"თუ ქალს მოკლე კაბა აცვია, ბევრი კაცი ფიქრობს, რომ ის ყველაფერზე წამსვლელია"
2 982 ნახვა
ახალგაზრდა შემსრულებელი, მათე ფირცხალავა, ფორტუნამ მიწისქვეშა გადასასვლელში იპოვა. ჯგუფი "ბანი" სწორედ იქ გაიცნო მსმენელმა და რამდენიმე თვეში ძალიან პოპულარულებიც გახდნენ. ქუჩის მუსიკოსების მოსასმენად იქ ხშირად მიდიოდა ერთი გოგონა, იდგა და უსმენდა ხოლმე... ასე გაიცნო მათემ თავისი მომავალი ცოლი, ეთო მუნჯიშვილი და დღეს ფიქრობს, რომ ძალიან გაუმართლა, რადგან ის ქართულ ტრადიციებზე აღზრდილი აღმოჩნდა. ეს კი, მათეს აზრით, ოჯახური ბედნიერებისთვის ერთ–ერთი უმთავრესი ფაქტორია.
– მათე, სად შეხვდით თქვენს მშვენიერ ლედის, როგორ გაიცანით ის?
– ჯგუფი "ბანი" 6 თვის განმავლობაში მიწისქვეშა გადასასვლელში ვუკრავდით. ჩემი მომავალი მეუღლე, ეთო მუნჯიშვილი, იქ მდებარე ერთ–ერთ მაღაზიაში მოდიოდა ხოლმე და ხშირად გვისმენდა კიდეც. მომწონდა, მაგრამ თქმას ვერ ვუბედავდი. გარკვეული პერიოდის შემდეგ ჩვენ მოსასმენად სიარულს მოუხშირა. დავეჭვდი, ეთოსაც ხომ არ მოვწონვარ–მეთქი და გრძნობები გავუმხილე. ერთი სიტყვით, 3 წლის განმავლობაში შეყვარებულები ვიყავით, ერთმანეთი სიგიჟემდე გვიყვარდა. ერთი წლის წინ დავქორწინდით.
– რითი მოგეწონათ, რა დაინახეთ მასში?
– ყოველთვის მშვიდი გოგონები მომწონდა. ეთო კი ძალიან მშვიდი და ყველას მიმართ თბილია. ძმაკაცებს ყოველთვის უხარიათ ჩვენს ოჯახში მოსვლა. ეთომ სტუმრის კარგი დახვედრა იცის, გადასარევი მზარეულია და დარწმუნებული ვარ, კარგი დედა იქნება. სამზარეულოში ფუსფუსი მეც მიყვარს და მინდოდა, ისეთი ცოლი მყოლოდა, რომელსაც სამზარეულოში ტრიალი არ დაეზარებოდა.
– რას გიმზადებთ ცოლი?
– მეგრული ხაჭაპური და ღომი ძალიან მიყვარს. ეთო წარმოშობით ქართლიდანაა, მაგრამ მეგრული კერძების კეთება უკვე კარგად გამოსდის, მე ვასწავლე. 10 წლის წინ სამეგრელოში რომ ვცხოვრობდი და იმ ხაჭაპურის გემო მახსოვს, ეთოს ზუსტად ისეთი ხაჭაპური გამოსდის.
– თქვენ და ეთო მშობლებისგან ცალკე ცხოვრობთ?
– თავიდან კორპუსის ბინაში მარტო ვცხოვრობდით, მაგრამ კორპუსში ცხოვრება არ მომწონს და მთაწმინდაზე მათ კერძო სახლში გადავედით. გამოდის, რომ ჩავესიძე. ეზოში მწვადის შეწვა ძალიან მიყვარს, რასაც კორპუსის ბინაში ვერ მოვახერხებდი. ჩემი სიმამრიც მოქეიფე კაცია და რაც მათი სიძე გავხდი, მთაწმინდის სახლი ძალიან შემიყვარდა.
– სიძე–სიდედრი საანეკდოტო თემაა. თქვენ როგორ ააწყვეთ ურთიერთობა ეთოს დედასთან?
– არაჩვეულებრივი სიდედრი მყავს, უსაყვარლესი ქალია. ერთმანეთს დიდ პატივს ვცემთ. სადაც უნდა წავიდეს, ისე არ დაბრუნდება, რომ რაღაცით არ გამახაროს. 22 ივნისს ოქროს დაბადების დღე მქონდა, სიდედრმა გადამიხადა და ოქროს სამაჯური მაჩუქა. ცოლისგან რა მივიღე საჩუქრად, ამას საიდუმლოდ დავტოვებ.
კონცერტებიდან დაღლილი რომ ვბრუნდები, მეგრული ხაჭაპურებით, ღომითა და შემწვარი გოჭით სიდედრიც მანებივრებს. სხვათა შორის, ჩემს ცოლსაც არაჩვეულებრივი ურთიერთობა აქვს დედამთილთან, ერთმანეთს ყოველდღე ურეკავენ. ჩემი მშობლები სამეგრელოში ცხოვრობენ და, სამწუხაროდ, ხშირად ჩამოსვლას ვერ ახერხებენ.
– ზოგიერთი ქართველი მამაკაცი მოითხოვს, რომ ცოლმა მის მშობლებს დედა და მამა დაუძახოს. თქვენი აზრი როგორია?
– ეთო ჯერ ჩემი ცოლი არ იყო, როცა ვუთხარი, რომ ჩემი მშობლებისთვის დედა და მამა არ უნდა დაეძახა. ეთო დედამთილს სახელით მიმართავს და თქვენობით, ძალიან მორიდებულად ელაპარაკება.
– რეგიონებში ატარებთ კონცერტებს, გაქვთ რეპეტიციები, წერთ სიმღერებს... ცოლს ისეთივე დოზით უთმობთ ყურადღებას, როგორც შეუღლებამდე?
– რაც თქვენ ჩამოთვალეთ, ამას ისიც ემატება, რომ თბილისის ერთ–ერთ გარეუბანში საბავშვო სტუდია მაქვს და მართლა ძალიან დატვირთული ვარ. ერთი პერიოდი ეთოს სწყინდა ხოლმე, ცოტა დრო მეც დამითმეო. მერე კი როგორღაც მოვრიგდით. სიმართლე გითხრათ, სანამ ჩემი ცოლი გახდებოდა, უფრო მეტს დავდიოდით სასეირნოდ, ახლა კი აღარ გვაქვს ეს ფუფუნება. ძალიან მინდა, რომ მეგრული სიმღერები ვასწავლო, მაგრამ ამისთვის ვერ ვიცლი. თვითონაც აქვს სურვილი და ხშირად ღიღინებს.
ჩემი ცოლი ბიზნესის მართვასა და ადმინისტრირებაზე სწავლობს. მომავალი ბიზნესმენისგან და მომღერლისგან კარგი წყვილი შედგა, კარგად ვრიგდებით.
– ხანდახან არ კინკლაობთ?
– ბევრი ლაპარაკი მიყვარს და ეთო სულ ამაზე მეკამათება. ჩხუბი დიდად არ მიყვარს და სიბრაზეც მალე გამდის. ძალიან პირდაპირი ვარ და ეთო ამაზეც მსაყვედურობს. ეს არაფრად მიმაჩნია, რადგან მყარი ოჯახისთვის მთავარია, წყვილმა ერთმანეთს არაფერი დაუმალოს და ორივე შრომისმოყვარეობითა და ერთგულებით გამოირჩეოდეს. კაცი, რომელიც ოჯახში არაფრის გაკეთებას ცდილობს, ვფიქრობ, რომ ყველაზე მეტად აჩქარებს ოჯახის დანგრევას.
– როგორ ქალს ვერ წარმოიდგენდით თქვენ გვერდით?
– კოპებშეკრულ ქალს ვერასდროს ავიტანდი, თან, თუ გამიბრაზდებოდა, რამდენს დადიხარო, ამაზე სულ გადავირეოდი. ისეთ გოგოს უფრო ვაქცევდი ყოველთვის ყურადღებას, რომელიც სინამდვილეში რაც იყო, საზოგადოებაშიც ისე იქცეოდა.
ბევრს დავდივარ და ათასნაირ ადამიანს ვხდები. ბევრი ისეთი ქალიც მინახავს, ვისზეც არ ითქმის, რომ ის მანდილოსანია. გამომწვევი საქციელით რომ იქცევენ ყურადღებას, ასეთ გოგონებზე გესაუბრებით. ტყლარჭია გოგონები არასდროს მომწონდნენ. ასი კაცი რომ იყრის თავს და მხოლოდ ერთი ქალის ხმა ისმის, არ მგონია, ეს რომელიმე მამაკაცს მოსწონდეს. ქალს ყველაზე დიდ ხიბლს ბუნებრივი სილამაზე, სიმშვიდე, სიდინჯე და ქალურობა სძენს.
– ქალურობა ყველას თავისებურად ესმის. თქვენთვის ეს რითი გამოიხატება?
– ქალურობა ჩაცმაშიც კარგად ჩანს და საქციელშიც. გოგოს რაც უხდება, ის უნდა ეცვას და ის უნდა მიუსადაგოს თავის ქალურობას. ლამაზს, კოხტად ჩაცმულს და ცქრიალა გოგოს კაცი ყოველთვის გააყოლებს თვალს... ვფიქრობ, რომ წლების განმავლობაში ქალში ბევრი რაღაც შეიცვალა.
– თქვენ ეს არ მოგწონთ?
– 15 წლის წინ ქალი როგორი ჩაცმულიც დადიოდა, ასეთს დღეს ძალიან იშვიათად შეხვდებით. თუ ქალს მოკლე კაბა აცვია, ბევრი კაცი ფიქრობს, რომ ის ყველაფერზე წამსვლელია. მე კი ასე არ ვფიქრობ, თუმცა არც გადამეტებულად თამამად ჩაცმული ქალი მომწონს. ასეთი გოგონების პასუხი ყოველთვის ერთია – "ცხელა და სხვა რა ჩავიცვა?". გადმოცემით ვიცი, რომ ასეთი რამ წლების წინ არ ხდებოდა. ბიუსტჰალტერის გარეშე სიარული მოდაში რომ შემოვიდა, ეს რა მოსაწონია?!
ქალის მიმართ რომ კაცი პატივისცემას არ ამჟღავნებს, ვფიქრობ, ეს ისევ ქალის ბრალია. არ მგონია, ტრადიციების მიმდევარ ქალს მამაკაცი ცუდად მოექცეს. ტრადიციებში კოჭებამდე შემოსვას არ ვგულისხმობ. გოგონებს, რომლებიც ეკლესიაში დადიან, წირვას ესწრებიან, ბევრი ბიჭი ძველმოდურად მიიჩნევს, მე კი მომწონს.
– ეთო ტრადიციულია?
– ის ნამდვილი ქართული ტრადიციული ოჯახიდანაა. მახსოვს, ერთხელ ღამის 3 საათზე "ბანი" ეთოს სახლთან სერენადის სამღერად მივედით. მანქანაც იქვე გავაჩერეთ, რომ თუ ეთოს მშობლებს ცუდი რეაქცია ექნებოდათ, მალევე გავცლოდით იქაურობას, მაგრამ ეს არ დაგვჭირდა. ჩვენი სიმღერა გაისმა თუ არა, ეთოს მამა გამოვიდა, სახლში შეგვიპატიჟა, ტრადიციული ქართული სუფრა გაგვიშალა და მთელი ღამე ქეიფი გაგრძელდა.
ჩემმა სიმამრმა სუფრა რომ გაგვიშალა, მივხვდი, ჩემ მიმართ ცუდად არ იყო განწყობილი. მეგობრის შეყვარებულებისთვისაც ბევრჯერ გვიმღერია, მაგრამ ხშირ შემთხვევაში სუფრის გაშლის ნაცვლად თეფშის სროლით დასრულებულა ჩვენი სერენადა. ეს რას მღერიან, რა დროს ქართული სიმღერააო, ჩვენზე არაერთხელ უთქვამთ კაცსაც და ქალსაც. ტრადიციების დაკარგვაში ქართული სიმღერის მიმართ ასეთ დამოკიდებულებასაც ვგულისხმობ.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
– მათე, სად შეხვდით თქვენს მშვენიერ ლედის, როგორ გაიცანით ის?
– ჯგუფი "ბანი" 6 თვის განმავლობაში მიწისქვეშა გადასასვლელში ვუკრავდით. ჩემი მომავალი მეუღლე, ეთო მუნჯიშვილი, იქ მდებარე ერთ–ერთ მაღაზიაში მოდიოდა ხოლმე და ხშირად გვისმენდა კიდეც. მომწონდა, მაგრამ თქმას ვერ ვუბედავდი. გარკვეული პერიოდის შემდეგ ჩვენ მოსასმენად სიარულს მოუხშირა. დავეჭვდი, ეთოსაც ხომ არ მოვწონვარ–მეთქი და გრძნობები გავუმხილე. ერთი სიტყვით, 3 წლის განმავლობაში შეყვარებულები ვიყავით, ერთმანეთი სიგიჟემდე გვიყვარდა. ერთი წლის წინ დავქორწინდით.
– რითი მოგეწონათ, რა დაინახეთ მასში?
– ყოველთვის მშვიდი გოგონები მომწონდა. ეთო კი ძალიან მშვიდი და ყველას მიმართ თბილია. ძმაკაცებს ყოველთვის უხარიათ ჩვენს ოჯახში მოსვლა. ეთომ სტუმრის კარგი დახვედრა იცის, გადასარევი მზარეულია და დარწმუნებული ვარ, კარგი დედა იქნება. სამზარეულოში ფუსფუსი მეც მიყვარს და მინდოდა, ისეთი ცოლი მყოლოდა, რომელსაც სამზარეულოში ტრიალი არ დაეზარებოდა.
– რას გიმზადებთ ცოლი?
– მეგრული ხაჭაპური და ღომი ძალიან მიყვარს. ეთო წარმოშობით ქართლიდანაა, მაგრამ მეგრული კერძების კეთება უკვე კარგად გამოსდის, მე ვასწავლე. 10 წლის წინ სამეგრელოში რომ ვცხოვრობდი და იმ ხაჭაპურის გემო მახსოვს, ეთოს ზუსტად ისეთი ხაჭაპური გამოსდის.
– თქვენ და ეთო მშობლებისგან ცალკე ცხოვრობთ?
– თავიდან კორპუსის ბინაში მარტო ვცხოვრობდით, მაგრამ კორპუსში ცხოვრება არ მომწონს და მთაწმინდაზე მათ კერძო სახლში გადავედით. გამოდის, რომ ჩავესიძე. ეზოში მწვადის შეწვა ძალიან მიყვარს, რასაც კორპუსის ბინაში ვერ მოვახერხებდი. ჩემი სიმამრიც მოქეიფე კაცია და რაც მათი სიძე გავხდი, მთაწმინდის სახლი ძალიან შემიყვარდა.
– სიძე–სიდედრი საანეკდოტო თემაა. თქვენ როგორ ააწყვეთ ურთიერთობა ეთოს დედასთან?
– არაჩვეულებრივი სიდედრი მყავს, უსაყვარლესი ქალია. ერთმანეთს დიდ პატივს ვცემთ. სადაც უნდა წავიდეს, ისე არ დაბრუნდება, რომ რაღაცით არ გამახაროს. 22 ივნისს ოქროს დაბადების დღე მქონდა, სიდედრმა გადამიხადა და ოქროს სამაჯური მაჩუქა. ცოლისგან რა მივიღე საჩუქრად, ამას საიდუმლოდ დავტოვებ.
კონცერტებიდან დაღლილი რომ ვბრუნდები, მეგრული ხაჭაპურებით, ღომითა და შემწვარი გოჭით სიდედრიც მანებივრებს. სხვათა შორის, ჩემს ცოლსაც არაჩვეულებრივი ურთიერთობა აქვს დედამთილთან, ერთმანეთს ყოველდღე ურეკავენ. ჩემი მშობლები სამეგრელოში ცხოვრობენ და, სამწუხაროდ, ხშირად ჩამოსვლას ვერ ახერხებენ.
– ზოგიერთი ქართველი მამაკაცი მოითხოვს, რომ ცოლმა მის მშობლებს დედა და მამა დაუძახოს. თქვენი აზრი როგორია?
– ეთო ჯერ ჩემი ცოლი არ იყო, როცა ვუთხარი, რომ ჩემი მშობლებისთვის დედა და მამა არ უნდა დაეძახა. ეთო დედამთილს სახელით მიმართავს და თქვენობით, ძალიან მორიდებულად ელაპარაკება.
– რეგიონებში ატარებთ კონცერტებს, გაქვთ რეპეტიციები, წერთ სიმღერებს... ცოლს ისეთივე დოზით უთმობთ ყურადღებას, როგორც შეუღლებამდე?
– რაც თქვენ ჩამოთვალეთ, ამას ისიც ემატება, რომ თბილისის ერთ–ერთ გარეუბანში საბავშვო სტუდია მაქვს და მართლა ძალიან დატვირთული ვარ. ერთი პერიოდი ეთოს სწყინდა ხოლმე, ცოტა დრო მეც დამითმეო. მერე კი როგორღაც მოვრიგდით. სიმართლე გითხრათ, სანამ ჩემი ცოლი გახდებოდა, უფრო მეტს დავდიოდით სასეირნოდ, ახლა კი აღარ გვაქვს ეს ფუფუნება. ძალიან მინდა, რომ მეგრული სიმღერები ვასწავლო, მაგრამ ამისთვის ვერ ვიცლი. თვითონაც აქვს სურვილი და ხშირად ღიღინებს.
ჩემი ცოლი ბიზნესის მართვასა და ადმინისტრირებაზე სწავლობს. მომავალი ბიზნესმენისგან და მომღერლისგან კარგი წყვილი შედგა, კარგად ვრიგდებით.
– ხანდახან არ კინკლაობთ?
– ბევრი ლაპარაკი მიყვარს და ეთო სულ ამაზე მეკამათება. ჩხუბი დიდად არ მიყვარს და სიბრაზეც მალე გამდის. ძალიან პირდაპირი ვარ და ეთო ამაზეც მსაყვედურობს. ეს არაფრად მიმაჩნია, რადგან მყარი ოჯახისთვის მთავარია, წყვილმა ერთმანეთს არაფერი დაუმალოს და ორივე შრომისმოყვარეობითა და ერთგულებით გამოირჩეოდეს. კაცი, რომელიც ოჯახში არაფრის გაკეთებას ცდილობს, ვფიქრობ, რომ ყველაზე მეტად აჩქარებს ოჯახის დანგრევას.
– როგორ ქალს ვერ წარმოიდგენდით თქვენ გვერდით?
– კოპებშეკრულ ქალს ვერასდროს ავიტანდი, თან, თუ გამიბრაზდებოდა, რამდენს დადიხარო, ამაზე სულ გადავირეოდი. ისეთ გოგოს უფრო ვაქცევდი ყოველთვის ყურადღებას, რომელიც სინამდვილეში რაც იყო, საზოგადოებაშიც ისე იქცეოდა.
ბევრს დავდივარ და ათასნაირ ადამიანს ვხდები. ბევრი ისეთი ქალიც მინახავს, ვისზეც არ ითქმის, რომ ის მანდილოსანია. გამომწვევი საქციელით რომ იქცევენ ყურადღებას, ასეთ გოგონებზე გესაუბრებით. ტყლარჭია გოგონები არასდროს მომწონდნენ. ასი კაცი რომ იყრის თავს და მხოლოდ ერთი ქალის ხმა ისმის, არ მგონია, ეს რომელიმე მამაკაცს მოსწონდეს. ქალს ყველაზე დიდ ხიბლს ბუნებრივი სილამაზე, სიმშვიდე, სიდინჯე და ქალურობა სძენს.
– ქალურობა ყველას თავისებურად ესმის. თქვენთვის ეს რითი გამოიხატება?
– ქალურობა ჩაცმაშიც კარგად ჩანს და საქციელშიც. გოგოს რაც უხდება, ის უნდა ეცვას და ის უნდა მიუსადაგოს თავის ქალურობას. ლამაზს, კოხტად ჩაცმულს და ცქრიალა გოგოს კაცი ყოველთვის გააყოლებს თვალს... ვფიქრობ, რომ წლების განმავლობაში ქალში ბევრი რაღაც შეიცვალა.
– თქვენ ეს არ მოგწონთ?
– 15 წლის წინ ქალი როგორი ჩაცმულიც დადიოდა, ასეთს დღეს ძალიან იშვიათად შეხვდებით. თუ ქალს მოკლე კაბა აცვია, ბევრი კაცი ფიქრობს, რომ ის ყველაფერზე წამსვლელია. მე კი ასე არ ვფიქრობ, თუმცა არც გადამეტებულად თამამად ჩაცმული ქალი მომწონს. ასეთი გოგონების პასუხი ყოველთვის ერთია – "ცხელა და სხვა რა ჩავიცვა?". გადმოცემით ვიცი, რომ ასეთი რამ წლების წინ არ ხდებოდა. ბიუსტჰალტერის გარეშე სიარული მოდაში რომ შემოვიდა, ეს რა მოსაწონია?!
ქალის მიმართ რომ კაცი პატივისცემას არ ამჟღავნებს, ვფიქრობ, ეს ისევ ქალის ბრალია. არ მგონია, ტრადიციების მიმდევარ ქალს მამაკაცი ცუდად მოექცეს. ტრადიციებში კოჭებამდე შემოსვას არ ვგულისხმობ. გოგონებს, რომლებიც ეკლესიაში დადიან, წირვას ესწრებიან, ბევრი ბიჭი ძველმოდურად მიიჩნევს, მე კი მომწონს.
– ეთო ტრადიციულია?
– ის ნამდვილი ქართული ტრადიციული ოჯახიდანაა. მახსოვს, ერთხელ ღამის 3 საათზე "ბანი" ეთოს სახლთან სერენადის სამღერად მივედით. მანქანაც იქვე გავაჩერეთ, რომ თუ ეთოს მშობლებს ცუდი რეაქცია ექნებოდათ, მალევე გავცლოდით იქაურობას, მაგრამ ეს არ დაგვჭირდა. ჩვენი სიმღერა გაისმა თუ არა, ეთოს მამა გამოვიდა, სახლში შეგვიპატიჟა, ტრადიციული ქართული სუფრა გაგვიშალა და მთელი ღამე ქეიფი გაგრძელდა.
ჩემმა სიმამრმა სუფრა რომ გაგვიშალა, მივხვდი, ჩემ მიმართ ცუდად არ იყო განწყობილი. მეგობრის შეყვარებულებისთვისაც ბევრჯერ გვიმღერია, მაგრამ ხშირ შემთხვევაში სუფრის გაშლის ნაცვლად თეფშის სროლით დასრულებულა ჩვენი სერენადა. ეს რას მღერიან, რა დროს ქართული სიმღერააო, ჩვენზე არაერთხელ უთქვამთ კაცსაც და ქალსაც. ტრადიციების დაკარგვაში ქართული სიმღერის მიმართ ასეთ დამოკიდებულებასაც ვგულისხმობ.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
