შენ გარდა არავინ მეყვარება (1)

მაშინ ,როცა ყველას ეძინა, მე ვიჯექი აივანზე და ვფიქრობდი. გარედან ჩანდა თითქოს ყველაფერი კარგად იყო, მაგრამ შინაგანად ყველაზე ცუდად ვგრძნობდი თავს. უკვე ერთი თვე იყო გასული ჩემი ესეთი მდგომარების დაწყებიდან. ვერ ვიტყვი,რომ სრულიად უმიზეზოდ მოხდა ყველაფერი, იყო მიზეზი. ყველაზე ბანალური მიზეზი. ადამიანმა ვისთანაც 3 წელი გავატარე მიმატოვა. ვიღაცას ეს ,რომ ეთქვა დავცინებდი, ვეტყოდი ამაზე როგორ ნერვიულობთქო , მაგრამ როდესაც 3 წელს იმ ადამიანთან ცხოვრებას დაუთმობ და უცებ ყველაფერი სრულდება ძალიან რთულია არ იყო ცუდ ხასიათზე. ეს ამბავი სწორედ ერთი თვის უკან მოხდა. თავიდან თავს კარგად ვგრძნობდი, ვფიქრობდი,რომ ეს არაფერის დასასრული არ იყო, მაგრამ ნელნელა გამიჭირდა ცხოვრება. ჩვენ ერთ პატარა ქალაქში ვცხოვრობდით და ალბათ წარმოგიდგენიათ რამდენი მოვასწარით გაგვეკეთებინა სამ წელში, სწორედ ამიტომ ყველა ნივთი და ჩვენი ქალაქის ყველა ადგილი მასთან ერთად გატარებულ დროს მახსენებდა. დავიწყე მოწევა. აი ზუსტად ამას ვერ წარმოვიდგენდი საკუთარი თავისგან. 15 წლის რომ ვიყავი ჩემ გარშემო ყველა დაინტერესებული იყო სიგარეტით. მეც მქონდა გასინჯული, მაგრამ დიდი სიამოვნება ვერ მივიღე, მაშინ ყველა იმიტომ ეწეოდა,რომ მოწონდათ სიგარეტით ხელში დგომა. მე ყველაზე მეტად ეგეთ გოგოებზე და ბიჭებზე მეცინებოდა, რომ არ სიამოვნებდათ და მაინც რომ ეწეოდნენ.კიდევ იმას დავცინოდი ვინც ნერვიულობის გამო დაიწყებდა მოწევას, ეგ ყველაზე დიდ აბსურდათ მიმაჩნდა, მაგრამ როცა იგივე სიტუაციაში ჩავვარდი, მივხვდი რომ რაღაცაზე ყურადღების გადატანა ძალიან მნიშვნელოვანია, არ აქვს მნიშვნელობა სიგარეტი იქნება თუ სხვა რამე. საბოლოო ჯამში ყველამ შეატყო ჩემი შეცვლა, განსაკუთრებით ახლო მეგობრებმა, რომლებმაც ფსიქოლოგთან მირჩიეს წასვლა. მე და ჩემი მეგობრები იმ ადამიანების რიცხვს არ მივეკუთვნებით, რომლებიც ფიქრობენ,რომ ფსიქოლოგთან მხოლოდ გიჟები დადიან, სწორედ ამიტომ მომეწონა ეს იდეა. ჩემმა პირველმა ვიზიტმა სასიამოვნოდ ჩაიარა. ბევრ თემაზე ვისაუბრეთ და პირველ რიგში იმაზე რა იყო ჩემი ასეთი მდგომარეობის მიზეზი. მოკლედ ,რომ ვთქვათ 5 თვე ვიარე ფსიქოლოგთან. მოწევას თავი დავანებე, თითქოს თავს უკეთ ვგრძნობდი, მაგრამ ერთ დღეს ჩემი ძველი ნაცნობი შემხვდა.
-რუსკა როგორ ხარ?
-კარგად ნათია შენ როგორ ხარ?
-კარგად. რამდენი ხანია არ მინახიხარ. გავიგე ნიკას ცოლი მოუყვანია. ჯერ მეგონა შენ მოგიყვანა და ძალიან გაიხარდა და მერე გავიგე რომ დაშორდით. რა მოხდა? სკოლის პერიოდიდან მახსოვს რა კარგად იყავით და ძალიან მეწყინა თქვენი ამბავი.
ეს რომ გავიგე კინაღამ წავიქეცი, მაგრამ არაფერი შემიმჩნევია.
-ხო რავიცი ბოლოს აგვერია ურთიერთობა.
-ვაიმეე არადა როგორ უხდებოდით ერთმანეთს
-შენ როგორ ხარ მომიყევი რამე.
-რავიცი აბა მე მალე ქორწილი მექნება და აუცილებლად გეპატიჟებით შენ და ნატას.
-რა კარგიაა ძალიან გამიხარდა შენი ამბავი.
-ხო მოკლედ მე მოსაწვევებს რომ მოვამზადებ გამოგიგზავნით ორივეს და აუცლებლად მოდით.
-კიკი აბა რას ვიზავთ. ეხლა უნდა წავიდე კარგად.
-კარგი რუსკა მიდი.
ნათია ჩემი ნიკას და ნატას სკოლელი იყო.ნატა ჩემი ახლო მეგობარია, რომელიც ყველაზე მეტად მიყვარს. ნიკას ცოლი მოუყვანია.ნიკა აღარ მიყვარდა, მაგრამ ცოლის მოყვანა რაღაც არ მესიამოვნა. მეორე დღეს ჩემს ფსიქოლოგთან წავედი.
-მოდი რუსკა. როგრო გძნობ თავს?
-არც ისე კარგად. გუშინ გავიგე,რომ ნიკას ცოლი მოუყვანია.
-მერე როგორი რეაქცია გქონდა ამაზე?
-არ ვიცი ძალიან ცუდი არა მაგრამ არ მესიამოვნა
-ეს ბუნებრივია. საიდან გაიგე ეს ამბავი?
-ჩემი ძველი ნაცნობი შემხვდა. იმან მითხრა.
-შენით ხომ არ ცდილობდი რაიმეს გარკვევას?
-არა საერთოდ არ მაინტერესებდა, უბრალოდ იმ გოგომ მითხრა, თან ქორწილში დამპატიჟა და ალბათ ნიკაც იქნება იქ.
-ეს ძალიან კარგია. როცა შეხვდებით შეეცადე თავისუფლად იყო, არ დაიძაბო და ყველაფერი შესანიშნავად იქნება.
-შევეცდები მაგრამ
ამ დროს ვიღაცამ კარი შემოაღო. ვიღაც ბიჭი იყო და ქეთიმ (ფსიქოლოგმა) უთხრა.
-ხომ გთხოვე გარეთ დაგეცადა?
-აუ კაი რა დედა მეჩქარება რაა
-არა მოვრჩები და მერე შემოხვალ.
-აუუ კაი.
გაბრაზებული გავარდა და დავინახე იქვე სკამზე რომ ჩამოჯდა.
-ეს ჩემი შვილია,სულ ასე არ იქცევა ხოლმე უბრალოდ ეხლა რთული პერიოდი აქვს.
-არაუშავს ცუდი არაფერი გაუკეთებია.
-ხო რაღაცას მეუბნებოდი.
-მნიშვნელოვანი არაფერია, თან დამავიწყდა. მე ეხლა წავალ და ხვალ დაგიკავშირდები თან გავიგებ ქირწილი როდის არის.
-კარგი რუსკა,აბა შენ იცი.
-კარგად.
ერთი კვირა უაზროდ გავიდა. სამსახურშიც არაფერი იყო მნიშვნელოვანი. და აი დადგა დღე როცა მოსაწვევი მივიღე ნათიასგან. ნატას დავურეკე და ჩემთან მოსვლა ვთხოვე.ნატაც მალე მოვიდა.
-რას შვები?
გადამეხვია და სახლში შემოვიდა.
-არაფერს მოსაწვევი მივიღე ეხლა.
-მართლაა? მე დილას მივიღე. მოკლედ ერთი კვირა გვაქვს დრო. ძალიან ლამაზი უნდა იყო ხო იცი ისიც იქნება.
-არ აქვს მნიშვნელობა, უბრალოდ მინდა,რომ გავერთო.
-გავერთობით აბა რას ვიზავთ. უკვე იცი რას ჩაიცმევ?
-არაა მარა გავიაროთ ამ დღეებში მაღაზიებში და რამე ვნახოთ.
-ხო ეგრე ჯობია.
-მე ეხლა მოვემზადები, ფსიქოლოგთან მივდივარ და დამტოვე კარგი?
-კარგი მიდი.
როცა ვიცმევდი ტელეფონმა დამირეკა.
-რუსკა დედაშენი გირეკაავს.
-კარგი მოვდივარ.
-ხო დედა.
-რუსკა როგორ დედი?
-კარგად დე თქვენ როგორ ხართ?
-კარგად ვართ მეც და მამაც. უცბად გეტყვი, მე და მამამ ფული გამოგიგზავნეთ , ბანკსი წადი და აიღე ოღონდ დღესვე კარგი?
-კარგი წავალ მადლობა გკოცნით.
დედა და მამა იყვნენ საზღვარგარეთ და ზაფხულობით ჩამოდიოდნენ. მე და ძმა არ მყავდა ამიტომ მარტო ვცხოვრობდი.
-აუ ნაატ ჯერ ბანკში გავიაროთ რა. ხო არ გეჩქარება?
-არაა რა მეჩქარება გავიაროთ სადაც გინდა.
-წავიდეთ მაშინ უკვე.
-კარგი.
სახლიდან გავედით და მივედით ბანკში სადაც ფული გამომიგზავნეს. დიდი ხანი ლოდინი არ მოგვიწია. ფული კარტაზე დავრიცხე და ფსიქოლოგთან წავედი. ნატას დავემშვიდობე და შევედი. ქეთის ჯერ სხვა კლიენტი ყავდა ამიტომ მოსაცდელში დავჯექი. ცოტა ხანში ვიღაც ბიჭი დაჯდა ჩემ წინ სკამზე. რომ გავხედე დავინახე ქეთის შვილი. ჩემკენ არ გამოუხედავს ვიღაცას წერდა ტელეფონზე. მეც მალე მოვაშორე თვალი და დავინახე როგორ გამოვიდა ქეთი და დამიძახა მეც და თავის შვილსაც. ერთად შევედით და დავსხედით სკამზე.
-რუსკა ორი წამი მოიცადე ამად რარაცას გავატან და დაიწყოთ, ძალიან ხომ არ გეჩქარება?
-არაა არ მეჩქარება.
ამ დროს ტელეფონმა დამირეკა. ნატა იყო, ვუპასუხე.
-აუ რუს რომელ რიცხვში უცევს ქორწილი მითხარი რაა არ მაქვს აქ მოსაწვევი.
ამ დროს ამოვიღე მოსაწვევი და ვუთხარი.
-27ში ნატა.
-კარგი კარგი მადლობა.
ტელეფონი გავთიშე და მოსაწვევს ვდებდი ჩანთაში როცა ქეთის შვილი გამომელაპარაკა.
-ამ ქორწილში მიდიხარ?
-კი
ცოტა დავიბენი რა უაზრო კითხვაა.
-ნათია ჩემი თანამშრომელია, მეც მოვდივარ მაგის ქორწილში. ვინ არის შენი?
-მე და ნათია ერთ სკოლაში ვსწავლობდით.

-ძალიან კარგი. მე სანდრო მქვია.
-რუსკა.
ხელი ჩამოვართვით ერთმანეთს და გავუღიმეთ. მერე ქეთიმ რაღაც ფურცლები მიაწოდა სანდროს.
-სანდრო აიღე ესენი და სახლში წაიღე მეც მალე მოვალ.
-კარგი მე ამას მივიტან და გავდივარ მერე ბიჭებთან ერთად ფეხბურთის საყურებლად.
-კარგი მალე მოდი სახლში.
-კარგად რუსკა, სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა.
-ჩემთვისაც.
სანდრო წავიდა, მე და ქეთიმ კი დავიწყეთ ლაპარაკი.
-როგორც მივხვდი ჩემი შვილიც იქნება იმ ქორწილში.
-ხოო ეგრე გამოდის.
-კარგია. მოკლედ იცი როგროც უნდა მოიქცე. დღეს რას შვებოდი?
-დღეს..
მოვუყევი ყველა დეტალი რას ვაკეთებდი დღეს და მერე წამოვედი. ბანკომატში შევიარე ფულის გამოსატანად და საოცრება დავინახე. კარტაზე საკმარისზე ბევრად მეტი ფული მქონდა დარიცხული. ეგრევე დედაჩემს დავურეკე.
-დედა თქვენ გამომიგზავნეთ ამდენი ფული თუ შეცდომით დამირიცხეს?
-ჰაჰა არა დე ჩვენ გამოგიგზავნეთ. ვიცი მანქანისთვის რომ ფულს აგროვებ და ეხლა აღარ დაგჭირდება შეგროვება. მამაშენმა პრემია აიღო და გადავწყვიტეთ საჩუქარი გაგვეკეთებინა.
-ვაიმე დიდი მადლობა მამა დამალაპარაკე.
-აბაზანაშია ეხლა და მე გადავცემ შენგან მადლობას.
-არ ვიცი რა გითხრათ, ძალიან ბედნიერი ვარ და ვერ ვხდები როგორ გამოვხატო.
-ჰაჰა მიდიმიდი ძაან ბევრი დაგეხარჯება და რომ იყიდი მანქანას დაგვირეკე აუცილებლად.
-კარგი დე გკოცნით ბევრს.
ჩემს სიხარულს საზღვარი არ ქონდა. ეგრევე ნატას დავურეკე.
-რას შვები ნატალიაა?
-კარგად ხარ?
-ძალიააან. გამოდი ჩემ სახლთან. ოღონდ მალეე.
-კარგი მოხდა რამე?
-კიი მოხდა რო მოხვალ მერე გეტყვი.
ნატა მალე მოვიდა და ძალიან გაეხარდა მანქანის ამბავი რომ ვუთხარი, მერე წავედით და მანქანა ვიყიდეთ. ისე მიხაროდა დავხტოდი. მართვის მოწმობა მქონდა ამიტომ ეგრევე დავჯექი და სეირნობა დავიწყე. რომ მივხვდი რომ დავიღალე სახლში წამოვედი და დავიძინე.
დილას ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა.
-რუსკა გამარჯობა ქეთი ვარ.
-ხო ქეთი გისმენ.
-დღეს ერთი საათით ადრე რომ მოხვიდე შეგიძლია?
-კი დღეს შევძლებ.
-კარგი მაშინ სამზე გელოდები.
-კარგი.
ცოტა ხანში ავდექი და მოვწესრიგდი. სამსახურში შევიარე. საბუთები წამოვიღე და ქეთისთან წავედი. შევედი და მოსაცდელში დავჯექი, ჯერ ქეთის სხვა კლიენტი ყავდა. ავიღე ჟურნალი და კითხვა დავიწყე. ამ დროს ოთახიდან სანდრო გამოვიდა და მომესალმა. მეც გავუღიმე და ქეთისთან შევედი. ბევრი ვისაუბრეთ, ყველაფერი მოვუყევი და გარეთ გამოვედი. ჯობდა არ მენახა ის რაც იქ დავინახე. ნიკა და მისი ორსული ცოლი. ნიკამ დამინახა, მე ქაჯივით ხო არ მოვიქცეოდი, გამარჯობა ვუთხარი და მანქანისკენ წავედი. ნიკას ნახვა არ მაკლდა, ეხლა ამას კიდე ჩემი მანქანა დაემატა. ვიღაცამ საყვარლად მიმიჭეჭყა მანქანა გვერდიდან. ნამდვილად მარცხენა ფეხზე ავდექი დღეს. მანქანაში რომ ჩავჯექი დავინახე წინა ფანჯარაზე მიკრული ფურცელი,გადმოვედი და ვნახე რა ეწერა ფურცელზე. ნომერი ეწერა და კიდევ ეს "ბოდიში მანქანისთვის, აუცილებლად დამირეკე". ავიღე ტელეფონი და გადავრეკე.
-გისმენთ.
-გამარჯობა. თქვენი თხოვნით ვრეკავ. მანქანაზე ნუ ინერვიულებთ.
-აა დიდი ბოდიში თქვენს მოსვლას ვერ დაველოდე ძალიან მეჩქარებოდა.მანქანასთან დაკავშირებულ ყველა თანხას ავანაზღაურებ.
-თქვენი მანქანაც გამუჭდა?
-კი ცოტა, მაგრამ მნიშვნელოვანი არაფერი.
-ნუ ინერვიულებთ, მეთვითონ გავაკეთებ მანქანას.
-არა არა მომეცით საშუალება ჩემი შეცდომა გამოვასწორო. შევხვდეთ სადმე და წავიდეთ ერთად პროფილაქტიკაში და ვნახოთ რისი გაკეთება შეიძლება. დღეს შევხვდეთ მისამართი მომწერეთ თქვენი სახლის და რომ მოვალ ჩამოდით და წავიდეთ.
-კარგი მოგწერთ ეხლავე.
მივწერე მისამართი და საღამოს მომწერა "5 წუთში მოვალ"
ჩავედი, ჯერ არ იყო მოსული და იქვე პატარა სკამზე ჩამოვჯექი. ცოტა ხანში ვიღაც მეძახის.
-რუსკაა
ჩემთან სანდრომ მოირბინა.
-სანდრო აქ რა გინდა?
-ახლობელს უნდა შევხვდე შენ რა გინდა?
-მე აქ ვცხოვრობ.
-ვაა მართლა? მოიცა უნდა დავრეკო რო ჩამოვიდეს.
-კარგი.
სანდრომ ტელეფონი ამოიღო და რეკავს, ცოტა მოშორებით გავიდა, ამ დროს ჩემმა ტელეფონმაც დარეკა, ეტყობა ვერ მოაგნო სახლს.ავიღე და ვუთხარი რო სახლის წინ სკამზე ველოდებოდი, ზუსტად ამ დროს სანდრო მომიახლოვდა.
-რუსკა მანქანა გყავს?
-კი წინა კვირას ვიყიდე და ვიღაც იდიოტი დამეჯახა დღეს, ეხლა მაგას ველოდები უნდა შევხვდე, ვუთხარი მე გავაკეთებთქო მარა არა მე უდა გავაკეთოო და კაი მეთქი. აქ ცხოვრობს შენი ახლობელი?
-კი აქ ცხოვრობს.
-აუ ამან კიდე ვერ მოაგნო ერთი წუთი დავრეკავ.
ამოვიღე ტელეფონი და ზარი რომ გავუშვი სანდროს ტელეფონმა დაიწყო რეკვა. მივხვდი რაც მოხდა და ძალიან შემრცხვა. სანდრომ სიცილი დაიწყო
-შენ იცოდი ამდენი ხანი და არ მითხარი?
-კაი რაა 10 წუთის წინ გავიგე. მერე ისეთები თქვი ჩემზე აღარ გითხარი.
არაფერი არ მითქვამს გავჩუმდი.
-კაი წავიდეთ ეხლა და ვანახოთ ხელოსანს.
-აუ სანდრო გავაკეთებ რა ჩემით..
-არა ღადაობ? არ არსებობს მე უნდა გაგიკეთო.
-კარგი. რა მაინტერესებს იცი ? როგორ დამეჯახე?
-რავიცი იდიოტებს გვჩვევია.
გამომხედა და გაეცინა. წავედით ხელოსანთან და ისეთი არაფერი არ ჭირდა მანქანას, მაგრამ ხელოსანმა დაიტოვა და მე სანდრომ წამომიყვანა სახლში.
-რუსკა გასაღები დამიტოვე და ხვალ მოგიყვან მანქანას.
-არა არ შეწუხდე მე გამოვიყვან.
-არ შევწუხდები მომე გასაღები.
-კარგი. მადლობა სანდრო.
მანქანიდან გადმოვედი და სახლში შევედი. დაღლილი ვიყავი და მალე დამეძინა.
დილას სამსახურში წავედი. გზაში მივხვდი ჩემი მანქანა როგორ მაკლდა. დღეს გვიანობამდე დავრჩი სამსახურში, ბევრი საქმე მქონდა, უკვე ყველა წასული იყო როცა ტელეფონმა დამირეკა, სანდრო იყო.
-გისმენ სანდრო.
-რუსკა გამოვიყვანე შენი მანქანა და სახლთან მოგიყვანო?
-არა სანდრო სამსახურში ვარ და აქ რომ მოიყვანო შეგიძლია ?
-კი როგორ არა მისამართი მომწერე.
-კარგი მოგწერ.
მივწერე მისამართი და მალე ეგეც მოვიდა. ვთხოვე მანქანა დაეყენებინა და შემოსულიყო.
-ვაა რუსკა სარეკლამო აგენტი ხარ?
-ჰაჰა ხოო. აბა რა ქენი გააკეთეს მანქანა?
-კიი ყველაფერი შევამოწმე და კარგად გააკეთეს.
-ძალიან კარგიი. შენ რა პროფესიის ხარ?
-მუსიკალური პროდუსერი ვარ.
-ეე რამაგარია, მე რეკლამებისთვის სულ ვეძებ ხოლმე პროდუსერებს და ეხლა მეცოდინება რო შენ დაგირეკო.
-კიდე დიდხანს უნდა დარჩე აქ?
-არა გავდივარ უკვე. შენ სად დატოვე შენი მანქანა?
-სახლთან, ფეხით მივედი პროფილაქტიკაში.
-წამოდი და დაგტოვებ სადაც გინდა.
-კარგი წავიდეთ.
ყველაფრის დალაგებას რომ მოვრჩი, გარეთ გამოვედით.
-სახლში მიდიხარ?
-ხოო სახლში დამტოვე, წადი და გეტყვი მისამართს.
-მე ვიცი შენი მისამართი, ერთხელ ქეთისთან სახლში ვიყავი სეანსზე.
-აა ხოო, ისე რატო დადიხარ ფსიქოლოგთან?
-ეხლა უკვე უბრალოდ მსიამოვნებს და დაახლოებით 7 თვის წინ მჭირდებოდა, რთული პერიოდი მქონდა და დედაშენი ძალიან დამეხმარა.
-მეც დავდიოდი ფსიქოლოგთან.
-რამდენი წლის ხარ?
-25 შენ?
-მე 24ის.
-აი მოვედით.
-ხოო
-კარგი რუსკა კარგად და მადლობა.
-რისი მადლობა, კარგად.
ძალიან დაღლილი ვიყავი და სახლისკენ წავედი.

ამ დროს სანდროსთან სახლში.
-ქეთიი მოვედი.
-ბიჭო სად ხარ მთელი დღე რო გირეკავ? მიპასუხე მაინც და მითხარი რო კარგად ხარ.
-არ მესმოდა საქმეზე ვიყავი.
-კარგი რაა, ხო იცი რო ვნერვიულობ სულ და მომწერე მაინც თუ ვერ მპასუხობ.
-დედა შენთან რუსკა რომ დადის, ჩემხელაა დაახლოებით.
-ხო მერე?
-რატო დადის?
-რა გინდა შენ მითხარი?
-მაინტერესებს უბრალოდ.
-მე ვერ გეტყვი ჩემი პაციენტების სიარულის მიზეზებს. შენ მითხარი რაში გაინტერესებს?
-არაფერი უბრალოდ მითხრა რთული პერიოდი მქონდა და დედაშენი ძალიან დამეხმარაო.
-ხო ეგრე იყო მარა შენ ეგ როდის გითხრა?
-გუშინ რო გითხარი ვიღაცის მანქანას დავეჯახეთქო გახსოვს?
-კიი
-რუსკას მანქანა იყო და დღეს მივუყვანე გაკეთებული და სახლში მომიყვანა და გზაში ვილაპარაკეთ.
-შენ რაღაც ძაან დაინტერესდი მაგ გოგოთი.
-კაი რა ეხლა ნუ მოიგონებ სისულელეებს უბრალოდ დამაინტერესა.
-კარგი კარგი. ქორწილში როდის მიდიხარ?
-ეხლა შაბათს.
-კარგი.



რომ გავიღვიძე კაბის საყიდლად წავედი. მალე ვიპოვე ჩემი შესაფერისი კაბა და სამსახურში წავედი. ბევრი არ მიმუშავია,რადგან გუშინ მოვრჩი ყველაფერს. უბრალოდ ვიჯექი და ხვალინდელ დღეზე ვფიქრობდი. მინდოდა ძალიან ლამაზი ვყოფილიყავი. სამსახურიდან წამოვედი და ქეთისთან წავედი სეანსზე. როგორც მივხვდი დაავიწყდა დღეს, რომ უნდა მივსულიყავი,რადგან ოფისში არ დამხვდა. გადავწყვიტე დამერეკა.
-ქეთი გამარჯობა, რუსკა ვარ.
-ხო რუსკა გისმენ.
-დღეს უნდა შევხვედროდით 6 საათზე, მოვედი და არ დამხვდი.
-ვაიმეე სულ დამავიწყდა, ბოდიში რუსკა, ჩემთან მოდი და აქ ვისაუბროთ, კარგი?
-არა აღარ შეგაწუხებთ, სხვა დროს ჩავატაროთ.
-არაა რა უნდა შემაწუხო, ისედაც მარტო ვარ სახლში, ამოდი და როგორც მეგობრებმა ისე დავილაპარაკოთ, თან ყავას დაგალევინებ.
-კარგი ქეთი მოვალ.
მანქანაში ჩავჯექი და ქეთისთან მივედი. ყავით გამიმასპინძლდა და მერე საუბარი დავიწყეთ, ეს არ იყო ფსიქოლოგის და პაციენტის საუბარი, ჩვენ ნამდვილი მეგობრებივით ვლაპარაკობდით. ამ დროს კარზე ზარის ხმა გაისმა.
-გავაღებ და მოვალ
ქეთი უცებ მივიდა კართან და გააღო.
-მოდი სანდრო.
-რატო არ ხარ სამსახურში?
-მოდი მოდი.
-უი რუსკა როგორ ხარ?
-კარგად სანდრო შენ?
-რავიცი კარგად.
გამიღიმა და ოთახში შევიდა, ქეთი ისევ ჩემს გვერდით დაჯდა და იმ თემაზე განაგრძო საუბარი რაზეც გავჩერდით.
-ხოდა რას ვამბობდი, ხვალ მიდიხარ ქორწილში?
-კიიი აუცილებლად, ნათია ჩემი ძველი მეგობარია, რომც არ მინდოდეს ნიკას ნახვა უნდა წავიდე.
-არ ინერვიულო მთავარი ეგ არის.
-ხო რას ვიზავთ, მინდა არ მინდა ქორწილში მაინც იქნება.
ამ დროს სანდრომ გამოიარა მისაღებში, და სავარაუდოდ გაიგო რაც ვთქვი.
-ქეთი მე წავალ, გვიან მეგობრებს ვხვდები და მანამდე სახლში მინდა მოვასწრო მისვლა.
-კარგი რუსკა, კიდევ ერთხელ ბოდიში.
-კარგი რას მებოდიშები. მოკლედ დაგირეკავ და შემდეგ შეხვედრაზე შევთანხმდეთ.
-კარგი.
გარეთ გამოვედი და სახლისკენ წავედი. დღეს ჩემ თანამშრომლებთან ერთად მივდიოდი ფეხბურთის საყურებლად. რაც არ უნდა სასაცილო იყოს, მე ყოველთვის ძალიან მიყვარდა ფეხბურთი. სახლში მალე მივედი და მომზადება დავიწყე.

ამ დროს სანდროს სახლში.
-სანდრო არ გშია?
-არა საღამოს ფეხბურთია და საყურებლად მივდივარ, თუ მომშივდა იქ შევჭამ.
-კარგი როგორც გინდა. ქორწილისთვის საჩუქარი იყიდე?
-კიკი ვიყიდე. ვისზე ლაპარაკობდით შენ და რუსკა, ქორწილში იქნება და არ მინდაო.
-რუსკას ყოფილ შეყვარებულზე.
-და რა გააკეთა ეგეთი?
-ეგ უკვე რუსკას კითხე, თუ სურვილი ექნება მოგიყვება.



უკვე გავემზადე და იმ ბარში წავედი,სადაც ვიკრიბებოდით.ბევრი ხალხი არ იყო ბარში. დავსხედით ფეხბურთის საყურებლად, ძალიან მაგარი თამაში იყო, ნამდვილად სანახაობრივი. სახიფათო მომენტი, დარტყმა, გოოოოოოლ. ბოლო ხმაზე ვყვიროდით. ცოტა ხანში ნატა მოვიდა.
-რას შვებით?
-3-0 ვიგებთ
-ჰაჰა როგორ გიხარია შენ.
-ხოო ძაან. სანამ შესვენებაა მომიყევი რას შვები.
-არაფერს სამსახურიდან მოვდივარ. დღეს ბევრი საქმე მქონდა და გვიანობამდე მომიწია ყოფნა. ხვალისთვის მოემზადე?
-კი მზად ვარ მარტო საჩუქარი მაქვს საყიდელი და ვსო.
ამ დროს ბარში დაახლოებით 10 ბიჭი შემოვიდა, გავიხედე და ამ 10 ბიჭს შორის სანდრო დავინახე, მანაც დამინახა და ჩემკენ წამოვიდა.
-რუსკა, აქ რა გინდა?
-რა უნდა მინდოდეს, ფეხმურთის საყურებლად ვარ მეგობრებთან ერთად.
-ფეხბურთი გიყვარს?
-კიი
-მართლა გიყვარს?
-ხო რა მოხდა?
-არაფერი, აბა რა ანგარიშია?
-3-0 ჩემი გუნდი იგებს. რა იყო მამოწმებ ვიცი თუ არა?
-არა ისე გკითხე. წამოდი ჩემ მეგობრებს გაგაცნობ, ისინიც იქნებიან ხვალ ქორწილში.
-კარგი.
მიმიყვანა ბიჭებთან და ყველა გამაცნო, ყველა ძალიან მომეწონა. ცოტა ხანი ამათ ველაპარაკე და ისევ ჩემ მაგიდასთან მივედი.
-რუსკა მე წავედი , ძაან ვარ დაღლილი და ხვალ იცოდე მეტყვი ვინ არის ეს ბიჭი. ჰაჰა
-უიმე ნატა ჩემი ფსიქოლოგის შვილია. რო დამილეწა მანქანა ეგ.
-რა გინდა სიმპათიური კი ყოფილა.
-წადი წადი თორე მართლა გადაიღალე ჰაჰა
-გკოცნი და ხვალ დაგირეკავ.
-მიდი მეც.
ნატა რომ გავაცილე ჩემ თანამშრომლებს გავხედე, ყველა ისე დათვრა ეძინათ. მივედი ყველა გავაღვიძე და გავაცილე. იმედი მაქვს მშვიდობიანად მიაღწიეს სახლამდე. მერე დავრჩი მარტო. სანდროს მეგობრებთან მისვლა შემრცხვა და ჩანთას მოვკიდე ხელი. გასვლას რო ვაპირებდი სანდრომ გამაჩერა.
-მოიცა მოიცა სად მიდიხარ?ეხლა მეორე ტაიმი დაიწყება და ერთად ვუყუროთ რაა.
-არა სანდრო წავალ სახლში.
-არაა არ გაგიშვებ, მოდი ჩვენთან, ეხლა კიდე მოვლენ ჩვენი მეგობრები.
დარჩენა მომინდა და თან ფეხბურთის ყურებაც მინდოდა, ამიტომ დავთანხმდი. მეორე ტაიმი დაიწყო, ყველა ჩართული ვუყურებდით თამაშს. ჩემი კომენტარებიდან და შეფასებებიდან გამომდინარე ყველა მიხვდა,რომ ფეხბურთი მართლა მიყვარდა და იმ გოგოებს არ ვგავდი თავის მოსაწონად რომ ამბობდნენ ამას. თამაშიც დამთავრდა 4-2 ჩემი გუნდის სასარგებლოდ. სანდრომ ცოტა დალია, მე არ დამილევია, მანქანით ვიყავი. ყველა,რომ დაიშალა მე და სანდრო დავრჩით მარტო.
-სანდრო მე წაგიყვან, მაინც შენი სახლი უნდა გავიარო.
-კარგი
სანდრო დავტოვე ,სახლში მოვედი, გადავივლე და ეგრევე დავიძინე. დილას გავიღვიძე ვისაუზმე და საჩუქრის საყიდლად წავედი, ძალიან ლამაზი სამკაულები ვუყიდე და სახლში დავბრუნდი. ვიბანავე ჩავიცვი და მოვემზადე წასასვლელად.ნატას სამსახურის გამო აგვიანდებოდა, ამიტომ მარტო მომიწია მისვლა. მანქანა რესტორნის წინ დავაყენე და გადმოვედი. უცებ ვიღაცამ დამიძახა და თან ვიგრძენი უკნიდან რომ მომიახლოვდა.
-რუსკა რას შვები?
-ვაა სანდრო როგორ ხარ?
-კარგად შენ?
-მეც კარგად, ელოდები ვინმეს?
-არა არავის, შევიდეთ ხო?
-ხო წამო.
-ძალიან ლამაზი ხარ.
-ჰჰაჰ მადლობა. შენ ძალიან სიმპათიური ხარ.
-მადლობა.
მე და სანდრო ერთად შევედით და შესვლისთანავე დავინახე ნიკა და მისი ცოლი. ჩვენ რათქმაუნდა პირველად ნათიასთან მივედით და მივულოცეთ. ზუსტად ამ დროს მოგვიახლოვდა ნიკაც.
-როგორ ხარ რუსკა?
-კარგად ნიკა შენ?
-მეც კარგად. გაიცანი ეს არის ჩემი მეუღლე ელენე.
-სასიამოვნოა.
-შენს მეგობარს არ გაგვაცნობ?
ეს სანდროზე მითხრა, ავადმყოფი. რანაირად იქცევა, სპეციალურად მოდის და თავის ცოლს მაცნობს.
-რათქმაუნდა ეს ჩემი მეგობარია სანდრო. სანდრო გაიცანი ეს არის ნიკა ჩემი ძველი სკოლელი და მისი მეუღლე ელენე.
სანდრომ ხელი ჩამოართვა ნიკას და მიხვდა რომ იქ ყოფნა არ მსიამოვნებდა.
-რუსკა ჩემი საათი მანქანაში დაგვრჩა?
თავიდან დავიბენი მაგრამ მივხვდი რაც ხდებოდა.
-უი არ ვიცი მემგონი ხო, წამოდი ვნახოთ.
- ხო წავიდეთ.
-ჩვენ დაგტოვებთ.
ნიკას გავუღიმეთ და გამოვედით.
-აი ეხლა რუსკა მეტყვის ვინ იყო ეს ნიკა.
-ჩემი ყოფილი შეყვარებული.
-როდის დაშორდით?
-7-8 თვის წინ.
-და რამდენი ხანი იყავით ერთად?
-3 წელი
-მაგიტომ დაიწყე ფსიქოლოგთან სიარული?
-ხო,ბევრი ვინერვიულე.
-მთავარია ეხლა არ გიყვარს თუ გიყვარს?
-არა არ მიყვარს, უბრალოდ მაგის ქცევები მაღიზიანებს.
-კაი დაიკიდე რაა. იმიტომ იქცევა ეგრე რომ იცის შენნაირი გოგო მეორე ვერ ეყოლება. მიხვდა რო ძალიან შეცდა შენ რომ დაგშორდა და ეხლა შენ გაღიზიანებს.
ამაზე ბევრი ვიცინე, მერე შევედით დარბაზში. ერთ მაგიდასთან დავსხედით.ბევრი ვიცინეთ, ვიცეკვეთ, მერე ნატაც მოვიდა. მე ნატა სანდრო და სანდროს მეგობრები ერთ მაგიდასთან ვისხედით. მე ბევრი არ დამილევია, სანდრო ძალიან დათვრა. ბოლოს სიტუაცია,რომ აირია და ყველა წავიდა, სანდრო ისევ მე წამოვიყვანე. სახლთან რომ მივედით, ავაცილე და მიხვდა, რომ გასაღები არ ქონდა, არც ქეთი იყო სახლში. იქ ხომ არ დავტოვებდი, ჩავსვი მანქანაში და ჩემთან წავიყვანე. მთელი გზა ეძინა. შემეცოდა, ბევრი დალია.როგორც იქნა მივაღწიეთ სახლამდე, ძლივს ავიყვანე სადარბაზოში. ხელი ქონდა გადახვეული და მაწვებოდა. მე მაღალ ქუსლებზე მეცვა, კინაღამ მოვკვდი სანამ ავედით ჩემ სართულზე. სანდრო სტუმრების ოთახში დავაწვინე, მე გამოვედი ჩემ ოთახში, გადავივლე და დავიძინე.
(გაგრძელება იქნება)