდგომარეობა გაქვთ, რა გითხრეს ფრანგმა ექიმებმა?
– ნეიროვირუსული ინფექცია მაქვს, გაფანტული სკლეროზი. ეს ფრანგმა ექიმებმა დამიდასტურეს. ამ დაავადებას საერთო არაფერი აქვს იმ სკლეროზთან, რაღაცეები რომ ავიწყდებათ. ეს არის ანთებითი კერები ტვინზე. ამ წუთას დიდი ანთებითი კერა მაქვს და ისე ვარ, რომ სიარული მიჭირს. მკურნალობისთვის ძვირადღირებული წამალი მჭირდება. ერთი ინექცია, რომელიც კვირაში ერთხელ უნდა გავიკეთო, 450 ლარი ღირს. ცოტა ხანში კიდევ უნდა გავიკეთო გამოკვლევა და თუ ანთებითი კერის ზრდა დაფიქსირდა, აუცილებლად უნდა დავიწყო ამ ინექციის გაკეთება. მანამდე კიდევ ერთი ოპერაცია მაქვს გასაკეთებელი კუჭ–ნაწლავზე.
ჩემი დაავადება წლების წინ დაიწყო. რამდენიმე წლის წინ მარცხენა ლოყის პარალიზება დამემართა. ეს არავინ იცის, რადგან მაშინ გარეთ არ გამოვდიოდი. როცა ცუდად გამოვიყურები, ცუდად ვარ, გარეთ არ გამოვდივარ და საზოგადოების წინაშე არ ვჩნდები. სანამ მარცხენა ლოყის პარალიზება დამემართებოდა, მანამდე მარჯვენა მხარე მიბუჟდებოდა. მეტყველებას ვეღარ ვახერხებდი, ფეხს მივათრევდი და ა.შ. ვერ იგებდნენ, რა მჭირდა. ეს ისეთი დაავადებაა, თუ ე.წ. ემერაი არ გადაიღე თავზე, არაფერი ჩანს... ასტიგმატიზმი დამეწყო, საშინლად დამაკლდა მხედველობა.
– კუჭ–ნაწლავზე რა გჭირთ, რატომ გაქვთ ოპერაცია გასაკეთებელი?
– ტვინის უბნები ხომ განაგებს გარკვეულ ორგანოებს. ტვინის რომელიღაც ზონა რომ ზიანდება, აღარ აღდგება, ნაწიბური რჩება და ის ორგანოც ზიანდება, რომელზეც ამ უბანს გავლენა აქვს. ჩაითრია ჩემი კუჭ–ნაწლავი, კუჭიც და ნაწლავებიც დაბლა მაქვს დაწეული. საშინელი მარყუჟებით, სპეციალური ბანდაჟებით დავდივარ. სასწრაფოდ მჭირდება ოპერაცია, რომ ამიწიონ და თავის ადგილზე დადონ. ჭამის დროს ისეთი შეგრძნება მაქვს, კუჭის თავში რომ ჩაარტყა ადამიანს და სპაზმი გამოიწვიო. ვიხრჩობი, ასთმურ შეტევასავით მემართება. საფრანგეთში გამომიკვლიეს და აღმოჩნდა, რომ ფილტვები არაფერ შუაშია და სასწრაფოდ მესაჭიროება კუჭ–ნაწლავის პლასტიკური ოპერაცია, რომელსაც თურქეთში აკეთებენ. ამის გარდა, საშინელი ალერგია, ჭინჭრის ციება მაქვს. რითაც თავის ტვინზე უნდა ვიმკურნალო, საშინლად მძიმე წამლებია. სანამ კუჭ–ნაწლავის პრობლემა არ მომიწესრიგდება, იმის გაკეთება შეუძლებელია. ალერგიული ფონისა და ამ პრობლემის გამო შეიძლება ისეთი შედეგი გამოიღოს, რომ...
ჯანდაცვის სამინისტრომ და თბილისის მერიამაც გამომიყო 10–10 ათასი ლარი, მაგრამ არც ის მინახავს თვალით. უარს კი არ მეუბნებიან გადარიცხვაზე, მაგრამ ხომ ხედავთ, კართან ძლივს მოვედი, რომ თქვენთვის გამეღო და თურმე ასეთ მდგომარეობაში მე უნდა ვირბინო წინ და უკან საბუთებით. რომელიმე წამლის ყიდვა რომ მჭირდება, სამინისტროს უნდა მივადგე, ფული გადამიხადეთ–მეთქი. მათხოვარი ხომ არ ვარ?! თურქეთში ვერ მივდივარ ოპერაციისთვის, გადმორიცხვას ველოდები. კლინიკაში მაინც გადარიცხონ, თუ არ უნდათ, რომ პირდაპირ ჩემს ანგარიშზე დასვან. შემპირდნენ, საფრანგეთის კლინიკაში გადავრიცხავთო, მაგრამ ჩემი ჯიბიდან რომ გადავიხადე, მერე თქვეს, გადახდილია და ჩვენ რატომღა უნდა ავანაზღაუროთო... თუ ვინმემ რამე მაჩუქა, დამისვან ანგარიშზე, რომ ჩემი მკურნალობისთვის გამოვიყენო! თეატრში, ოპერასა და ღამის კლუბებში ხომ არ დავდივარ, სამკურნალოდ მინდა! რომ შემეძლოს, კონცერტს გავმართავდი და არავისი არაფერი მინდოდა, მაგრამ ვერ ვმღერი.
– სიმღერაში აქამდეც გიშლიდათ ხელს თქვენი ავადმყოფობა?
– ბოლო წლებში ძალიან შემიშალა ხელი. ვერ ვსუნთქავდი და როგორ უნდა მემღერა? ბოლოს, ფილარმონიაში რომ გამოვედი, ვერ ვიმღერე. დექსამეტაზონი გავიკეთე კულისებში, რადგან ვეღარ ვსუნთქავდი. იმდენი მახველა, ძლივს გამომიყვანეს სცენაზე. ახლა კი ავრცელებენ ხმებს, მშვენივრად არის კვალიაშვილი, კარგად გამოიყურება და არაფერი სჭირსო. ცხოვრებაში ტყუილი არ მითქვამს! ახლა ამბობენ, რომ ამდენი თანხა, რაც ხალხმა გადმომირიცხა, არ მჭირდებოდა და ა.შ. როგორ არ რცხვენიათ, ვერ ვხვდები. ღმერთმა აშოროს ყველას, მაგრამ მაინცდამაინც საკუთარ თავზე უნდა გამოსცადონ, რომ მიხვდნენ, ეს რა არის?! რა ეკალი ვარ ამისთანა, რომ ამ ხალხს თვალში ვერჭობი?..
– რა იმედს გაძლევენ ექიმები, სიმღერას კვლავ შეძლებთ?
– ასე თუ მიშალეს ნერვები, რას შევძლებ?! წყნარი, მშვიდი ცხოვრება მჭირდება. თუ ყველაფერი კარგად წავიდა, სცენაზე დადგომა უნდა შევძლო, მაგრამ ამ მდგომარეობაში კარამდე ძლივს მივდივარ. საშინელ სისუსტეს ვგრძნობ. უცებ თავში საშინელი მოჭერის, გულისრევის შეგრძნებები მაქვს. თვალებიდან ვერ ვიყურები. ღმერთის, ჩემი შვილის და რამდენიმე მეგობრის გარდა აღარავისი მჯერა. ვინც ჩემი ძალიან ახლობელი მეგონა, სწორედ მათ მომაყენეს დიდი დარტყმები... პრემიერთან შეხვედრას ვითხოვ, რომ გავარკვიო, რა ხდება. თუ მირიცხავენ ხალხისგან ნაჩუქარ ფულს, გადმომირიცხონ, თუ არადა მითხრან, არ გაძლევთო.
– რამ გამოიწვია თქვენი დაავადება?
– ყველაფერს ნერვიულობა იწვევს. იმდენი ნერვიულობა გადავიტანე, რომ ეს შედეგი მივიღე. ყველას ვურჩევ, მუდმივად პოზიტიურ განწყობაზე იყვნენ, მადლობა უთხრან უფალს ყოველი დღისთვის და დილაობით სარკეში საკუთარ თავს გაუღიმონ.
– პირადი ცხოვრების გამოც ბევრი ინერვიულეთ?
– პირად ცხოვრებაზე არ ვნერვიულობ. კარიერის გამო გადავიტანე სტრესები. მომღერალი ვარ, ეს ენერგეტიკა ღმერთმა მომცა, არ შემიძენია. უცებ კი სადღაც დამბლოკეს, სადღაც სიმღერა ამიკრძალეს, ყველანაირი იმედი გამომაცალეს. ენერგეტიკა, რომელიც გარეთ უნდა გამომეშვა, ჩაგუბდა. ჩემს თავს ვასკდებოდი, ვტიროდი. ზოგჯერ იმის გამოც მიტირია, რომ სიმღერა მომნატრებია. ახლა კი ვეღარ ვმღერი... ათასი რაღაც მომიგონეს – მძიმე ხასიათი აქვს, ასეთი და ისეთია, არ გაეკაროთო. ეცადნენ, ჩემთვის, როგორც პიროვნებისთვის, ზიანი მოეყენებინათ და ეს გარკვეულ ეტაპზე შეძლეს კიდეც. თუმცა ორ საათში დამანახა ღმერთმა, როგორ ვუყვარვარ ყველას. მინდა, ყველას ვუთხრა: "მეც ძალიან მიყვარხართ!".
ეს ალბათ ჩემი გამოცდაა ღვთისთვის ჩასაბარებელი. ჩვენმა პატრიარქმა დამიბარა, დამლოცა. მკითხა, ხომ არ შეშინდიო. ვუპასუხე, არა–მეთქი. მაგას შემოვევლე! დამლოცა და დამილოცა ოჯახიც. თავისი ხელით მაპკურა ნაკურთხი წყალი და ზეთიც მაცხო.
– სცენაზე დგომა ალბათ ახლა უფრო გენატრებათ.
– ადრე სულ მენატრებოდა, ახლა – ხანდახან. ამ ქვეყანაში ნატვრაც გამიქრა. თუ ოპერაციის გაკეთება ვერ მოვახერხე, ალბათ საერთოდ წავალ საქართველოდან.
– სახლიდან აღარ გადიხართ?
– სულ სახლში ვარ და მხოლოდ ჩემს შვილიშვილთან ჩავდივარ. ჩემი პატარა სტიმულს მაძლევს. ძალიან საყვარელი და თბილი ბავშვია. ჩავეხუტები ხოლმე და მერე კარგად ვარ. მიხარია, რომ ჩემი მისია შევასრულე, მაგრამ მინდა, ცოტა ხანს კიდევ ვუყურო. თუმცა უხარისხო სიცოცხლე ნამდვილად არ მსურს. მამაჩემი ამბობდა, ღმერთო, ლოგინად ნუ ჩამაგდებ, ერთი "წკაპ" და მომკალიო. მართლაც ასე წავიდა. მეც იგივეს ვთხოვ ღმერთს – "წკაპ" და მორჩეს.
რუსუდან ადვაძე, ჟურნალი სარკე