"დედამთილი ჩემს ოთხ შვილზე მეუბნება, სახლში ინკუბატორი მოაწყვეო"
1 681 ნახვა
დედამთილი მეუბნება, სახლში ინკუბატორი მოაწყვეო. ერთი თვის წინ მეოთხე შვილი გავაჩინე. მისი შვილიშვილები არიან, მისი ბიჭისთვის გერები არ მიმიყვანია, მაგრამ ბავშვებზე მაინც ასე ამბობს.
ჩვენს ოჯახს არ უჭირს, რომ პამპერსებზე იწუწუნოს. მე დედისერთა ვარ და ყოველთვის მინდოდა, მრავალშვილიანი დედა ვყოფილიყავი. ჩემს მომავალ ქმარსაც ვუთხარი, რომ ბევრ შვილზე ვოცნებობდი და მას ეს მაშინ ძალიან ესიამოვნა. მითხრა, რომ ეს მას გააბედნიერებდა. მამამ ძალიან კარგ სამსახურში მომაწყო, მაგრამ შვილების გამო უარი ვთქვი და ოჯახში ლამის თავდაყირა ვდგავარ, რომ ყველაფერი მოვასწრო. არავის ვთხოვ, რომ ბავშვების მოვლაში ხელი წამაშველოს, ყველაფერს თვითონ ავუდივარ. ფინანსურად ჩემი მშობლებიც მეხმარებიან, მაგრამ დედამთილი რატომღაც მაინც ვერ მიტანს. შვილიშვილები თვალში ცუდად ხვდებიან. როგორ წამკბინოს, აღარ იცის. თუ რომელიმე ბავშვმა გააღვიძა ან რამეში ხელი შეუშალა, წყობიდან გამოდის და ყვირის, ამ სახლში მოსვენება არ შეიძლება, ეს რა ჭირიაო. "ჭირი" კი ჩემი ოთხი შვილია.
ჩემს მულს ერთი შვილი ჰყავს. დედამისს სულ ის მოჰყავს მაგალითად, წინ იხედება, იცის, როგორი რთულია ამ დროში ბევრი ბავშვის რჩენა, ამიტომ მეტ შვილს არ აჩენსო. ერთხელ ისიც კი თქვა, უჯიშო ძაღლები ყრიან ბევრ ლეკვს, თორემ ჯიშიანი ან ერთს აჩენს, ან ორსო.
არც კი ვიცი, ამ ყველაფერს რატომ ვითმენ და მშობლების სახლში არ მივდივარ. ქმარს ვუფრთხილდები, რომ ნერვები არ აეშალოს, რადგან ჩვენს რაიონში თანამდებობის პირია და ისედაც ბევრი საქმე და სანერვიულო აქვს. მე კი არ მინდა, ოჯახის პრობლემებითაც დავტვირთო. მან კარგად იცის, დედამისი რა დღეში მაგდებს, მაგრამ ერთ ზედმეტ სიტყვას არ ეუბნება, ყველაფერზე თავს უქნევს. ამას კი წყობიდან გამოვყავარ. ხომ შეიძლება ერთხელ მაინც დამიცვას, უთხრას, რომ მის ცოლ–შვილზე ასეთი რაღაცეები არ უნდა ილაპარაკოს. ქმრისგან ასეთ მფარველობას ვერ ვეღირსე.
უფროსი შვილები უკვე დიდები არიან და არ მინდა, მათ თავი დამნაშავედ იგრძნონ იმისთვის, რომ ამქვეყანას მოევლინენ. არადა მათი ბებია სულ იმას დასძახის თავზე, საცოდავი ჩემი შვილი წელებზე ფეხს იდგამს, რომ ამდენი ბავშვი არჩინოს, ის არავის ეცოდებაო. ბავშვებთან ასეთი ლაპარაკი დაუშვებელია, რადგან შეიძლება ყველაფერი სხვანაირად გაიგონ, მაგრამ დედამთილს ეს ვერაფრით შევაგნებინე.
თქვენი ერთგული მკითხველი
ჩვენს ოჯახს არ უჭირს, რომ პამპერსებზე იწუწუნოს. მე დედისერთა ვარ და ყოველთვის მინდოდა, მრავალშვილიანი დედა ვყოფილიყავი. ჩემს მომავალ ქმარსაც ვუთხარი, რომ ბევრ შვილზე ვოცნებობდი და მას ეს მაშინ ძალიან ესიამოვნა. მითხრა, რომ ეს მას გააბედნიერებდა. მამამ ძალიან კარგ სამსახურში მომაწყო, მაგრამ შვილების გამო უარი ვთქვი და ოჯახში ლამის თავდაყირა ვდგავარ, რომ ყველაფერი მოვასწრო. არავის ვთხოვ, რომ ბავშვების მოვლაში ხელი წამაშველოს, ყველაფერს თვითონ ავუდივარ. ფინანსურად ჩემი მშობლებიც მეხმარებიან, მაგრამ დედამთილი რატომღაც მაინც ვერ მიტანს. შვილიშვილები თვალში ცუდად ხვდებიან. როგორ წამკბინოს, აღარ იცის. თუ რომელიმე ბავშვმა გააღვიძა ან რამეში ხელი შეუშალა, წყობიდან გამოდის და ყვირის, ამ სახლში მოსვენება არ შეიძლება, ეს რა ჭირიაო. "ჭირი" კი ჩემი ოთხი შვილია.
ჩემს მულს ერთი შვილი ჰყავს. დედამისს სულ ის მოჰყავს მაგალითად, წინ იხედება, იცის, როგორი რთულია ამ დროში ბევრი ბავშვის რჩენა, ამიტომ მეტ შვილს არ აჩენსო. ერთხელ ისიც კი თქვა, უჯიშო ძაღლები ყრიან ბევრ ლეკვს, თორემ ჯიშიანი ან ერთს აჩენს, ან ორსო.
არც კი ვიცი, ამ ყველაფერს რატომ ვითმენ და მშობლების სახლში არ მივდივარ. ქმარს ვუფრთხილდები, რომ ნერვები არ აეშალოს, რადგან ჩვენს რაიონში თანამდებობის პირია და ისედაც ბევრი საქმე და სანერვიულო აქვს. მე კი არ მინდა, ოჯახის პრობლემებითაც დავტვირთო. მან კარგად იცის, დედამისი რა დღეში მაგდებს, მაგრამ ერთ ზედმეტ სიტყვას არ ეუბნება, ყველაფერზე თავს უქნევს. ამას კი წყობიდან გამოვყავარ. ხომ შეიძლება ერთხელ მაინც დამიცვას, უთხრას, რომ მის ცოლ–შვილზე ასეთი რაღაცეები არ უნდა ილაპარაკოს. ქმრისგან ასეთ მფარველობას ვერ ვეღირსე.
უფროსი შვილები უკვე დიდები არიან და არ მინდა, მათ თავი დამნაშავედ იგრძნონ იმისთვის, რომ ამქვეყანას მოევლინენ. არადა მათი ბებია სულ იმას დასძახის თავზე, საცოდავი ჩემი შვილი წელებზე ფეხს იდგამს, რომ ამდენი ბავშვი არჩინოს, ის არავის ეცოდებაო. ბავშვებთან ასეთი ლაპარაკი დაუშვებელია, რადგან შეიძლება ყველაფერი სხვანაირად გაიგონ, მაგრამ დედამთილს ეს ვერაფრით შევაგნებინე.
თქვენი ერთგული მკითხველი
