პიტერ პენი გეი იყო, კრისტოფერ რობინს კი ინვალიდი ქალიშვილი ჰყავდა - როგორი იყო პროტოტიპების რეალური ცხოვრება

არაერთი ცნობილი ზღაპრის გმირი, რომელთა სახელებიც დღეს ყველა ბავშვმა იცის, თავის დროზე რეალური ბავშვების პროტოტიპების საფუძველზე შეიქმნა. კრისტოფერ რობინი, ალისა და პიტერ პენი მარადიულ ბავშვებად დარჩნენ, არადა თითოეულს თავისი ცხოვრების გზა ჰქონდა, რომელსაც ზღაპრულს ნამდვილად ვერ უწოდებ. ვინ იყვნენ ეს ბავშვები, როგორ იცხოვრეს და რა ბედი ეწიათ მათ.

კრისტოფერ რობინი (ალან მილნის "ვინი პუჰი")
ვინი პუჰის მეგობარი, კრისტოფერ რობინი ზღაპრის ავტორის შვილი იყო. მოგვიანებით ბიჭუნა წერდა: "არსებობს ორი რამ, რამაც ჩემი ცხოვრება დაჩრდილა. პირველი მამაჩემის დიდება და მეორე - "კრისტოფერ რობინი".

მილნების ოჯახში გოგონას ელოდნენ. არადა ბიჭი დაიბადა, რომელსაც გოგონასავით ზრდიდნენ. გოგოს კაბებს აცმევდნენ, გოგოსავით მიმართავდნენ... მშობლებთან ურთიერთობა ვერ ააწყო - დედა მხოლოდ საკუთარი თავით იყო დაკავებული, მამა კი - თავისი შემოქმედებით.
ბავშვი ძალიან კეთილი, ნერვიული და მორიდებული იყო. ძირითად დროს ძიძასთან ატარებდა. მოგვიანებით ამბობდნენ, რომ ის კრისტოფერ რობინისა და გოჭუნას პროტოტიპი იყო.
mshoblebi
ბიჭის საყვარელ სათამაშოდ დათუნია თედი იქცა, რომელიც მამამ პირველ დაბადების დღეზე აჩუქა.
დათუნის მისი თანამოსაუბრე და ერთადერთი მეგობარი გახდა, მოგვიანებით კი - მამამისის წიგნის მთავარი გმირი ვინი პუჰი.

მამასთან განსაკუთრებული ურთიერთგაგება არ ჰქონია, მხოლოდ მაშინ დაახლოვდნენ, როცა დედამ მიატოვა და საყვარელთან გადაბარგდა. ამ დროს კრისტოფერი მოგვიანებით გაიხსენებს, როგორც ყველაზე ბედნიერ პერიოდს მის ცხოვრებაში.
იბრძოდა მეორე მსოფლიო ომში, სადაც დაიჭრა კიდეც. ამის წყალობით მთელი სიცოცხლე თავის ტკივილები ტანჯავდა. დედასთან ურთიერთობა არასოდეს ჰქონია. უფრო სწორად, თავად დედას არ ჰქონია მათან დაკავშირების მცდელობა. დოროთი მილნმა სიკვდილის წინაც არ მოისურვა შვილთან დამშვიდობება.
ომის შემდეგ კრისტოფერი საკუთარ მამიდაშვილზე დაქორწინდა. მამა ამ ქორწინების წინააღმდეგი იყო - მომავალი შთამომავლობის ბედი აღელვებდა და როგორც მოგვიანებით აღმოჩნდა, არ ცდებოდა. კრისტოფერ რობინის ქალიშვილი თანდაყოლილი ცერებრალური დამბლით დაიბადა. თუმცა ალან მილნი არ ამბავს ვერ მოესწრო - ბავშვის დაბადებამდე 3 წლით ადრე გარდაიცვალა.
mshoblebi
მოგვიანებით კრისტოფერ რობინმა ორჯერ გამოაქვეყნა ავტობიოგრაფიული წიგნი, სადაც ეწერა: „მამა მხრებზე შემაჯდა და სახელიც კი მომპარა. ვოცნებობდი, რომ მას არასოდეს დაეწერა ეს ზღაპარი. მამას თითქმის ვერასდროს ვხედავდი. ერთ მშვენიერ დღეს სულაც რომ გამქრალიყო, ვერ შევამჩნევდი და არც ვიდარდებდი". თუმცა, როგორც აღვნიშნეთ, მამასთან უეთიერთობის გამოსწორება მან შეძლო. სამაგიეროდ ვერასოდეს ნახულობდა საერთო ენას თანატოლებთან, რომლებიც მისი მორცხვი ხასიათის გამო სულ დასცინოდნენ. მუდმივი დაცინვისა და დამცირების გამო მას სკოლის შეცვლაც კი მოუხდა.

კრისტოფერ რობინმა, მართალია არცთუ ბედნიერად, მაგრამ დიდხანს, 75 წლამდე იცოცხლა. ბოლო დროს თავის ტკივილები აუტანელად სტანჯავდა. ძილში გარდაიცვალა. ალანისა და მისი ავტობიოგრაფიული წიგნების გამოცემის ჰონორარებზე უფლება მისმა ქალიშვილმა, კლერმა მოიპოვა, რომელიც სხვათა შორის, საკუთარ დედას სასამართლოს ძალით წაართვა.

პიტერ პენის, შოტლანდიელი ჯეიმს ბარის ზღაპრის პერსონაჟის ნამდვილი სახელი მაიკლ დევისი გახლდათ. ის მწერლის მეგობრების, სილვია და არტურ დევისების შვილი იყო.
mshoblebi
ჯადოსნური ამბავი მარადიულ ბავშვზე, რომელსაც გაზრდა არ სურდა, მწერალმა თავის ძმას მიუძღვნა, რომელიც 9 წლის ასაკში ციგურებზე სრიალის დროს დაიღუპა. დევისებს და მათ ხუთ შვილს დიდი ხნის განმავლობაში იცნობდა, თუმცა მხოლოდ 4 წლის მაიკლი გახდა პიტერ პენის პროტოტიპი, უფრო სწორად, მისი ხასიათი და ღამის კოშმარები.

წლების შემდეგ მწერალი ბიჭუნას დედას ძალიან დაუახლოვდა, იმდენად, რომ, მისი დაქვრივების შემდეგ თავად გაეყარა ცოლს და საცხოვრებლად დევისებთან გადავიდა. დაქორწინება მათ ვერ მოასწრეს, რადგან 1910 წელს სილვია დევისი მკერდის კიბოთი გარდაიცვალა. მისი სიკვდილის შემდეგ ბარი მისი 5 შვილის მეურვე გახდა.
mshoblebi
რა ბედი ეწია მაიკლს? ამტკიცებდნენ, რომ ის ჰომოსექსუალი იყო. 21 წლის ასაკში თავის მეგობართან ერთად წყალსაცავში დაიხრჩო. სიკვდილის გარემოებამ არაერთი ეჭვი წარმოშვა. საბოლოოდ ვერ დადგინდა, ეს ერთობლივი სუიციდის ფაქტი იყო, უბედური შემთხვევა თუ ერთ-ერთი მათგანი მეგობრის გადარჩენას ცდილობდა. უცნაურად ეჩვენებოდათ ის, რომ მაიკლს წყლის შიში ჰქონდა და ცურვაც არ იცოდა.

ელის ლიდელი ლუის კეროლის ცნობილი წიგნის, "ელისი საოცრებათა ქვეყანაში" პროტოტიპი გახლდათ. მამამისი ოქსფორდის უნივერსიტეტის რექტორი იყო. გოგონას კრისტოფერ რობინისგან განსხვავებით, უფრო მშვიდი ბიოგრაფია ჰქონდა.
mshoblebi
ჩარლს ლუტვიჯ დოჯსონი (ფსევდონიმი ლუის კეროლი) ოჯახის ახლო მეგობარი იყო. ხშირად უწევდა ელისსა და მის დებთან შეხვედრა, რომლებსაც უამბობდა ხოლმე გზადაგზა მოგონილ ზღაპრებს. მოგვიანებით ელისის თხოვნით ლუისმა ჩაიწერა ერთ-ერთი ზღაპარი და ელისს საშობაო საჩუქრად მიუძღვნა. ხელნაწერს ასეთი მინაწერი ჰქონდა: "საშობაო საჩუქარი ძვირფას გოგონას ზაფხულის ერთი დღის მოსაგონებლად".
ლუისის ელისთან მეგობრობა წრფელი იყო, თუმცა გოგონას მშობლები იხსენებდნენ, რომ მწერალმა მათი ქალიშვილის ხელი ითხოვა, როცა გაიზრდებოდა.
mshoblebi
ელისმა დიდხანს იციცხლა. წარმატებით გათხოვდა და 3 შვილი ეყოლა. მათგან ორი პირველ მსოფლიო ომს ემსხვერპლა.

ქმრის სიკვდილის შემდეგ გადასახადები რომ გადაეხადა, ელისმა კუისის მიერ ნაჩუქარი ხელნაწერი სოთბის აუქციონზე გაიტანა, რაშიც 15 400 ფუნტი გადაიხადეს.