ჯულიანა ბარგ–ნარი: "მიშა მესხი ძალიან ტკბილი ადამიანია, მაგრამ მუშაობის დროს კონცენტრაცია აკლდა"
1 868 ნახვა
მოცეკვავე ჯულიანა ბარგ–ნარზე ვერ იტყვით, რომ პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები" პარტნიორებში არ უმართლებს, მაგრამ ფინალამდე რატომღაც ვერასოდეს მივიდა. ბოლო სეზონზე პარტნიორობას მსახიობ მიშა მესხს უწევდა, რომელმაც საკუთარი სურვილით და სკანდალური კომენტარებით პროექტი დატოვა. მასთან ერთად, ბუნებრივია, ჯულიანასაც მოუწია კონკურსთან დამშვიდობება. საქართველოში და მის საზღვრებგარეთ საუკეთესო პროფესიონალ მოცეკვავედ აღიარებული მარცხს ვერ ეგუება, მაგრამ ამაზე ნერვიულობისთვის არ სცალია. თავის მეწყვილე ოთო ფოლადაშვილთან ერთად საერთაშორისო კონკურსები აქვს მოსაგები.
ჯულიანას ერთი დიდი ოცნებაც აქვს, უნდა სამხატვრო განათლება მიიღოს და გამოფენები გააკეთოს, ამიტომაც სამედიცინო უნივერსიტეტში სწავლაზე დროებით უარი თქვა. ამ და სხვა საინტერესო ამბებზე თავისი ცხოვრებიდან ჯულიანა ბარგ–ნარი "სარკეს" უამბობს.
– ჯულიანა, ოთხი სეზონი იცეკვეთ პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები". რა შეგძინათ ამ კონკურსმა?
– ძალიან დიდი გამოცდილება მივიღე. სანამ ამ პროექტში ჩავებმებოდი, შებოჭილი ვიყავი, ახლა კი უფრო თავისუფალი გავხდი, რაც ძალიან მახარებს. ამ პროექტით გამიცნო საზოგადოების დიდმა ნაწილმა. ხალხისგან დიდ სიყვარულს ვგრძნობ, რაც ძალას მმატებს. ალბათ იცით, რომ მე და ოთო ფოლადაშვილი წყვილში ვცეკვავთ და გვყავს მოსწავლეები, რომლებსაც ცეკვას ვასწავლით. მას მერე, რაც ამ პროექტში ვართ, ჩვენთან ცეკვის შესასწავლად გაცილებით ბევრი ბავშვი მოდის, ვიდრე აქამდე. მიუხედავად იმისა, რომ მოსწავლეებთან მუშაობა დიდ შრომასთან არის დაკავშირებული, მათთან ურთიერთობის დროს იმდენ პოზიტივს ვიღებ, ყველაფერს გადაწონის.
– პატარებთან უფრო რთულია მუშაობა თუ ვარსკვლავ კონკურსანტებთან?
– როცა ბავშვს უხსნი, სხვანაირად ვითარდები. მთავარია სწორი მიდგომა, მეთოდიკა, ეს ყველაფერი კი ქალბატონმა ლარისა გაჩეჩილაძემ მასწავლა. რაც შეეხება კონკურსანტებს, ამ შემთხვევაშიც დიდი დრო და ენერგიაა საჭირო.
– შეჯიბრი თქვენთვის უცხო არ არის, მაგრამ საკონკურსო ცხოვრებას მაინც თავისი სირთულეები ახლავს.
– საკონკურსო ცხოვრება, რა თქმა უნდა, არ არის ადვილი, სხვა რამისთვის ერთი წუთიც არ მრჩება დრო. იცით, ეს პროექტი რატომ მომწონს? მრავალფეროვანია, ყოველ სეზონში მეწყვილედ გხვდება ახალი პიროვნება, ახალი ემოციები და სხვადასხვა ნომერზე მუშაობ. ეს ურთიერთობები ბევრს მაძლევს. ადამიანებს ყოველთვის ახლოს ვუშვებ, გულით და სულით მათთან ვარ. ვცდილობ, თითოეულში საუკეთესო თვისებები დავინახო.
პირველ სეზონზე ძალიან ცოტა ხანს ვიყავი პროექტში, მომღერალ აჩიკო მეფარიძესთან ერთად მხოლოდ ორ ტურში ვიცეკვე. მეორე სეზონზე კონკურსში მსახიობ ჯაბა კილაძეს გავუწიე მეწყვილეობა, 6 ტური ვიცეკვეთ ერთად. გიორგი ყიფშიძესთან ერთად ნახევარფინალში გავედი, მიშა მესხთან კი ოთხეულში მოვხვდი.
– შეგიძლიათ თქვენი ოთხივე პარტნიორი შეაფასოთ, ვის რა მინუსი და პლუსი ჰქონდა?
– აჩიკო მეფარიძესთან პრობლემა ასაკობრივი სხვაობა იყო. შვილივით მექცეოდა, მისგან დიდ სითბოს და სიყვარულს ვგრძნობდი. ბავშვობაში მის სიმღერებს ხშირად ვუსმენდი და გული დამწყდა, რომ დიდხანს ვერ შევძელით ერთად ცეკვა. ერთმანეთს დღემდე დიდი სიყვარულით მოვიკითხავთ ხოლმე.
შემდეგი იყო მსახიობი ჯაბა კილაძე. ეს ადამიანი ძალიან ორიგინალური, უცხო ხილივით იყო. თავიდან ვერ ვუგებდი, ვერ ვხვდებოდი, რა უნდოდა. ვხედავდი, რომ პროექტში მხოლოდ გასართობად იყო მოსული და არასერიოზულად უყურებდა ამ საქმეს. ჩემთვის ცეკვა ყველაფერია, ამიტომ ვერავისგან ვიტან "ხალტურას". ჯაბას უპასუხისმგებლობას ვერ ვპატიობდი. როცა ტანგოს ტური მოვიდა, ჯაბამ ნიკო გომელაურის სიმღერა აარჩია და ამ ნომერს დიდი პასუხისმგებლობით მოეკიდა. მაშინ დავინახე მასში, რომ ცეკვა შეეძლო. იმ წუთიდან სხვანაირი ურთიერთობა ჩამოგვიყალიბდა. შემდეგი გვქონდა ჯაივისა და აჭარულის ძალიან კარგი ტურები, მაგრამ...
მესამე ტურში მსახიობ გიორგი ყიფშიძესთან პირველივე შეხვედრიდან მივხვდი, რომ თავისი საქმის პროფესიონალი იყო, მოგების ჟინი ჰქონდა და იმ ეტაპზე ცეკვა იყო მისი მთავარი მიზანი. მასთან მუშაობა არ გამჭირვებია, საინტერესო პიროვნებაა, ბევრი იდეით დატვირთული. მაგალითად, თუ გაიგებდა, "ჩაჩაჩას" ტური იყო, მთელი ღამე "იუთუბიში" უყურებდა ამ ცეკვას. გიორგის რომ ვეცეკვებოდი, არ მქონდა განცდა, რომ დამწყები იყო. გასაკვირია, რომ მას არასოდეს უცეკვია.
რაც შეეხება მსახიობ მიშა მესხს, ის ძალიან ტკბილი ადამიანია, მაგრამ მუშაობის დროს კონცენტრაცია აკლდა. ბოლომდე იხარჯებოდა და როცა რაღაც არ გამოსდიოდა, საკუთარ თავზე ბავშვივით ბრაზდებოდა. ვიცი, რატომაც უყვარს მიშა ხალხს – ის გულწრფელია. მიშას კარგი პლასტიკა და გარეგნობა აქვს. პუნქტუალურია, რეპეტიციას არ აცდენდა, მაგრამ სანამ ცეკვას დავიწყებდით, გახურება სჭირდებოდა. პროექტში გვყავდა კარგი ექიმი და მიშას ყოველდღე უკეთებდა ერთსაათიან მასაჟს, შემდეგ მიშა იწყებდა მორბენალ ბილიკზე სირბილს და მერე ვიწყებდით რეპეტიციას.
– თქვენთვის ადვილია ქართული ცეკვის ილეთების შესწავლა?
– არ მირთულდება, მთავარია შინაგანი გრძნობა, შემართება და ყველაფერი გამოგივა. მარტო ხელის გაშლა არ ნიშნავს ცეკვას, მთავარია, მისი სიყვარული სულში და გულში გქონდეს გამჯდარი. ქართველი არ ვარ, მაგრამ საქართველოში გავიზარდე და ქართულ მუსიკას რომ ვუსმენ და ცეკვას ვუყურებ, ტანში მბურძგლავს. ამიტომაც ქართული ტური განსაკუთრებულად კარგი გამომდის ხოლმე.
– როგორია თქვენი ცხოვრება სცენის მიღმა, მაშინ, როცა საქმისგან ისვენებთ?
– ცეკვა არის ჩემი ცხოვრება, ჰობი, ინტერესი. მე და ოთოს წინ ძალიან მნიშვნელოვანი კონკურსი გვაქვს და ყოველდღე ვვარჯიშობთ გვიან ღამემდე. 6 ივლისს ბათუმში გავემგზავრებით საერთაშორისო კონკურსზე. ღამის პირველ საათზე რომ დაამთავრებ ცეკვას, სხვა რაღა უნდა გააკეთო? ვბრუნდები შინ, თავს ვიწესრიგებ და ვიძინებ. დილა თენდება და ისევ ცეკვას ვიწყებ.
– პირადი ცხოვრებისთვის ვერ იცლით? ამბობენ, რომ შეყვარებული ხართ.
– ერთ–ერთმა ჟურნალისტმა დამისვა კითხვა, შენს პირად ცხოვრებაში რა ხდებაო, რაზეც ვუპასუხე, რომ პირად ცხოვრებაზე საჯაროდ საუბარს არ ვაპირებდი. ჩამეძია და ამიტომ ვუთხარი, 22 წლის ვარ და სიმპათიები მაქვს–მეთქი. მერე გამოვიდა სტატია სათაურით, ჯულიანა ბარგ–ნარი შეყვარებულიაო. ასე რომ, თქვენც გიმეორებთ, მაქვს სიმპათიები, მაგრამ არ მიყვარს ამ თემის გასაჯაროება. ოჯახის შექმნაზე კი ლაპარაკი ზედმეტია.
– როგორც ვიცი, სწავლობთ. რა პროფესიას ეუფლებით?
– სამედიცინო უნივერსიტეტში სტომატოლოგიურზე ვსწავლობ, მაგრამ ახლა აკადემიური ავიღე, რადგან მივხვდი, რომ ეს საქმე ჩემგან შორს არის. მიყვარს ხატვა და მინდა, ამ განხრით ვისწავლო, გამოფენაც გავაკეთო. ვნახოთ, რა იქნება.
– პოპულარობამ შეგცვალათ?
– როგორიც ვიყავი, ახლაც ისეთი ვარ. უბრალოდ, ძალიან სასიამოვნოა ადამიანების ყურადღება, მხარდაჭერა. ვცდილობ, პოპულარობამ არ დამაკომპლექსოს და ისეთად დავრჩე, როგორიც ვარ.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე
ჯულიანას ერთი დიდი ოცნებაც აქვს, უნდა სამხატვრო განათლება მიიღოს და გამოფენები გააკეთოს, ამიტომაც სამედიცინო უნივერსიტეტში სწავლაზე დროებით უარი თქვა. ამ და სხვა საინტერესო ამბებზე თავისი ცხოვრებიდან ჯულიანა ბარგ–ნარი "სარკეს" უამბობს.
– ჯულიანა, ოთხი სეზონი იცეკვეთ პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები". რა შეგძინათ ამ კონკურსმა?
– ძალიან დიდი გამოცდილება მივიღე. სანამ ამ პროექტში ჩავებმებოდი, შებოჭილი ვიყავი, ახლა კი უფრო თავისუფალი გავხდი, რაც ძალიან მახარებს. ამ პროექტით გამიცნო საზოგადოების დიდმა ნაწილმა. ხალხისგან დიდ სიყვარულს ვგრძნობ, რაც ძალას მმატებს. ალბათ იცით, რომ მე და ოთო ფოლადაშვილი წყვილში ვცეკვავთ და გვყავს მოსწავლეები, რომლებსაც ცეკვას ვასწავლით. მას მერე, რაც ამ პროექტში ვართ, ჩვენთან ცეკვის შესასწავლად გაცილებით ბევრი ბავშვი მოდის, ვიდრე აქამდე. მიუხედავად იმისა, რომ მოსწავლეებთან მუშაობა დიდ შრომასთან არის დაკავშირებული, მათთან ურთიერთობის დროს იმდენ პოზიტივს ვიღებ, ყველაფერს გადაწონის.
– პატარებთან უფრო რთულია მუშაობა თუ ვარსკვლავ კონკურსანტებთან?
– როცა ბავშვს უხსნი, სხვანაირად ვითარდები. მთავარია სწორი მიდგომა, მეთოდიკა, ეს ყველაფერი კი ქალბატონმა ლარისა გაჩეჩილაძემ მასწავლა. რაც შეეხება კონკურსანტებს, ამ შემთხვევაშიც დიდი დრო და ენერგიაა საჭირო.
– შეჯიბრი თქვენთვის უცხო არ არის, მაგრამ საკონკურსო ცხოვრებას მაინც თავისი სირთულეები ახლავს.
– საკონკურსო ცხოვრება, რა თქმა უნდა, არ არის ადვილი, სხვა რამისთვის ერთი წუთიც არ მრჩება დრო. იცით, ეს პროექტი რატომ მომწონს? მრავალფეროვანია, ყოველ სეზონში მეწყვილედ გხვდება ახალი პიროვნება, ახალი ემოციები და სხვადასხვა ნომერზე მუშაობ. ეს ურთიერთობები ბევრს მაძლევს. ადამიანებს ყოველთვის ახლოს ვუშვებ, გულით და სულით მათთან ვარ. ვცდილობ, თითოეულში საუკეთესო თვისებები დავინახო.
პირველ სეზონზე ძალიან ცოტა ხანს ვიყავი პროექტში, მომღერალ აჩიკო მეფარიძესთან ერთად მხოლოდ ორ ტურში ვიცეკვე. მეორე სეზონზე კონკურსში მსახიობ ჯაბა კილაძეს გავუწიე მეწყვილეობა, 6 ტური ვიცეკვეთ ერთად. გიორგი ყიფშიძესთან ერთად ნახევარფინალში გავედი, მიშა მესხთან კი ოთხეულში მოვხვდი.
– შეგიძლიათ თქვენი ოთხივე პარტნიორი შეაფასოთ, ვის რა მინუსი და პლუსი ჰქონდა?
– აჩიკო მეფარიძესთან პრობლემა ასაკობრივი სხვაობა იყო. შვილივით მექცეოდა, მისგან დიდ სითბოს და სიყვარულს ვგრძნობდი. ბავშვობაში მის სიმღერებს ხშირად ვუსმენდი და გული დამწყდა, რომ დიდხანს ვერ შევძელით ერთად ცეკვა. ერთმანეთს დღემდე დიდი სიყვარულით მოვიკითხავთ ხოლმე.
შემდეგი იყო მსახიობი ჯაბა კილაძე. ეს ადამიანი ძალიან ორიგინალური, უცხო ხილივით იყო. თავიდან ვერ ვუგებდი, ვერ ვხვდებოდი, რა უნდოდა. ვხედავდი, რომ პროექტში მხოლოდ გასართობად იყო მოსული და არასერიოზულად უყურებდა ამ საქმეს. ჩემთვის ცეკვა ყველაფერია, ამიტომ ვერავისგან ვიტან "ხალტურას". ჯაბას უპასუხისმგებლობას ვერ ვპატიობდი. როცა ტანგოს ტური მოვიდა, ჯაბამ ნიკო გომელაურის სიმღერა აარჩია და ამ ნომერს დიდი პასუხისმგებლობით მოეკიდა. მაშინ დავინახე მასში, რომ ცეკვა შეეძლო. იმ წუთიდან სხვანაირი ურთიერთობა ჩამოგვიყალიბდა. შემდეგი გვქონდა ჯაივისა და აჭარულის ძალიან კარგი ტურები, მაგრამ...
მესამე ტურში მსახიობ გიორგი ყიფშიძესთან პირველივე შეხვედრიდან მივხვდი, რომ თავისი საქმის პროფესიონალი იყო, მოგების ჟინი ჰქონდა და იმ ეტაპზე ცეკვა იყო მისი მთავარი მიზანი. მასთან მუშაობა არ გამჭირვებია, საინტერესო პიროვნებაა, ბევრი იდეით დატვირთული. მაგალითად, თუ გაიგებდა, "ჩაჩაჩას" ტური იყო, მთელი ღამე "იუთუბიში" უყურებდა ამ ცეკვას. გიორგის რომ ვეცეკვებოდი, არ მქონდა განცდა, რომ დამწყები იყო. გასაკვირია, რომ მას არასოდეს უცეკვია.
რაც შეეხება მსახიობ მიშა მესხს, ის ძალიან ტკბილი ადამიანია, მაგრამ მუშაობის დროს კონცენტრაცია აკლდა. ბოლომდე იხარჯებოდა და როცა რაღაც არ გამოსდიოდა, საკუთარ თავზე ბავშვივით ბრაზდებოდა. ვიცი, რატომაც უყვარს მიშა ხალხს – ის გულწრფელია. მიშას კარგი პლასტიკა და გარეგნობა აქვს. პუნქტუალურია, რეპეტიციას არ აცდენდა, მაგრამ სანამ ცეკვას დავიწყებდით, გახურება სჭირდებოდა. პროექტში გვყავდა კარგი ექიმი და მიშას ყოველდღე უკეთებდა ერთსაათიან მასაჟს, შემდეგ მიშა იწყებდა მორბენალ ბილიკზე სირბილს და მერე ვიწყებდით რეპეტიციას.
– თქვენთვის ადვილია ქართული ცეკვის ილეთების შესწავლა?
– არ მირთულდება, მთავარია შინაგანი გრძნობა, შემართება და ყველაფერი გამოგივა. მარტო ხელის გაშლა არ ნიშნავს ცეკვას, მთავარია, მისი სიყვარული სულში და გულში გქონდეს გამჯდარი. ქართველი არ ვარ, მაგრამ საქართველოში გავიზარდე და ქართულ მუსიკას რომ ვუსმენ და ცეკვას ვუყურებ, ტანში მბურძგლავს. ამიტომაც ქართული ტური განსაკუთრებულად კარგი გამომდის ხოლმე.
– როგორია თქვენი ცხოვრება სცენის მიღმა, მაშინ, როცა საქმისგან ისვენებთ?
– ცეკვა არის ჩემი ცხოვრება, ჰობი, ინტერესი. მე და ოთოს წინ ძალიან მნიშვნელოვანი კონკურსი გვაქვს და ყოველდღე ვვარჯიშობთ გვიან ღამემდე. 6 ივლისს ბათუმში გავემგზავრებით საერთაშორისო კონკურსზე. ღამის პირველ საათზე რომ დაამთავრებ ცეკვას, სხვა რაღა უნდა გააკეთო? ვბრუნდები შინ, თავს ვიწესრიგებ და ვიძინებ. დილა თენდება და ისევ ცეკვას ვიწყებ.
– პირადი ცხოვრებისთვის ვერ იცლით? ამბობენ, რომ შეყვარებული ხართ.
– ერთ–ერთმა ჟურნალისტმა დამისვა კითხვა, შენს პირად ცხოვრებაში რა ხდებაო, რაზეც ვუპასუხე, რომ პირად ცხოვრებაზე საჯაროდ საუბარს არ ვაპირებდი. ჩამეძია და ამიტომ ვუთხარი, 22 წლის ვარ და სიმპათიები მაქვს–მეთქი. მერე გამოვიდა სტატია სათაურით, ჯულიანა ბარგ–ნარი შეყვარებულიაო. ასე რომ, თქვენც გიმეორებთ, მაქვს სიმპათიები, მაგრამ არ მიყვარს ამ თემის გასაჯაროება. ოჯახის შექმნაზე კი ლაპარაკი ზედმეტია.
– როგორც ვიცი, სწავლობთ. რა პროფესიას ეუფლებით?
– სამედიცინო უნივერსიტეტში სტომატოლოგიურზე ვსწავლობ, მაგრამ ახლა აკადემიური ავიღე, რადგან მივხვდი, რომ ეს საქმე ჩემგან შორს არის. მიყვარს ხატვა და მინდა, ამ განხრით ვისწავლო, გამოფენაც გავაკეთო. ვნახოთ, რა იქნება.
– პოპულარობამ შეგცვალათ?
– როგორიც ვიყავი, ახლაც ისეთი ვარ. უბრალოდ, ძალიან სასიამოვნოა ადამიანების ყურადღება, მხარდაჭერა. ვცდილობ, პოპულარობამ არ დამაკომპლექსოს და ისეთად დავრჩე, როგორიც ვარ.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე
