მარიამ როინიშვილმა ცხვირი სადგისით გაიხვრიტა
1 886 ნახვა
მომღერალ მარიამ როინიშვილს 24 წლის ასაკში მოუნდა გარეგნობაში ცვლილებების შეტანა. ჯერ ზურგზე გაიკეთა ტატუ, მერე – ფეხზე. ერთ დღეს კი სახლში ცხვირგახვრეტილი გამოცხადდა. მართალია, მშობლებს, მსახიობ გია როინიშვილს და მომღერალ თამრიკო ჭოხონელიძეს, საყვედური არ უთქვამთ, მაგრამ მისი არჩევანით არც დიდად მოხიბლულან. მარიამს კიდევ ერთი ექსპერიმენტის ჩატარება სურს, უნდა, თმა მოკლედ, ბიჭურად შეიჭრას, ოღონდ ამ ნაბიჯისთვის ჯერ ბოლომდე არ მომწიფებულა.
– მარიამ, მაყურებელი თქვენგან კლასიკურ–კონსერვატულ სტილს არის მიჩვეული, თქვენ კი ტატუ და პირსინგი გაგიკეთებიათ. ექსპერიმენტების დრო დაგიდგათ?
– ვერ ვიტყვი, რომ ძალიან შევიცვალე, თუნდაც ჩაცმის სტილით. ყველაფერს ვიხდენ – ტატუსაც და პირსინგსაც. ადრე ვფიქრობდი, რომ ტატუს და პირსინგს დახეული ჯინსები უხდებოდა, მაგრამ ასე არ არის. საოპერო ნაწარმოებების შესრულებისას სხვა ვიზუალი მჭირდება, მაგრამ, ვფიქრობ, სცენას უხდება ტატუ. კიდევ ვგეგმავ ტატუს გაკეთებას, ძალიან აზარტული ყოფილა. პირველი რომ გავიკეთე, მივხვდი, მეორე მინდოდა. შეყოლა იცის. ორი ტატუ მაქვს, ერთი – ზურგზე, სადაც ინგლისურად მაწერია "რწმენა, იმედი და სიყვარული" და მეორე ფეხზე – პატარა ჩიტები. იმდენად პატარები გამოვიდნენ, რომ ცოტა უნდა გავადიდო, რადგან ჩემი ძმა მეხუმრება, ტალახივით არისო. ტატუების მერე გავიკეთე პირსინგი ცხვირზე.
– ტატუს და პირსინგის გაკეთება ცხოვრებაში მომხდარმა ცვლილებებმა ხომ არ გამოიწვია? ალბათ ეს რაღაცის ნიშანია.
– ალბათ სიახლის სურვილი. მანამდეც ძალიან მომწონდა და მინდოდა ტატუ. ვფიქრობდი, სად გამეკეთებინა და რა დამეხატა. ბოლოს ამ სამი სიტყვის დაწერა გადავწყვიტე, რომელიც ჩემს ცხოვრებაში ძალიან მნიშვნელოვანია. რადგან ზურგზეა და ვერ ვხედავ, არ მბეზრდება.
– სახლში როგორი რეაქცია ჰქონდათ ამ ყველაფერზე?
– ტატუ ცოტა ადრე, ზამთარში გავიკეთე, მაგრამ არ მითქვამს, არც მიჩანდა. გვიან ვთქვი, რომ ტატუ მქონდა. ამას დიდი რეაქცია არ მოჰყოლია. ბებიას ცოტა ეწყინა, მაგრამ პროგრესულად მოაზროვნეა, ამიტომ დიდხანს არ გაჰყოლია წყენა. მამამ მხოლოდ ის მითხრა, სცენაზე ხელი არ შეგიშალოსო. იმის მერე კიდევ ერთი ტატუ და პირსინგი გავიკეთე.
– პირსინგსაც ასე მშვიდად შეხვდნენ?
– პირსინგით რომ ვბრუნდებოდი სახლში, უკვე დეიდაშვილს, კატოს გავამაგრებინე ზურგი. მარტო მე არა, კატომაც გაიკეთა–მეთქი... (იცინის). სიმართლე გითხრათ, ვერ ვიტყვი, რომ თამრიკოს ძალიან მოსწონს ჩემი პირსინგი, მაგრამ არ მეუბნება, რატომ გაიკეთეო, ანუ ძალიან არ წუხს. შეიძლება არ სიამოვნებს, მაგრამ იცის, რომ ჩემი ცხოვრებაა, მე ვწყვეტ და ამას დიდი მნიშვნელობა აქვს. თუ კიდევ რამე მომინდება, გავიკეთებ.
ისიც უნდა გითხრათ, რომ პირსინგის გაკეთება ენით აუწერელი ტკივილი იყო! ვფიქრობდი, ათ შვილს გავაჩენ, ოღონდ ასეთი საშინელი ტკივილი არ ვიგრძნო–მეთქი. გავიხვრიტე არა თოფით, არამედ სადგისით. იმიტომ, რომ ამ უკანასკნელით გახვრეტილი პატარა და შეუმჩნეველია. გაყუჩების გარეშე, რაღაც მომასხეს მარტო, რაც არაფერს შველის, მაგრამ, ეს რომ წინასწარ მცოდნოდა, ამ ნაბიჯს მაინც გადავდგამდი, რადგან, წინაღობების მიუხედავად, რაც მინდა, იმას ყოველთვის ვაკეთებ.
– გარეგნობის მკვეთრად შეცვლასაც ხომ არ აპირებთ?
– თმის შეჭრა სულ მინდა, მაინტერესებს, როგორი ვიქნები ბიჭურად მოკლე თმაში. ძალიან მოსაბეზრებელია გრძელი თმის მოვლა, მაგრამ ვერ ვრისკავ ამ ნაბიჯის გადადგმას. ჩემი თმა ძალიან მიყვარს, ველოლიავები და თანაც არ მინდა, ამ ნაბიჯის გადადგმა ვინანო.
– არის რამე, რასაც არასდროს შეცვლით თქვენს გარეგნობაში?
– ახლა უკვე ამას ვერ ვიტყვი, რადგან ადრე ვფიქრობდი, რომ თუნდაც ტატუს არასდროს გავიკეთებდი. შეიძლება ყველაფერი მომინდეს და ვერც იმას ვიტყვი, რომ თუნდაც წარბს არასდროს გავიხვრეტ.
– დედა რა ასაკამდე გაძლევდათ რჩევებს თუნდაც ჩაცმულობასთან ან ვარცხნილობასთან დაკავშირებით?
– ძალიან დიდხანს. თხა, არანორმალური ბავშვი ვიყავი, რომელიც ხეებზე დაძვრებოდა, ავტოფარეხის სახურავიდან ხტებოდა და ა.შ. არასდროს გამჩენია სურვილი, დედასთვის თმის შეჭრა ან შეღებვა მეთხოვა. ასეთი რაღაცეები არ მაინტერესებდა. ჩემს ცხოვრებაში გვიან ასაკში დაიწყო "გოგოობის" ეტაპი. როცა ასეთი სურვილები გამიჩნდა, დედა, რა თქმა უნდა, დამთანხმდა.
– ვის რჩევას ენდობით ყველაზე მეტად?
– ბევრისგან შეიძლება მოვისმინო რჩევა, მაგრამ საბოლოოდ მაინც იმას ვაკეთებ, რაც მინდა, ვერავინ გადამაფიქრებინებს. თუ მეუბნებიან, "არ გააკეთო!", უფრო მეტად ვჯინიანდები. საკმაოდ ჯიუტი ვარ. ამის გამო ცხვირიც წამიტეხია, მაგრამ სულ ვამბობ, ჩემი გადაწყვეტილებებით ცხვირი რაც უნდა წავიმტვრიო, მხოლოდ ჩემს თავს დავაბრალებ და არა გარშემომყოფებს–მეთქი.
– გრძელ თმას როგორ უვლით?
– ნიღბებით და სხვა საშუალებებით. ხშირად ვივარცხნი სალონში და ვიყენებ თმის საშრობს, ეს კი თმისთვის საზიანოა.
– 24 წლის ასაკში კანს თუ უვლით?
– არა, მით უმეტეს, რომ პრობლემები არ მაქვს. საბედნიეროდ, ამ მხრივ, კარგი გენეტიკა მაქვს. მხოლოდ მკვებავ საცხს ვიყენებ, ისიც – იშვიათად.
– სწორი კვების რეჟიმს იცავთ?
– ძალიან მინდა, ჯანსაღად ვიკვებო, მაგრამ არ გამომდის. თამრიკო მაიძულებს ხილის და ბოსტნეულის მიღებას, ხან ვუჯერებ, ხან – არა. ალბათ ჩემს შვილთანაც, ელენესთან, ასე მომიწევს ურთიერთობა. საკმაოდ პრეტენზიული მჭამელია, მაგრამ ჯერ ვითმენ. დიდი გოგო რომ გაიზრდება, მომიწევს რჩევების მიცემა.
– ფორმაში ყოფნისთვის და წონის დარეგულირებისთვის რა ძალისხმევას მიმართავთ?
– პერიოდულად ვიმატებ და ვიკლებ. სამწუხაროდ, ვარჯიშს ვერ ვახერხებ. ამისთვის დრო არ მრჩება. ერთადერთი, როცა აგარაკზე ვარ, აუზში ვცურავ.
– ორსულობის შემდეგ ადვილად ჩადექით ფორმაში?
– ძალიან ადვილად, ყოველგვარი ძალისხმევის გარეშე დავიკელი. ბევრი არც მქონდა მომატებული.
– სარკის წინ მდგომი საკუთარ ორეულს როგორ აფასებთ?
– ვფიქრობ, რომ სარკეში დანახული ორეული მხოლოდ ანარეკლი არ არის. რაღაც კავშირი არსებობს ორ ადამიანს შორის, რომელიც დგას სარკის წინ და რომელიც არის სარკეში. ბევრი რამ აღმომიჩენია სარკის წინ მდგარს ჩემს გარეგნობაში, თუნდაც – თვალებში. ასეთ დროს ხანდახან საკუთარ თავს თავიდან ეცნობი.
ვფიქრობ, რომ არც ისე უინტერესო ორეული იყურება იქიდან. ალბათ ყველას ჰქონია ისეთი მომენტი, როცა სარკის წინ მდგომს არაფერი მოსწონებია. მსგავსი რამ მეც განმიცდია, უფრო მეტიც, წვეულებაზე აღარ წავსულვარ, რადგან ვერაფერი "მომირგია". განწყობის გაუმჯობესებაში ყველაზე მეტად შვილი მეხმარება.
– პლასტიკურ ქირურგიაზე რას ფიქრობთ?
– ხან ცხვირის გაკეთება მინდა, ხან – სხვა ნაკვთის შეცვლა. ტუჩები ოდნავ გადიდებული მაქვს. სულ ვწუწუნებ საკუთარ გარეგნობაზე, მაგრამ საბოლოოდ პლასტიკურ ქირურგთან მისვლას ვერ ვრისკავ.
– რა ფერებში გიყვართ ჩაცმა?
– ვერ ვიტყვი, რომ ხშირად მაცვია ფერადი სამოსი, რასაც თვითონაც განვიცდი. არსებობს ფერები, რომლებსაც არასდროს ვიცვამ, მათ შორის არის ყვითელი. ეს ფერი იმდენად მაღიზიანებს, გარშემომყოფებზეც კი არ მომწონს.
– სამკაულები გიყვართ?
– ძალიან მიყვარს. სულ მიკეთია სამაჯურები და გულსაკიდი, თუმცა მცირე ზომის. ზაფხულში შეიძლება მასიური სამკაულიც გამოვიყენო, მით უმეტეს, სცენაზე, თუ ეს სამოსს სჭირდება და უხდება. ვერცხლს და ოქროს ერთად არასდროს ვიკეთებ.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე
– მარიამ, მაყურებელი თქვენგან კლასიკურ–კონსერვატულ სტილს არის მიჩვეული, თქვენ კი ტატუ და პირსინგი გაგიკეთებიათ. ექსპერიმენტების დრო დაგიდგათ?
– ვერ ვიტყვი, რომ ძალიან შევიცვალე, თუნდაც ჩაცმის სტილით. ყველაფერს ვიხდენ – ტატუსაც და პირსინგსაც. ადრე ვფიქრობდი, რომ ტატუს და პირსინგს დახეული ჯინსები უხდებოდა, მაგრამ ასე არ არის. საოპერო ნაწარმოებების შესრულებისას სხვა ვიზუალი მჭირდება, მაგრამ, ვფიქრობ, სცენას უხდება ტატუ. კიდევ ვგეგმავ ტატუს გაკეთებას, ძალიან აზარტული ყოფილა. პირველი რომ გავიკეთე, მივხვდი, მეორე მინდოდა. შეყოლა იცის. ორი ტატუ მაქვს, ერთი – ზურგზე, სადაც ინგლისურად მაწერია "რწმენა, იმედი და სიყვარული" და მეორე ფეხზე – პატარა ჩიტები. იმდენად პატარები გამოვიდნენ, რომ ცოტა უნდა გავადიდო, რადგან ჩემი ძმა მეხუმრება, ტალახივით არისო. ტატუების მერე გავიკეთე პირსინგი ცხვირზე.
– ტატუს და პირსინგის გაკეთება ცხოვრებაში მომხდარმა ცვლილებებმა ხომ არ გამოიწვია? ალბათ ეს რაღაცის ნიშანია.
– ალბათ სიახლის სურვილი. მანამდეც ძალიან მომწონდა და მინდოდა ტატუ. ვფიქრობდი, სად გამეკეთებინა და რა დამეხატა. ბოლოს ამ სამი სიტყვის დაწერა გადავწყვიტე, რომელიც ჩემს ცხოვრებაში ძალიან მნიშვნელოვანია. რადგან ზურგზეა და ვერ ვხედავ, არ მბეზრდება.
– სახლში როგორი რეაქცია ჰქონდათ ამ ყველაფერზე?
– ტატუ ცოტა ადრე, ზამთარში გავიკეთე, მაგრამ არ მითქვამს, არც მიჩანდა. გვიან ვთქვი, რომ ტატუ მქონდა. ამას დიდი რეაქცია არ მოჰყოლია. ბებიას ცოტა ეწყინა, მაგრამ პროგრესულად მოაზროვნეა, ამიტომ დიდხანს არ გაჰყოლია წყენა. მამამ მხოლოდ ის მითხრა, სცენაზე ხელი არ შეგიშალოსო. იმის მერე კიდევ ერთი ტატუ და პირსინგი გავიკეთე.
– პირსინგსაც ასე მშვიდად შეხვდნენ?
– პირსინგით რომ ვბრუნდებოდი სახლში, უკვე დეიდაშვილს, კატოს გავამაგრებინე ზურგი. მარტო მე არა, კატომაც გაიკეთა–მეთქი... (იცინის). სიმართლე გითხრათ, ვერ ვიტყვი, რომ თამრიკოს ძალიან მოსწონს ჩემი პირსინგი, მაგრამ არ მეუბნება, რატომ გაიკეთეო, ანუ ძალიან არ წუხს. შეიძლება არ სიამოვნებს, მაგრამ იცის, რომ ჩემი ცხოვრებაა, მე ვწყვეტ და ამას დიდი მნიშვნელობა აქვს. თუ კიდევ რამე მომინდება, გავიკეთებ.
ისიც უნდა გითხრათ, რომ პირსინგის გაკეთება ენით აუწერელი ტკივილი იყო! ვფიქრობდი, ათ შვილს გავაჩენ, ოღონდ ასეთი საშინელი ტკივილი არ ვიგრძნო–მეთქი. გავიხვრიტე არა თოფით, არამედ სადგისით. იმიტომ, რომ ამ უკანასკნელით გახვრეტილი პატარა და შეუმჩნეველია. გაყუჩების გარეშე, რაღაც მომასხეს მარტო, რაც არაფერს შველის, მაგრამ, ეს რომ წინასწარ მცოდნოდა, ამ ნაბიჯს მაინც გადავდგამდი, რადგან, წინაღობების მიუხედავად, რაც მინდა, იმას ყოველთვის ვაკეთებ.
– გარეგნობის მკვეთრად შეცვლასაც ხომ არ აპირებთ?
– თმის შეჭრა სულ მინდა, მაინტერესებს, როგორი ვიქნები ბიჭურად მოკლე თმაში. ძალიან მოსაბეზრებელია გრძელი თმის მოვლა, მაგრამ ვერ ვრისკავ ამ ნაბიჯის გადადგმას. ჩემი თმა ძალიან მიყვარს, ველოლიავები და თანაც არ მინდა, ამ ნაბიჯის გადადგმა ვინანო.
– არის რამე, რასაც არასდროს შეცვლით თქვენს გარეგნობაში?
– ახლა უკვე ამას ვერ ვიტყვი, რადგან ადრე ვფიქრობდი, რომ თუნდაც ტატუს არასდროს გავიკეთებდი. შეიძლება ყველაფერი მომინდეს და ვერც იმას ვიტყვი, რომ თუნდაც წარბს არასდროს გავიხვრეტ.
– დედა რა ასაკამდე გაძლევდათ რჩევებს თუნდაც ჩაცმულობასთან ან ვარცხნილობასთან დაკავშირებით?
– ძალიან დიდხანს. თხა, არანორმალური ბავშვი ვიყავი, რომელიც ხეებზე დაძვრებოდა, ავტოფარეხის სახურავიდან ხტებოდა და ა.შ. არასდროს გამჩენია სურვილი, დედასთვის თმის შეჭრა ან შეღებვა მეთხოვა. ასეთი რაღაცეები არ მაინტერესებდა. ჩემს ცხოვრებაში გვიან ასაკში დაიწყო "გოგოობის" ეტაპი. როცა ასეთი სურვილები გამიჩნდა, დედა, რა თქმა უნდა, დამთანხმდა.
– ვის რჩევას ენდობით ყველაზე მეტად?
– ბევრისგან შეიძლება მოვისმინო რჩევა, მაგრამ საბოლოოდ მაინც იმას ვაკეთებ, რაც მინდა, ვერავინ გადამაფიქრებინებს. თუ მეუბნებიან, "არ გააკეთო!", უფრო მეტად ვჯინიანდები. საკმაოდ ჯიუტი ვარ. ამის გამო ცხვირიც წამიტეხია, მაგრამ სულ ვამბობ, ჩემი გადაწყვეტილებებით ცხვირი რაც უნდა წავიმტვრიო, მხოლოდ ჩემს თავს დავაბრალებ და არა გარშემომყოფებს–მეთქი.
– გრძელ თმას როგორ უვლით?
– ნიღბებით და სხვა საშუალებებით. ხშირად ვივარცხნი სალონში და ვიყენებ თმის საშრობს, ეს კი თმისთვის საზიანოა.
– 24 წლის ასაკში კანს თუ უვლით?
– არა, მით უმეტეს, რომ პრობლემები არ მაქვს. საბედნიეროდ, ამ მხრივ, კარგი გენეტიკა მაქვს. მხოლოდ მკვებავ საცხს ვიყენებ, ისიც – იშვიათად.
– სწორი კვების რეჟიმს იცავთ?
– ძალიან მინდა, ჯანსაღად ვიკვებო, მაგრამ არ გამომდის. თამრიკო მაიძულებს ხილის და ბოსტნეულის მიღებას, ხან ვუჯერებ, ხან – არა. ალბათ ჩემს შვილთანაც, ელენესთან, ასე მომიწევს ურთიერთობა. საკმაოდ პრეტენზიული მჭამელია, მაგრამ ჯერ ვითმენ. დიდი გოგო რომ გაიზრდება, მომიწევს რჩევების მიცემა.
– ფორმაში ყოფნისთვის და წონის დარეგულირებისთვის რა ძალისხმევას მიმართავთ?
– პერიოდულად ვიმატებ და ვიკლებ. სამწუხაროდ, ვარჯიშს ვერ ვახერხებ. ამისთვის დრო არ მრჩება. ერთადერთი, როცა აგარაკზე ვარ, აუზში ვცურავ.
– ორსულობის შემდეგ ადვილად ჩადექით ფორმაში?
– ძალიან ადვილად, ყოველგვარი ძალისხმევის გარეშე დავიკელი. ბევრი არც მქონდა მომატებული.
– სარკის წინ მდგომი საკუთარ ორეულს როგორ აფასებთ?
– ვფიქრობ, რომ სარკეში დანახული ორეული მხოლოდ ანარეკლი არ არის. რაღაც კავშირი არსებობს ორ ადამიანს შორის, რომელიც დგას სარკის წინ და რომელიც არის სარკეში. ბევრი რამ აღმომიჩენია სარკის წინ მდგარს ჩემს გარეგნობაში, თუნდაც – თვალებში. ასეთ დროს ხანდახან საკუთარ თავს თავიდან ეცნობი.
ვფიქრობ, რომ არც ისე უინტერესო ორეული იყურება იქიდან. ალბათ ყველას ჰქონია ისეთი მომენტი, როცა სარკის წინ მდგომს არაფერი მოსწონებია. მსგავსი რამ მეც განმიცდია, უფრო მეტიც, წვეულებაზე აღარ წავსულვარ, რადგან ვერაფერი "მომირგია". განწყობის გაუმჯობესებაში ყველაზე მეტად შვილი მეხმარება.
– პლასტიკურ ქირურგიაზე რას ფიქრობთ?
– ხან ცხვირის გაკეთება მინდა, ხან – სხვა ნაკვთის შეცვლა. ტუჩები ოდნავ გადიდებული მაქვს. სულ ვწუწუნებ საკუთარ გარეგნობაზე, მაგრამ საბოლოოდ პლასტიკურ ქირურგთან მისვლას ვერ ვრისკავ.
– რა ფერებში გიყვართ ჩაცმა?
– ვერ ვიტყვი, რომ ხშირად მაცვია ფერადი სამოსი, რასაც თვითონაც განვიცდი. არსებობს ფერები, რომლებსაც არასდროს ვიცვამ, მათ შორის არის ყვითელი. ეს ფერი იმდენად მაღიზიანებს, გარშემომყოფებზეც კი არ მომწონს.
– სამკაულები გიყვართ?
– ძალიან მიყვარს. სულ მიკეთია სამაჯურები და გულსაკიდი, თუმცა მცირე ზომის. ზაფხულში შეიძლება მასიური სამკაულიც გამოვიყენო, მით უმეტეს, სცენაზე, თუ ეს სამოსს სჭირდება და უხდება. ვერცხლს და ოქროს ერთად არასდროს ვიკეთებ.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე
