პირველად მიდის თქვენი შვილი სკოლაში? როგორ შევაყვაროთ ბავშვს სწავლა?

ბავშვი რომ შეეჩვიოს სწავლის რეჟიმს და დაზარების გარეშე საშინაო დავალებების შესრულებას, აუცილებელია, სწავლის სიყვარული სკოლაში მისვლისთანავე ჩავუნერგოთ და ვაგრძნობინოთ ამ პროცესის აუცილებლობა.

პირველ რიგში, აუცილებელია ბავშვისთვის კომფორტული სამუშაო ადგილის შექმნა, რათა მეცადინეობის დროს არ გრძნობდეს არანაირ დისკომფორტს.

1. იმისთვის, რომ ბავშვი მოხერხებულად იჯდეს მაგიდასთან, არ ექმნებოდეს დისკომფორტი და არ იყოს ზურგში მოხრილი, აუცილებელია, საწერი მაგიდა ზუსტად შეესაბამებოდეს ბავშვის სიმაღლეს. ამის გამოთვლა შემდეგნაირად შეგიძლიათ: თუ მაგიდასთან მჯდომი ბავშვის იდაყვი მაგიდის ზედაპირიდან 2-3 სმ-ით დაბლაა, ე.ი. მაგიდა იდეალურადაა შერჩეული.

2. ბავშვი დასვით მაგიდასთან ისე, რომ მისი ზურგი სკამის საზურგეს ეხებოდეს, წინამხარი კი იდაყვამდე მაგიდაზე ედოს. გახსოვდეთ! არასწორი ჯდომა მთავარი მიზეზია ხერხემლის გამრუდებისა.

3. ყურადღება მიაქციეთ სინათლის წყაროს. აუცილებელია, რომ შუქი მაგიდის ცენტრს ან მარცხენა მხარეს ხვდებოდეს. ღამით მეცადინეობისას აუცილებლად დაუდგით მაგიდაზე მძლავრი განათების (30-40-ვატიანი) მაგიდის სანათი.

4. თვალყური ადევნეთ გარე ფაქტორებს, ბავშვს წიგნზე ყურადღება არ მოუდუნდეს. გათიშეთ ტელევიზორი, რადიო, მოაშორეთ გასართობი საშუალებები და ა.შ.
კომფორტული სამუშაო გარემოს შექმნის შემდეგ, ბავშვის ხასიათისა და მიდრეკილებების გათვალისწინებით, შეიმუშავეთ მეცადინეობის სწორი სტილი.

1. ნუ დასვამთ ბავშვს სამეცადინოდ, როგორც კი სკოლიდან დაბრუნდება. მიეცით საშუალება, დაისვენოს მინიმუმ სამი საათი მაინც, ითამაშოს, იმოძრაოს და რაც მთავარია, ისადილოს, რადგან ცარიელ კუჭზე იოლი დავალებაც კი საშინელებად მოეჩვენება.

2. თვალყური ადევნეთ, ბავშვმა ყოველთვის ერთსა და იმავე დროს იმეცადინოს, რათა ჩამოუყალიბდეს მეცადინეობის რეჟიმი.

3. მეცადინეობა დააწყებინეთ შედარებით რთული დავალებებით, მაგალითად, მათემატიკით, მშობლიური ენით, უცხო ენით და შემდეგ გადადით შედარებით იოლ და საინტერესო საგნებზე. რაც შეეხება ლექსებს, რომელთა შესწავლაც, უმრავლეს შემთხვევაში, ბავშვებს არ სიამოვნებთ, უმჯობესია ერთად შეისწავლოთ, რადგან ასე უფრო სახალისო და საინტერესო იქნება ბავშვისთვის.

4. დავალებებს შორის კარგია 10-წუთიანი შესვენებები და ნუ აიძულებთ 30 წუთზე მეტხანს შესვენების გარეშე მეცადინეობას.

5. თუ ბავშვს დავალებებიდან რომელიმეს შესრულება არ გამოსდის, ნუ ეტყვით დახმარებაზე უარს. ხოლო თუ შეატყობთ, რომ თქვენი ახსნის შემდეგაც ბავშვს დაბნეულობა და გაურკვევლობა ეტყობა, აუცილებლად დაანებებინეთ თავი და გადადით სხვა დავალებაზე, მას კი მოგვიანებით დაუბრუნდით.

6. თუ ბავშვი დამოუკიდებლად მეცადინეობს და ასრულებს დავალებებს, თქვენ კი მას მხოლოდ სამსახურიდან მოსვლის შემდეგ ამოწმებთ, ნუ შეეგებებით კითხვით, შეასრულა თუ არა დავალებები. ესაუბრეთ მას სხვადასხვა თემაზე. ჰკითხეთ, როგორ მიდის მისი საქმეები და ა.შ. რათა აგრძნობინოთ, რომ თქვენთვის თავად ბავშვია მნიშვნელოვანი და არა მისი საშინაო დავალება.

7. არასოდეს შეადაროთ ბავშვი სხვას! ნუ ეტყვით მას, რომ არ შეუძლია ამა თუ იმ დავალების შესრულება, რომ ის სუსტია და სხვა მასზე ძლიერია. პირიქით, დაუდექით მას მხარში და როცა შეატყობთ, რომ რაღაცას ვერ გებულობს, გაამხნევეთ, უთხარით, რომ თქვენ მისი გჯერათ და მას ყველაფერი გამოუვა.

8. მიაჩვიეთ ბავშვი, ძილის წინ თავად გაამზადოს მომდევნო დღისთვის სასკოლო ჩანთა და ჩაალაგოს ნივთები. ნუ გააკეთებთ ამას მის მაგივრად, რადგან თავიდანვე უნდა მიეჩვიოს იმას, რომ გაკვეთილები და მასთან დაკავშირებული ნებისმიერი საკითხი მთლიანად მისი პირადი საქმეა.