გიორგი ბახუტაშვილი: "საკუთარი თავი რომ გამოვიჭირო, ცოტნე ცოტაშვილს რამეში ვგავარ, შეიძლება ფანჯრიდან გადავხტე"

24 წლის მსახიობ გიორგი ბახუტაშვილის შემოქმედება დატვირთულია როლებით, სპექტაკლებით, რამდენიმე თეატრში მუშაობს, დაკავებულია ტელევიზიაშიც. ასე რომ, პროფესიულად ნაყოფიერი პერიოდი უდგას. ფართო პოპულარობა სერიალ "ჩემი ცოლის დაქალებში" კარიერისტი და მატყუარა ახალგაზრდა პოლიტიკოს ცოტნე ცოტაშვილის როლმა მოუტანა. მართალია, ამ გმირთან საკუთარ თავს არ აიგივებს, მაგრამ მის შექმნაში მთელ თავის ძალებს დებს, საქმეს სერიოზულად უდგება და მის მიმართ უკვე პირადი დამოკიდებულებაც კი გაუჩნდა.
როგორც გიორგიმ გვითხრა, მუშაობაში ახალშერთული ცოლი, 22 წლის თაკო შოშიაშვილიც ეხმარება. როცა ქმარს სჭირდება, ტექსტების დაზეპირებაშიც შველის.
– გიორგი, როგორ მიდის ახალდაქორწინებულთა ცხოვრება?
– მე და თაკოს ერთმანეთზე ძვირფასი არავინ გვყავს. ერთიმეორეს ვუფრთხილდებით და ვზრუნავთ, ეს კი ორივეს სტიმულს გვაძლევს. თაკოს სულ ვეუბნები, რომ უფრო და უფრო მეტად მიყვარს.
– რამდენიმე ადგილას მუშაობთ. ცოლისთვის საკმარისი დრო გრჩებათ?
– მართლაც ბევრი სამუშაო მაქვს, მაგრამ თავისუფალ დროს ცოლს ვუთმობ. თაკო ყველანაირად მიწყობს ხელს. როცა როლზე ვმუშაობ, ისიც მუშაობს იმ როლზე. ადრე ერთად გვქონდა რეპეტიციები, ტექსტებს ერთად ვსწავლობდით. ახლა ამას ვეღარ ვახერხებთ, რადგან თაკოც დატვირთულია.
– ზაფხულს დასვენებისთვის გამოიყენებთ?
– რა თქმა უნდა, მე და ჩემი მეუღლე აუცილებლად დავისვენებთ ჯერ მარტო, სიმშვიდეში, შემდეგ კი მეგობრებთან ერთად. ჯერ გადაწყვეტილი არ გვაქვს, სად გავემგზავრებით.
– ფართო საზოგადოებამ ერთი როლით გაგიცნოთ. ელოდით, რომ თქვენი პერსონაჟი, ცოტნე ცოტაშვილი, ასეთი პოპულარული გახდებოდა?
– ამ პერსონაჟმა ჩემი მოლოდინი გაამართლა. სერიალში მისი ცხოვრება ისე განვითარდა, როგორც ველოდი. ის მიიღო, რაც ასეთ ადამიანებს ემართებათ ხოლმე. ვინც ტყუილზე აგებს ცხოვრებას, ბოლოს ყველაფერი თავზე ენგრევა და სანამ ცოტნეც ამ გზაზე დგას, კარგს არაფერს უნდა ელოდოს, სულ ინტრიგაში და შანტაჟში იქნება. ყველა ადამიანი იმის ღირსია, რასაც საკუთარი ქმედებით იწვევს.
– როგორ მუშაობთ თქვენს გმირზე?
– როლში შენი სულის ნაწილი უნდა ჩადო, მერე კი ვიღაცას ან მოეწონება, ან – არა. თუ შენი სულის ნაწილს ვერ დებ, მაშინ იმ კმაყოფილებას ვერ იგრძნობ, რაც შემოქმედ ადამიანებს ეუფლებათ ხოლმე – სიმშვიდე.
სხვათა შორის, მსახიობმა გიორგი ბოჭორიშვილმა, რომელიც სერიალში ზაზას როლს თამაშობს, თავიდან ასეთი რამ მითხრა, მთავარია, სერიალს მსუბუქად არ მიუდგე, როგორც ჰამლეტს ითამაშებდი, ეს როლიც ისე ითამაშეო და მისი სიტყვები დავიმახსოვრე. დღემდე ყველა რეპეტიციის წინ მისი სიტყვები მახსენდება. ამ პერსონაჟის პოპულარობა მთელი შემოქმედებითი ჯგუფის დამსახურებაა, რადგან ყველა თავის საქმეს აკეთებს და პროფესიონალური მიდგომა არსებობს.

– ერთბაშად აღმოჩნდით ყურადღების ცენტრში. ეს ცოტა შემაწუხებელი ხომ არ არის?
– ვერ გეტყვით, ზედმეტ ყურადღებას ვგრძნობ და ეს ძალიან მაწუხებს–მეთქი. ჩემთვის მთავარია, რომ უარყოფითად არავინ მიყურებს, მიღიმიან და კეთილ სახეებს ვხედავ. არც პერსონაჟთან მაიგივებენ.
– რომელიმე ქართველი პოლიტიკოსისგან ხომ არ გსმენიათ თქვენი გმირის შეფასება?
– ერთი პოლიტიკოსი შემხვდა, გვარს არ დავასახელებ და მითხრა, ცოტნე რომ ტრიბუნასთან მარტო დადგა და მონოლოგი წაიკითხა, იმის შემდეგ პარლამენტში ტრიბუნასთან გასვლის კომპლექსი გამიჩნდა, სულ ვფიქრობ, ცოტნეს ხომ არ დავემსგავსებიო. ერთმა პოლიტიკოსმა კი ხელი ჩამომართვა, კოლეგა გავიცნოო.
სიმართლე გითხრათ, ბოლო პერიოდი გაუცხოება დამეწყო ცოტნე ცოტაშვილთან: რომ ვუყურებ, თითქოს მას სხვა თამაშობს. ეს უცნაური შეგრძნებაა. ვერ ვხსნი და არ ვიცი ამის მიზეზი. ამ ბოლო დროს ჩემი გმირი თითქოს მეცოდება. რაც მის თავს ხდება, ყველაფერს იმსახურებს, მაგრამ მაინც მებრალება. ვფიქრობ, კარგი ტიპია, ოღონდ ამის გამომჟღავნებას ვერ ახერხებს.
– გაქვთ საოცნებო როლი, რომელსაც სიამოვნებით შეასრულებდით?
– რატომღაც ახლა აკვიატებული მაქვს, ისტორიულ დრამაში ვითამაშო.
– გადასაღები მოედნიდან გმირის ხასიათი თუ წაგყოლიათ, თუნდაც თქვენი პერსონაჟის ფრაზები თუ გამოგიყენებიათ?
– ხანდახან პერსონაჟებს მსახიობებზე გავლენა ნამდვილად აქვთ და მათი მოშორება ძნელია. მე, პირადად, ცოტნეს ლექსიკიდან რაიმე ფრაზა რომ მომწონებია, გამომიყენებია, რა თქმა უნდა, ხუმრობით, თორემ საკუთარი თავი რომ გამოვიჭირო, ცოტნე ცოტაშვილს რამეში ვგავარ, შეიძლება ფანჯრიდან გადავხტე.
– ტელეკომპანია "იმედის" გადაცემა "ემერჯენსი" მიგყავთ, სადაც ლევან ხურცია შეცვალეთ. საკმაოდ მძიმე ისტორიებზე უამბობთ მაყურებელს, რაც თქვენთვისაც არ იქნება იოლი.
– გადაცემაზე მუშაობა მართლაც რთული და საპასუხისმგებლოა, თუნდაც ემოციურად. ყველა პაციენტს ვუთანაგრძნობ. ისე კი, ჩემი პროფესიისთვის ცხოვრებისეული შთაბეჭდილებები ძალიან მნიშვნელოვანია.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე