ეკა დემეტრაძე: "ნატაშკა არ არის მსუბუქი ყოფაქცევის ქალი!"
2 549 ნახვა
მსახიობ ეკა დემეტრაძეს მტკიცე გადაწყვეტილება, რომ არ გათხოვდებოდა, მისმა კოლეგამ, გიორგი ბოჭორიძემ შეაცვლევინა. მათ უკვე 5 წლის ბიჭუნა ჰყავთ – თომა. მათი ოჯახი მაინც არ არის სტანდარტული. საოჯახო საქმეებს და ბავშვის მოვლას თანასწორად ინაწილებენ და არა – სქესობრივი განსხვავებით. მათ ურთიერთობაში არ ყოფილა ეჭვიანობა, კრიზისები, ერთმანეთს ყველაფერში უგებენ.
მათ სამუშაოც აერთიანებთ – სერიალი "ჩემი ცოლის დაქალები", სადაც გიორგი ეჭვიანი და შეუგნებელი ქმრის როლს თამაშობს, ეკა – ქალს, რომელიც ოჯახური ძალადობის მსხვერპლია. მსახიობი ქალი თავის ეკრანულ პერსონაჟზე ბევრს ფიქრობს, მისი თამაშის დროს დიდ პასუხისმგებლობას გრძნობს, რადგან იცის, რომ ნატაშკას ბედს ბევრი ქალი იზიარებს. ეკას გულში იმედი აქვს, რომ ამ გმირის ცხოვრება საბოლოოდ კეთილად წარიმართება, რაც მსგავსი ხვედრის მქონე ქალებს სტიმულს მისცემს და გაამხნევებს. ეს სურვილი მან "სარკესთან" გამოთქვა.
– ეკა, თქვენ თამაშობთ გმირს, რომელშიც ძალიან ბევრმა ქალმა შეიძლება საკუთარი თავი ამოიცნოს. ნატაშკას პერსონაჟზე მუშაობისას ალბათ იმ მაყურებელზეც ფიქრობთ, ვინც მას განსაკუთრებით გულშემატკივრობს.
– დიახ, ასეა, ამიტომ ამ როლზე მუშაობისას იმდენად დიდ პასუხისმგებლობას ვგრძნობ, რომ ზოგჯერ მეშინია კიდეც. მომეცა შანსი, ძალიან საინტერესო პერსონაჟი მეთამაშა თავისი ბევრი ტკივილითა და განცდით. სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში ძალადობის პრობლემა სერიოზულად დგას, თანაც იმის ნაცვლად, რომ კლებისკენ წავიდეს, რატომღაც ბოლო დროს პირიქით მატულობს. შეიძლება ეს იმიტომ ხდება, რომ ცხოვრება წინ მიდის, ქალებს მეტი მოთხოვნა უჩნდებათ, რასაც ქართველი მამაკაცები ვერ ეგუებიან. მომეცა შანსი, ძალიან საინტერესო პერსონაჟი მეთამაშა თავისი ბევრი ტკივილითა და განცდით. ასეთი პერსონაჟი არასოდეს მითამაშია არც თეატრში და არც სხვა პროექტებში.
ამ სერიალში ისეთ თემებთან მომიწია შეხება, რაც რეალურ ცხოვრებაში არასოდეს მქონია, ძალადობას ვგულისხმობ. ღმერთმა დამიფაროს, ჩემს ოჯახში მსგავსი რაღაც მოხდეს!
– ნატაშკა თავიდან თავს ვერ იცავდა, ახლა გაძლიერდა...
– მე, როგორც ეკა, ვამბობ, რომ ნატაშკა საკმარის სიძლიერეს ვერ ავლენს და ამაზე ვბრაზდები ხოლმე. ჩვენს ქვეყანაში ძალიან ბევრია ნატაშკასნაირი სუსტი ფსიქიკის ქალი, რაც მათი აღზრდის, მენტალობის ბრალია. ნატაშკაც ისეა აღზრდილი, ქვეცნობიერად თვლის, რომ ოჯახში ქმრის ძალადობა მისაღებია. მოკლედ, არ მგონია, რომ ნატაშკა გაძლიერდა, უბრალოდ, ისეთ ჩიხში შევიდა, სხვა გამოსავალი აღარ ჰქონდა, სხვანაირად ვერ მოიქცეოდა.
– თუმცა მედალს მეორე მხარეც აქვს, ნატაშკამ პატიმარი ქმრის გვერდით საყვარელი გაიჩინა. ამ საქციელს ამართლებთ?
– ღალატი და საყვარლის გაჩენა არ არის კარგი საქციელი, მაგრამ არ მიყვარს, როცა ასე აფასებენ – მე ამას არასოდეს გავაკეთებო. არავინ იცის, ვინ როდის რას იზამს. ჯობია, ერთი ურთიერთობა დაამთავრო, წერტილი დაუსვა და შემდეგ ახალი ურთიერთობა წამოიწყო, მაგრამ ცხოვრებაში ასე ადვილად არაფერი ხდება. ისე იხლართები ქსელებში, რომ აზრზეც ვერ მოდიხარ, მით უმეტეს, მაშინ, როცა საქმე სიყვარულს ეხება. ასეთი რამ სწორედ ნატაშკასნაირ სუსტ ქალებს ემართებათ. მან წლები ტანჯვაში გაატარა, უეცრად კი მის ცხოვრებაში გამოჩნდა ადამიანი, რომელიც ასაკით მასზე პატარაა, სხვა ენერგია აქვს, ყურადღებიანია, არ ძალადობს მასზე და ქალი ხვდება, რომ შეუძლია სხვანაირად იცხოვროს. ძალადობის მსხვერპლი ქალების პრობლემა არის ის, რომ თვითშეფასების უნარი არ აქვთ. ჰგონიათ, რომ არაფერს წარმოადგენენ.
– მგონი, თქვენს გმირს ზედმეტად ამართლებთ.
– უბრალოდ მესმის მისი. ამ შეკითხვაზე "ვიჭედები" ხოლმე, როგორ შეიძლება ღალატი გავამართლო. როცა ვფიქრობ, რომ შეიძლება ქმარმა მიღალატოს... რანაირად შეიძლება მისი საქციელი გავამართლო?! ღალატის გამართლება არ შეიძლება, მაგრამ რეალურად ნატაშკასა და მისი ქმრის ურთიერთობა დიდი ხნის დასრულებულია ან შეიძლება არც დაწყებულა. მიმაჩნია, რომ წლების წინ ოფიციალურად უნდა განქორწინებულიყვნენ. ნატაშკას ადგილზე მე უფრო ადრე დაველაპარაკებოდი შვილებს. აჯობებდა, ისე მოქცეულიყო, როგორც თინას პერსონაჟი მოიქცეოდა ამ კონკრეტულ სიტუაციაში, მაგრამ, თინასგან განსხვავებით, ის სუსტია.
– საზოგადოება მაინცდამაინც არ უთანაგრძნობს ნატაშკას, მას მსუბუქი ყოფაქცევის ქალსაც უწოდებენ...
– მსუბუქი ყოფაქცევის ქალია ის, ვინც სექსუალურ ურთიერთობაში ფულს იღებს ან ბევრი პარტნიორი მამაკაცი ჰყავს, ნატაშკა კი არ არის ასეთი. მგონია, რომ ასეთი შეფასება აგრესიის შედეგია, საზოგადოების მცდარი შეხედულებაა. ნებისმიერ ადამიანს სჭირდება გამოცდილება. კაცს თუ სჭირდება გამოცდილება, ქალს რატომ არ სჭირდება?! ამ სამყაროში როგორც კაცს აქვს წარმატების, თვითრეალიზების უნარი, ასე აქვს ქალსაც.
– ბოლოს და ბოლოს ნატაშკა იპოვის ბედნიერებას?
– იცით, ეგ მეც როგორ მაინტერესებს? თუ სცენარისტი ქეთი დევდარიანი ამას გეტყვით, პასუხი მეც გამაგებინეთ. ძალიან საინტერესოა, როგორ განვითარდება ამ გმირის ცხოვრება, რადგან, როგორც ვთქვით, რეალურ ცხოვრებაშიც არსებობენ მსგავსი ისტორიების მქონე ქალები. ისინი ამ სერიალს უყურებენ და მათთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ნატაშკას ბედი. ჩემი აზრით, მისი ცხოვრება ცუდად არ უნდა დასრულდეს, რომ მისნაირი ქალებისთვის ეს სტიმული იყოს.
– თქვენი რეალური ოჯახური ცხოვრება როგორია?
– ჩემი და გიორგის ურთიერთობა რადიკალურად განსხვავდება ნატაშკას და პაატას ცოლქმრობისგან და ნატაშკა–სანდრექსას ურთიერთობისგანაც. რაც დრო გადის, უფრო დიდი მეგობრები ვხდებით. რა თქმა უნდა, პრობლემები ხშირად გვქონია, ყოველდღიურობაში რაღაცეები ირევა და რაღაცეები უკანა პლანზე გადადის, მაგრამ ვცდილობთ, შევინარჩუნოთ ის, რაც ყველაზე მთავარია – სიყვარული. ჩვენ, პირველ რიგში, მეგობრები ვართ, ახლა კი ხშირად ვხუმრობთ ხოლმე, რომ კარგი თანამშრომლებიც ვართ, ოღონდ არა – პროფესიული თვალსაზრისით, პირად ურთიერთობებში. მაქსიმალურად ვცდილობთ, ერთმანეთს ხელი შევუწყოთ.
– როგორი მშობლები ხართ?
– ჩვენი შვილი, თომა, 5 წლის არის. ძალიან რთულია, სერიალის პარალელურად შვილს საკმარისი დრო დაუთმო. ჩვენ მარტო ვცხოვრობთ, ამიტომ თომას გაზრდაში ჩართულები არიან ჩვენი ოჯახის წევრები, მეგობრები, მეზობლები. ძალიან ვწვალობთ. ხშირად მიფიქრია, როგორი დედა ვარ, რადგან დღის უმეტეს ნაწილს შვილთან ერთად არ ვატარებ. ვხედავ, რომ თომა ამ ყველაფერს განიცდის.
არც ის მგონია, კარგი დედა იმას ნიშნავდეს, რომ მთელი ცხოვრება შვილს მიუძღვნა, უფრო სწორად, ეს ისედაც ასეა, მაგრამ აუცილებელია, ქალს თავისი სამსახური, შემოსავლის წყარო ჰქონდეს. ვცდილობ, თომასთან გულწრფელი ვიყო, არასოდეს ვატყუებ, ვეუბნები, რომ ვარ გადაღებაზე, ვმუშაობ. როცა მეკითხება, რატომ მუშაობო, ვუხსნი, რატომაც ვმუშაობ. მგონია, რომ კარგი მშობელი ნიშნავს, მაქსიმალურად გულწრფელი იყო შვილთან ურთიერთობაში.
მქონია პერიოდები, როდესაც უსაქმოდ ვყოფილვარ. ასეთ დროს საერთოდ არაფერი გამომდის, არაფერი მიხარია, არაფრის სტიმული მაქვს, უფრო ნაკლებ საქმეს ვაკეთებ სახლშიც. ჩემი ასეთი მდგომარეობა კი ბავშვზეც ცუდად აისახება. როდესაც აქტიურად ვიხარჯები, მეტი სტიმული მაქვს.
– თქვენ და თქვენი ქმარი ერთ სერიალში თამაშობთ. ეს გიადვილებთ მუშაობას?
– ერთად რომ ვმუშაობთ, ეს არ იგრძნობა, რადგან ჩვენი სცენები ერთმანეთს არ კვეთს. ამას წინათ შესვენებაზე შემთხვევით შევხვდით ერთმანეთს ბუფეტში და ძალიან გაგვიკვირდა. რამდენადაც ვქომაგობთ ერთმანეთს, იმდენად კრიტიკულებიც ვართ. გიორგის პერსონაჟი, ზაზა, ცუდი ქმარია. ჩემი ნამდვილი ქმარი კი მისგან აბსოლუტურად განსხვავდება, გიორგისაც არ მოსწონს ზაზა.
– გიორგი თქვენი სცენების გადაღებას არ ესწრება ხოლმე?
– ზოგჯერ. ნატაშკას ქმრის ძმაკაცს, ზვიადს, დათო ხახიძე თამაშობს. მე და დათოს ერთად გვქონდა სცენა გადასაღები და ამ დროს მოვიდა გიორგი. მანამდე ის და დათო ერთმანეთს არ იცნობდნენ. გიორგი მიუტრიალდა დათოს და უთხრა, რომ გიყურებ, მართლა მეშინია, მგონია, მომიტრიალდები და მეტყვი, ეეე, ბიჭო, ამ გოგოს არ გაეკაროო.
– აქვე გკითხავთ ზვიადის გმირზე. ისე ჩანს, რომ ნატაშკა ფარულად უყვარს...
– კარგია, თუ ასეთი განცდა გაქვთ. სცენარში კი ამაზე არ არის ხაზი გასმული. საინტერესოა ეს კითხვის ნიშანი, რომელსაც ბოლომდე ვერ სცემ პასუხს.
– თქვენს ოჯახში გენდერული თანასწორობა დაცულია?
– არასოდეს განგვიხილავს ასე საკითხი, რომ რომელიმეს მეტი ან ნაკლები უფლება გვქონდეს. ყოფითი თუ ფინანსური პრობლემების გამო ადამიანებს ფსიქიკა უზიანდებათ და მერე ერთმანეთს ახსენებენ, ვის რა როლი და ფუნქცია აქვს, რაც არასწორია, რადგან საბოლოოდ ეს ურთიერთობის დანგრევით სრულდება.
მე რომ გავთხოვდი, ჩემი ოჯახის წევრები, მეგობრები გაოგნებულები იყვნენ. არავინ ელოდა, რომ ამ ნაბიჯს გადავდგამდი. გათხოვების სასტიკი წინააღმდეგი ვიყავი, რადგან არ მინდოდა, ტიპური ოჯახი მქონოდა – ქმარი ოჯახში შემომტანი ყოფილიყო და ქალი დიასახლისი. მე და გიორგიმ ეს სტერეოტიპი დავამსხვრიეთ. არის პერიოდები, როდესაც მე ვარ ძალიან დაკავებული და ამ დროს გიორგი უვლის შვილს, აკეთებს საჭმელს, მაგრამ არის პერიოდები, როდესაც პირიქით ხდება და ამ დროს მე ვაკეთებ ოჯახის საქმეებს. ისეც ყოფილა, რომ გიორგიზე მეტი შემოსავალი მე მქონია ან პირიქით, ამიტომ ასეთ რაღაცეებზე ლაპარაკი ან კამათი უაზრობაა.
– ცოლ–ქმარს ერთფეროვანი ცხოვრებისგან თავის დაღწევაც სჭირდებათ. თქვენ გრჩებათ დრო დასვენების, განმარტოებისთვის?
– განტვირთვისთვის დრო ძალიან იშვიათად გვრჩება, დასვენებას იშვიათად ვახერხებთ. მე და გიორგი ერთმანეთის ნაკლებობას ძალიან განვიცდით. თუ თავისუფალი დრო გვაქვს, ორივე ვცდილობთ, შვილს დავუთმოთ, მერე კი ერთმანეთისთვის ნაკლებად ვიცლით.
გიორგის არ აქვს პრობლემა იმაზე, რომ, ვთქვათ, კლუბში მის გარეშე წავიდე. მიუხედავად იმისა, რომ კლუბური ცხოვრება არ მიყვარს, ამას წინათ იქ დილის 7 საათამდე შემოვრჩი. გიორგიმ დილით თომა საბავშვო ბაღში წაიყვანა, მერე მინერალური წყალი მომიტანა. ჩვენს ოჯახში ასეთი რამ მოსულა. 6 წელია ცოლ–ქმარი ვართ, გვიყვარს, ვაფასებთ და პატივს ვცემთ ერთმანეთს და ერთმანეთის საქმეს. ორი ადამიანის ურთიერთობაში მთავარი ეს არის.
– თქვენს ურთიერთობაში არ ყოფილა ეჭვიანობა, შეზღუდვები...
– აკრძალვები და ეჭვიანობა ჩვენს ურთიერთობაში არ არსებობს. მე ცოტათი ეჭვიანობასაც ვერ ავიტანდი, რადგან მე არ ვარ ეჭვიანი. როგორც გითხარით, ზაზა და გიორგი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავდებიან. ზაზა ეჭვიანია, გიორგი – არა, ზაზა სვამს, გიორგი – არა. მათ მხოლოდ ერთი რამ აქვთ საერთო – ფეხბურთის სიყვარული. გიორგი დადებითი პიროვნებაა. ჩვენი ურთიერთობა შედგა და იმედია, წლების მერეც არ გაფუჭდება.
– მეორე შვილის გაჩენაზე არ ფიქრობთ?
– 23 წლის ვიყავი, დედა რომ გავხდი. პირველი შვილის გაჩენა ყოველთვის ადვილია, მაგრამ ახლა არც მორალურად და არც ფიზიკურად მზად არ ვარ მეორე შვილის გასაჩენად. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მეტი შვილის ყოლას არ მოვინდომებ. მეორესაც გავაჩენ და მესამესაც, უბრალოდ, როგორც გითხარით, ახლა ამისთვის მზად არ ვარ.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე
მათ სამუშაოც აერთიანებთ – სერიალი "ჩემი ცოლის დაქალები", სადაც გიორგი ეჭვიანი და შეუგნებელი ქმრის როლს თამაშობს, ეკა – ქალს, რომელიც ოჯახური ძალადობის მსხვერპლია. მსახიობი ქალი თავის ეკრანულ პერსონაჟზე ბევრს ფიქრობს, მისი თამაშის დროს დიდ პასუხისმგებლობას გრძნობს, რადგან იცის, რომ ნატაშკას ბედს ბევრი ქალი იზიარებს. ეკას გულში იმედი აქვს, რომ ამ გმირის ცხოვრება საბოლოოდ კეთილად წარიმართება, რაც მსგავსი ხვედრის მქონე ქალებს სტიმულს მისცემს და გაამხნევებს. ეს სურვილი მან "სარკესთან" გამოთქვა.
– ეკა, თქვენ თამაშობთ გმირს, რომელშიც ძალიან ბევრმა ქალმა შეიძლება საკუთარი თავი ამოიცნოს. ნატაშკას პერსონაჟზე მუშაობისას ალბათ იმ მაყურებელზეც ფიქრობთ, ვინც მას განსაკუთრებით გულშემატკივრობს.
– დიახ, ასეა, ამიტომ ამ როლზე მუშაობისას იმდენად დიდ პასუხისმგებლობას ვგრძნობ, რომ ზოგჯერ მეშინია კიდეც. მომეცა შანსი, ძალიან საინტერესო პერსონაჟი მეთამაშა თავისი ბევრი ტკივილითა და განცდით. სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში ძალადობის პრობლემა სერიოზულად დგას, თანაც იმის ნაცვლად, რომ კლებისკენ წავიდეს, რატომღაც ბოლო დროს პირიქით მატულობს. შეიძლება ეს იმიტომ ხდება, რომ ცხოვრება წინ მიდის, ქალებს მეტი მოთხოვნა უჩნდებათ, რასაც ქართველი მამაკაცები ვერ ეგუებიან. მომეცა შანსი, ძალიან საინტერესო პერსონაჟი მეთამაშა თავისი ბევრი ტკივილითა და განცდით. ასეთი პერსონაჟი არასოდეს მითამაშია არც თეატრში და არც სხვა პროექტებში.
ამ სერიალში ისეთ თემებთან მომიწია შეხება, რაც რეალურ ცხოვრებაში არასოდეს მქონია, ძალადობას ვგულისხმობ. ღმერთმა დამიფაროს, ჩემს ოჯახში მსგავსი რაღაც მოხდეს!
– ნატაშკა თავიდან თავს ვერ იცავდა, ახლა გაძლიერდა...
– მე, როგორც ეკა, ვამბობ, რომ ნატაშკა საკმარის სიძლიერეს ვერ ავლენს და ამაზე ვბრაზდები ხოლმე. ჩვენს ქვეყანაში ძალიან ბევრია ნატაშკასნაირი სუსტი ფსიქიკის ქალი, რაც მათი აღზრდის, მენტალობის ბრალია. ნატაშკაც ისეა აღზრდილი, ქვეცნობიერად თვლის, რომ ოჯახში ქმრის ძალადობა მისაღებია. მოკლედ, არ მგონია, რომ ნატაშკა გაძლიერდა, უბრალოდ, ისეთ ჩიხში შევიდა, სხვა გამოსავალი აღარ ჰქონდა, სხვანაირად ვერ მოიქცეოდა.
– თუმცა მედალს მეორე მხარეც აქვს, ნატაშკამ პატიმარი ქმრის გვერდით საყვარელი გაიჩინა. ამ საქციელს ამართლებთ?
– ღალატი და საყვარლის გაჩენა არ არის კარგი საქციელი, მაგრამ არ მიყვარს, როცა ასე აფასებენ – მე ამას არასოდეს გავაკეთებო. არავინ იცის, ვინ როდის რას იზამს. ჯობია, ერთი ურთიერთობა დაამთავრო, წერტილი დაუსვა და შემდეგ ახალი ურთიერთობა წამოიწყო, მაგრამ ცხოვრებაში ასე ადვილად არაფერი ხდება. ისე იხლართები ქსელებში, რომ აზრზეც ვერ მოდიხარ, მით უმეტეს, მაშინ, როცა საქმე სიყვარულს ეხება. ასეთი რამ სწორედ ნატაშკასნაირ სუსტ ქალებს ემართებათ. მან წლები ტანჯვაში გაატარა, უეცრად კი მის ცხოვრებაში გამოჩნდა ადამიანი, რომელიც ასაკით მასზე პატარაა, სხვა ენერგია აქვს, ყურადღებიანია, არ ძალადობს მასზე და ქალი ხვდება, რომ შეუძლია სხვანაირად იცხოვროს. ძალადობის მსხვერპლი ქალების პრობლემა არის ის, რომ თვითშეფასების უნარი არ აქვთ. ჰგონიათ, რომ არაფერს წარმოადგენენ.
– მგონი, თქვენს გმირს ზედმეტად ამართლებთ.
– უბრალოდ მესმის მისი. ამ შეკითხვაზე "ვიჭედები" ხოლმე, როგორ შეიძლება ღალატი გავამართლო. როცა ვფიქრობ, რომ შეიძლება ქმარმა მიღალატოს... რანაირად შეიძლება მისი საქციელი გავამართლო?! ღალატის გამართლება არ შეიძლება, მაგრამ რეალურად ნატაშკასა და მისი ქმრის ურთიერთობა დიდი ხნის დასრულებულია ან შეიძლება არც დაწყებულა. მიმაჩნია, რომ წლების წინ ოფიციალურად უნდა განქორწინებულიყვნენ. ნატაშკას ადგილზე მე უფრო ადრე დაველაპარაკებოდი შვილებს. აჯობებდა, ისე მოქცეულიყო, როგორც თინას პერსონაჟი მოიქცეოდა ამ კონკრეტულ სიტუაციაში, მაგრამ, თინასგან განსხვავებით, ის სუსტია.
– საზოგადოება მაინცდამაინც არ უთანაგრძნობს ნატაშკას, მას მსუბუქი ყოფაქცევის ქალსაც უწოდებენ...
– მსუბუქი ყოფაქცევის ქალია ის, ვინც სექსუალურ ურთიერთობაში ფულს იღებს ან ბევრი პარტნიორი მამაკაცი ჰყავს, ნატაშკა კი არ არის ასეთი. მგონია, რომ ასეთი შეფასება აგრესიის შედეგია, საზოგადოების მცდარი შეხედულებაა. ნებისმიერ ადამიანს სჭირდება გამოცდილება. კაცს თუ სჭირდება გამოცდილება, ქალს რატომ არ სჭირდება?! ამ სამყაროში როგორც კაცს აქვს წარმატების, თვითრეალიზების უნარი, ასე აქვს ქალსაც.
– ბოლოს და ბოლოს ნატაშკა იპოვის ბედნიერებას?
– იცით, ეგ მეც როგორ მაინტერესებს? თუ სცენარისტი ქეთი დევდარიანი ამას გეტყვით, პასუხი მეც გამაგებინეთ. ძალიან საინტერესოა, როგორ განვითარდება ამ გმირის ცხოვრება, რადგან, როგორც ვთქვით, რეალურ ცხოვრებაშიც არსებობენ მსგავსი ისტორიების მქონე ქალები. ისინი ამ სერიალს უყურებენ და მათთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ნატაშკას ბედი. ჩემი აზრით, მისი ცხოვრება ცუდად არ უნდა დასრულდეს, რომ მისნაირი ქალებისთვის ეს სტიმული იყოს.
– თქვენი რეალური ოჯახური ცხოვრება როგორია?
– ჩემი და გიორგის ურთიერთობა რადიკალურად განსხვავდება ნატაშკას და პაატას ცოლქმრობისგან და ნატაშკა–სანდრექსას ურთიერთობისგანაც. რაც დრო გადის, უფრო დიდი მეგობრები ვხდებით. რა თქმა უნდა, პრობლემები ხშირად გვქონია, ყოველდღიურობაში რაღაცეები ირევა და რაღაცეები უკანა პლანზე გადადის, მაგრამ ვცდილობთ, შევინარჩუნოთ ის, რაც ყველაზე მთავარია – სიყვარული. ჩვენ, პირველ რიგში, მეგობრები ვართ, ახლა კი ხშირად ვხუმრობთ ხოლმე, რომ კარგი თანამშრომლებიც ვართ, ოღონდ არა – პროფესიული თვალსაზრისით, პირად ურთიერთობებში. მაქსიმალურად ვცდილობთ, ერთმანეთს ხელი შევუწყოთ.
– როგორი მშობლები ხართ?
– ჩვენი შვილი, თომა, 5 წლის არის. ძალიან რთულია, სერიალის პარალელურად შვილს საკმარისი დრო დაუთმო. ჩვენ მარტო ვცხოვრობთ, ამიტომ თომას გაზრდაში ჩართულები არიან ჩვენი ოჯახის წევრები, მეგობრები, მეზობლები. ძალიან ვწვალობთ. ხშირად მიფიქრია, როგორი დედა ვარ, რადგან დღის უმეტეს ნაწილს შვილთან ერთად არ ვატარებ. ვხედავ, რომ თომა ამ ყველაფერს განიცდის.
არც ის მგონია, კარგი დედა იმას ნიშნავდეს, რომ მთელი ცხოვრება შვილს მიუძღვნა, უფრო სწორად, ეს ისედაც ასეა, მაგრამ აუცილებელია, ქალს თავისი სამსახური, შემოსავლის წყარო ჰქონდეს. ვცდილობ, თომასთან გულწრფელი ვიყო, არასოდეს ვატყუებ, ვეუბნები, რომ ვარ გადაღებაზე, ვმუშაობ. როცა მეკითხება, რატომ მუშაობო, ვუხსნი, რატომაც ვმუშაობ. მგონია, რომ კარგი მშობელი ნიშნავს, მაქსიმალურად გულწრფელი იყო შვილთან ურთიერთობაში.
მქონია პერიოდები, როდესაც უსაქმოდ ვყოფილვარ. ასეთ დროს საერთოდ არაფერი გამომდის, არაფერი მიხარია, არაფრის სტიმული მაქვს, უფრო ნაკლებ საქმეს ვაკეთებ სახლშიც. ჩემი ასეთი მდგომარეობა კი ბავშვზეც ცუდად აისახება. როდესაც აქტიურად ვიხარჯები, მეტი სტიმული მაქვს.
– თქვენ და თქვენი ქმარი ერთ სერიალში თამაშობთ. ეს გიადვილებთ მუშაობას?
– ერთად რომ ვმუშაობთ, ეს არ იგრძნობა, რადგან ჩვენი სცენები ერთმანეთს არ კვეთს. ამას წინათ შესვენებაზე შემთხვევით შევხვდით ერთმანეთს ბუფეტში და ძალიან გაგვიკვირდა. რამდენადაც ვქომაგობთ ერთმანეთს, იმდენად კრიტიკულებიც ვართ. გიორგის პერსონაჟი, ზაზა, ცუდი ქმარია. ჩემი ნამდვილი ქმარი კი მისგან აბსოლუტურად განსხვავდება, გიორგისაც არ მოსწონს ზაზა.
– გიორგი თქვენი სცენების გადაღებას არ ესწრება ხოლმე?
– ზოგჯერ. ნატაშკას ქმრის ძმაკაცს, ზვიადს, დათო ხახიძე თამაშობს. მე და დათოს ერთად გვქონდა სცენა გადასაღები და ამ დროს მოვიდა გიორგი. მანამდე ის და დათო ერთმანეთს არ იცნობდნენ. გიორგი მიუტრიალდა დათოს და უთხრა, რომ გიყურებ, მართლა მეშინია, მგონია, მომიტრიალდები და მეტყვი, ეეე, ბიჭო, ამ გოგოს არ გაეკაროო.
– აქვე გკითხავთ ზვიადის გმირზე. ისე ჩანს, რომ ნატაშკა ფარულად უყვარს...
– კარგია, თუ ასეთი განცდა გაქვთ. სცენარში კი ამაზე არ არის ხაზი გასმული. საინტერესოა ეს კითხვის ნიშანი, რომელსაც ბოლომდე ვერ სცემ პასუხს.
– თქვენს ოჯახში გენდერული თანასწორობა დაცულია?
– არასოდეს განგვიხილავს ასე საკითხი, რომ რომელიმეს მეტი ან ნაკლები უფლება გვქონდეს. ყოფითი თუ ფინანსური პრობლემების გამო ადამიანებს ფსიქიკა უზიანდებათ და მერე ერთმანეთს ახსენებენ, ვის რა როლი და ფუნქცია აქვს, რაც არასწორია, რადგან საბოლოოდ ეს ურთიერთობის დანგრევით სრულდება.
მე რომ გავთხოვდი, ჩემი ოჯახის წევრები, მეგობრები გაოგნებულები იყვნენ. არავინ ელოდა, რომ ამ ნაბიჯს გადავდგამდი. გათხოვების სასტიკი წინააღმდეგი ვიყავი, რადგან არ მინდოდა, ტიპური ოჯახი მქონოდა – ქმარი ოჯახში შემომტანი ყოფილიყო და ქალი დიასახლისი. მე და გიორგიმ ეს სტერეოტიპი დავამსხვრიეთ. არის პერიოდები, როდესაც მე ვარ ძალიან დაკავებული და ამ დროს გიორგი უვლის შვილს, აკეთებს საჭმელს, მაგრამ არის პერიოდები, როდესაც პირიქით ხდება და ამ დროს მე ვაკეთებ ოჯახის საქმეებს. ისეც ყოფილა, რომ გიორგიზე მეტი შემოსავალი მე მქონია ან პირიქით, ამიტომ ასეთ რაღაცეებზე ლაპარაკი ან კამათი უაზრობაა.
– ცოლ–ქმარს ერთფეროვანი ცხოვრებისგან თავის დაღწევაც სჭირდებათ. თქვენ გრჩებათ დრო დასვენების, განმარტოებისთვის?
– განტვირთვისთვის დრო ძალიან იშვიათად გვრჩება, დასვენებას იშვიათად ვახერხებთ. მე და გიორგი ერთმანეთის ნაკლებობას ძალიან განვიცდით. თუ თავისუფალი დრო გვაქვს, ორივე ვცდილობთ, შვილს დავუთმოთ, მერე კი ერთმანეთისთვის ნაკლებად ვიცლით.
გიორგის არ აქვს პრობლემა იმაზე, რომ, ვთქვათ, კლუბში მის გარეშე წავიდე. მიუხედავად იმისა, რომ კლუბური ცხოვრება არ მიყვარს, ამას წინათ იქ დილის 7 საათამდე შემოვრჩი. გიორგიმ დილით თომა საბავშვო ბაღში წაიყვანა, მერე მინერალური წყალი მომიტანა. ჩვენს ოჯახში ასეთი რამ მოსულა. 6 წელია ცოლ–ქმარი ვართ, გვიყვარს, ვაფასებთ და პატივს ვცემთ ერთმანეთს და ერთმანეთის საქმეს. ორი ადამიანის ურთიერთობაში მთავარი ეს არის.
– თქვენს ურთიერთობაში არ ყოფილა ეჭვიანობა, შეზღუდვები...
– აკრძალვები და ეჭვიანობა ჩვენს ურთიერთობაში არ არსებობს. მე ცოტათი ეჭვიანობასაც ვერ ავიტანდი, რადგან მე არ ვარ ეჭვიანი. როგორც გითხარით, ზაზა და გიორგი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავდებიან. ზაზა ეჭვიანია, გიორგი – არა, ზაზა სვამს, გიორგი – არა. მათ მხოლოდ ერთი რამ აქვთ საერთო – ფეხბურთის სიყვარული. გიორგი დადებითი პიროვნებაა. ჩვენი ურთიერთობა შედგა და იმედია, წლების მერეც არ გაფუჭდება.
– მეორე შვილის გაჩენაზე არ ფიქრობთ?
– 23 წლის ვიყავი, დედა რომ გავხდი. პირველი შვილის გაჩენა ყოველთვის ადვილია, მაგრამ ახლა არც მორალურად და არც ფიზიკურად მზად არ ვარ მეორე შვილის გასაჩენად. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მეტი შვილის ყოლას არ მოვინდომებ. მეორესაც გავაჩენ და მესამესაც, უბრალოდ, როგორც გითხარით, ახლა ამისთვის მზად არ ვარ.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე
