''ბავშვობიდან ''სუხიშვილებში'' მოხვედრაზე ვოცნებობდი...''

მსახიობი თამარ ხურცილავა ფართო მაყურებელმა გაიცნო სერიალიდან ''ჟამი ყვავილობისა'', რომელიც 2009 წელს გადიოდა ეთერში. მის გმირს მარიამი ერქვა და მას შემდეგ არაერთხელ მიუმართავთ ამ სახელით. თამარი ''სუხიშვილების'' მოცეკვავეა. როგორც მსახიობი, ამ ეტაპზე არც რომელიმე პროექტშია დაკავებული და არც სადმე იღებენ, თუმცა სცენის დანაკლისს ცეკვის დროს ივსებს და იმავდროულად რეჟისორებისგან საინტერესო შემოთავაზებებს ელის...

- ბავშვობაში რამდენიმე პროფესიაზე ვფიქრობდი, თუმცა ყოველი მათგანი ხელოვნებასთან იყო ახლოს. მინდოდა მსახიობობა, მოდელობა, მხატვრობა, თუმცა ჩემი ყველაზე დიდი ოცნება ''სუხიშვილებში'' მოხვედრა იყო. პატარაობიდანვე ''სუხიშვილების'' ფანი ვიყავი და ამ ანსამბლში მოხვედრაზე ვოცნებობდი. ბავშვობაში ბავშვთა ანსამბლში ვცეკვავდი. ორი წელი ცეკვისთვის თავი მქონდა დანებებული, როცა ბათუმში ბულვარში ''ასა ფართის'' დავესწარი. კონცერტის შემდეგ პუსკა გამსახურდიასთან ავტოგრაფისთვის მივედი და ჩემი ოცნების შესახებ ვუთხარი. როგორც მაშინვე მითხრა, ძალიან მოვეწონე, ხელი ჩამჭიდა და ილიკოსა და ნინოსთან მიმიყვანა. რატომღაც ყველას მოვეწონე, ყველა თავზე დამტრიალებდა და ეს ჩემთვის შოკისმომგვრელი სიტუაცია იყო. ნინო სუხიშვილმა მითხრა, რომ სექტემბერში სტუდიის გახსნას აპირებდა, სადაც ერთი წელი მომზადების საშუალება მექნებოდა და შემდეგ გადამიყვანდნენ ანსამბლში.
მართლაც ასე მოხდა, სტუდიაში ერთწლიანი მომზადების შემდეგ, ''სუხიშვილებში'' გადამიყვანეს, სადაც ოთხი წელი ვცეკვავდი.
- ოცნება აგხდომია...
- დიახ, ნამდვილად. ზოგადად, ერთ ადგილას გაჩერება არ მიყვარს, უფრო სწორად, ვცდილობ, თავი სხვადასხვა სფეროში მოვსინჯო. ჩემი რამდენიმე მეგობარი თეატრალურ უნივერსიტეტში სამსახიობო ფაკულტეტზე სწავლობდა, მათი ცხოვრება ძალიან მომწონდა და გადავწყვიტე, მეც სამსახიობოზე ჩამებარებინა. მაშინ ცეკვისთვის თავის დანებებას არ ვაპირებდი, მაგრამ სწავლისა და ცეკვის შეთავსება ვერანაირად ვერ ხერხდებოდა, შეუძლებელი იყო. გამიმართლა, რომ მოვხვდი უფასოზე და თან გიზო ჟორდანიას ჯგუფში. ანსამბლიდან წამოსვლა არ მინდოდა, ნინო სუხიშვილმაც არჩევანის საშუალება მომცა, მითხრა, შეგიძლია სცადო და თავად გადაწყვიტო, რომელს მიანიჭებ უპირატესობასო, მაგრამ ისე მოხდა, რომ რაღაც პერიოდის განმავლობაში ცეკვისთვის თავის დანებება მომიხდა, თუმცა ვიცოდი, რომ ეს დროებითი იყო.
ოთხი წლის განმავლობაში გიზო ჟორდანიასთან ვმუშაობდი, რომლისგანაც ძალიან ბევრი რამ ვისწავლე. პირველივე კურსიდან მოგვცა ფუფუნება, მარჯანიშვილის თეატრში ვყოფილიყავით. თავიდან მასობრივ სცენებში ვმონაწილეობდით, ყოველ წელს ახალ-ახალ სპექტაკლში ვიყავით დაკავებული. პარალელურად სამეფო უბნის თეატრში დაიდგა ჩვენი სადიპლომო ''მარიამ სტიუარტი'', სადაც დედოფლის როლს ვასრულებდი.
თეატრალური უნივერსიტეტი რომ დავამთავრე, თეატრში ვიყავი დაკავებული, შემოთავაზებაც მქონდა, მაგრამ, სამწუხაროდ, მსახიობისთვის საქართველოში ისეთი სერიოზული არაფერი ხდება, რომ მხოლოდ ამ სფეროს ემსახურო. გადაღებული ვარ რეკლამებში, ფილმებში მქონდა ეპიზოდური როლები, მაგრამ მაინც არ იყო აქტიური პროფესიული ცხოვრება, ცეკვაც მენატრებოდა და ამიტომ ანსამბლში დავბრუნდი. სანამ მივიდოდი, ჯერ ფორმაში ჩასადგომად ვარჯიში დავიწყე, ნინომ ამის შესახებ რომ შეიტყო, თავისთან ვარჯიშის შესაძლებლობა მომცა. უზომოდ დიდი ბედნიერება იყო, როცა ''სუხიშვილებში'' ხელმეორედ მოვხვდი. ნინოსი ძალიან მადლიერი ვარ, მისგან კარგის მეტი არაფერი მახსოვს.
- ფართო მაყურებელმა სერიალიდან გაგიცნო...
- დიახ, მაყურებელმა გამიცნო ირაკლი აფაქიძის სერიალიდან ''ჟამი ყვავილობისა''. ახლა ეს სერიალი ხელმეორედ გადის ეთერში.
- დღეს როგორ აფასებ შენს ნამუშევარს? ლევან ხურციასთან ერთად ერთ-ერთი მთავარი როლი გქონდა სერიალში...
- ძალიან კრიტიკულად (იღიმის). შეიძლება ითქვას, ვერც ვუყურებ. არ მომწონს საკუთარი თავი, ყველაფერს შევცვლიდი. ვფიქრობ, გამოცდილება ყველაფერს წყვეტს. კი, შეიძლება ღმერთმა ნიჭი მოგცეს, მაგრამ პრაქტიკას უდიდესი მნიშვნელობა აქვს.
- ახლა სერიალს პირველად ადევნებს თვალს?
- მაშინ სერიალს რამდენიმე წუთით თუ შევავლებდი თვალს, რადგან არ მეცალა, სადიპლომოზე ვმუშაობდი, ''მარიამ სტიუარტზე'' ვიყავი გადართული, გადასაღებ მოედანზე მივქანდებოდი და ასეთი რეჟიმის გამო ზოგჯერ დილის 5 საათზეც დაგვიწყია გადაღებები.
- სერიალში ბევრი გამოცდილი მსახიობი იყო, მათ შორის შენ დებიუტანტი იყავი. მათ გვერდით, გადაღებებისას, თუ გქონდა საკუთარ თავთან ბრძოლის წუთები?
- ირაკლი აფაქიძე ძალიან მეხმარებოდა. სხვათა შორის, პროფესიით მსახიობია და გიზო ჟორდანიას მოსწავლე გახლდათ. რა თქმა უნდა, გამოუცდელი ვიყავი და ვნერვიულობდი, მაგრამ ის ძალიან მეხმარებოდა მუშაობის დროს. კარგად დამამახსოვრდა, ირაკლიმ რომ მითხრა, შენი მთავარი კოზირი თვალებია და კარგად გამოიყენეო. მანამდე ამისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია, მაგრამ ეს დღემდე მახსოვს და ვცდილობ, ''თვალებით ვიმუშაო'' და ამას სულ მივაქციო ყურადღება.
- მაშინ ამ სერიალს ბევრი უყურებდა, ქუჩაში გცნობდნენ?
- დიახ და ბევრი მარიამს მეძახდა. განსაკუთრებით ბავშვები მცნობდნენ და ყველაზე მეტ ყურადღებას მათგან ვგრძნობდი. ერთხელ ბანკში საქმეზე ვიყავი შესული. ოპერატორი გოგონა მკაცრი სახით იჯდა და ისე მესაუბრებოდა. თან დროდადრო მაკვირდებოდა, მიყურებდა. ბოლოს პირადობა მივაწოდე, რასაკვირველია, წაიკითხავდა, რომ იქ თამარ ხურცილავა ეწერა, მაგრამ პირადობა რომ დამიბრუნა, მითხრა, მარიამ, შეგიძლიათ წაიღოთ საბუთებიო (იღიმის). ამაზე ბევრი ვიცინე, ხშირად მომმართავდნენ ამ სახელით.
- ''სუხიშვილები'' ხშირად სთავაზობს მაყურებელს სხვადასხვა სიახლეს, ახალ პროექტებს. ''რამიშვილების'' მონაწილეებს თმის შეჭრა მოუხდათ. მზად ხარ წახვიდე ასეთ ექსპერიმენტზე?
- რა თქმა უნდა, წავალ, არავითარი პრობლემა არ არის, პირიქით, ჩემთვის საინტერესოცაა. ნინოს ვენდობი. მოგეხსენებათ, ახალ პროექტში ''რამიშვილებს'' სამი სოლისტი ჰყავს: ნათია ბაკურაძე, ირინა ჩხენკელი და თათია უკლება. მახსოვს, ნათიას როგორ ეშინოდა თავისი გრძელი თმის შეჭრა და ქერად შეღებვა. ნინო არწმუნებდა, რომ მოუხდებოდა და მართლაც ძალიან გაამართლა ამ ექსპერიმენტმა. მერე ნათიაც მიხვდა, რომ სულ ტყუილად ნერვიულობდა.
- ამ ეტაპზე არც ერთი თეატრის შტატში არ ხარ...
- არა, თუმცა ''სუხიშვილებში'' რომ დავბრუნდი, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მსახიობობას თავი დავანებე. ამ ეტაპზე თეატრში ჩემი მეგობრების სანახავად და საგულშემატკივროდ დავდივარ. სამწუხაროა, რომ ჩვენთან მსახიობებისთვის არაფერი სერიოზული არ ხდება. ''სუხიშვილებში'' ცეკვა და გასტროლები არ შემიშლის ხელს ჩემს საქმიანობაში, თუ იქნება ფილმის გადაღება ან რამე სხვა პროექტი. ჩემი პროფესია არ დამივიწყებია, არც ინტერესი დამიკარგავს, პირიქით, მუშაობისთვის მზად ვარ და შემოთავაზებებს ველოდები (იღიმის).
- თამრი, შენი ლამაზი ქორწილის ფოტოები ვნახე...
- დიახ, გავთხოვდი. ჩემი მეუღლე დავით ზანთარაია დიპლომატია. ზუსტად ერთი წელი გახდა აგვისტოში, რაც ცოლ-ქმარი ვართ, მანამდე რვა თვე შეყვარებულები ვიყავით.
- განსხვავებული პროფესიის წარმომადგენლები ხართ...
- კი, არ მეგონა, ასე თუ მოხდებოდა. სულ მომწონდა ისეთი წყვილები, რომლებიც ერთ სფეროში ტრიალებენ. რადიკალურად განსხვავებულები ვართ, მაგრამ საერთო ისაა, რომ ერთმანეთი გვიყვარს და პატივს ვცემთ (იცინის).
- ''სუხიშვილები'' ხშირად დადიხართ გასტროლებზე, ალბათ მეუღლესაც თავისი პროფესიის გამო ხშირად უწევს საზღვარგარეთ ყოფნა...
- დიახ, პრემიერის პროტოკოლში მუშაობს და ხშირადაა მივლინებებში. მეც ხშირად მიწევს საზღვარგარეთ ყოფნა. მიმაჩნია, რომ ეს ზოგადად კარგია წყვილის ურთიერთობისთვის. სულ გვენატრება ერთმანეთი და ყოველი განშორების შემდეგ თითქოს ახლიდან იწყება ჩვენი ურთიერთობა. ეს მომწონს, საინტერესოა (იღიმის).
- სექტემბერში ''სუხიშვილებს'' სადმე გასტროლი ხომ არ გაქვთ?
- დიახ, უფლება არ მაქვს ამაზე ვილაპარაკო, მაგრამ მთელი გულით ველოდები იმ გასტროლებს, რომელიც დაგეგმილია. საერთოდ, ვგიჟდები, ისე მიყვარს მოგზაურობა. კარგი მხედველობითი მეხსიერება მაქვს და უცხო ადგილას ყოველთვის კარგად ვგრძნობ თავს.
- დაბოლოს, გკითხავ, სცენაზე გასვლის წინ ბევრ მსახიობს აქვს თავის წესი თუ რიტუალი, რომელსაც ყოველთვის ასრულებს. შენ რას აკეთებ ასეთ დროს?
- კონცერტის დაწყებამდე ყოველთვის პირჯვარს ვიწერ, გულში ლოცვას ვამბობ და სცენაზე ისე გავდივარ.

ანა კალანადძე
ჟურნალი ''რეიტინგი''