"კაცმა, რომელსაც ხელი ვკარი, ჩემი მეგობარი ბედნიერ ქალად აქცია"
1 485 ნახვა
40 წლის ასაკში მოვიდა ჩემთან სინანული, მაშინ, როცა აღარაფრის შეცვლა შემეძლო. დრომ ძალიან სწრაფად გაირბინა. ახალგაზრდობაში ვინ არ უშვებს შეცდომებს, მაგრამ შეცდომებსაც გააჩნია. ადამიანმა საკუთარი თავი მარტოობისთვის არ უნდა გაწიროს, მე კი სწორედ ასე მოვიქეცი.
სკოლიდან ვუყვარდი ბიჭს, რომელიც არ მივიღე, ხელი ვკარი. ახლა რომ ვფიქრობ, მართლა ვერ ვხვდები, რას ვუწუნებდი. კარგი ოჯახი ჰყავდა, თვითონაც კულტურული ბიჭი იყო, მოსწავლეებსაც უყვარდათ და მასწავლებლებსაც. მე კი რაღაცნაირად ავითვალწუნე, სულ დავცინოდი. ჩემი დაქალიც ხან რა მეტსახელს უგონებდა, ხან – რას. სკოლა რომ დავამთავრეთ, მთელი ერთი წელი ჩემს სახლთან ახლოს ტრიალებდა და მთხოვდა, შევხვედროდი, მეუბნებოდა, რომ ვუყვარდი. მე კი ისევ სხვა რაღაცეებზე ვიყავი გადართული, ჭრიჭინასავით აქეთ–იქით დავხტოდი.
სკოლის დამთავრების შემდეგ დაქალი რაღაცნაირად ჩამომშორდა. მე სულ მასთან სიახლოვეს ვცდილობდი, ის კი გამირბოდა. ერთ დღესაც გავარკვიე, რომ ის და ჩემი თაყვანისმცემელი ერთმანეთს ხვდებოდნენ. სხვათა შორის, გულში ცუდი არაფერი გამივლია. მაშინვე დაქალთან გავიქეცი და ვუთხარი, რა ხდება, მომიყევი–მეთქი. მან თავისმართლება დაიწყო, რა ვიცი, შენზე ვლაპარაკობდით ხოლმე და მოულოდნელად შემიყვარდაო. მე გადავეხვიე და დავამშვიდე, არ ინერვიულო, ხომ იცი, არასოდეს მომწონდა–მეთქი. იმ დროს მე ე.წ. ძველი ბიჭი მომწონდა და მხოლოდ ის მაინტერესებდა.
ჩემი მეგობარი იმ ბიჭს გაჰყვა ცოლად. მათ ქორწილში ვიყავი, მერე კი ერთმანეთს დავშორდით. თვითონ ჩემმა მეგობარმა აღარ გააგრძელა ურთიერთობა და არც გამიმტყუნებია. ქალურ სისუტედ ჩავუთვალე, რომ ჩემზე ეჭვიანობდა. არაჩვეულებრივი ოჯახი შექმნეს, სამი შვილის მშობლები არიან და ქმარი ცოლს ხელისგულზე ატარებს. თითით საჩვენებელია მათი ცოლქმრული ურთიერთობა და პატივისცემა. ძალიან ლამაზი და ჭკვიანი შვილები ჰყავთ. ჩემს კორპუსთან ახლოს სკოლაში დადიან და თითქმის ყოველ დილით ვხედავ, ჩემს მეგობარს თავისი მანქანით როგორ მოჰყავს ისინი სკოლაში და როგორ მიჰყავს. ზოგჯერ ბავშვებს მამაც აკითხავს. ძალიან სიმპათიური მამაკაცი დადგა და თან საკმაოდ წარმატებული ბიზნესმენიც გამოდგა.
ჩემს ცხოვრებაში რა ხდება? მარტო ვარ. ჩემი ხანმოკლე გატაცებებიდან დიდ სიყვარულად არც ერთი იქცა. საბოლოოდ ყველა დაშორებით დასრულდა. ის, რაც ახლა ჩემს მეგობარს აქვს, შეიძლებოდა მე მქონოდა, მაგრამ ბედნიერებას ხელი ვკარი.
სარკის მკითხველი
სკოლიდან ვუყვარდი ბიჭს, რომელიც არ მივიღე, ხელი ვკარი. ახლა რომ ვფიქრობ, მართლა ვერ ვხვდები, რას ვუწუნებდი. კარგი ოჯახი ჰყავდა, თვითონაც კულტურული ბიჭი იყო, მოსწავლეებსაც უყვარდათ და მასწავლებლებსაც. მე კი რაღაცნაირად ავითვალწუნე, სულ დავცინოდი. ჩემი დაქალიც ხან რა მეტსახელს უგონებდა, ხან – რას. სკოლა რომ დავამთავრეთ, მთელი ერთი წელი ჩემს სახლთან ახლოს ტრიალებდა და მთხოვდა, შევხვედროდი, მეუბნებოდა, რომ ვუყვარდი. მე კი ისევ სხვა რაღაცეებზე ვიყავი გადართული, ჭრიჭინასავით აქეთ–იქით დავხტოდი.
სკოლის დამთავრების შემდეგ დაქალი რაღაცნაირად ჩამომშორდა. მე სულ მასთან სიახლოვეს ვცდილობდი, ის კი გამირბოდა. ერთ დღესაც გავარკვიე, რომ ის და ჩემი თაყვანისმცემელი ერთმანეთს ხვდებოდნენ. სხვათა შორის, გულში ცუდი არაფერი გამივლია. მაშინვე დაქალთან გავიქეცი და ვუთხარი, რა ხდება, მომიყევი–მეთქი. მან თავისმართლება დაიწყო, რა ვიცი, შენზე ვლაპარაკობდით ხოლმე და მოულოდნელად შემიყვარდაო. მე გადავეხვიე და დავამშვიდე, არ ინერვიულო, ხომ იცი, არასოდეს მომწონდა–მეთქი. იმ დროს მე ე.წ. ძველი ბიჭი მომწონდა და მხოლოდ ის მაინტერესებდა.
ჩემი მეგობარი იმ ბიჭს გაჰყვა ცოლად. მათ ქორწილში ვიყავი, მერე კი ერთმანეთს დავშორდით. თვითონ ჩემმა მეგობარმა აღარ გააგრძელა ურთიერთობა და არც გამიმტყუნებია. ქალურ სისუტედ ჩავუთვალე, რომ ჩემზე ეჭვიანობდა. არაჩვეულებრივი ოჯახი შექმნეს, სამი შვილის მშობლები არიან და ქმარი ცოლს ხელისგულზე ატარებს. თითით საჩვენებელია მათი ცოლქმრული ურთიერთობა და პატივისცემა. ძალიან ლამაზი და ჭკვიანი შვილები ჰყავთ. ჩემს კორპუსთან ახლოს სკოლაში დადიან და თითქმის ყოველ დილით ვხედავ, ჩემს მეგობარს თავისი მანქანით როგორ მოჰყავს ისინი სკოლაში და როგორ მიჰყავს. ზოგჯერ ბავშვებს მამაც აკითხავს. ძალიან სიმპათიური მამაკაცი დადგა და თან საკმაოდ წარმატებული ბიზნესმენიც გამოდგა.
ჩემს ცხოვრებაში რა ხდება? მარტო ვარ. ჩემი ხანმოკლე გატაცებებიდან დიდ სიყვარულად არც ერთი იქცა. საბოლოოდ ყველა დაშორებით დასრულდა. ის, რაც ახლა ჩემს მეგობარს აქვს, შეიძლებოდა მე მქონოდა, მაგრამ ბედნიერებას ხელი ვკარი.
სარკის მკითხველი